WE GOT MARRIED! Compilation MinJiStories (m_mj97@hotmail.com) Prologue: Sabi nila...

Ang LOVE mararamdaman lang kahit saan, kahit anong oras o panahon at kahit sinon g tao... Pero paano kung mararamdaman mo ito sa pamamagitan ng isang... GAMESHOW ??? Kung tawagin nilang.. We Got Married?? Itutuloy mo pa ba ang nararamdaman mo?? Magpapakatotoo ba kayo sa feelings niyo sa isa't isa?? O itatago mo na lang kasi nasa harap kayo ng camera? Paano kung sayo 'to mangyayari?? Sasali ka rin ba sa isang MARRIAGE GAMESHOW? Introduction (CHARACTERS) Introducing We Got Married (gameshow) Couples.. Main Couple: Kristian Couple- combination ng name nila Kristin Hernandez at Ian Nicholas Verc ede. Kristin Hernandez- isang 15 year-old singer and at the same a teen actress. Maku lit, masayahin, mabait, OA at loka-lokang babae na 'di naglaon dahil sa gameshow, nainlove na kay Ian. A so phomore student sa Elite's Academy. Ultimate fan ni Ian sa kabila ng pagiging suplado at masungit nito sa k anya if wala ang camera. <3 Ian Nicholas Vercede- a 17 year-old model and actor. Suplado, masungit, arogante , insensitive pero caring at protective pagdating kay Kristin kasi madalas si Kristin nabliblind item sa mga entertainment issues. Napilitan siyang pumasok sa Elite's Academy bilang senior student para sa show. 'Di naglaon nainl ove na rin siya kay Kristin pero palaging sinasabi sa mga interviews niya na hindi. Minsan nasasakal na at napipi kon sa pagiging makulit ni Kristin sa kanya pero kahit ganun love pa rin niya ito. <3 They are also known as the SIOMAI Couple kasi mahilig si Kristin kumain ng sioma i pero ayaw naman ni Ian ng siomai. Additional Characters: Nikolai Morales- ang etchuserang best friend ni Kristin sa Academy but FYI hindi siya celebrity. Number 1 fan ng SIOMAI COUPLE. Van Taquin- a non-showbiz pero gwapong kaklase ni Ian sa Academy. May gusto siya kay Kristin at ayaw na ayaw niya kay Ian dahil sa pagtratrato nito kay Kristin kung walang nakatingin na cam era sa kanila at umaarte lang kung meron. Trixie Santiago- ang malanding malditang kaklase ni Ian na nang simulang dumatin g si Ian sa Academy, nagkagusto siya sa kanya kaagad. Gustong-gusto niya si Ian at gagawin niya lahat upang masira lang ang pagsasamahan nila. Sinisiraan niya si Kristin kay Ian. Anthony Perez- best friend ni Ian and at the same, isang singer. Ibang-iba siya kay Ian dahil mabait siya at palangiti. May gusto siya kay Nikolai. Additional Couples: Earphone Couple- si Terrence Ramirez at Rica Lim. Earphone couple ang tawag sa k anila kasi nung nagmeet na sila sa show, pareho silang nakaearphone.

JayNa Couple- Jayward Montes at Nadine Lucena team. Potato Couple- si Jeff Wayne Garcia at Catherine Rodriguez. Kaya potato couple k asi nung binigyan sila ng misyon na magluto ng mashed potato ay naging palpak. ________________________________________________________________________ Episode 1 [Kristin's POV] "Ah.. Hello? Ate Mariel? Bakit napatawag po kayo? Mei schedule po ba akong nakal imutan?" sabi ko kay ate Mariel, ang manager ko, sa CP. "I just want to remind you na yung show mamaya, huwag mong kalimutan ha? Pumunta ka dito sa studio mga 6pm para 'di tayo mahuli, okay?" "Ok po." binaba ko na ang cellphone ko. "O, ano raw sabi ng manager mo?" tanong sa kin ni Nikolai, ang bestie ko. "Ang show daw mamaya, pinapaalala niya sa kin.." sagot ko at nagpatuloy na nagsu surf sa net sa Ipad ko, wifi kasi. Oo nga pala, andito kami sa cafeteria ng school namin. Break kaya kami nandito. Ako nga pala si Kristin Hernandez, isang teen singer at the same time actress da hil baka nalilito kayo kung bakit mei tumawag na manager sa kin. Di ko ako nagyayabang ha?? XD "Mei show ka palang pupuntahan? Bakit 'di mo sinabi sa kin? Anung show ba yan?" sunod-sunod na tanong sa kin ni Nikolai. "SABOGSHHH!" sigaw ko, naglalaro kasi ako eh.. Biglang napatingin ang mga estudyante sa paligid sa kin.. "Ayy, sorry po..hehe..Ano nga ulet yun, Nikolai?" "Sus, di ka naman nakikinig eh. Sabi ko anong show ba yung pupuntahan mo mamaya? " " 'Di ko alam eh. Pero sabi ni ate Mariel, We Got Married daw yung show.." "ANO?! Ang WGM??! <We Got Married> OMG! Friend! Haba ng hair mo ha! Kikiligin na naman ako.." Naguluhan ako sa expression ni Nikolai. "O, bakit mas excited ka pa kesa sa kin? Ano ba yang WGM na yan ha?? Ano ba yang We Got Married na yan?" Wala akong alam na ibang show eh. Pagdumadating naman ako sa amin, relax o tulog kaagad ako kaya hindi na ako nakapagnunuod ng TV. "Ano ka ba! Hindi mo ba alam yang show na yan?! Ibig sabihin nun, ikaw ang napil ing celebrity naipipair up with another celebrity tapos magiging married couple kayo para ipakita sa mga tao wha tlife would be like if you were married..Di ko talaga palalampasin 'to.." "ANO?!" gulat na gulat din ako. Hindi ko akalin na ganun pala yun. Akala ko magi ging guest actress ako or host. Saka hindi pa ako handa. Di ko alam kung ano ang isang married life. Di ko keri to! x( "Oo! Tapos, titira kayo sa iisang bahay ng hubby mo. Pero mei nakabantay naman n a camera. Ipapakita dun ang cheesiness niyo sa isa't isa. Eiiiiiieee..Kikiligin ako sa inyo talaga..Sino ba kasing magiging hubby mo sa WGM?" "Di ko alam eh. Hoi!" biglang hinablot ni Nikolai ang Ipad ko sa kin. Di pa nama n ako tapos magpalevel ng Ninja Saga ko. "Ano bang ginagawa mo jan?" dugtong ko. "Aalamin ko kung sino ang magiging hubby mo..eto.eto..We Got Married New Couple. . Kristin Herandez is paired with.....Ian Nicholas Vercede? WHAT?!?!" "Anong what jan hoi..Sino ba ang magiging partner ko??" "Tin! Si Ian Nicholas ang magiging hubby mo! Si Ian!! Aisssshhhhh!! XD Kinikilig

na talaga ako kahit hindi pa nagsisimula ang show. Panunuorin ko talaga kayo this night. XD" "Sino ba kasi yang Ian na yan? Patingin nga." tinignan ko yung Ipad. Kung ganun ito pala si Ian Nicholas Vercede?? Wow..Ang gwapo.. XD "Ito ang magiging kapartner ko?!?! Ang gwapo lai! (lai ang tawag ko kay Nikolai) Excited na akong makilala siya.." "Makilala? Hindi mo pa siya kilala? Ano ka ba Tin! Basta pagdating sa showbiz ik aw lang ang nakikilala mong celebrity, heller! Marami pa kaya jan noh!" "Ayy..Basta.. This is fun! Excited na ako. Akala ko yung sinasabi ni ate Mariel magiging guest lang ako. Pero 'di pala.." "Ako rin! Excited na!! Aiiiii!!!" nagtilian kaming dalawa. Napatingin na naman sa 'min ang mga estudyante.. [Ian's POV] "Break muna!" sigaw ng photographer habang kinukunan ako ng picture. Ako kasi an g bagong endorser ng LEVI'S. Tinulungan agad ako ng PA(Personal Assisant) ko na magbihis at iretouch ang make -up ko. "Ian.." sabi ni ate Andie, ang manager ko. "Bakit po?" "Yung show mamaya, handa ka na ba? Alis na tayo agad pag matapos na ang photosho ot mo.." "Ah, opo. " Oo nga pala. Napili pala akong sumali sa We Got Married. Hindi ko al am kung anong kabuuan ng show na yan. Sa kin lang, mei magiging asawa ako on-screen. Oo nga pala, I'm Ian Nicholas Vercede. Isang teen actor and at the same time a t op-rated model. Kung nagtataka kayo bakit hindi ako nag-aaral... Umabsent ako ngayon kasi mei schdeule para sa kin sa photoshoot.. Binuksan ko kaagad yung lappy ko at nagsurf... "Oo nga pala Ian, alam mo na ba kung sino ang magiging kapartner mo sa show??" t anong ni ate Andie. "Hindi." pagkatapos naglaro na lang ako ng Plants Vs. Zombies. -____"Si Kristin, Kristin Hernandez. Yung 15 year-old na singer?? Kilala mo?" Hindi ako nakinig kay ate Andie at nagpatuloy sa paglalaro.. "Are you even listening to me, Mr. Vercede? Mr. Vercede!" "Ah. Oo. Nakikinig po ako. Si Karina po yung partner ko po noh?" "See? Hindi ka nga nakikinig. Si Kristin Hernandez ang magiging partner mo dun. And I guarantee, your combination will be incredible.. Sige, mei aasikasuhin lang ako." umalis na si ate Andie. Kristin?? Makasearch nga. Nacurious ako kaya I searched Kristin on google. "Kristin Hernandez.. born on December 17, 1995.." Kung ganun..siya pala 'to.. Ok lang naman siya.. [Kristin's POV] "Tin! Galingan niyo ha! Pakiligin niyo ako sa chemistry yung dalawa..Bye." umali s na si Nikolai. Dismissal na namin ngayon dito. Tinawagan ko kaagad si ate Mariel sa cellphone.. "Ate Mariel, papunta na po ako jan.." "Bilisan mo. naghihintay na rito ang mga staff at crew ng show." "Eh yung kapartner ko po, anjan na po ba?" "Wala pa eh. Sabi mei photoshoot pa raw pero dadating siya as soon as matapos na ang photoshoot. Sige magmadali ka na. Ingat ka." binaba na ni ate Mariel. "HOOO! KAYA MO "TO TIN!" Pagkatapos ng 30 minutes na biyahe. Dumating na ako sa studio. Pero mas nauna pa ako kesa partner ko. Sayang

akala ko nauna na siya para bago magsimula yung show. Magkakausap kami kahit kau nti.. "Halika na Kristin. Magmake-up at magbihis ka na..Amy!" Pagkatapos, binihisan ako at nilagyan ng make-up.. "Now, you look totally gorgeous." sabi ng make-up artist sa kin. Ngumiti na lang ako. "Wala pa ba siya ate Mariel? Yung partner ko?" "Wala pa rin eh." X_X Tagal na man niya. Excited na nga akong makita siya pero napakatagal naman. Hanggang sa nagsimula na nga ang show.. "Now let's welcome teen actress and singer, Kristin Hernandez..." sabi nung host . Pumasok na ako sa stage.. "Hi.." kaway ko dun sa mga audience. Naku ang rami.. "So, Ms. Kristin, are you aware that you'll be paired up with another celebrity and will act as a married couple? Anong nararamdaman mo ngayon?" tanong nung host. "Ah, yun pong sabi nila at saka.. sobrang natetense ako ngayon eh kasi first tim e ko makasali ng isang variety show.." "Wow.. Pero ok lang yan kasi dito sa WGM, mag-eenjoy ka.." [Ian's POV] Kababago ko lang dumating sa studio kasi natagalan kami sa photoshoot.. "Pumunta ka na dun Ian pag inannounce na ang name mo..Bakit ka ba late?" sabi ni direk sa kin dito sa backstage. "Sorry po. Natagalan po kasi ako sa shoot." "O, sya, maghanda ka na .." "Kristin Hernandez will be paired up with...Mr. Ian Nicholas Vercede!" sabi nung host at nagpalakpakan ang mga audience. Pumasok kaagad ako. "Ah, hello" kinuha ko yung mic. "They're will be the new WGM couples! So what do you say, Ian?? Anong masasabi m o na ikaw yung napili and to your new partner and soon to be your wife, si Kristin??" "Naeexcite ako kasi I didn't expect this na mapipili ako kasi sabi nila, masaya raw 'to..Saka I didn't expect na sa isang cute at gorgeous pa na celebrity ako mahohook.. Kay Ms. Kristin.. "So now, the two of you. Are you ready for your first night?? Pupunta kayo sa is ang bahay and expected na dun na ang magiging offcial house niyong dalawa.." "YES!" sabay kaming dalawa ni Kristin na sumigaw. "So let's start!" Mei biglang dumating na dalawang lalake at inaalalayan kami ni Kristin na lumaba s sa studio.. Pagkatapos pinasakay kami sa kotse. Of course, mei sumusunod sa amin na camerama n.. "Ok ka lang ba??" tanong ko kay Kristin dahil katabi ko siya at mei nakafocus sa min na cam. "Ok lang ako..Ikaw??" "I'm good.." "Alam mo naninerbyos ako..First time ko pa kasi 'to eh. Ano na pala age mo, Ian? Tama ba?" "17 ako. And you're 15 right?" "Oo. Wow. Kung ganun..Magiging kuya pala kita.. ahaha.." tumawa siya. Nakafocus pa rin sa ming dalawa ang cam at hanggang dumating na nga kami sa sina sabi nilang bahay.. "Wow..." sabi ni Kristin pagpasok namin.. "This is great!" sabi ko at ngumiti sa mga kasama ko papunta rito.. Kainis.. Kelangan ko na namang umarte. Bawat kilos ko dito..Kinacamerahan eh..

__________________________________________________________________________ Episode 2- MISSION 1 [Ian's POV] "Kung ganun ito ang magiging kwarto naming dalawa?? Wow.." sabi ko. Ang kwarto namin merong 2 beds..Buti na rin yun kasi hindi ako comfortable na ma y katabi. "Kung ganun as in ngayon, dito na kami matutulog??" tanong ni Kristin sa kasama naming crew. Tumango yung crew. "Ohhhh!!" sigaw ni Kristin saka pumalakpak. Ano ba naman 'to. Gusto nga niya talaga ang show na 'to.. Pagkatapos binuksan niya yung closet. "Woww..Mei pajama pa.. Exciting 'to. Kuya Ian, halika tignan mo. Parehas tayong mei pajama.." Siyempre dahil mei nakafocus pa ring cam sa min. Pinuntuhan ko siya.. OA naman n iya, para sa pajama lang.. Tumawa ako.. "Hahahaha.. Oo nga.." Then what's next? Siyempre bawat kilos naming dalawa, kinacamerahan..asar.. x_x Dahil mei nakafocus sa ming cam..kelangan kong umarte.. "Aalis na muna kami. Tapos na kasi yung show. Balik na lang kami rito bukas..Sak a wag kayong mag-alala..mei guard naman..bukas nga pala ang first mission niyo..sige.." sabi nung isang crew sa 'min at umalis. Kasali rin yung cameraman noh.. "HAII..SALAMAT.." napasandal ako sa dingding. "Kuya.. " sabi ni Kristin.. Bakit ba nagkukuya siya..nakakailang naman.. 2 years lang naman yung gap namin t apos di ko naman siya kaanuano.. "Uhhmm?" "Pwede bang lumabas?? Ehhh kasi.." "Kasi??" "Di ko kasi nasabihan si manang na di ako makakauwi sa bahay namin ngayon eh. Ka si di ko naman alam ganito pala ang rules nila.." "EWAN KO. BAHALA KA NA JAN KUNG ANUNG GUSTO MO GAWIN.." humiga kaagad ako sa kam a.. -___"Ahhh..Ehh...Dilim kasi..Kuya..Dala mo ba yung cellphone mo..?" Di na ako nakinig sa kanya..nakakapagod talaga galing sa photoshoot.. Pagkatapos, mei narinig na lang ako na *TOOT..TOOT..TOOT..* Then I opened my eyes.. "HOI! WAG MO NGA PAKIELAMAN ANG CP KO!" sigaw ko at kaagad hinablot ang cp ko sa kanya.. Kaasar.. mei mga private files dito baka mabuksan niya.. TT_TT "Sorry talaga..Gusto ko lang naman sanang makitext kasi wala akong load ehh.." "EH, DAPAT NAGPAALAM KA.. SAKA, PARANG KA NAMANG BATA. MATULOG KA NA NGA JAN. MA LAMANG SINABIHAN NA NG MANAGER MO YUNG MANANG. INGAY MO NAMAN EH!" sabi ko at ipinikit na ang mga mata. Natulog na ako. Wala na akong paki kung anong ginagawa niya jan. Basta ako.. nap agod ng husto dahil sa photoshoot. ZzzzzzZZzzz.z.... -__________________________________[Kristin's POV] Ang sungit naman niya...pero ang gwapo niya kaya fan na niya ako!!! >____< paran g natutulog ako sa isang castle kasama ang isang prinsipe.. But.. Akala ko mabait siya kasi ambait bait niya on cam. Sus.. Asa ka pa..

Iba talaga ang tao pagmameet mo ng personal.. TT_TT Humiga na ako sa kama ko.. Ang dilim.. O_O Ang dilim naman..Hindi ako makatulog.. Eh sanay akong matulog na bukas yung ilaw namin.. "KUYAA...pwede ko bang i-on ang lights??" NO REPONSE... Tulog na siguro yung takte.. T_T Takot ako sa dilim..kaya hanggang ngayon 'di pa rin ako makatulog.. x_x "KUYAAAAAAAAA..." "KUYAAAAA.." TAE!! Naku po..Parang lalabas..=.=" AHHHH!! SAKIT NG TIYAN KO.. Ayokong bumaba mag-isa.. ang dilim.. TT_TT "KUYA..HELPP!!" lumapit ako sa kama niya.. "KUYA!!!" "Ohhhh..Ano ba??? Natutulog pa ako.." sabi niya na nakatalikod. "KUYA..samahan mo akong bumaba..ang dilim kasi.. magCCR ako.. malapit na siyang lumabas..sige na KUYAAA..." ginulo ko yung buhok niya. "Tumahimik ka nga..MagCR ka mag-isa ..Pagod ako..kaya don't disturb me..Saka..wa g mo nga akong tawaging kuya.. di pa naman ako matanda eh.. 2 years lang naman yung gap natin.." AMA NG PALAKA.. Ang suplado! Pero takut parin ako.. X_X "SIGE NA KUYA...sige na...AYAN NA..AYAN NA!!" *PHRRRRRTTTT!!* And then the silent sound but deadly came.. >///< KAKAHIYA.. >///< "AHHH!! ANO BA YUN?! AMBAHO!!" bumangon si Kuya Ian. "Ehehehee...Sabi ko sayo eh.. Samahan mo na ako..sige na... lalabas na lahat.." umutot-utot na ako... kainis..kahiya naman..>///< "HAII! OO NA!" yan tumayo na siya at sinamahan akong bumaba... Pumasok na ako sa CR.. Siyempre nilabas ko na lahat ng toxic waste sa tiyan ko.. -____[Ian's POV] Ano ba namang babaeng 'to.. Umutot pa sa likod ko... AMBAHO... x_x Hindi ba siya nahiya??? T_T "KUYA... ANJAN KA PA BA???" tanong niya habang nasa CR. "OO. BILISAN MO NGA! ILABAS MO NA LAHAT JAN PARA DI NA TAYO BABALIK DITO." Lumabas na siya sa CR.. "SALAMAT TALAGA KUYA!" sabay ngiti. "MAG ALCOHOL KA MUNA!! MALAMANG AMBAHO PA NG KAMAY MO.." NAGMAMADALI SIYANG HUMANAP NG ALCOHOL.. PARANG TALAGANG EWAN.. =.=" "KUNG WALA TALAGANG ALCOHOL. HUGASAN MO NA LANG YUNG KAMAY MO NG ANTI-GERM JAN N A SABON.." Agad naman siyang pumunta sa CR.. Then after a minute..lumabas na siya.. "O, AAKYAT NA AKO.." umakyat kaagad ako sa hagdanan. "KUYA..TEKA!" sumunod naman agad siya. Pagdating namin sa kwarto, humiga kaagad ako sa kama ko...at natulog.. "KUYAAA..." "ANO NA NAMAN BA?! MAGCCR KA NA NAMAN?!" "Ah..ehhh.. pwede bang i-on yung lights?? Di ako kasi makatulog kung walang ilaw eh..."

"EH DI I-ON MO! BAKIT?! KELANGAN PA BA AKO ANG MAG-ON?!" "..+_+..gusto ko lang naman tanungin ka kung ok lang eh baka kapag i-on ko..maga lit ka.." "HAAII! SUS, DI MO NAMAN KELANGAN MAGPAALAM.. PAREHO NAMANG BAHAY NATIN 'TO..MAT ULOG KA NA.." sabi ko at natulog na... ZZzzzzzz.ZZZZ...ZZzz.. -___[Kristin's POV] Morning na.. XD "AHHHHH!!! Huh??" wala na yung masungit na yun sa kama niya?? Baka gising na.. Pagkatapos kong inayos yung higaan ko, bumaba kaagad ako.. Yikes..mei cam na.. x(.. "Hindi pa ako nakapagtoothbrush.." sabi ko na lang.. Pumasok ako sa CR at pumasok din yung cameraman..siyempre..nasa loob kaming dala wa ni kuya Ian sa loob.. nagtotoothbrush.. "GISING KA NA PALA.." sabi niya.. +_+ ambait na naman niya.. on cam kasi pero.. morning na..nasilayan ko na naman ang kagwapuhan niya.. XD Ang ganda kaya ng anak namin kung magiging kami talaga.. XD etchus ka talaga Tin ! XD Pagkatapos naming magtooth brush.. "Anong oras na??" tanong ko. "6am.." sagot niya.. Pumunta ako sa kusina at sumunod naman siya sa 'kin.. "Ano bang lulutin natin??" sabi ko. "Buksan mo kaya yung ref.." Sumunod naman ako sa mga sinabi niya. Mei cam pa ring nakafocus sa min.. Pagbukas ko sa ref..mei nakita akong sulat.. At yung ref??? Walang kalaman-laman..KASHET..ganito ba talagang ang show na 'to.. "Mei sulat.." binuksan ko yung envelope. Then I read it.. Ang nakalagay sa envelope: MISSION 1- MARKET BUMILI KAYO NG LAHAT NA KAILANGAN NIYONG IPASOK SA REF NIYO.. MGA GULAY, BABOY, ISDA, ETC. WORTH FOR 1,500 for 1 week. KAYO NG BAHALANG IKASYA ANG PERA. -WGM"WHATTT???! " sigaw ko. Kakasya kaya 'to?? 3000 nga ang week namin ni manang. eh . ito.. 1500??? ano?? tatawad kami?? OMG! x_x "O, anong sabi????" __________________________________________________________________________ Episode 2 [Kristin's POV] Ibinigay ko yung sulat kay kuya Ian.. Pagkatapos binasa niya.. "WHAT?! 1,500 lang?? loko 'to ah.. hahahaha..." tumawa siya.. HONESTLY, naiirita ako nang tumawa siya kasi kagabi ang sungit-sungit niya sa ki n pero kahit ganun. Fan niya pa rin ako.. Killer LAUGH..>:) "HAHAHA.. O, SIGE, TARA NA!" sabi niya sa kin. Siyempre bago kami lumabas, nagbihis muna kami noh... Dahil may kotse sa labas, yun na lang ang gagamitin namin papuntang palengke.. Ilalagay na sana ni kuya Ian yung susi at bigla ko na lang naalala na pareho pa pala kaming mga underage.. baka

kung magdrive siya mahuli kami..x( "KUYA!!" "O, bakit?" "MAGJEEP NA LANG TAYO.. KUNG MAGDRIVE KA, BAKA MAHULI TAYO.. UNDERAGE PA KASI TA YO EH.. 18 PA KASI DAPAT MAKAKUHA NG DRIVER'S LISCENSE, DIBA??" "Ah, oo nga pala noh..o, sige." Pumara na lang kami ng jeep at sumakay papuntang palengke. Siyempre mei camera p a ring sumusunod pero malayo sa 'min.. [Ian's POV] Kahit hindi ko nakikita ang camera pero alam ko mei sumusunod pa rin sa 'min, ka si nasa first mission kami kaya kailangan ko pa ring umarte. I will not be careless or else baka masira ko ang s arili kong pangalan. I have to be on control.. Narinig kong nagbulung-bulungan yun katabi naming pasehero.. Parang kami yung pinag-uusapan... Bakit di ba pwede sumakay sa jeep kaming mga celebrity??? =.=" Ito namang utotera na 'to panay ngiti sa kanila.. -_________Oo, utotera ang tawag ko sa kanya, 'tong Kristina na 'to.. =__= "DIBA IKAW SI KRISTIN HERNANDEZ TAPOS IKAW NAMAN SI IAN VERCEDE?????" Nagreact na nga yung isang pasahero... "Ah, opo.." sabi ni utotera sa kanila... "AHHHH!!! MEI NAKITA NA RIN AKONG MGA CELEBRITY.." sabi nung pasahero. Tumawa na lang kaming dalawa ng on-screen na asawa ko. Dumating na nga kami sa palengke.. "Ano bang unang bibilhin natin?" tanong niya. "Baboy muna.." Naghanap agad kami ng mga nagtitinda ng karne ng baboy.. Siyempre yung mga tao panay tingin sa amin.. "MANANG PABILI NGA PO NITO, ISANG KILO.." sabi ko pero dahil maraming customer s i manang at first come first serve, hindi muna kami naentertain.. Padami rin ng padami ang mga tao papunta sa 'min.. ANG SIKIP... "AHH!! MGA ARTISTA!!" pagsigaw nung isa sumigaw na rin lahat. Putek..sumikip lalo pero salamat na rin dahil napansin na rin kami ng tindera. "Aii..Mga artista!! Si..si..Ian Vercede at si Kristin Hernandez diba??" tanong n ung manang saka tumili. ANG INGAY... "Hahaha...Opo..Pabili nga po muna ng isang kilong karne ng baboy, magkano ho ba? ?" "175 lang.." tinimbang na nung manang yung karne.. "Eh, pwede po bang tumawad?? 140 na lang po yan.." "Tawad???? Ang yaman mo..wag na.." "Sige na ho..I beg you..1500 lang kasi yung dala namin, mei bibilhin pa kaming i ba, bubudgetin pa namin 'to para magkasya.." "O, sige.. pero pakiss muna..!" No choice na rin ako kaya ginawa ko na lang yung gusto niya.. Hinalikan ako ni manang sa pisngi..ang langsa.. TT_TT Hinawakan ko agad yung kamay ni utotera para makaalis kami agad with this huge c rowd... Ang susunod, isda.. [Kristin's POV] Nabigla ako sa paghawak ni kuya Ian sa kamay ko..hahahhahaha...kinikilig ako kah it alam kong umaarte lang siya..XD Ngayon, isda naman ang bibilhin namin..

"MANANG..Pabili nga po ng isang kilong bangus.." sabi niya dun sa tindera habang hawak-hawak pa rin ang kamay ko... awwwww :') >///< kilig to da max..XD "AHHHH!!! SI IAN VERCEDE, ARTISTA!!" agad namang niyakap ni manang si kuya Ian k ahit ang langsa-langsa niya.. HINAY-HINAY LANG MANANG, ASAWA KO PO YAN LOL..XD "Hahaha...Opo..Bibili po ako ng isang kilong bangus, magkano 'ho ba??" "270 lang iho.." panay ang ngiti ni manang. "Pwede po ba 200 na lang? 1,300 na lang kasi yug pera namin eh.. mei bibilhin pa kasi kaming iba, kelangan pagkasyahin namin 'to..." "Sige iho, basta ikaw, ito o.." binigay kaagad ni manang yung isda kay kuya Ian. OMG--! Naghoholding hands pa rin kami..XD "WAG KANG BUMITAW SA 'KIN BAKA MAWALA KA.. PARANG NG STAMPEDE DITO, PAYATOT MO P A NAMAN TAPOS ANG LIIT MO.." bulong niya sa kin.. KABAYONG SANTOL! Kinikilig na sana ako sa pinaggagawa niya sa 'kin.. Pero umaapaw pa rin ang pagkasungit niya! x( Oo, maliit nga ako! 5'2 lang yung height ko.. oo.. ka height ko lang yung dibdib niya..eh, ano naman?????: :'(( "AH..eh..kuya Ian, ang dami mo nang hawak.. tulungan na kita.." "WAG NA..Ako na lang.." Then napalingon-lingon na lang ako sa paligid tapos.. tapos... SIOMAIIIII!!!! XD "KUYA! MEI SIOMAI!!" bumitaw agad ako sa kanya at pumunta dun sa SIOMAI STALL.. "MANANG, PABILI NG SIOMAI!! SAMPU!" FAVORITE KO TALAGA ANG SIOMAI.. ANG SARAP kasiiii..XD "Salamat ho.." Binigay na sa 'kin yung siomai at.. ............ OO NGA PALA..WALA AKONG DALANG PERA..ANG BUMAYAD NG PAMASAHE NAMIN, SI KUYA IAN NGA PALA.. "Hoi...Bakit ka ba bumitaw??" biglang dumating si kuya Ian.. "SIOMAI.." "Anong siomai??" "SIOMAI PLUS MONEY EQUALS BUSOG NA ME.." "ANO?" "SIOMAI PLUS MONEY EQUALS BUSOG NA ME.." "Sabihin mo na nga.!" "Kuya, gusto kong bumili ng SIOMAI..KASO WALA AKONG PERA.." TT_TT "HAII.. O SIGE NA NGA. ITO PO MANANG." ibigay niya ang 100.. "SALAMAT TALAGA KUYA!!" kinain ko agad yung SIOMAI.. "ANG SARAPP!!" XD "KUYA, GUSTO MO??" "No thanks.. Allergic ako.." ARTE NAMAN NITO..BAHALA SIYA.. KUMAIN AKO NG KUMAIN NG SIOMAI AT SIYA NAMAN YUNG BUMIBILI NG LAHAT.. Hanggang sa naubos ko na nga lahat! XD "HOO! ANG SARAP TALAGA!" "NAUBOS MO LAHAT NG YUN??" gulat na gulat si kuya sa pagkakita naubos ko nga ang lahat ng SIOMAI.. "Oo..Ang sarap kaya.." "GRABE.. ANG LAKI NAMAN NG TIYAN MO.." Siya na yung gumagawa ng lahat at sumusunod na lang ako sa kanya.. Hanggang sa...

"KUYA...ANG SAKIT NG TIYAN KO.." ARAYY..ANG SAKIT NG TIYAN KO.. GUSTO KONG MAG-CR... __________________________________________________________________________ Episode 4- LAST PART OF MISSION 1-DISASTER [Kristin's POV] "KUYA..." "ANO NA NAMAN BA??" "AHH.. EH.. WAG NA LANG BAKA MAGALIT KA.." "SABIHIN MO NA NGA!" ".....LALABAS NA NAMAN SI TOXIC WASTE..WAG MO AKONG BUGBUGIN!" sigaw ko at ipini kit ko agad ang mga mata ko.. Baka bugbugin ako tapos mawawala na lang bigla ang isang parte ng kata wan ko..kakahiya.. nasa mission pa kami... >///< ANG BAD MO TAE KA!! "ANO?! YAN NA NGA EH!! KAIN KA KASI NG KAIN! TIGNAN MO TULOY! ANG TAKAW-TAKAW MO TAPOS PAYATOT KA PA RIN! BABAE KA PA BA???" x_x "SORRY NA TALAGA..SORRY... PERO LALABAS NA TALAGA..SAMAHAN MO AKO MAGHANAP NG CR...PLEASE??" "AYOKO NA! NAPUPUNO NA AKO SA PAGIGING BATA MO. KAGABI KA PA. MAGHANAP KA MAG-IS A MO!" umalis siya. KABAYONG BAKLA! Iniwan ako mag-isa???? :'( x( "KUYAAA... TEKA!" pero malayong-malayo na siya sa kin.. HaissssTT! x( Bakit ba siya ganun??? Ang sungit, suplado tapos... ...hindi man lang friendly.. Diba ASAWA na niya ako??? =_=.... Hindi ko na alam kung anong susunod na gagawin ko.. Parang ayaw ng lumabas ni TAE.. Ito naman kasing masungit na gwapong unggoy na 'to.. Madaling uminit ang ulo... Palaging na lang nasa boiling point.. =.='' HAISSSTTTT... -________IKAW KASI TAE KA! BAKIT LALABAS-LABAS KA PA?! TAPOS MAWAWALA LANG PALA.. BWISSEEEEEETTTTTT!! TT_TT Gusto kong umiyak pero 'di ko magawa.. KUYAAA.. BUMALIK KA NA.. SORRY NA TALAGA... SORRY KUNG ISIP-BATA AKO.. KUNG IMMATURE AKO.. BASTA BUMALIK KA NA LANG... :'(( [Ian's POV] Naiirita na ako sa babaeng yun.. Parang ISIP-BATA.. Bakit ba kasi sa lahat ng celebrity, siya pa ang napiling magiging asawa ko on-s creen?? Bakit 'di pwedeng ako na lang yung pumili??? T_T BAHALA NA.. WALA NA AKONG PAKIALAM..

IIWAN KO NA LANG 'TONG SHOW NA 'TO... Oo nga pala, natapos ko na pala ang MISSION 1.. Nabili ko na lahat ng kinakailangan namin.. Uuwi na ako sa min.. Bahala na yung babae na yun kung uuwi siya o hindi.. Wala na akong pakialam sa kanya.. IMMATURE, ISIP-BATA, PATHETIC.. Ewan ko na lang.. Kung ito lang pala ang magiging asawa ko.. Siguro matagal na akong nagpa-annull.. Pagkatapos, pumara na ako ng jeep at wala na akong pakialam sa cam.. I don't care kung navideohan niya yung ginawa ko sa babaeng yun.. BAHALA NA.... After 15 minutes of travel, dumating na rin ako sa min.. Binuksan ko na yung pinto.. "LOCK??? HINDI PA RIN SIYA DUMARATING?? BAKA NAWALA NA YUNG BABAENG YUN... OO NG A PALA..WALA PALA YUNG DALANG PERA..NAKU... BAHALA NA.. GINALIT NIYA AKO. MAGLAKAD NA LANG SIYA.." Pumasok na ako sa loob.. It's 2pm.... Napakatagal namin pala dun sa palengke.. Ehh siyempre..parang stampede dun..Ang dami ko ring binili.. Then I busied myself to put all the things that I bought on the fridge.. Kahit alam kong mei cam na at wala pa rin yung utotera na yun.. I don't care.. [Kristin's POV] Nagpalaboy-laboy na ako sa kalye.. Siyempre wala akong pera..di rin ako makakauwi.. Hindi ko alam saan ako dadaan..x( Tapos yung mga tao.. Panay ang tingin sa kin.. Nagtataka siguro na nagpalaboy-laboy sa kalye ang isang celebrity.. Na parang aso.. =.='' Hanggang sa nawala na ako.. Malapit na ring dumilim.. Hindi ko na alam kung anung lugar ba 'tong napuntahan ko.. BAHALA NA.. Kung dito ako mamamatay.. So be it.. -___________Hanggang sa dumilim na talaga.. LORD.... AYOKO PANG MAMATAY... Napansin ko na lang mei humarang sa kin na grupo ng mga lalake.. PARANG NAMANG GWAPO..HARANG-HARANG PA SA DAAN KO.. FYI, mas gwapo pa si kuya Ian noh! HaisssTT! "Ah..Dadaan po ako.Excuse.." Biglang hinawakan nung matabang lalake ang braso ko.. "Sino bang nagsabi na pwede kang dumaan?? HA?!" "Arayy po..Masakit..." payatot ako! kaya hinay-hinay lang..TT_TT LORD... KUYA IAN.. HELP... "Pare! Di mo ba namumukhaan yan??? Artista yan pare! JACKPOT! Yung magandang bat ang artista??" sabi nung isa. "OO NGA! JACKPOT!" Hahalikan sana ako sa leeg nung matabang lalakeng yun..

"AHHHHHHH!!!" napasigaw ako.. *SABOGSSSHHH* Narinig ko na lang na parang mei sumuntok dun sa isang kasamahan nila kaya naman 'tong matabang 'to napalingon.. SANA SI KUYA IAN.. ang nasa isip ko.. TT_TT "TARANTADO 'TO AH! BAKIT KA NANUNTOK?!" sabi nung matanda saka sinuntok din yung misteryosong lalake. *PAK! PAK! SABOGGGGSSSSHHHH!* Sorry na lang sila... MARTIAL ARTS EXPERT SIYA... "Miss--okay ka lang??" sabi niya saka inabot ang kamay niya sa kin.. "Oo..Maraming salamat talaga.." then I looked at him.. O_____O Ang gwapo... XD "Bakit ka kasi naglalakad na mag-isa? Alam mo maraming mga adik dito..Buti nga h indi ka narape kanina.." puno niya.. "Kasi...Iniwan ako ng asawa ko..Wala naman akong dalang pera para makauwi ako..a t hindi ko rin kabisado yung daan kaya napunta ako rito.." "ASAWA!?" gulat na gulat yung lalake. Hindi naman niya siguro ako namumukhaan.. Di ba niya alam na artista ako?? Mas mabuti pa yung mga adik na yun..kilala pa ako.. Tapos 'tong gwapong palaka na 'to, 'di man lang ako kilala.. TT_TT "ASAWA??? ANG BATA MO PA, MEI ASAWA KA NA??" "..+_+..AHHH... Ehhh...It's a long story kasi..hindi mo ba ako nakikilala???" "Nakikilala? Bakit sikat ka ba??" O.o "Hahahaha...kung ganun hindi nga..mas mabuti pa pala yung mga adik na yun..kilal a ako.." "Eh..sino ka nga ba??" "Artista ako..celebrity...Kristin Hernandez.." "Kristin Hernandez?? Sorry wala talaga akong kilala na celebrity na Kristin Hern andez..T_T" O__________O "Ha??? Kung ganun, di pa pala ako sikat..." Tumawa yung lalake.. "JOKE LANG..kilala na kita noh, nun pa..Diba, you mentioned na wala kang pera pa mpauwi??" Then I nodded.. "Kung ganun..Ihahatid na lang kita sa inyo..don't worry..hindi ako adik..magtaxi na lang tayo..San ka ba nakatira??" [Ian's POV] 9pm na.. Wala pa ring yung babaeng yun??? San na ba yun napunta??? HaisssTT! Lumabas ako sa bahay para tignan kung dumating na siya.. But.. there's no any shadow of her.. Takte..baka anu na nangyari sa kanya.. T_T Tapos mei biglang dumating na taxi at huminto sa harapan ko.. O_O Biglang bumaba ang utotera na 'to.. Wow.. Pataxi-taxi pa..sosyal..

Then meron ding bumabang lalake.. "Salamat talaga.." sabi ni utotera dun sa kanya. "You're welcome..By the way, I'm Van, Van Taquin. Sa susunod, kapag mawala ka..m agdala ka na ng pera ha?? Para di ka magabihan.. sige ingat..saka..pakisabi naman sa asawa mo na maging ma bait naman siya sayo..sige bye..ingat.." sabi nung lalakeng yun at sumakay ulet sa taxi.. ANO RAW? MAGING MABAIT??? Haaa...parang alam niya lahat ah.. "O, BAKIT ANG TAGAL-TAGAL MO? TAPOS MEI KABET KA NA KAAGAD.." "KUYAAAAAA.... SORRY TALAGA.." bigla na lang siyang yumakap sa kin at umiyak.. Parang talagang bata... ______________________________________________________________________ Episode 5- SCHOOL TIME! [Ian's POV] "Sorry na talaga, kuyaa..." sabi niya habang umiiyak siya at niyayakap ako.. =.='' "Hmmm..O, sige na.. Basta wag mo ng ulitin yun.." yun na lang ang sinabi ko tapo s hinaplos yung buhok niya.. siyempre kaheight niya lang yung dibdib ko. =_= Naawa na rin ako kasi gabi na siya nakauwi kahit mei kabet na siya kaagad.. HAGGHARDD NA KASI YUNG LOOK EH.. Baka sabihin naman sa iba na pabaya akong asawa. "Utotera, pumasok na tayo..kakahiya naman kung nagyayakapan tayo rito sa labas.. " >///< parang siya namula at napahiya kaya binitawan niya na ako. Pumasok na kami sa loob. "KUMAIN KA NA BA??" tanong ko. "Wala pa..Wag na lang baka matatae lang ako..TT_TT" sabi niya. "SUS. Kumain ka.. Wag kang magdiet, ang payatot mo na nga..Basta wag mo lang dam ihan.." "PERO.." "BASTA. KUMAIN KA." pinaupo ko siya agad at nilagay sa mesa ang niluto kong ulam . Kaya napilitan na lang siyang kumain.. Sayang naman niluto ko kung hindi niya kakainin..T_T Then I sit in front of her, staring at her while eating.. "ALAM MO, ANG LAKAS MONG KUMAIN PERO ANG PAYATOT MO PA RIN..SIGURO MEI BULATE KA SA TIYAN NOH?" Napatigil siya parang hindi alam ang isasagot..O.o "KUMAIN KA NA LANG." sabi ko. Hanggang sa natapos na nga siyang kumain at nagbihis ng pampatulog, pumunta na a gad kami sa kwarto.. Siyempre hindi ko inoff yung lights kasi hindi siya makakatulog.. "MATULOG NA TAYO.. BUKAS PAPASOK NA TAYO SA MGA SCHOOL NATIN.." [Kristin's POV] "Hwuaaaaa..Huh?? Ha!! Anong oras na?!" tinignan ko yung alarm clock sa gilid ko. "6:30am na?! Naku 7:30am magstastart ang klase namin..Napakalate ko na.." =.= SANA DI PA UMALIS SI KUYA.. Agad naman akong bumaba.. "KUYAAA... ANJAN KA PA BA??" Nakita ko siya na nakabihis na.. +__+ Pero parang mei kausap siya sa CP niya.. "WHAT?! BAKIT MO AKO TINRANSFER? WITHOUT ASKING ME BACK? HAIIST!" "OO NA! BYE!" sabi niya tapos binaba yung CP niya. "MAGBIHIS KA NA! BAKA MALATE TAYO." sabi niya. Ano naman ba 'to? Galit na naman ba siya sa kin?? +__+ Dali-dali na naman akong nagbihis..

"KAKAIN MUNA AKO.." sabi ko pero bigla niyang hinablot ang kamay ko tapos lumaba s. "TEKA--KAKAIN MUNA AKO.." "PUMASOK KA NA! BAKA MALATE TAYO." pinapapasok niya ako sa kotse. "NAPAKAHARSH MO NAMAN!" "TUMAHIMIK KA!" sigaw niya. O_O Natahimik ako.. Ano ba yan..galit na naman siya.. Siya yung nagdrive ng kotse at dumating na nga kami sa school.. I wonder kung nasaan na yung cam..=.= "BUMABA KA NA." sabi niya. Bumaba naman kaagad ako.. Takot akong mabugbog noh.. Kinuha na naman niya ang kamay ko.. Parang gusto niya talaga akong kaladkarin.. Ano bang nagawa kong kasalanan? Bakit andito na naman yung sakit niya? Panay ang tingin sa 'min ng mga estudyante at biglang nagsigawan.. "AHHHHH!!! SI IAN!! NANDITO SIYA!! AHHHHH!!" Parang akong mabingi sa kasisigaw ng mga 'to.. Pero bakit si kuya Ian lang yung napansin nila??? Heller.. Hawak hawak niya kama y ko noh..XD "SAN BA DITO YUNG ROOM NG MGA SENIORS?" tanong niya. "AH. Dun sa unahan!" tinuro ko yung room. HaissTT! Pumunta naman siya kaagad dun at siyempre, magkaholding hands pa rin kami.. HAHA HAHA XD Pumasok na siya sa room at binitawan na niya yung kamay ko.. "ARAY!" pati naman ba sa pagbitaw? napakaharsh! x( "UMALIS KA NA!" O.O Napahiya ako.. Ang sama niya! Matapos niya akong kaladkarin papunta rito, yun lang yung sasabihin niya??? TT_T T Mei biglang dumaan na lalake sa harapan ko na parang pamilyar.. O.o "HUH? VAN! VAN!" XD Si Van pala! XD Yung gwapong palakang martial arts expert. Dito rin pala nag-aaral??? Bakit di ko alam? T.T "IKAW PALA, KRISTIN. KAMUSTA???" Bigla kong narinig na umubo si kuya Ian..INTENTIONALLY..T_T "Ehem.." UMUBO SIYA. Sus. Napakapeke talaga. Pero kahit ganun, fan niya pa rin ako.. XD "HAII.. DUN TAYO MAG-USAP VAN." sumama naman kaagad sa kin si Van. [Ian's POV] TALAGA BANG BAD TRIP ANG ARAW KO NGAYON?? TAPOS ANDITO PA YUNG KABET NIYA. KAINIS. KUNG GANUN, KAKABET DIN AKO. KAASAR. BAKIT KASI AKO TINRANSFER.. x( *FLASHBACK* -Early in the morning"Good job, Ian!" sabi ng manager ko. "Para san?" "Malaki ang ratings niyo kahapon. Kayo ang nagtop sa chart." Nabigla ako kasi nag-away kami kahapon. "Panu naman nangyari yun? Nag-away nga kami." "Yun nga eh. Nag-away kayo, parang talaga kayong batang mag-asawa pero nagkabati naman, diba?? I really expect it kaya para mas lumaki ang ratings niyo. I transferred you to her school

na pinapasukan niya.." "WHAT?! BAKIT MO AKO TINRANSFER? WITHOUT ASKING ME BACK? HAIIST!" "Para tumaas pa lalo yung ratings niyo. Ok na ha?? Sige." "OO NA." binaba ko na ang CP ko. *END OF FLASHBACK* At ganun nga yung nangyari..HaisssTT! SHIT! Tapos biglang pumunta sa kin 'tong weirdong babae at parang tinitignan ako ng ma igi. "AHHH!! TOTOO NGA! SI IAN VERCEDE 'TO! XD" sumigaw siya. Pagsigaw niya, sumigaw na rin lahat.. ANG INGAY.. Ano bang problema ng mga 'to?? Bakit?? Di ba pwedeng mag-aral ako rito?? T_T STAMPEDE NA NAMAN.. ____________________________________________________________________________ Episode 5.1- SCHOOL TIME PART 2 [Kristin's POV] Lumipat kami ng lugar ni Van para makapag-usap kasi 'tong si kulas [Ian Nicholas Vercede] parang EWAN..=.='' "Kamusta?? Hindi ko alam dito ka rin pala nag-aaral? Ehh kasi ngayon lang kita n akita rito.." tinanong ko si Van. "AHH. hahaha..Eh kasi hindi ako araw araw na pumapasok..Last week, absent ako.. kaya ngayon nandito ako.." "Bakit naman??" "Hmm..Personal reasons.." "Ah..Ganun ba?? Sige di na lang kita pipilitin..Saka salamat ulet kahapon haa?? \(*-*)/ Paano ba kita babayaran?? Ipinagtanggol mo pa ako dun sa mga adik tapos hinatid mo pa ako sa min..Nakakahi ya talaga sayo. Wala man lang akong magawa.." "Hmm..Wala yun.. Basta, friends na lang tayo ha???" sabi niya sabay ngiti. "OO BA!" sino bang tatanggi na mei gwapong palakang gusto kang maging friend?? h ahaha XD "Sige..Aalis muna ako.. Pupunta na ako sa room namin. Salamat ulet ha? Bye." tum akbo ako at umalis. Gusto ko na talagang kausapin si Nikolai..XD Dumating na nga ako sa room namin.. "NIKOLAI!!" sigaw ko. "TIN!!" nagyakapan kaming dalawa.. "KAMUSTA?! Namiss kita!!" sabi ko. "Ako rin noh! Tin, nakakakilig kayong dalawa ni Ian!! Parang talagang kayong bat ang mag-asawa! XD" "Panu naman nakakakilig yun?? EHH-NAG-AWAY NGA KAMI TAPOS ANG SUNGIT-SUNGIT NIYA .." "Haha..parang kayong aso't pusa..pero mas kinilig ako nung nagyakapan kayo..XD A lam mo sinubaybayan ko talaga kayong dalawa..nagpupuyat ako para lang mapanuod kayo!" "Kanina nga, kinaladkad niya ako papunta rito.. Parang galit na naman. Wala nama n akong ginawa sa kanya para magalit siya.." "ANO?! NANDITO SI IAN?!" "Oo. +_+ Hindi ko nga alam kung bakit..nandun siya sa mga seniors na room. Baka dito mag-aaral.." "AHHHHH!!" sumigaw 'tong loka-lokang best friend ko. "TARA! PUNTAHAN NATIN. IPAKILALA MO AKO." sabi niya sa kin. "AYOKONG BUMALIK DUN NOH. NATATAKOT AKO SA KANYA BAKA BUGBUGIN AKO NUN.." =.= "SIGE NA...GUSTO KONG MAKITA SIYA NG PERSONAL.." "Natatakot nga ako! =.= Ayokong mawalan ng isang parte sa katawan ko..Ikaw nalan g.." "Aii! Kung ako lang di naman ako papansinin nun. TARA NA!"

Hinablot kaagad ni Nikolai ang kamay ko at dali-daling tumakbo papaunta sa room nila kuya Ian... Biglang sumalubong sa min si kuya Ian at napatigil kami.. "AHH..KUYA IAN?? >__<" "AHHHH!! IAN!" yumakap kaagad si Nikolai kay Ian. Napakalandi talaga...hahaha.. ASAWA KO YAN NOH..XP Biglang tinaboy ni kuya Ian ang mga kamay ni Nikolai.. "SINO KA BA?" "AHH..BEST FRIEND AKO NG ASAWA MO..SI KRISTIN, DIBA TIN??" "AH..OO..+_+" PATAY.. PARANG GALIT.. -__tigidig..tigidig.tigidig..kinakabahan na ako..=.= >___< "O, SAN NA BA YUNG KABET MO? BAKIT BABAE NA ANG KASAMA MO??" "kabet??" naguluhan si Nikolai. "KABET? ANONG KABET?" O_O "SINO PA BA? EH DI YUNG LALAKENG UNGGOY NA KASAMA MO KANINA." "SI VAN?" nagseselos ba siya?? T.T hahaha.. at least LOL. etchusera ka talaga ti n! XD "AH. EH.. HINDI NOH! BAKIT NAMAN AKO KAKABET. EH MALAKI ANG UTANG NA LOOB KO SA KANYA. DAHIL TINULUNGAN NIYA AKO KAHAPON..." "SUS. TUMABI KA." tinulak ako ng lalakeng yun. +_+ Ano bang sakit nito?? =_= "Napakasungit naman niya..Pero kahit ganun.. ang gwapo niya sa personal!!" sabi ni Nikolai. "LOKA KA TALAGA. Ang sakit sakit nga ng ginawa niya..Tinulak niya ako, eh ang pa yatot ko pa naman.." =.=" [Ian's POV] "HAAIIII..KAINIS.. " Napakabadtrip talaga! Badtrip na nga ako nang nilipat ako rito ni ate Andie tapos nagkabet-kabet pa si ya.. Sayang lang pala paglipat ko rito kung bababa lang yung ratings ng show dahil sa pagkakabet niya. T_T Makahanap nga ng kabet. -__Hindi ko na alam kung saan ako papunta nang marinig kong.. "AHHHHH!!" mei sumigaw. Nakita ko na lang mei isang lalake na hahalayin sana yung babae ng bigla siyang napatingin sa kin.. O.o Bakit ba gumagawa sila ng sex scandal dito pa sa lugar na 'to..Sa harapan ko pa. . =.='' "SIGE NA.." pinipilit ng lalake na halikan yung babae then.. *SABOGSHHHH!* Biglang sinuntok ng kamay ko yung mukha niya.. "ANO BA?!" "AHH--HINDI AKO GUMAWA NUN. YUNG KAMAY KO. " "WAG MO NGA AKONG IPAGMUKHANG TANGA.." susuntukin sana ako ng lalake tapos itong si kamay nagreact agad saka sinuntok ulet yung lalake. "ANG BAD MO TALAGA KAMAY KA!" "ANO?!" biglang nagring ang bell.. "DI KO PALALAMPASIN 'TO. MAG-INGAT KA SA SUSUNOD." sabi niya tapos umalis. "Salamat talaga.." sabi nung babae. O.o "Wag kang magpasalamat..Ayoko lang mei kahalayan sa harapan ko. " =.= umalis kaa gad ako. Nagsimula na yung klase at hindi ko inexpect andito yung dalawa. Yung kabet ng u

totera na yun at 'tong babaeng nahalay.. =.= Kaklase ko pala sila.. After.. IT'S BREAK TIME. Pumunta ako sa cafeteria nila at sumunod naman 'tong babaeng nahalay kanina.. "AH-HI?" "HUH? Hello." umupo ako sa table. Tumabi rin siya sa kin.. "KUNG GANUN, IKAW PALA SI IAN VERCEDE, ISANG TOP RATED MODEL AS WELL AS A WELL-K NOWN ACTOR, SALAMAT TALAGA FOR SAVING ME. BY THE WAY, I'M TRIXIE." Hindi ako nakinig sa pinagsasabi niya at nagpatuloy na lang sa pag-inom ng juice na inorder ko. Panay pa rin ang tingin sa akin ng mga estudyante.. Yung iba, nagsisigawan, nagtitilian..HAISSTT.. "So, bakit ka nandito??" tanong ni Trixie sa kin. Biglang dumaan si utotera kasama yung OA na best friend niya este pareho pala si lang mga OA at isip bata. T.T Tapos pumunta rin dun yung kabet niya at kinausap sila. Sige. Ako rin. "AHH. TRIXIE.." [Kristin's POV] "SINASABIHAN PA NIYA AKONG MEI KABET AKO. TAPOS SIYA RIN PALA, MEI KABET DIN.." "Anong kabet-kabet na pinagsasabi mo jan??" tanong sa kin ni Nikolai. "W-WALA!" HaissTT! Biglang dumating si Van.. "VAN!" kumapit ako sa braso ni Van at lumingon sa kanila Ian. "BLEEEEHHH :P" hahaha..siyempre ginanun ko siya! bleeehhh :P Napansin niya na na gbleeh. HAHAHA XD Pagkatapos...Nag-usap kaming tatlo nila Van.. "Kung ganun, ikaw pala yung sumagip ng best friend ko..AHAHAHA.. ANG COOL MO DUN !" sabi ni Nikolai. HaissTT.. Eto na naman ang sakit niya..+_+ Napakalandi talaga..Ewan ko nahawa na siguro ako sa kanya..XD HANGGANG SA DISMISSAL NA.. "Ah, lai, hindi muna ako makakasabay sayong umuwi alam mo namang sa ibang bahay na ako tumutuloy dahil sa show..saka mei kotse namang dinala si Ian.." "O, sige ha, bye! Pakiligin niyo na naman ako ha? AJA!" sabi niya at umalis na a ko. Bigla ko na lang nakita 'tong kulas na 'to na kausap pa rin niya yung babae kani na sa cafeteria... KABET PALA HA.. TIMING DIN PAPUNTA SI VAN SA KIN.. "VAN!!" "Buti di ka pa umalis, nakalimutan ko kasing isauli 'to sayo, 'tong panyo mo. Na iwan mo dun sa table.." "AH..OO NGA NOH. Ah Van, para makabawi naman ako sayo, sumabay ka na sa min..iha hatid kita sa kotse namin.." "Marunong ka palang magdrive??" "AH-HINDI AKO. Si Ian...Sige na?" "Yung asawa mo? Baka magalit yun sa kin.." "SUS. Ano ka ba! Baka hindi dahil sayo, narape na siguro ako..Sige na ha?? Pleas e.." "AH. O, sige." Papunta na sana kami sa kotse nang bigla na lang kinuha nitong masungit na 'to a ng kamay ko tapos tinulak ako sa kotse para isakay.. Pati naman ba sa pagsakay ko sa kotse, itutulak ako?! x(

Pasalamat siya, gwapo siya ha..XD Echus ka talaga tin! XD Tapos bubuksan ko sana yung pinto ng kotse pero nilock niya agad. "WAG MONG BUKSAN! KUNDI TATAMAAN KA!" "VAN!! VAN!!" napalayu-layo na kami.. "ANO BANG PROBLEMA MO?!" sabi ko. "IKAW. KABET MO. BAD TRIP NA NGA ARAW KO TAPOS NAGKABET-KABET KA PA!" sigaw niya habang nagdridrive.. "EHH BAKIT? MEI KABET KA RIN NAMAN AH?!" "SO, ANO NGAYON?! NAGTRANSFER AKO RITO PARA MAS LALONG LUMAKI YUNG RATINGS NATIN TAPOS KAKABET KA LANG?!" takte.. Akala ko nagseselos..=.='' "AHHHH!! DI PA RIN SAPAT YUN! KINALADKAD MO NGA AKO PAPUNTA DUN SA ROOM MO! TAPO S KUNG MAKABITAW KA NG KAMAY, NAPAKAHARSH! TAS, TINULAK MO PA AKO..TAPOS TINULAK MO NA NAMAN AKO PARA MAKASAKAY SA KOTSE! O, TIGNAN MO ANG DAMI MONG GINAWANG MASAMA SA KIN?! " "GUSTO MONG IBANGGA KO 'TONG KOTSE?!" "EHH-DI IBANGGA MO! HINDI LANG NAMAN AKO ANG MAMAMATAY, IKAW DIN." "SIGE!" Lumiko sa gilid 'tong masungit na unggoy na 'to at muntik na kaming bumangga sa isang poste.. "AHHHH!! AYOKO PANG MAMATAY!" Bigla niyang nilagyan ng tape ang mga bibig ko.. "UHMMM..UHMM..!!" "YAN PARA MATAHIMIK KA NA." Bwiseeettt! _______________________________________________________________________ Episode 6- PHOTOSHOOT [Kristin's POV] Tinanggal ko yung packaging tape sa bibig ko.. "ANO BA?!" "MAGSALITA KA PA, KUNDI TATAMAAN KA NA TALAGA NITO?!" sabi ng unggoy na 'to sa k in at ipinakita ang kamao niya.. Kaya tumahimik na lang ako.. Ayokong mabugbog noh.. Saka ano naman 'tong klaseng asawa siya, nangbubugbog?! HaissTT!! TT_TT Hanggang sa dumating na nga kami sa min.. "BUMABA KA NA!" sabi niya. "AYOKO!" Bigla na lang niya akong binuhat at nilagay sa balikat niya..parang akong masusu ka eh kasi yung ulo ko pababa.. x_x "AHHHHH!!! BITIWAN MO NGA AKO! ANO BA!" Nakapasok na kami sa bahay at papunta na kami sa kwarto namin. "ARAY! ANO BA?!" binitiwan niya ako tapos nilagay sa kama. Bigla niyang tinanggal ang uppershirt niya.. Nakamuscle shirt na lang siya.. O_O ANO BANG GAGAWIN NIYA?! IRERAPE BA NIYA AKO?! OMG!! >___< Palapit ng palapit siya sa kin.. "AHHHHH!! TULUNGAN NIYO AKO! MGA KAPITBAHAY! MAY RAPIST!!!" sumigaw ako. Tinakpan niya ang bibig ko.. "Uhmmm...Uhmmm!" "TUMAHIMIK KA NGA! SINO BANG RERAPE SAYO?! ANG PAYATOT MO..MASKI AKO, AYOKO SA M GA

PAYATOT...GUSTO KO MALAMAN.." Kinagat ko yung kamay niya.. hahahha XD "AHHHHH! ARAY! BAKIT MO YUN GINAWA?! IKAW!" "AHHHHHH!!!" muntik na niya akong suntunkin sa mukha pero tumigil siya. "PASALAMAT KA, HINDI AKO NAMBUBUGBOG. SAKA WAG KA NGANG ASSUMING NA IRERAPE KITA , ANG PAYATOT MO! PARANG KANG KAWAYAN!" tumayo siya. "Dahil sa marami mong ginawang kasalanan sa kin, pwes, di kakain ng dinner! SIGE , KUMABET KA PA DAHIL BUONG LINGGO KA HINDI KAKAIN!" "A..AH-ANONG SABI MO?! BAKIT AKO LANG BA YUNG MEI KABET?! EHH ANONG IBIG SABIHIN NUNG BABAE NA KASAMA MO?! ANO?! KAIBIGAN MO LANG SIYA? EH SA KIN KABET NA KAAGAD?!" "OO! KAYA TUMAHIMIK KA NA!" "BAKIT BA ANG SUNGIT MO?!" "SABI NG TUMAHIK KA NA EH!" Kaya tumahimik na nga ako. "HINDI KA BABABA HANGGANG DI KO SINASABI.." umalis siya. Ano bang klaseng asawa siya.. Siguro kung totoo talaga kaming mag-asawa, blattered wife na siguro ako x( After several minutes bumalik na siya na mei dalang popcorn.. ANO? MAGPAPAINGGIT BA SIYA? bwiseeettt! T_T =.= Tapos pinaandar niya yung TV sa kwarto at nanuod.. WATCHING TV WHILE EATING HA??? =__=... Aaminin ko, naiingit talaga ako..x( "ANG SARAP NG POPCORN!"nagpapadinig ba 'tong unggoy na 'to??? =.= "ANG SARAP!! YUM..YUM..YUM.." Kainis! Humiga na lang ako sa kama at tinakpan ang ulo ko ng unan... "ANG SARAP TALAGA!" Bwiset siya ah..x( "AHAHAHAHA..O, sige na. Papakainin na kita..Naaawa na kasi ako sayo eh.." "TALAGA?!" nagreact kaagad ako. Siyempre, nagugutom na talaga ako eh. XD "PERO SUNDIN MO LAHAT NG GUSTO KO HA? Sige, open your mouth.." "Sige, eto na! COME HERE DOGGIE DOGGIE!" bigla niyang shinoot ang popcorn sa bib ig ko.. BWISEETT! x( "SIGE PA, DOGGIE!" "BWISSEET KA AH!" tinapunan ko siya ng unan. "HAHAHAHHAHA!! Nauto kita! Mei word of honor ako noh. Gagawin ko kung ano ang si nabi ko. KAYA HINDI KA TALAGA KAKAIN.." "ANG SAMA MO!" "Oo, kaya masanay ka na! :p" BWISEETT NA LALAKENG YUN.. MAKAKATIKIM KA RIN SA KIN.. AKALA MO DI AKO NAPUPUNO.. PWES DARATING DIN AKO DUN.. HINDI NA AKO MAGAGAYUMA NG CHURVANESS MO.. TT_TT [Ian's POV] Kinabukasan... "ANONG ORAS NA BA??" tinignan ko yung CP ko.. "4:30am?? Huh?? Mei message???" Laman ng message: Ian, mei photoshoot ka this 6am. Continuation ng photoshoot mo sa LEVI's. Come to the studio ASAP. -Ate Andie. KASHET.. Aga-aga, mei photoshoot kaagad.. -____-

Bumangon na ako at nakita ko na tulog pa si utotera..=__= Pagkatapos, naligo na ako at nagbihis.. "KUYAAAA...IAN.....KUYAAA...IAN...HALIKAN MO AKO.." O_O Tama ba yung narinig ko??? Nananaginip yata 'tong payatot na 'to ah.. Gusto niyang halikan ko siya?? =.= "OO..PAPUNTA NA AKO JAN, DARLING..HAHALIKAN KITA.." Mapagtripan nga..XD Nilagyan ko ng tissue ang dalawang butas niya sa ilong.. "AHHHHH!!! HINDI AKO MAKAHINGA!" nagising siya. "IKAW! KAHIT KELAN TALAGA! ANG SAMA MO!" pinaghahampas niya ako.. "TEKA! BAKIT BA?! EH SABI MO HAHALIKAN KITA??! SABI MO PA NGA..kuyaa...kuyaa Ian ..halikan mo ako.." Natahimik siya at di alam kung anong isasagot..O.o "O, pati pa pala sa paniginip mo, anjan ako?? WOW.." "AHH! Tumahimik ka nga!" sabi niya at namula. >///< "Bumangon ka na jan! Magbihis ka na. Mei lakad tayo. Pupunta tayo sa studio para sa photoshoot ko. Gagawin kitang P.A ko.." "ANO?! PA MO?! Ano ka sinuswerte?! AYOKO. HINDI MO AKO ALIPIN NOH!" "Well..Kung ganun, di kakain ng isang linggo. Saka I want you to know na nilagya n ko ng lock ang ref at ang susi, nasa akin. Kaya hindi ka pa rin makakain buong araw.." "EHH-DI KAKAIN NA LANG AKO SA LABAS!" "Gusto mong ilock ko 'tong kwarto para di ka na lalabas?!" Natahimik siya.. "KAHIT KELAN TALAGA! HMMMPHHHH!" bumangon na siya at kinuha yung tuwalya niya.. Pagkatapos niyang magbihis.. Pumasok na kami sa kotse.. "SANA MAHULI KA NG MGA PULIS! UNDERAGE KA TAPOS NAGDRIDRIVE KA?! WALA KANG LISEN SYA NOH!" sabi niya. "HOI, FYI, MERON AKONG LISENSYA. MEI STUDENT LICENSE AKO KAYA OK LANG." "EH, ANO NGAYON? ANG IMPORTANTE ANG DRIVER'S LICENSE! SANA MAHULI KA TAPOS MAKUK ULONG.." "KUNG GANUN, ISASALI RIN KITA. MAKUKULONG KA RIN.." "AHH--" "TUMAHIMIK KA NA..TATAMAAN KA NA NAMAN SA KIN?!" Kaya tumahimik siya.. Dumating na nga kami sa studio kung saan gaganapin ang photoshoot.. Kinuha ko agad yung kamay niya at pumasok sa loob.. "ANO BA?! HINAY-HINAY NGA LANG!' Di na ako nakikinig sa mga pinagsasabi niya.. "Buti di ka nalate.." sabi ng photographer sa kin.. "Oo...Ah, siya nga pala sir, si Kristin, asawa ko ho.." siyempre parte pa rin sa show na ipakilala siya sa iba bilang asawa ko. "Mei asawa ka na pala?? HAHA..O, sige..Nice to meet you, diba ikaw yung teen sin ger at the same time an actress?" Tumango siya.. "O, sige. Magbihis ka na, Ian.." Pumunta na kaming dalawa sa dressing room.. "Hali na po kayo, sir.." sabi nung makeup artist sa kin.. "AH, kami na lang dito.." "Ha?? O, sige. Sabihin niyo na lang po kung mei kelangan kayo." umalis na yung m akeupartist. "O, ANONG TINUTUNGANGA MO JAN..IMAKEUP MO NA AKO.." sabi ko kay utotera. "MAGMAKEUP KA MAG-ISA MO!" she replied. "Gusto mong hindi ka makakakain ng isang linggo??"

"HAIIISSSTT! Oo na! Papangetin ko to.." "SIGE, SUBUKAN MO.." _______________________________________________________________________ Episode 6.1- PHOTOSHOOT PART 2 [Kristin's POV] Nalagyan ko na ng pulbos ang mukha ng unggoy na 'to.. Tapos lalagyan ko siya ng konting lipstick..Diba ganyan naman talaga kapag imema keup ang ibang guy celebrity?? =.= I gently touch his lips and scattered the lipstick on it.. O_O SO SOFFFFFTTTTT... >______< Parang gusto kong halikan.. XD Ang landi mo talaga tin! XD HUWAG KANG MATUKSO...WAG KANG MAGPAPADALA SA CHURVANESS NG UNGGOY NA 'TO.. "O, YAN! TAPOS NA!" sabi ko at tumayo. Tinignan niya ng maigi yung mukha niya sa salamin.. "KULANG PA 'TO. ANO BANG KLASENG MAKEUP ARTIST KA?? LAGYAN MO NGA AKO NG EYE-LIN ER!" "O, REKLAMO KA NAMAN NG REKLAMO EH! IKAW KAYA MAGMAKEUP NG SARILI MO!" kinuha ko yung eye liner. Linagyan ko siya ng eye liner.. "AYUSIN MO ANG PAGLAGAY HA. SAKA AYUSIN MO RIN BUHOK KO." "KUNG TUSUKIN KO KAYA MATA MO..." After several minutes.. natapos ko na ngang imakeup 'tong unggoy na 'to... "O, YAN TAPOS NA PO KAMAHALAN!" "Kung ganun, hanapin mo yung isusuot ko.." "EHHH-- SAN BA DITO YUNG ISUSUOT MO???" binuksan ko yung closet..ang daming dami t.. "PILIIN MO YUNG UNA. INARRANGE NA KASI YAN.." Kinuha ko yung damit sa unahan.. Bakit jeans lang? =.= "O, ITO..BAKIT JEANS LANG? TEKA KUKUHA LANG AKO NG UPPERSHIRT." "WAG NA..IBIG SABIHIN, ITO LANG YUNG SUSUOTIN KO. KASI HANDA NA KASI YAN LAHAT. KUNG ANO ANG MERON, YAN LANG YUNG SUSUOTIN.." "ANO?!" "O, bakit? Mei problema???" pumunta ang unggoy sa isang maliit na fitting room t apos nagbihis.. ANO BA TO??? LALABAS BA SIYA NA HALF-NAKED LANG??? +___+ NAKU..Matutukso na naman ako..Lalo na makikita ko yung ABS niya.. Sana wala siyang mga ABS para di ako matukso... >____< Lumabas na siya.. tigidig..tigidig..tigidig..my heart was beating fast.. =.= Tengeneng!!..Mei ABS siya!! >__< At ang yummy pa.. XD Naiilang akong tignan siya.. "O, BAKIT PARANG YATA NA NAIILANG KANG TIGNAN AKO???" Palapit siya ng palapit sa kin.. "HOI!" lumingon ako sa gilid at iniiwasang tignan yung yummy ABS niya.. "BAKIT??? NATUTUKSO KA BA?? BECAUSE I'M HALF-NUDE???" "I am NOT!" Palapit ng palapit yung katawan niya sa mukha ko.. T.T "ARAY!! ANO BA?!" bwisett sya.. ang sakit ng noo ko sa pitik niya!! "HAHAHAHA... HOI... MASYADONG SAGRADO ANG KATAWAN KO NOH NA IBIBIGAY KO LANG SA ISANG PAYATOT NA PARANG KAWAYAN.." "ANG YABANG MO AH! PARANG KA NAMANG KUNG SINONG MAGANDA YUNG KATAWAN!" "MAGANDA NAMAN TALAGA YUNG KATAWAN KO AH! AMININ MO KASI NA NATUKSO KA.." "H-HINDI NOH!" "Aminin mo na kasii..Wag kang mag-aalala, kapag tumaba ka...ibibigay ko 'to sayo

ng free.." "TUMAHIMIK KA NGA! HINDI KO MAGUGUSTUHAN YAN KELANMAN! BWISETT!" Lumabas na ako sa dressing room.. Bwissett na lalakeng yun.. =.='' [Ian's POV] "Ian..Magsisimula na tayo.." Lumabas na nga ako sa dressing room.. Pagkatapos..Nagsimula na ang photoshoot.. Akala ko umalis na 'tong payatot na 'to sa studio..Nandito pa pala... Nakatunganga sa kin habang kinukunan ako.. O.o Siguro natukso talaga siya. LOL "Ibang angle naman, Ian.." sabi nung photographer. Sinunod ko naman yung photographer.. Kinukunan na ako ng mga pictures para sa magazine ng LEVI's Nakakapagod talaga.. Palit ka ng palit ng damit.. =.= Andito pa rin 'tong payatot na 'to... Di ba siya naiinip??? After several shots, break na... "BREAK MUNA TAYO.." sabi nung photographer at umalis. Nagpalit na rin ako ng damit..kasi kakain na ako sa labas.. "HOI!" sabi ko. "O, ANO NA NAMAN BA??" "BREAK NA..SAKA WALA NA YUNG KATAWAN KO..KAKAIN NA 'TAYO.." Kinuha ko agad yung kamay niya at lumabas sa studio... Pumunta kami sa isang restaurant, siyempre para kakain.. Nagsuot kaming dalawa ng sunglasses para di kami mamukhaan.. Nag-order na ako tapos nilagay na nung waiter ang mga pagkain.. "ANG SARAP!" Actually, lahat ng pagkain na 'to ay para lang sa kin..Siyempre di pa rin ako ta pos sa punishment ng payatot na 'to noh.. Mapagtripan nga... "Susubuan kita..Ito...Brrrrrrrrooooooooommmm..Nandito na yung airplane...." pero kinain ko yung pagkain sa kutsara :P "BWISSETT KA AH! KUNG IKAW LANG PALA YUNG KAKAIN..SANA DI MO NA AKO SINAMA!" "Siyempre, parte pa rin ito sa punishment ko sayo.." Biglang mei pumasok na mga reporters, photographers at kung anong taong mei dala ng camera at mic papunta sa min.. "SI IAN VERCEDE.." sabi nung isa. Tumayo ako.. "WHAT'S THE MEANING OF THIS??" sabi ko. "Ah, gusto ko lang pong linawin, Mr. Ian..Totoo bang nagtransfer ka sa ibang sch ool dahil naexpell ka due to an immoral sex video?? " Putek.. Kelan ba ako nagkaroon ng sex video??? =.= "HALIKA NA PAYATOT. UMALIS NA TAYO.." kinuha ko agad ang kamay ni payatot at lum abas.. Wala akong panahon sa mga nonsense na issue na 'to..Hindi naman totoo.. "Mr. Ian, we just need a confirmation.." sabi nung isang reporter. "MGA TANG *NA PALA KAYO EHH! BAKIT KAYO--" "Teka!! Alam niyo kayong mga reporters, kayo talaga ang nagpapalaki ng isang iss ue eh! WALANG SEX SCANDAL, SEX VIDEO OR ANO BA YANG MGA KAEK-EKAN NIYONG MGA REPORTS! FYI, walang sex video o expellation ang nangyari kay kuya Ian..Nagtransfer siya sa school ko kasi para sa WGM, sa sh

ow! PARA SA MIN! Kaya tumigil na kayo!" sigaw ng payatot na 'to.. Ako rin man ay nagulat sa pinagsasabi niya.. Na dapat ngayon, magalit siya sa kin kasi dahil sa pinaggagawa ko sa kanya.. =__ _= ______________________________________________________________________ Episode 6.2- PHOTOSHOOT PART 3 [Ian's POV] "TAMA NA NGA YAN! HALIKA NA!" sabi ko at hinablot ko kaagad ang kamay ng payatot na 'to papunta sa kotse.. "EH--BAKIT BA HINAHAYAAN MO LANG SILA?? WAG MONG SABIHIN NA TOTOO?? MAY SEX SCAN DAL KA NGA BA???" O_O Loko talaga 'to, nag-iba yung mukha naging O_O.. "Pa'no kung sabihin kung meron??" "HUH??!??!?!??!?!?!?" O___O Bopols din pala 'to... "KUNG GANUN...TOTOO NGA YUNG MGA REPORTS??! KAYA NGA PALA UMIIWAS KA.." O__O Gulat na gulat pa rin ang mukha ng payatot na 'to.... "NANIWALA KA NAMAN? Mga nonsense lang yun kaya iniiwasan ko na lang, alam ko nam an na hindi totoo...Saka masyadong mahal yata yung katawan ko noh na ipapamigay lang sa iba. Kahit sayo h indi ko 'to ibibigay. Pero kung tumaba ka ng konti baka maibigay ko..ASA KA PA.." "ANG YABANG MO! KAHIT KELAN DI KO MAGUGUSTUHAN YANG KATAWAN MO NOH! SAYONG-SAYO NA YAN..HMMMPHHH!! IKAW NA NGA 'TONG TINUTULUNGAN.." "Tumahimik ka nga..Babalik na tayo sa studio.." After several minutes, dumating na kami sa studio.. "Magbihis ka na ulet, Ian..Magsisimula na tayo.." sinabihan ako ng photographer. Siyempre, nagbihis ako for another pictorial.. "Sige, Charmaine! Lumabas ka na.." sabi nung photographer. "Sige Ian, alalayan mo siya. Hawakan mo likod niya tapos ilapit mo mukha mo sa k anya.." puno ng photographer. Sinunod ko naman ang mga sinasabi ng photgrapher.. Pero ang payatot na 'to tumitingin lang sa kin.. [Kristin's POV] TIGNAN MO 'TONG LALAKENG 'TO.... Dami rin palang mga babae.. Tapos ako kapag mei nakita lang na lalake na napasama..KABET AGAD..T.T HaissTT! Nakakaantok! =_= Makatulog nga... ZzzzZZzzzz..... -________[Ian's POV] Natapos na nga ang mahabang pictorial.. "Nakatulog??" =.='' Nakatulog pala si payatot sa kakahintay.. Hinaplos ko yung buhok niya.. Namumutla yata ah?? Oo nga pala.. Kagabi pa 'to walang kain hanggang ngayon gagabi na naman.. Kaya binuhat ko na lang siya.. "O, anong problema, Ian? Nahimatay ba yung asawa mo??" tanong ng photographer. "Ah, hindi po. Nakatulog lang. Bubuhatin ko na lang para di siya magising..Sige ho.." Lumabas na kami sa studio at sumakay na sa kotse.. Nilagay ko siya sa frontseat, katabi ko.. Pinaandar ko na yung kotse.. "ANG..ANG SAMA MO TALAGA..KUYA IAN..."

O_O Tama ba yung narinig ko?? Nanaginip na naman ba siya?? =.='' "GUSTO KO LANG NAMAN... MAGING KAIBIGAN KA...PERO ANG..S..SUNGIT MO.." sabi niya at parang mei luha ng tumutulo.. ............................... *FLASHBACK* "Teka!! Alam niyo kayong mga reporters, kayo talaga ang nagpapalaki ng isang iss ue eh! WALANG SEX SCANDAL, SEX VIDEO OR ANO BA YANG MGA KAEK-EKAN NIYONG MGA REPORTS! FYI, walang sex video o expellation ang nangyari kay kuya Ian..Nagtransfer siya sa school ko kasi para sa WGM, sa sh ow! PARA SA MIN! Kaya tumigil na kayo!" sigaw ni payatot dun sa mga reporters... *END OF FLASHBACK* -__-.... "Sa..salamat.." sabi ko kahit natutulog siya.. Dumating na kami sa restaurant.. Ginising ko siya.. "PAYATOT..GISING NA..KAKAIN TAYO.." Nagising naman siya. "HUH?? Dito na lang ako..Total ikaw lang naman yung kakain.." "HINDI..KAKAIN KA..TIGNAN MO, ANG PUTLA MO NA, O.." kinuha ko agad yung kamay ni ya at pumasok sa restaurant.. Umorder na kami ng mga pagkain.. "ANG DA..DAMING SIOMAI.." O_O sabi niya. "O, sige kumain ka na.." Tinitignan ko siya habang kumakain... Eh parang naguguilty ako, tinulungan niya ako kanina.. Tapos hindi ko siya pinapansin.. "PAYATOT.." "Uhhmmm??" "SA..SA..SALAMAT NGA PALA KANINA.." Nabigla siya at napatigil.. Tinignan niya ng maigi yung mukha ko.. "MEI LAGNAT KA BA???" "AY, SUS! KUMAIN KA NA LANG!" ______________________________________________________________________ Episode 7- I AM VAN TAQUIN [Van's POV] "Sir, you will have a board meeting this 6pm.." sabi ng secretary ko. "Ok. I'll just be there." I replied on my CP while driving. Oo. Ito lage ang routine ko. Board meetings doon.. Business works dito.. Hindi ko na alam kung anong uunahin ko... Ako nga pala si Van Taquin.. VAN for short... I am an 18 year old student and at the same time a CEO. Baka nagtataka kayo bakit CEO na ako sa edad kong to.. Ganito yun.. My dad owns many real estates and companies while my mom is an owner of a school named Elite's Academy. Ako lang yung only child nila.We were almost perpectly happy with our lives but beca use of a tragic incident, it changes everything. My dad died. Mom was so depressed that she didn't even eat a morsel of food for a couple of weeks. She drastically became weak. As their only child, naiwan sa kin ang lahat ng respons

ibilidad na dapat sila yung gumagawa. Napilitan akong maging CEO ng mga companies na naiwan ni dad kaya nahi rapan akong isabay ito sa studies ko. Kaya minsan, hindi na ako nakakapasok ng school, I sometimes attende d 3 times a week or even none. That's why people sometimes don't recognize me. But I can't blame my parents 'ca use in the end, nothing would change. And because of this.. My first love and I parted ways.. *FLASHBACK* 2 YEARS AGO.. "Sir, mei tumatawag po sa inyo sa telepono, si Ma'am Cynthia.." sabi sa kin ni m anang. "AH, SABIHIN NIYO NA LANG HO NA BUSY AKO.." Ginawa naman ni Manang ang mga sinabi ko. Busy talaga ako eh.. Ang daming dapat aasikasuhin.. *TOOT* Biglang nagvibrate ang CP ko.. 1 new message I opened the message.. Kita tayo sa groundfloor ng eMALL. This 3pm. I'll wait for you, okay?--Cynthia Then I replied her.. I'll try babe. I'm just busy now. Masyado akong busy.. Ang daming mga papeles na dapat kong pirmahan.. Reports.. Board meetings.. Buisiness contracts, etc.. Wala na akong panahon makapagsaya o makapagrelax.. All because of this.. I still have to attend a very important meeting with my board members.. Expected, I attended all the meetings and it was already 6pm that I remembered n a magkikita pala kami ni Cynthia.. Dumating na ako sa groundfloor.. I searched her but thank God, she's still there. "SORRY, babe. Natagalan ako. Marami kasing mga board meetings eh..Inattend ko la hat.." I was about to hold her hands.. Pero... Tinaboy niya.. "I HAD ENOUGH, VAN! SAWANG-SAWA NA AKO. WALA KA NG ORAS NA NATITIRA SA KIN. PALA GI KA NA LANG BUSINESS, BUSINESS! Bakit?? Hindi naman ako nagkulang sayo ah..Binibigay ko sayo lahat ng oras ko..Sinusuportahan kita..Pero minsan ba naisip mo ako?? WALA. NAKALIMUTAN MO NA AKO. DAHIL SA BUSINESS NA YAN! ALAM MO, YANG MGA KOMPANYA NA YAN ANG NAGPAPALAYO SA 'TIN.. Mei naalala ka ba ngayon?? 3rd Anniversary natin. Pero, parang wala lang sayo eh. NAGBAGO KA NA DAHIL SA NEGOSYO NA YAN! Nasasaktan na ako Van, ako na lang yung palaging nagpaparaya...AYOKO NA. Di ko na kaya 'to.." she said as tears fall down to her face. "BUT ANYWAY VAN, thank you for everything.. I just want you to know. I'll be goi ng to France tomorrow. 2pm. Doon na ako mag-aaral.. Bye..Kakalimutan na natin ang isa't isa.." umalis siya. Nabigla ako sa mga sinabi ni Cynthia.. Hindi ko pala alam na dahil masyado na akong busy..

Nawalan na ako ng oras sa kanya.. Pero MAHAL KO SIYA... And when I heard that she'll be going to France tomorrow.. Broke my heart..</ /3 Hindi ko alam kung anong susunod gagawin ko.. Kung susundan ko ba siya?? O .. Pabayaan na lang?? Then tomorrow came.. The same routine.. Hectic schedules are filed up.. Dahil na naman dito.. Nakalimutan ko.. Aalis pala ngayon si Cynthia papuntang France.. I immediately went to the airport.. "Guard, umalis na po bang ang flight papuntang France, this 2pm???" Then I heard a noise... Mei lumipad na eroplano... "AH, OPO..KAKALIPAD LANG.." Hindi ko siya inabutan.. Nalungkot ako ng sobra.. Nagsisisi.. Kasalanan ko 'to kung bakit nangyari ang lahat ng 'to.. Dahil sa pagiging busy ko.. The mistake that I regretted most.. is.. Letting my first love go.. But maybe it's the only way to heal our wounded hearts.. "I'M SO SORRY CYNTHIA..MAHAL NA MAHAL KITA..." *END OF FLASHBACK* I have regretted many things.. I wanna change my life.. Gusto kong magsimula ulet... Then I met this girl, Kristin Hernandez.... She's fun and kind.. I hope that we'll be good friends.. And my reason to go to school... Cause I want to change.. I don't want to regret anymore... Therefore, I want to be myself again.. Cause.. I AM VAN TAQUIN.. ___________________________________________________________________ Episode 8- BORED [Kristin's POV] HaissTT! Back to normal na naman... Wala bang mga movie projects jan na pwede kong pagtrabahuan?? =_= "HAIIII..KUYA IAN..WALA KA BANG PHOTOSHOOT O KAHIT MOVIE PROJECTS MAN LANG NGAYO N??" tanong ko sa kanya habang na dridrive siya papunta sa school namin.. "WALA. ANG TAMAD MO TALAGA." matabang na sagot niya. Oo nga pala.. Nag WGM pala kami.. Wala munang mga projects.. >.< ...... O.o "PAHIRAM NGA NG CP!"kinuha ko yung cellphone niya sa unahan. Nasa front seats ka mi kasi pareho..

*PAK!* "ARAY! BAKIT MO BA YUN GINAWA?!" ang sakit ng noo ko sa ginawa niya. T_T "BAKIT BA NANGINGIALAM KA?! MEI CP KA NAMAN!" "EHH-- BAKIT DI PWEDE? MEI SIKRETO KA BANG TINATAGO SA CP MO? AHA! BAKA MEI SEX SCANDAL KA NGA.." x_x wala na talaga akong ibang magawa. "WALA KA TALAGANG MAGAWA NOH? HALA, SIGE. PAGDATING NATIN DUN, HANAPIN MO NA AGA D YUNG KABET MO. PARA DI KA NA NAMAN KAKAIN NG DINNER." "CHE! PARANG NAMANG WALA KANG KABET. EH ANO YUNG BABAE NA KASA-KASAMA MO RITO? KAIBIGAN LANG? PWES DI KA RIN KAKAIN NG DINNER." "ENGOT." "DI AKO ENGOT NOH. IKAW YUNG ENGOT." "AH-UTOTERA!" "SUPLADONG UNGGOY!" "PAYATOT." x(.. "KALA MO KUNG SINO KA. ABUSIVE HUSBAND!" "Abusive raw tapos nung nanaginip siya..Sabi niya..Kuya Ian. ..halikan mo ako.." >///< "EHH..PANAGINIP LANG NAMAN YUN! SA TOTOO, AYOKO!" "Eh kung halikan kita jan ha??" "HALIKAN MO KUNG AYAW MONG MAKATIKIM!" Tumawa siya.. =.='' weirdo.. "ASSUMING KA NAMAN NA HAHALIKAN KITA.. AYOKO KO NGA. AYOKO SA MGA PAYATOT NOH.." Bwisseetttt.. >__< Dumating na nga kami sa school.. Ano ba 'tong lalakeng 'to.. Hindi man lang gentledog..Ako pa yung pinabukas sa pinto.. =.= -______"HUWAG KA NGANG BABAGAL BAGAL JAN!" sigaw ng unggoy na 'to. "Ehh.. ano bang problema?? Tinatamad akong pumasok..Kuyaaaa...Papiggy back naman jan o..sige na.." sabi ko na lang.. napaka boring talaga..>__< "AYOKO." matabang na sagot niya. "SIGE NA. TOTAL MAGAAN NAMAN AKO KASI SABI MO NGA PAYATOT AKO DIBA?" "AYOKO PA RIN. Ano ka? Sinuswerte???" HaisssTT.. KJ naman neto.. Nag-isip..isip ako kung anong gagawin para di ako mabored..=.= AHA! "Kuyaaa... Magpiggyback ka sa kin!" Bigla siyang napatigil.. ........ "KUYAAA..DALI NA..MAGPIGGY BACK KA NA SA KIN! I'M SURE..KAKAYANIN KO.." "Weirdo! Ano bang nakain mo? Talaga bang masarap yung niluto ko? Na nag-iba yung ugali mo?? HAIII.." "EHHH--GUSTO KO LANG SANA MAGPIGGY BACK KA SA KIN.." Bigla niyang pinisil yung ilong ko.. "ANO BA??! Hindi ako makahinga!" siyempre umiba yung boses ko. "Guminhawa ka sa bibig mo. Igaganito ko ang ilong mo for 1 minute. Para bumalik ka na sa dati..." Sumunod naman ako sa kanya... Biglang nagtingingan yung mga estudyante sa ming dalawa.. "Weirdo talaga ni Kristin, weirdong celebrity.." tumawa yung isa. Pinagtatawanan ba nila ako?? Bwissett na lalakeng 'to ah... "HOI! PINAPAHIYA MO NAMAN AKO RITO EH." "TEKA NGA, DI PA TAPOS." "10.....9......8....7..."

NAKS! Mei coundown pa.. Pero honestly.. Kinikilig ako sa pinaggagawa niya sa kin na churva..CHOS.. "3....2....1..TAPOS NA!" Biglang tumawa ang unggoy na 'to.. "ENGOT TALAGA! HAHAHA..." umalis ang unggoy na 'to.. PUCHA na lalakeng 'to.. >///< Kakahiya.. Namumula pa naman yung ilong ko.. Parang akong clown..=_='' Pumasok na ako sa room namin... "Tin!!" niyakap agad ako ni Nikolai. "Ikaw pala, lai.." matamlay kong sagot. "O, nu nangyari sayo? Bakit ang tamlay?? Huh?" Napansin niya na namumula yung ilong ko. "O, nung drama mo jan? Bakit ampula ng ilong mo?? WAIT! WHAT?! Wag mong sabihin, kissmark yan??? Hinalikan ka ni fafa Ian sa ilong???" O_O Loka.. "Hindi noh! Pinahiya ako ng lalakeng yun. Pinisil yung ilong ko ng matagal tapos pinagtatawanan na pala ako ng mga estudyante sa paligid namin..." "Awwwwwhhh... :*) Ang sweet niyo naman.." "CHE! Sweet ka jan." umupo na ako sa seat ko.. Haiiii...-________"Oo nga pala, Tin. Ba't absent ka kahapon??" "PHOTOSHOOT." "Photoshoot??" "Photoshoot ng unggoy na yun." "You mean..Sinama ka niya?! Haba talaga ng hair mo gurl.." MATAGAL NG MAHABA YUNG BUHOK KO NOH. PERO KATAMTAMAN NGA LANG...HAHA "NEVER. Ginawa lang akong PA ng bwisseett na unggoy na yun..Dahil kumabet- kabet daw ako..pucha talaga..." =___= *\(*-*)/* "Hahahahaha!! SWEET! XD" "Ano bang sweet dun? Ang asim nga.." "Pero siyempre photoshoot diba?? Nakita mo ba yung abs niya habang nagbibihis si ya?? Yummy ba? Siyempre PA ka niya ehh..." Tumango ako..+___+ OO..NAPAKAYUMMY TALAGA NG ABS NIYA... "AHHHHHH!!!!" tumili ng malakas ang kambing na bestie ko.. "HOI! WAG KA NGANG SUMIGAW!" Episode 8.1 -MAS BORED [Kristin's POV] "..ax+by=c..." sabi nung guro namin sa Math. Napakaboring talaga... I really hate Math.. Wala akong maintindihan.. T.T Kaya nakatunganga lang ako buong magdamag.. HaissTT.. Makatulog nga.... ....... ...... zZZZZzzzzzZZZZzzz.. -______"Ms. Hernandez!" .....

"Ms. Hernandez!" "AHH-sir? Bakit po?" bigla akong nagising. Pagkatapos, biglang nagtawanan ang mga kaklase ko.. O.o "Natutulog ka in class hours? At sa subject ko pa. Ms. Hernandez, kahit celebrit y ka, walang special treatment ang mangyayari. Ikaw dapat sana ang maging role model dito tapos ikaw 'tong umuunang natutulog..Sige, tayo! Stand there on the back then hands up.." Sinunod ko naman si sir.. SHEYYTTT.. >___< Kaya nakatayo ako boung klase dahil kasi dito sa mukhang ipis naming teacher... >__< BORING.... =__= Magdrama-dramahan nga.. "ARAYYY...ANG SAKIT NG TIYAN KO.." "O, anong problema, Ms. Hernandez?" tanong ni sir. "Sir..ANG SAKIT PO NG TIYAN KO. DI KO NA PO KAYA..KELANGAN KONG PUMUNTA SA CLINI C..kaya nga po natutulog ako kanina..pinipilit kong tiisin ang sakit ng tiyan ko po..SIR..ANG S AKIT SAKIT NA TALAGA..." "Haii..O, sige. But someone should accompany you.." "Ah. ..Ako na lang po sir..." tumayo kaagad si Nikolai. "Ok. Sige. Pumunta na kayo." Lumabas na kaming dalawa sa room.. "HOOOO!! HINDI KO NA TALAGA MATIIS, AMBORING.." XD sabi ko. "DRAMA QUEEN KA TALAGA.." sabi ni Nikolai. "Eh. Ang boring talaga. Di ko na kinaya. Mas mabuti pa sa clinic.." "Sus.. Ahaha..Sasabihin ko 'to ka fafa Ian.." O_O "WAG! PLS. WAG MONG SABIHIN SA KANYA..BUBUGBUGIN LANG AKO NUN..BAKA HINDI NA TAL AGA AKO SA CLINIC MAPUPUNTA. SA OSPITAL NA TALAGA..." "Bakit ba takot ka sa kanya??" "Basta..Nangbubugbog yun.. Pls. wag mong sabihin sa kanya, lai.." "OK. Sige. Galingan mo sa pag-arte! AJA!" iniwan na ako ni Nikolai sa clinic.. YESS!! Makakaiwas na rin ako sa isa na namang boring na araw..T_T [Ian's POV] Break time... Ang sakit talaga ng ulo ko.. Kasagsagan siguro 'to sa photoshoot.. Buti wala pa akong tinanggap na movie projects ngayon.. Nakakapagod talaga.. And because I can't take it anymore... Pumunta na ako sa clinic... "Miss.." Lumingon sa kin yung nurse sa clinic at nabigla... O_O "I..Ia..Ian Vercede?!" "AH-OPO." "Ikaw nga! HAHAHA!" niyakap kaagad ako nung nurse. "Teka po.. " "Sorry...hehe..Alam mo kasi supercrush kita..so totoo nga ang rumors na dito ka talaga nag-aaral..so, what can i do for you??" "Gusto ko po sanang humingi ng gamot para sa headache ko. Di ko na po talaga kas i kaya ang sakit na talaga.." "AH--Ito.. Inumin mo 'to and pumunta ka na lang dun... Humiga ka muna para mawal a yan..ok?" Sumunod naman ako sa mga sinabi ni Ms. Nurse.. ......

O_O Nakita ko na nandito rin pala si payatot... "HOI. PAYATOT." "KUYAAA???!!" O_O Gulat na gulat siya pagkakita sa kin.. "O, bakit ata gulat na gulat ka?? " "Wa-wala noh!" Umupo ako sa kamang katabi niya.. "O, ano namang sakit mo?? Dehydration?? Malamang, dahil payatot ka.." "Hi-hindi noh.." parang kinakabahan siya at pinapawisan. O.o Tinignan ko siya kung mei lagnat... "WALA KA NAMANG LAGNAT AH. SAKA DI KA NAMAN NAMUMUTLA...." ............ "HOI--UMAARTE KA NGA LANG BA?" Bigla siyang natahimik at parang hindi alam kung anong isasagot... "AH--TAMA NGA. UMAARTE KA NGA LANG..." "AH--EH..hehehehe..Oo..Boring kasi.." Tumayo ako. "PLEASE WAG MO AKONG BUGBUGIN!" sabi niya. "HINDI TALAGA KITA BUBUGBUGIN DAHIL IBABALIK KITA SA ROOM MO. ANG TAMAD MO TALAG A. DI KA PUMAPASOK TAPOS ANG ENGOT MO.." kinuha ko kaagad yung kamay niya at lumabas sa c linic. "Babalik na lang po ako Ms. Nurse.." ------"DAHAN-DAHAN NGA LANG.." sabi ni payatot. "Kung isumbong kita kaya sa principal.." Natahimik siya.. Nagsisigawan na naman ang mga estudyante sa paligid namin.. Ano bang problema ng mga 'to.. Hindi naman kami mga monsters na dapat isigaw.. Dumating na kami sa room niya.. "ARAY! BAKIT BA GANYAN KA MAKABITAW NG KAMAY?! NAPAKAHARSH." Biglang nagtinginan ang mga estudyante sa min.. "AHHH!! SI IAN!!" Pagsigaw nung isa, sumigaw na rin lahat..kaasar..x( "WAG NA WAG MUNANG UULITIN YUN, PAYATOT HA? KUNDI ISUSUMBONG NA TALAGA KITA." sa bi ko na lang.. "EWAN KO SAYO! HMMMPH!" sigaw niya. Palapit ng palapit sa kin yung mga babaeng kaklase niya.. Yan na..AATAKE NA SILA... Kelangan ko ng shield... "PAYATOT..LIKA MUNA!" kinuha ko agad yung kamay niya.. __________________________________________________________________ Episode 9- ANG SUPLADONG MONSTER NAGING SWEET? [Ian's POV] "LIKA KA NA NGA!" kinuha ko agad yung kamay ni payatot at umalis. Kainis.. Ang sakit sakit ng ulo ko tapos padami ng padami yung mga estudyanteng dumudumog sa min.. "SI IAN!! AHHHHHHH!!!" sigaw nila. Tang *na... Parang gusto kong mahimatay.. Ang sakit na talaga..parang puputok na yung ulo ko. [Kristin's POV] Kinaladkad na naman ako ng unggoy na 'to... Parami rin ng parami ang mga estudyante papunta sa min.. Grabe talaga ang charisma niya..

Nastarstruck kaagad ang lahat ng estudyante pati na rin ang mga personnel.. Bigla siyang napatigil.. "O, ok ka lang??" tanong ko. Bigla kasi siyang pumikit eh. Hindi siya sumagot. Hindi siguro niya narinig kasi ang ingay-ingay.. Sumisigaw lahat...+__+ Nagpatuloy na naman siya sa paglalakad.. Ano bang iniisip ng unggoy na 'to?? San ba kami papunta?? Sa CR? =.='' "Hoi, san ba tayo papunta??" "TUMAHIMIK KA NA LANG!" sigaw niya. Ayan na naman ang sakit niya.. Nagsusungit na naman.. Parang talagang EWAN.. haissTT... At ang mga estudyante sunod ng sunod pa rin sa min.. Ang sikip! >___< "ARAY.HUHH?" biglang huminto si kuya Ian at nabangga ako sa likod niya.. Ano na naman ba kaya problema nito? =.='' Bigla niyang binitawan ang kamay ko.. "ANG SAKITTT..." bigla siyang nagsalita. "OK-KA LANG KUYA???" Napansin ko sa mga kilos niya..parang masakit yung ulo niya.. Kaya nga pala pumunta siya sa clinic kanina.. "TUMIGIL NA KAYO!" sumigaw ako. Bigla silang tumigil at hindi na sumisigaw.. "TAMA NA.. PWEDE BANG RUMESPETO NAMAN KAYO? DI NAMAN KELANGAN NA SUMIGAW, TUMILI , DUMUMOG. ORDINARYONG TAO NAMAN DIN KAMI AH. KAYA PLEASE TUMIGIL NA KAYO. SI KUYA IAN..MASAKIT YUNG ULO NIYA KAYA PLEASE..." Nakinig naman sila at nagsibalikan na sa mga room nila.. "KUYA? OK KA LANG??" Bigla siya na-outbalance..at napasandal sa kin.. "Oi..Kuya??" "PAYATOT. DAHIL MO AKO SA CLINIC." Kainis, nang-asar pa.. *PAK!* Sinapak ko yung ulo niya...yan sige mang-asar ka pa. "ARAY! ANO BA? PINALULUBHA MO NAMAN EH!" "Nang-iinis ka talaga, noh? Gusto mong mabubog? Para yan namang katawan mo ang m asakit.." "AHAHAHA...BUGBOG DAW.. ANG PAYATOT MO! SIGURO KUNG NANGBUBUGBOG KA PARANG LANG AKONG BINABATO NG TINAPAY.." "ANONG SABI MO?!" sinipa ko yung tuhod niya ng malakas. *PAK!* "ARAY! BAKIT KA NANINIPA?!" "O diba, parang lang tinapay?!" T____T "Kainis ka! Sumusobra ka na..." napaiyak ako.. Talagang sumusobra na siya eh.. =(( Ngumiti siya at bigla akong niyakap.. O_O Nabigla ako.. "Kahit parang kang engot, OA, isip bata.. maingay..matakaw kung siomai..I wanted to tell you thank you for everything. Naging masaya ako sa mga araw na 'to dahil sayo.." sabi niya habang nagyayakapan kami..buti walang mga estudyante rito kundi...>///< >///< Mei topak ba 'tong unggoy na 'to pero dahil sa mga sinabi niya.. Parang napapaiyak na naman ako... Pero infairness..ang bango niya.. XD Sana hindi 'to panaginip.. XD

"LIKA NA. PUMUNTA NA TAYO SA CLINIC." sabi niya. Sayang..Hindi na kami nagyayakapan..CHOS Bigla niyang kinuha ang kamay ko.. ANONG DRAMA? HOLDING HANDS?? :O XD >///< Dumating na nga kami sa clinic.. "O, buti bumalik ka, Ian..Masakit pa ba ulo mo??" tanong ni Ms. Nurse. "Ah..Hindi na po masyado..hihingi sana ako ulet ng gamot para mawala na talaga.. " Binigay naman kaagad ni Ms. Nurse yung gamot sa kanya... "Magpagaling ka. O, andito ka pala, Kristin. Ok na ba yung tiyan mo? Di na ba ma sakit?" "Ah, ok na po ako.." gyaaaa!! XD magkaholding hands pa rin kami ni kuya Ian.. Napansin ni Ms. Nurse ang pagkakaholding hands namin..>///< "...K.kayo na??" napakunot-noo si Ms. Nurse. Opo. Matagal na..Mag-asawa na nga kami eh.. XD "AH. Asawa ko po siya. In WGM. Sige ho. Salamat ulet." Gulat na gulat pa ring yung nurse sa mga sinabi ni kuya Ian ay este ni honeybunc h sa kanya... "Uuwi ako. Sasama ka ba? Magpapahinga ako. Masakit pa rin kasi medyo ang ulo ko. " tanong niya. Tumango lang ako. Nahihiya akong kumausap sa kanya.. >///< Of course, after several minutes, lumabas na kami sa school..siyempre pinayagan kami ng guard..kasi nga MGA CELEBRITIES DIBA? MEI MGA TAPINGS, ETC.. ____________________________________________________________________ Episode 10- MISSION 2- COUPLES' GAME [Kristin's POV] "HUHH?? ANONG ORAS NA BA?" tinignan ko yung wall clock sa kwarto namin. "ANO?! 10AM NA?!" SHEYTT... >___< 10am na pala? Ang dali lang ng oras. Di bale, wala naman akong klase ngayon eh.. . Siyempre, weekend.. *\(*o*)/* Pagkatapos, bumangon na ako at inayos ang kama.. Makababa nga.. =___= Nakita ko si unggoy na nagbabasa ng newspaper habang umiinom ng coffee sa dining table...T_T "O, ANONG ULAM? MEI NILUTO KA NA BA?" Bihis na bihis na ata 'tong unggoy na 'to a.. "WALA. MAGLUTO KA MAG-ISA MO. ANO KA? SINUSWERTE??" -___Parang talagang ewan ang mokong na 'to.. Paiba-iba ng ugali tapos noong isang araw ang sweet.. Pumunta na lang ako sa CR at nagtoothbrush... "Oo nga pala, tinawagan ako ng manager ko kanina. Pupunta raw tayo dun sa studio ng We Got Married this 11am, para sa mission 2 natin..." Naibuga ko yung tubig..*SPLASHHHH* "ANO?! 11AM? Bakit 'di mo ako ginising??! 10am na ngayon! Naku!" "AYOKO NGA. Ba't naman kita gigisingin, bahala ka sa buhay mo..Bilisan mo na. Ba bagal-bagal kasi.." O.o Weirdo talaga... Noong isang araw lang naging mabait..niyakap pa ako.. Tas ngayon??? T_T Di ko talaga maintindihan. Siguro special child 'to. =.='' Nagmamadali naman akong naligo at nagbihis.. "KAKAIN MUNA AKO..NAKAKAGUTOM NA TALAGA.." sabi ko sa unggoy na 'to.

Kinuha niya agad ang kamay ko and as usual, kinaladkad na naman ako. Ano ba 'to. .x( "DAHAN-DAHAN NGA!" "TAMAD TAMAD MO. HUWAG KA NG KUMAIN.KAHIT ANONG GAWIN MO DI KA PA RIN TATABA. ME I BULATE KA KAYA SA TIYAN MO.TARA NA MALALATE NA TAYO." At nang-asar pa..GrrrrRRRr.. x( Sumakay na nga kami sa kotse.. T_T "PAYATOT.." Hindi ko siya pinansin..Eh kainis kasi..x( "HOI..PAYATOT." "HOI!" Bahala ka jan..Di kita papansinin.. "O, SIGE. HINDI NA LANG TAYO KAKAIN. TOTAL DI KA NAMAN NAKIKINIG. BUSOG KA NA SI GURO." Kakain?! "AH. ANO NGA YUN? KAKAIN TAYO?" "HINDI. HULI KANA." T_T takte.. "O, ayun o! Mei Jollibee! Dun tayo." sigaw ko. "AYOKO NGA. KAININ MO NA LANG ANG LAWAY MO..MAS MAKAKATIPID KA PA." "Binubwiseet mo talaga araw ko noh??" "OO. Bahala ka kung anong gusto mong isipin." -___Kahit kelan talaga..Ang sungit.. Dumating na nga kami sa studio.. "Nandito na pala yung Siomai Couple.." sabi nung isang crew. Anong siomai?? :O Mei Siomai? "SINONG SIOMAI?" tanong ni kuya Ian sa kanila. "Kayo. Buti hindi kayo nalate." sabi nung babae, siguro, manager niya. But wait.. Kami yung Siomai couple??! O_O Bakit naman naging siomai?? +___+ Pero nakakatawa siya.. XD Saka bakit andaming tao?? +___+ "KUYA IAN..Wag mo akong iwan dito." "Tumahimik ka nga. Parang ka namang bata." sabi niya. "Sus. Eh gusto ko lang naman sana magtanong, bakit kasi andaming tao rito sa dre ssing room?" "Common sense nga. Siyempre, nandito yung ibang couple na kasali rin sa WGM. Hin di lang naman tayo ang napasali rito eh.." "Ay galit? OA mo talaga. Parati ka namang galit eh. Tapos ang weirdo pa.." "Anong sabi mo?" "W-wala!" -____[Ian's POV] After several minutes of preparation.. The show started. "So let's welcome. The WGM couples!!" sabi nung host. The audience applauded. "So, here's the Earphone Couple! Mr. Terrence Ramirez and Ms. Rica Lim." lumabas na yung isang couple na kasama namin dito sa backstage. "Next, JayNa Couple! Jayward Montes and Nadine Lucena!" lumabas din yung isang k asama namin dito. "Then, the Potato Couple, Jeff Wayne Garcia and Catherine Rodriguez. And the las t but not the least, the Siomai Couple!! Mr. Ian Vercede and Ms. Kristin Hernandez." What the hell. Siomai? =__=

Dahil kasi rito sa babaeng 'to, matakaw sa siomai.. Lumabas na nga kami sa stage. "So, dito tayo sa Siomai Couple. The first teen couple na sumali and earned the highest ratings ng show natin for just 2 days. And now known to the people as the Siomai Couple. Anong masasabi niyo?" "Nagulat talaga ako nung tinawag kaming Siomai Couple..Tapos natawa na lang ako na naalala ko yung last ep namin, nung binilhan ko ng siomai si Ms. Kristin tapos paborito pala niya.." sag ot ko. "Aha.. But because of it, you garnered a high ratings." Tumawa na lang ako.. =__='' "Kung ganun magsisimula na tayo for another mission. This is what we called the Couples' game. Mei mga obstacle race kaming hinanda for 5 stations. The couple who will win will receive a 2 day s trip to Hawaii." Pumalakpak kaming lahat.. "So, in the first station, the Eatin' Footlong. Mei tiglilimang footlong jan sa naassigned ninyong table. Kakagatin niyo ang magkabaling dulo para mas madali siyang maubos. Kung sino ang unang makaubos can proceed to our next station. Sige, demo muna." Meron naman nagdemo sa first station.. Kinagat nung babae yung isang dulo ng foo tlong tapos yung lalake naman sa kabila.. Ano naman ba 'to? =.='' Gusto talaga nila magkaroon ng kiss scene. "The second station which is the Kill The Balloons. Ibliblindfold niyo ang mga h usband niyo then kayong mga wife kukuha ng balloon in that big box tapos sasakay sa likod ng mga husband niyong n akablindfold. Kayo ang didikta sa kanila kung saan direksyon pupunta. Kung gusto niyong malaman, mei pagkazigzag y ung daan kaya kelangan niyong diktahan sila. Tapos kung dumating na kayo dun sa may blue carpet, ipuput ok niyo ang balloon by sitting it down. Tapos babalik na naman kayo dun sa big box at kukuha na naman ng balloon. Kung sino ang makakaputok ng 10 balloons will proceed to the next station. Sige demo.." Nagbigay sila ng demonstration.. "Next, the third station is the Blindfold Ice cream. Sa station na 'to ang mga w ife niyo naman ang nakablindfold. Tapos kayong mga husband ay uupo sa mga chair na inihanda namin na may dalang ic e cream. Magrerace ang mga asawa niyo papunta sa inyo and like the second station, didiktahan niyo sila pap unta sa inyo. Papakainin kayo ng nakablindfold niyong mga asawa ng dalang ice cream niyo. Again, kung sino ang un ang makaubos will proceed to the next station. Again, demo.." _______________________________________________________________________ Episode 10.1- MISSION 2- GAMESTART [Kristin's POV] "Kung tapos na kayo sa third station, lalabas kayo sa studio. For the 4th statio n, mei mga bike kaming inihanda sa labas. Mei mapa sa bawat bike at yun ang gagamitin para malaman niyo kung saan k ayo papunta. Magbibike kayo in going to the 5th station. Sa 5th Station which is the last station, ang Horror E scapade. Sa isang haunted school kayo darating. Papasok kayo rito at hahanapin niyo ang tamang room para iproclaim na kayo ang winner. Kung makakapasok kayo sa mga false rooms, mei mga questions kaming inihanda bago kayo lalabas at hanapin ang

tamang room. Dapat niyong sagutin ng tama ang question kung hindi, di kayo makak alabas. Kapag nakapasok naman kayo sa isang room at biglang may lumabas na scroll stating: YOU WIN THE G AME. Of course, kayo na ang winner. Sa inyo na mapupunta ang prize. Ok, nakuha niyo??" sabi nung host. "YES!" sumigaw kaming mga couple. Did he mention, Horror? Haunted School?? SHEYYYTTT x( Matatakutin pa naman ako lalo na kung madilim.. x( "PAYATOT.." bumulong si kuya Ian sa kin.. "O, ANO?" "Ikaw ang uubos ng footlong ha. Diba, hindi ka pa kumakain? Kaya ok lang." Oo nga noh? Hindi pa pala ako kumakain..pero sana siomai lang yun.. "Ehh, sabi nung host tayong dalawa ang kakain. Sa magkabilang dulo.." "Just forget it." sabi niya. Weirdo talaga. "1!" "2!" "3!" "Ready? Get set. Go!!" sigaw nung host. Nagsimula na yung game sa station 1.. Pumunta na kami dun sa table at kinain namin ni kuya Ian ang magkabilang dulo ng footlong.. "GO SIOMAI COUPLE! IAN!! POTATO!! " at ano-anu pang mga couples ang chinecheer n g mga audience. Kinakain na namin ni kuya Ian ang unang footlong at yung mukha niya papalapit sa kin.. >///< Bigla siyang huminto.. "KAININ MO NA YAN.. MALIIT NA LANG YAN." sabi niya at sinunod ko naman siya. Napakaharsh namang kumain nitong unggoy na 'to.. Gusto talagang makapunta ng Hawaii... And now we're on the last footlong.. >_____________< Palapit na ng palapit ang bibig niya sa kin... 2 inches... 1.75 inches... 1.25 inches... Hanggang.... 1 inch na lang ang distance ng mga labi namin..Oh, no.. XD >///< feeling ko parang namumula na ako... 0.5 inch na lang!! >///< Sinasadya ba 'to ng unggoy na 'to?? =__='' Pero kinikilig ako.. </3 hahaha CHOS 0.4... 0.3.. *tsup* ...... ..... .... >///< Bwiseeettttt! Bwisseet na unggoy yun.. He had just kissed my nose..>///< "KAININ MO NA YAN, DALI. AKALA MO NAMAN HAHALIKAN TALAGA KITA..LIKA NA!" kinuha niya agad yung kamay ko at dali-daling pumunta sa second station. "O, nangunguna na ang Siomai Couple!" sabi nung host. Kami yung nangunguna??? O.o Hahah....Siyempre..hindi pa kami kumakain... :)) "O, iblindfold mo na ako. Dali." sabi ni Kuya Ian sa kin at binigay ang blindfol d.. "Sige, kumuha ka na ng balloon dun.."

Sumunod naman ako sa kanya... "Dali, sakay na!" sigaw niya. Sumakay ako sa likod niya..for the pers time XD "Kuya, kaliwa!!" sigaw ko. Eh kasi mei nakaharang na upuan. "Sige, diretso..Kuya..kanan!" Hanggang sa dumating na kami sa mei blue carpet.. Nilagay ko kaagad yung balloon sa sahig at sat on it..*KABOGSH* "ARAY." ano ba yun.. =__='' Sumakay na naman ako ulet sa likod ni kuya Ian. "Ayan na.. Sumusunod na ang Potato Couple!" sigaw nung host. "Bilisan natin.." sabi ni kuya Ian. "H-ha? Ok. Sige kuya, punta dun sa kaliwa.." Desidido talaga 'tong unggoy na 'to manalo.. Eh sa kin ok lang naman kung hindi as long as we're enjoying the game..diba??? Kumuha na naman ako ng balloon dun sa big box at sumakay na naman sa likod ni Ku ya Ian... Bumalik na naman kami sa blue carpet at nilagay ko yung balloon sa sahig para ip utok. "ARAY!" sa first attempt ko, hindi pumutok yung balloon.. 2nd attempt.. .... di pa rin..naku...magagalit 'tong unggoy na 'to.. "BILISAN MO NGA! MAUUNAHAN NA TAYO!" =__='' "OPO." "SABOGSHH!!" yan pumutok na ang balloon sa 3rd attempt ko.. Then bumalik na naman kami dun sa big box.. Hanggang sa pang siyam na balloon na ang ipuputok ko.. "Naunahan na ng Potato Couple ang Siomai Couple! Nasa last place pa rin ang Earp hone Couple." sabi nung host. "Tignan mo naunahan na tayo. Bilisan mo kasi. Iputok mo na!" sigaw niya. Tignan mo, siya pa 'tong nagrereklamo.. "KUNG IKAW KAYA PUMUTOK NITO." "GUSTO MONG MATAMAAN SA KIN MAMAYA?" yan na naman siya, nagbabanta.. "OPO. KAMAHALAN." Sana binigyan kami ng lapel para marinig ng lahat ang pinagsas abi niya sa kin.. =__='' Tapos na kami sa second station..Third station naman kami.. Ako na naman yung magbliblindfold... "BILISAN MO HA? MAKINIG KA SA MGA SASABIHIN KO PARA DI KA MALITO KUNG SAN KA PAP UNTA, OK?" "OPO." Yan nakablindfold na ako.. Nagpaikot-ikot muna ako ng tatlong beses then nagsimu la na maglakad papunta kay Kuya Ian. [Ian's POV] "Kristin! Kaliwa!" sigaw ko. Ano ba 'tong babaeng 'to. Papunta sa inuupuan ng mga audience.. "Hoi!! Kaliwa!!" =___='' "KALIWA! PAYATOT! KALIWA!" yan..kumaliwa na siya..sus..kung hindi ko siya tinawag na payatot..hindi pa kaka liwa..=__= "Sige diretso lang..diretso lang..." Papalapit na siya sa kin.. Nang malapit na nga siya..kinuha ko agad yung kamay niya at pinapunta sa likod k o. "KUNIN MO ANG KUTSARA." kinuha naman niya ang kutsara. "Sige, kumuha ka na ng ice cream rito." Sakto namang nakakuha siya ng ice cream sa cup.. "Sige ipakain mo sa ki--" ________________________________________________________________ Episode 10.2- WINNER

[Ian's POV] "Hahaha!!" tumawa yung audience. Ako rin ay napatawa.. Siyempre, ano pa ba? E di yung ice cream nandun sa noo ko.. Pinakain niya ng ice cream ang noo ko. "Hahahaha..Hoi, payatot. Ayusin mo nga." "SORRY..HEHEHE..HINDI MO YUN BIBIG NOH?" sabi niya. Di ko alam bakit hindi ako nagagalit pero parang... ..natatawa na rin ako sa pinaggagawa namin.. Now, we're done in the third station.. "Papatakbo na sa labas ng studio ang Siomai Couple!Nangungunan pa rin ang Potato Couple na ngayon, kasisimula lang magbike, then ang Siomai Couple, next ang JayNa Couple and lastly ang Earph one Couple..." sabi nung host. [Kristin's POV] Nandito na kami sa labas at hinahanap na ang bike.. Sumakay kaagad sa bike si kuya Ian.. "Lika na.." sabay abot ng kamay niya sa kin. San ba ako sasakay nito?? Aangkas ba ako? Ang hirap naman. =__= Biglang hinawakan ni kuya Ian ang bewang ko at pinasakay sa harapan niya.. >///< "jan ka na lang para makita ko rin ang mapa.." sabi niya. T.T Sana sasabihin niya para hindi ako mahirapan.. x( "Saka...para di ka mahirapan..kasi sa katawan mong yan..malamang mahuhulog ka.." Wish granted. LOL Kahit mei halong pangungutya..Ok na lang. Tinindak na ni kuya Ian ang pedal.. Ano ba 'to..Ang lapit niya sa kin parang akong niyayakap..kinikilig na naman ako ..hahaha..>///< ...umaandar na naman ang kalandian mo Tin! XD "Kuya, liko tayo dun!' sabay turo kung saan liliko. "Ano nga gagawin natin dun? Anong game?" tanong ko. "Ano ba yang utak mo. Nagkakamemory loss kaagad. Horror Escapade." "H-HOROR ESCAPADE?" O_O "OO." OMG! Matatalo na talaga kami nito. x( "AH. KUYA, OK LANG BA NA MATALO TAYO?" "HINDI." matabang na sagot niya. Bwisseeettt! Ano bang nasa Hawaii na yan?! =____= Dumating na kami sa isang Haunted School at sa tingin ko.. Mga 5pm na.. OH MY GHAS! Malapit ng dumilim. x( "Ito ba yung sinasabi nilang Haunted? Eh, parang wala naman eh." sabi ng unggoy na 'to. O_O Malamang hindi ito haunted para sa kanya eh napakademonyo kaya niya.. =_='' Kumapit kaagad ako sa braso niya. "Wag mo akong iwan dito kuya." x( "Wag ka ngang kumapit-kapit sa braso ko. Parang ka naman bata!" sabay taboy ng k amay ko. =__= Kaya no choice na rin. Bahala na kung mamatay ako sa isang heart attack..E, sino ng di maheheart attack..Malamang mei mga multong naglalakad dito..=__='' Pumasok na kami sa loob.. Sheytt..Parang naman 'tong maze.. Ang dilim pa.. San ba 'tong sinasabi nila na room na dapat naming mahanap?? =.='' "AHHHHH!!!" napakapit ako sa braso ni kuya Ian. x(( "K..kuya...Mei humawak sa paa ko.." "Wag mo yung pansinin. Malamang kasama 'to sa game nila ang mangtakot.."

"K..kuyaaa..." gusto ko na talagang umiyak.. X( :'(( Buti hindi niya na tinaboy ang kamay ko.. Biglang sumulpot 'tong babaeng duguan na 'to sa harapan namin.. "Kuyaaaa...naaaaahhhh...anjan siya.." Tumingin lang sa min yung babae pero hindi kami ginalaw.. Nakatago lang ako sa likod ni kuya... Bigla akong napansandal sa isang pinto... "Mei pinto?? Baka meron dito kuya.." "Sige, buksan mo.." Binuksan ko ang pinto then we entered.. The room was just empty.. Wala ring scroll na lumabas para malaman na kami yung nanalo.. "Wala naman eh.." sabi ni kuya Ian.. Lalabas na sana kami pero bigla na lang sumirado yung pinto. "AH! Kuyaaaaa..." naluluha na talaga ako.. Biglang mei lumabas na babae...parang yung nasa the grudge at papunta sa min.. "Kuyaaaaaa!!!" x( "Teka..Yung question na sasagutin natin para makalabas tayo..O, nasa pinto lang pala.." Question: Ako ay may kaibigan, kasama ko kahit saan. "Riddle yan." sabi ko kahit gusto ko na talagang umiyak.. "Hmmmm... sapatos?" sagot ni kuya Ian. "TOOOOOOT* biglang mei tumunog. Malamang mali, di pa kasi bumukas eh. Papalapit na sa min si The Grudge! x( "Kuyaaa.....Ayan na siya.." "Sapatos..kaibigan kasama ko kahit saan...hmm.." sabi niya.. nag-iisip pa siguro . Di ko talaga 'to ma take.. Malapit na siya sa kin.. "Kuyaaaaa...Ayan na siya.." .... .... ... "AHHHHH!!!!" sumigaw ako. Hinawakan na ni the Grudge ang paa ko... "Ku..kuyaaaa.." umiyak na ako.. x( Biglang mei lumabas na naman na kasama si the grudge.. "AH. ANINO!" sigaw ni kuya Ian. Biglang bumakas yung pinto.. "Ku..kuyaa..Dali anjan na sila!" tumakbo kaagad kami ni kuya Ian. Biglang dumami ang mga multong sumusunod sa min.. "AHHH!!" biglang mei humablot sa kamay ko. "Ku..kuyaaa...." Kinuha ng isang duguang nakabarong na lalake ang kamay ko at gusto akong kunin.. . "Kuyaaa..." umiyak na naman ako. "BITAWAN MO SIYA! HOI!!" tinulak ni Kuya Ian yung lalake. Niyakap niya kaagad ako at bigla na lang kaming nakapasok sa isang room.. "Kuyaaa...Ayoko na...Sorry kung matatalo tayo dahil sa kin.." sabi ko habang umi iyak at niyayakap si kuya Ian. Umiyak na ako ng husto..Di ko na talaga matake... :'(( [Ian's POV] "Kuyaaa...Ayoko na...Sorry kung matatalo tayo dahil sa kin.." sabi ni payatot. "Dahan na..Ok lang sa kin kung di tayo manalo..Sige na..wag ka ng umiyak.." sabi ko while hugging her back. Hindi ko alam bakit hindi ako nagagalit sa kanya.. "Sige aalis na tayo.." Bubuksan ko na sana yung pinto then suddenly... Mei biglang lumabas na scroll...

CONGRATULATIONS! YOU WIN THE GAME! SEE YOU IN HAWAII! O_O Totoo ba 'to? =.='' Eh akala ko ba nasa 2nd place lang kami... Bigla ng lumiwanag at yung mga multo na humahabol sa min.. Pumalakpak.. "Payatot..Tignan mo.." [Kristin's POV] O_O Nagulat ako sa pagkakita ko sa scroll... Kami yung nanalo??? =.='' Pa'no naman nangyari yun?? Diba pangalawa lang kami?? "Mei winner na tayo..Ang nanalo ng WGM couples' game natin ay ang Siomai Couple! Ms. Kristin Hernandez and Mr. Ian Vercede!" biglang mei lumitaw na screen.. ?_? _________________________________________________________________ Episode 11- AIRPORT- HAWAII [Kristin's POV] "WALA PA BA?" tanong ko kay kuya Ian. "WALA PA. MAGHINTAY KA NGA. 1 hour pa yun." sagot niya. Haiii...Kakapagod naman maghintay dito.. >__< Oo, nandito na kami sa Airport.. Siyempre para sa 2 days trip namin sa Hawaii! *\(*o*)/* Buti walang mga siksikero at siksikerang nakapansin sa min. Well, of course. Pareho kaming nakasunglasses at nakahoodie ni kuya Ian.. Tapos..Pareho pa ang design ng mga hoodie namin.. Mei malaking heart sa likod ?..tapos mei nakasulat na I love her------------->sa hoodie ni kuya Ian.. Sa kin naman I love him------------> Ito naman kasing OA na manager ko binilhan pa kami nito. =_='' Pero diba? Parang imposible naman na nakasuot si kuya Ian ng ganito?? +___+ Kung sa kin lang naman ok lang. XD hahaha :P Paano nga ba??? Ang baduy-baduy pa nito tapos nakakadiri pa na mei I LAB YOU pang nakalagay sa l ikod?? *FLASHBACK* 4 HOURS AGO.. "O, bakit ang tagal tagal mo jan?" tanong ni unggoy sa kin. Ako naman, nakatitig lang sa dalawang hoodie na mei heart sa likod na pinadala n i Ate Mariel, ang manager ko... "ANO BA KASI YAN?" "Bilin sa kin ng manager ko. Susuotin daw natin papunta sa airport para raw mas lalong lumaki yung ratings natin." =__= Kinuha ni kuya Ian yung dalawang hoodie at tinignan ang likod.. .... "ANO AKO SIRA? OLD-FASHIONED, MATANDA..? ANG PANGET TAPOS ANG BADUY PA!" sigaw n iya. "Sayang naman ang pera na ginastos niya para rito.." sabi ko. Aaminin ko, kahit mei pagkabruha ang manager ko, idol ko pa rin 'to noh.. >___< "IKAW MAGSUOT NIYAN. ANG PANGET. TAPOS MEI PAHEART-HEART PA SA LIKOD. Ahh..Gusto mo palang suotin natin 'tong dalawa?? Hmmm.. Mei gusto ka sa kin noh?" +___+ Oo noon pa. LOL. Wala noh! kadiri ka! XD "YAKS! KADIRI! AKO? NEVER. Mas mabuti pang mainlove ako sa panget pero ang baitb ait sa kin. Kesa, oo, mei itsura nga pero masungit na abnormal naman!"

"Weh? Aminin mo kasi na mei gusto ka. Wag kang mag-alala. Pagtumaba ka, baka mag kagusto rin ako sayo. ASA KA PA! Basta di ko 'to susuotin! Diba sabi mo nga na mas mabuti pang mainlove ka sa isang panget, e di, ipasuot mo 'tong isa sa panget na crew na sasama sa 'tin. O, compatible na kayo." "Ian, tapos na ba kayo??" biglang pumasok si Ate Andie, manager niya. Biglang nakita ni Ate Andie yung dalawang hoodie na hawak-hawak ni unggoy... "O, ano yan? Wow..Ang ganda naman nito.." kinuha ni Ate Andie yung dalawang hood ie. "KUNG SUOTIN NIYO KAYANG DALAWA 'TO?? Para plus kilig factor..." "AYOKO!" pareho naming sinabi sa kanya. "SUOTIN NIYO NA. PARA TATAAS NA NAMAN ANG RATINGS NIYO DAHIL SA KILIG FACTOR." Itong namang si Mr. Cameraman, sumulpot kaagad. Kinacamerahan na kami.. "OO. SUSUOTIN NAMIN 'TO, DIBA, KRISTIN?" sabi niya. Bwiseettt ka talaga ikaw na camera ka. Hahaha..pero gusto naman talaga. LOL. chos "OO. ANG GANDA-GANDA." I replied. Pagkatapos sabay kaming pumunta sa CR.. Siyempre walang camera habang nasa CR kami noh.. >___< "TATAMAAN KA SA KIN PAGDATING NATIN DUN. MAGHANDA KA." sabi niya at lumabas mata pos sinuot yung hooding mei heart.. >__< Bakit ba palagi na lang akong mei death threat sa kanya..HaissTT! Hayaan mo..Makakahiganti rin ako sayo, unggoy ka! x( *END OF THE FLASHBACK* O, yan. Malamang na gets niyo na. "Tin!! Tin!" biglang mei sumigaw sa labas. Then to know who it was. I turned my back. "NIKOLAI?! NIKOLAI!!" tumakbo kaagad ako papunta sa kanya. Napatalon kaming dalawa sa tuwa. Siyempre. Best friend ko eh. "Gurl! Congrats nga pala! Pupunta na kayo ng Hawaii ngayon kasama si fafa Ian. S werte mo talaga! Alam mo, pinanuod ko kayo kahapon. As in. Super talaga! Lalo na kayong dalawa! Kinikilig talaga akoo!! XD Pumunta lang ako rito para makita ko kayong dalawa for the last time." "Maswerte ka jan. Nikolai..Mamimiss talaga kita.." "Miss ka jan. 2 days lang naman eh. Hahaha! Susubaybayan na naman ko kayo. Magpa padala ako ng pasalubong sayo ha?? No. 1 fan ako ng Siomai Couple! Wooo! *\(*o*)/* " "Wag ka ngang sumigaw jan. Kakaloka ka talaga! Baka magsiksikan na naman." "Basta mamimiss talaga kita.." niyakap ko siya. "Wag kang mag-aalala. Kung mag-away kayo, call me! To da rescue yata 'to. XD Bas ta! Wag mong kalimutan yung souvenir ko ha???" "Oo. Ikaw pa. Ang lakas mo sa kin. Saka--oi!" bigla na lang hinablot ng unggoy n a 'to ang kamay ko. "HALIKA NA NGA!" "Teka! Ano ba! Nikolai!" "AJA Tin! Good luck!" sabi na lang ng bestie ko. x( "ANO BA! HINDI PA KAMI TAPOS!" "ANG INGAY NIYONG DALAWA! KUNG MAG-USAP, NAGSISIGAWAN! Ano? Mga bingi ba kayo? P inahahalata mo naman sa iba na mga celebrity tayo!" yan pinagagalitan na naman niya ako. "EH--Bakit ba? Siyempre best friend ko siya. Malamang hindi mo yun maiintindihan . Wala ka namang best friend eh." "TUMIGIL KA NA. MEI ATRASO KA PA SA KIN HA?" "KUNG GANUN, BITAWAN MO AKO!" agad naman niyang binitawan ang kamay ko. HaissTT! " *** Airplane going to Honolulu, Hawaii is on boarding. All passengers, please

proceed to Door 8. I repeat *** Airplane going to Honolulu, Hawaii is on boarding. All passengers..." "O, anjan na pala. Tayo na." sabi ni Ate Andie. Of course, pumunta na kami sa Door 8 at walang kibuan ni unggoy. Bahala siya! Then, pumasok na kami sa airplane.. Oo nga pala, seatmate kami. x( Umupo ako katabi niya.. Bigla na lang niyang inilapit sa kin yung mukha niya.. >///< "O, aa-ano na naman ba?" *tsup* .................... .............. >///< "Bwisseeett ka ah!" sinapak ko siya. Hinalikan na naman niya yung ilong ko. Bwisseeett! Pangalawa na 'to! x( "Bakit mo yun ginawa?! Ang sama mo!" "WALA LANG. MASARAP KASING HALIKAN ANG ILONG MO.." >///< __________________________________________________________________ Episode 11.1- DAY 1- HAWAII [Ian's POV] "BASTOS KA AH! BASTOS! BASTOS!" sabi ni payatot habang sinusuntok suntok yung di bdib ko. *tsup* I kissed her nose again. Ewan ko. Wala lang. Parang nakaka-adik eh. LOL "AHHHH!!! ANG SAMA MO!" >///< *KABOGSH!* Tang *na. Sinuntok yung mukha ko. ANG SAKIT. Kahit payatot 'to, ang sakit manunt ok. "BAGAY YAN SAYO! HMMMPH!" sigaw niya. ANG SAKIT TALAGA.. MAPAGTRIPAN NGA.. Umiyak ako. Pero drama-dramahan lang ha.. XD "Huhuhuhu..." "WAG KA NGANG MAGDRAMA-DRAMAHAN JAN!" "Huhuhu.. :'((..." mei patulo-tulo pa ng luha. XD "SUS. HOI!" Nagdrama-dramahan pa rin ako.. hahahaha :P "HOI. TUMIGIL KA NA JAN." "HOI!" "Ehem..Miss.." sabi nung stewardess. "AH..HEHEHE..SORRY PO." sabi ni payatot sa kanya. Natawa ako sa reaksyon niya. "HOI. TUMAHAN KA NA, UNGGOY. HOI!" Umiiyak pa rin ako. LOL "OO NA! SORRY NA! KASALANAN MO KASI EH! IKAW YUNG UMUNA. KAYA, WAG KA NG UMIYAK JAN HOI. SIGE, GAGAWIN KO NA LANG LAHAT NG GUSTO MO PARA DUMAHAN KA NA JAN..HOI!" Lahat? Talaga?? "HUHU..TALAGA?" sabi ko na mei paiyak-iyak pa.. "OPO. Basta dumahan ka na jan." "OK. SIGE! HAHAHA! NAISAHAN KITA. PERO WALA NG BAWIAN HA. MAGIGING ALIPIN NA KIT A NGAYON HANGGANG PAGDATING NATIN DUN SA HAWAII. PERO NAAAWA NAMAN AKO SAYO KAYA PAG-UMUW I NA TAYO. TIGIL NA ANG DEAL." Sabi niya yun eh. Wala akong kasalanan. LOL. "BWISSEETT KA AH! BWISSEETTTT!" sinapak na naman niya ako. "ANO BA! IKAW ANG NAGSABI NUN!" "Nagdrama-dramahan ka lang pala! Bwisseettt ka! Abnormal! Unggoy! AHHH!!!"

"Ang ingay mo! Ikaw ang nagsabi nun. Hindi ako. Bakit? Sinabi ko ba na gagawin m o lahat para hindi na ako umiyak? ha?" +__+ Natahimik siya.. "AH! BASTA! ABNORMAL KA!" "Anu paki ko. So, sabi ko nga na alipin na kita ngayon. Kaya gagawin mo lahat ng sasabihin ko. Get it? "AYOKO." "WAG MONG KALIMUTAN NA MEI ATRASO KA PA SA KIN HA. Kung ganun sige..Hmmm..." Aha! Mapagtripan nga. "HALIKAN MO AKO. Sa lips." "ANO KA? MASWERTE? EWWWW! AYOKO NOH. HALIKAN MO YUNG BINTANA!" "O, DAPAT GAWIN MO YUN. SABI MO GAGAWIN MO LAHAT." "BAHALA KA! CHE! KADIRI." "KADIRI RAW. EH, GUSTO NAMAN NIYA. O, SIGE AKO NA LANG ANG HAHALIK SAYO." Nilapit ko yung mukha ko sa kanya. Trip-trip lang ha. LOL "WAHHHHHHH!!!" sumigaw siya. Biglang nagtinginan yung mga tao sa eroplano sa min. "WAG KA NGANG SUMIGAW JAN!" tinakpan ko yung bibig niya. "AAARRAAAYYY! ANO BA!" putek. kinagat yung kamay ko. "SIGE. ILAPIT MO PA MUKHA MO. SUSUNTUKIN KITA ULET!" "Ikaw talagang man-hand eating stick na babae ka! Gustong matamaan ka sa kin? Si ge. Mamaya. Pagdating natin dun. Bubugbugin kita.." "AHAHAHA. JOKE LANG NAMAN YUN. OO NA! GAGAWIN KO NA LAHAT! BASTA WALANG HALIK-HA LIK!" "O, SIGE. IKAW MAGDADALA NG BAGAHE. LAHAT! MAMAYA MARAMI PA YAN." "OPO. MAHAL NA KAMAHALAN." After 10 hours of waiting.. Dumating na rin kami sa Hawaii.. [Kristin's POV] "We are now on Honolulu International Airport. You can take off your seatbelts a nd you can now use your gadgets. Thank you for flying with us. I repeat we are now on Honolulu International Airp ort. You can take off your..." YAY!! Nasa Hawaii na kami! Wooo! *\(*o*)/* "HOI TUMAYO KA NA NGA JAN! HOI!" sus. kararating nga lang namin. Sumisigaw na. "OO NA!" Bumaba na kami sa eroplano. Kasama si Ate Andie, manager ni unggoy, dalawang cre w na galing sa WGM at isang cameraman... "HOI!" Bigla na lang hinawakan ng unggoy na 'to ang kamay ko... Parang talagang ewan o abnormal nga lang siya?? >///<.. Pero LOL. Ba't kinikilig ako??? HAHAHAHA. "Didiretso kaagad tayo sa beach resort na pagbabakasyonan niyo. Pagkatapos, you can now do all what you want pero alam niyo naman na WGM. Well, of course, there's a camera watching the two of you.." sabi sa min ni Ate Andie. Then, sumakay na kami sa kotse at naghoholding hands pa rin kami ng unggoy na 't o..>///< Ba't ba kinikilig ako? CHOS Of course, habang nakasakay kami. Kinacamerahan din kami... Pero wala akong masabi.. Speechless ako.. Ang ganda kasi ng Hawaii! Woo!! +__+

Dumating na kami sa beach resort na pagbabakasyunan naming dalawa. Hooo! Ang gan da! XD "WOW. ITO NA YUN? AS IN?! ANG GANDAAA!!" napatili ako. Pumasok na kami sa hotel na pagstastayhan namin pero malapit lang sa beach.. "Sige, iiwanan muna namin kayo. Pupuntahan din namin yung room namin dito." sabi ni Ate Andie at umalis kasama yung dalawang crew at ang camera man. AT LAST! WALA NG CAMERA! WALA NG DRAMA-DRAMAHAN! *\(*O*)/* "HOOOO!!!" humiga agad ako sa kama. Ang lambot. "Bakit iisa lang yung kama natin dito???" tanong ko. "ENGOT. ANO BANG COUPLE ROOM SAYO?" sabat naman ng unggoy na 'to. "Ikaw ba yung tinatanong ko ha???" +____+ Bigla niyang hinubad yung uppershirt niya... Half-naked na naman siya.. Naku matutukso na naman ako nito.. >____< "Oi! Bakit naghuhubad ka jan?!" "SIYEMPRE. MALILIGO AKO SA DAGAT. ANO AKALA MO? GAGAHASAIN KITA?" sabi niya tapo s sinuot yung manipis na maluwag na tshirt niya. Tapos hinubad na naman niya yung pantalon niy a. Ano 'to? PORN SHOW? =__= "HOI! SA CR KA NGA MAGBIHIS! BATA PA AKO NOH NA MAKAKITA NA NG MALALASWANG BAGAY !" Yan. Nakaboxers na lang siya. Sana hindi niya na hubarin yun.. +__+ "ASA KA NAMAN! HINDI AKO MAGHUHUBAD SAYO NOH! PAYATOT MO." sinuot niya na yung p arang manipis na jogging pants na maluwag.. =__='' "O, MAGBIHIS KA NA RIN! MEI IPAPAGAWA PA AKO SAYO." sabi niya. "OO NA. KAMAHALAN." Then after several minutes.. Tada! Tapos na akong magbihis... Kinuha na lang bigla ni unggoy yung kamay ko. Ano bang nasa kamay ko na gusto niyang hablutin palagi?? =__='' Yay! Nasa beach na kami!! Woooooo!!! *\(*o*)/* "HOI!" sigaw niya. "O, ano?" "Sasakay ako sa likod mo. Tinatamad akong maglakad. Pupunta tayo dun. Dapat kaya nin mo ha." tinuro ng unggoy yung lugar kung san kami pupunta. Ang layo.. =.='' Pucha na lalakeng 'to.. Gusto pang mag piggyback. Kakayanin ko kaya?? "Ba't ang layo??? O, sige. Pero ikaw ang mei kasalanan kung mabali yung buto ko ha." Sumakay na siya sa likod ko.. "Op..oooopp..." hooo! muntik na kaming ma-outbalance. _____________________________________________________________________ Episode 11.2- DAY 1- HAWAII (part 2.1) [Kristin's POV] Pucha na lalakeng 'to... Ang bigat tapos ang layo layo pa nung destination namin.. >___< "YA! TIGIDIG TIGIDIG! BILISAN MO HORSIE!" sigaw ng unggoy na 'to. "Tigidig ka jan! Kapal mo! Kung ihulog kaya kita." bwiseett siya ah. Hooo..Ang bigat talaga.. x( Di ko na kaya 'to.. "Whoaah..wooo..AHHH!!!" *SPLASHH!* Ayan na dahil sa kabigatan niya..

Na-outbalance kami then of course...nabasa siya.. hahaha Buti nga... XP "AHHHH! TIGNAN MO GINAWA MO! NABASA TULOY AKO!" "Buti nga sayo! Anong akala mo sa kin?! Matabang kabayo?! Hoi! Kung mabali yata yung buto ko, papalitan mo ba ha?!" "AH! NASA DEAL NATIN YUN!" sabi niya habang nababasa yung sarili niya dahil sa d agat. "WALANG AKONG PAKIALAM! BAHALA KA! HMMMPH!" Papaalis na sana ako nang bigla niyang hinablot yung kamay ko binasa ako sa daga t... "YAN! HINDI NAMAN PWEDE NA AKO LANG YUNG NABASA. :P" "Bwisseeettt ka ah!!" sinuntok ko yung dibdib niya. 'BLEEEEHHH! Dali habulin mo ako!! BLEEEHH!!" lumangoy siya papalayo sa kin.. Pucha..tignan lang natin.. [Ian's POV] "Habulin mo ako..." napalayo-layo na rin ako sa kanya.. At nang paglingon ko... Hindi ko siya nakita... O.o "HOI! PAYATOT! SAN KA NA BA?!" lumangoy ako pabalik dun. Hindi kaya nalunod siya?? =_='' Sana hindi naman.. "HOI! PAYATOT!" "ARAY!" mei biglang sumapak sa ulo. "HAHAHA! BAGAY YAN SAYO! HAHAHAH.NAISAHAN KITA! BLEEEHHH!" sabi ni payatot. Akala ko nalunod na.. Niyakap ko siya ng mahigpit para 'di siya makatakas.. "BITIWAN MO AKO HOI!! HOI!!" "AYOKO NGA. DI KITA PAKAKAWALAN..DAMI MONG GINAWANG MASAMA SA KIN...." "Saka...Akala ko mei masamang nangyari sayo...Pinag-aalala mo ako.." "ARAY!" putek.. sinipa ng payatot na 'to ang paa ko. "HAHAHAHA!! BLEEEHHHH!" tumakbo siya. [Kristin's POV] Nasapian ba yung unggoy na yun??? =.='' Saka...Akala ko mei masamang nangyari sayo...Pinag-aalala mo ako.. Those words are still echoing in my mind.. Pucha na lalakeng 'to... Nasapian na naman..=_='' Lumingon ako sa kanya.. SHEYTT kaya nga pala sinabi niya yun sa kin dahil mei camera na.. >__< Sayang.. Kikiligin na sana ako.. x( Tama lang siguro na sinipa ko siya.. :'( Gusto kong umiyak. LOL Hindi na ako tumakbo..Total..alam niyo..nakakaheartbroken.. :"( "Hoi.." bigla akong inakbayan ni kuya Ian. Tahimik lang ako.. "O, ANG TAHIMIK MO ATA JAN.." sabi niya. Hindi ko pa rin siya pinansin.. ARGH! Bakit ba affected ako?! =.='' _____________________________________________________________________ Episode 11.3 - DAY 1- I HATE YOU! [Kristin's POV] T.T.. Basta! Di ako affected! ABNOY LANG SIYA! +_+ "Wag ka ngang umakbay sa kin! Kadiri ka.." sabi ko at tinaboy ang braso niya sa balikat ko. "WAG MO NGANG KALIMUTAN YUNG DEAL NATIN. HALIKA." kinuha na naman niya yung kama

y ko. Napunta kami isang lugar kung saan mei mga surfing boards, jet skies at kung ano pang pwedeng masakay sa dagat... "O, ANO GAGAWIN NATIN DITO??" "Magjejet ski tayo, para masaya..I'll rent a jet ski.." sabi niya.. Then of course, after several minutes.. Nakalifejacket na kaming dalawa.. Sumakay na siya sa jet ski.. "O, halika na. Sumakay ka na.." "OPO." sumakay na ako. "Kumapit ka sa kin ng mahigpit. Baka mahulog ka.." sabi niya. Kaya kumapit ako sa kanya.. Pinaandar na niya yung jet ski... Wooooo!! Ang saya pala nito! XD "O, diba masaya??" saba niya habang nililibot namin yung dagat. "OO. ANG SAYA." haiissTT..kahit papaano nakakarecover ako sa nangyari kanina.. Naglibot- libot kami sa dagat.. Hooo...Ang saya! XD Malipas ang mahigit isang oras na paglilibot... Tapos na rin kami.. Biglang hinawakan ng unggoy na 'to ang kamay ko.. >///< Naghoholding hands na naman kami.. >__< My heart was beating fast.. =.='' Bakit iba na ngayon? Bakit bumilis ang tibok ng puso ko?? Eh nung una lang naming pagkikita... Wala naman.. =__= Hindi ko talaga maintindihan... Biglang mei dalawang mga babae ang lumapit sa 'min.. Nakabikini..at aaminin ko.. Ang sesexy nila.. T_T Hindi masyadong payat at di rin masyadong mataba.. Naku matutukso nito asawa ko.. CHOS "DIBA IKAW SI IAN VERCEDE??" tanong nila..HALATANG MGA PINOY. Ay?? Nandito rin ako noh. "OO. AKO NGA. MEI MGA PINOY DIN PALA RITO??" sabi ni unggoy sa kanila. Malamang nagtatagalog nga eh..Engot din pala 'tong unggoy na to.. hahaha..nakapa ghigante rin ako.. "This is so super! I have met one of the most handsome guy in Asia. Btw, I'm Ann e. And this my friend, Hailey. Mga Pinoy kami.." sabi niya kay kuya Ian tapos nag-alok ng handshake. "AH. NICE TO MEET YOU." yan, tinanggal na niya kamay niya sa kin.. T_T Ito kasing mga lamok na 'to eh. LOL joke lang.. >__< "PAPICTURE KAMI HA? KUNG OKAY LANG." sabi nung isa. "AH. OK LANG." sagot naman niya. Nagpapicture yung dalawa sa kanya.. at ako?? Kinalimutan na.. Mabuti pang umalis na ako.. Baka magkagulo pa..hahaha... Iniwan ko si unggoy sa kanila.. "Kristin! Kristin!" sigaw ni Ate Andie. Pinuntahan ko siya.. "Bakit po??" "Napadaan kasi ako sa isang chinese restaurant dito..Di ko alam na meron pala..K aya binilhan kita ng siomai, diba paborito mo yun?.." sabi niya. Siomai????? O_O "TALAGA PO?!?!?! YEHEY!!" Di ko talaga mapigil ang saya na nadarama ko ngayon...

Kahit naiinis ako dun sa mga lamok na lumalapit sa unggoy na yun.. Eh, sino bang di magagalit..heller! magkaholding hands ata kami ng unggoy na yun noh.. PERO HELL I CARE! >___< BASTA MEI SIOMAI, OK NA LAHAT! XD "O, san na yung asawa mo???" tanong ni Ate Andie sa kin.. "Ayun..Nagpapapicture dun sa mga lamok na yun..ay este sa mga babae pala.." Tumawa si Ate Andie.. "Kahit ako, nakyukyutan ako sa inyong dalawa.." "Hahaha.. Sige po, sayang naman, kakainin ko na lang po yung siomai na binili ni yo..Salamat po talaga!" *\(*o*)/* Sinubsob ko ang sarili ko sa siomai... HaiissTT! Pangwala na rin ng bad trip noh.. XD "KELANGAN KONG KUMAIN NG KUMAIN.. MAHIRAP NA.. BAKA MABAD TRIP AKO NGAYON KASI M EI FEELING AKO NA GANUN ANG MANGYAYARI.." "Wala pa ring mangyayari. Payat ka pa rin.." Sino bang puchang tao na yan na bigla na lang sumabat?? HUH?? "IKAW?" ang unggoy lang pala.. Nambabadtrip na naman.. x( "TUMAHIMIK KA NGA.. KUMAKAIN AKO DITO. BUMALIK KA NA DUN SA MGA LAMOK MO." Bigla niyang kinurot ang pisngi ko.. "ARAY! ANO BA??" sabi ko kahit puno pa yung bibig ko sa pagkain. "YAN. I-STRESTRETCH NATIN ANG PISNGI MO PARA TUMABA KAHIT KONTI YUNG MUKHA MO." "NAMBABADTRIP KA TALAGA NOH? BAKIT DI KA KAYA MAGHANAP NG BABAE JAN TAPOS MAG-ON E NIGHT STAND KAYO? O, DIBA YAN NAMAN ANG GUSTO MO? KAYA NGA TRENDING SAYO YUNG MGA SEX SCANDAL EH.." "WAG KANG MAG-AALALA.. SAYO LANG AKO MAKIKIPAG-ONE NIGHT STAND PAGTUMABA KA NA.. " "ONE NIGHT MO MUKHA MO! CHE!" kumain ako ng todo.. "HEY, IAN. WANNA JOIN US??" mei lumapit sa kanya na isang amerikanang babae. Tapos ang laki pa nung booobieesss... =__='' "O, ANO PANG HINIHINTAY MO? MAKIPAG-ONE NIGHT STAND KA NA SA KANYA.." sabi ko. "Who's that girl? Your girlfriend?" tanong nung babae. Kumakain lang ako habang tinitignan lang silang dalawa.. "No. She's my PA.." sabi niya tapos nagbleeh pa.. :P Kapal PA... "P.A PALA HA..HMMMPH!" umalis ako. Kapal niya.. x( I really HATE HIM! [Ian's POV] "I think that girl is mad." sabi nung babae. "No. She's not. Let's go." sabi ko na lang. Sumama ako sa babaeng 'to para naman makapaglibang man lang ako rito.. Hahayaan ko muna na mag-isa si payatot. Para makapag-enjoy naman siya rito... [Kristin's POV] Galit ako sa lalakeng yun.. Nakakainis! x( Sana mei kumain sa kanya na buwaya o dinasour man lang.. x( Gusto kong umiyak.. :'( Pumasok na lang ako sa hotel na tinutuluyan namin at pumunta sa room namin... Humiga ako sa kama.. "Ba't ang sama mo, kuya Ian?? Gusto ko lang naman na kaibiganin ka..Di ba pwede yun?? Ba't palagi mo akong inaasar?? Wala naman akong ginagawang masama sayo ah.." sabi ko sa sarili ko.. And a tear poured out.. "BAKIT KA UMIIYAK, KRISTIN?? HOOO! DI MO SIYA DAPAT IYAKAN. ABNORMAL YUN." sabi ko para macheer naman sarili ko noh.

[Ian's POV] After several hours of enjoyment.. Gumabi na.. "GUYS, I HAVE TO GO. SEE YA!" sabi ko. "DUDE, COMEBACK HERE, TOMORROW, OKAY??" sabi nung amerikano na kasama namin. "SURE.." umalis na ako.. Nandun na siguro sa hotel ang payatot na yun...gabi na kaya.. Dumiretso na ako sa hotel at pumasok na sa room namin... Nakita ko si payatot na nakahiga sa kama at parang umiiyak... "O, PAYATOT. Nandito ka buong magdamag??" Hindi siya kumibo at parang pinahid yung mata niya ng kamay niya.. Bigla siyang bumangon.. "Umiiyak ka ba??" tanong ko. "HINDI." tipid na sagot niya. Mapagtripan nga.. para naman maging lively yung atmosphere namin dito.. "PAYATOT. YUNG DEAL NATIN, WAG MONG KALIMUTAN. MASAHIIN MO NGA AKO..NAPAGOD KASI AKO EH..." sabi ko. "AYOKO." matipid na sagot niya. Ano bang nangyari sa kanya?? Eh.. kapag sumagot siya..mei mga pang-additonal na words pa... "EH..KUNG BUGBUGIN KITA JAN.." Bigla siyang umalis kaya hinawakan ko yung kamay niya.. "Op..San ka papunta?? Di pa tayo tapos noh.." "Bitawan mo ako!" sigaw niya.. "AYOKO NGA!" sumigaw din ako.. Bigla siya napatigil.. Umiiyak ba siya??? "Bitawan mo ako sabi eh!" sigaw niya at mei tumulo ng luha sa mukha niya. "Bakit ba??" sabi ko. Mas hinigpitan ko lalo ang pagkakahawak sa kamay niya. "YAN KA NAMAN PALAGI EH! ALAM MO, KUYA IAN, NAPUPUNO NA AKO SA MGA PINAGGAGAWA M O SA KIN..PALAGI MO NA LANG AKONG INAASAR, INIINSULTO. PALAGI MO NA LANG AKO KINAKAWA WA. BAKIT?? HINDI NAMAN AKO GANYAN SAYO AH? TAO RIN AKO. MEI DAMDAMIN DIN AKO! NASASAKTAN DI N AKO.. KUNG AYAW MO PALA SA KIN, EH DI ITIGIL NA NATIN 'TO. AYOKO NA. MAGQUIQUIT NA AKO SA SHOW. DIBA YAN NAMAN GUSTO MO? WALA NG MANGGUGULO SAYO..AYOKO NA.. MAGQUIQUIT NA AKO.. BUT ANYWAY, THANK YOU FOR EVERYTHING." sabi niya habang umiiyak siya at umalis sa ro om namin. OA NAMAN NIYA.. NAGBIBIRO LANG NAMAN AKO.. BAHALA SIYA.. KUNG AYAW NA NIYA.. MAS LALONG AYAW KO NA... MAKATULOG NGA.. [Kristin's POV] Bumalik ako sa dagat.. Dun ko na itinuloy ang pag-iyak ko.. Talagang sumobra na siya eh.. :'( "ANG SAMA MO TALAGA, KUYA IAN!!!!" sigaw ko. [Ian's POV] Ba't hindi ako makatulog?! ARGH! Tinignan ko yung CP ko... 9pm na pala??? Hindi pa rin bumabalik yung payatot na yun?? Mahigit isang oras na ah???

=__='' Baka ano na nangyari sa kanya.. AH! BASTA! KUNG AYAW NA NIYA... AYOKO NA RIN! ...... ..... ... .... HaissTT! Di kita matiis. Bumangon ako at lumabas sa room namin.. Nasaan na ba yung payatot na yun??? Bumalik ako sa beach... Nakita ko siyang mei kausap na lalake.. [Kristin's POV] "Miss, come with me. Let's drink." sabi nitong stranger na 'to sa kin... =_='' Sinisira naman niya ang moment eh.. "No, sir. Thanks. You must be drunk." "No, come with me. I insist. You'll enjoy." bigla niyang hinawakan ang braso ko. "No, sir really." "No..You will really enjoy it.." sabi niya at aakmang hahalikan ako.. "Sir.. No!!" sigaw ko.. Hindi ako makagalaw..Ang higpit ng pagkakahawak niya.. *SABOGSH!!* Mei biglang sumuntok sa lalake.. "DON'T EVER DARE TO TOUCH MY WIFE!" O_O Si kuya Ian ba 'to?? "F*CK. WHO THE HELL ARE YOU?" tanong nung lalake. "I'm her husband and if ever you'll touch her again. You're dead!" sigaw niya at hinablot yung kamay ko at umalis.. "BITAWAN MO AKO!" sigaw ko. Galit pa rin ako sa kanya.. Bigla na lang niya akong niyakap... "Hindi kita bibitawan...Alam mo...pinag-aalala mo ako ng husto..Akala ko mei mas ama ng nangyari sayo.. Ayokong mawala ka sa kin... Di ko kaya.. Kaya..please..wag kang magquit sa show..Kristin ..Di ko alam pero masarap mabuhay pagnanjan ka..Pinasasaya mo palagi ang araw ko..kahit minsan mei pagkaen got ka, OA, makulit.. Kaya, please forgive me.. Please don't quit in the show..." _____________________________________________________________________ Episode 12- MISUNDERSTANDING-RECONCILIATION [First Kiss] [Ian's POV] "Hindi kita bibitawan...Alam mo...pinag-aalala mo ako ng husto..Akala ko mei mas ama ng nangyari sayo.. Ayokong mawala ka sa kin... Di ko kaya.. Kaya..please..wag kang magquit sa show..Kristin ..Di ko alam pero masarap mabuhay pagnanjan ka..Pinasasaya mo palagi ang araw ko..kahit minsan mei pagkaen got ka, OA, makulit.. Kaya, please forgive me.. Please don't quit in the show..." I said as I'm hugging her tightly. And... I mean it.. *PAK!* Bigla niya akong sinampal.. O__O "NAPAKAPEKE MO TALAGA! ANG GALING MONG UMARTE! WOO! BILIB AKO! MEI DALANG CAMERA PA TALAGA! KAYA SIGURO PUMUNTA YUNG MAMA SA KIN PARA MAKAPAGSHOW-OFF KA ON-SCREEN." sabi ni Kristin and tears poured out in her eyes. Camera??? Lumingon ako sa likod... SHIT. >____<

Mei camera nga.. Ba't di ko alam. Wala akong alam sa camera!! T____________T "Kristin.." hahawakan ko sana yung kamay niya pero tinaboy niya kaagad. "I REALLY DESPISE YOU! I HATE YOU!" umiyak siya at umalis. Napansin nung cameraman ang nangyari kaya umalis kaagad siya.. Dapat lang, siya yung sumira ng moment namin.. Baka mabugbog ko. =.='' SHIT! BWISEET! DAMN! F*CK! BULLSHIT! At kung anu-ano pang mga bad words ang meron. "Bwisit na camera.." sabi ko at umupo na lang sa buhangin. "If she only knows...I mean it..." [Kristin's POV] "ANG PLASTIC NIYA TALAGA.." sabi ko habang umiiyak. Di ko na talaga mapigilan.. Papasok na sana ako sa hotel ng masalubong ko si ate Andie.. "Umiiyak ka ba Kristin? Bakit? Anong nangyari??" tanong niya. "ATE!!" niyakap ko siya at umiyak ng todo. At ganun, sinabi ko lahat kay ate Andie ang nangyari.. "O, eto, tubig." binigyan ako ng bottled water ni ate Andie. "Salamat po." ininom ko yung tubig. "So, final na talaga ang decision mo?" Tumango ako. "O, sige. Di naman kita mapipilit. And I respect your decision. Ako rin ay minsa n nasasakal na sa pagiging arogante ng batang yun..Gamitin mo na lang yung ticket dito papauwi para hindi ka na lang magbobook ulit ng flight sayang naman kasi.." "Salamat po talaga.." naiiyak kong sabi kay ate Andie. Ambait kasi kahit all I s aid to her was against Ian. Pero truth naman yun eh. >__________< Pagkatapos, hinanda ko agad lahat ng mga gamit ko at pumunta na sa airport. I di dn't hesitate to tell the monkey na babalik na ako sa Pinas. Coz I hate HIM. [Ian's POV] Nagpalipas muna ako ng oras sa dagat dahil sa mga nangyari.. -_________Di ko na namalayan.. Umaga na pala.. Napapikit ako dahil sa sinag ng araw.. At fresh na fresh pa rin yung pagsampal niya sa mukha ko.. =__='' HaissTT! Tumayo na ako at bumalik sa hotel. Sana ok na siya.. Sana di na mainit yung ulo niya.. TT _TT Binuksan ko yung pinto ng room namin.. At nakita ko yung hoodie na mei heart sa gitna na maayos na nakalagay sa kama.. "HUH??" kinuha ko yung hoodie. Napansin ko rin na wala na yung bagahe niya.. "Umalis ba siya? HaiissTT! BAHALA SIYA! OA NAMAN NIYA. HINDI MAN LANG NIYA AKO T INANONG KUNG TOTOO BA TALAGA YUNG SINABI KO. CONCLUSION KASI SIYA KAAGAD EH. NAKU!" humiga ka agad ako sa kama. Tumagilid ako. "At least mag-isa na lang akong mag-eenjoy dito. Wala ng sagabal.." T_T "IAN! IAN!" Umagang-umaga ang ingay.. =____= "BAKIT BA? SINO KA BA?" Biglang pumasok si ate Andie.. "SINO KA JAN! HOI! BUMANGON KA NA!" "BAKIT BA?? GUSTO KO PANG MATULOG NOH.." "HOI, KULAS, SINABI NA SA KIN NI KRISTIN ANG LAHAT NA NANGYARI.."

"So, ano ngayon?? Oo, ako na yung masama. Palibhasa nagcoconclusion kaagad eh pa rang alam talaga yung totoong nangyari.." "O, umaandar na naman yang pagiging arogante mo, insensitive. Ganyan ka ba talag a? Pasalamat ka mataas ang pasensya ko kundi matagal na yang putol ang dila mo.." Hindi na ako umimik.. Honestly, sinasagot ko yan si ate Andie kahit manager ko siya.. "If you want to know, umalis na si Kristin sa Hawaii. Umuna siyang bumalik sa Pi lipinas. Yeah, nagdecide na rin siyang magquit na sa show kaya baka bukas dissolve na yung pagiging mag-asawa ni yo.." "Just go to the point.." sabi ko. "Ok, kung gusto mong bumalik sa dati ang pagsasamahan niyo. Then go after her. I f you do really value it. Kung totoo talaga ang lahat ng sinabi mo sa kanya kagabi. If not, it just mean na, um aarte ka lang.." "OK. " tipid na sagot ko at natulog. "TSSHHH. BAHALA KA." sabi ni ate Andie at umalis na sa kwarto. Bumangon ako.. TT___TT HaiisssTT... Isip..isip..isip... Then I remembered the good and funny times we had together.. Will I go?? Will I follow her?? =.='' ......... ..... ?? SIGE NA NGA! SUSUNDAN KO SIYA. Tumayo kaagad ako at nagbihis... Pagkatapos pumunta ako sa room ng manager ko.. "ATE!" "O, ikaw pala. Bakit??" "NASAN YUNG TICKET?? UUWI NA AKO SA PINAS. SUSUNDAN KO SIYA. DAPAT KO SIYANG MAP IGILAN!" "Wag ka ngang sumigaw jan! Pinapanic mo naman ako eh. O, eto!" Kinuha ko kaagad yung ticket. "SIGE SALAMAT PO. KAYO NA LANG ANG MAGDADALA NG MGA BAGAHE KO PO HA?? SALAMAT!" "Ito talagang batang 'to..Hmmm.. Buti narealize na rin niya.." ngumiti siate And ie. Pumunta kaagad ako sa airport.. [Kristin's POV] After 10 hours of waiting.. Dumating na rin ako sa Pinas pero nakajacket ako at nakasunglasses para di ako m amukhaan ng mga tao.. "San na ba si Nikolai??" tinawagan ko kasi siya para sunduin ako.. Gusto ko talagang mei nakakausap pagdating ko.. "PSSSTTT!! TIN!!! ANDITO AKO!" kumakaway-kaway si Nikolai sa kin. Tumakbo agad ako sa kanya at niyakap siya.. "Nikolai..Namiss kita.." sabi ko at parang napapaluha na naman. "Ano ba kasi ang nangyari? Pinaiyak ka ba ng mokong na yun?? Ba't di mo ako tina wagan? Para masuntok ko yung palakang yun.Akala ko ba sa susunod na araw ka pa dadating, napa-aga ata.." "Nikolai.. Sorry talaga. Wala akong nadala na souvenir.." "Ano ka ba! Ok lang yun. Lika na.." kinuha ni Nikolai yung isang bagahe ko. Parang ko talaga siyang ate.. Salamat talaga na naging kaibigan ko siya. Hinatid ako ni Nikolai sa min. Hindi yung bahay namin ng unggoy na yun. Yung tot oo ko talagang bahay.. "Salamat talaga, Nikolai." "Wala yun. Kaibigan kita. Kaya dapat din managot yung nagpaiyak sayo. "

"Sorry talaga. Nasakripisyo yung pasok mo ngayon." "Sus. Wag mong aalahanin yun. Ano ba kasing nangyari??" Sinabi ko lahat-lahat kay Nikolai.. "Bwisseet na kumag na yun.. Wag nga lang siya magpakita dahil baka sa crematory siya mapupunta.." "Grabe ka naman!" sinapak ko yung balikat ni Nikolai. "Wag mong sabihin, ok lang yun sayo?? Wag ka ngang magpakamartyr! Iba na ngayon noh." Tumawa ako. Kahit papaano nawawala na yung sama ng loob ko. "Kaloka ka talaga. Pumasok ka na kaya sa klase baka ako ang maging dahilan mo na bumagsak ka.." "Pa'no ka? Ayos ka na ba??" "Oo, nawawala na rin yung sama ng loob ko. Salamat talaga! XD Kaya pumunta ka di to this night sa min ha? Magdidinner tayo.." "O, sige. Be happy ha! Alis na ako. AJA!" umalis na si Nikolai. Napabuntong hininga ako.. Pumasok na ako sa loob ng bahay. Nakita ko si manang na naglilinis at niyakap ko kaagad siya. "MANANG!!!" umiyak na naman ako. "NAMISS KITA MANANG!" "Oi! Kamusta ka na Tin?? Ok ka lang ba?? Pinapakain ka ba doon? Nakakatulog ka b a ng maayos??" "Oo naman po." "O, bakit andito ka na?? Akala ko ba 2 days kayo dun sa Hawaii.. Diba sabi dun s a TV, 2 days???" I nodded. "O, ano nangyari?? Bakit nandito ka na???" Sinabi ko na naman lahat kay manang.. "GRABE NAMANG YANG IAN NA YAN! TATADTARIN KO TALAGA YANG NG PINONG-PINO KAPAG MAGPAKITA YAN SA KIN.. Ikaw, iha, ok ka na ba??" "Opo, medyo nawawala na rin ang sama ng loob ko kasi kinausap ako ni Nikolai kan ina.." "Buti naman. Napagod ka ba sa biyahe mo?? Magpahinga ka muna." "Salamat talaga manang.. Sige aakyat na po ako sa taas.." "Sige, magpahinga ka na ha?? Tawagin mo lang ako kung mei kailangan ka." [Ian's POV] Kahit lumipad na ang eroplano, di pa rin ako mapakali.. Sana hindi siya nagquit.. Malamang dumating na yun sa Pinas.. >____________< Huminahon ka lang Ian.. (TT_TT) After several hours, dumating na rin ako sa Pinas. Dumating na ako sa NAIA.. "WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!! SI IAN VERCEDE!!!" sumigaw yung mga taong naghihintay sa other flights. SHIT. Nakalimutan ko palang magsuot ng sunglasses.. Yan... Naging stampede na naman.. Buti tinulungan ako nung ibang guards.. Kahit ang gabi na, ang dami pa ring tao.. =__='' Pumara agad ako ng taxi.. "Manong sa Mo--" Oo nga pala, malamang hindi yun umuwi sa bahay.. Malamang sa kanila yun umuwi.. "San po tayo sir??" "Ah, ipagpatuloy niyo lang po ang pagmamaneho.." San ba bahay nila??

Wala naman akong number nung OA na best friend niya o ang manager man lang niya. . Ah, baka alam ni ate Andie ang number ng manager ni payatot. [Dialling ate Andie] "Hello?? Ian?? O, dumating ka na??" "Ah, opo. Meron po ba kayong number ng manager ni Kristin?" "Si Mariel? Ah, meron. Bakit??" "Basta, pls. send niyo na lang po sa kin via SMS.Thanks. Bye." Sinend naman kaagad ni ate Andie yung number ng manager ni payatot. 1 message received. Eto number niya- 09********* - ate Andie. Tinawagan ko agad yung number.. "Hello? Sino 'to??" "Ate Mariel?? Si Ian po 'to. Alam niyo po ba ang bahay nila Kristin?" "Ian?? Bahay?? Bakit ano ba nangyari?? Nandito na kayo sa Pilipinas?? Kelan??" "Basta, it's a long story po. Alam niyo po ba kung san siya nakatira??" "Ah, oo, sa J. Street, malapit lang sa school niya tapos mei makikita kang kulay yellow na malaking bahay, jan siya nakatira. Kundi magtanong-tanong ka nalang sa mga tao dun." "Sige po, salamat. Manong, sa J. Street po.." [Kristin's POV] "Salamat talaga sa paghatid mo sa kin, Van." sabi ko kay Van. "Wala yun." Pumunta ako sa school ngayong hapon lang tapos pumunta ako sa garden mag-isa the n nakita ako ni Van kaya nagyaya siyang ihatid na lang ako pag-uwi.. "Ok ka na ba??" tanong ni Van sa kin. Sinabi ko kasi sa kanya ang nangyari. Tumango ako. Ano na naman ba 'to.. Naluluha na naman ako. (TT_TT) "Wag kang mag-alala, andito lang ako. Kung mei kelangan ka, tawagan mo lang ako. Wag ka ng umiyak.. Martial arts expert kaya 'to kaya kapag papaiyakin ka na naman ng mokong na yun, tatamaan siy a sa kin.." pinahid niya yung luha ko. Natawa ako sa pinagsasabi ng gwapong palakang 'to.. Sana siya na lang yung nagin g asawa ko.. -____Bigla niyang nilapit yung mukha niya sa kin.. >///< Hahalikan ba niya ako?? >///< Ok lang na siya yung first kiss ko kesa sa unggoy na yun.. Kaya pumikit na lang ako.. My heart was beating fast... Palapit na ng palapit ang mga labi namin.. *SABOGSSHHHHH!!* Biglang natumba si Van.. "Van!" lumingon ako kung sino yung sumuntok. Kuya Ian??!? "Wag kang padalos-dalos. Ang asawa ko pang pinagtripan mong halikan?!" sigaw niy a. Hinawakan niya yung braso ko at kinaladkad na naman papalayo kay Van. "BITAWAN MO AKO! ANO BA! SABI BITAWAN MO AKO EH! BI-- " >///< Bigla niya akong hinalikan and this time.. Hindi na sa ilong, sa lips na.. >///< Hindi ko alam pero I feel na at ease na ako.. Then he hugged me immediately.. "Patawarin mo na ako Kristin. Lahat ng sinabi ko sayo dun sa Hawaii, totoo yun l ahat. Nung akala ko na nalunod ka

na.. Dun sa pagtanggol ko sayo sa panget na foreigner na yun. Wala akong alam na mei camera pala.. Kahit ngayon, sinundan kaagad kita. Di kita matiis. Pls. forgive me, Kristin. Sorry na talaga. Oo, kahit baka iniisip mo ngayon na umaarte lang ako but I really mean it. Kahit suntukin mo ako ng maraming beses, ipapasagasa mo ba ako.. ok lang sa kin yun. Basta mapatawad mo ako.. Wala akong paki kung mei camera mang sumusu nod sa 'tin. Coz I swear it and I mean it. Pls. forgive me..I can't be happy without you.. Pls. don't quit i n the show.." sabi niya. Parang napapaluha na naman ako sa mga sinabi niya.. "TOTOO NA TALAGA YAN??" "Yes. I really mean it." "Sige ipapasagasa kita.. Pumunta ka dun sa gitna, magpasagasa ka. GUSTO MONG MAP ATAWAD DIBA?" sabi ko. Yan para makapaghigante rin ako. Pumunta naman siya sa gitna ng kalsada. "O, tama na ba 'to??" sabi niya. Sira talaga 'to. Ginawa talaga. *PEEP! PEEP!* "HOI! UMALIS KA NA JAN!" kinuha ko yung kamay niya. "LOKO! PASAGASA KA NAMAN!" "Of course, sinabi ko yan sayo. So it means, pinapatawad mo na ako??" sabi niya. "OO, PERO SA ISANG KUNDISYON.." "Ok. Sige na nga. Ano yun??" "Magiging alipin kita for 2 days. Hindi naman pwede na ako lang ang magiging ali pin mo palagi." "O, sige po kamahalan.." "At magsisimula ngayon. Magsorry ka dun kay Van, sinuntok mo siya. Wala man lang dahilan. Pwede ka kaya makulong niyan." "A--anong magsorry?! Ayoko noh! Mei pride ako. Saka siya naman yung mei ginawang mali. Hindi naman pwede na basta-basta ka na lang niyang hahalikan tapos mei asawa ka na. Hindi naman pwede na mauuna siyang halikan ka kesa sa kin..Tapos nagkukuya ka sa kin na asawa mo naman ako tapos sa kanya, VAN lang." "AH--! TUMIGIL KA NGA! MEI KASALANAN KA PA RIN! SINUNTOK MO SIYA BIGLA-BIGLA. Si ge kung ayaw mo, di kita patatawarin. Hmpph!" umalis ako. Hinawakan niya agad yung kamay ko. "O sige! Gagawin ko na po, mahal na prinsesa.." [Ian's POV] Bwiseett 'to oh! Ako pa yung hihingi ng tawad. T_T "Pare.." inabot ko yung kamay ko kay Van at tinulungan siyang makatayo. "Sorry talaga pare, di ko sinasadya yun." puno ko. "It's ok. Just don't let your guard down. Baka isang araw, makuha ko siya. Sige, bye." umalis na 'tong kabet ni payatot. Makuha?? Kung bubugbugin ko kaya siya. "HALIKA NA. HONEYBUNCH. UWI NA TAYO." wala lang masaya ako ngayon. "HUH?? KADIRI KA! HONEYBUNCH KA JAN! Pero si manang, teka pumasok ka muna sa min .." yaya ni payatot. Kaya pumasok ako sa kanila... "Manang..." sabi ni Kristin, tinatawag siguro yung housekeeper nila. [Kristin's POV] "O, iha, san ka ba nanggaling? Nandito na si Nikolai. Naghihintay sayo. Diba mag didinner kayo?" "Gurl! San lupalok ka ba napunta! Akala ko nagpakamatay ka na!" niyakap kaagad a ko ni Nikolai.

"Ano ka ba! Hindi ako nagpakamatay noh." natawa ako sa mga sinabi niya. "IAN?!" sigaw ni Nikolai at halatang gulat na gulat sa pagkakita kay kuya Ian. "Anong Ian?!" kinuha kaagad ni manang yung vase sa gilid at parang ihahagis kay kuya Ian. "O, BAKIT PARANG PAPATAYIN NIYO NAMAN AKO?" napatago tuloy si kuya Ian sa likod ko. "Ikaw ba yung nagpaiyak ng alaga ko ha???" sabi ni manang. "MANANG! HUMINAHON PO KAYO, OK NA PO KAMI. NAG-USAP NA PO KAMI KANINA. KAYA NGA MAGPAPAALAM AKO SA INYO EH TAS KUKUNIN KO PO YUNG BAGAHE KO. BABALIK NA PO KAMI SA MIN." "SUS! MARYOSEP! TUMITIRA KAYO SA IISANG BAHAY?! IHA! ANG BATA MO PA! BAWAL PA SA INYONG DALAWA ANG MAGKA-ANAK! MGA MINORDE EDAD PA KAYO. NAKU PATAY AKO NITO SA MOMMY MO ." >///< "Grabe naman po kayo! Mei disiplina pa rin kasi kami noh!" sabi ko. >///< Nahahalata ko ring parang nahihiya si Ian sa kanila. Nahihiya rin pala ang demonyong 'to?? Pero ang cute.. <3 "Sige ho manang, kukunin ko na lang po yung bagahe niya. San po ba??" tanong ni kuya Ian. "Nandun sa taas." sagot ko. Umakyat naman siya sa taas. "Siguradong ka bang ok na talaga kayo, Tin??" pag-aalalang tanong ni Nikolai sa kin. "Oo, ok na kami. Hindi naman siguro siya ganun kasama." "Mabuti kung ganun." ngumiti si Nikolai at niyakap na naman ako. "Wag kang mag-aalala, tawagan mo lang ako kung pinapaiyak ka niya ha??? Ang saya ko!" sabi niya. Bumaba na si kuya Ian at dala-dala yung bagahe ko. "Sige po, manang. Nikolai, sorry talaga kung hindi natuloy yung dinner natin. " "Ok lang yun noh. Basta, Tin. AJA!" "Uhmm! Sige Bye! Ingat kayo." Pumara na kami ng taxi at sumakay.. Masayang-masaya talaga ako ngayon.. XD Now, alam ko na.. I LOVE IAN.. <3 _____________________________________________________________________ Episode 13- MEET ANTHONY PEREZ [Kristin's POV] Kararating lang namin sa bahay.. Well, back to normal na naman... >______< Pero at least, okay na kami ng labbyduvy ko. XD Nasa kwarto kami ngayon, inaayos yung mga bagahe. "Ba't ba andami ng mga damit mong dinala?? Tapos, isang araw ka lang naman dun s a Hawaii." Ano na naman ba 'to??? Galit na naman ba?? "EH--KUNG HINDI MO LANG SANA AKO INAWAY DUN, E DI SANA NANDUN PA TAYO." .... Bakit ba hindi man lang siyang rumeply sa mga banat ko sa kanya??? E di naman siya magpapatalo pagdating dito.. T_____T "HOI!" sigaw ko. ....... Kakahiya!! >////< Bwiseeeettt sya!! >______< Hawak-hawak na pala niya yung underwear ko. PAKSHEYT! Kaya nga pala natahimik?!??! "ANO BA?! ANG BASTOS MO AH!! BASTOS! BASTOS!!" kinuha ko kaagad yung undies at p inaghahampas ang dibdib niya. Pagkatapos, bigla niya ako tinulak at napahiga ako sa kama. Hinawakan niya kaaga

d yung dalawang kamay ko ng mahigpit. Nasa ibabaw ko na siya. "KUNG GAGAWIN NA KAYA NATIN...YUNG SINABI NG YAYA MO..." sabi ng unggoy na 'to. Anong pinagsasabi nito??? Ano bang sinabi ni manang??? =___='' >///< "A..ANONG BANG PINAGSASABI MO???" "Yung alam mo na.." he suddenly touched my lips. "BWISIT KA AH! BASTOS!" Gets ko na.. Eto naman si manang kung anong malisya ang iniisip.. =.='' Ang bata ko pa nuh! "GAWIN NA NATIN.." "HOI!!" Biglang hinalikan ni kuya Ian ang leeg ko.. But I suddenly feel na parang at ease na ako.. Kaya parang hindi na ako nanlaban at hinayaan na lang siya.. "HAHAHAHAHA.." narinig ko na lang siya na tumawa at tumigil sa paghalik ng leeg ko. "HAHAHA. SI PAYATOT, ASSUMING NAMAN NA IRERAPE KO. YAK! AYOKO NUH. DI KA PA MATA BA. SAYANG NAMAN NG ENERGY KUNG GANUN-GANUN LANG. BLEEEHHHH! MASYADO PANG SAGRADO ANG KATAWAN KO!" >///< Napahiya ako dun ah! SHEYTTTT!!! TT_TT Kaya binatukan ko 'tong demonyo na 'to. "ANG SAMA MO!! ANG SAMA MO!! IKAW NA ANG PINAKASAMA!! AHHH!!" pinaghahampas ko n a naman yung dibdib niya. Bigla na naman niya akong niyakap. "Masaya ako na bumalik na tayo sa dati.." he gently said it straightly to my ear s. Kung di nga lang kita crush, nun pa kita pinatay. LOL. joke lang XD ------[Kristin's POV] Hoooo!! Kakagising ko lang. Buti napaaga. HaissTT! It's another boring day for school! Klase na naman! Bumaba na ako para magtoothbrush sa CR. Saka nga pala, napansin ko na wala si unggoy?? Maaga bang umalis yun?? =___=" HaissTT! Iniwan na naman ako. >____< Makatoothbrusah na nga! *PUSUSSSHHSSSS! PSSSSHHHHH!* Ano ba yun??? Mei nagshoshower???? Mei tao ba dito???? Binuksan ko kaagad yung malaking shower curtain. O_O "AHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" napasigaw ako. Lumabas kaagad ako sa CR at di na natuloy ang pagtotoothbrush ko. Anong bang ginagawa niya dun?!?! Bakit hubad siya lahat?!?!?? Bwiseettt na unggoy na yun ah!! GrrGrrr.. >___________< PRAMISE! WALA AKONG NAKITA SA IBABA NIYA! YUNG ABS LANG NIYA! HINDI AKO MANYAKIS NOH!! >_____________________< [Ian's POV] Napatawa na lang ako sa reaction ni payatot habang nagshoshower. Well, I don't care if she saw it. Asawa ko naman siya, so why do I need to be afraid of??

Natapos na rin ako magshower at lumabas na CR. Paglabas ko, pumasok kaagad siya sa CR at nilock ng malakas yung pinto. Hahaha.. After several minutes natapos na rin akong magbihis.. Wow.. Di pa rin tapos si payatot.. Nasa CR pa rin. Mag seseven o'clock na tapos mga 30 minutes pa ang papunta rito sa school. Malelate kami.. T___T "HOI! PAYATOT! BILISAN MO NGA! MALELATE NA TAYO! BAKIT BA ANG TAGAL MO???!" Bigla na lang siyang lumabas sa CR at di madescribe yung expression niya sa mukh a.. Weirdo.. 7:15am na ng natapos na siyang magbihis. SHIT. LATE NA KAMI. TT__TT "BAKIT BA ANG TAGAL MO HA?!?!?! HAISST! TARA NA! NAPAKALATE NA NATIN! DAMN IT!" hinablot ko kaagad yung kamay niya. SHIT TALAGA! Ang aga kong gumising tapos malelate lang ako. Pinasakay ko siya kaagad sa kotse. Napansin ko na lang na may band-aid siya sa leeg niya. "O, NUNG NANGYARI SA LEEG MO??? BA'T MAY BAND-AID???" tinanong ko siya habang na gdridrive. "B--basta!" sabi niya. Nagpatuloy na lang ako sa pagmamaneho ko ng kotse. LATE KAMI! SHIT! [Kristin's POV] Kainis siya! Nakuha niya pang magtanong kung bakit mei band-aid ang leeg ko. >///< Eh siya naman ang mei kasalanan kung bakit mei ganito ako. Tinubuan lang naman ako ng chikinene! Kung hindi niya lang ako pinagtripan! >__< Bwisseeetttt! Malamang kung makikita nila ito kung anong kaek-ekan ang iisipin nila sa kin.. =___='' Kaya la ng naman ako natagalan sa CR kasi kahit anong pilit kong kuskos sa leeg ko, nanjanpa rin yung chikinene! Kakahiya! ! Kaya nilagyan ko na lang band-aid. HaissTT! Dumating na kami sa school and expected, late kami.. "Tignan mo?! Ang tagal mo kasi sa CR! Yan! Late na tayo!" pinagalitan na naman n iya ako. Bakit ako lang ba yung mei kasalanan?!? Dahil sa kanya, nagkaroon ako ng chikine ne! Kaya iniwan na lang niya ako. "Tin!!! Tin!!" biglang sumigaw si Nikolai at lumapit sa kin. Late din pala siya. "O, anong drama na naman niyong dalawa?? Ba't iniwan ka nung mokong na yun??? An o?? Nag-away naman kayo???" "Ewan ko sa kanya!" nakakahiya. >///< "O, ba't mei band-aid jan sa leeg mo?? Binugbog ka ba niya??!!" bubuksan sana ni Nikolai yung band-aid at buti nahawakan ko kaagad yung kamay niya. "Wag mo nang buksan, ang sakit talaga ehh.." "Okay.. Basta, sabihin mo lang sa k-- Aii!" biglang mei bumangga kay Nikolai per o nasalo naman siya nung lalakeng bumangga sa kanya. "Hoi! Ok ka lang???" sabi ko. "Miss, sorry. Are you okay??" sabi nung lalake. Pareho kaming napatulala ng best friend ko sa pagkakita nitong malaanghel na lal akeng tumambad sa paningin namin.. "A..a..Anthony Perez????!?!" sigaw ng loka-lokang kaibigan ko.

Anthony Perez??? Sino ba yun??? =.='' "Wow. Nakilala mo ako kaagad." ngumiti yung lalake. Naks. Ang gwapo niya. Biglang napatingin sa kin yung lalake. "Wait, is that you Ms. Kristin Hernandez???" tanong nung lalake. "Ah. OO, bakit kilala mo ako??" "What a coincidence! Magkikita pala tayo rito. Ako si Anthony. Yung nakaduet mo sa themesong ng drama series na You and Me?? It was a month ago. Hindi mo na ba ako nakikilala???" Anthony?? Ah.. oo nga pala. Bakit ko ba siya nakalimutan???? =__='' "Kainis ka naman Tin! Basta pagdating sa showbiz, sarili mo lang ang kilala mo. Sorry talaga sa kanya." sabi ni Nikolai. Oo na! Sadyang makakalimutin na ako. "It's okay.." sabi ni Anthony. "HOI! PAYATOT! NASAYO BA YUNG SUSI NG BAHAY?" bigla na namang sumigaw 'tong ungg oy na 'to. Akala ko umalis na. "IAN??!?!" napasigaw si Anthony. "ANTHONY?!?!" ganun rin si kuya Ian. "IKAW NGA!" pareho nilang sinambit. Pumunta kaagad si Anthony kay kuya Ian at nagyakapan. Nagulat kaming pareho ng bestie ko. Ano'to??!? Dating magjowa na nagkahiwalay???! Nagyakapan pa talaga?? WAG MONG SABIHIN... MGA BAKLA SILA?!??! _______________________________________________________________ Episode 13.1- MEET ANTHONY PEREZ (part 2) [Kristin's POV] O.o Nakakadiri silang dalawa. Nag Public Display of Affection pa.. =____='' Nakakasuka.. TT_TT Nakakadiscourage.. T_______T Sana mali ang iniisip namin ni Nikolai.. >__________________< Kaya nakinig kaming dalawa sa conversation nila. "Hinanap kita sa school natin tapos sinabi nila na lumipat ka raw. Mga 2 weeks n ga lang akong nawala para sa concert tour tapos nalaman ko na lang na wala ka na dun." sabi ni Anthony kay ku ya Ian. "Sinali kasi ako ni ate Andie sa We Got Married kaya ako nandito. Dito kasi nagaaral ang asawa ko." sabi ni kuya Ian. "Wow. Buti ka pa, nagrequest sayo ang WGM, sa kin wala. Gusto ko rin sana magkar oon ng asawa. Hahaha." tumawa si Anthony. At ang gusto niyang maging asawa, ang Ian ko. T_____________T Napansin ni kuya Ian na di pa rin kami umaalis ng kaibigan ko. "PAYATOT, YUNG SUSI, AKIN NA." sabi niya. Oo nga pala. "O, ito na boss." binigay ko sa kanya yung susi. "Magkakilala rin pala kayo???" tanong ni Anthony. "Oo." tipid na sagot ni kuya Ian. Di ba pwedeng sabihin niya na ako ang asawa niya sa WGM? =____= "ALAM MO, MAG-ASAWA YAN SILA!! HAHAHA!" sumigaw naman 'tong si Nikolai. "Talaga? Wow. Two of the most amazing teen celebrities are paired up." sabi ni A

nthony. =_________________= "SIGE PAPASOK NA AKO SA ROOM KO. BYE." sabi ko na lang. [Ian's POV] "Magsisimula na ang klase namin. Wala ka bang mga schedule jan?" sabi ko kay Ant hony. "Mamaya pa naman yun. Dun na muna ako sa room niyo." sabi niya. "Sige. Kaw bahala." Pareho kaming pumasok sa room ko and expected, nagsigawan ang lahat sa pagkakita ni Anthony. "AHHHHH!! Di ko na keri 'to. Dalawang hawTT celebrity ang nandidito." sigaw nung isa. Hindi na namin sila pinansin at nagpatuloy sa paglalakad. ...at curious pa rin ako kung anong nangyari sa leeg ni payatot.. Kung bakit mei band-aid na yung leeg niya.. T__________T *BREAK TIME* Of course, pareho kami ni Anthony pumunta sa cafeteria at hindi pinapansin yung mga estudyanteng nagtitilian at gustong magpapicture or magpa-authograph.. "Bro, ayun na asawa mo o, si Kristin. Di mo ba sasabayan??" sabi ni Anthony. Actually, I'm still mad at her kasi dahil sa kanya, na late ako. Ang ayoko pa naman sa lahat, yung malate. =.='' "Bahala siya. Pabayaan mo na lang na siya yung lumapit sa 'tin." I replied. [Kristin's POV] "Ayun na ang asawa mo o. Di mo ba pupuntahan??" tanong sa kin ni Nikolai. "Ayoko. Galit ako sa kanya." "Sus, wag ka na ngang magdrama jan. Alam ko, gusto mo siyang makasabay. Oi! Ian! Anthony!" sumigaw 'tong lokalokang best friend ko. "Wag ka ngang sumigaw." Biglang hinablot ni Nikolai ang kamay ko at pumunta sa table kung saan nandun si la kuya Ian. "O, hali kayo. Sabay kayo sa 'min." sabi ni Anthony. Mabuti pa 'tong bakla na 'to, mei hospitality pa kesa kulas na 'to, nakasimangot na naman. Tumabi kaagad si Nikolai kay Anthony, ang landi talaga. XD Pero kahit masikip na. Nakipagsiksikan na lang ako sa dalawa. Ayokong tumabi sa unggoy na 'to noh. "Ano ka ba, Tin! Tumabi ka sa asawa mo o." Ningitian ko na lang si Nikolai. Ayokong tumabi sa kanya, galit ako. "HEY, IAN. WHAT'S UP??" bigla na lang sumulpot 'tong kabet niya at tumabi sa kan ya. Kainis siya ah. Feeling close. "Oi, Van! Tumabi ka rin dito!" sabi niya at kinuha ang kamay ng kaawang-awang si Van na wala naman talagang kasalanan. At kilala pa niya si Van. Kapal mukhs. "Hi guys. What'cha doing??" tanong niya. Pareho kaming di makasagot ni Nikolai. "Oo nga pala, I forget to introduce myself. I'm Trixie. Kaklase ni Ian." nag-alo k ng shake hands sa min 'tong labanos na kabet niya. "I'm Anthony Perez. Best friend ni Ian." si Anthony ang nakipagshake hands sa ka nya. "Wow. Grabe na 'to. Mga celebrity na ang nandidito." sabi ni kabet. Hala. Sige, kayo na ang mag-usap. Kainis. Ba't ba kasi umeepal siya??? Hindi naman namin siya kaclose. Siya lang yung feeling close. >_________________ _<

Napansin ko na tahimik lang si Van kaya it's for me to umepal din. "VAN! PUNTA TAYO DUN SA IBANG TABLE. NAMISS KITANG MAKAUSAP EH." sabi ko. Bigla silang napatigil sa pag-uusap. "Ah, ituloy niyo lang yan. Lilipat lang kami ng table ni Van. Nikolai, sasama ka ba???" "Wait, Kristin. Anong nangyari sa leeg mo?? Ba't mei band-aid?" umepal na naman 'tong kabet ni kuya Ian. Di naman siya kinakausap ko, si Nikolai. At napagtripan pa ang leeg ko. "W-wala. Nasugatan lang 'to." sabi ko na lang. "Titignan ko nga. I insist. Baka magkaroon yan ng infection." sabi niya. Pa'no naman 'to magkaroon ng infection??? Nakaband-aid nga eh. "W-wag na! Ok lang." "Hindi. Titignan ko." bigla siyang tumayo at tinanggal agad yung band-aid. OMG! O______O "Ano yan? Don't tell me, chikinene?!" sumigaw siya. >///< Biglang nagtinginan yung mga estudyante sa 'min. Hindi ko alam kung ano yung isasagot ko, nahihiya na rin ako kasi kitang-kita sa mga estudyante yung eksena. I feel humiliated. Di ko alam kung iiyak ba ako, mag-eexplain, tatakbo.. "Tin.." sambit ni Nikolai. "Kristin???" sabi ni kuya Ian. Gulat na gulat din. Dahil sa kahihiyan, tumakbo ako at tinulak si Trixie. Di ko na napigilan ang pagpatak ng luha ko. [Ian's POV] Di ako makapaniwala na kaya pala mei band-aid sa leeg niya ay dahil dito. Pinagtataksilan ba niya ako?? "TEKA. KRISTIN!" sumigaw si Van. "Pucha kang babae ka ah! Tama bang isigawan mo!! Pucha!!" sasabunutin na sana ng best friend ni Kristin si Trixie pero napigilan siya ni Anthony. Naging maingay ang buong cafeteria dahil sa nangyari. Pero di pa rin ako makapaniwala. But I know, Kristin has an explanation. Kaya susundan ko siya. "WHERE ARE YOU GOING IAN?? DI KA BA NAGAGALIT? NAGTATAKSIL ANG ON-SCREEN NA ASAW A MO?? NA BAKA BABABA ANG RATINGS NIYO??" biglang sumabat si Trixie. Siya pa 'tong nagpasimula, siya pa may karapatan na sabihin yan?? "Pupuntahan ko si Kristin, I know, she has an explanation all about this fuss. C ause I trust her." Pumunta kaagad ako sa parking area para gamitin yung kotse namin at hanapin siya pero ng papunta na ako dun.. Nakita ko siyang nakatayo at umiiyak. "Kristin." "Kuya Ian. I can explain. Wala naman talaga akong lalake." sabi niya at patuloy pa rin ang pagbuhos ng luha niya. "I know. I trust you." niyakap ko siya. "Lika, umuwi muna tayo sa 'tin." Binuksan ko yung pinto ng kotse at pinasakay siya. Lumabas muna kami sa campus with the reason na mei taping kami. "Ano ba kasing nangyari??" sabi ko habang nagmamaneho. Kahit gusto kong magalit, kinontrol ko muna ang emotions ko baka kung magcoconclude kaagad ako, mali pala. "PRAMIS MO, DI KA TATAWA O DI MO AKO BUBUGBUGIN?" "OO. PRAMIS." "Eh sino ba yung humalik sa leeg ko kagabi tapos nagtritrip lang pala??" O_O

Don't tell me dahil sa 'kin nagkachikinene siya?? ..... "SORRY." yun na lang ang naging sagot ko. "Tapos galit ka sa kin kung bakit nalate tayo?? Eh ikaw lang naman 'tong mei kas alanan. Kasi kahit anong kuskos kong ginawa sa leeg ko, di pa rin mawala yung chikinene." "SORRY NA NGA EH. WAG KANG MAG-AALALA. IF THIS WILL BECOME A CONTROVERSY, AKO AN G MAGEEXPLAIN." Well.. Akala ko meron siyang iba. Tama nga yung decision ko na hindi magconclude. Ngayon, panatag na ako. ______________________________________________________________________ Episode 14- ANTHONY & NIKOLAI- THE DATE?!?! (part 1) [Kristin's POV] *teneneng..teneneng* Biglang nagring yung CP ko. Ang gabi-gabi na, sino ba yung tumatawag?? "Hello? Nikolai, napatawag ka." "Tin!! Tin!! OMG!!" bigla na lang siyang sumisigaw. Kaloka, parang namang mabing i ako neto. "Ba't ba sumisigaw ka?? Mei problema ba??" "D-d-date!!!" "Anong date???" "M-may d-date kami ni Anthony!! Anthony Perez! OMG! Ang saya ko!!" Shemay. Si Anthony?? Yung baklang mei gusto sa Ian ko??? =___='' "Diba bakla yun?? Nag PDA pa nga sa honeybunch ko eh." "Ano ka ba! Hindi siya becky! Lalake siya noh! Ganun naman talaga ang magbestfri end." "Eh, pa'no naman nangyari yun?? Ano? Ano? Double blade siya??" "Ikaw naman eh! Lalake nga siya. Magdedate nga kami bukas." "Alam ko. Pero ang dali naman, date agad??" "Eh, kasi hiningi niya number ko tapos binigay ko naman. Kaya ngayon, nagtetext kaming dalawa hanggang sa inalok niya akong makipagdate sa kanya." "Pero.. baka pareho sila ng ugali ni honeybunch ko tapos nagplaplastikan lang pa la yun nung nakita niya tayo. Baka pinag-interesan ka lang nun na paglaruan." "Wag ka ngang ganyan. Mabait siya. Mas mabait kesa sa Ian mo. Basta, Tin! Ipray mo ako na sana maging successful ang date namin." "Sige, total best friend kita eh. San ba kasi kayo magkikita??" "Sa mall. Mga 10am daw." "Mall?? Matao dun ah. Di kaya pagkaguluhan siya??" "Haha. Andito kaya ako. Sasabunutan ko yung babaeng eepal sa date namin. Sige. G oodnight, sorry kung nagising ka dahil sa tawag ko." "Sige. Goodluck din. Bye." binaba ko na ang linya. O___O Di pa rin ako makapaniwala. Hindi pala bakla si Anthony?? +_______________+ At least, akala ko mei kaagaw na ako kay kuya Ian. Pero nag-aalala ako kay Nikolai. Mag best friend kasi sila ni unggoy eh, malamang, pareho yung ugali nila. TT____ _TT "O, sino yung kausap mo kanina??" biglang nagsalita ang unggoy na 'to. "H-ha?? Gising ka pa pala?? Si Nikolai, mei date daw siya bukas." "Ganun ba? Sige." tumagilid siya at natulog. *isip..isip* Pa'no ko ba madidiscourage na hindi idate ni Nikolai si Anthony??

"Kuya Ian." tinawag ko si kuya Ian. "Uhmm??" "Mabait ba yan si Anthony?? O magkapareha lang kayo ng ugali??" "Ewan ko.. Bakit ba??" sabi niya at parang inaantok. "W-wala. Sige tulog ka na." sabi ko na lang. Bahala na si batman kung anong mangyayari. *kinabukasan* [Ian's POV] "Anong oras na ba?? 6am??" bumangon kaagad ako. Magluluto pa kasi ako eh. Inayos ko na agad ang kama ko at napansin ko na lang na wala na si payatot sa kw arto. "San kaya yung payatot na yun? Ang aga ata nagising. Milagro." Bumaba kaagad ako at nakita ko siya sa sala na hindi na madrawing yung mukha. "O, nu nangyari sayo??" Papunta na sana ako sa kusina ng bigla siyang sumigaw. "AHHHHH!! KUYA IAN! DI MAAARI 'TO!! BAKA MAPANO SI NIKOLAI. DI PWEDE!! BAKA KAKA ININ SIYA NI ANTHONY. KYAAAAA--" tapos bigla na lang siyang natahimik. "Ano bang nagyayari sayo? Umaandar na naman ba ang pagiging weirdo mo?" "Kuya.. Wala ka naman project o taping ngayon diba??" "Meron. Mamaya pa naman. Mei nag-endorse kasi sa kin na maging model sa magazine nila. Kahapon pa sana ako pupunta pero matagal-tagal na ring di ako pumapasok sa school kaya ngayon ko na lang pupuntahan." Bigla na lang siyang naging malungkot. "Bakit?? Mei problema ba?" tinanong ko siya. "Please, kuya. Icancel mo muna. Samahan mo akong mag-espiya." Espiya?? "Espiya ng ano??" "Ng date nila Nikolai at Anthony. Baka mapano siya eh. Please??" dugtong niya. "Bakit ba?? Pabayaan mo na lang sila. It's their own, their own life. We don't n eed to interfere with them." "Sige na. Nag-aalala lang ako sa best friend ko. Imposible naman kasing isang ce lebrity ang makikipagdate sa isang ordinaryong tao lang. Baka mapagtripan lang siya. Best friend mo yung kadate niy a malamang, pareho kayo ng ugali. Baka kakawawain lang siya nun. Gaya ng ginagawa mo sa kin." "O, bakit naman na pinararating mo na ganun na ako kasama?!? Bahala ka nga!" uma lis ako at pupunta na sa kusina. Bigla na lang niyang hinawakan ang braso ko. "Sige na. Sumama ka na. Samahan mo na ako. Please." naiiyak na siya sa pagmamaka awa niya sa kin. "O, sige. Basta, susundin mo lahat ng gusto ko??" Tumango siya. Pagkatapos, naging maliwanag na ang mukha niya. Of course after several hours, lumipad na kami at dumating na sa mall kung saan sila Anthony magdedate. "Ba't ba ang aga natin?? 10am pa naman sila magkikita. Tapos mag-aalas nwebe pa lang andito na tayo." sabi ko. "Isuot mo nga ng maayos ang hoodie mo! Baka mamukhaan tayo. Mas mabuti na rin na maaga tayo para malaman natin kung saan sila una pupunta." sabi niya at panay ang pagtingin sa paligid. "Ayun na si Nikolai! Ang aga naman niya. Dali, magtago tayo." kinuha niya agad a ng kamay ko at dali-daling pumunta sa gilid na isang shop. "Ang aga naman niya. Grabe siya. Wala pa ngang 10am eh." sabi ni payatot habang panay ang pagtingin niya sa kaibigan niya. "Tawagin mo na kaya ang best friend mo, si Anthony. Dali! Para di naman mainip s

a kahihintay ang kaibigan ko!" utos niya. "Bakit ba? Kasalanan ba ni Anthony na maaga siyang dumating? Eh 10am naman sa pl ano nila." "HaissTT! Tawagan mo nga na lang! Nagrereklamo pa, eh madali lang namang tumawag .Tawagan mo na!" "Pasalamat ka nasa mall tayo." Tinawagan ko agad si Anthony. *Dialling Anthony* "Hello? Bro? Napatawag ka." sabi ni Anthony sa kabilang linya. "Ah, oo. San ka pala ngayon?" "Nasa studio ako ngayon. Sa recording. Bakit?" "Diba mei lakad ka? Dun sa best friend ni Kristin." "Ah, si Nikolai. Oo, paano mo naman nalaman??" "Siyempre sinabihan kasi niya si Kristin." "Ganun ba? Kasama niyo ba siya ngayon??" Lumingon ako kay Kristin. "SABIHIN MONG HINDI! SABIHIN MONG HINDI NATIN SIYA KASAMA!" sabi ni payatot. "Hindi eh. Nagtanong lang ako kasi baka mei extra time ka pa para maggimik tayo. " palusot ko. "SABIHIN MO PUMUNTA NA SIYA SA MALL! MALALANTA ANG BEAUTY NG BEST FRIEND KO KUNG HINDI PA SIYA DADATING!" banat naman ni payatot. "Ah. Bro, pumunta kana kaya sa mall. Baka naghihintay na dun kadate mo, para nam an magkaroon ka ng extra time, maggigimik tayo." "Sorry bro, baka matagalan ako rito sa recording eh. Ah, saka kung mei number ka kay Nikolai, pakitext naman na baka malelate ako. Sige, tinatawag na ako ni direk. Bye." binaba na ni Anthony a ng CP niya. "O, ANONG SABI NIYA?? PUPUNTAHAN NA BA NIYA ANG KAIBIGAN KO??" nagtanong kaagad si payatot. "Sabi niya, malelate siya. May recording pa raw siya." "Yan na nga ang sinasabi ko eh! Iindianin niya ang kaibigan ko. Bwisit na Anthon y na yan!" sumigaw siya. "TUMAHIMIK KA NGA! PARANG NAMAN IKAW YUNG NAGHIHINTAY EH! AKALA KO BA NAG-EESPIY A TAYO?! BAKIT ANG LAKI NG BOSES MO??! KUNG MALAMAN KAYA NG KAIBIGAN MO ANG PINAGGAGAGAWA NATIN?! GUSTO MONG MASABUNUTAN KA NIYA?! GUSTO MONG MAGKAPIRASO-PIRASO YANG KATA WAN MO?! SA LIIT MONG YAN, KAYA MO BA SIYANG KALABANIN?!?" Natahimik siya. "Sorry." sabi niya. "Eh, nag-aalala lang naman ako sa kanya. Baka mainip siya sa kahihintay." dugton g niya. "I-text mo siya na matatagalan si Anthony. Sabihin mo sinabihan niya ako kaya al am kong mei date sila ngayon. Para di siya magduda." yun na lang ang sabi ko. Kinuha naman agad ni payatot ang CP niya at tinext si Nikolai. "Ayan. Nareceive na siguro niya." nakita kasi namin na kinuha ni Nikolai ang CP niya sa bag. "Umalis siya." sabi ni payatot. "Malamang lilibangin nun ang sarili niya para di siya mainip sa kahihintay." "Dali, sundan natin siya." hinablot kaagad ni payatot ang kamay ko. [Kristin's POV] Bigla na lang hinawakan ni kuya Ian ang kamay ko ng mahigpit na naghoholding han ds na talaga kami. >///< "Huminahon ka nga. Masusundan din natin yang kaibigan mo. Makikita naman natin d ito ang pagpasok ni Anthony

mamaya kaya masusundan pa rin natin sila. Ngayon, tayo muna." ____________________________________________________________________ Episode 14.1- ANTHONY & NIKOLAI- THE DATE?!?! (part 2) [Kristin's POV] "H-ha?? Anong tayo muna???" =__________= Naguluhan ako ng pinagsasabi ng unggoy na 'to. "Ang engot mo talaga. Tagal mong makagets, halikan kita jan eh." sabi niya. TT___________TT "Ano nga??" "HaissTT. Sus, lika na nga." hinigpitan niya ang pagkahawak ng kamay niya sa kin at naglakad. "O, san ba tayo pupunta?? Huh??" nakita ko si Nikolai na nakaupo sa isang table sa restaurant na dinaanan namin. "Ayun! Ayun si Nikolai o!" binaliktad ko na naman. Siya naman yung kinaladkad ko papunta sa restaurant. Biglang lumingon sa min si Nikolai. *lakad..balik..balik* "O, kala ko ba papasok ka??" sumabat agad si unggoy. "Lumingon siya eh! Baka malaman niya na sinusundan natin siya." (__ ___'') "Pabayaan mo nga na lang siya. Itetext ko si Anthony kung dumating na ba siya ka ya malalaman pa rin natin kung san sila pupunta. Lika ka na nga!" ako na naman yung kinaladkad niya. "San ba kasi tayo pupunta ha??" =____= "Basta." tipid niyang sagot. HaissTT.. *a moment of silence* "Saka nga pala, salamat dahil sumama ka sa kin." yan nagpasalamat na ako kahit a lam kong wala siyang isasagot o tatawa lang siya. T________________T Pero kahit ganun, kinikilig na naman ako. Kahit pareho kaming mei saplot sa lahat ng parte ng katawan namin para di kami m amukhaan.. Naghoholding hands pa rin kami. *\(^o^)/* "Hmmm.." yun lang, nagsound-effects lang siya tapos ngumiti. But wait. Ngumiti siya?? O________O Bigla na lang kaming pumasok sa isang stuff toy shop. "O, ano naman ginagawa natin dito??" "Pumili ka ng stuff toy na gusto mo, bibilhin natin." sabi niya. O.o "May sakit ka ba??" "Ano?? Ayaw mo?? Sige dahil aalis tayo." sabi niya. "Ikaw naman. Siyempre gusto ko. Ang sweet naman ng asawa ko." :''> sabay yakap. Namili na ako ng stuff toy at pinili ko si pooh. Siyempre siya lang yung nagustu han ko. And as he said. Siya yung bumayad. Mei kabaitan pa rin pala natitira 'tong honeybunch ko. "SALAMAT." ang saya ko talaga. After several minutes of roaming around.. May nakita na lang akong isang pamilyar na lalakeng dumaan sa min. "SI ANTHONY! SI ANTHONY! ANDITO NA SIYA!" kinuha ko kaagad ang kamay ni kuya Ian at sinundan si Anthony. Salamat. Andito na rin siya. Malapit na kaya malanta ang beauty ng friend ko sa kahihintay sa kanya. Nagtago kami sa gilid na naman ng isang shop at tanaw na tanaw namin sila rito. "Parang humihingi siya ng sorry kay Nikolai. Buti naman. Hala. Umalis na sila. D ali kuya Ian." Sinundan namin sila bawat lugar na pinupuntahan nila at kapag napag-isipan nilan g lumingon.. Siyempre. *lakad..lakad..balik..balik..tago..tago.*

Si kuya Ian, di naman siya nagrereklamo. Sunod lang siya ng sunod sa kin. Good boy. *\(^o^)/* Siyempre kahit malaki, dala-dala ko yung stuff toy na binili namin habang nag-ee spiya sa kanila. Hanggang sa napunta sila Nikolai sa isang photoshop. At pumasok sa isang secret room. Wala na akong ibang matawag bukod sa may kurtin a itong room na 'to. T_________T Biglang lumabas sina Nikolai sa secret room. *talikod..talikod* Yan lumabas na sila sa shop. Nagpapicture siguro yung dalawa. Buti hindi pinagkaguluhan si Anthony.. Siyempre nakasaplot din siya gaya ng ginawa namin ni kuya Ian. "HOI. PAYATOT. UMALIS NA SILA." "Oo alam ko." habang panay ang tingin ko sa kanila. "Ah, ma'am, sir. Magpapapicture ba din po kayong dalawa?? Dun lang po sa room na yun. Pasok po kayo." pinapasok kami ni kuya Ian sa room ng lalakeng umepal na yun. Shemay. Panu 'to ngayon?? Nawala na sa paningin namin sila Nikolai?? TT________________TT Kaya no choice. Nagpapicture na lang kaming dalawa. "1..2...3..smile!" Kahit napilitan lang, pareho kaming ngumiti ni kuya Ian sa ca m. Pagkatapos nung papicture. Dali-dali agad akong lumabas sa shop. "Naku. San na kaya sila?? Bwisit kasi na lalakeng yun eh. Yan tuloy, nawala sila ." "MISSION FAILED. HAHAHA." biglang tumawa si unggoy. Bwisseet siya. Naiinis na nga ako tapos nang-aasar pa siya. "TUMAHIMIK KA NGA! HMMMPH! BAHALA KA NA!" umuna ako sa paglakad at nagtampo. Siyempre.. TT________TT Galit na naman ako sa kanya. Imbis na tulungan niya ako, siya pa 'tong nang-aasa r. "Wag ka ng magtampo honeybunch. Ay sus." bigla niya akong inakbayan. "PLASTIC MO! WAG MO NGA AKONG IPAMUKHANG TANGA." tinaboy ko yung mga braso niya sa balikat ko. Bigla na lang niya akong hinalikan sa pisngi. >///< "ANO BA!" napasigaw ako. "Gusto mong ulitin ko??" hinalikan niya ulet ang pisngi ko. "Tumigil ka nga!! Kakahiya ka!" "Bakit naman ako mahihiya?? Eh asawa ko lang naman ang hinahalikan ko. Bakit gus to mong halikan kita jan sa labi mo??" "MANYAK. BASTOS!!" pinaghahampas ko na naman ang dibdib niya. Bigla niya akong niyakap kahit marami na talagang taong nakatingin sa min. >///< "Tayo na. Uwi na tayo." sabi niya habang nagyayakapan kami in PUBLIC. Kaya huminahon na lang ako. Hinawakan niya agad ang kamay ko at naghoholding hands na kami. Malapit na ring magsisix pm. Ang tagal na pala namin dito. "HaissTT. In the end, hindi pa rin natin nalaman kung ano ang kinalabasan ng dat e ng dalawa. HaissTT. Sana ok lang sila." sabi ko. "Arayy.." shemay. bakit ngayon pa?? Napatumba ako at nagkacramps yung paa ko. "O, nung nangyari sayo??" tanong ni kuya Ian. "Nagkacramps ata yung paa ko eh." "Dali, sumakay ka sa likod ko." alok niya.

Kaya hindi rin naman ako makakatayo kaya sumakay na lang ako. Nakakapagod talaga ngayong araw.. Kaya mabuti pang matulog na ako.. ZzzzzzZZzzzzzz.. [Ian's POV] "Payatot. Saka nga pala, next week, aalis ako ng bansa. Sa ibang bansa kasi gaga napin ang photoshoot ng sinasabi ko sayong magazine na iniendorse ko. Kaya mag-ingat ka." sabi ko sa kanya. .... Nakatulog pala siya, hawak-hawak yung stuff toy niya. Napagod siguro.. Hmmmm. =) Pumunta na kami sa parking area at sumakay na sa kotse namin. After several minutes of travelling, dumating na rin kami sa bahay. Binuhat ko siya ng dahan-dahan at nilagay sa kama ng kwarto namin. Siyempre kinu ha ko muna yung stuff toy na hawak-hawak niya. Tinakpan ko siya ng kumot at pagkatapos, hinalikan ko siya sa noo habang natutul og siya. "Kristin. Mawawala muna ako ng ilang araw. Wala muna ako rito sa tabi mo para pr otektahan ka. Kaya mag-ingat ka. Wag mo akong hayaang mag-alala sayo. Alam mo namang di ako papayag na pahirapan ka nila pag wala ako. Because... you're important to me." _______________________________________________________________________ Episode 15- ANNIVERSARY SPECIAL [Kristin's POV] *teneneng..teneneng* Pucha, mei tumatawag na naman. T_____________T "Hello? Ikaw pala ate Mariel." ang manager ko lang pala. "BIHIS NA JAN! DALI! MALIGO KA NA!" ano ba naman 'to. Aga-aga, sumisigaw na. TT___________TT "Kakagising ko lang nga po eh. Hooooo..." *hikab* "ANO KA BA! BUMANGON KA NA JAN! DIBA TAPOS NA ANG EXAM NIYO?? KAYA DALI! MAGBIHI S KA NA! SABI MO PA NGA NA TATAPUSIN MO MUNA EXAMINATION NIYO TAPOS BABALIK KA NA SA RECO RDING?? ANO BA YAN! LIGO NA!! PUMUNTA KA NA RITO SA STUDIO! DALI!" kahit hindi ko pinalo udspeaker yung CP ko pero pangloudspeaker na yung boses ni ate Mariel. Of course dahil parang nabibingi na ako sa boses ng manager ko, pinindot ko yung end call then bumangon na. Dali-dali agad akong bumaba at napapanic. Ito kasing manager ko, ngayon pa ako pinaalam. As usual, gising na si kuya Ian at handa na yung breakfast namin. Nakaupo na siya sa sala ngayon. Nagbabasa ng magazine. Ewan ko ba, bakit ang galing niya sa mga gawaing bahay?? Sana siya na yung real-life husband ko. >_________________< "Gising ka na pala. Handa na yung breakfast. Kumain ka na. Tapos na ako." sabi n iya. Huwaaaa.. :"> Pero bakit ba ayaw niyang sumabay sa kin?? Kahit isang beses lang?? T_________T "Ok. O, ano yang magazine na binabasa mo??" tinanong ko siya. Curious ako eh. Ba ka ang tinitignan niya yung mga FHM stars. "Ah, sa LEVI's. Nung photoshoot na ginawa ko. Yung sinamahan mo ako? Last week p a raw na released pero ngayon lang sila nagpadala sa kin." "Talaga?? Patingin nga." binigay naman niya sa kin yung magazine. Yung unang napansin ko yung yummy ABS talaga niya.

Marami akong bad memories dun. Yung nakita ko abs niya, yung binweseet niya ako, yung inalipin niya ako. HaissTT! Parang nanabadtrip akong tinitignan yung magazine niya kaya binigay ko na lang sa kanya kaagad. "Yan o. Maliligo na ako. Mei recording pa kasi ako eh." sabi ko at umalis. Napadaan ako sa kalendaryo namin.. "NOVEMBER NA PALA?? ANG DALI LANG NG ORAS. MAG-IISANG BUWAN NA PALA KAMI NI KUYA IAN. HAISSTT. SANA NAPANSIN MAN LANG NIYA." pumasok na ako sa bathroom. Of course naligo na ako pagkatapos nagbihis at kumain. Then I'm ready to go! ^__________________^ "Aalis ka na??" tanong ni kuya Ian. Tumango ako. "Sige, ihahatid na lang kita." sabi niya. O.o Ba't ambait na niya??? TT___________TT Imposible! Imposible! "T-talaga??" "Bakit ayaw mo??" bakit ba palagi siyang may pahabol na ganyan. =______= "H-hindi. Sige. Tayo na. Salamat." Of course, hinatid niya ako papunta sa studio. Binuksan ko na yung pinto at bumaba. "Anong oras ka uuwi??" nagtanong na naman siya. "Baka mga 7pm pa. Matagal kasi pagrecording eh." sagot ko. "Sige. Kukunin kita. Ingat ka." sabi niya tapos umalis. HaissTT.. Sana ganito siya sa kin araw-araw. Pumasok na ako sa studio. [Ian's POV] Pagkatapos ko siyang ihatid, umuwi agad ako sa min. Maghahanda lang naman ako ng gamit ko para dadalhin ko sa flight bukas. Bigla na lang nagring yung CP ko. *Calling Ate Andie* Ano na naman kaya ang problema?? "Hello?? Ate? Napatawag ka." "Ian, ang Mission 4 niyo. ANNIVERSARY SPECIAL." "Anniversary??" tinignan ko kaagad yung kalendaryo. Matagal-tagal na pala rin kaming magkasama. "Gawin mong special ha! Good timing din. Kasasabi lang sa kin ni Mariel na nasa studio ngayon si Kristin. Kaya makakahanda ka. Para plus points naman sa ratings niyo. Aasahan ko yan on-screen , okay? Bye." pinutol na ng manager ko ang kabilang linya. HaissTT. Panu ko ba magagawang special 'to?? Eh wala akong kaalam-alam dun. Ngayon lang naman ako naging committed pero on-screen nga lang. Wala kasi sa isipan ko ang manligaw, puro trabaho at studies lang. Kaya wala akong kaaalam-alam. TT__________TT ... Kung tawagin ko na lang kaya si Anthony?? Papupuntahin ko kaya siya rito? Sige na nga. Total, may alam na si Anthony tungkol dito. Eh siya lang naman yung nakaexperience na being in a real-life relationship. =_______='' Pagkatapos, tinawagan ko siya kaagad at mabilis naman siyang dumating dito sa mi n. "Buti dumating ka." sabi ko.

"Bakit mo pala ako pinapunta rito? Wow. Ang ganda ng bahay niyo ha. Pangmag-asaw a talaga." sabi ni Anthony. "Pare, gusto ko sanang magpatulong sayo eh. Hindi ko kasi alam kung..pano gawing special ang anniversary namin ngayon..ni Kristin??" umupo kaming dalawa. Tumawa siya. T__________T "Asawa mo yan. Kaya dapat ikaw mag-isip. Hindi naman siguro magiging special yan kung magpapatulong ka." banat niya. "Kaya nga ako nanghihingi ng tulong eh. Wala akong alam sa mga anniversary na ya n. Eh ikaw, marami ka ng naexperience. Pang-apat mo na nga yang best friend ni Kristin eh." sabi ko. "Oi. Hindi ako playboy ha. Parang naman pinararating mo na womanizer ako. Sige. Tutulungan na kita. Well. Ano bang hilig ni Kristin? Anong nalalaman mo sa kanya??" *isip..isip* "Well. Makulit siya, childish, OA. Minsan weirdo pero kahit ganun, masaya siyang kasama. Saka kung sa trabaho naman, singer siya." sagot ko. "Well, ang solusyon niyan..Hmmm..Serenade her! Singer naman siya diba??" sabi ni Anthony. Serenade?? O.o Wala naman akong alam jan eh. +____________+ "Kelan pa ba ako naging singer?? Hindi ko pa nga narinig yung boses ko na kumaka nta. Baka pagtawanan lang ako nun. Besides, di rin ako marunong gumamit ng mga musical instruments, kahit gita ra, wala akong alam. Ikaw lang naman yung singer sa ating dalawa eh." "Sus. What are friends for?? Tuturuan kita. Buti nagdala ako ng gitara. Akala ko kasi magbobonding tayo. Teka kukunin ko lang yung gitara ko." Kinuha kaagad ni Anthony ang gitara niya. "Ano ba kasing kanta na maganda pakinggan??" tinanong ko siya. "Sige. Mag-iisip ako. Hmmmm..Eto. Your Guardian Angel." tapos tumugtog na si Ant hony. Your Guardian Angel When I see your smile Tears roll down my face I can't replace And now that I'm strong I have figured out How this world turns cold and it breaks through my soul And I know I'll find deep inside me I can be the one I will never let you fall (let you fall) I'll stand up with you forever I'll be there for you through it all (through it all) Even if saving you sends me to heaven It's okay. It's okay. It's okay. Seasons are changing And waves are crashing And stars are falling all for us Days grow longer and nights grow shorter I can show you I'll be the one I will never let you fall (let you fall) I'll stand up with you forever I'll be there for you through it all (through it all) Even if saving you sends me to heaven Cuz you're my, you're my, my, my true love, my whole heart Please don't throw that away Cuz I'm here for you Please don't walk away and

Please tell me you'll stay woah, stay woah Use me as you will Pull my strings just for a thrill And I know I'll be okay Though my skies are turning gray I will never let you fall I'll stand up with you forever I'll be there for you through it all Even if saving you sends me to heaven [to fade] [Kristin's POV] HaissTT.. Amboring pala kahit isang araw ko lang hindi nakasama si kuya Ian. Kahit masungit siya at arogante, namimiss ko siya. TT___TT Bakit ba kasi sa lahat ng lalake, sa kanya lang ako nainlab?? =____= "Kristin!" sigaw ni direk. HaissTT. erase. erase. Nasa recording ako ngayon baka mawala ang concentration ko. Basta masaya ako dahil sabi ni kuya Ian, kukunin niya ako. XD :''> [Ian's POV] Ang dali lang pala mag-gitara. "Yan. Marunong ka na. Hiramin mo muna gitara ko. Pagkatapos, maghanda ka ng cand elite dinner. Dun sa garden niyo. Mei garden naman kayo sa likod diba?? Una, kantahan mo siya. Pagkatapos, s abihin mo yung gusto mong sabihin sa kanya after the song then, that's it. Magdidinner na kayong dalawa." sabi ni Anthony. "Salamat talaga tol. Ang galing mo talaga." haisst..Salamat! "Saka favor naman o. Pwede bang ikaw munang kumuha kay Kristin dun sa studio, th is 7pm?? Para pangsurprise ko sa kanya??" "Sige bro. Kukunin ko siya. Sige, galingan mo ha?" umalis na siya. Of course, naghanda na ako kaagad. Sana maging memorable 'to. [Kristin's POV] Tama nga ang sinabi ko na mga 7pm kami matatapos. Kakapagod. Well. Ok lang dahil si kuya Ian ang kukuha sa kin. >__________< For the pers time in da history 'to. XD Kaya nandito na ako sa labas ngayon. Naghihintay na sa kanya. *brroooom..brroooom* Bakit parang motor yung naririnig ko?? Nagmomotor na ba si kuya Ian?? =__________= "Sabi ni Ian, ako raw muna ang maghahatid sayo." WHAT???! BAKIT ITONG BAKLA NA TO ANG HAHATID SA KIN??! DI MAARI TO! TT_________________TT "Ah..Eh..Sige. Ako na lang. Ako na lang mag-isa uuwi." sabi ko kay Anthony. "I insist. Sa kin ka binilin ni Ian, baka magalit yun kung malaman niya na hindi kita kinuha." "Ah bakit hindi siya yung kumuha sa kin??" "Eh..Busy siya. Kaya ako yung tinawagan niya. Sige sumakay ka na." No choice naman ako saka takot din ako sa dilim. Ayoko ko kasing maulit na naman yung nangyari sa kin noon nung nagpalaboy-laboy ako sa kalye tapos muntik ng marape. Sumakay na ako sa likod ni Anthony. "Kumapit ka." sabi niya.

After several minutes of travelling.. Dumating na rin kami sa bahay. "SALAMAT." yun lang ang lumabas sa bibig ko. Siyempre, nalulungkot ako. Akala ko kasi, kukunin ako ni kuya Ian. "Saka, sabi pala niya. Pumunta ka raw sa garden niyo." puno niya saka umalis. Garden??? Bakit kaya??? =_____= Parang nagiging weirdo na siya ah. At dahil takot ako sa kanya, sinunod ko na lang bilin niya. Ano ba kasing meron sa garden?? Mei nagawa na naman ba akong kasalanan???? +_______________________+ Pumunta na ako sa garden ng.. "When I see your smile..." "Tears roll down my face I can't replace.." O____O Nananaginip ba ako?? Talagang bang si kuya Ian yung kumakanta??? ?_______? "And now that I'm strong I have figured out.." "How this world turns cold and it breaks through my soul..." "And I know I'll find deep inside me I can be the one.." I will never let you fall (let you fall) I'll stand up with you forever I'll be there for you through it all (through it all) Even if saving you sends me to heaven Cuz you're my, you're my, my, my true love, my whole heart Please don't throw that away Cuz I'm here for you Please don't walk away and Please tell me you'll stay woah, stay woah Use me as you will Pull my strings just for a thrill And I know I'll be okay Though my skies are turning gray I will never let you fall I'll stand up with you forever I'll be there for you through it all Even if saving you sends me to heaven [to fade] Hanggang sa natapos na nga.. Ang sweet naman ng honeybunch ko. :''> Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Talaga lang nagulat ako sa ginawa niya. >///< Di ko naman birthday ngayon. "Happy 1 Month Anniversary, Kristin." sabi niya sabay abot nung flowers. Kinikilig ako.. Weeeee... >_________< Akala ko nakalimutan niya. Kaya pala hindi niya ako kinuha kanina dahil dito. "Salamat. Sayo rin. Happy 1 Month Anniversary." sabi ko. Kahit parang nagdududa ako kasi alam kong mei camera jan sa paligid.. {A/N: Walang alam si Ian sa camera} Pero at least, nacelebrate namin. "Kristin, baka isang araw di ko na 'to masabi sayo kaya ngayon ko na sasabihin.. Kahit immature ka, childish, OA, makulit at minsan weirdo. Ikaw lang ang kauna-unahang babae na kahit kelan di ko kayang mabuhay na masaya pagdi kasama. Kristin, kahit alam kong .. sa una, di mo 'to paniniwalaan but I t ell you, I'm sincere. Maha---"

*teneneng..teneneng* "Teka lang ha.." Pucha naman 'to o. Di na tuloy natapos ang sasabihin sa kin ni kuya Ian. Kinuha ko yung CP ko at sinagot ang tawag. Si Mama??? XD "Hello. Ma, napatawag kayo??" "Anak! Kamusta?!? Pinanonood kita rito sa TV ngayon. Via TFC. Anak!! Happy Anniv ersary sayo at kay Ian! Magpakabait ka ha? Wag mapadalos-dalos baka isang araw, dalawa na ang magiging a ngels ko. Sige anak, tuloy niyo lang yan. Love you! Bye." Binaba na ni Mama. =___________= Ito naman si Mama, yun lang pala. Ang OA. "Sorry.. Napatawag kasi Mama. Ano nga yun kuya??" tinanong ko siya. "W-wala. Sige umupo ka na. Magdinner na tayo." sabi niya. _________________________________________________________________________ Episode 16- GOODBYE [Ian's POV] Ian =====================================================> Katatapos lang ng celebration namin. Now, Kristin is sleeping soundly, leaning on my chest. Ang daming pumasok sa isip ko.. Kung bakit ngayon ko lang siya nakilala.. Sa lahat ng babaeng nakilala ko.. Siya lang yung nagbibigay saya sa napakaboring at napakaseryoso kung buhay. Kahit minsan, nasasakal na ako sa pagiging makulit niya.. Kahit minsan, sinusungitan ko siya.. At kahit na kinakawawa ko siya.. Anjan pa rin siya.. Kahit minsan ang suplado ko sa kanya, insensitive.. Pinasasaya pa rin niya araw ko. Kaya parang di ko kaya.. Na hindi siya kasama pag-umalis na ako. Hinay-hinay akong bumangon sa pagkakahiga sa kama at maayos na inilagay ang ulo ni Kristin sa unan tapos tinakpan ng kumot. I kissed her forehead. Then I busied myself to set all the things I needed for my flight tomorrow. Nang makuha ko yung hoodie na may heart sa likod, napangiti ako. Ito na lang siguro ang magiging remembrance ko sa pagsinamahan namin. Di ko alam, baka... Ito na yung panghuli naming pagkikita. Honestly.. Nagsend na ako ng request sa WGM management. Na aalis na ako. Mag one-on-one meeting na sana kami ng director nung WGM. Nung isang araw pa sana yun pero pinagbigyan ko si payatot na makasama pa. Ang buong akala niya, mawawala lang ako para sa isang photoshoot but.. Actually.. Matagal na akong nagpadala ng request sa isang school sa US.. Para sa training ko. Ngayon pa lang inaccept. Noon pa talaga ako gustong pumunta dun. Pero biglang nagbago nang nakilala ko si Kristin. Kahit masakit sa kalooban ko. Kailangan kong pumunta dun. Because it was all what I desired for at.. ..pinaghirapan kong abutin..

Then I was done. And for a minute.. I gazed at her, my wife who was sleeping. Pagkatapos, napag-isipan kong lumabas muna sa bahay kahit ang gabi-gabi na.. Magpapahangin.. [Kristin's POV] *kinabukasan* Hwoooaaaa... >__________< Ang ganda ng gising ko. Siyempre.. Nagcelebrate kami kahapon ng honeybunch ko ng anniversary namin. Bumangon kaagad ako at inayos ang kama. Suddenly.. May bigla na lang nahulog na papel o picture ba 'to sa kama ko. Tinignan ko yung nahulog. "Ito yung picture namin ni kuya Ian ah, dun sa mall??" May napansin na lang akong sulat sa ibaba nung picture.. "I will miss you..?" I was confused on what was written on the picture. Sino naman kaya ang maglalagay nito? Don't tell me.. si kuya Ian??? Dali-dali agad akong bumaba.. Pagbaba ko.. Nakahanda na yung breakfast sa table. Pero maski katawan o anino man lang ni kuya Ian.. Wala akong nakita.. Naalala ko na lang na sinabihan pala ako ni kuya Ian na aalis siya at pupunta ng ibang bansa. *teneneng..teneneng* Bigla na lang nagring yung CP ko. Calling..ate Andie??? "Hello?? Ate?" "TIN!! SI IAN!!! SI IAN!! ANG ALAGA KO!!" sumigaw siya at parang umiiyak din. Bakit ba siya umiiyak?? "BAKIT PO? MAY NANGYARI PO BANG MASAMA SA KANYA???" "NAGQUIT NA SIYA SHOW!! AALIS NA SIYA NG BANSA NGAYON! IIWAN NA NIYA ANG SHOWBIZ ! PIGILAN MO SIYA! PLEASEE!! PUMUNTA KA NA SA AIRPORT!!!" Nagulat ako sa mga sinsabi ni ate Andie kaya nabitawan ko yung phone ko. Bigla na lang tumulo ang mga luha sa mata ko. Bakit ka aalis kuya Ian? Ayaw mo na ba?? Sa kin?? Mag-iisang buwan na tayo.. Bakit kuya??? Naiiyak na ako sa mga nangyayari. Tinawagan ko kaagad si Nikolai para samahan akong pumunta sa airport para pigila n siya. Kuya Ian, wag mo 'tong gawin sa kin.. [Ian's POV] Nakaupo ako rito ngayon sa waiting area.. Naghihintay sa eroplano na dumating.. Sana ok lang siya.. Sumusulyap din ako sa likod ko.. Thinking that she may come.. Pero.. Wala.. Kahit ang sakit.. Pinipilit ko ang sarili ko na kalimutan ang mga nangyari.. After several minutes of waiting... "*** Airplane going to Washington, USA is now on boarding. All passengers please proceed to door 8.*** Airplane

going to Washington, USA is now on boarding. All passengers please proceed..." Tumayo na ako. Lumingon pa rin ako sa likod ko.. Nagbabakasakaling, anjan siya.. Marami ng mga pasahero ang pumupunta sa door 8 pero ako.. Panay ang pagsulyap-sulyap sa paligid... Nang.. "Last Call.. All passengers going to.." yan nag-announce na. So, this will be the end... Goodbye Kristin.. "KUYA IAN!!" napalingon ako ng may biglang sumigaw. Kristin??? Tumakbo kaagad si Kristin at niyakap ako. "Kuya Ian.. Wag kang umalis.. Wag mo akong iwan.. Sorry kung naging makulit ako, immature.. Please kuya.. wag kang umalis... wag mo ng ituloy ang plano mo.." sabi niya habang umiiyak. Hindi ko na rin napigilan ang sarili ko kaya.. I hugged her back. Wala na akong pakialam kahit pinagtitinginan na kami nung ibang tao sa airport.. "Last Call, all passengers going to Washington, USA, please proceed to door 8.." Pinahid ko ang luha na umaagos sa mukha ni Kristin then kissed her forehead. "Maging malakas ka ha?? Wag mong pabayaan ang sarili mo. Wag mong hayaan na lalo kang papayat. Kumain ka ng marami.." I kissed her forehead again at patuloy pa rin ang pagluha niya. "Kuyaa..." sabi niya at umiiyak pa rin. "Sorry...Kristin..I will miss you.." tinaboy ko na ang mga kamay niya sa pagkaka yakap sa kin at tumalikod.. Lumakad na ako papunta sa door 8.. "KUYA IAN!! MAHAL KITA! PLEASE WAG MO AKONG IWAN.." narinig kong sinabi sa kin y un ni Kristin. Kahit sumisikip yung dibdib ko ng nakita ko siyang umiiyak.. Hindi na ako lumingon pa.. "I love you too Kristin.." suddenly, napaluha na lang ako. Lumuluha na rin pala ako.. Sumakay na rin ako sa eroplano at lumipad na.. "I'm sorry.." *FLASHBACK* Nung lumabas si Ian sa bahay para magpahangin.. Sa park.. "Hindi ko alam kung bakit ikaw lang yung naisipan kong hingan ng favor.." sabi n i Ian kay Van. "Ako rin.." "Van, aalis ako bukas ng bansa. At baka, matagal pa akong makabalik rito.. Kaya, as a favor.. Pwede bang.. ikaw muna ang bahala kay Kristin?? Alam kong sayo lang ako mapapanatag dahil maaalaga an mo siya..maproprotekhan, kaya, can you do it for me??" Tumango si Van. ______________________________________________________________________ Episode 17- WITHOUT HIM Pic ni Kristin =========================================> [Kristin's POV] "Ang sama mo talaga kuya Ian...Napakasama mo.." umiiyak pa rin ako at niyakap si Nikolai. Wala na akong pakialam kung pinagtitinginan na ako ng mga tao sa airport. Ang sakit talaga.. Ang saya-saya namin kagabi tapos.. Iiwan niya lang ako?? "Dahan na, Tin.. Naiiyak na rin ako sayo eh.. Lika na umuwi na tayo." sabi ni Ni kolai.

Umuwi na ako sa min kasama si Nikolai pero hindi yung bahay namin ni kuya Ian ku ndi yung talagang bahay ko.. Patuloy pa rin ang pagbuhos ng luha ko.. Ang..ang sakit talaga eh.. Ngayon pa niya ako iniwan.. Kung san okay na lahat.. Kung kelan pang natutunan ko na siyang mahalin.. KUYA IAN.. IKAW NA ANG PINAKAMASAMANG LALAKENG NAKILALA KO.. Dumating na rin kami sa bahay.. Nakita ko kaagad si Manang na naglilinis.. "MANANG!!" tumakbo kaagad ako at niyakap si manang.. Umiiyak na naman ako ng todo.. "O, bakit ka umiiyak??? Ano naman ba ang nangyari?? Pinaiyak ka na naman ba ng w alangya mong asawa??!" sabi ni manang. "Manang..ang sakit..ang sakit po talaga.." "Hala sige. Pumasok muna kayo. Ikaw naman, Kristin. Tumahan ka na. Wala kang map apala sa pag-iyak mo." pumasok na kaming tatlo sa bahay. "Tin, magpahinga ka muna siguro. Ang daming nangyari kaya, you need to relax. " nagsuggest si Nikolai. Tumango ako at umakyat na sa taas. Mabuti pa siguro magpahinga muna ako. Parang di ko kakayanin ang mga nangyari.. *Kay Nikolai at kay Manang..* "Ano ba kasing nangyari?? Bakit siya nagkaganun?? Binugbog ba siya nung walangya niyang asawa??" tanong ni manang kay Nikolai. "Grabe naman po kayo manang kahit medyo may pagkasungit yung asawa niya, di yun nambubugbog." "Eh, bakit siya umiiyak?? Iniiyakan niya yung walangyang lalakeng yun?" "Pumunta po si Ian sa ibang bansa eh. Dun na raw po siya mag-aaral tapos hindi m an lang pinaalam si Kristin. Alam niyo naman pong napamahal na si Kristin sa asawa niya kaya sobra siyang nasaktan ." kinuha ni Nikolai yung remote ng TV at pina-on. "Kanina lang.. Agaw pansin ang eksena na nangyari sa NAIA, ang high-rating na co uple sa WGM.." sabi nung reporter. "Pucha talaga yang mga media na yan.. Nangingialam pa tapos palagi namang huli s a mga balita." sabi ni Nikolai sabay patay nung TV. "Grabe yang lalakeng yan. Bumalik pa siya rito sa Pilipinas dahil puputulin ko t alaga yung ulo niya." sabi naman ni manang. "Talagang nasaktan ng husto si Kristin. Kacecelebrate lang nga nila ng Anniversa ry nila kagabi tapos ganito na lang yung mangyayari?? HaissTT. Uupakan ko talaga yang Ian na yan. Bakit ba kasi kay Ian pa si Kristin nainlab??" T___________T "Pero manang, baka maglaslas si Kristin. Wala akong alam kung anung ginagawa niy a pagnasaktan siya sa taong mahal niya. Eh ngayon palang siya nainlab eh.." puno ni Nikolai. "Sana naman wag niyang gawin yan." sabi ni manang. [Kristin's POV] "Bakit mo 'to ginagawa sa kin??? Kuya Ian.." patuloy pa rin pagbuhos ng luha ko. May biglang kumatok. "Tin..Papasok na muna ako sa school ha?? Magpahinga ka muna and take your time n a mag-isip. Kung may

kailangan ka, andito lang ako. Sige, ingat ka. Bye." si Nikolai lang pala. Pinahid ko ang mga luha ko at binuksan yung pinto. "Teka lang, Nikolai. Papasok din ako." sabi ko sa kanya. "Papasok ka? Ok ka na ba?? Magpahinga ka kaya muna. Ako na lang bahala kung baki t absent ka." "H-hindi. Papasok ako." "Sige, sige. Siguradong ok ka na talaga??" nagtanong ulet si Nikolai. Tumango ako. Nag-ayos na ako at sabay kami ni Nikolai sa pagpasok sa school. "Wag ka ng maging malungkot, Tin. Marami pang iba jan.." sabi ni Nikolai sa kin. "ANG SAMA SIGURO NG UGALI NI KRISTIN KAYA SIYA INIWAN NI IAN. DIBA KAPAG MAY KUM AKALAS SA PAGTETEAM UP NILA, IBIG SABIHIN AYAW NUNG ISA SA KASAMA NIYA??" "OO NGA NOH--" may narinig na lang akong nag-uusap sa gilid ko. "Umuna ka muna sa classroom, lai. May gagawin pa ako." sabi ko. "Ano naman? Sasamahan na kita." "H-hindi na. Una ka na lang." "O, sige.." umuna na si Nikolai. Ang sakit pa rin.. Kahit anung pilit kong limutin ang lahat.. Lalo lang siyang gumagrabe.. "YOU B*TCH! BAKIT MO HINAYAAN NA PUMUNTA SI IAN SA IBANG BANSA??!" may narinig n a lang akong pagsigaw. Dahan-dahan na lumapit sa kin si Trixie. Ang labanos na kabet lang pala ni kuya Ian. "SUMAGOT KA! BAKIT HA??" tinulak niya ako. Sa pagtulak niya, napatumba ako at di ko na napigilan ang sarili ko.. Umiiyak na naman ako. Wala naman akong magawa para pigilan siya.. Ginawa ko na lahat pero wala talagang nangyari.. "PURO KA NAMAN IYAK! IYAK KA NG IYAK! PERO HINDI MO SIYA PINIGILAN!" sumigaw siy a. Pinagtitinginan na kami ng mga estudyante. "Trixie. STOP THIS. ANO KA BA! YOU DON'T KNOW WHAT HAPPENED. PLEASE BUMALIK KA N A." biglang nagsalita si Van. Galit namang umalis si Trixie. Nagsialisan na rin yung mga estudyante. "Are you okay Kristin??" nagtanong si Van sa kin. Tumango ako at tumayo. "Van..." bigla ko siyang niyakap at umiiyak na naman. [Ian's POV] Ang ... Sakit din pala.. Sumisikip yung dibdib ko pag naaalala ko ang pag-iyak ni Kristin. Hindi ko man lang nasabi sa kanya.. Na mahal ko rin siya.. It was too late. I have to move on. And in any hour later, dadating na rin ako sa US. New life.. New beginning.. *AFTER SEVERAL HOURS* Dumating na rin ako sa airport. Bilang isang normal na tao. Hindi na celebrity, hindi na rin pinagkakaguluhan. Humanap kaagad ako ng taxi para magcheck-in sa hotel na tutuluyan ko for the mea n time. Wala naman akong kamag-anak dito kaya ganun. Matapos ang mahabang biyahe..

Dumating na rin ako sa hotel.. Kahit papaano.. Kahit ang sakit-sakit talaga.. Pinipilit kong limutin ang lahat.. "We're here sir." sabi nung taxi driver. Bumaba na ako at binayaran siya. "Welcome to KH Hotel, sir." sabi nung babae sa gilid. I just simply smiled. Pumasok na ako sa hotel ng.. "IAN??? IAN VERCEDE???" may biglang sumigaw. Lumingon ako at nakita ko na may isang babae nasa age of 40 siguro at.. kamukhang-kamukha ni Kristin??? Bigla siyang lumapit sa kin.. "IKAW NGA! KUNG GANUN, TOTOO NGA NABALITAAN KO! WALANGYA KA! BAKIT MO PINAIYAK A NAK KO??! TAPOS SA HOTEL PA NAMIN KA NAGCHECK-IN?? KAPAL NG MUKHA MO!" Anak??? ________________________________________________________________________ Episode 18- I LOVE HER [Ian's POV] Anak??? "You mean..Kayo po ang mama ni Kristin??" tinanong ko. "Obvious ba?? Klarong-klaro naman sa hotel diba?? KH? Kristin Hernandez? Kapal n g mukha mo!" sagot ng mama ni Kristin. +____________+ HaissTT.. Kakahiya naman.. Nagsisigawan kami rito. "Ah..eh..Pwedepo bang huminahon po muna kayo?? Pinagtitinginan na kasi tayo ng m ga tao eh. Di naman tayo bingi siguro kung nagsisigawan tayo?? Pls. can we talk this over, privately??" I begge d. Pumayag naman siya sa suggestion ko. Dun kami nag-usap sa office niya. "HOW CAN YOU DO THIS TO HER? I THOUGHT YOU'RE A GOOD MAN. AKALA KO MABAIT KA.BUT ALL WAS JUST A LIE???" sabi nung mama niya. Lie??? Nang marinig ko siyang sinabi niya na I was all lying on the time.. F*CK. I'm not a liar! "Lie?? I have to correct you, ma'am. I didn't lie or create things which are not true. Totoo lahat ng mga ginagawa ko. I can't lie! I don't lie! I can't do it. I cannot lie.. 'Cause.. your daughter.. i s very important to me.." "THEN IF MY DUAGHTER IS IMPORTANT TO YOU, BAKIT MO SIYA INIWAN? BAKIT MO SIYA PI NAIYAK???" ..... There was silence afterwards.. " I..I have my own reasons. Hindi ko ginustong iwan siya. Masakit din sa kin nun g iniwan ko siya. Pero kailangan..But maybe I'm not the right guy for her.. I don't deserve her.. I'm arrrogant, insen sitive.. She can't be happy if she's with me!" sabi ko. Biglang siyang lumapit sa kin at parang naluluha.. "MAHAL MO BA SIYA?? DO YOU LOVE MY DAUGHTER??" "Yes." tipid na sagot ko. "KUNG GANUN, BAKIT MO YUN GINAWA SA KANYA?? BAKIT MO SIYA SINAKTAN KUNG MAHAL MO SIYA??? IF YOU REALLY LOVE HER, YOU WOULDN'T DO SUCH THINGS TO HER. HINDI MO SIYA DAPAT

INIWAN!" "Akala niyo rin ba that it was easy for me to have that decision?? Mahirap. Yes, I LOVE HER. Siya lang.. ang pinakaunang babae na minahal ko. Kaya naging masakit din sa kin ang mga nangyari . Nasaktan din ako. Sumisikip yung dibdib ko nang makita ko siyang umiiyak. She was my happiness. But I don't deserve her. Masama ako.. Palagi ko siyang kinakawawa..Do you think she would be happy if she's with me??" nalulu ha na rin ako. T__________________T "But why??? Ian?? Why?? If you love her.. You wouldn't go here. Alam mo ba kung gaano siya nasaktan? Mahal ka rin niya. She loves you! Pinili ka niya na makasama pa. Kung mahal mo siya..Hind i mo siya sasaktan...Ian?? Why???" "Then thats it. Magcheck-in ka na lang ng ibang hotel. Nasasaktan ako sa ginawa mo sa anak ko. Please, check-in another hotel." tugon ng mama ni Kristin. Yumuko na lang ako at umalis sa hotel nila. [Kristin's POV] "Ilabas mo lang ang lahat ng galit mo. Gaya nito. Itapon mo 'tong bato sa dagat tapos sumigaw ka. ANG SAMA MO!!!" sumigaw si Van tapos tinapon yung bato sa dagat. And it bounces 3 times. Nandito pala kaming dalawa sa dagat. "Sige. ANG SAMA MO TALAGA UNGGOY!! MAMATAY KA! WALANGYA KA! HAAAA!!!" sumigaw ak o sabay tapon sa bato. Kumuha na naman ako ng bato. "PAREHO LANG KAYO NG LABANOS MONG KABET!! KULAS! KAPAL NG MUKHA MO!! WAAAAAA!!" sumigaw na naman ako sabay hampas nung bato sa dagat. Hoo... -_____Kahit papaano, nawawala medyo yung sama ng loob ko. "Hooo.. It was refreshing. Salamat talaga Van." sabi ko kay Van sabay ngiti. "Yan..Ngumingiti ka na. Diba sabi ko sayo, this was a good idea??" "Oo nga eh. Nawawala na rin medyo ang sama ng loob ko. Thank you so much talaga. " "Wala yun. Nandito lang ako pag may kailangan ka. Don't hesitate to come to me." sabi niya. Bakit ba hindi ako kay Van nainlab?? Ang bait niya.. Tapos gwapo rin naman siya?? CHOS. >_____________< "Van. Lumabas tayo. Let's have this day to be enjoyed. Dali! Masaya pa ako ngayo n." sabi ko sabay kuha nung kamay niya. Pwede rin pala siguro mainlab ako kay Van.. [Ian's POV] Nakahanap din ako ng hotel na matutuluyan ko.. Kahit malayo siya sa school na papasukan ko.. Pero okay na rin.. HaissTT.. Kinuha ko yung CP ko sa bag tapos sinwitch on. I suddenly remembered the good times I had with Kristin.. Yung pinakikialaman niya ang CP ko tapos pinapagalitan ko siya. Bigla na lang akong natawa. Yes, I love her. I love too much if I will hurt her.. Sinearch ko contacts ko at nakita ko ang number ni Anthony. Wala naman din akong number kay Kristin pero si Anthony may number sa best frien d niya and I can ask her friend

of what's happening to Kristin right now. *Dialling Anthony* "Bro! Ikaw pala. San ka na ba? Ano bang nagyari sayo?? Kahapon pa kita tinatawag an." sabi kaagad sa kin ni Anthony. "Anthony, may number ka diba sa best friend ni Kristin?? Penge naman." "Kay Nikolai??" "Oo. Wag kang mag-aalala. Di ko siya aagawin sayo. May gusto lang akong itanong sa kanya tungkol kay Kristin." "Sige, sige. Isesend ko na lang sayo." "Salamat 'tol. Sige. Bye." binaba ko na ang linya. Sinend naman kaagad ni Anthony ang number. So I called her immediately.. *Dialling 09----*" "Ah...hello?? Sino 'to??" tanong sa kin ni Nikolai. "Ako 'to si Ian. Gusto ko lang sana--" "Walangya ka! Kapal naman ng mukha mo para tawagin ako! Tapos ang laki ng kasala nan na ginawa mo sa best friend ko." "Huminahon ka nga. Kaya nga ako tumawag eh. I want to solve these things out. Gu sto ko sana siyang kamustahin..kung okay lang siya??" "Okay?!? Pa'no siya magiging okay!?! Araw man o gabi, palagi siyang umiiyak dahi l sayo. Alam mo, uupakan talaga kita pagnagkita tayo." "That's why I called you. I'm going back to Philippines. Babalik na ako. I will just have to settle all the matters here and definitely by tomorrow, I'll be back." "BACK MONG SARILI MO! PATAY KA KAY MANANG DAHIL PUPUTULIN NIYA ULO MO. HAHAHA AN D FYI, MAY IBA NA SI KRISTIN, SI VAN. KAYA SORRY KA NA LANG!" "I don't care. E di susuntukin ko yang lalakeng yan. But that's it. Babalik na a ko bukas. And just tell Kristin na wag niyang pabayaan ang sarili niya. Bye." natapos na rin. I love her so.. I'll be going back. ____________________________________________________________________ Episode 18.2- I'M BACK WITH BROKEN HEART [Ian's POV] "WHY? YOU WORK HARD FOR THIS. WHY DO YOU WANT TO CANCEL IT??" tanong sa kin nung personnel. "I'm sorry sir. But that's my decision. My happiness isn't here. I have someone waiting for me in the Phil." "BUT..THIS IS WHAT YOU WORK HARD FOR. THIS WAS YOUR DREAM.." "I'm really sorry sir. Just cancel all my papers. And thank you so much for acce pting my request but there's something better than this. Bye sir." sabi ko at umalis. Sumakay kaagad ako ng taxi. I have already sacrificed all. My studies, my dreams.. Just for her. Cause I want to let her know.. I can sacrifice everything. Now, I feel relieved. =___________= I'll be going back to Philippines. [Kristin's POV] Mga apat na araw na rin ang lumipas. At fresh na fresh pa rin sa kin ang nangyari. Nanjan pa rin yung sakit. Kinuha ko yung pooh na stuff toy na binili sa kin ni unggoy.

"ANG SAMA MO!! WAAAAA!! SANA MABUNGGO KA! BAGAY YAN SAYO!" pinagsusuntok ko yung stuff toy. HaissTT.. Ang weirdo ko talaga. =___='' Mabuti pa si Van. Nasa tabi ko palagi. Maghintay ka lang Kristin. Makakamove-on ka rin. [Ian's POV] "HOI. KAMUSTA NA SI KRISTIN??" tinanong ko si Nikolai na kausap ko ngayon sa CP ko. "Well..Nakamove-on na siya. Ang dali lang nuh?? HaissTT bakit ba kasi iniwan.. Y an tuloy kinalimutan na. HAHAHA." sabi niya sabay tawa. "I DON'T CARE. BUT DEFINITELY TOMORROW. ANJAN NA AKO." "Hell we care! Pwede ka na ngang hindi bumalik eh." Grabe rin 'tong babaeng 'to.. Magkalahi nga sila ni Kristin.. "ALAM MO. KUNG SASABIHAN KO KAYA SI ANTHONY NA LUMAYO SIYA SAYO? GUSTO MO??" "Gusto mo ring mapatay ka namin ni manang pagdating mo rito?? BAHALA KA JAN!" in end call niya. Dumating na rin ako sa hotel. Hotel nila Kristin. Dahil kakausapin ko ang mama niya. "Why you're here??" tanong sa kin ng mama niya. Nasa office niya kami ngayon. "Ma'am, I just wanted to tell you that sorry for what I have done. That's why I' m going back to Philippines tomorrow. Itatama ko na po ang pagkakamali ko. Kaya sana mapatawad niyo ako sa ginawa ko s a anak niyo." Parang nagulat ang mama ni Kristin nung narinig niya pinagsasabi ko. "I'm happy. Now that you've already realized something. I hope you'll be okay fo r tomorrow." "Yes, ma'am. I will. Thank you very much." Umalis na rin ako sa hotel nila. At bumalik na sa hotel na tinutuluyan ko. Hinanda ko kaagad ang mga gamit ko for my flight tomorrow. I will be back Kristin.. [Kristin's POV] "Maraming salamat talaga Van. Palagi kang nanjan para sa kin.." sabi ko kay Van. Nasa park kami ngayon. "Wala yun. Alam mo namang andito lang ako palagi para sayo. Lika na." hinawakan niya kaagad ang kamay ko. Honestly, these days.. I've been hanging out with Van. Para makalimutan ako lahat-lahat.. Ang sakit.. Higit sa lahat.. Ang pagmamahal ko kay Ian.. Dapat na akong magmove-on. Wala naman ding mangyayari ko kung iiyak lang ako. Dahil kahit anung gawin ko.. Hindi na siya babalik pa. Maybe, my love is not for him. Someone who deserves better.. I'll now forget everything we had shared.. Goodbye.... Ian. [Ian's POV] After several hours of waiting.. Dumating na rin ako sa NAIA. I'm back. Pero as usual.

Nakasuot ako ng hoodie at glasses para di ako makikilala ng mga tao. Didiretso ako sa school.. Para hanapin siya.. And to tell her what I really feel. To tell her I love her. [Kristin's POV] Nandito kaming tatlo ngayon sa cafeteria.. Kami ni Nikolai at ni Van.. Nagkwekwentuhan.. At masayang-masaya.. "I have something to tell you, Kristin.." sabi ni Van sa kin at biglang kinuha a ng kamay ko. "Huh?? San mo ba ako dadalhin???" [Ian's POV] Dumating na rin ako sa school.. At timing din break nila.. Of course as peace offering, I brought flowers for her. Pupunta na sana ako sa cafeteria ng... ..biglang lumuhod si Van at hawak yung kamay ni Kristin.. "KRISTIN.. WILL YOU BE MY GIRLFRIEND?" yun ang mga katagang narinig kong lumabas sa bibig ni Van at dahil dun nabitawan ko ang flowers. Sumisikip na naman ang dibdib ko sa nakita ko. Parang gusto kong umiyak. Ang.. sakit... I sacrificed everything.. But now... it was wasted.. Dahil nasaktan ako... Umalis na lang ako.. Kasalanan ko naman din.. Iniwan ko siya..pinakawalan.. It was my lost. Ang sakit..ang sakit sakit.. [Kristin's POV] Hindi maari 'to.. Si kuya Ian ba ang nakita ko kanina?? "BUMALIK NA SI IAN??" narinig ko ang sinasabi nung ibang estudyante. "WHAT'S YOUR ANSWER??" nagtanong ulit sa kin si Van. Bakit siya umalis?? "I'm sorry, Van. I have to go." sabi ko na lang at lumabas sa cafeteria. "San ka na ba kuya Ian??" bigla na lang umulan. Nakita ko yung flowers na dala-dala niya na nahulog dito. Kuya Ian.. San ka na ba?? [Ian's POV] Biglang umulan ng malakas. Hindi ko alam kung san ako papunta ngayon. Nasasaktan ako. Hindi ko alam pero parang umiiyak na rin ako.. But it doesn't matter.. The rain will wash it away.. At basang basa na ako. [Kristin's POV] Basang-basa na ako sa kakahanap sa kanya.. Bumalik siya??? May nakita na lang akong lalakeng naglalakad at basang-basa na rin dahil sa ulan .. Si kuya Ian??? [Ian's POV]

Umiiyak na ako pero di rin naman nila ito malalaman.. Dahil umuulan. ..di rin naman nila malalaman na nasasaktan din ako.. Dapat lang siguro mangyari 'to sa kin. "KUYA IAN!! KUYA!!" may biglang sumigaw at niyakap ang likod ko. It was Kristin.. Lumingon ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.. Umiiyak pa rin ako..Pero di naman niya makikita dahil nga umuulan. "I'm sorry.. Kristin." yun lang ang lumabas sa bibig ko. "Akala ko di ka na babalik.. Kahit kelan talaga ang sama-sama mo..." sabi niya. "I miss you so much.. Please come back to me.." Then I kissed her lips. Although it was raining. Ijust miss her that much.. "I love you..Kristin.. I love you so much.." nasabi ko na rin sa kanya. ______________________________________________________________________ Episode19- SI PAPSIE AT SI MOMSIE [Kristin's POV] Masayang-masaya ako ngayon.. Dahil bumalik na si kuya Ian. And I was totally shocked when he told me.. "I LOVE YOU..KRISTIN..I LOVE YOU SO MUCH." That moment was the most unforgettable. I didn't expect that.. He sacrificed his studies, his dreams.. Just because of me.. Just because of an immature and childish girl that would make his day annoying. I'm so lucky to have this guy loving me despite of my imperfections and even sac rificed everything just for me.. I love you too, Ian. Now, everything is going back to normal. "Kuya, bakit ako?? Alam ko minsan nasasakal ka sa pagiging isip-bata ko. Minsan OA ako at immature. Bakit ako ang pinili mo?" tinanong ko si kuya Ian while I'm resting on his arms. Nasa kwar to kami ngayon. Ngumiti siya. "I don't know. Ewan ko. Hindi ko alam kung bakit kapag masaya ka, masaya na rin ako. Kapag nasasaktan ka, nasasaktan din ako. Pero sabi nga nila, LOVE DOESN'T NEED REASONS KASI KUSA LANG SIYANG DADATING. You're my life and my happiness. I'll regret every second without you. And I'm w illing to sacrifice everything just for you." Bakit ba kinikilig ako??? Parang lang nanaginip ako.. >///< He then hugged me. "Kaya nga sorry na... Patawarin mo na si unggoy. PRAMIS DI NA YUN MAUULIT." sabi niya. "Talaga?? Di ka na aalis ulit??" "Oo. I promise. At mangako ka rin sa kin na ako lang mahal mo at wala ng iba??" "OA mo naman. Oo. Pangalawa." "Pangalawa?? Bakit??" "Siyempre! Si Papa pa rin ang number 1 na lalake sa buhay ko nuh." "Oo nga pero I'll be yours, forever." "Forever ka jan. Ang babata pa natin. Alam ko marami pa nga kang makakabet jan e h." =_______= "KABET? IKAW NGA 'TONG MALAPIT NG KUMABET EH. MAGIGING KAYO NA SANA NI VAN KUNG HINDI AKO DUMATING." "ANONG MAGIGING KAMI? BAKIT ALAM MO BA KUNG ANUNG ISASAGOT KO??"

"MALAMANG. INIWAN KITA SA KANYA. SIGURO NGA, KAYO NA NGAYON." "BAHALA KA NGA! IKAW NGA 'TONG MAY KASALANAN!" badtrip.. T__________T Bumangon ako at humiwalay sa pagkakayakap sa kanya. Naiinis ako! Siya pa ngang 'tong umiwan sa kin tapos ako pa yung pinararating niya na may kas alanan?!? TT____TT "ANG SAMA MO TALAGA!! HMMPH!" sabi ko sa kanya. Bigla siyang bumangon at yumakap na naman sa kin patalikod. "Ito naman si honeybunch. Nagtatampo. Halikan kita jan eh." "Tumigil ka nga! Nandidiri ako sayo! MANYAK! " tinaboy ko yung mga braso niya. "Anong manyak, sayo lang naman ako ganito eh. Nandidiri ka sa asawa mo?? Sa maha l mo??" "OO. KAYA TUMIGIL KA!" sinigawan ko siya. Bigla niya akong hinalikan sa pisngi at niyayakap na naman. "Ang cute talagang magtampo ng asawa ko." sabay pisil sa ilong ko. "Tumigil ka nga! Galit pa rin ako sayo! Hmmph!" "Eto naman siya. Sorry na. Sorry sorry sorry sorry sorry.. Eh siyempre, mga isan g linggo akong wala sa tabi mo kaya ganun ang naiisip ko." "Paano ko naman siya sasagutin??? Eh ikaw yung mahal ko! Mag-isip ka nga!" pinag alitan ko siya. "Sorry na nga eh. Kaya huwag ka ng magtampo. Sige ka. Kakabet ako sa iba." "E di kumabet ka!" humiga ako sa kama at tumalikod sa kanya. "Ito naman si honeybunch. Siyempre, di ko gagawin yun. Mahal kita eh. Kaya lika na. Peace na tayo. Haharap na yan sa kin." Kahit nandidiri ako sa mga sinasabi niya.. Pero kinikilig ako.. >///< "O, sige. Pinapatawad na kita." humarap na ako at yumakap sa kanya. "Basta. Wag mo ako ulit iwan ha." sabi ko sa kanya habang sinusubsob ko yung ulo ko sa dibdib niya. "PRAMIS. Matulog na tayo." Kahit napaka awkward.. Natutulog kaming nagyayakapan. *kinabukasan* "Hwuaaaaa..Huh??" gumising ako at napansin na natutulog pa rin si kuya Ian katab i ko. Ang cute yang tignan.. XD Parang anghel na natutulog.. >___________< "Ako ata yung unang nagising..Napagod siya siguro sa biyahe niya kahapon." sabi ko sabay haplos sa buhok niya na tinatakpan yung mata niya. *teneneng..teneneng* May tumatawag na naman.. "Hello, ate Mariel." "TIN! CONGRATS! BUTI BUMALIK NA SI IAN! MAY SIOMAI COUPLE NA NAMAN! HAHAHA!!" ag a-aga sumisigaw na naman 'tong manager ko. Kaloka talaga. -_________"Ah. Salamat." "Saka nga pala. May mission kayo ngayon. Mission 5. Pumunta kayo sa kay Mrs. Jac kie Marquez." "Jackie Marquez?? Yung veteran actress?" yan..at least may naaalala na akong art ista. Kasi parang kaibigan siya ni mama eh. "Oo. Pumunta kayo sa bahay niya this 9am. Kasi kayo ang magiging subsitute babys itter ng kambal niya. Aalis kasi siya kasama yung asawa niya tapos wala namang mga available na maids, ok?? Congr ats again!" pinundot na ni ate Mariel yung end call.

Babysitter?? Wala naman akong kaalam-alam dun.. =_____='' "Sino yung tumatawag??" biglang bumangon si kuya Ian. "Si ate Mariel. Sinabihan ako na pumunta sa bahay ni Mrs. Jackie Marquez para sa mission 5 natin, mga 9am daw." "O, sige. Bumangon na tayo. Mag-seseven am na." bumangon na kaming dalawa. Of course, hinanda namin ang mga sarili namin at sumakay na sa kotse. Pagkatapos, dumating na nga kami sa bahay nila Mrs. Jackie.. Pinindot ni kuya Ian yung doorbell. Tapos biglang bumukas. "Nanjan na pala kayo. Pumasok kayo." sabi nung babae na nasa age of 40 siguro. S iya siguro si Mrs. Jackie. "Mommy, mommy, sino po sila??" sabi nung batang babae kay Mrs. Jackie na parang nasa 7-8 years old. "Mimi, sila muna ang magbabantay sa inyo ni Jacob pagsamantala habang wala kami. Magpakabait kayo ha??" sabi naman ni Mrs. Jackie sa anak niya. "Sige Kristin, Ian. Alis na muna kami ha? Kayo munang bahala." sabi ni Mrs. Jack ie sa min at umalis kasama yung asawa niya. "Ingat po kayo." pahabol ko. "haissTT! Amboring!" nagulat kaming dalawa ni kuya Ian ng sumigaw ang batang lal akeng 'to. Ang arogante ah.. "Hoi. Total kayong dalawa ang pagsamantalang babysitter namin. Gumawa kayo ng ka kaiba jan para hindi ako mabored." kung umastang batang 'to... parang walang respesto sa nakakatanda. "Wag ka ngang ganyan Jacob! Sila muna ang pagsamantalang mommy at daddy natin. H ello po sa inyo. Ako po si Mimi. Kaya simula ngayon, tatawagin ko po kayong momsie at papsie." mas mabuti p a 'tong kapatid niya. Mabait, este kakambal pala. Pareho kasi yung mukha eh. Siya, ang sungit. Parang din si kuya Ian noon. "Jacob. Jacob, diba?" biglang lumapit si kuya Ian sa kanya. "Anung gusto mong laruin??" nagtanong si kuya Ian sa kanya. "Wala. BORING!" Napupuno na ako sa batang 'to kaya... "HOI, SUMUSOBRA KA NA AH! DI KA RUMIRESPETO SA NAKAKATANDA MO." yan sinigawan ko siya. Bigla siyang kumapit sa braso ni kuya Ian at nagbleeh. [>:P] "Bakit payatot ang asawa mo kuya?? Bakit parang stick??" sabi nitong parang ewan na bata. Bwisseett siya! "A--ANONG STICK!?!?" "Hahaha. Jacob. Malnourished lang yan. May bulate yan sa tiyan pero ang lakas ku main. Kaya walang effect pa rin." yun naman ang reply ni unggoy sa aroganteng batang 'to. "ANO?!!? HOI, IKAW KULAS. TUMIGIL KA NGA!" kainis siya. "Pero kahit ganyan yan. Mahal na mahal ko yang stick na yan." puno niya. Bakit ba may word na stick!?!? Hindi naman ako ganun ka payatot eh!! >_________< "Jacob, wag ka ngang ganyan kay momsie! Mabait siya, diba momsie?" nagtanong sa kin si Mimi. "Ah, oo. Buti ka pa, ang bait mo tapos 'tong aroganteng kakambal mo parang si pa psie mo rin. Ang sungit!" "Tara na, papsie. Pabayaan na natin ang dalawang yan." tumayo si Jacob tapos kin uha yung kamay ni kuya Ian. "Hoi! San kayo pupunta??" sabi ko at tumigil sila.

"Maglalaro. Ano ba sa akala mo?? Ang engot!" sabi niya. Kainis na bata siya ah. "Wag mo ng pansinin si Jacob, momsie. Maglaro rin tayo." sabi naman ni Mimi. Siyempre pumayag ako at pumunta kami sa kwarto niya. [Ian's POV] Grabe rin palang umasal ang batang 'to. Mas grabe pa kesa sa kin. "O, anung lalaruin natin?" tinanong ko siya. Bigla siyang umupo sa bench sa labas ng bahay nila. "Ewan ko. Saka nga pala papsie, bakit siya yung naging asawa mo? Sa mukha pa lan g niya, napaka-engot tapos parang isip bata plus parang ding stick.." "Dahil mahal ko siya. Despite of her imperfections." yan yung sinagot ko sa tano ng niya. "Tsk. Mahal?? Weird." "Bakit? Wala ka bang taong minahal?" tumabi ako sa kanya. "Just forget it. Maglaro na lang tayo ng chess. Kukunin ko lang yung chess board ko sa kwarto." tumayo siya at bumalik sa bahay. ______________________________________________________________________ Episode 19.2-TATLONG BEAR [Kristin's POV] "Ah, Mimi. Ilang taong ka na pala??" tanong ko kay Mimi habang naglalaro kami sa manika niya. "8 years old pa po ako, momsie." sagot niya habang sinusuklayan niya yung manika . "Ganun ba.. Oo nga pala, sinong mas nakakatanda sa inyo in seconds, si Jacob o i kaw?" "Sabi po nila mommy, si Jacob yung una tapos ako." "Mabuti ka pa, ang bait-bait. Tapos itong kakambal mo, ang arogante tapos ang su ngit pa. Bakit ba siya ganun?? Alam ko namang mababait ang mga magulang mo.. Naguguluhan ako. Wala ba siyang ka ibigan dito??" Biglang napatigil si Mimi sa pagsusuklay sa manika niya. "Simula pong nawala si Beth.. Wala na po siyang kaibigan." "Nawala si Beth? Sino si Beth?" "Si Beth po ang naging best friend namin ni Jacob nung 6 years old kami. Araw-ar aw kaming naglalaro, kahit ano at kahit saan. Parang kapatid na po namin si Beth. Siya rin po yung unang naging ka ibigan naming dalawa ni Jacob. Pag-anjan po siya, masayang-masaya si Jacob. Sa lahat ng bata po kasi, kay Beth lang si Jacob nakikipaglaro.." "Anong nangyari kay Beth? Bakit sinabi mo na nawala siya?" Naging mas curious ak o. "Isang araw..Naghahabulan po kaming tatlo sa park. Tapos si Jacob yung naging ta ya kaya hinabol niya si Beth. Nang tatawid sana si Beth sa kabilang kalye, may kotseng dumating tapos nasagasa an siya. Pagdala po niya sa ospital, hindi na po siya nagising. Namatay po siya. Sinisi ni Jacob ang sarili niya dahil sa pangyayari. Kaya simula nun, hindi na siya nakikipaglaro sa kin tapos wala na po siyang naging kaibigan. . Siguro rin, ganyan yung ugali niya." Akala ko in the first place, masama lang talaga siya.. Hindi pala. Namatay ang pinakamahalagang tao sa buhay niya.. Kaya siya sa naging ganun. "Ganun pala..Akala ko talaga ganyan na siya nun pa. Yung hindi tumatawa o yung m asungit." Ngumiti si Mimi. "Pero kahit ganyan na po siya ngayon, may kabaitan pa rin yan."

"Hmmmm..." napangiti na rin ako. "Ah! 11:45am na pala?? May naihanda na ba kayong kakainin niyo this lunch??" tin anong ko si Mimi. "Wala po eh.." "Ganun ba?? Sige, dito ka muna ha. Magluluto ako." sabi ko sa kanya at umalis sa kwarto. [Ian's POV] "Check." sabi ko habang yung king ni Jacob ay na corner ng queen ko. Naglalaro p ala kami ng chess. "AMBORING!" bigla siyang tumayo. Ano ba namang batang 'to. "AYOKO KO NA. PAPASOK NA AKO SA LOOB." sabi niya tapos pumasok nga sa loob. Napadaan siya sa kusina at nakita si payatot na parang yatang nagluluto?? "Hoi. Ikaw. Stickwoman." hahaha. kahit grabe siyang umasal. Natatawa ako. "ANONG STICKWOMAN??!" as usual na reaksyon ni Kristin. "Siguraduhin mo na masarap at hindi nakakalason ang niluluto mo jan.. or else.." sabi niya. "OR ELSE WHAT?!?!" reply naman sa kanya ni payatot. "Or else, you'll meet my consequences." sabi ni Jacob at umalis. "GRABENG BATANG YAN. KUNG SINONG MAKAPAGSALITA. HOI, KULAS. ANO BANG TINURO MO J AN KANINA?! IKAW LANG NAMAN KASAMA NIYAN MAGDAMAG." galit na tanong sa kin ni payat ot. "Wala." sabi ko at parang natutuwa. eh kasi natatawa ako sa stickwoman na sinabi sa kanya ni Jacob. "ANONG TINATAWA-TAWA MO JAN??! NATUTUWA KANG INIINSULTO AKO NG ALAGA MO??" "Of course. Nakakatawa kasi siya. Sarapan mo ang niluto mo jan ha ? Honeybunch." sabi ko umalis din. Pumunta ako sa sala at nakita si Jacob na nanonood ng TV. Tumabi na lang ako sa kanya. Tinignan ko siya ng maigi. "O, ANONG TINITINGIN-TINGIN MO JAN?" sumabat agad siya. "Wala. I just wonder why kung bakit ka ganyan." "Tsk. Nu paki mo.." sabi niya at bumalik sa panonood ng TV. After several minutes.. Natapos na rin si payatot sa pagluluto. "Sorry yan lang talaga ang nakayanan ko. Alam ko hindi ako ganun kaexpert sa pag luluto pero marunong naman ako ng konti." sabi ni payatot. Nagluto siya ng chicken curry, tapos pork steak at fried rice. "Mukhang masarap ah." yun na lang sabi ko. Kumain na kaming apat.. "Momsie, ang sarap mo palang magluto." sabi naman ni Mimi kay payatot. "Ikaw naman, salamat." sabi ni payatot. "ANG PANGET! HINDI MASARAP! MASYADONG MATABANG!" nagulat kaming lahat ng biglang sumigaw si Jacob. [Kristin's POV] "A--AH ANONG SABI MO??!" sumigaw din ako. Grabe siya.. Kung siya na lang kaya yung magluto. "You heard it. Hindi siya masarap tapos matabang pa. AYOKO NITO!" dagdag niya. Pinapakulo talaga ng batang 'to ang dugo ko a.. >______________< "Kaya as I said. You'll do my consequences." sabi niya. "C-consequences?!?!?" "Oo.. hmmm.. Mag mukha kang tanga tapos sayawin mo yung tatlong bear." sabi ni c ommander Jacob sa kin. Sige, dahil alam ko ang sitwasyon niya. Palalampasin ko 'to. "Tatlong bear??" Ano ba yung tatlong bear??

=__='' "Ah..eh momsie. Ganito yan." sabi ni Mimi. "MAY TATLONG BEAR SA LOOB NG ISANG BAHAY. SA PAPA BEAR, SI MAMA BEAR, SI BABY BE AR. SI PAPA BEAR AY MALAKAS, SI MAMA BEAR AY MAGANDA, SI BABY BEAR AY NAPAKALIKSI. TIGNAN NI YO. TIGNAN NIYO. ANG SAYA NILA!" kumanta si Mimi at sumayaw din. Play the video for the demo of tatlong bear ================> Woww.. >____< Ang cute niyang tignan. "HOI. STICKWOMAN. IKAW NA!" yan. sumigaw na si commander. "Pasalamat ka. Sige. MAY TATLONG BEARSA LOOB NG ISANG BAHAY. SA PAPA BEAR, SI MA MA BEAR, SI BABY BEAR. SI PAPA BEAR AY MALAKAS, SI MAMA BEAR AY MAGANDA, SI BABY BEAR AY NAP AKALIKSI. TIGNAN NIYO. TIGNAN NIYO. ANG SAYA NILA!" kumanta ako sabay sayaw. Kakahiya naman 'to. "HAHAHAA!!" tumawa ng malakas ang unggoy na 'to. Bwissett siya.. Natutuwa siya sa panghihiyang ginagawa sa kin ni Jacob?!?! "HOI. BWISETT KA KULAS AH! KUNG IKAW YATANG SUMAYAW DITO." sinabihan ko siya. "Wala lang, parang ka kasing sira-ulo." sabi niya. "ANO??!" "Cute na sira-ulo." dagdag niya. Pasalamat ang unggoy na 'to hindi pa ako napupuno sa kanya. "HOI. STICKWOMAN. ULITIN MO." grabe kung makapag-utos ang batang 'to. Kaya inulit ko na naman. "MAY TATLONG BEARSA LOOB NG ISANG BAHAY. SA PAPA BEAR, SI MAMA BEAR, SI BABY BEA R. SI PAPA BEAR AY MATABA (tumingin ako kay kuya Ian), SI MAMA BEAR AY MAGANDA, SI BABY BEA R AY NAPAKASUNGIT. (tinuro ko si Jacob). TIGNAN NIYO. TIGNAN NIYO. ANG SAYA NILA!" ku manta na naman ako sabay sayaw. "ANG ENGOT!" biglang sumabat si commander. "A-ANONG ENGOT?! HINDI AKO ENGOT NUH!" sabi ko. "AMBOBORING NIYO!!" bigla siyang tumayo at umalis. Lalabas ata ng bahay. "HOI! SAN KA BA PUPUNTA??!" sinundan ko siya. Tama nga hinala ko lalabas nga siya. "Hoi. Wag ka ngang lumabas. Baka mag-aalala ang mommy mo." sabi ko sa kanya at l umabas din sa gate. "Leave me ALONE!" yun ang sambit niya tapos tumawid. Ano bang klaseng batang 'to. Ginawa ko naman gusto niya. Kaya, tumawid din ako para sundan siya.. at ng.. *beeep..beeep* May..sasakyang paparating sa kin?!?!? OMG! O_O "TUMABI KA!!" bigla akong tinulak ni Jacob at pareho kaming napadapa sa daan. Sinagip niya ako. "BAKIT BA KASI SUNOD KA NG SUNOD SA KIN?!?!" sabi niya. Nakita ko na nasugatan si Jacob sa tuhod niya kaya kinuha ko yung panyo ko. "Nasugatan ka." maingat kong pinahid ang panyo ko sa sugat niya. Lumingon siya sa ibang direksyon, yung kung baga nahihiya?? Pero ang cute niya pala pagmalapitan. >///< HAHAHA. Siya na ang bata kong crush. "Salamat nga pala sa pagsagip mo sa kin." sabi ko sa kanya at ngumiti habang tin atali ko yung panyo ko sa tuhod niya. "Alam mo. Hindi naman masama ang magkaroon ng bagong kaibigan eh. Alam ko mabait

kang tao. Saka kung gusto mo, pwede mo naman ako maging kaibigan. Pagnangyari yun, magiging masaya si Beth . Ayaw ka niyang maging malungkot. Kung palagi ka lang jan na nagmumukmok, parang binalewala mo yung pag kamatay ni Beth. Ayaw mo siyang maging malungkot diba? Kaya dapat palagi kang ngumiti at magkaroon ka ng maraming kaibigan. Mas masaya kung marami kayo. Wala namang masama kung magkaroon ka ng kaibigan muli. At I'm sure, it's better than before. Kung gusto mo, pwede mo akong maging kaibigan at best friend. Andito lan g ako. Gagawin ko kung anong gusto mo para ngumiti ka kahit isang beses lang." sinabihan ko siya at ngumiti. Bigla siyang umiyak at niyakap ako. "Yan.. Ilabas mo lahat ng hinanakit mo. Nandito lang ako, makikinig sayo." niyak ap ko rin siya. [Ian's POV] Lumabas ako sa gate para malaman kung ano na nangyari sa dalawang yun. At nakita ko na lang na nagyayakapan sila.. at si Jacob, umiiyak. I smiled. Mabuti na rin, magkaayos na yung dalawa. After several hours.. Our mission is done. Dumating na rin sila Mrs. Jackie. "Salamat talaga sa inyo, Ian ha?? Kristin, thank you." sabi sa min ni Mrs. Jacki e. "Wala po yun. Sa katunayan po, ang babait ng mga anak niyo." yun naman ang sabi ni Kristin. "Sige ho. Aalis na po kami." sabi ko at hinawakan ang kamay ni payatot. "Paalam sa inyo, Mimi. Jacob." sabi sa kanila ni payatot. "Ingat kayo, momsie at papsie!" sabi naman ni Mimi. "Salamat talaga sa inyo." sabi naman nung asawa ni Mrs. Jackie. "Sige ho, aalis na po kami." Lumabas na kami sa bahay nila ng.. "TEKA.. ATE... ATE KRISTIN!" biglang lumabas si Jacob at sumigaw. [Kristin's POV] "TEKA.. ATE... ATE KRISTIN!"nakita ko si Jacob na lumabas. "O, Jacob. May kailangan ka??" ngumiti ako sa kanya at yumuko, siyempre kaheight niya lang yung balikat ko. Well, alam ko hindi rin ako mataas. >_________< Bigla niya akong hinalikan sa pisngi. "MARAMING SALAMAT. KAHIT ENGOT KA, ANG COOL MO PA RIN. SANA MAGKITA TAYO ULIT." sabi niya sabay ngiti. Parang nasiyahan na rin ako kasi nakita ko siyang ngumiti. "SAKA SAYO, KUYA IAN. WAG MO SANANG PABABAYAAN SI ATE KRISTIN, WAG MO SIYANG SAS AKTAN DAHIL BAKA PAGLAKI KO, MAAAGAW KO SIYA SAYO." puno niya. Tama ba yung narinig ko?? O________O Biglang ginulo ni kuya Ian yung buhok niya saka nagbleeh >:P.. "Di ko hahayaan na maagaw mo siya sa kin. In your dreams." yun naman sabi niya. HaissTT.. Di rin talaga magpapatalo.. Sumakay na rin kaming dalawa sa kotse. "Byebye sa inyo." kumaway ako. _____________________________________________________________________ Episode 20- SCHOOL FESTIVAL! WOHOO! [Kristin's POV] "SCHOOL FESTIVAL NA NGAYON!!!" sumigaw ang president ng classroom namin. "WOHOOOOO!!! YEHEY!! 1 WEEK NA NAMAN TAYONG WALANG KLASE!!" sumigaw na rin ang b uong klase.

Ang iingay nila.. TT______TT Gusto ko pang matulog. >___________< Ito kasi si honeybunch kagabi.. Yan tuloy napuyat ako.. -__________Secret na namin yung kung anung ginawa namin haa?? Wag kayong green-minded! >__________< "O, anung nangyari sayo, Tin?? Bakit ang tamlay-tamlay mo?? Basta festival ikaw atang 'tong pinakamaingay??" biglang nagtanong sa kin si Nikolai. "Napuyat ako kagabi.. Ito kasi si kuya Ian..kung anung kaek-ekan ang ginawa niya .." "ANO?!? MAY NANGYARI SA INYO?!?" grabe naman siyang mag-react. "WALA NUH! GRABE KA NAMAN! ANG BATA KO PA! BASTA MATUTULOG MUNA AKO RITO HA. SAB IHIN MO NA LANG SA KIN KUNG ANUNG MANGYAYARI SA FLOW NG FESTIVAL.." sabi ko sa kanya at natulog.. ZzzzZZz.. "Ang magiging class muse natin na magiging pambato ng section natin ay si...si.. ..si...ikaw!" biglang sumigaw si president. Bahala ka na jan.. I don't care.. Basta matutulog ako.. TT________TT "IKAW! KRISTIN! IKAW!! IKAW ANG MAGIGING PAMBATO NAMIN!" "Kristin, ikaw daw.." sabi ni Nikolai. "Anong ako??" tanong ko at nakayuko pa rin. "Ikaw ang magiging class muse natin, pambato ng section natin." sabi ni Nikolai. "ANO?!?!?!" nagising kaagad ako. Bakit naging ako?!?! TT___TT Wala akong kaalam-alam jan. "Oo. Ikaw Kristin. Kaya galingan mo ha? Kundi kukulamin kita." sabi naman nung p resident namin. "HaissTT. Bakit ba naging ako? Wala naman akong kaalam-alam jan.." T_____T "Basta. Ikaw ang napili namin. Tapos, Jason. Ikaw ang magiging prince charming n amin ha??" sabi naman ni president dun kay Jason, ang kaklase naming tahimik na parang weirdo pero cute. Siguradong pagtatawanan lang ako nito ni unggoy.. TT______TT [Ian's POV] *sa room nila* "Bakit panay ang ngiti mo jan Vercede??" biglang nagtanong yung isang kaklase ko sa kin. Hindi ko alam yung pangalan niya.. Eh..Wala naman talaga akong matandaan na pangalan ng mga kaklase ko. Maliban na lang dun sa babeng nahalay at 'tong kabet ni payatot.. TT____TT "W-wala. Bakit bawal ba ngumiti??" sabi ko. Kaya tumahimik na lang siya. Good mood lang ako ngayon kaya ako ngumingiti.. Bakit ba palaging iniissue ang pagngiti?? Bakit bawal na ba ngayon?? HaissTT. "Ahh... ehh...Ian Vercede..ikaw ang magiging prince charming namin at pambato sa festival. Si Trixie naman ang...ang muse." parang nanginginig na nagsasalita ang babae na nasa harapan. Si ya siguro yung president namin dito. Prince Charming?? T___T Well.. As usual.. Noon pa man, sa school namin, ako na yung palaging nagiging prince charming ng s ection ko. And expected.. Ako na naman yung mananalo sa contest..

HaissTT.. Sige pagbibigyan ko 'to. "Ian.. Tayo raw ang magiging representative ng section natin. Isn't it great??" biglang nagtanong 'tong si Trixie. Nasa harapan ko kasi siya umuupo. Akala niya siguro nakalimutan ko na ang ginawa niya kay payatot. Yung panghihiya niya. "So what?" cool kong sinabi sa kanya. "Well.. It just means that we're perfectly matched and definitely, we will the c ontest." "I DONT CARE." I answered her sarcastically. Wag nga lang niya sirain ang pagiging good mood ko. *FLASHBACK* Last night.. Habang nagyayakapan na naman kami ni payatot at naglalambingan.. "Paano kaya kung maghohoneymoon tayo??" tanong ko sa kanya. "Honeymoon?? Ano naman gagawin natin jan?" "Siyempre, pupunta tayo sa ibang bansa o lugar para magbakasyon, mamasyal at kun g ano pa na tayong dalawa lang." O.o yan ang naging expression niya. +____+ "At ang climax.. pwede nating gawin ang *TOOOOOOOT* " "SIRA! ANG BABATA PA NATIN, KUNG ANU-ANO NA ANG INIISIP MO." sabi niya. "Eh..Ano bang problema dun?? Wala ka namang dapat ikabahala dahil kung magbunga yan, pananagutan ko naman at dahil jan..wala ng kakabet." "ALAM MO.. ANG WEIRDO MO! MINORDE EDAD PA NGA LANG TAYO TAPOS YAN NA ANG INIISIP MO." "Well.. Magiging 18 din naman ako sa susunod na birthday ko." "Eh, ako?? 16?! Alam ko marami ka na ngang na*toooot* jan eh.. Trending kaya say o yun mga sex scandal." "Trending nga cause I'm hot and sexy. And my body is just for you." "Kadiri ka talaga! Yabang mo. So totoo nga na may mga scandal ka??" "Of course NOT! Those were just false accusations. Para masira ang career ko. We ll, kahit anung gawin nila, di rin naman ako nila masisira. Eh siyempre, I have many fans and all the girls are alw ays captivated by my daring charisma. And I just topped the poll. Nasali ako sa most handsome men in Asia." "YABANG! OO. PAGNUMBER 201 KA." "Ganyan ka na ba talaga kababa mag-isip?? Well.. I'm one of the top 5 in the mos t handsome men in Asia. Sa lahat ng kalahi natin, ako lang yung nasali." "YAK. GRABE RIN NAMAN IMAHENASYON MO." "Bakit? Di mo ba gusto na masyadong gwapo ang asawa mo??" "YABANG MO TALAGA! BAHALA KA NA JAN. MATUTULOG NA AKO." *end of the flashback* *break time* [Kristin's POV] Pupunta na sana ako sa counter ng biglang.. "IAN..UMORDER NA TAYO DALI!" biglang sumigaw at kumapit sa braso ni kuya Ian 'to ng labanos na kabet niya.. Kapal muks.. Sa harapan ko pa.. O____O "Kristin??" yan. kumausap na rin sa kin si kuya Ian. "SUS. TARA NA NGA NIKOLAI. MERON NA NAMANG VIRUS. BAKA MAGKAVIRUS AKO. WALA PA N AMAN AKONG ANTI-VIRUS." sabi ko. Siyempre sino bang hindi magagalit?? Nilalambing pa niya ako kahapon tas ngayon?

Yung kabet na naman niya. TT___TT "Grabe talaga yang asawa mo. May third party na naman." sabi ni Nikolai at nakau po kaming dalawa sa ibang table na malayo kina kuya Ian. "OO NGA EH. KAPAL MUKS TALAGA." "Oo nga pala. Si Van, san na kaya siya??" biglang nagtanong si Nikolai. Si Van??? Oo nga pala..TT____TT Wala pa akong sagot sa kanya.. +______+ Paano ba 'to?? Ang dami niyang tinulong sa kin.. Tapos kung hindi.. Naaawa naman ako sa kanya..TT____TT Siya lang yung palaging nanjan nung wala si unggoy.. HaissTT... Sana magkaroon kami ng chance na mag-one on one talk.. Susubukan ko mamayang hapon.. [Ian's POV] "ANO BA?! LET GO OF ME! BAKA KUNG ANO NA ANG MAISIP NI KRISTIN SA PINAGGAGAWA MO !" sinabihan ko si Trixie at bumitaw naman siya sa pagkakapit sa kin. "Bakit ba?? Ok lang naman diba? Kasi di mo naman siya totoong asawa. Sa TV lang naman. No legal basis." "I don't care. She's still my wife." umalis ako. Aalis na sana ako ng biglang hinablot ni Trixie ang kamay ko.. Then... ... she kissed me???? Nagulat yung ibang estudyante sa nangyari.. Pinagtitinginan na kaming dalawa..at.. di ko rin alam kung anong gagawin ko.. My Ghad.. Kristin.. [Kristin's POV] Bakit ba ang ingay??? "TIN!!" biglang sumigaw si Nikolai at tinuro yung dalawang taong naghahalikan. O_____O Kuya Ian?!?! This can't be.. Di ko na talaga kaya 'to.. TT_______TT Mabuti pang magwalk-out. KAHIT KELAN TALAGA, ANG SAMA MO IAN! "Tin! San ka pupunta??" biglang nagtnong si Nikolai. Lumingon ako sa kanya at parang naluluha na rin.. "BASTA.. SIGE AALIS NA AKO." sabi ko. Tumakbo ako at bumuhos na nga ang mga luha ko. Nasasaktan na naman ako.. Bakit ba palagi na lang pinaglalaruan ni kuya Ian ang feelings ko sa kanya?? Di ba niya alam na ang sakit?? Ang sakit-sakit?? "Kristin??" biglang sumulpot si Van. "Van.." yumakap na naman ako sa kanya at umiyak. Bakit ba palagi siyang anjan pagnasasaktan ako?? Sana ikaw na lang ang mahal ko..Van. After several minutes.. Naging okay na ako. Hindi na ako umiiyak. "Salamat talaga Van. Ang laki ng utang na loob ko sayo." sabi ko. "Wala yun. Akala ko ba, okay na kayo??" "Ewan ko. Parang pinaglalaruan lang naman ako ni kuya Ian eh. Siguro kaya niya a ko binalikan para sa career niya." "Wag kang mag-aalala. Andito lang ako. Kapag may kailangan ka, puntahan mo lang

ako." ang bait talaga niya. "Ang swerte ko talaga na nakilala kita. Bakit ba kasi ngayon lang tayo nagkita?? ? Hahaha.." "Fate. Ngayon lang siguro tinadhana." he smiled. "Hmmm...Van.. tungkol nga pala sa confession mo noong isang araw.." "Uhhm??" "Alam ko na ang sagot ko.." "Sasagu--" biglang dumating si kuya Ian at kinuha naman ang kamay ko. "I'm sorry to interrupt. We have something to talk about with my wife." sabi niy a at umalis habang hawak-hawak yung kamay ko. At nang mapalayo-layo na kami.. "ANO BA?! BITAWAN MO NGA AKO!" sumigaw ako at kinuha yung kamay ko sa pagkakahaw ak sa kanya. "Yung nakita mo kanina.. Wala yun.. Walang ibig sabihin yun." sabi niya. "Wala?? Eh bakit? Bakit hindi ka man lang humiwalay?? Bakit parang ginusto mo yu ng nangyari??" "I don't know what to do! Nabigla ako sa ginawa niya! Siya yung humalik sa kin, hindi ako. Kaya please..wag kang mag-isip ng iba." "Wag mag-isip ng iba?? Hindi ko rin alam! Alam mo, nagdududa na ako sayo. Mahal mo ba talaga ako?? O baka napilitan ka lang dahil sa career mo??" diretso kong tanong sa kanya. "Of course! I love you! Hindi ako babalik dito sa Pilipinas kung hindi kita maha l! I would not sacrifice my dreams, my studies just for you! Ganyan ka na ba talaga kababaw mag-isip??!" Umiiyak na naman ako. Bigla niya akong niyakap. "Kaya please don't think anything. Ikaw lang mahal ko. Ikaw ang pinili ko. Pleas e...forgive me.. I'm sorry.. " sabi niya. "Bitawan mo ako...please.." tumigil naman siya sa pagkakayakap sa kin. "I'm sorry.." sabi ko at umalis. Ikaw na ang pinakamasama..kuya Ian. ______________________________________________________________________ Episode 21- SF- SPORTS DAY [SF- School Festival] [Ian's POV] Umuwi na ako sa bahay. Baka nandun si payatot. Susuyuin ko pa yun ng todo para mapatawad ako. I turned on the lights pero.. ..wala si Kristin sa bahay.. Hindi siya umuwi.. Baka ano na nangyari sa kanya??? TT______TT I quickly called her best friend. "O, ANO NAMAN ANG PROBLEMA MO??" as usual na sagot ng friend niya. "ALAM MO BA KUNG NASAN SI KRISTIN?? DI PA KASI SIYA UMUUWI NG BAHAY??" "O, bakit nagtanong ka pa?? Ikaw naman ang dahilan nun kung bakit di siya umuwi sa inyo. BAHALA KA NA! BYE!" "Teka nga! Tinatanong ko lang naman kung nasan siya?! Nasaan na ba siya?? Alam k o na ikaw lang ang makakaalam kung saang lupalok siya mapupunta. Sabihin mo na nga!" sinigawan ko s iya. "NANDUN SIYA SA BAHAY NIYA! O, MASAYA KA NA?! KUNG SASAKTAN MO NA NAMAN ULIT ANG BESTIE KO, DI KO NA SASABIHIN SAYO KUNG NASAAN SIYA PARA SAKTAN MO NA NAMAN! HMMPH! BYE ! MAGSAWA KA SA LABANOS MONG KABET!" inend call niya. Of course, I immediately went outside and drove my car going to her house. Pinundot ko kaagad yung doorbell. "KRISTIN! KRISTIN! LET'S TALK ABOUT THIS!" sumigaw kaagad ko.

Kaagad naman bumalagta 'tong yaya niya sa harapan ko. "HAYOP KA! WALANGYA! KAPAL NAMAN NG MUKHA MO NA MAGPAKITA RITO MATAPOS MONG SAKT AN NG PAULIT-ULIT ANG ALAGA KO??!!" sumigaw din si manang. "YOU DON'T KNOW WHAT HAPPENED SO SHUT UP!" sinigawan ko rin siya. Bahala na kung hindi kagalanggalang yung ginawa ko. "KRISTIN! PLEASE! LISTEN TO ME!" sumigaw na naman ako. Biglang lumabas si Kristin sa bahay nila at pumunta sa kinaroroonan namin ni man ang. "Manang, iwan muna niyo po kami." sabi niya. "Pero anak, pano ka?" "Basta. Ok lang po ako. Iwan niyo na po kami." iniwan naman siya ni manang. "Thank God. Akala ko di mo na ako kakausapin." sabi ko. Pero di pa rin siya kumikibo. So I hold her hands. "Kristin, please, don't do this to me. Listen to me please. Trust me. I never wa nt that happened. I was totally shocked. Please.. I'm sorry.." "Sorry din kuya Ian. But please give me time. Umuwi ka na. Baka pano ka sa daan. " sabi niya tapos bumitaw sa pagkakahawak niya sa kamay ko at pumasok sa loob. "KRISTIN!" I shouted her name but she never looked back anymore. [Kristin's POV] Pumunta na ako sa kwarto ko at humiga kaagad sa kama. Di ko pa kayang harapin siya. Nasasaktan ako. Bumangon ako sa pagkakahiga at tumingin sa bintana. Pinaandar na niya yung kotse niya at umalis. Suddenly tears fall down from my eyes. I really hate you Ian! *kinabukasan* "Tin! Kinausap ka ba niya? Pinuntahan ka ba ni Ian sa inyo kagabi??" nagtanong k aagad sa kin si Nikolai. Nasa school na kami. Tumango ako. "O, nung nangyari??" "Wala..." "HaissTT.. Ewan ko sa inyo! Sagutin mo na lang kaya si Van para matapos na ang k ahirapan mo. Bakit ba kasi nag PDA pa yang unggoy na asawa mo at dun pa sa labanos niyang kabet. Sana mabangga sila pareho!" "Tumigil ka na nga! Bahala na sila kahit gumawa pa sila ng sex video. Wala akong PAKIALAM!" sinabi ko sa kanya kahit sa kalooblooban, nasasaktan pa rin ako. "GANYAN TALAGA FRIEND! HAISSTT! PUMASOK NA NGA TAYO SA ROOM!" [Ian's POV] Kakapark ko lang na kotse ko. At bigla kaagad sumulpot si Trixie sa harapan ko. "Hi, Ian. Sabay na tayo." sabi niya. "LEAVE ME ALONE." galit kong sinabi sa kanya at binilisan ang paglakad. Pasalamat siya hindi ako pumapatol sa mga babae kung hindi baka naospital na 'to . Sumunod naman siya kaagad sa kin. "Ian, if you're still mad at me yesterday, don't worry it was just a public act so that in the contest, we will gain the highest votes because we're perfectly matched." sabi niya sabay kapit sa braso. Napadaan kami sa room nila Kristin at napansin kong tumitingin siya sa min. F*CK. "WAG KA NGANG KUMAPIT SA KIN!" tinaboy ko yung mga kamay ni Trixie. Pumasok na kaagad ako sa room namin.

[Kristin's POV] Nadudurog na naman ang puso ko sa pagkakita ko kay kuya Ian kasama ang labanos n iya kabet.. HaissTT.. SHEYT! >_______< Bahala nga kayo! Sports day ngayon kaya mag-eenjoy ako sa mga laro! "Kristin, Jason! Kaya ang maglalaro ng obstacle race natin! Mga class muse at pr ince charming lang kasi yung mga players, kaya ipanalo niyo ha?? Alam niyo namang marunong akong gumamit ng black magic. Babarangin ko kayo." sabi ni president. "OKAY." sabi ko na lang. Ang saya nito. >_________< Basta mag-eenjoy ako buong araw.. woooooo!!! "Kung sino yung gustong magregister kung ano game ang sasalihan nila, punta lang kayo dito sa harap. May ball games at kung ano pa.Yung iba naman na hindi nakasali, may inihanda pa rin kamin g mga ibang laro para sa lahat." puno ni president. "SASALI AKO SA SWIMMING!" biglang sumigaw si Nikolai. "KALOKA KA! BAKIT? MARUNONG KA BANG MAGSWIMMING?? MALAMANG, KUKULAMIN KA NI PRES IDENT." sabi ko sa kanya. "E di kukulamin ko rin siya, bakit siya lang ba yung marunong magritwal ng churv aketch jan?? Mabuti ka pa nga, may sasalihan ka. Basta suporta ako sayo." "Kaloka ka talaga." [Ian's POV] "Ahhh..Ian, Trixie. Obstacle Race ang sasalihan niyo." nabubulol na naman ang pr esident namin. Bakit ba? Takot ba siya sa kin?? "This would be fun." kaagad naman rumeact ang peste na 'to. Si Trixie ang tinutu koy ko. "Pwede rin kayong sumali sa ibang games tulad ng basketball, swimming, etc.. Yun g iba naman na hindi napasali, may game pa rin kaming inhanda which is intended for all." "Sasali ako sa basketball!" sumigaw ako. Pumunta kaagad ako sa harap para magreg ister tapos bumalik kaagad sa seat ko. "That's cool Ian. I'll cheer you up." sumabat kaagad si peste. (T __T ) Nagagalit ako, sa sarili ko. HaissTT! [Kristin's POV] Pinuntahan namin ni Nikolai si Jason habang tinatali yung sintas ng sapatos niya . "JASON! ICHECHEER KA NAMIN SA BASKETBALL MO! WOO! GALINGAN MO HA!" sumigaw kaaga d si Nikolai. O.o --- reaksyon ni Jason. "Ahahaha. Pasensyahan mo na talaga 'to si Nikolai Jason, basta galingan niyo. Sa na manalo ang section natin. Panonoorin namin kayo at ichecheer." sabi ko na lang. "Salamat." tumayo siya at ngumiti sa kin. Woow.. >_______< Bakit ngayon ko lang siya napansin??? Ang cute niya.. XD Siyempre dahil sabi ko nga ichecheer namin sina Jason, pumunta kami sa gym at pi nanood sila. "FOR BASKETBALL: SENIOR VS. SOPHOMORE, FIRST GAME: SENIOR SECTION A VS. SOPHOMOR E

SECTION B." sabi nung referee. Aaminin ko, section B lang ako. Well. Di naman ako ganun kabobo eh! Ewan ko sa p rincipal namin kung bakit dun niya ako nilagay. Lumabas na ang mga players ng section namin at siyempre stand-out si Jason, ang gwapo niya kasi saka siya yung prince charming namin. "WOOOO!! JASON!!" pareho kaming napasigaw ni Nikolai. Lumabas na rin ang mga players ng Seniors. Nagulat ako ng makita ko si kuya Ian na kasali rin sa game. And expected, dahil sa kanya.. Sumigaw ang buong estudyante sa gym. "IAN!!!!! WE LOVE YOU!!" parang akong nabingi sa kasisigaw nila. "JASON!! I LOVE YOU!!" yan sumigaw ako kaya biglang tumingin sa kin yung ibang e studyante at nagbulungbulungan. Bahala sila! >:P Bigla ring tumingin si kuya Ian sa kin but I give him my chaka-chaka-churva-chur va-mataray-at-maldita look. Pumito na yung referee at nagsimula na nga yung game.. ... Di ko akalain, ang galing pala ni kuya Ian magbasketball.. Siya yung palaging nakakascore ng section nila.. 12-6 na ang score. Oh no! Ang Jason ko!! "GALINGAN MO JASON!!" sumigaw kami ni Nikolai. Matapos ang 2 minutes play.. Nagbreak muna sila. "Ah, Ian, eto tubig o." nagpapapansin ba 'tong labanos na 'to sa min?? Kapal niy a. Tumingin pa siya sa kin at ibinigay yung tubig kay kuya Ian. Akala niya siguro, siya lang.. sige. "Ah, Jason, tubig o." inabot ko rin yung tubig kay Jason. Please tanggapin mo.. >___________< Tinaggap naman ni Jason yung tubig. "Thank you." sabi niya. Tinignan ako ni kuya Ian. Sorry na lang siya. [Ian's POV] Nagulat ako ng sumigaw si Kristin at inabot yung tubig nitong lalakeng 'to. Parang kumukulo yung dugo ako ng makita ang eksena. Gusto kong suntukin yung lal ake. Kaasar. Matapos ang break. Balik na naman kami sa game. Seseryosohin ko 'to.. Badtrip! [Kristin's POV] Hanggang sa final quarter, ang seniors nga ang nanalo.. HaissTT.. And sa usual.. dahil kay kuya Ian, nanalo ang mga seniors. Kainis naman 'to. Sayang lang ang pawis ng Jason ko rito. "CONGRATULATIONS SA INYO. SAYO RIN IAN." nagpapapansin na naman ang kabet niya. "Ang galing mo talaga Vercede!" sabi nung teammate niya. Ngumingiti naman si kuya Ian sa kanila.. HaissTT.. Naiinis ako.. Parang nasisiyahan siya sa mga pinaggagagawa ng kabet niya. >___________< "KABADTRIP! PUNTA MUNA AKO SA CAFETERIA NIKOLAI." sinabi ko na lang at halatang narinig nila ito ni kuya Ian. The hell with them. =___= Pumunta ako sa cafeteria at umorder ng maraming pagkain.

Magpapakabusog ako. "Hinay-hinay lang Kristin. Baka mabulunan ka." I suddenly heard an angelic voice behind me. Kaya lumingon ako. "Ikaw pala Van." si Van lang pala. "O, parang galit ka na naman." "HaissTT. Kabadtrip. Natalo kami sa bastketball game. Nanalo pa yung mga seniors . Oo nga pala, ano ang sinalihan mo??" "Wala akong sinalihan. Ako kasi ang organizer ng school festival natin. Sige, pu punta muna ako sa administration office. Hinay-hinay ka lang kumain jan ha. Sige, bye." sabi niya at umalis. Ang bait talaga niya.. >___________< "KAAWA-AWANG BABAE. Hindi na siya pinapansin ni Ian." biglang sumulpot 'tong lab anos na kabet ni Ian at pumunta sa counter. Halatang-halata na nagpapadinig. "HaissTT.. KAAWA-AWANG LAMOK. Nangangagat at ginagayuma ang iba para mahumaling sa kanila pero kahit anung gawin nila, mga peste pa rin sila." yan. Akala niya siguro siya lang yung magaling. Bigla siyang lumingon sa kin at nanlaki yung mga mata niya. Nabadtrip ako sa mukha niya kaya umalis ako. After several hours.. Nagsimula na rin ang obstacle race namin. Madali lang naman ang game. May tatlong station. Ang una yung hahanapin namin ang bubblegum na nasa harina a t isusubsob ang mga mukha namin para makuha 'to at ipapaputok. No use of any body parts except sa mga mukh a namin. Kung sino yung unang team ang makakauna, will proceed to the next station, ang pangalawa naman, ang b abaeng partner ay sasakay sa likod ni lalakeng partner na nakablindfold at dadaan sa isang maalazigzag na daa n tapos si babae naman ang didikta ng direksyon. Of course, kung sino yung mauuna will proceed to next station. Ang last station which is the race, isa sa team ang tatakbo papunta sa finish line para ideclare na sila yung panalo. An d that is all. "Galingan niyo, Tin!" sabi ni Nikolai. "Huh??" nakita ko si kuya Ian na kasama ang labanos niyang kabet. Phew.. sila pala ang prince charming at class muse ng section nila., ewww.. >_< Teneneng! Nagsimula na nga ang game! "1..2..3..GO!" Pumunta na kami sa first station at sinubsob ang mga mukha namin sa harina para hanapin ang bubblegum.. *BOOGSHH* Narinig kong may pumutok na bubblegum. Ang bilis naman niya.. Nakahanap kaagad ng bubblegum si kuya Ian at di naglaon, nakahanap na rin ang kabet niya at pinutok yung bubblegum.. Sila na yung nangunguna.. PAKSHEYTT .. >_________< "Jason, bilisan natin.." After several seconds, sumunod na rin kami.. Sa second station, binlinfold ko kaagad si Jason at sumakay sa likod niya. Sila kuya Ian, nandun na sa gitna ng zigzag na daan. Kailangan matalo ko sila. "Jason, kanan!! Kaliwa!!" sumisigaw na ako sa kabibigay ng direksyon kay Jason h anggang sa napuno siya at sumigaw rin. "HINAAN MO NGA BOSES MO! DI AKO BINGI!" sabi niya. "Hehehe.. Sorry.." Hanggang sa tapos na kami sa second station.

Sila kuya Ian pa rin yung nangunguna... "I'll do this." narinig kong sinabi ni kuya Ian kay lamok tapos tumakbo papunta sa field. "AKO NA RIN DITO, JASON! MASYADO KANG NAPAGOD KANINA SA BASKETBALL KAYA AKO NA R ITO." sabi ko rin kay Jason. "Sigurado ka?? Ang payatot mo. Malamang matatalo tayo." "Ikaw naman! >__< Hindi naman ako ganun ka payat eh. Sige na!" tumakbo na rin ak o papunta sa field. Hahaha. *evil laugh* Matatalo rin kita kuya Ian. *takbo..takbo..takbo* [Ian's POV] Lumingon ako sa likod ko kung meron na bang nakasunod sa kin.. Ako pa kasi yung nangunguna. Nakita ko si payatot na nakasunod sa kin. Wow..Ang bilis pala niya palang tumakbo. Bigla na lang akong napatingin sa gilid ng makita ko si Trixie na may kinakausap na estudyanteng nanonood and suddenly the student she talked to, kick a rock towards the ground at tumatakbo papunta dun si payatot.. Dahil hindi nakatingin si payatot sa dinadaanan niya kaya bigla siyang nadapa. "ARAY!!" sabi ni payatot sabay hawak sa tuhod niya na nasugatan. Napahinto ako. Biglang sumigaw ang mga kaklase ko. "IAN!! SIGE NA!! IPANALO MO NA YUNG GAME!!!" Nakita ko na mangiyak-ngiyak na si Kristin sa sakit at wala man lang tumutulong sa kanya. Kaya pinuntahan ko siya. Di ko kayang nakikita siyang ganun. "Kristin, ok ka lang?" tinanong ko siya. "IAN?????" nabigla ang ibang estudyante dahil sa ginawa ko. "Ang sakit..ang sakit ng tuhod ko.." sabi ni Kristin. "Lika.. Sumakay ka sa likod ko." sabi ko sa kanya at inaaalalayan siya. I don't care if I don't win the game. I just can't let her suffer that pain. Biglang sumulpot si Trixie. "IAN??! WHAT ARE YOU DOING??! PUT HER DOWN! YOU HAVE TO WIN THIS GAME!" sabi niy a. "I DON'T CARE! SO STEP BACK!" sinigawan ko siya. Dala-dala ko si Kristin sa likod ko papuntang finish line. [Kristin's POV] Bakit ba ako tinutulungan ni kuya Ian??? Hindi ba siya nagagalit sa kin?? Sa pinaggagagawa ko sa kanya??? Pero parang gusto kong matulog sa likod niya.. I feel at ease.. Kaya.. parang.. nawawalan ako ng malay.. [Ian's POV] Pagkatapos ng game, dumiretso kaagad kami sa clinic. Nahimatay kasi si Kristin.. Sabi ng doctor.. Napagod lang siya kaya siya nawalan ng malay.. Thank God.. Akala ko kung ano na. "Gigising na yan in anytime." sabi nung doctor at umalis. I don't care kung aabutin ako ng gabi sa kababantay sa kanya. As long as i'm the first person she will see.. [Kristin's POV] Bumangon ako at nagulat na lang ako na nasa clinic na pala ako. Oo nga pala.. Nawalan pala ako ng malay.. =____= Nabigla ako ng makita ko si kuya Ian na nasa gilid ko na natutulog..

Hindi niya ako iniwan?? "Kuya Ian..." Bigla siyang nagising.. "Gising ka na pala. Ok na ba pakiramdam mo??" sabi niya kaagad sa akin. "Kuya Ian.. Bakit mo ba 'to ginagawa?? Bakit mo ba ako tinutulungan kahit pilit kitang pinapalayo sa kin??? Hindi ka ba nagagalit sa kin?? Ikaw na sana yung mananalo kung hindi mo ako binalikan." "Hindi ko kayang nakikita kitang nasasaktan na..wala man lang tumutulong sayo.. Dahil nasasaktan din ako.. Kahit itakwil mo ako o saktan o kahit magalit ka man sa kin.. Nandito pa rin ako.. I'l l sacrifice everything cause I love you..That's why.. I'm sorry Kristin.. I'm so sorry." Gusto kong maiyak sa mga sinasabi sa kin ni kuya Ian. Kahit pinagsusungitan ko siya.. Nanjan pa rin siya para sa kin.. Bigla na lang akong napaluha at niyakap niya kaagad ako. "Mahal na mahal kita Kristin dahil sayo lang umiikot ang mundo ko.." __________________________________________________________________ Episode 22- SF- THE PAGEANT: FIREWORKS DISPLAY [Kristin's POV] Dalawang araw na ang lumipas.. >_____________< Pagkatapos PAGEANT NA.... HaissTT. . "Tin, ok na kayo ni Ian???" nagtanong sa kin si Nikolai. "Ganun pa rin.." "Akala ko ba ok na kayo? Diba nakapag-usap kayo nung nasa clinic kayong dalawa?? Wala bang nangyari???" "Wala.. Tumigil ka na nga! Wag mo nga yan problemahin. Nawoworry ako sa pageant natin ngayon. Baka mababang votes ang makukuha ko.." TT_______TT "Sus. Ano ka ba! Think positive. Ang ganda mo tapos gwapo rin si Jason kaya good combination lang. Wag kang mag-aalala, andito lang ako susuporta sayo." sabi niya. "Salamat talaga sisterette! Mahal na mahal talaga kita!" niyakap ko si Nikolai. [Ian's POV] Kadadaan ko lang sa room nila Kristin. Nakita ko siyang masayang nakikipag-usap sa kaibigan niya. Pero kahit nasasaktan ako. Masaya na rin ako kasi ngumingiti siya. Kahit ang sakit.. Na siya mismo.. Ayaw na niya sa kin.. *FLASHBACK* *when we are at the clinic* "MAHAL NA MAHAL KITA KRISTIN DAHIL SAYO LANG UMIIKOT ANG MUNDO KO." sabi ko sa k anya habang niyayakap ko siya. "I'm sorry kuya Ian.. Ayoko na.. Kung magpapatuloy lang 'to, lalo lang natin sas aktan ang mga sarili natin.. Mas nakakabuti kung wala na tayo... Ayoko ng masaktan pa ng paulit-ulit at aasa sa w ala. Wala naman 'tong hahantungin ang pagsasama natin kung hindi masasaktan lang tayo lalo. Wala ng gugulo sa 'tin . Kaya, patawarin mo ako kuya Ian.." sabi niya na may halong pag-iyak at bumitaw sa pagkakayakap sa kin. "But.. Kristin.. Let's give our relationship another chance.. please don't do th is to me.. I can't be happy without you." "Sorry talaga kuya Ian... Iwan mo na lang ako rito.. Kaya ko na 'to.. Saka maram ing salamat sa pagtulong sa kin kanina.."

"Pero Kristin.." "PLEASE! UMALIS KA NA!! AYOKO NG MAKITA KA!! UMALIS KA NA!" sumigaw siya at tumu lo ang mga luha niya. Ayokong nakikita siyang umiiyak kaya napilitan akong umalis. Ang sakit.. ang sakit.. .. na ang taong mahal ko mismo ang tumataboy sa kin.. Hanggang sa tumulo na nga ang mga luha ko.. Kristin.. I love you.. *END OF FLASHBACK* Kahit masakit na hindi kami nagpapansinan.. Pero masaya naman si Kristin.. Kaya ok lang. "Ian, are you ready for the pageant??" nagtanong kaagad sa kin si peste. Pero hindi ako umimik. "Ian, I'm talking to you. But what if we'll just campaign ourselves to the stude nts? Para lalaki ang votes na makukuha natin." puno niya. "Bahala ka kung anong gagawin mo jan." tumayo ako sa pagkakaupo ko at umalis sa room. "WAIT IAN!" narinig kong sumigaw si Trixie at sumunod sa kin. Wala akong pakialam sa kanya! "NIKOLAI, PUPUNTA MUNA AKO SA CR HA??" biglang bumangga sa kin si Kristin. "Kristin.. Ok ka lang??" "Ah.. Sorry. Sige." sabi niya tapos yumuko at umalis. Nasasaktan pa rin ako. "O, bakit di ka niya pinansin???" sumabat kaagad ang peste na 'to. "Wala ka ng pakialam dun. It's none of your business! So leave me alone!" siniga wan ko siya. "DIBA SI IAN VERCEDE YUN AT SI TRIXIE??? PUNTAHAN NATIN SILA." biglang sumulpot 'tong dalawang babaeng estudyante sa harapan ko. "Ikaw nga, Ian Vercede tapos ikaw naman si Trixie, diba???" tanong nung isa. "Ah. Oo." sabi naman ni Trixie sabay ngiti. "Wow.. You really suits for each other. Kaya kayo ang iboboto ko sa pageant. Goo d luck! Fans niyo na kami." sabi nung babae at umalis. "See, Ian?? Kapag magkasama tayo, sinasabi nila na we have a good combination. T hen we will gain many votes." Hindi ko na siya pinakinggan at nagpatuloy lang sa paglalakad. [Kristin's POV] After several minutes.. Nagsimula na nga ang People Choice.. Nakahelera kami ngayong mga class muse at prince charming at nag-aabang sa mga e stduyante para sa mga votes nila. Pupunta lang kasi sila sa min tapos magvovote sa pamamagitan ng pagcheck n g papel sa may harapan namin. "Naku, ang liit pa ng votes natin Jason." napansin ko na ang daming pumupunta ki na kuya Ian at nagvovote. "Bakit ba ganun??? Artista rin naman ako eh!" >__________< "AYIEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!" biglang nagsigawan yung mga estudyante na nagvovote ki na kuya Ian. Kaya nga pala.. Hinalikan lang pala ni lamok ang pisngi ni Ian.. HaissTT.. T____T "Jason.. Gawin din natin yung ginagawa nila." sabi ko kay Jason. "Ayoko. Bahala na kung hindi tayo manalo. Basta we did our best." sabi niya. Ang cool talaga niya.. XD Oo nga naman.. Basta we did our best.. Ok na.. XD

After the voting.. Ang results: IV-A- Ian and Trixie- 345 votes IV-B-***** and ****- 109 votes IV-C-***** and ****- 97 votes IV- D- **** and ***- 88 votes III-A- ***** and ****- 145 votes III-B- ***** and ****- 150 votes III-C- **** and *****- 105 votes III-D- ***** and ****- 108 votes II A- ***** and ****- 170 votes II-B- Kristin and Jason- 256 votes II-C- ***** and ****- 134 votes II-D- ******and ******- 87 votes I-A- ***** and ***- 103 votes I-B- ***** and *****- 91 votes I- C- ***** and ********- 65 votes I-D- ****** and ****- 79 votes At least pumangalawa kami ni Jason. "Tin!! Congrats! Pangalawa kayo sa votes." sabi ni Nikolai. "Hahaha.. Salamat. Hooo! Sige aalis na muna ako ha??? Jan na muna kayo. Sige, Ja son. Ang cool mo talaga!" sabi ko at umalis. [Ian's POV] "Ian, as expected tayo ang may pinakamaraming votes. This is so super." sabi ni Trixie. Napangiti na rin ako kasi at least pumangalawa sila Kristin. Bigla na lang may dalawang babaeng estudyante ang lumapit kay Trixie at parang m ay ibinulong sa kanya tapos umalis naman. Napansin niya ako na tinitignan ko siya habang kinakausap yung dalawang estudyan te. "O, Ian. What's wrong??" tinanong niya ako. "Sino sila??" "Ah.. Yun.. Nagvote yun sa 'tin. Nagcongratulate kasi tayo ang may pinakamaramin g votes." sabi niya. [Kristin's POV] "Hmmm....Lalalala.." haissTT.. wala lang magawa. Kumakanta na lang habang hinuhu gasan ang kamay ko. XD "We have to do our best at least kung hindi kami manalo, okay lang." sabi ko sa sarili ko habang nakaharap sa salamin ng CR. *BOOGSH* Biglang sumara yung pinto kaya kaagad akong pumunta dun.. "LOCK!! BUKSAN NIYO 'TO!! BUKSAN NIYO!!" sumigaw ako habang sinusubukang buksan ang pinto.. PAKSHEYTT! MALAPIT NA ANG PAGEANT.. KUNG HINDI AKO MAKAKALABAS RITO, DISQUALIFIED NA KAMI.. >_______________< "TULONG!!" kahit anong gawin ko di pa rin mabukas yung pinto. [Ian's POV] After several minutes.. Nagsimula na nga ang pageant. "Jason! Si Kristin, anjan na ba??" narinig kong sumigaw si Nikolai at tinanong a ng lalakeng partner ni Kristin. "Akala ko ba kasama mo siya?? Tara! Hanapin natin, magsisimula na ang pageant ba ka madisqualified tayo." sabi naman nung lalake at umalis kasama si Nikolai. Nawawala si Kristin????

Bigla na namang sumulpot yung dalawang estudyante na kumausap kanina kay Trixie at may ibinulong sa kanya. Ano ba talaga ang nangyayari???? [Kristin's POV] Kahit anong gawin ko, kahit tinadyakan ko, sinuntok.. Di pa rin bumubukas yung pinto.. "TULUNGAN NIYO AKO PLEASE...KUYA IAN...." napaupo na ako sa sahig at umiiyak na. "WAG NIYO KONG IWAN..." [Ian's POV] "Where's the representatives of Sophomore section B?? Akala ko ba anjan na sila? ?? Magsisimula na yung pageant, wala pa rin sila??? Gusto ba nilang madisqualified???" sabi nung host. "Hey, can we start the pageant and just disqualify them??? Naiinip na kami rito sa kahihintay sa kanila. Masasayang lang yung oras!" nagreact kaagad 'tong pesteng 'to. Nagdududa na ako. "Yeah, sure. Ok. Sige, magsisimula na tayo. Ladies and gentlemen, be ready." sab i nung host. "Wait! Hindi ako pupunta ng stage unless mahanap si Kristin. Sige, aalis muna ak o." sabi ko at umalis. Kristin.. where are you?? "TEKA, IAN! BAKIT BA?! KUNG AALIS KA PATI RIN TAYO MADIDISQUALIFIED!" sumigaw si Trixie. Kaya lumingon ako sa kanya. "THE HELL WITH YOU! I DON'T CARE IF I WILL NOT WIN THE PAGEANT AS LONG AS KRISTI N WILL COME BACK!" nagpatuloy kaagad ako sa paglakad. San ka na ba Kristin??? Sana walang masamang nangyari sayo.. Cause if yes.. Hindi ko alam kung mapapatawad ko pa ba ang sarili ko.. Please.. magpakita ka.. Nasalubong ko yung dalawang babaeng estudyante na kinakausap kanina ni Trixie.. May kutob ako na alam nila kung saan si Kristin. "HOI KAYO!" sinigawan ko sila. "Ikaw pala Ian Vercede. Ang gwapo mo talaga sa personal." sabi nung isa. Kapal.. "DON'T MESS UP WITH ME! ALAM KONG ALAM NIYO KUNG NASAAN SI KRISTIN KAYA SABIHIN NIYO SA KIN OR GUSTO NIYONG MAY MANGYARI SA INYO!" tinakot ko sila. "H-HUH??? W-wala naman kaming kaalam-alam jan." "SI TRIXIE BA ANG MAY PAKANA NITO?! TELL ME!! OR ELSE?!!" sumigaw ulit ako sabay suntok sa wall. "Oo! Si Trixie! Natakot kami kasi binalaan niya kami na kung hindi naman gagawin ang pinaggagawa niya, ififired niya ang mga magulang namin sa trabaho, siya kasi yung may-ari ng pinagtratrabah uan nila.." "WHERE IS SHE??? WHERE IS SHE?!" "N-nandun sa s-second floor, sa girls CR. Nilock namin yung p-pinto." takot na s umagot yung dalawa. Kaagad naman akong pumunta sa second floor at pinuntahan ang girls CR. Totoo nga na lock yung pinto kaya naman binuksan ko kaagad. "Kristin???" nakita ko si Kristin na umiiyak sa isang sulok. "Kuya Ian?? Kuya..." biglang siyang tumayo at niyakap ako. Umiiyak siya. "Wag ka ng umiyak. Andito na ako. Di kita iiwan.." "Kuya..Natatakot ako.. Kuya.. Wag mo akong iwan.." "I promise. Di na kita iiwan uli.. Lika na.." kinuha ko ang kamay niya at lumaba s na kami sa CR. Bumaba na kami sa second floor..

"IAN?!? WHERE ARE YOU GOING??! ANG PAGEANT NATIN! JUST LEAVE HER ALONE!" sumabat na naman si Trixie. "DON'T EVER F*CK UP WITH ME!" sumigaw ako at nabigla ang lahat ng estudyante na nasa paligid namin. "I THOUGHT YOU WERE A DECENT GIRL BUT I WAS WRONG. YOU'RE JUST NOTHING BUT A SEL FISH EVIL BRAT! SA SUSUNOD NA MAPAHAMAK NA NAMAN SI KRISTIN DAHIL SAYO, YOU WILL SEE THE R EAL ME! AYOKO KO NG MAKITA ANG PAGMUMUKHA MO!" sumigaw ako at nagpatuloy sa paglakad. Pumunta kaming dalawa ni Kristin sa parking area at sumakay na sa kotse. Umiiyak pa rin si Kristin.. "Wag ka ng umiyak, okay??? Wag kang mag-aalala, ok na lahat. Di na kita iiwan.. Please trust me.." sabi ko sa kanya habang nagmamaneho sa kotse. Hanggang sa dumating na nga kami sa min.. Binuksan ko yung pinto at bumaba na siya. "Wag ka ng maging malungkot ok??" "Kuya.." umiyak na naman siya at niyakap ako. "Nandito lang ako palagi sa tabi mo Kristin kasi mahal na mahal kita.." [Van's POV] Natapos na nga ang 1 week celebration ng school festival namin.. Ngayon, para sa finale.. Ang FIREWORKS DISPLAY.. 15 minutes na lang bago mag 12midnight at magpuputukan na ang mga iba't-ibang fi reworks sa school. Napansin ko si Trixie na nakaupo lang sa isang bench na malungkot kaya pinuntaha n ko. "Coffee?? You want??" sabi ko sa kanya at tumabi. Tinanggap naman niya yung coffee. "Salamat." "You're welcome. O, ang lungkot mo yata, may problema ba??" "Hmmm.. Kahit anong gawin kong pagpapapansin kay Ian, kahit ginagawa ko na lahat para isang beses man lang, mapansin niya ako pero sa paningin niya, si Kristin pa rin.. I already did my be st pero napunta lang sa wala..Si Kristin pa rin ang gusto niya.." naluluhang sinasabi sa kin ni Trixie. "But it's not right na gagawa na lang tayo ng masama para makuha natin ang gusto natin. Wala tayong kaalam-alam pero meron na pala tayong sinasaktan. If you really do love that person, hahayaa n mo lang siya kung saan siya masaya, you will not force him to love you..." sabi ko. Ngumiti siya. "Alam mo, ang galing mo palang mag-advice." sabi niya. "Hmmm.." ngumiti na rin ako. [Ian's POV] "Coffee???" inalok ko ng kape si Kristin na nakaupo ngayon sa may terrace namin sa taas. "Salamat." tinanggap naman niya. "Sayang. Ang saya siguro dun sa school natin.. " sabi ko. "Kuya Ian.. Mapapatawad mo pa ba ako???" biglang nagtanong sa kin si Kristin. "Hmmm... Sa katunayan nga dapat ako yung humingi ng tawad sayo. Kung hindi lang sana ako nagpadala.. Hindi sana 'to mangyayari.." tumingin ako sa langit. "Kaya I'm sorry... I'm so sorry Kristin.." Ngumiti siya. "Sorry din kuya Ian..Naging selfish ako.." "Ano ka ba.. Kristin.... Mahal na mahal kita." "Mahal din kita kuya Ian.. Mahal na mahal kita.." sabi niya. At unting-unti na ring lumalapit ang mga mukha namin hanggang..

... ... .. we kissed and suddenly the fireworks were heard... ____________________________________________________________________ Episode 23- KUYA KIAN [Kristin's POV] Sana ito na 'to.. Back to normal na naman kami ni kuya Ian. Magkatabi na naman kaming natutulog.. "Hmmmm..." habang tinitignan ko si kuya Ian na natutulog. Ako kasi yung unang na gising. "Bakit ang cute niyang tignan kapag natutulog siya??" >___________< Bigla siyang nagising.. "O, gising ka na pala???" sabi niya sabay hikab. Ngumiti siya. "Namiss talaga kita." sabi niya sabay kirot sa pisngi ko. "ANO BA! ANG SAKIT NUN." "Hahaha.. Sige, babangon na ako. Magluluto na ako ha??" sabi niya at aakmang bab angon. Namiss ko rin siya kaya gusto ko munang makipaglambingan sa kanya.. CHOS. >_________< Hinawakan ko ang braso niya. "Dito ka muna.. Namiss din kita eh." sabi ko. "Talaga? Sige nga, halikan mo nga ako." sabi niya. "ADIK KA TALAGA!" "Eh bakit ba?? Normal lang naman yun. Halikan mo ako dito sa pisngi kundi magtat ampo ako sayo." "ALAM MO OA MO TALAGA. SIGE NA NGA." hinalikan ko siya sa pisngi. Bigla niya ako tinulak at napahiga na naman ako sa kama. Nasa ibabaw ko na siya ngayon.. "A-aanong gagawin mo??" *awkward..awkward* >///< "I really miss you so much.." sabi niya then he kissed my lips. *TOK! TOK! TOK!* Biglang may kumatok. Napatigil kaming dalawa sa paglalambingan. Sino ba yang churvaletch na yan?!? Panira naman ng moment. "Teka.. Bubuksan ko lang yung pinto." sabi ni kuya Ian at tumayo na. "Wag mo akong iwan dito." bumangon din ako. Sabay kaming pumunta sa baba at binuksan yung pinto. Nagulat ako ng biglang nanlaki ang mga mata ni kuya Ian nang makita niya ang lal ake. Parang nasa 26 years old yung lalake at parang magkahawig sila ni kuya ian??? "O, kuya Ian?? May problema ba??" "O, anong problema mo Ian??" sabi nung lalake. "K-KUYA?? ANONG GINAGAWA MO RITO????" gulat na pagkakasabi ni kuya Ian sa lalake . WHAT?!? KUYA?!? "Well..Binibisita ka. Ito naman si bunso." sabi nung lalake. "Bakit hindi mo man lang kami pinaalam?? Eh di sana nakapaghanda kami rito." sab i naman ni kuya Ian sa kanya. "Ano ka ba. You are Kristin Hernandez right?? By the way, I'm Kian Vercede, olde r brother of Ian. Nice to meet you." sabi niya sabay alok ng handshake. Kian Vercede???? *isip..isip..isip* Tadadada!! Si KIAN VERCEDE?!??!?! YUNG... YUNG... CRUSH KONG ARTISTA?!?!?!?

XD OO NGA NAMAN! PANU KO BA SIYA MAKAKALIMUTAN?!?!? "TALAGA?!?!? AHAHAHA!!" niyakap ko kaagad si kuya Kian! >_______< "ALAM MO BA, CRUSH NA KITA NOON PA! DALI PASOK KAYO." "Hahaha. Sige, salamat." Gulat na gulat naman si kuya Ian sa reaksyon ko. Well.. Noong 9 years old ako, crush ko na talaga si kuya Kian, palagi kong pinan onood ang mga palabas niya. "Sige, maghahanda lang muna ako ng inumin. Maiwan ko muna kayo." sabi naman ni k uya Ian. Yikes! Pagkakataon ko na 'tong kausapin si IDOL KIAN.. XD Siya pala si Kian Vercede. He is an in-demand actor as well as a high-rated mode l. "Alam niyo ba, crush ko kayo simula nung 9 years old ako. Palagi ko talagang pin anonood ang mga movies niyo, TV drama tapos marami pang-iba! Dream come true na talaga na makita ko ang IDOL KON G CRUSH.." pina-OA na sabi ko kay kuya Kian. Natawa siya. "Ang saya mo sigurong kasama nuh? Pinanonood ko kayo ni Ian sa TV kaya nga sigur o di ka niya maiwan." sabi niya. "Ahehehe.. Hindi naman po siguro ganun. XD Basta masayang-masaya ako ngayon dahi l nakita ko na po kayo ng personal! HOOOO!!" sabi ko. "Hahaha. Kuya Kian na lang saka wag ka ng mag-po sa kin parang naman na matandan g-matanda na ako." sabi niya sabay killer smile. Bakit ba ang gwagwapo nilang magkapatid?!? >_________< Sana single pa 'tong si Fafa Kian.. "Ah.. Kuya Kian...ah... eh.. may asawa ka na ba???" .... Ngumiti muna siya bago sumagot. Sana wala pa... TT________TT "Meron na... Bakit mukha pa rin ba akong teenager na parang walang asawa??? Haha ha." sabi niya sabay tawa. O______________________O Oh no! This can't be! >____________< T___________T Sino ba yang babaeng yan?!?! Bakit niya kinuha ang KIAN KO?!?!? TT________TT "Ganun po ba??? HaissTT.." kakalungkot naman. Dumating na si kuya Ian na may dalang kape. "Coffee??" tanong niya. "Sige." sabi naman ni kuya Ian saka tinanggap yung kape. Umupo si kuya Ian katabi ko. Napatingin sa min si kuya Kian at napangiti. "You really look great with each other. Good combination. Ang gaganda at gwagwap o siguro ng mga pamangkin ko rito." sabi niya. Kakahiya naman 'to.. >///< "Anung kailangan mo rito??" cold na pagkakasabi ni kuya Ian kay kuya Kian. "Oi. Bakit ka ba ganyan??" sinabihan ko siya. "Gusto kitang bisitahin, kayo. Saka kahapon pala, birthday ni Mama, nabigyan mo na ba siya ng regalo??" tanong ni kuya Kian sa kanya.

"Tsk.. Wala. Wala akong pakialam sa kanya. Total, masayang-masaya na siya sa buh ay niya ngayon." "Hmmm.. Hanggang ngayon pala, di mo pa rin siya napapatawad.." "I don't care. I can't forgive her that easily. Di naman niya alam kung gaano ka sakit ang ginawa niya sa 'tin." O.o Ano bang pinag-uusapan ng dalawang 'to??? Bakit parang nag-aaway na?? O.o "Bakit ba ang tigas ng puso mo? May dahilan si Mama kung bakit niya ginawa yun. I understand her dahil kung ako man nasa katatayuan niya, gagawin ko yun." sabi naman ni kuya Kian. "Ang iwan tayong basta-basta?! Ang.. pagpapabaya sa 'tin sa kalye noon?? THE HEL L!" sabi ni kuya Ian na may halong galit. Biglang tumayo si kuya Ian. "Kung yan lang naman ang pag-uusapan natin.. Pwede ka ng umalis." sabi niya. "Oi.. Kuya Ian. Wag ka ngang ganyan. Wag ka ngang ganyan sa kuya mo." sabi ko na man. "I DON'T CARE. HA, HANGGANG NGAYON, NAGBULAG-BULAGAN KA PA RIN." sabi niya. Biglang lumabas si kuya Ian sa bahay at pinaandar yung kotse tapos umalis. "San ba pupunta yung mokong na yun??" tanong ko. "To clear his mind. Sorry, napagrabe yata ang mga sinasabi ko." sabi ni kuya Kia n. "Wala yun nuh. Bakit ba parang galit siya sa Mama niyo?? May ginawa ba siya para ganun siya magalit sa kanya??" nagtanong ako. "Hmmmm... We grow up a broken family kasi. 16 years old ako nun tapos si Ian, 8 years old ng ang mga magulang namin was separated. Grabeng naapektuhan si Ian dun. Lalo ng magkaroon sina Mama at Papa ng ibang pamilya. Naiwan kami ni Ian sa bahay ampunan. Sa tingin niya, wala ng pakialam sa kanya s ina Mama. Kaya malaki ang galit niya sa mga magulang namin. Pero bilang nakakatanda, naiintindihan ko naman sila Mama kung bakit sila nagkaganun ni Papa. Simula nun, nag-iba na ugali niya. Madali na siyang magalit, arogante at minsan insensitive dahil na rin siguro sa nangyari. Kahit anung pilit ni Mama na humingi ng tawad s a kanya, hindi pa rin niya ito pinakinggan.. Naiintindihan ko naman siya pero masyado na talagang matigas ang p uso niya..Sa tingin ko nga, ikaw lang ang nagpapalambot nun, di naman siya magtatagal sa gameshow na 'to kung aya w niya sayo." sabi ni kuya Kian. Kaya nga pala.. When we first met in the show.. Ang suplado niya tapos ang arogante pa. Hmmmm.. Masakit na masakit siguro sa kanya ang mga nangyari. Lalo ng iwan siya ng mga magulang niya, to grow up with a broken family. ...Growing up with no parents that will guide you.. After several minutes na pag-uusap namin ni kuya Kian.. Umalis na rin siya.. "Teka, kuya Kian, alam mo ba ang address ng Mama niyo??" tinanong ko siya. Siguro dapat kong puntahan ang Mama nila para kausapin. "Hmmm.. Sa ***********. Sige, salamat ulet ha." sabi niya at umalis. Hmmmm... Pupuntahan ko Mama nila para kausapin niya si Ian. Para di na siya maging ganun. Kaya nga siguro ganun yung ugali niya dahil wala siyang pamilya.. Wala siyang mga magulang na nag-aaruga sa kanya.

Pero wag kang mag-aalala kuya Ian. Gagawa ako ng paraan. _____________________________________________________________________ Episode 24- MAMA AND ME [Ian's POV] Kararating ko lang sa min. "Anong oras na ba?" tinignan ko yung wall clock. O__O 9pm na??? TT___TT Nang mapadaan ako sa sala, nakita ko si payatot na mahimbing ang pagkakatulog. Kaya pinuntahan ko. "Nakatulog siguro siya sa kahihintay sa kin.." sabi ko at hinaplos ang buhok niy a. Nagising siya. "Anjan ka na pala, sorry kung nakatulog ako." bumangon siya sabay hikab. "Sorry kung nagabihan ako. Kumain ka na ba??" inaaalalayan ko siya sa pagtayo. "Oo. San ka pala nanggaling?" "I was just refreshing my mind. Pumunta ako ng park." "Ganun ba?? Hwuaaaa.. Akala ko kung ano na nangyari sayo." niyakap niya ako. "Wag mo ng uulitin yun ha? Nag-alala ako sayo ng husto." puno niya. Niyakap ko rin siya. "Hindi ko naman hahayaan ang sarili ko na mapahamak nuh? Baka mamiss kita." "OA MO." sabi niya at nakatulog.. "Payatot?? Nakatulog siguro." kaya binuhat ko siya at dinala sa taas. [Kristin's POV] "Hwuaaaa..." umaga na. =___= Pero nakakaantok pa rin. "Gising na pala siya?" Inayos ko kaagad ang kama ko at bumaba na. And as usual, nakahanda na ang breakfast namin at si kuya Ian bumabasa na naman ng magazine. "Nakahanda na ang breakfast." seryosong sabi niya. Galit na naman ba siya?? "Ok. Salamat. Ikaw? Kumain ka na ba??" "Oo." tipid na sagot niya. TT______TT Ano naman ba ang nangyayari??? Umatake na naman ba yung sakit niya?? =_______= *TOK! TOK! TOK!* "Sino naman ba yan??" sabi ni kuya Ian at tumayo. Binuksan ni kuya Ian ang pinto. "IKAW? ANONG GINAGAWA MO RITO??" sabi niya. Sino ba yun??? Pumunta ako sa may pintuan. Ang Mama lang pala ni kuya Ian. Bakit ba siya ganun sa Mama niya?? "Kayo po pala. Bakit ka ba ganyan sa Mama mo??" sabi ko. Paano ba kami nagkakilala ng Mama ni kuya Ian?? Basta it's a long story! Mamaya ko na lang sa inyo sasabihin. "Ok lang Kristin. Kamusta ka na anak??" sabi ni Mrs. Brenda. Brenda kasi yung na me ng Mama niya. "Tsk. Ok lang ako kaya wag ka ng mag-aalala." cold na pagkakasabi ni Ian sa Mama niya. "Ganun ba?? Mabuti naman." ngumiti si Mrs. Brenda. "Ah. Sorry po talaga sa kanya. Pumasok po muna kayo rito." sabi ko na lang. "Kristin?!" sabi ni kuya Ian. "O, bakit??? Pamamahay ko namin din 'to ah? Sige po. Pasok po kayo." "Salamat iha." Pumasok si Mrs. Brenda at pinaupo ko sa sala namin. "Oo nga pala anak, congratulations sa pagiging sucessful ng career mo. Naalala m

o ba? Birthday ko noong isang araw, tinawagan kita sa cellphone mo pero di mo sinagot. Gusto sanang kayo ng ku ya mo na mamasyal tayo." sabi ng Mama ni Ian. "I don't care." ano ba naman 'to siyang sumagot?!?! T______T "Ah..eh..Anak, gusto mo bang mamasyal tayo ngayon?" nagtanong si Mrs. Brenda kay Ian. "AYOKO. KAYA PWEDE KA NG UMALIS." sumabat kaagad siya. "BAKIT KA BA GANYAN HA?! LIKA NGA RITO!" sabi ko at kinirot yung tenga niya. "ARAY! ANO BA!!" sumigaw siya. "Maghintay po muna kayo jan. Sandali lang po 'to." sabi ko at pumunta kaming dal awa ni kuya Ian sa taas. "ANO BA! BITAWAN MO NGA AKO!" sumigaw siya at binitawan ko naman. "Bakit ka ba ganun sa Mama mo?! Wala ka bang kahit respeto man lang??" sabi ko. "Respeto? Yung babaeng yun deserving ba na bigyan ko ng respeto?! HELL NO!" "ALAM MO WAG MONG HAYAAN NA MAG-AAWAY NA NAMAN TAYO DAHIL DITO. Kung ayaw mong m ag-away tayo, sumama ka sa kanyang mamasyal." tinakot ko siya. "WHAT?! I WILL NOT!" "O, GUSTO MO BANG MAKIPAGHIWALAY AKO SAYO?" "PERO THAT'S UNFAIR!" "BAHALA KA! KUNG AYAW MO, HIHIWALAYAN KITA!" bababa na sana ako ng bigla niyang hinawakan ang kamay ko. "OK! YOU WIN! SASAMA NA AKO." HaissTT.. Salamat, pumayag na rin. Nagbihis kaagad si kuya Ian at sabay kaming bumaba. "Sorry po talaga sa kahihintay." sabi ko kay Mrs. Brenda parang kasing naiinip n a. "Wala yun." ngumiti siya at tumayo. "O, anong tinutunganga mo jan?" sabi ko kay kuya Ian ng mahina. "Ah..Sasama po ako. Mamamasyal po tayo." nahihiya pa siya. CHOS. "Talaga anak? Thank God. My wish just had come true. Akala ko kahit kelan di na tayo magkakasamang magbonding man lang." masayang sinabi ni Mrs. Brenda. "Tsk. Can we go now??" "Sige, sige. Salamat talaga Kristin." lumabas na sa pintuan si Mrs. Brenda. "Wala po yun. Mag-enjoy ka kuya Ian." sabi ko. Pagkatapos, umalis na sila. HaissTT.. Sana magkabati yung dalawa. Pero panu nga ba napunta rito ang Mama ni Ian tapos kilala ko na siya?? *FLASHBACK* *ding.dong* pinindot ko yung doorbell. Ito kasi yung address na binigay sa kin ni kuya Kian kung nasan ang Mama nila. S aka hindi pa naman umuuwi sa bahay si kuya Ian. Bumukas yung pinto. May isang babae na nasa age of 40 siguro ang bumukas. "Kri..Kristin Hernandez??" kilala niya ako?? "Ah..Opo... Kayo po ba ang Mama ni Ian??" "Oo.. Pumasok ka. Napapunta ka yata rito??" sabi niya at pumasok naman ako sa ba hay nila. "Salamat ho. Gusto ko po sanang mag-usap tayo tungkol kay Ian." umupo ako sa sof a nila. "Bakit iha? May nangyari ba sa kanya??" "Wala naman po. Eh kasi po alam ko pong malaki ang galit ni Ian sa inyo. Gusto k o po sanang magkaayos kayo kaya kahit anung paraan susubukan ko." "Hindi ko alam iha eh. Kahit anong gawin ko, humingi ako ng tawad sa kanya, kina usap ko siya, di naman niya ako

pinakikinggan." "Bukas po, kausapin niyo siya. Ako po ang gagawa ng paraan.." *END OF FLASHBACK* Shinort cut ko na lang, mahaba talaga kasi yung pag-uusap namin eh. [Ian's POV] SHEYT TALAGA. Kung hindi lang sana nanakot 'tong payatot na 'to. Hindi sana ako mapipilitang sumama. T________T "WAG KANG MAGPAKASAYA NA AKALA MO PINAPATAWAD NA KITA. PINAGBIGYAN KO LANG SI KR ISTIN KAYA AKO SUMAMA SAYO. O, SAN TAYO MAMAMASYAL??" sabi ko habang 'tong matandang b abae 'to ay nasa back seat. "Sa mall tayo anak. Baka may gusto kang bilhin dun, akong bahala." "Sa mall??? Matao dun. AYOKO." "Ganun ba.." naging malungkot siya. "HaissTT. Pero sige, magsusuot na lang ako ng jacket at ng sunglasses para di ak o mamukhaan." sabi ko na lang. Pagkatapos, dumating na rin kami sa mall. Siyempre binalutan ko na ang sarili ko ng maraming saplot. "Kumain ka na ba anak? Pumunta tayo dun." tinuro niya yung restaurant. "Bahala na kayo kung anong gagawin niyo. Susunod lang ako." sabi ko na lang. HaissTT.. Amboring! =__________= Pumasok na kami sa restaurant. "Diba anak, gusto mo yun??" Hindi na ako nakinig sa mga sinasabi niya at panay rin ang tingin sa kin nung mg a tao sa paligid. Shet naman 'to o, parang nakakahalata sila. "Pwede bang bilisan mo?? Nakakahalata na yung iba." sinabihan ko si.. basta! Di pa rin siya deserving na tawaging MAMA. "Teka anak.." kinuha niya yung inorder niya. "Sige upo tayo dun." sabi niya habang dala-dala yung tray. Muntik na niyang mahulog ang tray dahil sa bigat kaya napilitan akong tumulong s a kanya. "Ano ba. Mag-ingat ka nga!" sabi ko at nilagay ang tray sa table na tinuro niya. "Sorry talaga." umupo siya. "Kumain ka na." "Tsk." lumingon ako sa kabila at hindi ginalaw yung inorder niya. "Alam mo ba anak, masayang-masaya ako kasi pinagbigyan mo ako na makasama ka." (T _____T) "So?" sabi ko. "Ito yung birthday wish ko na sana makabonding man lang tayo. At dahil dun, ang saya ko anak." "Wag na wag mo nga akong tawaging anak. Dahil kahit kelan, di ka naging magulang sa kin." "Anak.. I'm sorry. Alam ko na marami akong pagkukulang sayo, sa inyo ng kuya mo pero hayaan mo naman akong bumawi." sabi niya sabay hawak sa kamay ko. Kinuha ko kaagad yung kamay ko sa pagkakahawak sa kanya. "BAHALA KA NGA." sabi ko na lang. "Ah, anak. San mo ba gusto?? Gusto mo bang maglibot-libot tayo? Tapos kung anong magustuhan mo, bilhin natin." ngumiti siya. Bakit ba siya ngumingiti?? T__________T "Ewan ko sa inyo." bigla akong tumayo. "AMBORING NIYO!" BADTRIP NAMAN 'TO O! Nang lumabas ako sa restaurant may biglang bumangga sa kin tapos natapon yung su nglasses ko.

"BWISIT! BAKIT KA BA BUMANGGA SA KIN?!" ayan. Biglang napatigil yung mga tao na dadaan lang sana dahil siyempre! Namumukhaan na nila ako. "SI IAN VERCEDE!!! AHHHHH!!" pagsigaw nung isa, sumigaw na rin lahat. PAKSHEYT NAMAN 'TO. Yan, pinagkakaguluhan na naman ako. Yung iba nga nagtutulakan para lang makita a ko ng malapitan. SHEYT naman 'to o! "Teka po.. Wag nga po kayong magtulakan." sabi ko at parang di na rin ako makahi nga dahil sa sikip. "Anak!" narinig kong may sumigaw, ang makapal na mama ko lang pala. Lumingon ako kung saan siya sumigaw at nakita ko siyang kumakaway sa kin sa liko d. Dahil sa sikip at parami rin ng parami yung mga taong dumudumog sa kin.. Napatumba siya. Hanggang sa hindi sinasadyang natapakan siya nung isang babae. "ANO BA?! UMALIS NGA KAYO! CAN'T YOU RESPECT ME?!" sumigaw ako kaya nanahimik na man sila. "UMALIS NA KAYO!!" sumigaw ulit ako at nagsialisan na sila. Pinuntahan ko ang Mama ko. "Ok lang po ba kayo??" inaaalalayan ko siyang tumayo at napansin kong parang may pasa siya sa braso niya. "Ah. Oo. Ok lang ako. Ikaw?? Ayos ka lang ba anak??Pinawisan ka yata dahil sa si kip, teka kukunin ko lang panyo ko." kinuha naman niya yung panyo niya tapos pinahid sa mukha ko. Hinawakan ko yung kamay niya. "May pasa kayo sa braso niyo. Talaga bang okay lang kayo??" "Oo naman. Malakas ata 'tong Mama mo." sabi niya sabay ngiti. Bigla na lang siyang napaluha. "Anak.. Patawarin mo na ako. Alam kong malaki ang kasalanan ko sayo. Kami ng Pap a mo. Pero anak kaya lang naman ko ginawa yun. Di ko kasi kayang.. di ko kasi kayang pinaggagawa ng Papa m o sa kin.. Binubugbog niya ako nun..At natakot ako baka isang araw.. Gawin din niya sa inyo yung... minsan na n iya akong binalaan..kaya anak... Sana naman maintindihan mo ako. Anak.. Please.." sabi niya at hinawakan yung kam ay ko "Pero bakit niyo kami iniwan?? Bakit niyo kami iniwan sa ampunan???" "Anak.. Di ko kayo iniwan. Naghanap ako ng trabaho sa abroad para masuportahan k o kayo ng kuya mo.. Tapos ng balikan ko kayo.. wala na kayo dun." Hindi ako makasagot dahil sa galit ko. "Kaya anak.. Pabigyan mo ako na makabawi sa pagkukulang ko. Anak.." "Hmmm... O, sige." Ngumiti siya. "Maraming salamat talaga. Lika na. Maglibot tayo." [Kristin's POV] Sana nagkaayos na yung dalawa... Sana LORD... Naglilitanya na naman ako tapos sinasamba na ang lahat ng santo para lang magkaa yos yung dalawa. Santa Clara, Santa Maria, San Juan.. at kung ano pang santo.. Tulungan niyo silang magkabati. >__________< [Ian's POV] Natapos na rin ang pamamasyal namin. Ngayon, papauwi na kami. "Maraming salamat talaga anak." sabi ni Mama. Napangiti na lang ako. Kung ganun ito pala ang feeling.. Yung magkasama kayo ng masaya ng magulang niyo. Hinatid ko muna si Mama sa kanila.

"Sige, anak. Mag-ingat ka sa biyahe mo." sabi niya. ... "Opo.. Ma.." ngumiti ako. "Ang.. saya ko.. Maraming salamat.." puno ko. "Anak.. Ako rin.. pero dapat magpasalamat ka kay Kristin kundi dahil sa kanya, h indi sana ako magkakaroon ng lakas ng loob na kausapin ka.." ..... Pagkatapos, dumating na rin ako sa min. Mga 8pm na rin yun. Pagpasok ko nakita ko si payatot na mahimbing ang tulog sa mesa ng kusina. Nakatulog siguro sa pagbabasa, may libro kasi sa gilid niya. Kaya nilapitan ko siya. "Maraming salamat, Kristin. Dahil sayo..binago mo buhay ko.. Kaya ikaw lang ang mamahalin ko at wala ng iba.." sabi ko at hinalikan ko siya sa noo niya. _______________________________________________________________ Episode 25- HONEYMOON SPECIAL [Very Short Episode] [Ian's POV] Nandito kami ngayon sa airport. Siyempre para sa mission 6 namin.. Maghohoney kami. Pupunta kami sa Hongkong at dun kami magpapakasaya. "Calling all the passengers..." nag-announe na. "Kristin, tayo na." sabi ko hinawakan yung kamay niya. [Kristin's POV] >///< Ba't ba kinikilig ako? Naghoholding hands lang naman kami eh. Pero sana maging okay na ang kalalabasan nito. Sana di maulit yung nangyari sa min sa Hawaii. Sumakay na kami sa eroplano. Kaya di kami mainip sa biyahe pareho kami ni kuya Ian nakasandal sa isa't isa at natulog. After 1 hour and 30 minutes of travel, dumating na rin kami sa Hongkong. Siyempre, nagcheck-in kaagad kami sa hotel. "Sana magiging ok ang kalalabasan ng Honeymoon natin nuh?" sabi ko at umupo sa k ama. Ngumiti lang si kuya Ian. "I'll make sure na magiging ok lang ang kalalabasan, we will enjoy it." sabi niy a habang inaayos yung mga gamit namin. 3 days kami rito. Napangiti na rin ako. Pagkatapos niyang ayusin ang lahat bigla na lang siyang lumapit sa kin. "A-aano na naman ba??" >///< "Wala, masaya lang ako na sa wakas, nagkaroon na rin tayo ng time sa isa't-isa." sabi niya sabay ngiti. Sana ganyan na siya araw-araw, panay ang ngiti. "Lika na, magbihis na tayo." Of course, after sevaral minutes, nagbihis na rin kami at lumabas na sa hotel. Siyempre, magkaholding hands kami nuh. XD Naglibot-libot kami sa buong Hongkong. Di ko nga rin alam kung saang lupalok na kaming napadpad.. Basta masaya kami ni kuya Ian na naghohoneymoon. "Mahal na mahal kita Kristin.." "Mahal na mahal din kita kuya Ian." ________________________________________________________________________ Episode 25.2- THE FINAL EXIT [Kristin's POV] Nandito na kami ngayon sa hotel. Tapos na kaming mamasyal. Wooo. ^________^

Buti naging sucessful ang unang araw namin dito. "Buti naging okay ang unang araw natin dito. San na naman kaya tayo bukas??" sab i ko habang nakahiga sa kama. Humiga rin si kuya Ian at humarap sa kin. "Kahit saan basta magkasama pa rin tayo." sabi niya at pumatong sa ibabaw ko. "Woie... Anung ginagawa mo jan??" sabi ko kasi tinatanggal niya yung batones ng polo niya hanggang sa muscle shirt na lang yung natira. Kakahiya naman 'to, nasa ibabaw ko pa siya. >///< "I love you so much.. Kristin.." sabi niya at nilapit yung mukha niya sa kin. "SIRA!" "Bakit ba?? Lets just do it.There's nothing wrong with it." he then kissed my fo rehead. ..then my cheeks.. ..then my nose.. and now his lips are going into mine.. *teneneng..teneneng* Biglang nagring yung CP ko. Ano ba naman 'to o. Panira na naman ng moment. LOL "Teka, kukunin ko lang yung CP ko." sabi ko at kinuha kaagad ang CP. Si Papa??? "Hello, pa?? Napatawag kayo." "ANAK!! PWEDE KA NG PUMUNTA RITO! NAAYOS KO NA LAHAT NG PAPELES MO! MAGKAKASAMA NA RIN TAYO!!" sumisigaw si Papa. "Anong ibig sabihin mo pa??" I was confused. "Nakalimutan mo na ba?? Diba gusto mong magkasama tayo rito? Ikaw pa nga nagsabi nun na before mag Christmas sasamahan mo ako rito. Magkakasama na rin tayo. Kaya as I promised, in ayos ko na lahat ng papeles mo, flight ticket at kung ano pa. Dito ka na rin mag-aaral anak." Magkakasama na rin kami ni Papa?? Ang saya ko. Ito na yung laging pinapangarap ko na sana balang araw kami ni Papa ay magkasama . "TALAGA PA? THAT'S A GOOD NEWS! KELAN PO BA AKO PUPUNTA JAN??" "May pinadala na akong flight ticket kay manang, kunin mo na lang sa kanya. Sa s usunod na araw din, aalis ka na ng bansa, magsimula ka ng mag-impake ngayon." "Yikes! Thank you talaga pa. It is a dream come true. Sige po, mag-iimpake na ak o ngayon. I love you Pa." sabi ko. Ang saya nito. XD "I love you anak. Sige ingat ka ha. Hihintayin kita rito." inend call ni Papa. Ang saya ko. XD "Sino yung tumawag?" nagtanong kaagad sa kin si kuya Ian. "Si Papa, sinabi niya lang sa kin na pwede na raw akong pumunta sa kanya sa Aust ralia. Dun na niya ako pagaaralin. sa wakas, magkasama na rin kami ni Papa. Ang saya ko. Ito yung palaging dinadasa l ko kay Lord na sana isang araw magkakasama na kami ni Papa." masaya kong sinabi sa kanya. "Ganun ba?? Kelan naman??" biglang naging malungkot yung boses ni kuya Ian. "Sa susunod na araw daw. May flight na ako. Kuya Ian, tulungan mo ako. Babalik n a ako sa Pilipinas ngayon na. Baka mahuli ako sa flight ko." sabi ko at dali-daling inayos ang mga gamit namin . "Sige, tulungan na kita." Tinulungan ako ni kuya Ian sa pag-ayos at ng natapos na. "Ang saya talaga nito kuya Ian.." masayang-masaya na pagkasabi ko. Bigla siyang nanahimik.

"May problema ba kuya Ian??" "Hmmm.. Kung ganun.. aalis ka. Matatagalan ang pagbalik mo.." sabi niya na may m alungkot na tono. Kuya Ian.. Ano ba naman 'to. Ang hirap mamili.. Si Papa o si kuya Ian?? =_____= Eh pareho ko naman silang mahal eh. "Oo.. Parang ganun nga..pero di naman kita iiwan. kung gusto mo.. hindi na lang ako pupunta ng Australia. Marami ka ng ginawang sakripisyo sa kin.." sabi ko pero parang nalulungkot na rin ako k asi.. gusto ko sanang makasama si Papa. Ngumiti siya. "Ano ka ba. Ok lang. Diba ito yung pinapangarap mo? Ang magkasama kayo ng Papa m o? Ayoko ko naman na ako ang maging dahilan na hindi kayo magkakasama. Gusto ko, maging masaya ka. Kaya.. .masaya na rin ako para sayo. Dahil mahal na mahal kita." sabi niya. Niyakap ko siya. Alam ko na kung bakit ikaw ang minahal ko kuya Ian. "Maraming salamat talaga kuya.. Mahal na mahal din kita." sabi ko sa kanya at ni yakap ako ng mahigpit. "Lika na.." sabi niya. Umalis na kami sa hotel at sabay kaming pumunta sa airport papuntang Pilipinas. After several minutes of travelling.. Dumating na rin kami sa Pilipinas. Pumunta muna kami sa bahay ko para kunin ang flight ticket kay manang. Pagkatapos, dumiretso kaagad kami sa bahay namin ni kuya Ian. "San ba dito ang dadalhin mo??" nagtanong si kuya Ian habang tinutulungan niya a kong mag-impake. Parang nagiguilty din ako. Sinakripisyo ni kuya Ian ang studies niya para makasama lang ako tapos ako wala man lang ginawa kahit ano.. ok lang sa kanya na pumunta ako dun. Maybe I'm not deserving to be the girl that he will love. Kaya ng tumayo siya. Niyakap ko kaagad siya sa likod. "Kuya.. I'm sorry... Magkakalayo tayo.. Iiwan kita rito..." sabi ko at napaiyak na rin. Humarap siya sa kin at pinahid ang mga luha ko. "It's okay. Wag ka ngang maging malungkot, malulungkot na rin ako. Wag kang magaalala sa kin, malakas yata 'to. Kaya ikaw, promise me pag bumalik ka na rito sa Pilipinas, dapat tumaba ka na ha .." kinurot niya yung ilong ko. "Mamimiss kita payatot." sabi niya. "Mamimiss din kita kuya Ian." sabi ko and then we kissed each other lips for the last time. * [Ian's POV] Nasa studio kami ngayon ni Kristin. Para sa FINAL EXIT namin sa WGM. Siyempre dahil pupunta siya ng Austrailia kaya kailangan na naming magpaalam sa mga viewers dahil we will be separated. Di na kami magiging married couple. "WE WILL MISS YOU SIOMAI COUPLE AND FOR BEING THE HIGH-RATED MARRIED COUPLE IN W GM, YOU'RE AWARDED OF MBC'S BEST COUPLE AWARD. CONGRATULATIONS." sabi nung host at b

inigay sa min ang plaque. Siyempre kumakaway-kaway lang kaming dalawa ni Kristin sa mga audience and have our final message. "Thank you very much for supporting us guys because without you, we will not com e this far." sabi ko. "Because of WGM, we had learned alot. MABUHAY KAYO!" masayang sumigaw si Kristin dun sa mga audience. Pagkatapos, pumunta na kami sa backstage sabay kaway dun sa mga audience. Magkahawak ang kamay namin papunta sa backstage. Saka mamayang gabi, may party pa para sa min. At bukas na bukas din... Aalis na si Kristin ng bansa. [Kristin's POV] Pagkatapos nung final exit namin.. May party na ginanap which is intended for us only ni kuya Ian at sa mga special guests. Pero bakit hanggang ngayon wala pa siya?? "Wala ba si Ian, Kristin??" tinanong ako nung manager niya, si ate Andie. "Wala pa po eh. Hindi ko nga alam kung san na siya ngayon." sabi ko na lang. [Ian's POV] Nandito ako ngayon sa park. Nagpapahangin.. To refresh my mind.. Pero di kayang.. iwan ako ni Kristin.. Nasasaktan ako.. Gusto kong umiyak.. Pero di ko naman dapat siyang pigilan. Yun ang laging inaasam niya.. Na magkasama sila ng Papa niya.. Ayoko ko namang dahil sa kin, di sila magkakasama at maging malungkot si Kristin . Diba dapat kung mahal mo talaga ang isang tao, di mo siya pipigilan na hindi mag ing masaya?? "Mahal kita Kristin.. Kaya masaya na rin ako kung masaya ka.." * [Kristin's POV] Nandito na ako sa airport ngayon. Pero bakit wala si kuya Ian?? Di ba niya gusto akong makita?? Hindi ba niya gustong ihatid ako?? "Wala ba si kuya Ian, Nikolai??" tinanong ko ang kaibigan ko na ngayon kasama ni manang sa airport. "WALA EH. ANO BA YANG MOKONG NA LALAKENG YAN, AYAW KA BA NIYANG MAKITA FOR THE L AST TIME?? AKALA KO BA MAHAL KA NUN. Pero, Tin.. Mamimiss kita. Bakit ba kasi di pwe deng sumama sayo?? T__T Mag-ingat ka friend.Text-text na lang" sabi naman niya at parang naluluha. "Loka ka talaga, wag ka nga umiyak. Naiiyak na rin ako sayo eh." niyakap ko siya . "All passengers.." nag-announce na. "Sige, aalis na ako. Mag-ingat kayo.." sabi ko at umalis habang kumakaway sa kan ila. Panay din ang lingon ko sa paligid dahil baka pumunta si kuya Ian. Pero wala siya.. Hanggang sa muli, mahal na mahal kita kuya Ian. [Ian's POV] Natutulog ako ngayon sa condo unit ko. Siyempre, wala na kami ni Kristin. *teneneng..teneneng* Biglang naring yung CP ko.

"Hello?? Ate Andie??" sabay hikab. "HOI! IAN!! HINATID MO BA SI KRISTIN SA AIRPORT??!" bigla siyang sumigaw. "Wala, bakit ba??" "ANO?!?! BAKIT DI MO SIYA HINATID?! AKALA KO BA MAHAL MO SIYA?! NGAYONG ORAS NA YUNG FLIGHT NIYA! DON'T BE SO STUBBORN!" pinutol niya kaagad yung linya. Ayokong makita siyang umalis. Nakakalungkot.. Di ko kayang makita siyang iwan ako.. Bumangon kaagad ako at inayos yung kama. May biglang nahulog na necklace kaya kinuha ko. "Ito yung...... ibibigay ko sana kay Kristin... sa Hongkong.." sabi ko at parang naluluha na rin. A..ayokong malimutan niya ako. Kaya kaagad akong nagbihis at sumakay sa kotse ko papuntang airport. Nang dumating kaagad ako sa airport, nakita ko na lumabas sila Nikolai at si man ang. Timing baka andun pa si Kristin. "Nikolai!!" sumigaw ako at pumunta kaagad sa kanila. "Si Kristin??" nagtanong ako kaagad. "ANG HULI MO NA!" galit na sinabi sa kin ni Nikolai. Huli???? Pumasok kaagad ako sa airport at wala na akong pakialam kung makilala ako nung i bang tao. Kristin.. Please wag muna.. Napunta ako sa lugar kung saan naghihintay yung ibang pasahero sa flight nila.. "Kristin..where are you???" sabi ko pero nakita ko yung guard na bumabantay sa m ay glass door kung saan dadaan ang mga pasahero. "Guard, umalis na ba ang eroplano papuntang Australia??" nagtanong kaagad ako. "Ewan ko pero baka ilang minuto na lang lilipad--" Suddenly I heard a sound of an airplane that already set off... "Yan na po pala. Kakalipad lang." sabi nung guard. "Wait! Kristin!" nagpupumilit akong pumasok para puntahan ang labas pero pinigil an ako nung guard. "Di po kayong pwedeng pumasok, sir.." sabi nung guard at humarang sa kin. "NO! KRISTIN!! I.. I LOVE..YOU.." umiyak na ako at napaluhod. I suddenly punch the floor so many times.. Kristin... bakit??? But this is what they call it anyway.. Love is letting go.. _____________________________________________________________________ ----------------------------------------------------------------- EPILOGUE----------------------------------------------------------------------*AFTER 8 YEARS* [Ian's POV] "So Ian.. Dahil ang sucessful na ng career mo ngayon, you've been one of the hot test male celebrity, maraming nagkakandarapang mga babae sayo, nasa sayo na lahat. Gwapo, ugali, yaman and fam e.. wala ka bang planong mag-asawa??? You're already 26 years old.. Isn't it the right age to marry someo ne??" nagtanong yung host sa kin. Nagpluplug-in kasi ako ng Movie ko, bago pa lang kasi pinalabas in theaters nati onwide. "Hahaha.. Hmmm... I've been already waiting for someone. And my heart is already taken by her." sabi ko na lang. "Hahahaha, so kayong mga babae o mga bakla jan, taken na ang fafa Ian natin." sa bi nung host. Kaya tumawa na lang ako.

Pagkatapos ng guesting ko sa show nila, umalis kaagad ako gamit ang kotse ko. "I can't forget you that easily Kristin.. Even if it would take years... Umaasa pa rin ako magkikita tayo.." * [Kristin's POV] Kararating ko lang sa NAIA... Hwuaaaaaa..... >____________< Namiss ko ang Pilipinas.. My Home Sweet Home. Milagro ata walang nakakilala sa kin. Eh.. siyempre mga 8 years na rin akong nawala rito. Malamang nakalimutan na ako nung iba that I exist... HaissTT.. =______= Hindi na rin kasi ako naupdated kung ano na nangyayari rito.. Tulad na lang ni Nikolai.. Nabalitaan ko na lang... Sila na pala ni Anthony... Tapos engaged na raw.. Ang dali naman! TT_________TT Naunahan pa ako nung bruha. "Hello Kristin??" tinawagan ko si Nikolai. "Hoi!! Andito na ako sa airport. Nandito na ako sa Pilipinas. Hindi mo man lang ba iwelcome back ako??Kinalimutan mo na yata ako simula na naging kayo na ni Anthony." "TALAGA?!?!?? ANDITO KA NA??! ANG SAYA NITO!! SIGE PUPUNTAHAN NA KITA JAN!! KALO KA KA! BAKIT DI MO SINABI SA KIN NA DARATING KA NA PALA?!?! WAIT KA LANG JAN HA." Hmmm.. Matagal-tagal din ako nawala.. Nakalimutan na kaya niya ako??? After several minutes sa paghihintay.. Dumating na rin sila Nikolai.. And as expected kasama niya si Anthony. "Namiss kita!!" niyakap kaagad ako ni Nikolai. "Ako rin naman. Kaloka ka talaga, naunahan mo pa ako. Kamusta ka na Anthony?" tu mingin ako kay Anthony. "Ok lang, akala namin dun ka na talaga sa Australia magstastay.." "Namiss ko kasi ang Pinas eh. Saka nga pala, congratulations sa inyo.. Siguro an g gwagwapo at ang gaganda ng mga inaanak ko nito." sabi ko sabay tawa. "Grabe ka naman. Sige tara na." umalis na kami sa airport at sumakay sa sasakyan ni Anthony. "So, ibig sabihin nito dito ka magpapasko??" nagtanong sa kin si Nikolai habang si Anthony naman ay nagmamaneho. "Oo.. siyempre, namiss ko kayo, si manang.." Ang laki na talaga ng pinagbago ni Nikolai. Mas lalo siyang gumanda.. XD "Si Van?? Simula nung umalis ako wala na akong balita sa kanya.." "Ah.. si Van?? Narinig ko na mas finocus niya ang mga company nila.." "Ganun ba.." Bigla na lang ako napatingin sa isang billboard na dinaanan namin.. Kuya Ian... "Oo nga pala, Nikolai.. Ka..kamusta na si kuya Ian??" nagtanong ako. "Ha?? Ok lang naman siya, mas lalong sumikat. Alam mo ba nasali siya sa TOP 5 MO ST HOT CELEBRITY ICON SA ASIA.. Ang mokong na asawa mo, supersikat na sa buong mundo.." Hmmm... Siguro nakalimutan na niya ako.

"Nandito na tayo.." sabi ni Anthony at bumaba sa kotse. Eh bakit parang park 'to??? Di naman 'to sa min eh.. Bumaba na rin si Nikolai kaya bumaba na lang ako, "Bakit tayo nandito??" naguluhan ako. "Alam mo, may naghihintay sayo rito. At alam kong gustong-gusto mo na rin siyang makita.." sabi ni Nikolai. "Sige, iiwan ka na namin." sabi naman ni Anthony at sumakay na silang dalawa sa kotse tapos umalis. "Hoi! Kaloka naman 'to. Si manang ba yung tinutukoy nila??? >_________< Baka si manang. Namiss ko siya ng sobra. Gusto ko na siyang makita." May biglang dumating na lalake at may dalang flowers. "Welcome back.. Did you miss me??" sabi niya at inabot ang flowers sa kin. .............. O______________O Kuya Ian?! "Kuya Ian!!" niyakap ko kaagad si kuya Ian. Ang saya nito. XD "Akala ko nakalimutan mo na ako.." sabi ko sa kanya. "Panu naman kita malilimutan?? You've been the girl I will always love and the g irl that I'm waiting for. Ikaw.. baka nakalimutan mo na ako.. Do you still love me??" nagtanong siya. Hwuaa... :"> I really miss him. Bakit parang lalo siyang gumagwapo??? >___________< "Of course.. Mahal na mahal kita...kuya Ian.." Ngumiti siya. Bigla siyang lumuhod. "Kristin Hernandez...Ngayon na wala na tayo sa We Got Married..." ...... "Now.. please, can you be my real wife??" sabi niya at inabot yung diamond ring. .....?? "Tumayo ka nga! Sira ka talaga! Bakit mo naman ako magiging real wife agad-agad? ? Bakit?? Naging girlfriend mo na ba ako??" ...... ......... "I love you, Kristin.." "I love you too.. Ian.." THE END! Kristin <3 Ian Siomai Couple Forever!!