O can e a ameixa
Un can deses afeitos a comer ovos,
ao ver unha ameixa, non o pensou
dúas veces, e crendo que se trataba
dun ovo, tragouna inmediatamente.
Esgazadas logo as súas entrañas,
sentiuse moi mal e díxose:
Ben merecido téñoo, por crer que todo
o que vexo redondo son ovos.
O can e o carniceiro
Penetrou un can nunha carnicería, e
notando que o carniceiro estaba moi
ocupado cos seus clientes, colleu un
anaco de carne e saíu correndo.
Volveuse o carniceiro, e véndolle fuxir,
e sen poder facer xa nada, exclamou:
¡Oe amigo, alí onde te atope, non
deixarei de mirarte!
Os cans famentos
Viron uns cans famentos no fondo dun
regato unhas peles que estaban
postas para limpalas; pero como
debido ao auga que se interpoñía non
podían alcanzalas decidiron beberse
primeiro a auga para así chegar
facilmente ás peles.
Pero aconteceu que de tanto beber e
beber, rebentaron antes de chegar ás
peles.
A raposa e os acios de uvas
Estaba unha raposa con moita fame,
e ao ver colgando dunha parra uns
deliciosos acios de uvas, quixo
atrapalos coa súa boca. Mais non
podendo alcanzalos, afastouse
dicíndose:
¡Nin me agradan, están tan verdes...!
O can e o seu reflexo no río
Vadeaba un can un río levando no seu
fociño un saboroso anaco de carne.
Viu o seu propio reflexo na auga do río
e creu que aquel reflexo era en
realidade outro can que levaba un
cacho de carne maior que o seu. E
desexando apoderarse do anaco
alleo, soltou o seu para arrebatar o
cacho ao seu suposto compadre. Pero
o resultado foi que se quedou sen o
propio e sen o alleo: este porque non
existía, só era un reflexo, e o outro, o
verdadeiro, porque llo levou a
corrente.
As ras e o pantano seco.
Vivían dúas ras nun fermoso pantano,
pero chegou o verán e secouse, polo
cal abandonárono para buscar outro
con auga. Acharon no seu camiño un
profundo pozo repleto de auga, e ao
velo, dixo unha ra á outra:
Amiga, baixemos as dúas a este pozo.
Pero, e se tamén se secase a auga
deste pozo, - repuxo a compañeira -
, ¿Como cres que subiremos entón?