Ειδικότερα οι πτώσεις ως δείκτες για τη σχέση ουσιαστικού και ρήματος

δηλώνουν:
¨ Η ονομαστική δηλώνει το υποκείμενο του ρήματος.
¨ Η αιτιατική μπορεί να δηλώνει: α) το αντικείμενο των μεταβατικών
ρημάτων, είτε το άμεσο («Ο δάσκαλος άνοιξε το βιβλίο») είτε το έμμεσο
(«Ο δάσκαλος εξετάζει τον Πέτρομαθηματικά»), β) το κατηγορούμενο
του αντικειμένου («Ο φίλος μου θεωρεί την Άννα όμορφη»), γ)
κάποια επιρρηματική σημασία, π.χ. τον τόπο («Φιλοξενούμε φίλους σπίτι
μας»), το χρόνο («»Διαβάζω όλη τη μέρα»), το σκοπό («Πήγε κυνήγι»), το
μέσο («Λουσμένοι φως κοιτάζουμε γύρω μας θαμπωμένοι»), την αξία
(«Πληρώνεται δέκα ευρώ την ώρα») ή το μέτρο διαφοράς («Κόντυνε τη
φούστα δέκα πόντους») και δ) μπορεί να είναι με πρόθεση και να δηλώνει
έμμεσο αντικείμενο («Έδωσα το κινητόστον Κώστα»), κατηγορούμενο,
προσδιορισμό επιθέτου και επιρρηματικός προσδιορισμός.
¨ Η γενική μπορεί να δηλώνει: α) το αντικείμενο (έμμεσο)ρημάτων («Η
Μαίρη μοιάζει της μητέρας της») και τότε μπορεί να αντικατασταθεί από
εμπρόθετο προσδιορισμό («Η Μαίρη μοιάζει στη μητέρας της») και β) το
πρόσωπο που δέχεται τις συνέπειες της ενέργειας του ρήματος και
ονομάζεται γενική προσωπική («Μουείναι δύσκολο να σε ξεχάσω»).