De mosterdzaadtheorie

jwr47

22.3.2017 De mosterdzaadthese
Een joodse filosofie gaat ervan uit dat de mens is ontstaan uit een kleinste zaadkorrel, die men als
het mosterdzaad heeft gedentificeerd.
Om het waarheidsgehalte van deze these nader te onderzoeken, inspecteerde ik de open
vraagstukken op een mogelijke samenhang, die wellicht licht in het donker kon brengen.
De meeste raadsels betreffen de klinkerssymbolen in de oude talen, die destijds in onopvallende
punten, streepjes, komma's en andere versierseltjes de mosterdzaden vaak boven en onder de
consonanten waren geplaatst. De benodigde vakkennis ter ontraadseling van deze codes is
tijdrovend.
De complexiteit van deze leestekens is enigmatisch en onoverzichtelijk, zodat ik mijzelf overtuigde,
dat men deze thesen beter als enigmata kan betitelen:
Enigma 1 De komma en de punten in sans, souci................................................................5
Enigma 2 De leesmoeders in het Hebreeuws...........................................................................6
Enigma 3 De oorsprong van de 7 Griekse klinkers..................................................................8
Enigma 4 De klinkers in het Tetragrammaton (100 BCE).......................................................9
Enigma 5 De naam Ieus en Jove (Ioue-piter) voor Jupiter.....................................................10
Enigma 6 De lange klinkers van Claudius (10 BCE- 54)......................................................12
Enigma 7 De lange klinkerssymbolen in het Romeinse alfabet.............................................13
Enigma 8 De Arabische leestekens voor de vocalen A-I-U...................................................14
Enigma 9 Het levensmotto AEIOU van Frederik III (1437).................................................15
Enigma 10 De drie basisklinkers A-I-U.................................................................................16
Enigma 11 De hoofdletter Y van Wycliffe (1380).................................................................17
Enigma 12 Dante's klinkerwoorden I, io, en ieu.........................................................18
Enigma 13 De Ego-pronomina met klinkersreeksen.............................................................20
Enigma 14 de Woordenlijst van IAU- en AIU-woorden........................................................22
Enigma 15 De relatie tussen Ioue (Jupiter) en Iehoua...........................................................24
Enigma 16 De oorsprong van Et Saxa Cava (1859)...........................................................25
Enigma 17 Inscriptie Op Het Gregorius-Kruis voor Theodelinde (603)...............................26
Enigma 18 De onbegrepen negaties Hnea Yahoo en Iago..............................................28
Enigma 19 De Bijbelse Kleurcodes ......................................................................................29
Enigma 20 Stierf Heinrich Hertz aan een beroepsziekte (ozonallergie)?..............................30

Een deel van deze thesen bestaat uit citaten, die min of meer betrouwbaar kunnen zijn.
De oude talen baseren op drie vocalen A, I, U, die door de anatomie van het spraakkanaal worden
bepaald. Met behulp van dit drietal vocalen worden de belangrijkste symbolen vastgelegd, zoals de
namen van de Scheppergod, het ego-pronomen en diverse beduidende sociale mijlpalen (wetboek,
huwelijk, verdragen, enz.)1.

1 Die Hierarchie der Vokale I und A-U und erst danach E-O-H----..
Een reis naar Berlijn
Om een paspoort te verlengen reizen wij drie dagen per ICE naar Berlijn. Bij eerdere bezoeken
hebben wij al een groot deel van de stad en de musea verkend. Nu zijn de iets verder verwijderde
gelegen musea (Sans, Souci. en het Neue Palais en in Potsdam) en onbekendere musea (het
Deutsches Historisches Museum) aan de beurt.
De naam SANS, SOUCI. is door de leestekens komma en V-vormige punt opvallend genoeg om
daaraan een studie te wijden2. Ook boven de I van SOUCI bevindt zich een gat of een ronde vlek(?).
De I heeft een gewelfde bovenkant waarboven de punt rust. Zelfs boven de punt bevinden zich
twee inkepingen alsof het een rudimentaire -vorm betreft, waarin de handwerker de twee puntjes
heeft vergeten. Misschien waren zij oorspronkelijk aanwezig en zijn op mysterieuze wijze
verdwenen...

1: De bronzen I en de punt vanSANS, SOUCI.

Het is een hoogst merkwaardige en kennelijk speciaal ontworpen reeks tekens. Mij herinneren deze
tekens aan de Leesmoeders en ik besef, dat Frederik II (1712 1786) al op 26-jarige leeftijd 1738
vrijmetselaar is geworden.
Op 15 augustus 1738 werd Frederik in Braunschweig ingewijd als lid van de Orde van
Vrijmetselaren, zeer tegen de zin van zijn vader. In 1739 zou hij in Rheinsberg, in 1740
in Slot Charlottenburg een zaal als Loge inrichten, voor de thans nog bestaande Zu den
drei Weltkugeln. Zijn verdere leven bleef Frederik de Orde openlijk ondersteunen. 3

2 Komma-Forschung | ZEIT ONLINE

3 Frederik II van Pruisen
Als vrijmetselaar heeft Frederik de Grote ongetwijfeld Matres lectionis toegepast. Deze symbolen
markeren de geheime codes, die de kundige voor de ontcijfering nodig heeft.
In Potsdam wordt SANS, SOUCI. in hoofdletters geschreven, maar wel met een punt op de I. Dit
is op mijn computer met gewone middelen niet mogelijk. Het Latijnse alfabet kent geen
hoofdletters met puntjes. Heeft dit puntje een speciale betekenis?
De ronde punt boven de I wijkt af van de driehoek, die als afsluitpunt wordt genterpreteerd.

2: SANS, SOUCI. in hoofdletters maar wel met een punt op de I

3: De I en de punt vanSANS, SOUCI.

Frederik II van Pruisen heeft een dramatisch leven geleid: Zijn jeugdvriend Katte werd onthoofd en
hij werd tot een huwelijk gedwongen.
Er waren dus genoeg redenen om een geheimzinnige spreuk met betrekking tot vertrouwelijke
ervaringen op zijn meest geliefde slot te plaatsen, waar hij ook met zijn honden begraven ligt. Er
worden overigens nog steeds aardappels en bloemen op zijn grafplaat gelegd.
De koning hield niet van kerken, en wees tijdens wandelingen op het terras vaak spottend naar de
lege groeve met de opmerking "quand je suis l, je suis sans soucis". (Frans:"Als ik daar ben, ben ik
zonder zorgen").
De Potsdammer musea zelf zijn hoogst interessant en liggen in een gigantisch park. De gebouwen
vormen door de hoge grondwaterspiegel en constructiefouten permanente reparaties. In het door
bouwactiviteiten nog steeds getekende Berlijn valt dat echter niet zo sterk op.
Op de plafondschilderingen in de vertrekken van het Neue Palais zie ik veel afbeeldingen van
mannen met rode kleding en vrouwen met blauwe kleding. Ook zie ik vrijmetselaarssymbolen. Een
vrouw met twee hoorns boven haar hoofd, die door een schaduw van een planeetje voor de maan
worden gevormd. Het schilderij behoort volgens de rondleidster tot een aankoop uit het bestand van
Marie-Antoinette, die de schilderijen te gewaagd vond en op de markt te koop aanbood. Daarop
heeft Frederik het als wanddecoratie laten inbouwen.
Het hotel is twee minuten van het centrale station (oorspronkelijk het Lehrter Bahnhof) verwijderd
en geeft ons kaartjes voor drie dagen openbaar vervoer, waarmee wij onder andere een half uur met
de regionale exprestrein naar het Neue Palais kunnen rijden. Na de bezichtiging wandelen wij ca.
2 km door het park naar het paleis SANS, SOUCI.. Daarna bezichtigen wij nog het Nederlandse
kwartier en de markt van Potsdam en nemen de S-baan terug naar Berlijn.
De eerste dag dineren wij in het Gaffel Haus Berlin, de tweede dag in de visafdeling van het
KaDeWe, waar een voortreffelijke verse kabeljauw wordt geserveerd en de derde dag bij een
Indisch restaurant in Potsdam.
Interessant is in Berlijn ook de universiteitskliniek Charit, waar veel beroemde onderzoekers
hebben gewerkt, bijvoorbeeld: Rudolf Virchow, Hermann von Helmholtz, Robert Koch, Paul
Ehrlich en Emil Adolf von Behring. Hier werd de grondslag voor een groot aantal geneeskundige
oplossingen voor de infectieziektes zoals cholera, tyfus en tuberculose gevonden.
24.3.2017 De mosterdzaadtheorie

Enigma 1 De komma en de punten in sans, souci.

4: SANS, SOUCI. in hoofdletters maar wel met een punt op de I

Talloze geheimzinnige codes heb ik gevonden, sommige ontcijferd en andere althans waargenomen
maar vergeefs heb geanalyseerd. SANS, SOUCI. is slechts een aanleiding eens een kort overzicht
samen te stellen.
De traditie leert, dat de mosterdzaden het kleinste van alle zaden is en dat uit de kleinste letters de
schepping als het ware uit een mosterdzaadje is ontstaan.
Het koninkrijk van de hemel lijkt op een zaadje van de mosterdplant dat iemand
meenam en in zijn akker zaaide. Het is weliswaar het kleinste van alle zaden, maar het
groeit uit tot de grootste onder de planten."[1] 4

Voor een groot deel bestaat mijn collectie van onopgeloste enigmata uit spreuken, die Leesmoeders
bevatten. Het zijn geen Matres lectionis in de engere zijn van het woord. De echte leesmoeders zijn
de Hebreeuwse medeklinkers, die via de leesmoeders als klinkers moeten worden genterpreteerd.
Ik noem de algemene wortels, die de schepping binnen de taal coderen liever de mosterdzaadjes.
Daaronder reken ik ook de komma en de punt in SANS, SOUCI..
Als idee voor een vertaling suggereer ik: Anders zal het mij een zorg zijn, waarin Sans door
Anders vertaalt wordt. Wat er aan Anders vooraf gaat, heeft Frederik mee in zijn graf
genomen...
Wellicht helpt de beschrijving van de overige mosterdzaden een algemene theorie te formuleren.

4 Mattes 13:31-32, Nieuwe Bijbelvertaling

Enigma 2 De leesmoeders in het Hebreeuws
De Joodse Schrift baseert mijns inziens op de letter Jod, de tiende letter van het alfabet. Men zou
kunnen vermoeden, dat de kleinste letter jd als beginletter van de goddelijke Naam het
belangrijkste fundament van de schepping vormt. Behalve de jd, de h en de waw beschouwt de
Joodse Overlevering echter ook de alf als een letter van de Naam van God. De alf kun je namelijk
ontleden tot twee jds en een waw5. Ook dan echter vormt de jd een elementairder principe.

5: Aanhef van de Hebreeuwse Bijbel

(Genesis) met de lees- en zangtekens
uit: Het Hebreeuws

De auteur van Het Hebreeuws beschrijft, dat de letters met de rangnummers 1-9 dingen beschrijven,
die voor de schepping al hadden bestaan.
De eenheden 1 (alf), 2 (bth) 5 (h) , 6 (waw) zijn getallen uit de wereld van God,
getallen die er al waren voordat onze wereld er was. De eenheden zijn pure begrippen.

Tientallen zijn eenheden op een ander vlak. 10 (jd) is dus een 1 op een ander vlak, 20 is een 2 op
een ander vlak, enzovoort.
De vorm van de jd zegt iets over de wereld en over het doel dat God daarmee heeft. In
het begin is de wereld nog in God aanwezig, maar aan het begin van de schepping
zijn wij in twee delen gesplitst.

Onze wereld is een wereld waarin alles twee is. Er is licht en duisternis, hemel en aarde,
man en vrouw, enzovoort. Dat betekent dat wij, mensen, voortdurend iets kwijt zijn.
Uiteindelijk wordt de spanning zo groot dat we op zoek gaan naar onze verloren
tegenpool. De eenwording met deze tegenpool is het grote geluksgevoel. Zo komen we
weer in God terecht.8) 6

Die eenwording door hereniging is geen expliciet Joodse vinding. Deze wordt namelijk ook in
Plato's Symposium in de mensvorming duidelijk beschreven als een paarvorming, waarin elke mens
in twee delen wordt opgesplitst, die elkaar door eenwording terug moeten vinden.

5 De alf kun je dus beschouwen als de Naam JHWH in een notendop.1

6 Het Hebreeuws
De aanhef van het boek Genesis7 geeft de klinkerssymbooltjes en de zangtekens in de Hebreeuwse
schrift weer. Een buitengewoon goede uitleg van het alfabet en de complexiteit van de schrift heb ik
gevonden in Het Hebreeuws, dat ook uitvoerig uitlegt, dat het Hebreeuws 8 klinkers toepast en de
letters een speciale fase in de schepping symboliseren.
Die klinkers zijn sjwa (), chrq (i), tsere (e), sgol (), qibboets (oe), cholm (o), qamts (a 8),
pthch ().
De Hebreeuwse leesmoeders leggen mijns inziens de kern van de 8 klinkers vast en vormen als
kleinste leestekens de basissymbolen voor de naam van God en de schepping. Zij behoren evenals
de leestekens punten en komma in SANS, SOUCI. tot de mosterdzaden die de nog
onbegrepen enigmata vormen.

7 Massoretic Text according to Jacob ben Chayim and C.D. Ginsburg

8 of soms ook o.16)
Enigma 3 De oorsprong van de 7 Griekse klinkers
Bij de overname van het Fenicische alfabet (22 letters) werden vijf letters AEIOU als klinkers in het
Ionische alfabet overgenomen9:
1. de /j/ (yodh) als symbool voor [i] (, iota)
2. de /w/ (waw) als symbool voor [u] (, upsilon)10
3. de glottal stop consonant // (|aleph) als symbool voor [a] (, alpha);
4. de pharyngeal // (ayin) als symbool voor [o] (, omicron);
5. de /h/ (he) als symbool voor [e] (, epsilon).
6. De // (heth) werd afhankelijk van de dialecten als /h/ (, heta) of als lange klinker // (,
eta)
7. Tot slot werd de lange klinker // (, omega) ingevoerd.
Aanvankelijk ontbraken de lange klinkers // (, eta) en // (, omega) in de Atheense versie van
het alfabet. Pas in de vierde eeuw voor Christus werd het 24 letters bevattende Ionische alfabet door
Athene11 en de overige Griekse regio's overgenomen.
De uitspraak Ik ben de Alfa en de Omega ( ), Ik ben de Eerste en de
Laatste, het Begin en het Einde 12, is in het alfabet alleen direct afleesbaar als de de eerste en de
de laatste letter is. Tevens wordt het Tetragrammaton als 3-klinkerwoord vertaald13.

9 Origins
10 Een doublet van de /w/ (waw) werd gebruikt als consonant voor de [w] (, digamma).
11 in 403 BC onder de archon Eucleides
12 Openbaring 1:8 en 21:6 en 22:13 (God) en Openbaring 2:8 (Jezus) Alfa en Omega
13 Die Hierarchie der Vokale I und A-U und erst danach E-O-H----...
Enigma 4 De klinkers in het Tetragrammaton (100 BCE)
Dat het Tetragrammaton uit klinkers bestaat hebben de aartsvaders14 al 100 voor Christus bewezen
in de vertaling van de Septuagint:

6: in de eerste
eeuw voor Christus
als Griekse vertaling van het Tetragrammaton in de eerste eeuw voor Christus
Septuagint manuscript 4Q120 15

Ook Josephus heeft bevestigd dat de naam van God in het Hebreeuws uit vier klinkers bestaat.16

14 Diodorus Siculus (1e eenw BCE) [81] (Iao);

15 Transcription of the Divine Name as in the 1st-century BCE Septuagint manuscript 4Q120
16 The Jewish War, V:235 (Josephus): A mitre also of fine linen encompassed his head, which was tied by a blue
ribbon, about which there was another golden crown, in which was engraven the sacred name [of God]: it consists of
four vowels. - Thus the first-century Jewish historian and philosopher Josephus said that the sacred name of God
consists of "four vowels".[17]
Enigma 5 De naam Ieus en Jove (Ioue-piter) voor Jupiter
Ook de namen Ieus17 en Jove (Ioue-piter) voor Jupiter verraden de gemeenschappelijke PIE-basis
Diaus, samen met de modernere Franse varianten (d)ieu18, (d)iau19 & (d)iou20.
De naam Ieus wordt ook wel in Griekse letters geschreven. Dat het een voorloper is voor Jupiter
vind ik in Three Theological " Gaps " in the Tanak and the Old Testament.

7: Zeus' Derivation from Ieus

Ook andere historici hebben de namen Ieus, Zeus, Iouis ontcijferd en met Iehouah vergeleken:
Daher sind einige, welche zwischen dem Namen Ieus, Zeus, und sonderlich des Iouis,
womit sie das hchste Wesen angezeiget, und dem Namen Iehouah eine grosse
Aehnlichkeit wollen gefunden haben21.

Is het nu Zeus of Jupiter?

In Sicili, Syracuse, is 375-354 v. Chr., een munt Dionysius I geslagen met de tekst:
AV: IEUS ELE - UQERIOS, , hoofd van Zeus (met een lauwerkrans) naar rechts 22

In het oud-Hebreeuws (paleo-Hebreeuws) werd de eerste letter van het Tetragrammaton vaak als
een Z-achtige letter geschreven, waaruit men met wat goede wil ook een Zeu in plaats van een
Ieu kan aflezen. Is dat de reden waarom Zeus en Ieus gelijkwaardig zijn?

17 Zeus' Derivation from Ieus

18 De naam Dieu (God) en het ego-pronomen ieu in Mireille, pome provenal de Frdric Mistral (1830)
19 Jauer (Sprache)
20 Yiou & Dou in the dialect of Nimes Het Ego-Pronomen de en de Goddelijke Naam in Het Savoyaaards-
Frans
21 Historie Der Natrlichen Gottesgelahrheit: Vom Anfange der Welt ..., Bnde 1-2 von Johann Achatius Felix Bielcke
Gsellius, 1742 - 414 Seiten
22 Munt Dionysius I Sicili, Syracuse, is 375-354 v. Chr. Ancient greek coins, antike griegischische Mnzen, Sicilia
De volgende schrijfwijzen van het Tetragrammaton gelden (van rechts naar links, zonder
toevoeging van de leestekens) voor het oud-Hebreeuws en (helemaal onderaan) voor het moderne
Hebreeuws:

8 Varianten van de schrijfwijze van het

Tetragrammaton
bron: WhyI Am Persuaded That the
Tetragrammaton ...
Enigma 6 De lange klinkers van Claudius (10 BCE- 54)
Voordat hij als keizer aantrad, ontwierp Claudius (10 v.Chr. 54) drie nieuwe letters23, die korte tijd
gebruikt werden in enkele officile documenten:
Een (antisigma), voor de "BS" of "PS" als de (psi)-klank.
Een (digamma inversum) voor de medeklinker "V" om de U als klinker te definiren.
Een , die als klinker om de Griekse (ypsilon) te translitereren, en/of om een klank tussen
"i" en "u" weer te geven. Op dat moment bestond de "Y" nog niet in het Latijnse alfabet.
Claudius besefte dat het Grieks alfabet destijds met 24 letters compleet was en er aan het Romeinse
alfabet nog drie letters ontbraken. Cicero verbond (nat. deor. 2 37, 93) destijds het Romeinse alfabet
met het aantal 21, kennelijk bestaande uit de 21 letters ABCDEFGHIKLMNOPQRSTVX. Hierin
ontbreken ten opzichte van ons moderne alfabet nog de J-U-W-Y-Z: 24
De I en de V werden als klinker en als medeklinker toegepast. In de middeleeuwen werden
de consonant J (als medeklinker) en de vocaal U (als klinker) aan het alfabet toegevoegd.
De W is een dubbele V (Engels: double-U) om /w/ weer te geven (de bilabiale semivocaal
van bijvoorbeeld: weg, wet, sneeuw)
Voor het weergeven van Griekse woorden werden later de Y en de Z aan het Latijnse alfabet
toegevoegd. 25
Het feit, dat Claudius in zijn ontwerp twee klinkers U en Y eenduidig wilde definiren, wijst op het
religieuze symbolisme van de klinkers.

23 Letters van Claudius

24 Des Kaisers neue Buchstaben. Claudius in Tac. ann. 11,14 von R Papke - 2016 [N.F.] Bd. 12 (1986):
Wrzburger Jahrbcher fr die Altertumswissenschaft
25 Latijns alfabet
Enigma 7 De lange klinkerssymbolen in het Romeinse alfabet
Om lange klinkers aan te duiden gebruikte de Romeinen speciale lettertekens. In feite betekent het
verlengingsteken gewoon, dat de slechts nmaal geplaatste letters tweemaal geldt26. De tekens
worden vaak over het hoofd gezien, omdat zij zo klein en dun worden ingegrift. De apex is voor de
AEOU klinkers een soort accent aigu zoals op de U voor Lucii, terwijl er voor de lange klinker
I een iets langer symbool werd ingegrift, zoals de driemaal geplaatste in de onderstaande
inschrift:

AALVVCIAFLIMEN

9: Inscriptie AA(uli) Lucii A(uli) filii Men(enia)

aan de tombe van Augustales te Herculaneum
Inscription displaying apices (from the shrine of the Augustales at Herculaneum)
Creative Commons Attribution 2.0 Generic license.
posted to Flickr as 20090106_122125w (Auteur Oleg)

26 Identification with the sicilicus Apex (diacritic)

Enigma 8 De Arabische leestekens voor de vocalen A-I-U
Het Arabisch werkt met drie diakritische leestekens voor de korte vocalen, die boven of onder de
medeklinkers worden geplaatst27.
Het alfabet omvat drie klinkers, /a/, /i/ en /u/, maar de /a/ wordt soms ook als /e/ uitgesproken28.

Het streepje voor de a (boven de letter) is in het Arabisch de Fatha29,

Het komma-achtige teken voor de u (uitgesproken oe) (boven de letter) is de
Damma30,
Het streepje voor de i (onder de letter) is in het Arabisch de Kasra31.
De Hamza is ontstaan uit de letter alif die voorheen zowel de glottistop als de lange klinker
a () aangaf. Tegenwoordig komt de Hamza ook zelfstandig voor.
In het Arabisch worden alleen de lange klinkers a, i en u in eigen letters weergegeven:
lange a: Alif
lange i: Ya
lange u: Waw
Als de Alif aan het begin van een woord een lange a symboliseert, wordt dat door een leesteken
Madda aangeduid.
Het woord Allah is afgeleid van het Arabische Allahu, dat weer komt van Al-Ilahu, dat weer een
samenstelling is van al (de) en Ilah (God). Tevens verwant met Hebreeuws Elohim (goden). 32

27 Arabisch voor Beginners 1 von Aziz Abba

28 Arabische alfabet
29 Een dubbel streepje is de fathatn (zie: Fatha)
30 Een dubbel teken is de dammatn (zie: Damma)
31 Een dubbel streepje is dekasratn (zie: Kasra)
32 Allah
Allh
In het Arabisch is de toepassing van ligaturen heel gewoon. Een complexe ligatuur met zeven
afzonderlijke elementen wordt toegepast bij het beschrijven van het woord Allh.
Het woord ( Allh) bestaat uit een alif + ligatuur van het tweevoudige woord lm met een
shadda en een dagger alif boven het element lm.
De elementen voor "Allah" bestaan uit: 1. alif 2. hamzat was l 3. lm 4. lm 5. shadda 6. dagger alif
(/a/) 7. h

10: De elementen voor de ligatuur "Allah":

1. alif
2. hamzat wasl ( )
3. lm
4. lm
5. shadda ( )
6. dagger alif ( )
7. h

Public Domain
Enigma 9 Het levensmotto AEIOU van Frederik III (1437)
In zijn notitieboek heeft de Habsburger keizer Frederik III. (HRR) in 1437 als levensmotto de
klinkerssymboolreeks a e i o u geformuleerd. Hij heeft echter vergeten te vermelden wat deze
symbolen betekenen.

11: a e i o u (gedateerd 1437) Friedrich III.

(HRR) (14521493)

Notitieboekje van Friedrich III. - AEIOU.jpeg Die

Welt der Habsburger Gemeinfrei 1.1.1437
Enigma 10 De drie basisklinkers A-I-U
Het Arabisch baseert evenals het Hebreeuws op de drie klanken A-I-U.
Ook de Goten, de Vandalen33 en de Perzen hebben alfabetten op de drie basisvocalen A-I-U
gebaseerd.
Is het dan gerechtvaardigd de drie klinkers I, A en U als fundamentele symbolen te beschouwen?
De U lijkt mij relatief onbeduidend. De rangorde tussen de I en A is echter onzeker. De A overweegt
in het Gotisch en Arabisch, maar de I wordt in vele talen als beginletter of hoofdsymbool van veel
godennamen en ego-pronomina toegepast.
De I is een ongeronde gesloten voorklinker, die vooraan in de mond wordt aangestoten, de U een
achterklinker, die ver achter in de mond wordt gearticuleerd. De A is een centrale bijna-open klinker
die met wijd geopende mond wordt gearticuleerd.34.
De triade A-I-U vormt een min of meer driehoekig patroon van de extreme mondposities, die de
menselijke mond als grenswaarden kan bereiken. Van deze posities produceert de vocaal I volgens
Jakob Grimm in het Duits de stabielste vocaal, omdat voor die klinker in tegenstelling tot de A en
de U geen Umlaut nodig is35.
De instabiliteit van de vocalen is volgens Foucault 36 de reden, waarom sommige talen zoals
Hebreeuws en Arabisch de vocalen oorspronkelijk in de schriftelijke vorm, respectievelijk het
alfabet weggelaten hebben. Deze talencategorie wordt ook wel consonantenschrift of Abjad
genoemd.
De Hebreeuwse Grammatica van Wilhelm Genesenius (1909) vermeldt op pagina 35 in 7 van de
Engelse versie37:
In het Hebreeuws en in de overige38 Semitische talen vormen de a,i, u de originele
klinkers. De e en de o ontstaan door de slijtage en overgangen tussen de drie
fundamentele klanken, respectievelijk door modificatie van de of ; de korte uit de
; de door samentrekking van de ai (eigenlijk ay); en soms door modificatie
(slijtage) van de , soms dor samentrekking van au ( eigenlijk aw).[1]

De originele formulering van Genesius in de Wikisource luidt:

1. The original vowels in Hebrew, as in the other Semitic tongues, are a, i, u. E and o always arise from
an obscuring or contraction of these three pure sounds, viz. by modification from or ; short from ;
by contraction from ai (properly ay); and sometimes by modification (obscuring) from , sometimes
by contraction from au (properly aw).[1]

De fundamentele concepten baseren kennelijk op de extreme klanken A-I-U, die de menselijke

mond kan bereiken. De overige vocalen vormen de bijklanken, die hooguit een ondergeschikte
symbolische betekenis vervullen.
vormt dan wellicht een modificatie van u, Ieus is een modificatie van Iaus en Iove een
modificatie van Iau. Diaus en IAU baseren op de grondpijlers I, A en U.

33 Vandalic
34 Vokale im Deutschen
35 Deutsche Grammatik
36 Seite 348 in Die Ordnung der Dinge von Michel Foucault (1966) - Suhrkamp (Wissenschaft 96)
Die Vokale gelten als flssig und instabil, die Konsonanten dagegen als die stabile Architektur der Sprache (das
Hebrische zum Beispiel verzichtet doch sogar auf die Schreibung der Vokale)
37 7. The Vowels in General, Vowel Letters and Vowel Signs 35 in Gesenius' Hebrew Grammar - Wikisource, the free
online library (1813)
38 In Arabic writing there are vowel signs only for a, i, u;
Enigma 11 De hoofdletter Y van Wycliffe (1380)
In Genesis passen zowel Adam als God het ego-pronomen Y (ik) toe, dat zowel voor God als
voor Adam met een hoofdletter wordt geschreven39:
3-15 Y schalsette enemytees bitwixe thee and the womman, and bitwixe thi seed and hir
seed; sche schal breke thin heed, and thou schalt sette aspies to hir heele.
3-10 And Adam seide, Y herde thi vois in paradijs, and Y drede, for Y was nakid, and Y hidde

me.
In zijn vertaling gaf Wycliffe Eva een naam, die uit drie klinkers Eue bestond40:
20 And Adam clepide the name of his wijf Eue, for sche was the moder of alle men lyuynge.
And the Lord God made cootis of skynnys to Adam and Eue his wijf, and clothide hem; and
seide, Lo!

Het is denkbaar dat Wycliff de tegenstellingen in de taal door uitwisseling van een enkele
medeklinker (L N) afgebeeld heeft:
Liyt (light / licht) Nyyt (night / nacht)

39 Wycliffe's Bible ca. 1380

40 Bible (Wycliffe)/Genesis ca. 1380
Enigma 12 Dante's klinkerwoorden I, io, en ieu

De openbaring van de Naam van God aan Adam

Dante beschrijft dat de naam van God aan Adam werd geopenbaard als de klinker I en later werd
veranderd in Eli41.
Kennelijk betreft het een regel, waarin God het ego-pronomen I gebruikt en Adam dit I als een
eigennaam interpreteert:

"Pria ch in scendessi all infernale ambascia,

I s appellava in terra il sommo Bene,
Onde vien la letizia che mi fascia.
ELI si chiamo; poi, e ci conviens,
Ch l uso dei mortali come fronda,
In ramo, che sen va, ed altra viens."
('Parad.' xxvi. 133).
In een andere versie van de tekst wordt deze Naam als El gespecificeerd42:
Pria ch'i' scendessi a l'infernale ambascia, 133 'Before I descended to anguish of Hell,
I s'appellava in terra il sommo bene 134 I was the name on earth of the Sovereign Good,
onde vien la letizia che mi fascia; 135 whose joyous rays envelop and surround me.
e El si chiam poi: e ci convene, 136 'Later El became His name, and that is as it should be,
ch l'uso d'i mortali come fronda 137 for mortal custom is like a leaf upon a branch,
in ramo, che sen va e altra vene. 138 which goes and then another comes.

Het ego-pronomen ieu bij Dante

Voor het eerst is mij opgevallen, dat ook Dante het Provencaalse ego-pronomen toepast in Purgatorio, Canto
26, regel 141 & 142, alhoewel daarnaast op regel 136 ook het gebruikelijke io wordt geregistreerd43:

Io mi fei al mostrato innanzi un poco,
e dissi ch'al suo nome il mio disire
apparecchiava grazoso loco.
El cominci liberamente a dire:
"Tan m'abellis vostre cortes deman,
qu'ieu no me puesc ni voill a vos cobrire.
Ieu sui Arnaut, que plor e vau cantan;
consiros vei la passada folor,
e vei jausen lo joi qu'esper, denan.
136 I edged forward a little toward the other
137 who had been pointed out and said that my desire
138 prepared a place of welcome for his name,
139 to which he readily made answer:
140 'Your courteous question pleases me so much
141 I neither can nor would conceal myself from You.
142 'I am Arnaut, weeping and singing as I make my
way.
143 I see with grief past follies and I see,
144 rejoicing, the joy I hope is coming.

Arnaut Daniel de Riberac (ook wel bekend als Arnaut Danil) was een Occitaanse
troubadour uit de 12e eeuw, die door Dante werd geprezen als "il miglior fabbro" (de
beste schepper, of letterlijk de beste smid). Hij werd tevens een grootmeester der
liefde genoemd door Francesco Petrarca. In de 20e eeuw werd hij door Ezra Pound in
diens werk The Spirit of Romance (1910) erkend als een van de grootste dichters die
ooit heeft geleefd44.

41 The Name
42 Source : Divina commedia - Paradiso, Canto XXVI 'Paradiso.' 26, 134 & 136
43 Source : Divina commedia Princeton Dante Project Purgatorio, Canto 26, regel 141 & 142
44 Arnaut Daniel (Wikipedia)
Daniel was de uitvinder van de sestina, een lied van zes stanzas die elk uit zes zinnen bestaan,
waarbij dezelfde woorden in elke stanza opnieuw worden gebruikt, zij het in een andere volgorde.
In Purgatorio laat Dante hem in het Oud Occitaans spreken, waarin het ego-pronomen ieu toegepast
wordt.
Arnaut's vierde canto bevat het bekendste citaat, waarmee Arnaut Daniel bekendstaat. Dit citaat45

"leu sui Arnaut qu'amas l'aura Ik ben Arnaut, die de wind vangt,
E chatz le lebre ab lo bou En de haas jaagt met de os,
E nadi contra suberna" En inzwemt tegen de stroom.

Opvallend is, dat het ego-pronomen een triade van de reeds bekende klinkerssymbolen I-E-U bevat,
dat ik al eerder in Europese talen waargenomen had. In Arnaut's gedichten ontdek ik ook de
bijbehorende naam van God, die in het oud-Provenaals Dieus is.46

De diresis in het Frans

Het probleem is nu, dat het dichten met de Provenaalse klinkerswoorden zoals bijvoorbeeld Dieu,
ieu en Jeudi officieel een speciale techniek vereist. Officieel moeten de lange klinkers i, e en u
gescheiden worden uitgesproken. In het Frans wordt deze diresis door een accent aigu als
scheidingsteken aangeduid zoals bijvoorbeeld Diu, iu en Jiu. Daarmee wordt de klemtoon op de
lange klinker e gelegd. De andere twee klinkers i en u zijn dan automatisch eveneens lang.
In het Frans worden voor dit soort woorden geen trema's toegepast. Voorbeelden voor de
gebruikelijke toepassing van trema's in het Frans zijn bijvoorbeeld:
: aigu47*, ambigu*, ambigut*, bgu*, bisaigu*, cigu*, contigu*, exigu*, bosse,
bote, cano, fone, marl, more, Azral, Gal, Gwenal, Ismal, Isral, Jol, Judical,
Michal, Mose, Nathanal, Nol, Raphal, Stal, Maline. Les mots goland et pome de
graphie archaque peuvent exister dans le langage potique ;
: ae, aeul48, amussement, naf, paen, pagae (variante de pagaille), baonnette, concider,
stoque, archaque, har, oue49, our50, astrode, mas, paranoa, voltaque, lac, Loc,
Malys, etc. ;
: capharnam, sa, Emmas, Sal.

Eeuwigheid
Het woord aeul (gotisch awo ; Latijn: avus) vormt een archasch overblijfsel van de oude
klinkersnamen. Alles wat eeuwenoud is werd eertijds van klinkersnamen voorzien. Ook het woord
eeuw behoort tot deze categorie met als voorbeelden euua godes (wet van God), eeu, eewe, ee
tijdperk, eeuwigheid; (zeden)wet [1330; MNW], huwelijk(swet) (vergelijkbaar met nhd. Ehe).
*aiw-/j- zede, met secundaire betekenis recht, is verwant met Latijn is recht < *ieus-, waarin
wij de opvallende klinkersreeks ieu in Dieus, ieu en Jeudi herkennen. Jeudi baseert op de
verbasterde godennaam Jeu (afgeleid van Ju-piter, respectievelijk Dieu-piter).

45 "I am Arnaut who gathers up the wind,

And chases the hare with the ox,
And swims against the torrent." Arnaut Daniel: Complete Works (in English and Provenal)
46 Bijvoorbeeld Dieus lo cauzitz (Genadige God) in Douz braitz e critz (Sweet tweets and cries)
47 acuut
48 grootvader
49 Gehoor, deksel
50 horen
Enigma 13 De Ego-pronomina met klinkersreeksen 51
In Die Hierarchie der Vokale I und A-U und erst danach E-O-H--- heb ik een lijst met de
persoonlijke voornaamwoorden der eerste persoon enkelvoud samengesteld.
Vele klinkersreeksen worden ook voor andere persoonlijke voornaamwoorden toegepast, zoals eu
(Wales), eu, jeu (Manx), jou (Nederlands), iu , eu (oud-Saksisch) enz.

De diresis in de ego-pronomina
De meeste ego-pronomina van de navolgende lijst zijn verwant met het Vulgair Latijnse eo, wat in
feite als twee losse lange vocalen moet worden uitgesproken. (ter verduidelijking: zoals in Theo en
theologie). In het Latijn moet men gewoon weten, dat het losse klinkers zijn.
In de langere klinkerswoorden is dat zonder specifieke scheidingstekens niet zo eenvoudig. Soms is
het zelfs in het Nederlands problematisch. Als men de godennaam Tuisco als Tusto spelt, moet men
in feite ook Duits als Duts schrijven.
In het Frans geldt Diu, iu en Jiu als de alternatieve schrijfwijze voor Dieu, ieu en jeudi. Daarmee
wordt de klemtoon op de lange klinker e gelegd. De andere twee klinkers i en u zijn dan
automatisch eveneens lang.
In het Latijn vormt de g in ego in feite alleen maar het scheidingsteken tussen de klinkers, dat de
diresis moet forceren. Het is deze diresis waaraan wij in het Nederlands de k in ik te danken
hebben.
Vrijwel alle ego-pronomina zijn aan slijtage onderhevig en wijken sterk af van de ideale vorm iau,
die als klinkersreeks aan de hemelse vader Diaus-Pitar is ontleend. Alleen jau (Reto-Romaans is als
de ideale vorm der elementaire klinkerssymbolen I-A-U nog herkenbaar.
Dit geldt natuurlijk ook voor bijvoorbeeld Diu, iu en Jiu, maar alleen in het Provenaals van
Mistral wordt het accent aigu in Diu en iu toegepast52. In Nmes schrijft men Dou (God), resp. Yiou
(ik)
*eo, (Vulgair Latijn afgeleid van Latin ego, en van Proto-Indo-European *gh. )
a (Lombardisch)
(Deens voor Ik)
eje (Irpinian "Vallatese" Napolitaans)
ih (oud Engels)
ieu, ie (Oud Provenaals) - uit Vulgair Latijn *eo, vanaf de 6e eeuw in Romaans, uit Latin ego.
jeu, ieu, iu behorend bij de naam Diu (God) (Sursilvan, Lengadocian Occitan )
jau (Reto-Romaans - Grischun)
jou, iou (Sutsilvaans)
jou, jo , je , ge (Oud-Frans)
eau (Puter)
ia (Surmiran)
iu /Siciliaans)
io (Italiaans)
yo (Spaans)
jo (Catalaans, Gascon Occitaans)
je (Frans)
eu (Roemeens, Portugees, Vallader )

51 Appendix:Romance Swadesh lists - Das Protoprojekt und die Deutsche Sprache

52 Que Diu rnde la terro si fidus amant! in Mirio von Frdric Mistral
 I (ego-pronomen, Engels)
Yiou (Ich), behorend bij de naam Dou (God) (Provenaals dialect in Nmes53)

53 Yiou & Dou in the dialect of Nimes

Enigma 14 de Woordenlijst van IAU- en AIU-woorden

Tripolis (Oea) als de "de stad met de drie klinkers"

Aan de Mosterdzaadtheorie ontbreekt nog de Woordenlijst van IAU- en AIU-woorden. Enkele jaren
geleden heb ik nog gezocht naar de dieren, die de heilige klinkersreeksen kunnen reciteren, zoals de
poes (miauw) en de ezel (IA, Iah), ik heb daarvoor zelfs De Gouden Ezel van Apuleius helemaal
doorgenomen maar dat laat ik liever weg. Apuleius beleefde zijn laatste levensjaren in Oea, het
huidige Tripolis, "de stad met de drie klinkers". Dat is dus een klinkersnaam, wellicht de variant
UIA...
De Libysch-Berberse naam voor Oea luidt Wy't54. De handelsstad werd in de 7e eeuw voor Christus
door de Fenicirs als station op de handelsroute door de Sahara gesticht. Wellicht was het tevoren
een Berberdorp. In de negende eeuw veranderde de naam van Oea in Tripolis.
Ik baseer de woordenlijst op de gangbare huis- tuin en keukenwoorden in het artikel Die Hierarchie
der Vokale I und A-U und erst danach E-O-H----. Ik laat de godennamen en de ego-pronomina
voorlopig even weg...

Eeuwigheid, justitie, eega (Ehegatte), verdrag, ...

De vocalen A-I-U in het Oud-Persische alfabet55.
i(ei) eeuwig, , iga, , , aeuum (Eeuwigheid)
aiwaggli (Larijn: Evangelium)
Aeon (het mensenleven als tijdsduur)
iga (eigendom)
Awe (ontzag)
aiwisks (schandelijk)
, Nederlands de echt; Duits: die Ehe eega
Ewart (Ehe-Wachter: de behoeder van het recht in het Rolandslied)
ieu (eeuw) West Fries en daarvan afgeleid: nieuw als negatie van ieu, de Friese ieuw
(eeuw) ? Dit vereist echter een nieuwe etymologie voor het Nederlandse woord...
ius (Recht)
Justiz (Latijn: iustitia)
juist (Latijn: iustus)
In het Runen-Wrterbuch56 van Udo Waldemar Dieterich vind ik nog enkele IU, respectievelijk
IAU- of AIU-woorden:
aiwa (Gothisch) (het paard, wellicht als heilig dier, afgebeeld in de Horse-head gables als de
tweelingbroers Hengist and Horsa, afstammelingen van Wodan57), ags.: eoh 58
Ehwaz als de rune voor het paard. Het klinkerssysteem van de Germanen was
asymmetrisch en instabiel. Het verschil tussen de lange klinkers e and (soms
omschreven als *1 and *2) ging verloren. In het jongere Futhark is de e geheel verloren
gegaan. In het Gotische alfabet werd de letter e eveneens aus "paard" genoemd. (In de
Gotische spelling geldt de <a> klank als de monoftong /e/)59.
54 Anthony R. Birley, Septimus Severus Routledge 2002 ISBN 978-1-13470746-1), p. 2
55 Old Persian (Aryan)
56 Runen-Sprach-Schatz oder Wrterbuch ber die ltesten Sprachdenkmal
57 According to Bede, Hengist and Horsa were the sons of Wictgils, son of Witta, son of Wecta, son of Woden.[3]
58 Gevonden onder Jufur (paardenmenner), dat alternatief uit Jupiter (de koning) kan zijn afgeleid
59 The Proto-Germanic vowel system was asymmetric and unstable. The difference between the long vowels
expressed by e and (sometimes transcribed as *1 and *2) were lost. The Younger Futhark continues neither,
 aivar : Mannelijke naam in de betekenis: permanente beschermer

Juul : het kerstfeest, ter viering van de terugkeer van de zon (en de geboorte van Christus in
het Christendom) theoretisch afgeleid van hiol (het rad) of van jula (lallen). Het was een
feest van Jauchzen (juichen, de oerkreet Juchitzer60, jubelen?).
Juka (Gotisch) Juichkreet als vreugdekreet; Grieks I; Latijn io, ahd: juhhizan, mhd
jauchzen.
Juan (Johannes, Ioannes)
Jah (ik als ego-pronomen)

lacking a letter expressing e altogether. The Anglo-Saxon futhorc faithfully preserved all Elder futhorc staves, but
assigned new sound values to the redundant ones, futhorc oh expressing a diphthong. In the case of the Gothic
alphabet, where the names of the runes were re-applied to letters derived from the Greek alphabet, the letter ? e was
named aus "horse" as well (note that in Gothic orthography, <a> represents monophthongic /e/). (bron: Ehwaz)
60 Juchitzer von Hubert von Goisern & Zabine
Enigma 15 De relatie tussen Ioue (Jupiter) en Iehoua
Indien meerdere onafhankelijk opererende volkeren een taal op een vocale reeks moeten opbouwen,
is het denkbaar, dat elk volk zelfstandig en onafhankelijk van de anderen ontdekt, dat de drie
vocalen A, I en U de grenzen van de menselijke spraakkunst vormen.
In de Middeleeuwen heeft men gediscussieerd, of er tussen de Romeinse oppergod Ioue (Jupiter) en
de Hebreeuwse Iehoua een afhankelijkheidsrelatie bestaat.
Volgens Pic della Mirandola waren veel geleerden van mening, dat Iehoua afstamde van de naam
Ioue (Jupiter) en via Ioua in Iehoua veranderde. Ook waren anderen van mening, dat de Aramese
uitdrukking "hij zal zijn" (yhwh) uitgesproken moet worden als Iehue (of Iahue) en met die Naam
samenhing.
In spite of the remarks of Galatino, numerous Hebrew scholars believed, owing to the
work of John Pic della Mirandola, that the name Iehoua had a pagan origin that is to say
that it came from a change of the name Ioue (Jupiter) into Ioua then Iehoua. Besides
several grammar scholars thought that the Aramaic form "he will be" (yhwh) was
pronounced Iehue (or Iahue) and was connected with the Name.61

In een publicatie De Trinitatis erroribus (1531) beschrijft Michael Servetus, dat de naam
Iehouah sterk correleert met de Hebreeuwse Jesus, die in het Hebreeuws als Iesua wordt gespeld.
In de loop der tijden ontspint zich een omvangrijke discussie over de spelling Iehoua
respectievelijk Ioua tussen de aartsbisschop Gilbert Gnbrard (1568) en S. Chateillon, P. Galatin,
S. Pagnin62: (de daarop volgende afloop van de discussie kan men in Was the pronunciation Jehovah
widely accepted in the 16th century ? nalezen:
The first to start hostilities was the archbishop Gilbert Gnbrard, in his book written in
1568 to defend the Trinity, in which he dedicated several pages to prove the errors of S.
Chateillon, P. Galatin, S. Pagnin, etc. ...

61 A7 - Q7- Is Galatino the first who introduced the name Jehovah in 1518 ?
62 A8 - Q8- Was the pronunciation Jehovah widely accepted in the 16th century ?
Enigma 16 De oorsprong van Et Saxa Cava ( 1859)

12: Et saxa cava (Hacklnder villa, 1859, Stuttgart)

Et saxa cava - Von der Inschrift am "Hacklnder-Haus"

Een derde enigma was tot voor kort Et Saxa Cava (1859), dat ik onlangs als citaat Et cava saxa
sonant van John Milton (16081674) ontcijferde. Het waren dus toch de holle stenen, die
resoneerden.

13: Et cava saxa sonant van John Milton

Page:The Complete Poetical Works of John Milton.djvu/377 - Wikisource
Enigma 17 Inscriptie Op Het Gregorius-Kruis voor Theodelinde (603)

14: Inscripties C C en C" op het kruis van Paus

Gregorius aan Theodelinde (gedateerd voor 603AD)

Kloster Frauenchiemsee ( Oberbayern ). Michaelskapelle im Torhaus - Museum: Goldenes "Gregorius-Kreuz" (vor

603), Geschenk Papst Gregor des Groen an Knigin Theodelinde zum Geburtstag ihres Sohnes Adaloald ( Replik nach
Original aus dem Domschatz in Monza).
Aufnahme: Wolfgang Sauber
Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 International license.
De originele tekst van het evangelie van Johannes 19:26 & 27 luidt:
26 Jezus nu, ziende Zijn moeder, en den discipel, dien Hij liefhad, daarbij staande, zeide
tot Zijn moeder: Vrouw, zie, uw zoon.

27 Daarna zeide Hij tot den discipel: Zie, uw moeder. En van die ure aan nam haar de
discipel in zijn huis.63

In de facsimile van de Luther Bijbel64 lees ik de Griekse tekst van deze twee citaten af. De exacte
formulering (zonder accenten) luidt:
(zie, uw zoon.)
(Zie, uw moeder.)

15: Evangelie van Johannes 19:26 & 27

Omgezet in hoofdletters wordt dit:

(ZIE, UW ZOON.)
(ZIE, UW MOEDER.)

63 Johannes 19 - Nieuwe Testament - Statenvertaling

64 Evangelische Deutsche Original Bibel von 1741 Marin Luther Hebrischer Grundtext (Zllichau - Frommann)
(Eva Berndt-Verlag, Berlin)
In de inscriptie leest men de sigma als een sigma lunata (de maanvormige sigma). De ingesloten
letters IO van C heeft men kennelijk weggelaten. Ook de ingesloten letters van
zijn weggelaten, zodat er overblijft:
C C (ZIE, UW ZOON.)

C (ZIE, UW MOEDER.)

IE O C C (ZIE, UW ZOON.)

I H MP C (ZIE, UW MOEDER.)65

65 Inscriptie Op Het Kruis Van Paus Gregorius Aan Theodelinde

Enigma 18 De onbegrepen negaties Hnea Yahoo en Iago

Hnea Yahoo De niet-Yahoo

Irving Rothman geeft toe, dat het woord yahoo in boek 4 van Gulliver's Reizen overeenkomt met
het Tetragrammaton. In Gulliver's Reizen beschrijft Jonathan Swift daarmee de barbaarse schepsels,
die wij mensen noemen.
Rothman legt uit, dat Swift het begrip hnea Yahoo toepast, waarin het woord hnea (van rechts
naar links gelezen) ayn betekent, d.w.z. niet. De critici hebben volgens Irving Rothman wel het
kwaad in het menselijk ras der Yahoos ontdekt, maar niet gezien, dat de naam niet-Yahoo juist
een antipode van God symboliseert.66

Iago "I am not what I am,"

Ook Iago behoort tot de categorie der onbegrepen Shakespeare-citaten, die in de CliffsNotes
uitgelegd worden. In Othello behoort Iago tot de leugenaars en manipulatoren. Toch wordt Iago
door Othello als een man van eer beschouwd. Iago zeg echter van zichzelf (I.1, 65):
"I am not what I am," wat kan worden begrepen als "I am not what I seem."
Op Mozes' vraag naar de Naam van God, antwoordt deze: Ik ben die ik ben (Exodus,iii,14). Iago's
beschrijving komt overeen met het tegendeel van God: de duivel. Iago is dus de duivel.67.

66 UH Linguist Explains Secret Language of ... - University of Houston

67 Character Analysis Iago
Enigma 19 De Bijbelse Kleurcodes
In Exodus 25:4 worden als goddelijke commando's diverse kleurstoffen voor de tempelbouw
vastgelegd:
3 Dit nu is het hefoffer, hetwelk gij van hen nemen zult: goud, en zilver, en koper;
4 Als ook hemelsblauw, en purper, en scharlaken, en fijn linnen, en geiten haar.
5 En roodgeverfde ramsvellen, en dassenvellen; en sittimhout;68
Alhoewel de Bijbeltekst oorspronkelijk geen kleuren, maar kleurgrondstoffen beschrijft, zijn er bij
de vertalingen in het verleden fouten ontstaan69.
Op de lagere school leerde ik in de Godsdienstles 1954-1955 van een priesterleraar, dat de in rood
gekleurde Schepper Adam als eerste man in het rood en Eva als eerste vrouw in het blauw had
geschapen. Na de zondeval werden zij in paarse kledij uit het paradijs verjaagd. Deze indoctrinatie
van de scheppingslegende werd in de tweede klas lagere school niet nader toegelicht.
De suggestie dat de man rood en de vrouw blauw in de Kerk symboliseert, werd nog eens versterkt
door in 1954-1955 het verbod op het altaar de kleur blauw en vrouwelijke dienaren te weren.
Rood en blauw wordt in veel vlaggen (Nederland, Engeland, Frankrijk,...), graftombes (Enger 70,
Roermond71, Fontevraud 72) en religieuze motieven op schilderijen toegepast.
Het symbolisme, dat aan deze kleuren kan worden toegeschreven, is dus nog steeds onbekend. Het
is een van de enigma's, die nog moeten worden opgelost.

68 Exodus in de Statenvertaling
69 Some Color Keys in Paintings by jwr47 The Fundamental Color Symbols Blue and Red
70 Het rood, wit, blauwgekleurde graf van Widukind
71 Munsterkerk met het praalgraf van Gerard III van Gelre en Margaretha van Brabant
72 Eleonora van Aquitani, Haar man Hendrik II, haar zoon Richard Leeuwenhart en dochter Johanna waren hier al
begraven. Later werd schoondochter Isabella van Angoulme en kleinzoon Raymond VII van Toulouse hier
begraven.
Enigma 20 Stierf Heinrich Hertz aan een beroepsziekte (ozonallergie)?
Heinrich Hertz stierf aan de Wegenerscher Granulomatose73. Het ziekteverloop werd door Hertz
kort maar nauwkeurig beschreven:
Begin met een hardnekkige rhinitis (een ontstoken neus), die tot de dood aanhoudt. De
ontstekingen breiden zich ook uit over de neusbijholten, de oren en de slijmvliezen.
Aanvankelijk treden er een matige koorts en zwakte op, daarna breidt de ziekte zich uit
tot een nierontsteking, septische temperaturen, gewrichts- en spierpijn, verlammingen,
die tot algehele onbeweeglijkheid leiden.

Beginn mit hartnckigem Schnupfen, der bis zum Tode besteht, Beteiligung der Nasennebenhhlen, der
Ohren, der Schleimhute, anfangs miges Fieber, Schwche, dann Generalisation mit Nierenentzndung,
septischen Temperaturen, Gelenk und Muskelschmerzen, Lhmungen bis zur vlligen
Bewegungslosigkeit, Exitus. tiologiewahrscheinlich auf der Basis einer immunologischen Reaktion.

Daarop volgt de dood. De Etiologie baseert op een immunologische reactie.

Omdat ikzelf de metingen van Hertz in experimenten gedeeltelijk heb herhaald, werd ik
gebiologeerd door deze ziekte, die als immuniteitsprobleem niet werkelijk wordt begrepen.
Hertz moet tijdens zijn experimenten aan de vonkende zenders en ontvangers, aangedreven door
een bijzondere kwikzilver-interruptor74, vaak in een door ozon bezwangerde omgeving hebben
gewerkt. De elektrische geur, die men daarbij waarneemt, stamt van de ozon.
De vonklengte bedroeg 10 cm tussen punt en plaat, 3 cm tussen bollen. Meestal werd met vonken
van 1 cm gewerkt. Dit moet de zender zijn geweest.
Aan de Riess-vonkmicrometer (de ontvanger?) werd met 1mm vonklengte gemeten.
In ozon vormt de ene vrije zuurstofatoom in de een bijzonder gevaarlijke oxidatiemiddel, die op
lange duur elk levend mechanisme vernietigt.

In Industrial Toxicology (Lawrence T. Vauxhall, 1949) wordt (op pag. 123) beschreven,
...dat de ozon grotendeels direct in de slijmvliezen van de ademwegen wordt omgezet,
waarbij de zuurstof zijn vernietigende uitwerking uitoefent.

Ozongeneratoren worden bij toelaatbare concentraties tot de onbruikbare methodes voor

de opfrissing van de ademlucht beschouwd.

De maximaal toelaatbare concentratie bedraagt 0,1 ppm voor licht werk voor zwaar werk op 0,05
ppm.
Het dodelijke ziekteverloop van Heinrich Hertz begon met een hardnekkige rhinitis, waarbij de
slijmvliezen ontstoken raakten. Mijns inziens kan de infectie met de irritatie door ozon begonnen
zijn.
Ik heb dit thema in het Duits in Starb Heinrich Hertz Etwa an Einer Ozonallergie (als
Berufskrankheit) ? beschreven, omdat er zoveel Duitse citaten in worden verwerkt.75
Een groot aantal details met betrekking tot de experimenten uit die tijd zijn al eerder gepubliceerd in
Het fysisch kabinet van het Bisschoppelijk College te Roermond - de belangrijke rol van de HBS.

73 Ein historischer Fall von Wegenerscher Granulomatose

74 Elektrische Kraft Hertz:070
75 24.8.2016 Stierf Heinrich Hertz aan een beroepsziekte (ozonallergie)?
26.3.2017 Synthese
De taal is op grote schaal systematisch opgebouwd op een concept van klinkersnamen.
Oorspronkelijk werd het aantal klinkers tot drie beperkt: de triade A-I-U, die door de
randvoorwaarden van de anatomie van de menselijke ademhaling worden vastgelegd. De I wordt
voorin, de U achterin het spraakkanaal gearticuleerd. Voor het articuleren van de A wordt het
spraakkanaal geheel geopend.
Vele oude talen baseren op deze drie vocalen. Volgens vakkundige geleerden zijn de overige
klinkers E, O en de daarmee samenhangende tussenvormen slechts slijtagesporen, die het systeem
in de loop der tijden verwaterd hebben. Van de drie basisvocalen kan enerzijds de I op basis van de
hoogste stabiliteit als de belangrijkste vocaal worden beschouwd. Anderzijds maakt ook de A op
basis van de beginpositie in het alfabet aanspraak op een hoogste prioriteit.
Tot de klinkersnamen met lange klinkersreeksen behoren met name alle beduidende begrippen op
het gebied van de eeuwigheid en lange duur, zoals God, de echt (het huwelijk, de eega), de wet,
rechtspraak (justitie), het ego-pronomen, enz.
Tot de sporen, die men ook nu nog aan de moderne taal kan aflezen behoren de ego-pronomina (iau,
ieu, iou, iu, je, i) en de bijbehorende godennamen (Diau, Dieu, Diou, Diu, Tyr, Tiu, Tiw Tiuu).
De klinkers in deze woorden zijn lange vocalen en moeten duidelijk van elkaar gescheiden
uitgesproken worden. In het Frans wordt daartoe soms een accent aigu toegepast (in het
Provenaals iu, resp. Diu), dat de correcte uitspraak van deze klinkers in juiste banen leidt.
In de oude talen werden de vocalen wellicht omwille van de geheimhouding of uit vrees voor de
instabiliteit uit het alfabet geweerd. Vocalen werden niet door de alfabetische letters, maar door de
veel kleinere leestekens aangeduid, die ik in het algemeen mosterdzaad noem. In het Hebreeuws
behoren tot het mosterdzaad de leesmoeders en zangtekens.
Ook de accent aigu in de Provenaalse woorden iu, resp. Diu en bijvoorbeeld het trema, als ook
de komma en de punten in sans, souci. behoren tot het mosterdzaad. Het zijn de kleinste
taaltekens, die de belangrijkste taalsymbolen eenduidig vastleggen.
Gezien de reductie van de basisklinkers tot het drietal A-I-U kan men de uitbreiding van het Griekse
alfabet tot 7 klinkers en de toevoeging van de letters van Claudius aan het Romeinse alfabet als
overbodig beschouwen. De relatie tussen Ioue (Jupiter) en Iehoua wordt door de
gemeenschappelijke I-A-U-basis gevormd.
Omdat deze thesen nog geen gesloten bewijsketen vormen, noem ik de documenten liever
enigmata, die mijn nog onvoltooide documentaties vastleggen, een werkpapier zonder garanties, dat
evenveel vragen als antwoorden bevat.
Inhoud
22.3.2017 De mosterdzaadthese......................................................................................................1
Een reis naar Berlijn....................................................................................................................2
24.3.2017 De mosterdzaadtheorie...................................................................................................5
Enigma 1 De komma en de punten in sans, souci................................................................5
Enigma 2 De leesmoeders in het Hebreeuws...........................................................................6
Enigma 3 De oorsprong van de 7 Griekse klinkers..................................................................8
Enigma 4 De klinkers in het Tetragrammaton (100 BCE).......................................................9
Enigma 5 De naam Ieus en Jove (Ioue-piter) voor Jupiter.....................................................10
Is het nu Zeus of Jupiter?.....................................................................................................10
Enigma 6 De lange klinkers van Claudius (10 BCE- 54)......................................................12
Enigma 7 De lange klinkerssymbolen in het Romeinse alfabet.............................................13
Enigma 8 De Arabische leestekens voor de vocalen A-I-U...................................................14
Allh..........................................................................................................................................15
Enigma 9 Het levensmotto AEIOU van Frederik III (1437).................................................16
Enigma 10 De drie basisklinkers A-I-U.................................................................................17
Enigma 11 De hoofdletter Y van Wycliffe (1380).................................................................18
Enigma 12 Dante's klinkerwoorden I, io, en ieu.........................................................19
De openbaring van de Naam van God aan Adam................................................................19
Het ego-pronomen ieu bij Dante..........................................................................................19
De diresis in het Frans........................................................................................................20
Eeuwigheid...........................................................................................................................20
Enigma 13 De Ego-pronomina met klinkersreeksen.............................................................21
De diresis in de ego-pronomina..........................................................................................21
Enigma 14 de Woordenlijst van IAU- en AIU-woorden........................................................23
Tripolis (Oea) als de "de stad met de drie klinkers" ............................................................23
Eeuwigheid, justitie, eega (Ehegatte), verdrag, ...................................................................23
Enigma 15 De relatie tussen Ioue (Jupiter) en Iehoua...........................................................25
Enigma 16 De oorsprong van Et Saxa Cava (1859)...........................................................26
Enigma 17 Inscriptie Op Het Gregorius-Kruis voor Theodelinde (603)...............................27
Enigma 18 De onbegrepen negaties Hnea Yahoo en Iago..............................................29
Hnea Yahoo De niet-Yahoo............................................................................................29
Iago "I am not what I am,"................................................................................................29
Enigma 19 De Bijbelse Kleurcodes ......................................................................................30
Enigma 20 Stierf Heinrich Hertz aan een beroepsziekte (ozonallergie)?..............................31
26.3.2017 Synthese........................................................................................................................32