Veldwerkopdracht

Architectuurgeschiedenis en Esthetica

Studenten: Pim Smits, Erfan Ahmadi, Miquel Abdoulrazak

Studentennummers: 0913697, 0912242, 0907740
Docent: drs A. Dunning
Vak: Architectuurgeschiedenis en esthetica
Klas: BOU15-14B

Inhoud
De opdracht ............................................................................................................................................. 3
De gelopen routen................................................................................................................................... 3
De gebouwen ................................................................................... Fout! Bladwijzer niet gedefinieerd.
Het stadhuis......................................................................................................................................... 4
Rocket post company B.V. ................................................................................................................... 5
ABN- Amro gebouw ............................................................................................................................. 6
Robeco gebouw ................................................................................................................................... 7
Schielandshuis ..................................................................................................................................... 8
Citykerk Het Steiger (Sint Dominicus kerk) ......................................................................................... 9
Sint-Laurenskerk ................................................................................................................................ 10
Rotterdam Libary ............................................................................................................................... 11
Blaaktoren ......................................................................................................................................... 12
Kubuswoningen ................................................................................................................................. 13
De Markthal ....................................................................................................................................... 14
Het Witte Huis ................................................................................................................................... 15
The Red Apple ................................................................................................................................... 16
Pauluskerk ......................................................................................................................................... 17
CalypSO (De Maurtisweg).................................................................................................................. 18

De opdracht
De student gaat de straat op om gebouwen te bekijken om oog te krijgen voor vastgoed en
architectuur. Je volgt n van de genoemde routes en bekijkt tien gebouwen. De resultaten van de
opdracht worden verwerkt in een verslag. Voor de inleverdatum: zie weekschema.
Het verslag moet minimaal bevatten:
- Fotomateriaal (eigenhandig gemaakt) van 15 gebouwen
- Situatietekening (kaartmateriaal met duidelijk de route aangegeven en waar elk gebouw zich
bevindt)
- Belangrijke data (namen, adres, jaartallen, hoogte, etc.) en achtergronden
- Bekijk de gevel(s) en de bouwstijl. Wat valt je op?
- Noem minimaal vijf zaken die je opvallen aan de gevel en de bouwstijl/architectuur
(bijvoorbeeld een bijzondere vorm van de ramen, ornamenten in de gevel, bijzonder
metselwerk, de architectuur, etc.)
- Vergelijk wat je ziet met de theorie uit de boeken.
- Op welke architectuur of bouwstijl lijkt dit gebouw het meest? Benoem en beschrijf die stijl.
- Benoem minimaal vijf kenmerken van die bouwstijl (volgens de theorie).
- Wat vind je mooi aan het gebouw?

De gelopen routen + gebouwen

1. Het stadhuis
2. Rocket Post
Company BV
3. ABN AMRO
gebouw
4. Robeco gebouw
5. Atlas van Stolk
6. Citykerk Het
Steiger (Sint
Dominicus kerk)
7. Laurenskerk
8. Rotterdam
Libary
9. Blaaktoren
10. Kubus woningen
11. De Markthal
12. Het Witte Huis
13. The Red Apple
14. Pauluskerk
15. CalypSO
Taakverdeling:
Erfan: 1-5
Pim: 6-10
Miquel: 11-15

Het stadhuis
Het stadhuis in Rotterdam aan de Coolsingel is gebouwd tussen 1914 en 1920 naar een ontwerp van
Henri Evers.
In het begin van de 14e eeuw stond aan de
Hoogstraat een stedelijk gastverblijf waar
handelaren en kooplui op doorreis logeerden. Dit
pand werd later door de gemeente in gebruik
genomen als raadshuis. Aan het eind van de 19e
eeuw werd het raadshuis te klein bevonden en niet
meer passen bij de groeiende stad. In 1904 werd
besloten dat er een nieuw raadshuis moest komen. Er werd gekozen voor een stadsboulevard, een
statige laan met monumentale gebouwen waaronder het nieuwe stadhuis en het postgebouw. Dit
idee was al voorbereid in 1860 echter maakte in 1911 Henri Evers een eerste ontwerp van het plan
en ook na een besloten prijsvraag werd het bouwplan in 1913
aanvaard.
Het gebouw is sinds 1997 een rijksmonument.
Wat opvalt als je naar de gevel kijkt, is het feit dat er heel veel
ramen zijn. De ramen hebben een rechthoekige vorm, echter
zijn de stenen eromheen in een halfcirkelvormig manier
gestapeld. Ook zijn de deuren in deze vorm vervaardigd.
Het stadhuis heeft een grondoppervlakte van 86 bij 106 meter
en is gebouwd rond een groot binnenterrein met aan
weerszijden twee doorgangen naar de stadhuisstraat en het
doelwater.
Evers ging uit van een Beaux-Artsstijl met Byzantische, Romanse en Art deco invloeden.
De klokkentoren is 71 meter hoog en staat boven de centrale hal. Bovenop de toren staat het beeld
van een gouden vredesengel door beeldhouwer Johan Keller.
Aan de gevel van het stadhuis zijn 11 medaillions bevestigd die ontworpen zijn door Lambertus F.E.
van der Tuuk. Op de drie medaillons zijn drie deugden geschreven, Fortido, Mutua fides en
Fraternitas. Ze betekenen van links naar rechts, moed, wederzijds vertrouwen en broederschap.
De Beax-Artsstijl is een stroming uit het eind van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw die
aansluit bij het neoclassicisme. In het frans betekent het letterlijk, schone kunsten.
Gebouwen in Beax-Arts zijn over het algemeen symmetrische pompeuze gebouwen met afwerking in
natuursteen. In de gevels zijn vaak zuilen, kroonlijsten, frontons, mascarons, pilasters, balustrades en
balkons met monumentale klassieke beelden verwerkt. Verder worden er zowel binnen als buiten
brede trappen en wijde bogen gebruikt.
Wat goed te zien is zijn ook de Byzantische invloeden. De werken zijn in hoge mate symmetrisch en
symbolisch. Kenmerkend voor de Byzantijnse kunst is een strakke compositie.
Verder zijn er enkele invloeden van de Romaanse architectuur terug te vinden in het stadhuis. De
bogen in dit gebouw zijn halfcirkelvormig die ook terug zijn te vinden in de Romaanse bouwkunst.
Wat ik mooi vind aan dit gebouw, is dat het ondanks de vele ornamenten en de drukke manier van
bakstenen metselen, alsnog een mooi symmetrisch gebouw is. Iets wat sterk terugkomt in de BeauxArtsstijl en ook in de neo-renaissance
Stadhuis van Rotterdam, Geraadpleegd op 18 december 15,
van https://nl.wikipedia.org/wiki/Stadhuis_van_Rotterdam#Geschiedenis

Rocket post company B.V.

Het nieuwe hoofdpostkantoor was drie keer zo groot als het gebouw aan de Noordblaak dat het
verving. Het oude postkantoor deed van 1875 tot 1923 dienst en werd in 1929 gesloopt. Vrijwel
gelijk met de ontwerpprijsvraag voor het
stadhuis werden de eerste ontwerpschetsen
voor het nieuwe hoofdpostkantoor gemaakt.
Het eerste ontwerp is in 1911 bij de
Rijksgebouwendienst getekend door
rijksbouwmeester H.Th. Teeuwisse. Het
uiteindelijke ontwerp kwam in 1915 van de
hand van rijksbouwmeester Kees Bremer.
Door materiaalschaarste vanwege de Eerste
Wereldoorlog duurde de bouw van
september 1915 tot april 1923.
Om meer aandacht voor het stadhuis te krijgen en het postkantoor een bescheidener positie te
geven aan de Coolsingel is het tien meter naar achteren geplaatst. Doordat het postkantoor
hiermee een voorplein kreeg, werd het tegengestelde effect bereikt.Bij het bombardement werd
het postkantoor niet onherstelbaar getroffen. Voor het postkantoor werden in de oorlog
noodwinkels gebouwd, die begin jaren zestig zijn gesloopt.
Het nogal Duits aandoende neoclassicistische gebouw heeft een gevel van Muschelkalksteen met
hoge verticale raampartijen, afgedekt met een mansardekap. De gevel is versierd met
beeldhouwwerk van Joop van Lunteren, dat op symbolische wijze de posterijen, telegrafie en
telefonie verbeeldt. Zo somber en massief als het exterieur is, zo licht en spectaculair is de centrale
hal in het interieur. De hal is 22,50 meter hoog en overdekt met grote parabolische betonnen
spanten, waartussen glas en betonnen cassettes zijn aangebracht.
Het neoclassicisme was aan het eind van de
18e en het begin van de 19e eeuw een
stroming in de kunst, waarin opnieuw de
vermeende puurheid van de klassieken werd
nagestreefd men richtte zich daarbij met name
op de bouwkunst van de oude Grieken en
Romeinen. Deze bouwkunst is vooral te
kenmerken aan zijn klassieke tempelbouw
met zuilen.
Dit gebouw kenmerkt zich door sobere, strenge vormen en een monumentaal karakter, iets wat sterk
terugkomt in het neo-classicisme.
Ik vind dit gebouw niet een heel mooi monument, het heeft een donker karakter en straalt geen
vrolijkheid uit.
Architectuur in Rotterdam, Postkantoor, geraadpleegd op 18 december 15,
http://www.architectuurinrotterdam.nl/building.php?buildingid=97

ABN- Amro gebouw

Het bankgebouw van de Rotterdamse Vakvereniging in het centrum van Rotterdam is ontworpen
door architect H.F. Mertens. Het is het eerste grote bouwprojecten in het, in mei 1940, verwoeste
stadscentrum van Rotterdam.
Op de plaats waar tot 1940 het
Coolsingelziekenhuis stond, dat in het
bombardement werd verwoest. De bouw de
Rotterdamse Bank werd gestart in 1941 maar
vanwege de algemene bouwstop pas voltooid in
1949.
Het ontwerp volgt de uitgangspunten van het
wederopbouwplan van W.G. Witteveen uit 1940,
dat in 1946 werd vervangen door het op modernistische Basisplan van C. van Traa. Deze eerste
herbouwfase van de stad laat zich aflezen aan de modern-traditionalistische architectuur en bewuste
monumentaliteit van het gebouw, in aansluiting op Witteveens visie over het nieuwe stadsbeeld.
Daarnaast markeert het gebouw door zijn schuine ligging het oude verloop van de Coolsingel richting
Schiedamse Vest. In het latere wederopbouwplan zou de Coolsingel in een directe lijn richting de
Maas worden verlegd.
Het modernistische architectuur maakte eind 19e
eeuw een beweging. Zijn kenmerken waren onder
meer het gebruik van het functionalistische
principe form follows function. Nieuwe materialen
als beton en staal maakten de ontwikkeling van
nieuwe bouwconstructies mogelijk, zoals
skeletbouw.
Het traditionalisme was een architectuurstroming
die in de beginjaren van de 20e eeuw opkwam.
Het ontstond als een reactie op het functionalisme, waar de functie van het gebouw als maatgevend
werd gezien.
Bij het Abn Amro gebouw zie je een sterke kleurverschil tussen dak en het gebouw zelf. Het dak is
gemaakt van staal, wat kenmerkend was van het traditionalisme. Ook is er bij de gevel gekozen voor
een vrij gesloten gevel opgetrokken uit baksteen met verticale openingen. Ook dit is kenmerkend
voor het traditionalisme.
Op een gevel zie je toch weer een invoed uit het neo-renaissance, namelijk het beeldje van een
menselijk figuur.
Het gebouw is een mix van beiden, de modern-traditionalistische architectuur.
Ik vind dit gebouw mooier dan de andere gebouwen, omdat de stroming dichter bij de moderne tijd
komt. De gevel is wat rustiger en het gebouw staat wat netter in de omgeving.
Rotterdamse bank coolsingel, geraadpleegd op 18 december 15,
http://www.nieuws.top010.nl/rotterdamse-bank-coolsingel

Robeco gebouw
Voor de locatie op de hoek van het churchillplein werd in 1984 een prijsvraag uitgeschreven door
projectontwikkelaar mckenzie hill. Rem koolhaas won de eerste prijs met een gebouw met een
opvallende schuin uitkragende gevel. De
projectontwikkelaar ging failliet en vervolgens kreeg
quist de opdracht hier een kantoortoren voor robeco
te ontwerpen. De totale bouwtijd vond plaats tussen
1987 en 1992.
Robeco kon geen geschikte kantoorruimte in een
bestaand gebouw vinden; het rotterdamse bedrijf
koos bewust voor het centrum van rotterdam. Op
deze locatie moest rekening worden gehouden met
de nabijgelegen historische gebouwen, het
schielandshuis en het erasmushuis van dudok. Met
de lagere uitbouwen van zes en twaalf verdiepingen
zoekt het 97 meter hoge gebouw aansluiting bij deze
gebouwen. Het schielandshuis wordt weerspiegeld in
een wand van zilvergrijs spiegelglas.
In het gebouw is verder de richting van het oude stratenpatroon opgenomen. Hierdoor heeft de
toren een eigen, aparte plek gekregen in het rechthoekige gelid van de blaak en is aan de
coolsingel een pleintje gecreerd. Op de hoek van de coolsingel en blaak is een vertanding
aangebracht.
Het gebouw heeft een voor hoogbouw gebruikelijke plattegrond met een vaste kern met
trappenhuis, liften, toiletten en serviceruimtes, waaromheen standaard kantoorvertrekken zijn
gegroepeerd. Alle installaties zijn in vloer en plafond weggewerkt. Hierdoor is een grote flexibiliteit
in het gebruik gewaarborgd. Op de lagere verdiepingen zijn grotere kantoorruimtes mogelijk in de
uitbouwen. Op de eerste verdieping zijn enkele bijzondere ruimtes gesitueerd, zoals het
bedrijfsrestaurant en een filmzaal. De begane grond heeft een hogere verdiepingshoogte en glazen
puien, waardoor een royale hal is ontstaan. Er is hier bij het openbare gedeelte een arcade
aangebracht. Via een hellingbaan is een parkeergarage van twee lagen in de kelder bereikbaar.
Het gebouw is als prefab betonconstructie rond een in het werk gestorte kern opgebouwd. Het
heeft een gevel van gepolijst donkergroen fins graniet. De kozijnen zijn van roestvrij staal. Er is
getracht door de detaillering een zo glad mogelijke gevel te ontwerpen. De profielen die de
gondels van de glazenwassers begeleiden zijn subtiel weggewerkt in de gevel. De horizontale
raamstroken zijn onderbroken door enkele overduidelijke verticalen. De installaties op de
bovenste lagen zijn achter een gesloten gevelvlak weggewerkt.
De uitbouw is van spiegelend glas, de toren is met zwartgroen graniet bekleed. De
onopvallende sobere gevel heeft een logische, eenvoudige en een subtiele detaillering.
Ik vind dit gebouw zeer aantrekkelijk in uitstraling en vorm. Het heeft meer weg van
iets in deze tijd en zal over een aantal jaren nog steeds mooi staan tussen de nieuwe
gebouwen. Dankzij zijn zwarte kleur krijgen de ramen een wit op zwart effect, hierdoor
springen de ramen beter in het oog.
Kantoor gebouw Robeco, geraadpleegd op 18 december 15,
http://www.architectuurinrotterdam.nl/building.php?buildingid=216&lang=nl

Schielandshuis
Het Schielandshuis vormt samen met De Dubbelde Palmboom (in Delfshaven) en de Atlas Van Stolk
het Museum Rotterdam. Het Schielandshuis is het enige bewaard gebleven gebouw uit de 17e
eeuw in het Rotterdamse centrum. Het werd gebouwd tussen 1662 en 1665 in opdracht van het
hoogheemraadschap Schieland.
Het Schielandshuis is tussen 1662 en 1665 gebouwd
voor de bestuurszetel van het Hoogheemraadschap
Schieland. Deze eind dertiende eeuw opgerichte
organisatie zorgde voor het waterbeheer en de
waterkwaliteit in het gebied tussen Rotterdam
Gouda en Zoetermeer. Het gebouw lag aan de rand
van de stad vlakbij de Schiedamse Poort op een
voormalige vuilstortplaats. Voornaamste
initiatiefnemer was dijkgraaf Danil van Hogendorp.
Op 31 oktober 1662 legde hij de eerste steen. Kosten noch moeite werden gespaard om er een
bijzonder gebouw van te maken. Het gebouw is een ontwerp van de Rotterdamse lakenkoopman
en historicus Jacob Lois, die nauw samenwerkte met beeldhouwer Pieter Rijckx. De bekende
bouwmeester Pieter Post (1608-1669) gaf adviezen; misschien is hij ook wel verantwoordelijk voor
de hoofdopzet die verwant is aan zijn Mauritshuis.
Het belangrijkste architectonische element van het gebouw is de
voorgevel van Bentheimer zandsteen. De andere gevels zijn van
baksteen. De voorgevel is strikt symmetrisch en door het
onderliggende patroon van cirkels, vierkanten en driehoeken uiterst
harmonisch. Hij wordt gedomineerd door een naar voren springend
bouwdeel, bekroond door een timpaan met beeldhouwwerk van
Rijckx en Heynrick Jansz. In de negentiende eeuw is hierin het wapen
van Rotterdam aangebracht. Het naar voren springende portaal voor
de hoofdentree is bekroond met het gebeeldhouwde wapen van
Schieland. De begane grond is voorzien van pilasters met Ionische kapitelen, de verdieping met
Corinthische. In de middenpartij zijn de pilasters verdubbeld. Boven de ramen op de eerste
verdieping zijn gebeeldhouwde versieringen aangebracht, zgn. festoenen. Boven de voordeur is
een smeedijzeren hekwerk van Jacob Toorn met plantaardige motieven en twee engeltjes
aangebracht.
Oorspronkelijk bevatte het gebouw een grote vergaderzaal en administratieve vertrekken op de
begane grond en acht logeervertrekken voor de hoogheemraden op de verdieping. Deze waren
afkomstig uit de verre omtrek en bleven na de vergaderingen overnachten. Onder het afgeknotte
schilddak waren de ruimtes voor het personeel. In het souterrain waren keukens en
voorraadkelders. In 1795 namen Franse bezetters hun intrek in het gebouw. In oktober 1811
bezocht Napoleon Rotterdam en logeerde hier. Het hoogheemraadschap had geen geld meer om
het pand te exploiteren en verhuurde het aan verschillende organisaties. In 1840 werd het gebouw
verkocht aan de Utrechtse jurist en kunstverzamelaar Boymans. Vanaf 1849 was het gebouw in
gebruik als museum; ook de kunstacademie was er gevestigd. Het hoogheemraadschap kreeg in
1966 nieuwbouw op de hoek van Maasboulevard en Willem Ruyslaan.
Het Schielandshuis bleef wonderwel gespaard tijdens het bombardement. Het is daarmee het
enige bewaard gebleven zeventiende-eeuwse gebouw in het centrum.
Schielandshuis, geraadpleegd op 18 december 15,
http://www.architectuurinrotterdam.nl/building.php?buildingid=155&lang=nl

Citykerk Het Steiger (Sint Dominicus kerk)

Het steiger is een Rooms-katholieke kerk met daaraan een
dominicanenklooster. De echte naam van de kerk is de Sint
Dominicuskerk, maar door de ligging van deze kerk aan de
Steigersgracht staat de kerk bekent als de Steigerkerk, Citykerk het
Steiger of kortweg het Steiger.
De dominicanen waren al in Rotterdam sinds de 15e eeuw. Toen was
het Steiger nog niet gebouwd en hadden ze een klooster aan de
Hoogstraat. In de Tachtigjarige oorlog, toen het katholieke geloof
verboden werd, werd het klooster onteigend en een groot deel van de
dominicanen gingen weg uit Nederland.
In de 17e eeuw worden de regels omtrent het geloof weer iets
versoepeld en zijn de dominicanen wel weer welkom in Nederland om
hun geloof uit te oefenen. Toen ze terugkwamen hadden ze nog geen kerken waar ze hun diensten
konden houden, die diensten werden toen gehouden o.a. in herberg het Steiger.
Toen de Fransen de macht kregen in ons land konden de dominicanen hun eerste kerken gaan
bouwen. n van de eerste kerken kwaw te liggen tussen de Hoogstraat en het Steiger. Die kerk werd
gesloopt en er werd een nieuwe kerk gemaakt (de waterstaatskerk). Door de groei die de stad
Rotterdam doormaakt in de tijd en dus ook de groei van de bevolking gaan de dominicanen steeds
meer kerken bouwen.
In de Tweede Wereldoorlog wordt Rotterdam gebombeerd door de Duitsers. De hele binnenstad is
verwoest en zo ook de kerk aan het Steiger en nog een andere kerk in de binnenstad. Toen de oorlog
voorbij was en er weer behoefte was aan een nieuwe kerk werd er besloten een nieuwe kerk te
maken aan het Steiger, de Sint Dominicus Kerk. De bouw van de kerk is begonnen in 1959 en het is
afgerond in 1960. Exact 20 jaar na het bombardement op de oude kerk zijn de kerk en het klooster
ingewijd. Deze kerk is nog geen rijksmonument, maar is wel een gemeentelijk monument en zal
daarom nog lang blijven staan.
Het kerkgebouw van het steiger is n van de weinige kerken
die nog bestaat na de wederopbouw van de binnenstad van
Rotterdam. Het is gebouwd in een modern eclectische
bouwstijl (bouwstijl die stijlen vermengt, niet zijn eigen
karakter) en in de stijl Shake-Hands (in deze stijl gaat de
functionaliteit van het gebouw boven de artistieke waarde). Het gebouw is heel functioneel
gebouwd, maar ook heel artistiek zoals de meeste katholieke kerken zijn. Zo heb je in het gebouw
vele versieringen aan de ramen die verhalen vertellen en aan de buitenkant kan je een glas-inbetonwand zien. Het gebouw is van de buitenkant na de wederopbouw grotendeels hetzelfde
gebleven. Er zijn geen stukken bijgezet of stukken weggehaald. Ook is er gebruik gemaakt in het
gebouw van een kloostergang. Een kloostergang is het centrum van het klooster en vanaf daar kan je
naar de kerk, het klooster en andere gebouwen binnen het terrein lopen. In de kerk hebben ze
gebruik gemaakt natuur mozaek en de buitenwanden zijn vooral van beton en metselwerk. Mooi
aan dit bouwwerk vindt ik de hoge toren waarna je kijkt als je bij het waterstaat. Hij is heel groot als
je ervoor staat en als je eronder gaat staan lijkt het net of hij op je gaat vallen.

Sint Dominicuskerk: geraadpleegd op 18 december 2015

http://cultureelerfgoed.nl/sites/default/files/downloads/dossiers/rotterdam_sint_dominicuskerk.pdf
Het Steiger: geraadpleegd op 18 december 2015
https://nl.wikipedia.org/wiki/Het_Steiger

Sint-Laurenskerk
De Sint-Laurenskerk is een gotische kerk in het centrum van Rotterdam. De Sint-Laurenskerk is
gebouw tussen 1449 en 1525. De kerk is vanaf die tijd intact gebleven tot de Tweede Wereldoorlog.
Deze kerk was weliswaar niet verwoest, maar
wel ernstig beschadigd door de houten steiger
die in brand vlogen tijdens het bombardement.
De kerk is na de Tweede Wereldoorlog tussen
1952 en 1968 gerestaureerd. Het bijzondere
aan deze kerk is dat het eerst een katholieke
kerk was en sinds 1572 een protestantse kerk.
Dit komt waarschijnlijk door het verbod op het
katholieke geloof in de tachtigjarige oorlog.
De Sint-Laurenskerk is gebouwd in twee verschillende bouwstijlen, de gotische en de classicistische
stijl. Je kunt zien door de spitsbogen en hoge glasramen dat het in de gotiek thuishoorde. Ook kan je
dat zien door de toepassingen van kruisribgewelven. Ook heeft de Sint-Laurenskerk veel gekleurde
ramen die ook de gotiek kenmerken. De Sint-Laurenskerk hoort ook bij het classicisme want het
nogal een sober gebouw om te zien en dat is niet altijd bij kerken.
De hoogte van de toren van de Sint-Laurenskerk is 65
meter. Deze toren was lang het hoogte punt van
Rotterdam, maar toen de wolkenkrabbers kwamen en de
Euromast was die al gauw over.
In de Sint-Laurenskerk staat ook veel orgels, 5 om precies
te zijn. Het hoofdorgel heeft 85 sprekende stemmen en
heeft een hoogte van 23 meter hoog. Doordat er zoveel
orgels staat worden er ook veel orgelconcerten gehouden
in de Sint-Laurenskerk met als bekendste het
nieuwjaarsconcert.
Wat mij opvalt aan deze kerk is dat het veel spitsbogen
bevat en het een mooie toren heeft. Ook kan je zien dat
de kerk gerestaureerd is. De kleur van de stenen is op sommige punten verschillend. Als je naar
binnen gaat in de kerk zie je dat het een typische kruiskerk is.
Het mooie aan dit gebouw vind ik dat het een gebouw is uit het centrum van Rotterdam die nog staat
na het bombardement op Rotterdam. Dit maakt het ook n van de oudste gebouwen in het
centrum van Rotterdam. Het staat ook heel apart in het centrum tussen al die nieuwe gebouwen in.
Grote of Sint-Laurenskerk (Rotterdam): Geraadpleegd op 18 december 2015
https://nl.wikipedia.org/wiki/Grote_of_Sint-Laurenskerk_(Rotterdam)

Rotterdam Libary
De bibliotheek van Rotterdam is n van de grootste bibliotheken van Nederland. De bibliotheek was
al opgericht in 1604 maar bestond nog niet in dit gebouw. Eerst zat de bibliotheek in de SintLaurenskerk. Dit werd veranderd toen in het eind van de 18e eeuw kerk en staat gescheiden moesten
worden. Toen dit niet meer mogelijk was is de bibliotheek nog op vele andere plekken gevestigd
geweest, maar sinds 1983 is het gevestigd in het nieuwe gebouw aan de Hoogstraat.
Omdat dit gebouw laat gebouwd is vergeleken
met de vorige en is gebouwd in de jaren 90
gebouwd is zou je denken dat de bouwstijl voor
dit gebouw is het postmodernisme. Toch denk ik
dat de stijl toch wat eerder voorkomt en dat het
meer te maken heeft met de nieuwe zakelijkheid.
Dit denk ik omdat er veel gebruikt is gemaakt van
beton in het gebouw en omdat er veel gebruik is
gemaakt van glazen vliesgevels die je ook in dit
gebouw ziet.
Als je naar n van de gevels kijkt zie je ook een tekst erop staan; heel de aarde is je vaderland.
Deze tekst is gezegd door n van de beroemdste Rotterdam, misschien wel de beroemdste,
Disiderius Erasmus. De naam van deze man hoor je veel in Rotterdam terugkomen en zeker ook in
gebouwen en bruggen. Zo heb je de Erasmusbrug, de Erasmus Universiteit en het Erasmus MC in
Rotterdam.
Persoonlijk vind ik het gebouw n van de
lelijkste gebouwen op de wereld die ik tot nu
toe heb gezien. De grote gele buizen die
ernaast lopen en de trappenhuizen die je zo
kan zien zijn geen gezicht. Toch heeft het ook
wel daardoor een unieke look want bij veel
gebouwen wordt dit niet toegepast en zijn de
traphuizen en buizen vaak weggewerkt in het
gebouw. Het gebouw heeft ook niet de
uitstraling van een hele oude bibliotheek.
Persoon zou ik de bibliotheek in een ouder en
verzorgder gebouw plaatsen dan deze.

Bibliotheek Rotterdam: Geraadpleegd op 18 december 2015

https://nl.wikipedia.org/wiki/Bibliotheek_Rotterdam
Afbeelding: Geraadpleegd op 18 december 2015
http://blogs.bibliotheek.rotterdam.nl/blog/erasmus/heel-aarde-je-vaderland

Blaaktoren
De blaaktoren in Rotterdam is een woontoren dichtbij Blaak. De toren staat ook bekend onder de
naam, Het Potlood. Dit is wat velen niet weten ook n van de herkenningspunten van de stad,
zeker omdat de kubuswoningen er ook achterliggen. Het gebouw is geopend in 1984.
De architect van dit gebouw is Piet
Blom. Deze architect is een
vertegenwoordiger van het
structuralisme en daarom denk ik
dat het gebouw ook in deze stijl
gebouwd is. Deze stijl werd
gekenmerkt door gebouwen die
zijn opgedeeld in kleine eenheden.
Alsof je een gebouw hebt waar nog
meer gebouwen in zitten. Een
gebouw van deze stijl moest er
sober uitzien qua materiaalgebruik
maar stimulerend van vorm. Dit
gebouw is ook grotendeels van
beton gemaakt en ziet er ook
sober uit, maar de vorm die het
gebouw heeft is wel heel
stimulerend. De bedoeling van
deze bouwstijl was dat je
meerdere dingen kon doen in n
gebouw. Je moest dus in het
gebouw kunnen wonen, werken
ontspannen en het moest
openheid en tegelijkertijd
geslotenheid tonen.
Zelf vind ik het gebouw niet zo heel mooi. Het gebouw is heel sober door het betongebruik in alle
gevels. Het komt niet door het beton vind ik maar door de grijze, grauwe uitstraling. Als je het
gebouw een kleur had gegeven had het er heel anders uit gezien. Zelf vind ik het puntdak wel heel
mooi. Het maak een hoge toren mooi af en de toren lijkt voor je gevoel ook hoger dan dat hij in
werkelijkheid is. De toren is 61 meter hoog en heeft 15 verdiepingen. Zelf dacht ik dat de toren wel
75 tot 80 meter hoog zou zijn maar door die punt heb ik me vergist. Het gebouw is onderverdeeld in
13 woonruimtes, een stallingruimte en het dak. De woonruimtes zijn verdeeld in 6 delen. 5 daarvan
woonruimtes en in de zesde zitten de liften en trappen.

Blaaktoren: Geraadpleegd op 18 december 2015

https://nl.wikipedia.org/wiki/Blaaktoren

Kubuswoningen
De kubuswoning staan net zoals de Blaaktoren bij blaak. De kubuswoningen staan achter de
Blaaktoren. De architect van de kubuswoningen is ook Piet Blom. Piet Blom kreeg in 1977 de
opdracht om het gebied rond de Oude Haven dat sinds de Tweede Wereldoorlog braak lag iets te
bebouwen. Hier moesten woningen komen en gebouwen met andere functies. De kubuswoningen
zijn hiervan een mooi voorbeeld. Het hele project is gebouwd tussen 1978 en 1984. De
kubuswoningen in Rotterdam zijn misschien wel de bekendste van Nederland, maar in Helmond en
Hengelo stonden voor de bouw van die kubuswoningen al kubuswoningen.
De kubuswoning bestaat uit een gekantelde kubus die aan n kant op een zeshoekige kern staat. In
deze paal bevind zich het trappenhuis en de ingang van de woning. De kubuswoningen hebben net
als de meeste woningen 3 verdiepingen. De 1e verdieping is het straathuis met daarin de keuken en
de woonkamer. De 2e verdieping is het hemelhuis met daarin de slaapkamers. De 3e verdieping is het
loofhutje waarvan de bewoner de kamer zelf kan inrichten.
De woningen eisen veel kwaliteit van de
bewoners, want de vloeren in het gebouw
lopen wel horizontaal maar de gevels van
het gebouw niet. Hierdoor kan je niet een
normale kast neerzetten en moet je die op
maat laten maken. Ook aan de ramen is iets
apart. Door de ramen kan je alleen naar
boven en naar beneden kijken en niet
horizontaal.
De kubuswoningen vind ik in tegenstelling tot de Blaaktoren het structuralisme passen, maar meer
bij het de sociale stijl uit de jaren 70. Dit kan je vooral zien aan de kleuren van de kubuswoningen. De
kleur is geel en dat is in die tijd typerend voor veel gebouwen. Ook door de aparte vorm van de
kubus hoort het bij die stijl. In die tijd deden ze veel experimenteren met vormen en ontstonden ook
de andere 2 kubuswoningen.
Ik vind het zelf een hele mooie woning om te zien. Ik zou er best wel eens in willen wonen voor een
week, maar niet voor altijd. Zelf ben ik er ook een keer in geweest en dat was heel apart. Als je door
de woning loopt krijg is het eerst heel apart. Van de derde verdieping heb je een mooi uitzicht over
Blaak en de Oude Haven. Een hele mooie woning dus maar zeker niet voor mij weggelegd.
Kubuswoningen: geraadpleegd op 18 december 2015
http://www.architectuurinrotterdam.nl/building.php?buildingid=129&lang=nl

De Markthal
De markthal van Rotterdam is een recentelijke gebouw. De opening vond namelijk plaats op 1
oktober 2014. De Markthal te Rotterdam is een woon- en winkelgebouw met inpandige markthal,
gesitueerd tussen de straten Binnenrotte, Hoogstraat en Blaak.
De Markthal is ontworpen door architectenbureau MVRDV. Het grijze natuurstenen gebouw heeft
een boogvorm als van een hoefijzer. Het heeft aan beide kopse kanten een glazen gevel.
Wat als eerste opvalt aan de markthal is dat het vrij hoog is. De dak hoogte is namelijk 40 m. het
tweede wat al meteen opvalt als je naar het dak kijkt is dat er skylights op het plafond zitten. Terwijl
je naar het plafond staart valt je nog iets anders op. Ik praat natuurlijk over hoe de binnenkant van
de markthal versiert is. Er zit namelijk een kunstwerk van Arno Coenen in genaamd Hoorn des
Overvloeds, dit bijna is te vergelijken met Michelangelos sixtijnse kapel.
Wat iemand die de markthal nog nooit heeft gezien, kan ondergaan is dat een groot gedeelte van de
boog bestaat uit 228 appartementen. Ook is voor de uiterste laag van het bouwwerk gekozen voor
natuursteen. Dit was geen goedkope beslissing en heeft de prijs opgedreven naar 178 miljoen euro.
Dit bouwwerk hoort duidelijk bij de
moderne architectuur. Zo zit het
gelamineerde glas op zijn plek door
middel van een stalen constructie.
Ook heeft het bouwwerk weinig
kenmerken van de vorige bouwstijlen.
Het zou kunnen zijn dat de boogvorm
een referentie is naar de vroeg
gotische stijl, waar de boogvormen
ronder waren dan kenmerkende
spitsbogen van gotische tijdperk.
Maar er wordt ook gezegd dat de
boogvorm is gebaseerd op een
hoefijzer.
Zelf vind ik het een erg mooi gebouw, en was het ook n van de eerste bouwwerken die ik bezocht
toen ik voor het eerst in Rotterdam kwam studeren.

Het Witte Huis

Het Witte Huis is de naam van een gebouw
in Rotterdam dat een tijdlang het hoogste
kantoorgebouw van Europa is geweest. Het
heeft in 1940 als een van de weinige
gebouwen in het stadscentrum
hetbombardement op
Rotterdam doorstaan. In de jaren 1990
werd het zoveel als mogelijk in de
oorspronkelijke staat teruggebracht (gevels
en dak). Het was de
eerste wolkenkrabber van Rotterdam en
wordt door sommigen ook als eerste wolkenkrabber in Europa beschouwd. Het behoort tot de Top
100 der Nederlandse UNESCO-monumenten.
Het eerste wat je opvalt als je langs dit gebouw loopt, is dat het best wel out-of place is. Het is zoals
ik al aangaf n van de weinige gebouwen dat het
bombardement van 1940 heeft overleeft. Het gebouw ligt op
niet eens 5 minuten lopen van de markthal. Het contrast tussen
oud en nieuw is dus erg aanwezig in dit gebied. Als je naar het
gebouw zelf kijkt zijn de beelden van Simon Miedema niet te
missen. Op de eerste verdieping staan er vijf beelden die staan
voor: Vooruitgang, Nijverheid, Landbouw, Handel en Zeevaart.
Opmerkelijk is dat er 6e lege plaats is voor een beeld. De
gevelkleding bestaat uit witte geglazuurde bakstenen. Deze
stenen worden onderbroken door eenvoudige motieven van
geel, rood en blauw. Ook opvallend is dat op de 1e verdieping
zuilen tussen de kozijnen zijn geplaatst.
Dit bouwwerk behoort tot het Art Nouveau dat een opvolging
was van het vervagende Impressionisme. n van de grootste kenmerken van het Art Nouveau is de
asymmetrie. Dit is duidelijk terug te zien in Het Witte Huis. Ook is het gebruik van cement een
typische Jugendstil kenmerk. Dit zien we wederom terug in het witte huis.
Ik zelf vind dit niet een heel erg mooi gebouw, maar dat komt waarschijnlijk doordat ik meer van het
modernisme houdt en de stijlen daarvoor mij niet aanspreken.

The Red Apple

The Red Apple is een multifunctioneel gebouw met een
opvallend hoge woontoren in het centrum van Rotterdam,
op het Wijnhaveneiland. De bouw begon in 2005 en
bereikte het hoogste punt in 2008. Uiteindelijk is het
bouwwerk voltooit in 2009. The Red Apple bestaat uit
een woontoren, het 'Kopblok' en eenparkeergarage. De
woontoren is 124 meter hoog en telt 40 verdiepingen en
152 appartementen. Daarmee is het gebouw het op zes
na hoogste gebouw in Rotterdam. Het Kopblok is 53 meter
hoog en is opgedeeld in kantoren en 79 appartementen.
Ook zit het hoofdkantoor van stichting Havensteder sinds
de voltooiing gevestigd in het kopstuk. De begane grond is
ingericht voor winkels en horeca. Het hele complex is
voorzien van een open glasvezelnetwerk.
The Red Apple is ontworpen door KCAP Architects &
Planners en Jan des Bouvrie. Des Bouvrie richtte zich met
name op het lifestyle concept. Bijzonder aan het ontwerp is de rode verspringende aluminium gevel.
Opmerkelijk is dat The Red Apple bijna zijn eigen
eiland heeft. Dit is namelijk de wijnhaven. Ook is het
een nieuw gebouw in een oudere buurt (aan de
overkant) waardoor het contrast wederom goed in
beeld komt. De constructie is van buitenaf goed
zichtbaar. Dit komt steeds vaker voor dat de
constructie meer toevoeging heeft aan het gebouw
dan het alleen te dragen. Het glas bedekt
waarschijnlijk bijna de helft van de gevel. Dit is
wederom de reden waarom de constructie zo goed zichtbaar is.
Ook valt meteen op dat er een groot gat zit in het kopblok. Dit
heeft vast een goede reden, maar die heb ik niet kunnen vinden.
Er is geen twijfel mogelijk dat dit bouwwerk tot de moderne
bouwstijl behoort. Dit is een trend in het centrum van
Rotterdam. Er worden namelijk weinig tot geen neostijlen
toegepast bij recente gebouwen.
Veel recht hoekigheid en veel gebruik van beton. Dit zijn de
kenmerken van The Red Apple.

Dit is waarschijnlijk n van mijn

favoriete gebouwen in dit verslag en
de reden is het tegenovergestelde
van het witte huis. Dit bouwwerk is
namelijk mijn stijl. Rechthoekig en
veel gebruik van glas. Dit zijn de
kenmerken die ik later als architect
ook wil gaan gebruiken.

Pauluskerk
Pauluskerk is de naam van een kerkgebouw aan de Mauritsweg in het centrum van Rotterdam. De
eerste Pauluskerk daar werd in 1960 in gebruik genomen door de hervormde gemeente en werd in
2007 gesloopt. Op dezelfde plaats hervatte men in 2013 de kerkelijke activiteiten in een nieuw
futuristisch ogend bouwwerk, een ontwerp van de Engelse architect Will Alsop.
De pauluskerk is een kleine blikkenvanger tussen giganten. Met de flats aan de Mauritsweg die
ernaast staan en het
vernieuwde Rotterdam Centraal
aan de horizon is het echt een
zandkorrel aan het strand. Maar
toch weet het stand te houden.
Aan het eind van deze zomer
zag ik het gebouw voor het
eerst. Wat mij toen opviel was
dat het een groene tint had. De
reden hiervoor is dat de nieuwe
Pauluskerk volledig met koper
bedekt is. Dit betekent dus dat
het om zoveel tijd opnieuw
bewerkt moet worden. De
kozijnen hebben ook iets
speciaals. In plaats van de
traditionele rechthoekige
kozijnen heeft de architect
gekozen voor kleine driehoeken.
Als je goed kijkt naar het
bouwwerk kun je zien dat het in
driehoeken is onderverdeelt. De
gevel en de kozijnen passen dus
perfect bij elkaar.
Ook dit bouwwerk komt uit de moderne tijd. Het heeft geen romantiek of gotiek in zich. Er moet wel
een vermelding worden gedaan dat de architect waarschijnlijk zich heeft laten inspireren door het
kubisme. Dit is geen bouwstijl, maar kan dus wel invloeden hebben in de bouw.
Ik vind het zelf een mooi gebouw en mijn redenering heb ik al gegeven. Het is inderdaad een klein
kunstwerk tussen de giganten die eromheen bevinden.

CalypSO (De Maurtisweg)

De Mauritsweg is de straat waar de Pauluskerk zich aan bevindt. Ik ga het hier hebben over de
bouwwerken naast de kerk. De complete naar voor al deze bouwwerken is CalypSO. De start van de
bouw begon in april 2009 en werd gerealiseerd in maart van 2013. Net als bij de Pauluskerk en
Centraal Station is CalypSO ontworpen door William Alsop. Het hele complex bestaat uit 407
appartementen en ongeveer 8.200 m aan kantoren. Dit bouwwerk moest het hele stationsplan
afmaken.
CalypSO bestaat uit 3 onderdelen. Je hebt
de onderste 4 etages die op gelijke hoogte
staan met de Pauluskerk. Daarop staan 3
witte flatgebouwen die dienen als
appartementen. Als laatst aan het uiteinde
staat er nog een flatgebouw dat in het
verlengde loopt van de onderste 4 etages.
Deze dient zowel als appartementencomplex als kantoorgebouw. Het hoogteverschil is n van de
dingen die snel opvalt. Alle vier de flatgebouwen hebben een andere hoogte. Ook lijken de ballonnen
random te verlopen. Als je goed kijkt zit er toch een bepaalde structuur in. Ook is de gevelbekleding
waarschijnlijk van metaal gemaakt en is er wederom weer voor veel gebruik van glas gekozen.
Ook het laatste bouwwerk van dit verslag behoort tot het modernisme. Net als bij de Pauluskerk zijn
er geen kenmerken van de oudere stromingen terug te vinden in de verschillende bouwwerken van
CalypSO. Toch hebben de drie witte gebouwen iets weg van het kubisme. Het is duidelijk dat William
Alsop zich laat inspireren door
deze stijl.
Het doel van CalypSo was om
het nieuwe Rotterdam
Centraal Station en het
centrum beter met elkaar te
verbinden. Ik vind zelf dat ze in
deze missie geslaagd zijn en de
overloop is erg passend voor
een moderne stad zoals
Rotterdam.