You are on page 1of 103

BETOOWA KOSTRUKCJA OŚA BUDYKU PRZEMYSŁOWEGO - KOTYUACJA

5. Obliczenia statyczno - wytrzymałościowe podciągu stropu


5.1. Obliczenia statyczne

5.1.1. Zebranie obciążeń


Obc. charakt.
Lp. Rodzaj obciążenia
Gkpd [k]
Obciążenie z żebra
1. 78,755
14,19*5,55
Ciężar własny podciągu
2. 12,18
(0,70-0,12)*0,35*25*2,4
Tynk 1,5 cm
3. 0,793
2*(0,70-0,12)*0,015*19*2,4
91,728

Obc. charakt.
Lp. Rodzaj obciążenia
Qkpd [k]
Obciążenie zmienne
1. 61,272
11,04*5,55

61,272

65
Wartość obliczeniowa obciążenia:

Gppd = Gkpd⋅ γG = 91.728⋅ 1.35 = 123.833 kN

Qppd = Qkpd⋅ γQ = 61.272⋅ 1.5 = 91.908 kN

5.1.2. Wyznaczenie rozpiętości obliczeniowych

t = 0.3 m bpd = 0.35 m hpd = 0.7 m bs = 0.4 m - szerokość słupa

Lpdskr = 7.35 m

Lpdsr = 7.2 m

( )
ln1 = Lpdskr − 0.5t + 0.5bs = 7.35 − ( 0.5 ⋅ 0.3 + 0.5 ⋅ 0.4 ) = 7 m

ln2 = Lpdsr − bs = 7.2 − 0.4 = 6.8 m

( )
an1 = min 0.5hpd , 0.5⋅ t = min ( 0.5⋅ 0.7 , 0.5⋅ 0.3) = 0.15 m
( )
an2 = min 0.5hpd , 0.5⋅ bs = min ( 0.5⋅ 0.7 , 0.5⋅ 0.4) = 0.2 m

leff1 = ln1 + an1 + an2 = 7 + 0.15 + 0.2 = 7.35 m


leff2 = ln2 + an2 + an2 = 6.8 + 0.2 + 0.2 = 7.2 m

Wartości sił wewnętrznych obliczono za pomocą tablic Winklera.


Schemat statyczny płyty to belka ciągła 3- przęsłowa. Belka z obciążeniem skupionym (dwie siły na belce) w
miejscu oparcia belek żebra.

66
Momenty zginające

( )
MABmax = 0.244⋅ Gppd + 0.278⋅ Qppd ⋅ leff1 = ( 0.244⋅ 123.833 + 0.278⋅ 91.908) ⋅ 7.35 = 409.877 kNm

MABmin = ( 0.244⋅ Gppd − 0.044⋅ Qppd) ⋅ leff1 = ( 0.244⋅ 123.833 − 0.044⋅ 91.908) ⋅ 7.35 = 192.359 kNm

MBCmax = ( 0.067⋅ Gppd + 0.200⋅ Qppd) ⋅ leff2 = ( 0.067⋅ 123.833 + 0.2 ⋅ 91.908) ⋅ 7.2 = 192.084 kNm

MBCmin = ( 0.067⋅ Gppd − 0.133⋅ Qppd) ⋅ leff2 = ( 0.067⋅ 123.833 − 0.133⋅ 91.908) ⋅ 7.2 = −28.274 kNm

MBmax = ( −0.267⋅ Gppd − 0.311⋅ Qppd) ⋅


(leff1 + leff2) = ( −0.267⋅ 123.833 − 0.311⋅ 91.908) ⋅ 7.35 + 7.2 = −448.48 kNm
2 2

MBmin = ( −0.267⋅ Gppd + 0.044⋅ Qppd) ⋅


(leff1 + leff2) = ( −0.267⋅ 123.833 + 0.044⋅ 91.908) ⋅ 7.35 + 7.2 = −211.116 kNm
2 2

Siły poprzeczne

( )
VAmax = 0.733⋅ Gppd + 0.866⋅ Qppd = 0.733⋅ 123.833 + 0.866⋅ 91.908 = 170.362 kN

( )
VAmin = 0.733⋅ Gppd − 0.133⋅ Qppd = 0.733⋅ 123.833 − 0.133⋅ 91.908 = 78.546 kN

( )
VBLmax = −1.267⋅ Gppd − 1.311⋅ Qppd = −1.267⋅ 123.833 − 1.311⋅ 91.908 = −277.388 kN

( )
VBLmin = −1.267⋅ Gppd + 0.044⋅ Qppd = −1.267⋅ 123.833 + 0.044⋅ 91.908 = −152.852 kN

( )
VBPmax = 1.000⋅ Gppd + 1.222⋅ Qppd = 1⋅ 123.833 + 1.222⋅ 91.908 = 236.144 kN

( )
VBPmin = 1.000⋅ Gppd − 0.222⋅ Qppd = 1⋅ 123.833 − 0.222⋅ 91.908 = 103.429 kN

( )
VBmax = 2.267⋅ Gppd + 2.533⋅ Qppd = 2.267⋅ 123.833 + 2.533⋅ 91.908 = 513.532 kN

( )
VBmin = 2.267⋅ Gppd − 0.266⋅ Qppd = 2.267⋅ 123.833 − 0.266⋅ 91.908 = 256.281 kN

67
5.1.3. Zastosowane materiały

beton

Klasa betonu zwykłego: C30/37

fck = 30 MPa - charakterystyczna walcowa wytrzymałość na ściskanie betonu po 28 dniach

αcc = 1.0 - wspołczynnik stosowany w celu uwzględniania efektów długo trwałych oraz niekorzystnych
wpływów, wynikających ze sposobu przyłożenia obciążenia, na wytrzymałość betonu na
ściskanie (wartość zalecana 1.0)
γc = 1.4 - współczynnik częściowy betonu
fck 30
fcd = αcc⋅ = 1⋅ = 21.429 MPa - obliczeniowa wytrzymałość betonu na ściskanie
γc 1.4

αct = 1.0 - wspołczynnik stosowany w celu uwzględniania efektów długo trwałych oraz niekorzystnych
wpływów, wynikających ze sposobu przyłożenia obciążenia, na wytrzymałość betonu na
rozciąganie (wartość zalecana 1.0)

fctk.0.05 = 2 MPa - charakterystyczna wytrzymałość betonu na rozciąganie

fctk.0.05 2
fctd = αct⋅ = 1⋅ = 1.429 MPa - obliczeniowa wytrzymałość betonu na rozciąganie
γc 1.4

fctm = 2.9 MPa - średnia wartość wytrzymałości betonu na rozciąganie osiowe

Ecm = 32 GPa - sieczny moduł sprężystości betonu

stal

Klasa stali RB 400W

fyk = 400 MPa - charakterystyczna granica plastyczności zbrojenia

Es = 200 GPa - wartość obliczeniowa modułu sprężystości stali zbrojeniowej

γs = 1.15
- współczynnik częściowy stali zbrojeniowej lub sprężającej

f yk 400
fyd = = = 347.826 MPa - obliczeniowa granica plastyczności zbrojenia
γs 1.15

5.1.4. Wymiarowanie przęseł na zginanie

Założono prostokątny rozkładn naprężeń przy wartości współczyników

λ = 0.8 - współczynnik określający efeektywną wysokość strefy ściskanej dla fck < 50MPa

η = 1 - określa efektywną wytrzymałość dla fck < 50MPa

68
Wyznaczenie otuliny prętów zbrojeniowych

klasa ekspozycji XC3

cnom = cmin + ∆cdev


cmin – otulenie minimalne
∆cdev – dodatek ze względu na odchyłkę

cmin = max(cmin,b ; cmin, dur +∆c dur,γ -∆c dur,st - ∆c dur,add; 10mm )

cmin, b – minimalne otulenie ze względu na przyczepność


cmin,b > ϕ dla dg < 32mm (maksymalny wymiar ziaren kruszywa)
cmin,b > ϕ + 5mm dla dg > 32mm

cmin, dur – minimalne otulenie ze względu na warunki środowiska

∆c dur,γ – jest składnikiem dodawanym ze względu na bezpieczeństwo


∆c dur,st – oznacza zmniejszenie minimalnego otulenia ze względu na stosowanie stali nierdzewnej
∆c dur,add – oznacza zmniejszenie minimalnego otulenia ze względu na stosowanie dodatkowego zabezpieczenia

dla ∆c dur,γ ; ∆c dur,st ; ∆c dur,add zalecaną wartością jest 0 mm


∆cdev = 5-10 mm

Założono klase ekspozycji S4 i zbrojenie prętamiϕ = 25 mm

Przyjęcie otuliny :

cmin.b = 25 mm

cmin.dur = 25 mm dla S4 oraz XC3

∆cdur.γ = 0

∆cdur.st = 0

∆cdur.add = 0

∆cdev = 10 mm

( )
cmin = max cmin.b , cmin.dur + ∆cdur.γ − ∆cdur.st − ∆cdur.add , 10 = max ( 25 , 25 + 0 − 0 − 0 , 10) = 25 mm

cnom = cmin + ∆cdev = 25 + 10 = 35 mm

Obliczenie wysokości użytecznej przekroju

hpd = 700 mm

ϕ 25
a1 = cnom + ϕw + = 35 + 8 + = 55.5 mm
2 2
69
d = hpd − a1 = 700 − 55.5 = 644.5 mm

Wartości graniczne
εcu = 0.0035 - odkształcenie graniczne betonu przy ściskaniu

fyd 347.826
εyd = = = 0.00174
Es 200000

 εcu  3.5 × 10
−3
Względna wysokość strefy ściskanej ξefflim = λ⋅   = 0.8 ⋅ = 0.534
εcu − εyd −3 −3
  3.5 × 10 − −1.739 × 10

Względne ramię działania sił wewnętrznych ζ efflim = 1 − 0.5⋅ ξefflim = 1 − 0.5⋅ 0.534 = 0.733

scefflim = ξefflim⋅ ζ efflim = 0.534⋅ 0.733 = 0.392


Względny moment statyczny

xefflim = ξefflim⋅ d = 0.534⋅ 64.45 = 34.445 cm


Wysokość strefy ściskanej

Wyznaczenie efektywnej szerokości półki

Efektywną szerokość półki ustala się na podstawie odległości l0 między punktami zerowymi momentu
zginającego, którą określa się na podstawie poniższego rysunku:

Efektywną szerokość półki beff belek teowych i półteowych (półką z jednej strony) można określać ze
wzoru:
beff = ∑ beff ,i + bw , lecz nie mniej niż b,

beff ,i = 0, 2 ⋅ bi + 0,1 ⋅ l 0 , lecz nie więcej niż 0,2 ⋅ l 0 i nie więcej niż bi

70
Przęsło skrajne AB

b1 = 0.5ln2 = 0.5 ⋅ 5.05 = 2.525 m


b2 = 0.5ln2 = 0.5 ⋅ 5.05 = 2.525 m

l0 = 0.85⋅ Lpdskr = 0.85⋅ 7.35 = 6.247 m

( )
beff.1 = min 0.2 ⋅ b1 + 0.1⋅ l0 , 0.2 ⋅ l0 , b1 = min ( 0.2 ⋅ 2.525 + 0.1⋅ 6.247 , 0.2⋅ 6.247 , 2.525) = 1.13 m

beff.2 = min ( 0.2 ⋅ b2 + 0.1⋅ l0 , 0.2 ⋅ l0 , b2) = min ( 0.2 ⋅ 2.525 + 0.1⋅ 6.247 , 0.2⋅ 6.247 , 2.525) = 1.13 m

Wysięg płyty dwustronny

beff = bpd + beff.1 + beff.2 = 0.35 + 1.13 + 1.13 = 2.61 m < b1 + b2 + bpd = 5.4 m

Moment przenoszony przez płytę

( )
Mf = η⋅ fcd⋅ beff ⋅ hf ⋅ d − 0.5 ⋅ hf = 2.143⋅ 260.9⋅ 12⋅ ( 64.45 − 0.5⋅ 12) = 392158.842 kNcm

4
MABmax = 4.099 × 10 kNcm

Mf > MABmax przekrój pozornie teowy

MABmax 4
4.099 × 10
sceff = = = 0.018
2 2
η⋅ fcd⋅ beff ⋅ d 2.143⋅ 260.9⋅ 64.45
- przekrój pojedyńczo
ξeff = 1 − 1 − 2⋅ sceff = 1 − 1 − 2⋅ 0.018 = 0.018 < ξefflim = 0.534
zbrojony

xeff = ξeff ⋅ d = 0.018⋅ 64.45 = 1.148 cm

obliczenie ilości zbrojenia

MABmax 4
4.099 × 10 2
As1 = = = 18.448 cm
(
fyd⋅ d − 0.5 ⋅ xeff ) 34.783⋅ ( 64.45 − 0.5 ⋅ 1.148)

71
Przęsło wewnętrzne BC

b1 = 0.5ln2 = 0.5 ⋅ 5.05 = 2.525 m


b2 = 0.5ln2 = 0.5 ⋅ 5.05 = 2.525 m

l0 = 0.7⋅ Lpdsr = 0.7 ⋅ 7.2 = 5.04 m

( )
beff.1 = min 0.2 ⋅ b1 + 0.1⋅ l0 , 0.2 ⋅ l0 , b1 = min ( 0.2 ⋅ 2.525 + 0.1⋅ 5.04 , 0.2⋅ 5.04 , 2.525) = 1.008 m

beff.2 = min ( 0.2 ⋅ b2 + 0.1⋅ l0 , 0.2 ⋅ l0 , b2) = min ( 0.2 ⋅ 2.525 + 0.1⋅ 5.04 , 0.2⋅ 5.04 , 2.525) = 1.008 m

Wysięg płyty dwustronny

beff = bpd + beff.1 + beff.2 = 0.35 + 1.008 + 1.008 = 2.366 m < b1 + b2 + bpd = 5.4 m

Moment przenoszony przez płytę

( )
Mf = η⋅ fcd⋅ beff ⋅ hf ⋅ d − 0.5 ⋅ hf = 2.143⋅ 236.6⋅ 12⋅ ( 64.45 − 0.5⋅ 12) = 355633.507 kNcm

4
MBCmax = 1.921 × 10 kNcm

Mf > MBCmax przekrój pozornie teowy

MBCmax 4
1.921 × 10 −3
sceff = = = 9.12 × 10
2 2
η⋅ fcd⋅ beff ⋅ d 2.143⋅ 236.6⋅ 64.45

< ξefflim = 0.534


- przekrój pojedyńczo
−3 −3
ξeff = 1 − 1 − 2⋅ sceff = 1 − 1 − 2⋅ 9.12 × 10 = 9.162 × 10 zbrojony

−3
xeff = ξeff ⋅ d = 9.162 × 10 ⋅ 64.45 = 0.591 cm

obliczenie ilości zbrojenia

MBCmax 4
1.921 × 10 2
As1 = = = 8.608 cm
(
fyd⋅ d − 0.5 ⋅ xeff ) 34.783⋅ ( 64.45 − 0.5 ⋅ 0.591)

Podpora przyskrajna B

obliczenie wartości momentu zginającego na krawędzi podpory

MBkr = MBmax − ∆MEd

∆MEd = 0.125F Ed.sup⋅ t t = bs

F Ed.sup = VBmax = 513.532 kN

bs = 40 cm

3
∆MEd = 0.125F Ed.sup⋅ bpd = 0.125⋅ 513.532⋅ 35 = 2.247 × 10 kNcm
72
Moment na krawędzi podpory powinien być nie mniejszy niż 0.65 momentu pelnego zamocowania

MBmax − ∆MEd 4 3
−4.485 × 10 − 2.247 × 10
= = 0.95 > 0.65
MBmax 4
−4.485 × 10

4 3 4
MBkr = MBmax − ∆MEd = −4.485 × 10 − 2.247 × 10 = 4.26 × 10 kNcm
MBkr 4
4.26 × 10
sceff = = = 0.137
2 2
η⋅ fcd⋅ bpd⋅ d 2.143⋅ 35⋅ 64.45

ξeff = 1 − 1 − 2⋅ sceff = 1 − 1 − 2⋅ 0.137 = 0.148 < ξefflim = 0.534 - przekrój pojedyńczo zbrojony

xeff = ξeff ⋅ d = 0.148⋅ 64.45 = 9.515 cm

obliczenie ilości zbrojenia

MBkr 4
4.26 × 10 2
As1 = = = 20.518 cm
(
fyd⋅ d − 0.5 ⋅ xeff ) 34.783⋅ ( 64.45 − 0.5 ⋅ 9.515)

Podpora skrajna A

Na podporachskrajnych (ścianach) przyjęto dodatkowe zbrojenie górne ze względu na możliwość


wystąpienie momentu zamocowania
β1 = 0.15
4 3
Mzam = β1⋅ MABmax = 0.15⋅ 4.099 × 10 = 6.148 × 10 kNcm

Mzam 3
6.148 × 10
sceff = = = 0.02
2 2
η⋅ fcd⋅ bpd⋅ d 2.143⋅ 35⋅ 64.45

ξeff = 1 − 1 − 2⋅ sceff = 1 − 1 − 2⋅ 0.02 = 0.02 < ξefflim = 0.534 - przekrój pojedyńczo zbrojony

xeff = ξeff ⋅ d = 0.02⋅ 64.45 = 1.285 cm

obliczenie ilości zbrojenia

Mzam 3
6.148 × 10 2
As1 = = = 2.77 cm
(
fyd⋅ d − 0.5 ⋅ xeff ) 34.783⋅ ( 64.45 − 0.5 ⋅ 1.285)

5.1.5. Przyjęcie rozstawu zbrojenia

zbrojenie minimalne

 fctm   2.9 −3  2
As1.min = max  0.26⋅ ⋅ bpd⋅ d , 0.0013⋅ bpd⋅ d = max  0.26⋅ ⋅ 35⋅ 64.45 , 1.3 × 10 ⋅ 35⋅ 64.45 = 4.252 cm
 fyk
  400 
73
wymagane zbrojenie minimalne ze względu na zarysowanie elementu

kc⋅ k⋅ f ct.eff ⋅ Act


As1.min =
σs

A s,min jest minimalnym polem przekroju stali zbrojeniowej w strefie rozciąganej,

A ct - jest polem przekroju strefy rozciąganej betonu; za strefę rozciąganą uważa się tu tę część przekroju, która –
według obliczeń - jest rozciągana tuż przed pojawieniem się pierwszej rysy;
dla zginania Act = 0,5 x b x h

σ s - jest wartością bezwzględną maksymalnego dozwolonego naprężenia w zbrojeniu, które powstaje


natychmiast po pojawieniu się rysy - może być ono równe granicy plastyczności zbrojenia fyk - ale jeżeli wymaga
się, żeby nie były przekroczone graniczne szerokości rys, to może być potrzebne przyjęcie mniejszej wartości
dozwolonego naprężenia, zależnej od największej średnicy lub rozstawu zbrojenia ,

fct,eff - jest średnią wartością wytrzymałości betonu na rozciąganie, osiągniętą w chwili, w której – jak się
oczekuje – powstaną rysy; przyjmuje się, że fct,eff jest równe fctm albo mniejsze (gdy można oczekiwać, że
zarysowanie nastąpi wcześniej niż po 28 dniach, można przyjmować mniejszą wartość fct,eff = fctm(t)),

k - jest współczynnikiem zależnym od wpływu nierównomiernych, samo równoważących się naprężeń, które
prowadzą do zmniejszenia sił od odkształceń wymuszonych:
k = 1,0 dla środników o wysokości h < 300 mm i półek o szerokości mniejszej niż 300 mm,
k = 0,65 dla środników o wysokości h > 800 mm i półek o szerokości większej niż 800 mm; wartości pośrednie
można interpolować,

kc - jest współczynnikiem zależnym od rozkładu naprężeń w przekroju w chwili bezpośrednio poprzedzającej


zarysowanie oraz od zmiany ramienia sił wewnętrznych:
kc – dla zginania bez udziału siły podłużnej kc = 0.4

Przyjęto następujące wartości:

k = 0.65
kc = 0.4
2
Act = 0.5 ⋅ bz⋅ d = 0.5⋅ 25⋅ 64.45 = 805.625 cm
kN
fct.eff = fctm = 0.29
2
cm

z tablicy 7.1N EC2 zalecana wartość wmax [mm] dla klasy ekspozycji XC3 i dla prawie stałej
kombinacji obciążeń – wmax = 0.3mm

σs = fyk = 400 MPa

kc⋅ k⋅ fct.eff ⋅ Act 0.4⋅ 0.65 ⋅ 0.29⋅ 805.625 2


As1.min = = = 1.519 cm
σs 40

74
zbrojnie maksymalne

As1.max = 0.04⋅ Ac
3 2
Ac = bpd⋅ hpd = 35⋅ 70 = 2.45 × 10 cm

3 2
As1.max = 0.04⋅ Ac = 0.04⋅ 2.45 × 10 = 98 cm

5.1.6. Zestawienie przyjętego zbrojenia

Przęsło / Zbrojenie Zbrojenie Ilość Zbrojenie


Podpora obliczone [cm²] minimalne [cm²] prętów przyjęte [cm²]
AB 18,448 4,252 5 24,55
BC 8,608 4,252 3 14,73
B 20,518 4,252 5 24,55

Przyjęte pole przekroju zbrojenia jest w każdym przypadku większe od pola przekroju koniecznego ze względu
na przeniesienie sił wewnętrznych i większe od pola przekroju zbrojenia minimalnego.

5.1.7. Sprawdzenie warunków romieszczenia prętów

(
smin = ϕ , 20mm , dg + 5mm )
n = 5 - ilość prętów

m = 4 - ilość ramion strzemion

bpd − 2⋅ cnom − m⋅ ϕw − n⋅ ϕ 350 − 2⋅ 35 − 4⋅ 8 − 5⋅ 25


s = = = 30.75 mm
n−1 5−1

5.1.8. Sprwdzenie nośności przekroju na ścinanie

 1 
 3  lecz nie mniej niż ( )
VRd.c2 = νmin + k1⋅ σcp ⋅ b⋅ d
VRd.c1 = CRd.c⋅ k⋅ ( 100⋅ ρ1⋅ fck) + k1⋅ σcp ⋅ b⋅ d

Przyjęcie podstawowych założeń i obliczenie wartości sił poprzecznych na krawędziach podpór

2
przyjęto strzemiona pionowe czterocięte ϕw = 8 mm Asw = 2.011 cm

fywk = 400 MPa - charakterystyczna granica plastyczności zbrojenia na ścinanie


γs = 1.15
5
Es = 2 × 10 MPa
fywk 400
fywd = = = 347.826 MPa - obliczeniowa granica plastyczności zbrojenia na ścinanie
γs 1.15

75
Kąt nachylenia strzemion:
α = 90 deg

Kąt nachylenia krzyżulców betonowych:


θ = 45 deg ctgθ = 1 tgθ = 1

Siły poprzeczne występujących w osi elementu :

VA = VAmax = 170.362 kN

VBL = VBLmax = 277.388 kN

VBP = VBPmax = 236.144 kN

współczynniki :

 fck 
 = 0.6⋅ 1 −
30 
ν1 = 0.6⋅ 1 −  = 0.528 - współczynnik redukcyjny wytrzymałości
 250   250  betonu zarysowanego
0.18 0.18
CRd.c = = = 0.129
γc 1.4

d = 644.5 mm

200 200
k = 1+ = 1+ = 1.557 k ≤ 2.0
d 644.5

k = min ( k , 2.0) = min ( 1.557 , 2) = 1.557

k1 = 0.15

3 1 3
2
νmin = 0.035⋅ k ⋅ fck ( )2 2
= 0.035⋅ 1.557 ⋅ 30 = 0.372 MPa

podpra A

Stopień zbrojenia podłużnego:


Asl
ρ1 = lecz nie wiecej niż 0,02
b⋅ d

A sl – pole przekroju zbrojenia rozciąganego, które sięga na odległość nie mniejszą niż (lbd+d)
poza rozważany przekrój
2
As1 = 24.55 cm do podpory zostały doprowadzone wszytskie pręty

As1 24.55
ρ1 = = = 0.0109
bpd⋅ d 35⋅ 64.45

76
NEd
σcp = lecz nie więcej niż σcp < 0.2⋅ fcd
Ac

N Ed – siła podłużna w (N) wywołana przez obciążenie lub sprężenie, NEd=0 ,


(nie występują podłużne siły ściskające),

NEd = 0 kN - siła podłużna


3 2
Ac = 2.45 × 10 cm - pole przekroju

σcp = 0

siła poprzeczna VEd powinna spełniać warunek:

VEd ≤ 0.5b⋅ d⋅ ν⋅ fcd

0.5bz⋅ d⋅ ν⋅ fcd = 0.5 ⋅ 25⋅ 64.45⋅ 0.528⋅ 2.143 = 911.568 kN > V Ed

Obliczeniowa nośność na ścinanie elementu bez zbrojenia na ścinanie

 1   1 
 3   3 
VRd.c1 = CRd.c⋅ k⋅ ( 100⋅ ρ1⋅ fck) + k1⋅ σcp ⋅ bpd⋅ d = 0.129⋅ 1.557⋅ ( 100⋅ 0.0109⋅ 30) + 0.15 ⋅ 0 ⋅ 350⋅ 644.5 = 144883.37 N

VRd.c1 = 144.883 kN
4
( )
VRd.c2 = νmin + k1⋅ σcp ⋅ bpd⋅ d = ( 0.372 + 0.15⋅ 0) ⋅ 350⋅ 644.5 = 8.401 × 10 N

VRd.c2 = 84.014 kN

( )
VRd.c = max VRd.c1 , VRd.c2 = max ( 144.883 , 84.014) = 144.883kN

VEd = VA = 170.362 kN > VRd.c = 144.883 kN

zaprojektowanie zbrojenia na ścinanie jest wymagane

- wyznaczenie długości odcinka wymagającego zbrojenia na ścinanie


leff1 t 7.35 0.3
lw = − = − = 2.3 m
3 2 3 2

Kąt nachylenia krzyżulców betonowych:


ctgθ = 1
z = 0.9d = 0.9 ⋅ 64.45 = 58.005 cm

Asw ⋅ fywd 2.011⋅ 34.783


s = ⋅ z⋅ ctgθ = ⋅ 58.005 = 23.811 cm
VA 170.362

Przyjęto rozstaw: s = 20 cm

77
Zbrojenie na ścinanie podpora B :

VBL = 277.388 kN

współczynniki :

 fck 
 = 0.6⋅ 1 −
30 
ν1 = 0.6⋅ 1 −  = 0.528 - współczynnik redukcyjny wytrzymałości
 250   250  betonu zarysowanego
0.18 0.18
CRd.c = = = 0.129
γc 1.4

200 200
k = 1+ = 1+ = 1.557 k ≤ 2.0
d 644.5

k = min ( k , 2.0) = min ( 1.557 , 2) = 1.557

k1 = 0.15
3 1 3
2
νmin = 0.035⋅ k ⋅ fck ( )2 2
= 0.035⋅ 1.557 ⋅ 30 = 0.372 MPa

Stopień zbrojenia podłużnego:


Asl
ρ1 = lecz nie wiecej niż 0,02
b⋅ d

A sl – pole przekroju zbrojenia rozciąganego, które sięga na odległość nie mniejszą niż (lbd+d)
poza rozważany przekrój
2
As1 = 24.55 cm do podpory zostały doprowadzone wszytskie pręty

As1 24.55
ρ1 = = = 0.0109
bpd⋅ d 35⋅ 64.45

NEd
σcp = lecz nie więcej niż σcp < 0.2⋅ fcd
Ac

N Ed – siła podłużna w (N) wywołana przez obciążenie lub sprężenie, NEd=0 ,


(nie występują podłużne siły ściskające),

NEd = 0 kN - siła podłużna


3 2
Ac = 2.45 × 10 cm - pole przekroju

σcp = 0

Obliczeniowa nośność na ścinanie elementu bez zbrojenia na ścinanie

 1   1 
 3   3 
VRd.c1 = CRd.c⋅ k⋅ ( 100⋅ ρ1⋅ fck) + k1⋅ σcp ⋅ bpd⋅ d = 0.129⋅ 1.557⋅ ( 100⋅ 0.0109⋅ 30) + 0.15 ⋅ 0 ⋅ 350⋅ 644.5 = 144883.37 N
 
78
VRd.c1 = 144.883kN

4
( )
VRd.c2 = νmin + k1⋅ σcp ⋅ bpd⋅ d = ( 0.372 + 0.15⋅ 0) ⋅ 350⋅ 644.5 = 8.401 × 10 N

VRd.c2 = 84.014 kN

( )
VRd.c = max VRd.c1 , VRd.c2 = max ( 144.883 , 84.014) = 144.883kN

VBL = 277.388 kN > VRd.c = 144.883 kN

- wyznaczenie długości odcinka wymagającego zbrojenia na ścinanie


leff1 bs 7.35 0.4
lw = − = − = 2.25 m
3 2 3 2

Kąt nachylenia krzyżulców betonowych:


ctgθ = 1
Asw ⋅ fywd 2.011⋅ 34.783
s = ⋅ z⋅ ctgθ = ⋅ 58.005 = 14.624 cm
VBL 277.388

Przyjęto rozstaw: s = 14 cm

VBP = 236.144 kN > VRd.c = 144.883 kN

- wyznaczenie długości odcinka wymagającego zbrojenia na ścinanie


leff2 bs 7.2 0.4
lw = − = − = 2.2 m
3 2 3 2

Kąt nachylenia krzyżulców betonowych:


ctgθ = 1
Asw ⋅ fywd 2.011⋅ 34.783
s = ⋅ z⋅ ctgθ = ⋅ 58.005 = 17.178 cm
VBP 236.144

Przyjęto rozstaw: s = 16 cm

- minimlny stopień zbrojenia na ścinanie :


0.08 ⋅ fck 0.08⋅ 30
ρw.min = = = 0.11 ⋅ %
f yk 400

- maksymalny rozstaw podłużny zestawów zbrojenia na ścinanie:


sl.max = ( 0.75⋅ d) ⋅ ( 1 + ctgθ) = 0.75⋅ 64.45⋅ ( 1 + 1) = 96.675 cm

- maksymalny poprzeczny rozstaw ramion zestawów zbrojenia na ścinanie (wzdłuż przekroju


poprzecznego elementu) :
st.max = 0.75⋅ d = 0.75⋅ 64.45 = 48.338 cm

79
Na odcinkach nie wymagających zbrojenia na ścinanie przyjęto rozstawsw: = 25 cm
Asw 2.011
Obliczenia stopnia zbrojenia na ścinanie: ρw = = = 0.23⋅ %
sw⋅ bpd⋅ sinα 25⋅ 35

ρw = 0.23⋅ % > ρw.min = 0.11⋅ %

wyznaczenie obliczeniowej wartości maksymalnej siły poprzecznej, którą możne przenieść elemnet z uwagi na
mieżdżenie krzyżulców betonowych
αcw = 1

αcw⋅ bpd⋅ z⋅ ν1⋅ fcd 35⋅ 58.005⋅ 0.528⋅ 2.143 3


VRdmax = = = 1.149 × 10 kN
ctgθ + tgθ 1+1

VRdmax > VEd

5.1.9. Sprwdzenie nośności na ścinanie między środnikiem a płókami ściskanymi

Przyjęto że najgorsze warunki występują w przęśle skrajnym

Przyjęto nachylenie krzyżolców betonowych θ = 45deg : ctgθ = 1 tgθ = 1

Ramię sił wewnętrznych dla rozpatrywanego przekroju przęsła skrajnego :

z = d − xeff = 64.45 − 1.148 = 63.302 cm

Rozpatrywana długość :

∆x = 0.5⋅ ( 0.8 − 0.4) ⋅ leff1 = 0.5 ⋅ ( 0.8 − 0.4) ⋅ 735 = 147 cm

Zmiana siły normalnej w półce na długości ∆x :


MABmax beff.1 4
4.099 × 10 100.8
∆F d = ⋅ = ⋅ = 275.856 kN
z beff 63.302 236.6

Obliczenie podłużnego naprężenia stycznego w płaszczyźnie styku:

∆F d 275.856 kN
νEd = = = 0.156
hf ⋅ ∆x 12⋅ 147 2
cm

2
Zbrojenie rozdzielcze płyty ϕ6 co 25cm : Asf = 2.01 cm sf = 25 cm

Sprawdzenie czy zastosowane zbrojenie jest większe od koniecznego:


sf ⋅ νEd⋅ hf
Asf ≥
fyd⋅ ctgθ

sf ⋅ νEd⋅ hf 25⋅ 0.156⋅ 12 2


Asf.min = = = 1.349 cm
fyd⋅ ctgθ 34.783 zbrojenie jest większe od koniecznego
80
Sprawdzenie czy wystąpi mieżdżenie krzyżulców betonowych

νEd ≤ ν1⋅ f cd⋅ sinθ⋅ cosθ θ = 45 deg

kN
ν1⋅ fcd⋅ sinθ⋅ cosθ = 0.528⋅ 2.143⋅ 0.707⋅ 0.707 = 0.566
2
cm
miażdżenie krzyżulców nie wystapi

5.1.10. Sprwdzenie szerokości rozwarcia rys

Metoda uproszczona wg EC2 p.7.3.3 polega na ograniczeniu średnicy lub rozstawu prętów zbrojenia
głównego.

Maksymalną średnicę prętów, otrzymaną z powyższej tablicy, należy zmodyfikować wg wzoru:


f ct , eff
kc hcr
φ s = φ s*
2,9 2 ( h − d )

ϕs - jest dostosowaną , maksymalną średnicą pręta

ϕ*s - jest średnicą pręta według Tablicy 7.2N

h - jest całkowitą wysokościa przekroju

hcr - jest wysokościa strefy rozciąganej tuż przed zarysowaniem obliczonej dla charakterystycznej wartości siły
sprężającej i sił podłużnych powstających pod wpływem prawie stałej kombinacji obciążeń

d - jest wysokością użyteczną odmierzoną od środka ciężkości zewnętrznej warstwy zbrojenia

fct,eff - jest średnią wartością wytrzymałości betonu na rozciąganie, osiągniętą w chwili, w której – jak się
oczekuje – powstaną rysy; przyjmuje się, że fct,eff jest równe fctm albo mniejsze (gdy można oczekiwać, że
zarysowanie nastąpi wcześniej niż po 28 dniach, można przyjmować mniejszą wartość fct,eff = fctm(t)),

kc - jest współczynnikiem zależnym od rozkładu naprężeń w przekroju w chwili bezpośrednio poprzedzającej


zarysowanie oraz od zmiany ramienia sił wewnętrznych:
kc – dla zginania bez udziału siły podłużnej kc = 0,4

Wyznaczenie wartości charakterystycznych momentów zginających dla przęseł podciągu :

ψ2 = 0.8 - współczynnik dla wartości prawie stałej oddzialywania zmiennego

( )
MkABmax = 0.244⋅ Gppd + 0.278⋅ ψ2⋅ Qppd ⋅ leff1 = ( 0.244⋅ 123.833 + 0.278⋅ 0.8⋅ 91.908) ⋅ 7.35 = 372.318 kNm

MkBCmax = ( 0.067⋅ Gppd + 0.200⋅ ψ2⋅ Qppd) ⋅ leff2 = ( 0.067⋅ 123.833 + 0.2 ⋅ 0.8⋅ 91.908) ⋅ 7.2 = 165.615 kNm

MkBmax = ( −0.267⋅ Gppd − 0.311⋅ ψ2⋅ Qppd) ⋅


(leff1 + leff2) = ( −0.267⋅ 123.833 − 0.311⋅ 0.8⋅ 91.908) ⋅ 7.35 + 7.2 = −406.891
2 2 kNm

81
Przęsło AB
Es 200
αe = = = 6.25 - stosunek modułów sprężystości
E cm 32

As1prov 24.55
ρ1 = = = 1.088⋅ % > 1.0% - stopień zbrojenia z1 = 0.80d = 0.8⋅ 64.45 = 51.56 cm
bpd⋅ d 35⋅ 64.45

Naprężenia w zbrojeniu rozciąganym w przekroju przez rysę

MkABmax 4
3.723 × 10 kN
σs = = = 29.414 = 294.14 MPa
As1prov⋅ z1 24.55⋅ 51.56 2
cm

Maksymalną średnicę prętów ϕ*s odczytano z tablicy 7.2Nϕs* = ϕs1 ϕs1 = 11 mm

Wysokość strefy ściskanej


2 2
0.5 ⋅ bpd⋅ hpd + αe⋅ As1prov⋅ d 0.5⋅ 35⋅ 70 + 6.25⋅ 24.55⋅ 64.45
xIa = = = 36.736 cm
bpd⋅ hpd + αe⋅ As1prov 35⋅ 70 + 6.25 ⋅ 24.55

hcr = hpd − xIa = 70 − 36.736 = 33.264 cm

kc = 0.4 fct.eff = fctm

 fct.eff  kc⋅ hcr 2.9 0.4 ⋅ 33.264


ϕs = ϕs1⋅  ⋅ = 11⋅ ⋅ = 13.186 mm
 2.9  2⋅ (
hpd − d ) 2.9 2⋅ ( 70 − 64.45)

W podciagu zastosowano zbrojenie ϕ25 zatem nie spełnia ono wymagań dotyczących ograniczenia
szerokości rozwarcia rys prostopadłych . Neleży obliczyć rysy metodą dokladną.

Obliczenie rys metodą dokładną

(
wk = srmax εsm − εcm )
wlim = 0.3 mm

różnica odkształcem w zbrojeniu i w betonie


f ctm
σs − 0.4 ⋅
ρeff
(
⋅ 1 + αe⋅ ρeff ) 0.6 ⋅ σs
εsm − εcm = >
Es Es

αe = 6.25
As1prov
ρeff =
Aceff

A ceff -pole strefy rozciąganej o wysokości hceff


82
 h − xII 
hceff = min 2.5 ⋅ h − d , 
 3 

Aceff = b⋅ hceff

zasięg strefy ściskanej

xII = d⋅  ρ⋅ αe⋅ 2 + ρ⋅ αe  − ρ⋅ αe


( )
  
ρ = ρ1 = 0.011

xII = d⋅  ρ⋅ αe⋅ 2 + ρ⋅ αe  − ρ⋅ αe = 64.45⋅  0.011⋅ 6.25 ⋅ ( 2 + 0.011⋅ 6.25 ) − 0.011⋅ 6.25 = 19.789
( ) cm
  

obliczenie efeketywnego pola strefy ściskanej


 hpd − xII
 = min 2.5⋅ ( 70 − 64.45) ,
70 − 19.789
hceff = min 2.5⋅ hpd − d ,
( )  = 13.875 cm
 3   3 
2
Aceff = bpd⋅ hceff = 35⋅ 13.875 = 485.625 cm

obliczenie efektywnego pola zbrojenia


As1prov 24.55
ρeff = = = 0.051
Aceff 485.625

obliczenie naprężenia w zbrojeniu rozciąganym w II fazie pracy :


MkABmax 4
3.723 × 10 kN
σs = = = 26.214
 xII  
24.55⋅  64.45 −
19.789  2
As1prov⋅  d −   cm
 3   3 

ε = εsm − εcm

fctm
0.29
σs − 0.4⋅
ρeff
(
⋅ 1 + αe⋅ ρeff ) 26.214 − 0.4 ⋅ ⋅ ( 1 + 6.25 ⋅ 0.051) 0.6 ⋅ σs
0.051 −3
ε = = = 1.16 × 10 > = 0.0007
Es 4 Es
2 × 10

Końcowy rozstaw rys w belce


ϕ
srmax = k3⋅ c + k1⋅ k2⋅ k4⋅
ρeff

ϕ - średnica pręta
c - otulina zbrojenia podłużnego

k1 - wspłóczynnik uwaględniajacy przeczepność betonu do prętów

k2 - wspłóczynnik uwaględniajacy kształt wykresu naprężeń dla zginania

k3 - wspłóczynnik dodatkowy

k4 - wspłóczynnik dodatkowy

= 83
ϕ = 25 mm

c = cnom = 35 mm

k1 = 0.8

k2 = 0.5

k3 = 3.4

k4 = 0.425

ϕ 25
srmax = k3⋅ c + k1⋅ k2⋅ k4⋅ = 3.4⋅ 35 + 0.8 ⋅ 0.5⋅ 0.425⋅ = 203.07 mm
ρeff 0.051

obliczenie szerokości rys

wk = srmax⋅ ε = 0.236 mm

wlim = 0.3 mm

wk < wlim

warunek spełniony rysy nie przekroczą wartości maksymalnej

Przęsło BC

αe = 6.25 - stosunek modułów sprężystości

As1prov 14.73
ρ1 = = = 0.653⋅ % < 1.0% - stopień zbrojenia z1 = 0.85d = 0.85⋅ 64.45 = 54.782 cm
bpd⋅ d 35⋅ 64.45

Naprężenia w zbrojeniu rozciąganym w przekroju przez rysę

MkBCmax 4
1.656 × 10 kN
σs = = = 20.524 = 205.24 MPa
As1prov⋅ z1 14.73⋅ 54.782 2
cm

Maksymalną średnicę prętów ϕ*s odczytano z tablicy 7.2Nϕs* = ϕs1 ϕs1 = 23 mm

Wysokość strefy ściskanej


2 2
0.5 ⋅ bpd⋅ hpd + αe⋅ As1prov⋅ d 0.5⋅ 35⋅ 70 + 6.25⋅ 14.73⋅ 64.45
xIa = = = 36.067 cm
bpd⋅ hpd + αe⋅ As1prov 35⋅ 70 + 6.25 ⋅ 14.73

hcr = hpd − xIa = 70 − 36.067 = 33.933cm

kc = 0.4 fct.eff = fctm

 fct.eff  kc⋅ hcr 2.9 0.4 ⋅ 33.933


ϕs = ϕs1⋅  ⋅ = 23⋅ ⋅ = 28.125 mm
 2.9  2⋅ (hpd − d) 2.9 2⋅ ( 70 − 64.45)

84
W podciagu zastosowano zbrojenie ϕ25 zatem spełnia ono wymagania dotyczące ograniczenia szerokości
rozwarcia rys prostopadłych .

Przęsło B

αe = 6.25 - stosunek modułów sprężystości

As1prov 24.55
ρ1 = = = 1.088⋅ % > 1.0% - stopień zbrojenia z1 = 0.80d = 0.8⋅ 64.45 = 51.56 cm
bpd⋅ d 35⋅ 64.45

Naprężenia w zbrojeniu rozciąganym w przekroju przez rysę

MkBmax 4
−4.069 × 10 kN
σs = = = 32.145 = 321.45 MPa
As1prov⋅ z1 24.55⋅ 51.56 2
cm

Maksymalną średnicę prętów ϕ*s odczytano z tablicy 7.2Nϕs* = ϕs1 ϕs1 = 11 mm

Wysokość strefy ściskanej


2 2
0.5 ⋅ bpd⋅ hpd + αe⋅ As1prov⋅ d 0.5⋅ 35⋅ 70 + 6.25⋅ 24.55⋅ 64.45
xIa = = = 36.736 cm
bpd⋅ hpd + αe⋅ As1prov 35⋅ 70 + 6.25 ⋅ 24.55

hcr = hpd − xIa = 70 − 36.736 = 33.264 cm

kc = 0.4 fct.eff = fctm

 fct.eff  kc⋅ hcr 2.9 0.4 ⋅ 33.264


ϕs = ϕs1⋅  ⋅ = 11⋅ ⋅ = 13.186 mm
 2.9  2⋅ hpd − d
( )
2.9 2⋅ ( 70 − 64.45)

W podciagu zastosowano zbrojenie ϕ25 zatem nie spełnia ono wymagań dotyczących ograniczenia
szerokości rozwarcia rys prostopadłych . Neleży obliczyć rysy metodą dokladną.

Obliczenie rys metodą dokładną

(
wk = srmax εsm − εcm )
wlim = 0.3 mm

różnica odkształcem w zbrojeniu i w betonie


f ctm
σs − 0.4 ⋅
ρeff
(
⋅ 1 + αe⋅ ρeff ) 0.6 ⋅ σs
εsm − εcm = >
Es Es

αe = 6.25

85
As1prov
ρeff =
Aceff

A ceff -pole strefy rozciąganej o wysokości hceff


 h − xII 
hceff = min 2.5 ⋅ h − d , 
 3 

Aceff = b⋅ hceff

zasięg strefy ściskanej

xII = d⋅  ρ⋅ αe⋅ 2 + ρ⋅ αe  − ρ⋅ αe


( )
ρ = ρ1 = 0.011

xII = d⋅  ρ⋅ αe⋅ 2 + ρ⋅ αe  − ρ⋅ αe = 64.45⋅  0.011⋅ 6.25 ⋅ ( 2 + 0.011⋅ 6.25 ) − 0.011⋅ 6.25 = 19.789
( ) cm

obliczenie efeketywnego pola strefy ściskanej


 hpd − xII
 = min 2.5⋅ ( 70 − 64.45) ,
70 − 19.789
hceff = min 2.5⋅ hpd − d ,
( )  = 13.875 cm
 3   3 
2
Aceff = bpd⋅ hceff = 35⋅ 13.875 = 485.625 cm

obliczenie efektywnego pola zbrojenia


As1prov 24.55
ρeff = = = 0.051
Aceff 485.625

obliczenie naprężenia w zbrojeniu rozciąganym w II fazie pracy :


MkBmax 4
−4.069 × 10 kN
σs = = = 28.648
 xII  
24.55⋅  64.45 −
19.789  2
As1prov⋅  d −   cm
 3   3 

ε = εsm − εcm

fctm
0.29
σs − 0.4⋅
ρeff
(
⋅ 1 + αe⋅ ρeff ) 28.648 − 0.4 ⋅ ⋅ ( 1 + 6.25 ⋅ 0.051) 0.6 ⋅ σs
0.051 −3
ε = = = 1.281 × 10 > = 0.0007
Es 4 Es
2 × 10

Końcowy rozstaw rys w belce


ϕ
srmax = k3⋅ c + k1⋅ k2⋅ k4⋅
ρeff

ϕ - średnica pręta
c - otulina zbrojenia podłużnego

k1 - wspłóczynnik uwaględniajacy przeczepność betonu do prętów

86
k2 - wspłóczynnik uwaględniajacy kształt wykresu naprężeń dla zginania

k3 - wspłóczynnik dodatkowy

k4 - wspłóczynnik dodatkowy

ϕ = 25 mm

c = cnom = 35 mm

k1 = 0.8

k2 = 0.5

k3 = 3.4

k4 = 0.425

ϕ 25
srmax = k3⋅ c + k1⋅ k2⋅ k4⋅ = 3.4⋅ 35 + 0.8 ⋅ 0.5⋅ 0.425⋅ = 203.07 mm
ρeff 0.051

obliczenie szerokości rys

wk = srmax⋅ ε = 0.26 mm

wlim = 0.3 mm

wk < wlim

warunek spełniony rysy nie przekroczą wartości maksymalnej

4.1.11. Sprwdzenie ugięcia

EC2 podaje przypadki, w których można pominąć obliczenia ugięć metoda dokładną i zastosować
uproszczone sprawdzenie wg punktu [7.4.2].

Zgodnie z normą wzory (7.16.a) i (7.16.b) zostały wyprowadzone przy założeniu, że naprężenie w zbrojeniu
(w przekroju zarysowanym) w środku rozpiętości belki lub płyty, lub na podporze wspornika, spowodowane
odpowiednim obciążeniem obliczeniowym w SLS, wynosi 310 MPa (co w przybliżeniu jest właściwe przy
fyk = 500 MPa).

l  ρ0  ρ0  
3/ 2

[EC2 7.16.a] = K 11+ 1,5 f ck + 3,2 f ck  − 1  dla ρ ≤ ρ 0


d  ρ ρ  

l  ρ0 1 ρ' 
[EC2 7.16.b] = K 11+ 1,5 f ck + fck  dla ρ > ρ0
d  ρ − ρ ' 12 ρ0 

Jeśli poziom naprężeń będzie inny, to wyniki uzyskane ze wzoru (7.16) mnoży się przez 310/σs.

87
Zwykle bezpiecznie będzie przyjąć, że (wzór 7.17)
310 500
=
σs  As1reg 
fyk⋅  
 As1prov 

ρ0 – jest porównawczym stopniem zbrojenia

ρ – jest wymaganym (ze względu na nośność) stopniem zbrojenia rozciąganego w środku rozpiętości (we
wsporniku na podporze);

ρ’ - jest wymaganym (ze względu na nośność) stopniem zbrojenia ściskanego w środku rozpiętości (we
wsporniku na podporze),

l/d- graniczna wartość stosunku rozpiętości do wysokości,

K- współczynnik zależny od rodzaju konstrukcji

A s1reg- jest polem zbrojenia w tym przekroju belki

A s1prov- jest polem zbrojenia potrzebnym w tym przekroju belki ze względu nastan graniczny nośności

Sprawdzenie ugięć metodą uproszczoną

Przęsło skrajne AB

−3 −3
ρ0 = fck⋅ 10 = 30⋅ 10 = 0.005

ρ0 = 0.5 %

As1reg 18.448
ρ = = = 0.008
bpd⋅ d 35⋅ 64.45

ρ = 0.8 %

ρ' = 0

2
As1prov = 24.55 cm

dla przęseł zewnętrznych K = 1.3


l
= fdop
d

 ρ0 1  ρ'   0.5 1 0 
fdop = K⋅ 11 + 1.5 ⋅ fck⋅ + ⋅ f ck⋅   = 1.3⋅ 11 + 1.5⋅ 30⋅ + ⋅ 30⋅  = 20.975
 ρ − ρ' 12  ρ 0   0.8 − 0 12 0.5 

88
Wyznaczamy dopuszczalny stosunek l/d możąc uzyskaną wartość przez 310/σs
310 500
=
σs  As1reg 
fyk⋅  
 As1prov 

500 500
fdop.max = fdop⋅ = 20.975⋅ = 34.892
 As1reg  400⋅
18.448
fyk⋅   24.55
 As1prov 
leff1 735
f = = = 11.404
d 64.45
f
= 0.327
f dop.max

Warunek spełniony . Nie ma konieczności sprawdzania ugięcia.


Przęsło skrajne BC

−3 −3
ρ0 = fck⋅ 10 = 30⋅ 10 = 0.005

ρ0 = 0.5 %

As1reg 8.608
ρ = = = 0.004
bpd⋅ d 35⋅ 64.45

ρ = 0.4 %

ρ' = 0

2
As1prov = 14.73 cm

dla przęseł wewnętrznych K = 1.5


l
= fdop
d

 3
  3
 ρ0  ρ0  
2  2
fdop = K⋅ 11 + 1.5 ⋅ fck⋅ + 3.2 ⋅ fck⋅  
− 1  = 1.5⋅ 11 + 1.5 ⋅ 30⋅
0.5 
+ 3.2 ⋅ 30⋅ 
0.5 
− 1  = 35.191
 ρ ρ    0.4  0.4  

Wyznaczamy dopuszczalny stosunek l/d możąc uzyskaną wartość przez 310/σs

89
310 500
=
σs  As1reg 
fyk⋅  
 As1prov 

500 500
fdop.max = fdop⋅ = 35.191⋅ = 75.274
 As1reg  400⋅
8.608
fyk⋅   14.73
 As1prov 
leff2 720
f = = = 11.171
d 64.45
f
= 0.148
f dop.max

Warunek spełniony . Nie ma konieczności sprawdzania ugięcia.

5.2. Warunki konstrukcyjne kotwienia prętów

Podstawowa długość zakotwienia prętów:


ϕ σsd
lb.rgd = ⋅
4 fbd

fbd = 2.25⋅ η1⋅ η2⋅ fctd

f c td - wartość obliczeniowa wytrzymałości betonu na rozciąganie,


η1 - wsp. zależny od jakości warunków przyczepności i pozycji pręta w czasie betonowania,
η 1 = 1,0 (warunki „dobre”), η1 = 0,7 (pozostałe przypadki),
η 2 - współczynnik zależny od średnicy pręta, η 1 = 1, 0 (dla φ ≤ 32mm ), η1 = (132 − φ ) / 100 (dla
φ > 32mm )

Obliczeniowa długość zakotwienia prętów:

lbd = α1⋅ α2⋅ α3⋅ α4⋅ α5⋅ lb.rgd lecz nie mniej lb.min

α 1 - współczynnik zależny od kształtu prętów, przy założeniu, że otulenie jest odpowiednie,


α 2 - współczynnik zależny od najmniejszego otulenia betonem,
α3 - współczynnik zależny od wpływu skrępowania betonu przez zbrojenie poprzeczne,
α 4 - stosuje się w celu uwzględnienia wpływu jednego lub większej liczby prętów
poprzecznych ( φt > 0,6 ⋅φ ) przyswojonych na obliczeniowej długości zakotwienia,
α 5 - stosuje się w celu uwzględnienia wpływu nacisku poprzecznego do płaszczyzny
rozłupywania wzdłuż obliczeniowej długości zakotwienia.
Iloczyn α 2 ⋅α 3 ⋅ α3 powinien spełniać nierówność:
α 2 ⋅α 3 ⋅ α 3 ≥ 0,7
kN
σsd = f yd = 34.783
2
cm

90
Słabe warunki przyczepności

η1 = 0.7

η2 = 1.0 dla ϕ ≤ 32 mm
kN
fbd = 2.25⋅ η1⋅ η2⋅ f ctd = 2.25 ⋅ 0.7⋅ 1⋅ 0.143 = 0.225
2
cm
ϕ σsd 25 34.783
lb.rgd1 = ⋅ = ⋅ = 966.183 mm
4 fbd 4 0.225

Dobre warunki przyczepności

η1 = 1.0

η2 = 1.0 dla ϕ ≤ 32 mm
kN
fbd = 2.25⋅ η1⋅ η2⋅ f ctd = 2.25 ⋅ 1⋅ 1⋅ 0.143 = 0.321
2
cm

ϕ σsd 25 34.783
lb.rgd2 = ⋅ = ⋅ = 676.328 mm
4 fbd 4 0.321

wartości współczynników α

α1 = 1.0 - pręty proste


cd − ϕ
α2 = 1 − 0.15⋅
ϕ

a = 30.75 mm

( )
cd = min 0.5 ⋅ a , cnom + ϕw = min ( 0.5 ⋅ 30.75 , 35 + 8) = 15.375 mm

cd − ϕ 15.375 − 25
α2 = 1 − 0.15⋅ = 1 − 0.15 ⋅ = 1.058 0.7 ≤ α2 ≤ 1.0
ϕ 25

α2 = 1.0

α3 = 1 − K⋅ λ

λ=∑
Ast − ∑ Ast ,min
As
∑A st - pole przekroju zbrojenia poprzecznego wzdłuż obliczeniowej długości zakotwienia
l bd ,
∑A st ,min - pole przekroju minimalnego zbrojenia poprzecznego równe 0,25 ⋅ As dla belek i 0
dla płyt,
As - pole przekroju pojedynczego kotwionego pręta (dotyczy pręta o największej średnicy),
K – wartości wg rys. 8.4 EC2

91
2
 ϕw   ϕ
2
 8
2
 25 
2
3π⋅   − 3⋅ 0.25π⋅   3⋅ π⋅   − 3⋅ 0.25⋅ π⋅  
λ =
 2   2
=
 2  2  = −0.443
2 2
 ϕ
π⋅  
 25 
π⋅  
2 2
K = 0.1

α3 = 1 − K⋅ λ = 1 − 0.1⋅ −0.443 = 1.044 0.7 ≤ α2 ≤ 1.0

α3 = 1.0

α4 = 1.0 - brak spajania

α5 = 1.0

α2⋅ α3⋅ α5 ≥ 0.7

α2⋅ α3⋅ α5 = 1

Słabe warunki przyczepności

lbd1 = α1⋅ α2⋅ α3⋅ α4⋅ α5⋅ lb.rgd1 = 1⋅ 1⋅ 1⋅ 1⋅ 1⋅ 966.183 = 966.183 mm

Dobre warunki przyczepności

lbd2 = α1⋅ α2⋅ α3⋅ α4⋅ α5⋅ lb.rgd2 = 1⋅ 1⋅ 1⋅ 1⋅ 1⋅ 676.328 = 676.328 mm

Minimalna długość zakotwienia:

- dla słabych warunków przyczepności

( )
lbmin = max 0.3⋅ lbd1 , 15⋅ ϕ , 200 = max ( 0.3⋅ 966.183 , 15⋅ 25 , 200) = 375 mm

- dla słabych warunków przyczepności


( )
lbmin = max 0.3⋅ lbd2 , 15⋅ ϕ , 200 = max ( 0.3⋅ 676.328 , 15⋅ 25 , 200) = 375 mm

bezpiecznie przyjęto:
- dla słabych warunków przyczepności lbd = 100 cm

- dla dobrych warunków przyczepności lbd = 80 cm

6. Rama żebletowa - założenia


Wymiary podane w osiach konstrukcyjnych

- rozstaw słupów w układzie poprzecznym : Lzsr = 5.4 m Lzskr = 5.55 m

- wysokość kondygnacji w osiach : h = 4.0 m

- rozstaw słupów wzdłuż budynku : Lpdskr = 7.35 m Lpdsr = 7.2 m

- wysokość całkowita : H = 3⋅ h = 3⋅ 4 = 12 m

92
- szerokość całkowita : L = 2⋅ Lpdskr + Lpdsr = 2⋅ 7.35 + 7.2 = 21.9 m

- długość całkowita : B = 2⋅ Lzsr + 2⋅ Lzskr = 2⋅ 5.4 + 2⋅ 5.55 = 21.9 m

Lokalizacja : Ząbki Mazowieckie

- strefa wiatrowa : 1
- strefa śniegowa : 2

7. Zestawienie obciążeń
7.1. Obciążenia stałe

7.1.1. Obciążenia dachu

Tab. Zestawienie obciążeń stałych dla stropodachu


Obciążenia charakterytyczne
Rodzaj obciążenia
kN/m2
3 x papa termozgrzewalna 0,300
warstwa spadkowa 3 %
0,03 x 21kN/m3 4,200
0,20 x 21kN/m3
styropian 25cm
0,113
0,25 x 0,45kN/m3
folia paroszczelna -
płyta stropowa Consolis
3,800
HC 200
tynk cm. wapienny
0,380
0,02 x 19kN/cm3
Suma 8,793

Ciężar własny konstrukcji zostanie uwzględniony w programie komputerowym

7.2. Obciążenia zmienne

7.2.1. Obciążenie użytkowe dachu

Dach kategorii H (dach bez dostępu, z wyjątkiem zwykłego utrzymania i napraw) o wartości q=0,4 kN/m2. W
dalszych obliczeniach obciążenie użytkowe dachu zostało pominięte, ponieważ jego wartość jest mniejsza od
wartości innych oddziaływań zmiennych, a nie zaleca się go przykładać jednocześnie ze śniegiem i wiatrem.

7.2.2. Obciążenie obciążenie śniegiem

Obciążenie charakterystyczne śniegiem: s = μi⋅ Ce⋅ Ct⋅ sk

Współczynnik kształtu dachu: μi = 0.8

Współczynnik ekspozycji: Ce = 1.0 ( teren normalny)

93
Współczynnik termiczny: Ct = 1.0

Wartość charakterystyczna obciążenia śniegiem gruntu:

dla strefy 2 przyjęto


kN
sk = 0.9
2
m

kN
Obciążenie równomierne śniegiem: s = μ i⋅ Ce⋅ Ct⋅ sk = 0.8⋅ 1⋅ 1⋅ 0.9 = 0.72
2
m

kN
Obciążenie nierównomierne śniegiem: s0.5 = 0.5⋅ μi⋅ Ce⋅ Ct⋅ sk = 0.5 ⋅ 0.8⋅ 1⋅ 1⋅ 0.9 = 0.36
2
m
7.2.3. Obciążenie stropów

Obciążenia stropów przyjęte zgodnie z wcześniejszymi założeniami przyłożone w miejscach


występowania żeber stropowych
Gkpdr = Gkpd − Gkpdw = 91.728 − 12.18 = 79.548 kN

Qkpd = 61.272 kN

7.2.4. Obciążenie wiatrem

strefa 1 a ≤ 300m /PN-EN 1991-1-4, rys. NA1/


m
νb0 = 22 -wartość podstawowa bazowej prędkości wiatru
s
kN
qb.o = 0.30
2 -wartość podstawowa ciśnienia prędkości wiatru
m

Bazowa prętkość wiatru (p.4.2):

cdir = 1 - współczynnik kierunkowy, przyjęto wartość najbardziej


niekorzystną wg Tab. NA.2

cseacon = 1 - współczynnik sezonowy (Tab. NA.4)

νb = cdir ⋅ cseacon⋅ νb0

m
νb = cdir ⋅ cseacon⋅ νb0 = 1⋅ 22 = 22
s
2
qb = 0.5⋅ ρ⋅ νb

kg
ρ = 1.25 - zalecana wartość gęstości wiatru (p.4.5(1) Uwaga 2)
3
m

2 −3 2 −3 kN
qb = 0.5⋅ ρ⋅ νb ⋅ 10 = 0.5⋅ 1.25 ⋅ 22 ⋅ 10 = 0.303 qb - wartość bazowa ciśnienia prędkości.
2
m

94
ze = z1 = z
gdzie z - wysokość hali (wysokość odniesienia) z = H = 12 m
0.265 0.265
Współczynnik ekspozycji: (przyjęto teren kategorii II) z
cez = 2.29  
 12 
= 2.29⋅   = 2.403
 10   10 
kN
qpz = cez⋅ qb = 2.403⋅ 0.303 = 0.727 - wartość szczytowa ciśnienia prędkości
2
m

h = z = 12 m
d = L = 21.9 m
b = B = 21.9 m

ściana
e = min ( b , 2⋅ h) = min ( 21.9 , 2⋅ 12) = 21.9 m

e 21.9
= = 4.38 m
5 5
e 21.9
d− = 21.9 − = 17.52 m
5 5
h 12
= = 0.548
d 21.9

Zalecane wartości współczynnika ciśnienia zewnętrznego dla ściana pionowych

cpe10A = −1.2

cpe10B = −0.8

cpe10D = 0.74

cpe10E = −0.379

95
dach płaski α = 3 deg

e = 21.9 m

e
= 5.475 m
4
e
= 2.19 m
10

Wartości współczynnika zewnętrznego:

cpe10F = −1.8

cpe10G = −1.2

cpe10H = −0.7

cpe10I = −0.2 cpe10I2 = 0.2


lub

Wartości współczynnika ciśnienia wewnętrznego:

cip = 0.2

cis = −0.3

Wartości obciążenia wiatru ścian:


kN
wD = qpz⋅ cpe10D = 0.727⋅ 0.74 = 0.538
2
m
kN
wE = qpz⋅ cpe10E = 0.727⋅ −0.379 = −0.276
2
m

Wartości obciążenia wiatru dla θ = 0:


kN
wF = qpz⋅ cpe10F = 0.727⋅ −1.8 = −1.309
2
m
kN
wG = qpz⋅ cpe10G = 0.727⋅ −1.2 = −0.872
2
m
kN
wH = qpz⋅ cpe10H = 0.727⋅ −0.7 = −0.509
2
m

96
kN
wI = qpz⋅ cpe10I = 0.727⋅ −0.2 = −0.145 kN
2 wI2 = qpz⋅ cpe10I2 = 0.727⋅ 0.2 = 0.145
m 2
m

Wartości obciążenia wiatru na powierzchnie wewnętrze:


kN
wip = qpz⋅ cip = 0.727⋅ 0.2 = 0.145
2
m
kN
wis = qpz⋅ cis = 0.727⋅ −0.3 = −0.218
2
m

8. Wartości obciążeń na model ramy


8.1. Obciążenia stałe
kN
G1 = g1⋅ Lzsr = 8.793⋅ 5.4 = 47.482
m

Gkpdr = Gkpd − Gkpdw = 91.728 − 12.18 = 79.548 kN

8.2. Obciążenia zmienne


8.2.1. Obciążenie śniegiem

Przypadek śnieg I - równomierne obciążenie obu połaci:


kN
SI = s⋅ Lzsr = 0.72⋅ 5.4 = 3.888
m

Przypadek śnieg II - nierównomierne obciążenie połaci:


kN
SII = s0.5⋅ Lzsr = 0.36⋅ 5.4 = 1.944
m

Przypadek śnieg III - nierównomierne obciążenie połaci (druga strona)

8.2.2. Obciążenie użytkowe stropu


Qkpd = 61.272 kN

8.2.3. Obciążenie wiatrem

Wartości obciążenia wiatru ścian:


kN
WD = wD⋅ Lzsr = 0.538⋅ 5.4 = 2.904
m
kN
WE = wE⋅ Lzsr = −0.276⋅ 5.4 = −1.49
m

97
Wartości obciążenia wiatru dla θ = 0:
kN
WF = wF ⋅ Lzsr = −1.309⋅ 5.4 = −7.067
m
kN
WG = wG⋅ Lzsr = −0.872⋅ 5.4 = −4.711
m
kN
WH = wH⋅ Lzsr = −0.509⋅ 5.4 = −2.748
m
kN
WI = wI⋅ Lzsr = −0.145⋅ 5.4 = −0.785 WI2 = wI2 ⋅ Lzsr = 0.145⋅ 5.4 = 0.785 kN
m

Wartości obciążenia wiatru na powierzchnie wewnętrzne:


kN
Wip = wip⋅ Lzsr = 0.145⋅ 5.4 = 0.785
m
kN
Wis = wis⋅ Lzsr = −0.218⋅ 5.4 = −1.178
m

Koncepcja Hali

98
9. Kombinacje obciążeń
9.1. Kombinacje podstawowe (SG))

9.2. Kombinacje podstawowe (SGU)

10. Obliczenia z programu Robot

Wstępne przyjęcie przekrojów ramy


Rygiel : hr1 ≤ hr ≤ hr2

1 1
hr1 = Lpd = ⋅ 7.35 = 0.49 m
15 15
1 1
hr2 = Lpd = ⋅ 7.35 = 0.817 m
9 9

przyjęto : hr = 0.6 m

przyjęto : br = 0.4 m

Słup:

przyjęto : hs = 0.4 m

przyjęto : bs = 0.4 m

W związku z zagłębieniem słupa w ziemi zwiększona jego długość o 1 m w cześci dolnej .

99
Obciążenie stałe

Obciążenie śniegiem

100
Wiatr

101
Eksploatacyjne

102
103
104
OBWIED.IE

MOMENTY

TNĄCE

105
NORMALNE

106
11. Obliczenia statyczno wytrzymałościowe
11.1. Zastosowane materiały
beton

Klasa betonu zwykłego: C30/37

fck = 30 MPa - charakterystyczna walcowa wytrzymałość na ściskanie betonu po 28 dniach

αcc = 1.0 - wspołczynnik stosowany w celu uwzględniania efektów długo trwałych oraz niekorzystnych
wpływów, wynikających ze sposobu przyłożenia obciążenia, na wytrzymałość betonu na
ściskanie (wartość zalecana 1.0)
γc = 1.4 - współczynnik częściowy betonu
fck 30
fcd = αcc⋅ = 1⋅ = 21.429 MPa - obliczeniowa wytrzymałość betonu na ściskanie
γc 1.4

αct = 1.0 - wspołczynnik stosowany w celu uwzględniania efektów długo trwałych oraz niekorzystnych
wpływów, wynikających ze sposobu przyłożenia obciążenia, na wytrzymałość betonu na
rozciąganie (wartość zalecana 1.0)

fctk.0.05 = 2 MPa - charakterystyczna wytrzymałość betonu na rozciąganie

fctk.0.05 2
fctd = αct⋅ = 1⋅ = 1.429 MPa - obliczeniowa wytrzymałość betonu na rozciąganie
γc 1.4

fctm = 2.9 MPa - średnia wartość wytrzymałości betonu na rozciąganie osiowe

Ecm = 32 GPa - sieczny moduł sprężystości betonu

stal

Klasa stali B500SP

fyk = 500 MPa - charakterystyczna granica plastyczności zbrojenia

Es = 200 GPa - wartość obliczeniowa modułu sprężystości stali zbrojeniowej

γs = 1.15
- współczynnik częściowy stali zbrojeniowej lub sprężającej

f yk 500
fyd = = = 434.783 MPa - obliczeniowa granica plastyczności zbrojenia
γs 1.15

107
11.2. Rygiel stropowy

Założono prostokątny rozkładn naprężeń przy wartości współczyników

λ = 0.8 - współczynnik określający efeektywną wysokość strefy ściskanej dla fck < 50MPa

η = 1 - określa efektywną wytrzymałość dla fck < 50MPa

Wyznaczenie otuliny prętów zbrojeniowych

klasa ekspozycji XC3


cnom = cmin + ∆cdev
cmin – otulenie minimalne
∆cdev – dodatek ze względu na odchyłkę

cmin = max(cmin,b ; cmin, dur +∆c dur,γ -∆c dur,st - ∆c dur,add; 10mm )

cmin, b – minimalne otulenie ze względu na przyczepność


cmin,b > ϕ dla dg < 32mm (maksymalny wymiar ziaren kruszywa)
cmin,b > ϕ + 5mm dla dg > 32mm

cmin, dur – minimalne otulenie ze względu na warunki środowiska

∆c dur,γ – jest składnikiem dodawanym ze względu na bezpieczeństwo


∆c dur,st – oznacza zmniejszenie minimalnego otulenia ze względu na stosowanie stali nierdzewnej
∆c dur,add – oznacza zmniejszenie minimalnego otulenia ze względu na stosowanie dodatkowego zabezpieczenia

dla ∆c dur,γ ; ∆c dur,st ; ∆c dur,add zalecaną wartością jest 0 mm


∆cdev = 5-10 mm

Założono:

- klasę odporności ogniowej: R60


- klasę odporności pożarowej: C
- klasę konstrukcji: S4
- zbrojenie prętami: ϕ = 25 mm

Przyjęcie otuliny :

cmin.b = 25 mm

cmin.dur = 25 mm dla S4 oraz XC3

∆cdur.γ = 0

∆cdur.st = 0

=
108
∆cdur.add = 0

∆cdev = 10 mm

Sprawdzenie otuliny z uwagi na wymagania przeciwpożarowe wg PN-EN 1992-1-2 tab.

amin= 25 mm

a ≥ amin
( )
cmin = max cmin.b , cmin.dur + ∆cdur.γ − ∆cdur.st − ∆cdur.add , 10 = max ( 25 , 25 + 0 − 0 − 0 , 10) = 25 mm

cnom = cmin + ∆cdev = 25 + 10 = 35 mm

Wartości graniczne
εcu = 0.0035 - odkształcenie graniczne betonu przy ściskaniu

fyd 434.783
εyd = = = 0.00217
Es 200000

 εcu  3.5 × 10
−3
Względna wysokość strefy ściskanej ξefflim = λ⋅   = 0.8⋅ = 0.493
 εcu − εyd  −3
3.5 × 10 − −2.174 × 10
−3

Siły odczytane z porgramu ROBOT

Rozciągane górą podpora wewnętrzna :


MEd1 = 785.015 kNm

Rozciągane dołem (przęsło1) :


MEd2 = 579.834 kNm

Rozciągane dołem (przęsło2) :


MEd3 = 400.590 kNm

Rozciągane górą podpora zewnętrzna :


MEd4 = 339.930 kNm

Normalna :
NEd = 55.673 kN

11.2.1. Wymiarowanie przęseł na zginanie

Sprawdzenie interakcji momentu zginającego z siłą normalną wg PN-B-03264:2002


NEd
σc =
Ac

3 2
Ac = br⋅ hr = 40⋅ 60 = 2.4 × 10 cm

109
NEd 55.673 kN kN
σc = = = 0.023 < 0.08⋅ f ck = 0.24
Ac 3 2 2
2.4 × 10 cm cm

11.2.1.1.Rozciąganie górą (przy słupie wewnętrznym)

Obliczenie wysokości użytecznej przekroju


hr = 60 cm

ϕw = 8 mm - przyjęta średnica strzemiona


ϕ 25
a1 = cnom + ϕw + ϕ + = 35 + 8 + 25 + = 80.5 mm - przyjęto zbrojenie w dwóch rzędach
2 2

d = hr − a1 = 60 − 8.05 = 51.95 cm

MEd1 4
7.85 × 10
sceff = = = 0.339
2 2
η⋅ fcd⋅ br ⋅ d 2.143⋅ 40⋅ 51.95

ξeff = 1 − 1 − 2⋅ sceff = 1 − 1 − 2⋅ 0.339 = 0.433 < ξefflim = 0.493 - przekrój pojedyńczo zbrojony

xeff = ξeff ⋅ d = 0.433⋅ 51.95 = 22.503 cm

obliczenie ilości zbrojenia

MEd1 4
7.85 × 10 2
As1 = = = 44.364 cm
(
fyd⋅ d − 0.5 ⋅ xeff ) 43.478⋅ ( 51.95 − 0.5 ⋅ 22.503)

2 2
π⋅ ϕ π⋅ 2.5 2
as1 = = = 4.909 cm
4 4
As1 44.364
n = = = 9.038
as1 4.909

Przyjęto zbrojenie rygla górą: prętów 10 ϕ25 As1.prov = 49.087


cm2
11.2.1.2. Przyjęcie minimalnego pola zbrojenia zbrojenia

zbrojenie minimalne
 fctm   2.9 −3  2
As1.min = max  0.26⋅ ⋅ br⋅ d , 0.0013⋅ br⋅ d = max  0.26⋅ ⋅ 40⋅ 51.95 , 1.3 × 10 ⋅ 40⋅ 51.95 = 3.134 cm
 fyk
  500 

wymagane zbrojenie minimalne ze względu na zarysowanie elementu

kc⋅ k⋅ f ct.eff ⋅ Act


As1.min =
σs

A s,min jest minimalnym polem przekroju stali zbrojeniowej w strefie rozciąganej,

110
A ct - jest polem przekroju strefy rozciąganej betonu; za strefę rozciąganą uważa się tu tę część przekroju, która –
według obliczeń - jest rozciągana tuż przed pojawieniem się pierwszej rysy;
dla zginania Act = 0,5 x b x h

σ s - jest wartością bezwzględną maksymalnego dozwolonego naprężenia w zbrojeniu, które powstaje


natychmiast po pojawieniu się rysy - może być ono równe granicy plastyczności zbrojenia fyk - ale jeżeli wymaga
się, żeby nie były przekroczone graniczne szerokości rys, to może być potrzebne przyjęcie mniejszej wartości
dozwolonego naprężenia, zależnej od największej średnicy lub rozstawu zbrojenia ,

fct,eff - jest średnią wartością wytrzymałości betonu na rozciąganie, osiągniętą w chwili, w której – jak się
oczekuje – powstaną rysy; przyjmuje się, że fct,eff jest równe fctm albo mniejsze (gdy można oczekiwać, że
zarysowanie nastąpi wcześniej niż po 28 dniach, można przyjmować mniejszą wartość fct,eff = fctm(t)),

k - jest współczynnikiem zależnym od wpływu nierównomiernych, samo równoważących się naprężeń, które
prowadzą do zmniejszenia sił od odkształceń wymuszonych:
k = 1,0 dla środników o wysokości h < 300 mm i półek o szerokości mniejszej niż 300 mm,
k = 0,65 dla środników o wysokości h > 800 mm i półek o szerokości większej niż 800 mm; wartości pośrednie
można interpolować,

kc - jest współczynnikiem zależnym od rozkładu naprężeń w przekroju w chwili bezpośrednio poprzedzającej


zarysowanie oraz od zmiany ramienia sił wewnętrznych
k1 - jest współczynnikiem zależnym od siły podłużnej

Przyjęto następujące wartości:


3 2
Act = 0.5 ⋅ br⋅ d = 0.5 ⋅ 40⋅ 51.95 = 1.039 × 10 cm
kN
fct.eff = fctm = 0.29
2
cm
σs = 500 MPa

k1 = 1.5
 σc 
kc = 0.4 ⋅  1 −  = 0.4⋅ 1 − 0.023  = 0.379
 hr  60
 1.5⋅ ⋅ 0.29 
 k1⋅ ⋅ fct.eff 
hr  60 
 
k = 0.65

kc⋅ k⋅ fct.eff ⋅ Act 3


0.379⋅ 0.65⋅ 0.29 ⋅ 1.039 × 10 2
As1.min = = = 1.483 cm
σs 50

zbrojnie maksymalne

As1.max = 0.04⋅ Ac
3 2
Ac = br⋅ hr = 40⋅ 60 = 2.4 × 10 cm

3 2
As1.max = 0.04⋅ Ac = 0.04⋅ 2.4 × 10 = 96 cm

111
Przyjęte pole przekroju zbrojenia jest w każdym przypadku większe od pola przekroju koniecznego ze względu
na przeniesienie sił wewnętrznych i większe od pola przekroju zbrojenia minimalnego.

11.2.1.3. Sprawdzenie warunków romieszczenia prętów

Wyznaczenie minimalnego rozstawu zbrojenia

k1 = 1 mm k2 = 5 mm dg = 8 mm

s ≥ max k1⋅ ϕ = 25 mm
k2 + dg = 13 mm

s ≥ 20 mm

n = 6 - ilość prętów

m = 4 - ilość ramion strzemion

br − 2⋅ cnom − m⋅ ϕw − n⋅ ϕ 400 − 2⋅ 35 − 4⋅ 8 − 6⋅ 25
s = = = 29.6 mm
n−1 6−1

11.2.1.4.Rozciąganie dołem

Obliczenie wysokości użytecznej przekroju


hr = 60 cm

ϕw = 8 mm - przyjęta średnica strzemiona


ϕ 25
a1 = cnom + ϕw + = 35 + 8 + = 55.5 mm
2 2
d = hr − a1 = 60 − 5.55 = 54.45 mm

przęsło zewnętrzne

MEd2 4
5.798 × 10
sceff = = = 0.228
2 2
η⋅ fcd⋅ br ⋅ d 2.143⋅ 40⋅ 54.45

ξeff = 1 − 1 − 2⋅ sceff = 1 − 1 − 2⋅ 0.228 = 0.263 < ξefflim = 0.493 - przekrój pojedyńczo zbrojony

xeff = ξeff ⋅ d = 0.263⋅ 54.45 = 14.302 cm

obliczenie ilości zbrojenia

MEd2 4
5.798 × 10 2
As1 = = = 28.195 cm
(
fyd⋅ d − 0.5 ⋅ xeff ) 43.478⋅ ( 54.45 − 0.5 ⋅ 14.302)

112
2 2
π⋅ ϕ π⋅ 2.5 2
as1 = = = 4.909 cm
4 4
As1 28.195
n = = = 5.744
as1 4.909

Przyjęto zbrojenie rygla dołem : 6 prętów ϕ25 As1.prov = 24.544 cm2

przęsło wewnętrzne
MEd3 4
4.006 × 10
sceff = = = 0.158
2 2
η⋅ fcd⋅ br ⋅ d 2.143⋅ 40⋅ 54.45

ξeff = 1 − 1 − 2⋅ sceff = 1 − 1 − 2⋅ 0.158 = 0.173 < ξefflim = 0.493 - przekrój pojedyńczo zbrojony

xeff = ξeff ⋅ d = 0.173⋅ 54.45 = 9.393 cm

obliczenie ilości zbrojenia

MEd3 4
4.006 × 10 2
As1 = = = 18.519 cm
(
fyd⋅ d − 0.5 ⋅ xeff ) 43.478⋅ ( 54.45 − 0.5 ⋅ 9.393)
2 2
π⋅ ϕ π⋅ 2.5 2
as1 = = = 4.909 cm
4 4
As1 18.519
n = = = 3.773
as1 4.909

Przyjęto zbrojenie rygla dołem : 4 prętów ϕ25 As1.prov = 24.544 cm2

11.2.1.5. Przyjęcie minimalnego pola zbrojenia zbrojenia

zbrojenie minimalne
 fctm   2.9 −3  2
As1.min = max  0.26⋅ ⋅ br⋅ d , 0.0013⋅ br⋅ d = max  0.26⋅ ⋅ 40⋅ 54.45 , 1.3 × 10 ⋅ 40⋅ 54.45 = 3.284 cm
 fyk
  500 

wymagane zbrojenie minimalne ze względu na zarysowanie elementu

kc⋅ k⋅ f ct.eff ⋅ Act


As1.min =
σs

Przyjęto następujące wartości:


3 2
Act = 0.5 ⋅ br⋅ d = 0.5 ⋅ 40⋅ 54.45 = 1.089 × 10 cm
kN
fct.eff = fctm = 0.29
2
cm
σs = 500 MPa

k1 = 1.5
113
 σc 
kc = 0.4 ⋅  1 −  = 0.4⋅ 1 − 0.023  = 0.379
 hr  60
 1.5⋅ ⋅ 0.29 
 k1⋅ ⋅ fct.eff 
hr  60 
 
k = 0.65

kc⋅ k⋅ fct.eff ⋅ Act 3


0.379⋅ 0.65⋅ 0.29 ⋅ 1.089 × 10 2
As1.min = = = 1.555 cm
σs 50

zbrojnie maksymalne

As1.max = 0.04⋅ Ac
3 2
Ac = br⋅ hr = 40⋅ 60 = 2.4 × 10 cm

3 2
As1.max = 0.04⋅ Ac = 0.04⋅ 2.4 × 10 = 96 cm

Przyjęte pole przekroju zbrojenia jest w każdym przypadku większe od pola przekroju koniecznego ze względu
na przeniesienie sił wewnętrznych i większe od pola przekroju zbrojenia minimalnego.

11.2.1.6 Sprawdzenie warunków romieszczenia prętów

Wyznaczenie minimalnego rozstawu zbrojenia

k1 = 1 mm k2 = 5 mm dg = 8 mm

s ≥ max k1⋅ ϕ = 25 mm
k2 + dg = 13 mm

s ≥ 20 mm

n = 6 - ilość prętów

m = 4 - ilość ramion strzemion

br − 2⋅ cnom − m⋅ ϕw − n⋅ ϕ 400 − 2⋅ 35 − 4⋅ 8 − 6⋅ 25
s = = = 29.6 mm
n−1 6−1

11.2.1.7. Rozciąganie górą (przy słupie skrajnym)


Obliczenie wysokości użytecznej przekroju
hr = 60 cm

ϕw = 8 mm - przyjęta średnica strzemiona


ϕ 25
a1 = cnom + ϕw + = 35 + 8 + = 55.5 mm
2 2
d = hr − a1 = 60 − 5.55 = 54.45 mm

114
MEd4 4
3.399 × 10
sceff = = = 0.013
2 2
η⋅ fcd⋅ br ⋅ d 2.143⋅ 400⋅ 54.45

ξeff = 1 − 1 − 2⋅ sceff = 1 − 1 − 2⋅ 0.013 = 0.013 < ξefflim = 0.493 - przekrój


pojedyńczo zbrojony
xeff = ξeff ⋅ d = 0.013⋅ 54.45 = 0.733 cm

obliczenie ilości zbrojenia

MEd4 4
3.399 × 10 2
As1 = = = 14.456 cm
(
fyd⋅ d − 0.5 ⋅ xeff ) 43.478⋅ ( 54.45 − 0.5 ⋅ 0.733)
2 2
π⋅ ϕ π⋅ 2.5 2
as1 = = = 4.909 cm
4 4
As1 14.456
n = = = 2.945
as1 4.909

Przyjęto zbrojenie rygla dołem : 3 prętów ϕ25 As1.prov = 14.726 cm2

11.2.1.8. Przyjęcie minimalnego pola zbrojenia zbrojenia

zbrojenie minimalne
 fctm   2.9 −3  2
As1.min = max  0.26⋅ ⋅ br⋅ d , 0.0013⋅ br⋅ d = max  0.26⋅ ⋅ 40⋅ 54.45 , 1.3 × 10 ⋅ 40⋅ 54.45 = 3.284 cm
 fyk
  500 

wymagane zbrojenie minimalne ze względu na zarysowanie elementu

kc⋅ k⋅ f ct.eff ⋅ Act


As1.min =
σs

Przyjęto następujące wartości:


3 2
Act = 0.5 ⋅ br⋅ d = 0.5 ⋅ 40⋅ 54.45 = 1.089 × 10 cm
kN
fct.eff = fctm = 0.29
2
cm
σs = 50 MPa

k1 = 1.5

 σc 
kc = 0.4 ⋅  1 −  = 0.4⋅ 1 − 0.023  = 0.379
 hr  60
 1.5⋅ ⋅ 0.29 
 k1⋅ ⋅ fct.eff 
hr  60 
 
k = 0.65

kc⋅ k⋅ fct.eff ⋅ Act 3


0.379⋅ 0.65⋅ 0.29 ⋅ 1.089 × 10 2
As1.min = = = 1.555 cm
σs 50

115
zbrojnie maksymalne

As1.max = 0.04⋅ Ac
3 2
Ac = br⋅ hr = 40⋅ 60 = 2.4 × 10 cm

3 2
As1.max = 0.04⋅ Ac = 0.04⋅ 2.4 × 10 = 96 cm

Przyjęte pole przekroju zbrojenia jest w każdym przypadku większe od pola przekroju koniecznego ze względu
na przeniesienie sił wewnętrznych i większe od pola przekroju zbrojenia minimalnego.

11.2.3. Sprawdzenie warunków romieszczenia prętów

Wyznaczenie minimalnego rozstawu zbrojenia

k1 = 1 mm k2 = 5 mm dg = 8 mm

s ≥ max k1⋅ ϕ = 25 mm
k2 + dg = 13 mm

s ≥ 20 mm

n = 3 - ilość prętów

m = 4 - ilość ramion strzemion

br − 2⋅ cnom − m⋅ ϕw − n⋅ ϕ 400 − 2⋅ 35 − 4⋅ 8 − 3⋅ 25
s = = = 111.5 mm
n−1 3−1

11.2.2. Sprwdzenie nośności przekroju na ścinanie

 1 
 3  lecz nie mniej niż ( )
VRd.c2 = νmin + k1⋅ σcp ⋅ b⋅ d
VRd.c1 = CRd.c⋅ k⋅ ( 100⋅ ρ1⋅ fck) + k1⋅ σcp ⋅ b⋅ d

Przyjęcie podstawowych założeń i obliczenie wartości sił poprzecznych na krawędziach podpór

2
przyjęto strzemiona pionowe czterocięteϕw = 8 mm Asw = 2.011 cm

fywk = 500 MPa - charakterystyczna granica plastyczności zbrojenia na ścinanie


γs = 1.15
5
Es = 2 × 10 MPa
fywk 500
fywd = = = 434.783 MPa - obliczeniowa granica plastyczności zbrojenia na ścinanie
γs 1.15

Kąt nachylenia strzemion:


α = 90 deg
116
Kąt nachylenia krzyżulców betonowych:
θ = 45 deg ctgθ = 1 tgθ = 1

Wyznaczenia zbrojenia na ścinanie od strony słupa zewnętrznego

VEd1kr = 353.450 kN - siła tnąca na krawędzi podpory

współczynniki :

 fck 
 = 0.6⋅ 1 −
30 
ν1 = 0.6⋅ 1 −  = 0.528 - współczynnik redukcyjny wytrzymałości
 250   250  betonu zarysowanego
0.18 0.18
CRd.c = = = 0.129
γc 1.4

d = 544.5 mm

200 200
k = 1+ = 1+ = 1.606 k ≤ 2.0
d 544.5

k = min ( k , 2.0) = min ( 1.606 , 2) = 1.606

k1 = 0.15
3 1 3
2
νmin = 0.035⋅ k ⋅ fck ( )2 2
= 0.035⋅ 1.606 ⋅ 30 = 0.39 MPa

Stopień zbrojenia podłużnego:


Asl
ρ1 = lecz nie wiecej niż 0,02
b⋅ d

A sl – pole przekroju zbrojenia rozciąganego, które sięga na odległość nie mniejszą niż (lbd+d)
poza rozważany przekrój
2
As1 = 14.726 cm - do podpory doprowadzono wszytskie pręty

As1 14.726
ρ1 = = = 0.0068
br⋅ d 40⋅ 54.45

NEd
σcp = lecz nie więcej niż σcp < 0.2⋅ fcd
Ac

N Ed – siła podłużna w (N) wywołana przez obciążenie lub sprężenie, NEd=0 ,


(nie występują podłużne siły ściskające),

NEd = 0 kN - siła podłużna

117
3 2
Ac = 2.4 × 10 cm - pole przekroju

σcp = 0

siła poprzeczna VEd powinna spełniać warunek:

VEd ≤ 0.5b⋅ d⋅ ν⋅ fcd


3
0.5br⋅ d⋅ ν1⋅ fcd = 0.5⋅ 40⋅ 54.45⋅ 0.528⋅ 2.143 = 1.232 × 10 kN > V Ed

Obliczeniowa nośność na ścinanie elementu bez zbrojenia na ścinanie

 1   1 
 3   3 
VRd.c1 = CRd.c⋅ k⋅ ( 100⋅ ρ1⋅ fck) + k1⋅ σcp ⋅ br⋅ d = 0.129⋅ 1.606⋅ ( 100⋅ 0.0068⋅ 30) + 0.15⋅ 0 ⋅ 400⋅ 544.5 = 123292.459 N

VRd.c1 = 123.292kN
4
( )
VRd.c2 = νmin + k1⋅ σcp ⋅ br⋅ d = ( 0.39 + 0.15⋅ 0) ⋅ 400⋅ 544.5 = 8.498 × 10 N

VRd.c2 = 84.978 kN

( )
VRd.c = max VRd.c1 , VRd.c2 = max ( 123.292 , 84.978) = 123.292 kN

VEd = VEd1kr = 353.45 kN > VRd.c = 123.292 kN

zaprojektowanie zbrojenia na ścinanie jest wymagane

długość odcinka drugiego rodzaju :

lw = 2.55 m - odczytano z programu ROBOT

VEd1kr = 353.45 kN

Kąt nachylenia krzyżulców betonowych:


ctgθ = 1
z = 0.9d = 0.9 ⋅ 54.45 = 49.005 cm
Asw ⋅ fywd 2.011⋅ 43.478
s = ⋅ z⋅ ctgθ = ⋅ 49.005 = 12.12 cm
VEd1kr 353.45

Przyjęto rozstaw: s = 12 cm

Wyznaczenia zbrojenia na ścinanie od strony słupa wewnętrznego

lewa strona

VEd2kr = 578.100 kN - siła tnąca na krawędzi podpory

współczynniki :

118
 fck 
 = 0.6⋅ 1 −
30 
ν1 = 0.6⋅ 1 −  = 0.528
 250   250 
0.18 0.18
CRd.c = = = 0.129
γc 1.4

200 200
k = 1+ = 1+ = 1.62 k ≤ 2.0
d 519.5

k = min ( k , 2.0) = min ( 1.62 , 2) = 1.62

k1 = 0.15
3 1 3
2
νmin = 0.035⋅ k ⋅ fck ( )2 2
= 0.035⋅ 1.62 ⋅ 30 = 0.395 MPa

Stopień zbrojenia podłużnego:


Asl
ρ1 = lecz nie wiecej niż 0,02
b⋅ d

A sl – pole przekroju zbrojenia rozciąganego, które sięga na odległość nie mniejszą niż (lbd+d)
poza rozważany przekrój
2
As1 = 49.087 cm do podpory zostały doprowadzone wszytskie pręty

As1 49.087
ρ1 = = = 0.0236
br⋅ d 40⋅ 51.95

NEd
σcp = lecz nie więcej niż σcp < 0.2⋅ fcd
Ac

N Ed – siła podłużna w (N) wywołana przez obciążenie lub sprężenie, NEd=0 ,


(nie występują podłużne siły ściskające),

NEd = 0 kN - siła podłużna


3 2
Ac = 2.4 × 10 cm - pole przekroju

σcp = 0

Obliczeniowa nośność na ścinanie elementu bez zbrojenia na ścinanie


 1   1 
 3   3 
VRd.c1 = CRd.c⋅ k⋅ ( 100⋅ ρ1⋅ fck) + k1⋅ σcp ⋅ br⋅ d = 0.129⋅ 1.62⋅ ( 100⋅ 0.0236⋅ 30) + 0.15 ⋅ 0 ⋅ 400⋅ 519.5 = 179650.331 N

VRd.c1 = 179.65 kN

4
( )
VRd.c2 = νmin + k1⋅ σcp ⋅ br⋅ d = ( 0.395 + 0.15 ⋅ 0) ⋅ 400⋅ 519.5 = 8.214 × 10 N

VRd.c2 = 82.138 kN

= ( , ) = , = 119
( )
VRd.c = max VRd.c1 , VRd.c2 = max ( 179.65 , 82.138) = 179.65 kN

VEd2kr = 578.1 kN > VRd.c = 179.65 kN

zaprojektowanie zbrojenia na ścinanie jest wymagane

długość odcinka drugiego rodzaju :

lw = 2.40 m - odczytano z programu ROBOT

VEd2kr = 578.1 kN

Kąt nachylenia krzyżulców betonowych:


ctgθ = 1
z = 0.9d = 0.9 ⋅ 51.95 = 46.755 cm
Asw ⋅ fywd 2.011⋅ 43.478
s = ⋅ z⋅ ctgθ = ⋅ 46.755 = 7.07 cm
VEd2kr 578.1

Przyjęto rozstaw: s = 7 cm

prawa strona

VEd3kr = 420.745 kN - siła tnąca na krawędzi podpory

VEd3kr = 420.745 kN > VRd.c = 179.65 kN

zaprojektowanie zbrojenia na ścinanie jest wymagane

długość odcinka drugiego rodzaju :

lw = 2.40 m - odczytano z programu ROBOT

VEd3kr = 420.745 kN

Kąt nachylenia krzyżulców betonowych:


ctgθ = 1
z = 0.9d = 0.9 ⋅ 51.95 = 46.755 cm
Asw ⋅ fywd 2.011⋅ 43.478
s = ⋅ z⋅ ctgθ = ⋅ 46.755 = 9.714 cm
VEd3kr 420.745

Przyjęto rozstaw: s = 9 cm

- minimlny stopień zbrojenia na ścinanie :


0.08 ⋅ fck 0.08⋅ 30
ρw.min = = = 0.088⋅ %
f yk 500

120
- maksymalny rozstaw podłużny zestawów zbrojenia na ścinanie:
sl.max = ( 0.75⋅ d) ⋅ ( 1 + ctgθ) = 0.75⋅ 51.95⋅ ( 1 + 1) = 77.925 cm

- maksymalny poprzeczny rozstaw ramion zestawów zbrojenia na ścinanie (wzdłuż przekroju


poprzecznego elementu) :
st.max = 0.75⋅ d = 0.75⋅ 51.95 = 38.962 cm

Na odcinkach nie wymagających zbrojenia na ścinanie przyjęto rozstawsw: = 25 cm


Asw 2.011
Obliczenia stopnia zbrojenia na ścinanie: ρw = = = 0.201⋅ %
sw⋅ br⋅ sinα 25⋅ 40

ρw = 0.201⋅ % > ρw.min = 0.088⋅ %

wyznaczenie obliczeniowej wartości maksymalnej siły poprzecznej, którą możne przenieść elemnet z uwagi na
mieżdżenie krzyżulców betonowych
αcw = 1

αcw⋅ br ⋅ z⋅ ν1⋅ fcd 40⋅ 46.755⋅ 0.528⋅ 2.143 3


VRdmax = = = 1.058 × 10 kN
ctgθ + tgθ 1+1

VRdmax > VEd

11.2.3. Sprwdzenie szerokości rozwarcia rys

Metoda uproszczona wg EC2 p.7.3.3 polega na ograniczeniu średnicy lub rozstawu prętów zbrojenia
głównego.

Maksymalną średnicę prętów, otrzymaną z powyższej tablicy, należy zmodyfikować wg wzoru:


f ct , eff
kc hcr
φ s = φ s*
2,9 2 ( h − d )

ϕs - jest dostosowaną , maksymalną średnicą pręta

ϕ*s - jest średnicą pręta według Tablicy 7.2N

h - jest całkowitą wysokościa przekroju

hcr - jest wysokościa strefy rozciąganej tuż przed zarysowaniem obliczonej dla charakterystycznej wartości siły
sprężającej i sił podłużnych powstających pod wpływem prawie stałej kombinacji obciążeń

d - jest wysokością użyteczną odmierzoną od środka ciężkości zewnętrznej warstwy zbrojenia

fct,eff - jest średnią wartością wytrzymałości betonu na rozciąganie, osiągniętą w chwili, w której – jak się
oczekuje – powstaną rysy; przyjmuje się, że fct,eff jest równe fctm albo mniejsze (gdy można oczekiwać, że
zarysowanie nastąpi wcześniej niż po 28 dniach, można przyjmować mniejszą wartość fct,eff = fctm(t)),
121
kc - jest współczynnikiem zależnym od rozkładu naprężeń w przekroju w chwili bezpośrednio poprzedzającej
zarysowanie oraz od zmiany ramienia sił wewnętrznych:
kc – dla zginania bez udziału siły podłużnej kc = 0,4

Moment zginający dla przęsła dla wartości charakterystycznych:

- odczytano z programu ROBOT

Mk1 = 404.110 kNm

Mk2 = 275.109 kNm

Przęsło zewnętrzne

Es 200
αe = = = 6.25 - stosunek modułów sprężystości
E cm 32

As1prov 29.452
ρ1 = = = 1.417⋅ % > 1.0% - stopień zbrojenia z1 = 0.80d = 0.8⋅ 51.95 = 41.56 cm
br⋅ d 40⋅ 51.95

Naprężenia w zbrojeniu rozciąganym w przekroju przez rysę

Mk1 4
4.041 × 10 kN
σs = = = 33.015 = 330.15 MPa
As1prov⋅ z1 29.452⋅ 41.56 2
cm

Maksymalną średnicę prętów ϕ*s odczytano z tablicy 7.2Nϕs* = ϕs1 ϕs1 = 9 mm

Wysokość strefy ściskanej


2 2
0.5 ⋅ br⋅ hr + αe⋅ As1prov⋅ d 0.5 ⋅ 40⋅ 60 + 6.25⋅ 29.452⋅ 51.95
xIa = = = 31.564 cm
br⋅ hr + αe⋅ As1prov 40⋅ 60 + 6.25⋅ 29.452

hcr = hr − xIa = 60 − 31.564 = 28.436 cm

kc = 0.4 fct.eff = fctm

 fct.eff  kc⋅ hcr 2.9 0.4 ⋅ 28.436


ϕs = ϕs1⋅  ⋅ = 9⋅ ⋅ = 6.358 mm
 2.9  2⋅ hr − d ( )
2.9 2⋅ ( 60 − 51.95)

W przęśle zastosowano zbrojenie ϕ25 zatem nie spełnia ono wymagań dotyczących ograniczenia szerokości
rozwarcia rys prostopadłych . Neleży obliczyć rysy metodą dokladną.

Obliczenie rys metodą dokładną

( − ) 122
(
wk = srmax εsm − εcm )
wlim = 0.3 mm

różnica odkształcem w zbrojeniu i w betonie


f ctm
σs − 0.4 ⋅
ρeff
(
⋅ 1 + αe⋅ ρeff ) 0.6 ⋅ σs
εsm − εcm = >
Es Es

αe = 6.25
As1prov
ρeff =
Aceff

A ceff -pole strefy rozciąganej o wysokości hceff


 h − xII 
hceff = min 2.5 ⋅ h − d , 
 3 
Aceff = b⋅ hceff

zasięg strefy ściskanej

xII = d⋅  ρ⋅ αe⋅ 2 + ρ⋅ αe  − ρ⋅ αe


( )
  
ρ = ρ1 = 0.014

xII = d⋅  ρ⋅ αe⋅ 2 + ρ⋅ αe  − ρ⋅ αe = 51.95⋅  0.014⋅ 6.25 ⋅ ( 2 + 0.014⋅ 6.25 ) − 0.014⋅ 6.25 = 17.743
( ) cm
  
obliczenie efeketywnego pola strefy ściskanej
 hr − xII
 = min 2.5⋅ ( 60 − 51.95) ,
60 − 17.743
hceff = min 2.5⋅ hr − d ,
( )  = 14.086 cm
 3   3 
2
Aceff = br⋅ hceff = 40⋅ 14.086 = 563.421 cm

obliczenie efektywnego pola zbrojenia


As1prov 29.452
ρeff = = = 0.052
Aceff 563.421

123
obliczenie naprężenia w zbrojeniu rozciąganym w II fazie pracy :
Mk1 4
4.041 × 10 kN
σs = = = 29.805
 xII  
29.452⋅  51.95 −
17.743  2
As1prov⋅  d −   cm
 3   3 

ε = εsm − εcm

fctm
0.29
σs − 0.4⋅
ρeff
(
⋅ 1 + αe⋅ ρeff ) 29.805 − 0.4 ⋅ ⋅ ( 1 + 6.25 ⋅ 0.052) 0.6 ⋅ σs
0.052 −3
ε = = = 1.343 × 10 > = 0.0008
Es 4 Es
2 × 10

Końcowy rozstaw rys w belce

ϕ
srmax = k3⋅ c + k1⋅ k2⋅ k4⋅
ρeff

ϕ - średnica pręta
c - otulina zbrojenia podłużnego

k1 - wspłóczynnik uwaględniajacy przeczepność betonu do prętów

k2 - wspłóczynnik uwaględniajacy kształt wykresu naprężeń dla zginania

k3 - wspłóczynnik dodatkowy

k4 - wspłóczynnik dodatkowy

ϕ = 25 mm

c = cnom = 35 mm

k1 = 0.8

k2 = 0.5

k3 = 3.4

k4 = 0.425

ϕ 25
srmax = k3⋅ c + k1⋅ k2⋅ k4⋅ = 3.4⋅ 35 + 0.8 ⋅ 0.5⋅ 0.425⋅ = 200.303 mm
ρeff 0.052

obliczenie szerokości rys


−3
wk = srmax⋅ ε = 200.303⋅ 1.343 × 10 = 0.269 mm

wlim = 0.3 mm

wk < wlim

warunek spełniony rysy nie przekroczą wartości maksymalnej

124
Przęsło wewnętrzne

Es 4
2 × 10
αe = = = 625 - stosunek modułów sprężystości
E cm 32

As1prov 19.635
ρ1 = = = 0.945⋅ % < 1.0% - stopień zbrojenia z1 = 0.85d = 0.85⋅ 51.95 = 44.157 cm
br⋅ d 40⋅ 51.95

Naprężenia w zbrojeniu rozciąganym w przekroju przez rysę

Mk2 4
2.751 × 10 kN
σs = = = 31.73 = 317.3 MPa
As1prov⋅ z1 19.635⋅ 44.157 2
cm

Maksymalną średnicę prętów ϕ*s odczytano z tablicy 7.2Nϕs* = ϕs1 ϕs1 = 10 mm

Wysokość strefy ściskanej


2 2
0.5 ⋅ br⋅ hr + αe⋅ As1prov⋅ d 0.5 ⋅ 40⋅ 60 + 625⋅ 19.635⋅ 51.95
xIa = = = 48.359 cm
br⋅ hr + αe⋅ As1prov 40⋅ 60 + 625⋅ 19.635

hcr = hr − xIa = 60 − 48.359 = 11.641 cm

kc = 0.4 fct.eff = fctm

 fct.eff  kc⋅ hcr 2.9 0.4⋅ 11.641


ϕs = ϕs1⋅  ⋅ = 10⋅ ⋅ = 2.892 mm
 2.9  2⋅ hr − d ( )
2.9 2⋅ ( 60 − 51.95)

W przęśle zastosowano zbrojenie ϕ25 zatem nie spełnia ono wymagań dotyczących ograniczenia szerokości
rozwarcia rys prostopadłych . Neleży obliczyć rysy metodą dokladną.

Obliczenie rys metodą dokładną

(
wk = srmax εsm − εcm )
wlim = 0.3 mm

różnica odkształcem w zbrojeniu i w betonie


f ctm
σs − 0.4 ⋅
ρeff
(
⋅ 1 + αe⋅ ρeff ) 0.6 ⋅ σs
εsm − εcm = >
Es Es

αe = 625
As1prov
ρeff =
Aceff

125
A ceff -pole strefy rozciąganej o wysokości hceff
 h − xII 
hceff = min 2.5 ⋅ h − d , 
 3 

Aceff = b⋅ hceff

zasięg strefy ściskanej

xII = d⋅  ρ⋅ αe⋅ 2 + ρ⋅ αe  − ρ⋅ αe


( )
  
−3
ρ = ρ1 = 9.449 × 10

xII = d⋅  ρ⋅ αe⋅ 2 + ρ⋅ αe  − ρ⋅ αe = 51.95⋅  9.449 × 10 ( ) ⋅ 625 = 48.169 cm


−3 −3 −3
 (  ) ⋅ 625⋅ 2 + 9.449 × 10 ⋅ 625 − 9.449 × 10

obliczenie efeketywnego pola strefy ściskanej


 hr − xII
 = min 2.5⋅ ( 60 − 51.95) ,
60 − 48.169
hceff = min 2.5⋅ hr − d ,
( )  = 3.944 cm
 3   3 
2
Aceff = br⋅ hceff = 40⋅ 3.944 = 157.751 cm

obliczenie efektywnego pola zbrojenia


As1prov 19.635
ρeff = = = 0.124
Aceff 157.751

obliczenie naprężenia w zbrojeniu rozciąganym w II fazie pracy :


Mk2 4
2.751 × 10 kN
σs = = = 39.035
 xII  
19.635⋅  51.95 −
48.169  2
As1prov⋅  d −   cm
 3   3 

ε = εsm − εcm

fctm
0.29
σs − 0.4⋅
ρeff
(
⋅ 1 + αe⋅ ρeff ) 39.035 − 0.4 ⋅ ⋅ ( 1 + 625⋅ 0.124) 0.6 ⋅ σs
0.124
ε = = = 0.0010 > = 0.0008
Es 6 Es
2 × 10

Końcowy rozstaw rys w belce


ϕ
srmax = k3⋅ c + k1⋅ k2⋅ k4⋅
ρeff

ϕ - średnica pręta
c - otulina zbrojenia podłużnego

k1 - wspłóczynnik uwaględniajacy przeczepność betonu do prętów

k2 - wspłóczynnik uwaględniajacy kształt wykresu naprężeń dla zginania

126
k3 - wspłóczynnik dodatkowy

k4 - wspłóczynnik dodatkowy

ϕ = 25 mm

c = cnom = 35 mm

k1 = 0.8

k2 = 0.5

k3 = 3.4

k4 = 0.425

ϕ 25
srmax = k3⋅ c + k1⋅ k2⋅ k4⋅ = 3.4⋅ 35 + 0.8 ⋅ 0.5⋅ 0.425⋅ = 153.145 mm
ρeff 0.124

obliczenie szerokości rys


−3
wk = srmax⋅ ε = 153.145⋅ 1 × 10 = 0.153 mm

wlim = 0.3 mm

wk < wlim

warunek spełniony rysy nie przekroczą wartości maksymalnej

11.2.4. Sprwdzenie ugięcia

EC2 podaje przypadki, w których można pominąć obliczenia ugięć metoda dokładną i zastosować
uproszczone sprawdzenie wg punktu [7.4.2].

Zgodnie z normą wzory (7.16.a) i (7.16.b) zostały wyprowadzone przy założeniu, że naprężenie w zbrojeniu
(w przekroju zarysowanym) w środku rozpiętości belki lub płyty, lub na podporze wspornika, spowodowane
odpowiednim obciążeniem obliczeniowym w SLS, wynosi 310 MPa (co w przybliżeniu jest właściwe przy
fyk = 500 MPa).

l  ρ ρ  
3/ 2

[EC2 7.16.a] = K 11+ 1,5 f ck 0 + 3,2 f ck  0 − 1  dla ρ ≤ ρ 0


d  ρ ρ  

l  ρ0 1 ρ' 
[EC2 7.16.b] = K 11+ 1,5 f ck + fck  dla ρ > ρ0
d  ρ − ρ ' 12 ρ0 

Jeśli poziom naprężeń będzie inny, to wyniki uzyskane ze wzoru (7.16) mnoży się przez 310/σs.

Zwykle bezpiecznie będzie przyjąć, że (wzór 7.17)

127
310 500
=
σs  As1reg 
fyk⋅  
 As1prov 

ρ0 – jest porównawczym stopniem zbrojenia

ρ – jest wymaganym (ze względu na nośność) stopniem zbrojenia rozciąganego w środku rozpiętości (we
wsporniku na podporze);

ρ’ - jest wymaganym (ze względu na nośność) stopniem zbrojenia ściskanego w środku rozpiętości (we
wsporniku na podporze),

l/d- graniczna wartość stosunku rozpiętości do wysokości,

K- współczynnik zależny od rodzaju konstrukcji

A s1reg- jest polem zbrojenia w tym przekroju belki

A s1prov- jest polem zbrojenia potrzebnym w tym przekroju belki ze względu nastan graniczny nośności

Sprawdzenie ugięc metodą uproszczoną

Przęsło zewnętrzne

−3 −3
ρ0 = fck⋅ 10 = 30⋅ 10 = 0.005

ρ0 = 0.548 %

As1reg 28.195
ρ = = = 0.014
br ⋅ d 40⋅ 51.95

ρ = 1.4 %

ρ' = 0

2
As1prov = 29.452 cm

dla przęseł zewnętrznych K = 1.3


l
= fdop
d

 ρ0 1  ρ'   0.548 1 0 
fdop = K⋅ 11 + 1.5 ⋅ fck⋅ + ⋅ f ck⋅   = 1.3⋅ 11 + 1.5⋅ 30⋅ + ⋅ 30⋅  = 18.479
 ρ − ρ' 12
 ρ0   1.4 − 0 12 0.548 

128
Wyznaczamy dopuszczalny stosunek l/d możąc uzyskaną wartość przez 310/σs
310 500
=
σs  As1reg 
fyk⋅  
 As1prov 

500 500
fdop.max = fdop⋅ = 18.479⋅ = 19.302
 As1reg  500⋅
28.195
fyk⋅   29.452
 As1prov 
leff 735
f = = = 14.148
d 51.95
f
= 0.733
f dop.max

Warunek spełniony . Nie ma konieczności sprawdzania ugięcia.

Przęsło wewnętrzne

−3 −3
ρ0 = fck⋅ 10 = 30⋅ 10 = 0.005

ρ0 = 0.548 %

As1reg 18.519
ρ = = = 0.009
br ⋅ d 40⋅ 51.95

ρ = 0.9 %

ρ' = 0

2
As1prov = 19.635 cm

dla przęseł zewnętrznych K = 1.5


l
= fdop
d

 ρ0 1  ρ'   0.548 1 0 
fdop = K⋅ 11 + 1.5 ⋅ fck⋅ + ⋅ f ck⋅   = 1.5⋅ 11 + 1.5⋅ 30⋅ + ⋅ 30⋅  = 24
 ρ − ρ' 12
 ρ0   0.9 − 0 12 0.548 

Wyznaczamy dopuszczalny stosunek l/d możąc uzyskaną wartość przez 310/σs


310 500
=
σs  As1reg 
fyk⋅  
 As1prov 

129
500 500
fdop.max = fdop⋅ = 24⋅ = 25.446
 As1reg  500⋅
18.519
fyk⋅   19.635
 As1prov 
leff 720
f = = = 13.859
d 51.95
f
= 0.545
f dop.max

Warunek spełniony . Nie ma konieczności sprawdzania ugięcia.

11.2.5. Warunki konstrukcyjne kotwienia prętów

Podstawowa długość zakotwienia prętów:


ϕ σsd
lb.rgd = ⋅
4 fbd

fbd = 2.25⋅ η1⋅ η2⋅ fctd

f c td - wartość obliczeniowa wytrzymałości betonu na rozciąganie,


η1 - wsp. zależny od jakości warunków przyczepności i pozycji pręta w czasie betonowania,
η 1 = 1,0 (warunki „dobre”), η1 = 0,7 (pozostałe przypadki),
η 2 - współczynnik zależny od średnicy pręta, η 1 = 1, 0 (dla φ ≤ 32mm ), η1 = (132 − φ ) / 100 (dla
φ > 32mm )

Obliczeniowa długość zakotwienia prętów:

lbd = α1⋅ α2⋅ α3⋅ α4⋅ α5⋅ lb.rgd lecz nie mniej lb.min

α 1 - współczynnik zależny od kształtu prętów, przy założeniu, że otulenie jest odpowiednie,


α 2 - współczynnik zależny od najmniejszego otulenia betonem,
α3 - współczynnik zależny od wpływu skrępowania betonu przez zbrojenie poprzeczne,
α 4 - stosuje się w celu uwzględnienia wpływu jednego lub większej liczby prętów
poprzecznych ( φt > 0,6 ⋅φ ) przyswojonych na obliczeniowej długości zakotwienia,
α 5 - stosuje się w celu uwzględnienia wpływu nacisku poprzecznego do płaszczyzny
rozłupywania wzdłuż obliczeniowej długości zakotwienia.
Iloczyn α 2 ⋅α 3 ⋅ α3 powinien spełniać nierówność:
α 2 ⋅α 3 ⋅ α 3 ≥ 0,7

kN
σsd = f yd = 43.478
2
cm

Słabe warunki przyczepności


η1 = 0.7

130
η2 = 1.0 dla ϕ ≤ 32 mm
kN
fbd = 2.25⋅ η1⋅ η2⋅ f ctd = 2.25 ⋅ 0.7⋅ 1⋅ 0.143 = 0.225
2
cm
ϕ σsd 25 43.478 3
lb.rgd1 = ⋅ = ⋅ = 1.208 × 10 mm
4 fbd 4 0.225

Dobre warunki przyczepności

η1 = 1.0

η2 = 1.0 dla ϕ ≤ 32 mm
kN
fbd = 2.25⋅ η1⋅ η2⋅ f ctd = 2.25 ⋅ 1⋅ 1⋅ 0.143 = 0.321 2
cm

ϕ σsd 25 43.478
lb.rgd2 = ⋅ = ⋅ = 845.411 mm
4 fbd 4 0.321

wartości współczynników α

α1 = 1.0 - pręty proste


cd − ϕ
α2 = 1 − 0.15⋅
ϕ

a = 29.6 mm

( )
cd = min 0.5 ⋅ a , cnom + ϕw = min ( 0.5 ⋅ 29.6 , 35 + 8) = 14.8 mm

cd − ϕ 14.8 − 25
α2 = 1 − 0.15⋅ = 1 − 0.15 ⋅ = 1.061 0.7 ≤ α2 ≤ 1.0
ϕ 25
α2 = 1.0

α3 = 1 − K⋅ λ

λ=∑
Ast − ∑ Ast ,min
As
∑A st - pole przekroju zbrojenia poprzecznego wzdłuż obliczeniowej długości zakotwienia
l bd ,
∑A st ,min - pole przekroju minimalnego zbrojenia poprzecznego równe 0,25 ⋅ As dla belek i 0
dla płyt,
As - pole przekroju pojedynczego kotwionego pręta (dotyczy pręta o największej średnicy),
K – wartości wg rys. 8.4 EC2
2
 ϕw  2 2 2
 − 3⋅ 0.25π⋅    8  25 
ϕ
3π⋅  3⋅ π⋅   − 3⋅ 0.25⋅ π⋅  
λ =
 2  2 =  2  2  = −0.443
2 2
π⋅   π⋅  
ϕ 25
2 2
K = 0.1
131
α3 = 1 − K⋅ λ = 1 − 0.1⋅ −0.443 = 1.044 0.7 ≤ α2 ≤ 1.0

α3 = 1.0

α4 = 1.0 - brak spajania

α5 = 1.0

α2⋅ α3⋅ α5 ≥ 0.7

α2⋅ α3⋅ α5 = 1

Słabe warunki przyczepności


3 3
lbd1 = α1⋅ α2⋅ α3⋅ α4⋅ α5⋅ lb.rgd1 = 1⋅ 1⋅ 1⋅ 1⋅ 1⋅ 1.208 × 10 = 1.208 × 10 mm

Dobre warunki przyczepności

lbd2 = α1⋅ α2⋅ α3⋅ α4⋅ α5⋅ lb.rgd2 = 1⋅ 1⋅ 1⋅ 1⋅ 1⋅ 845.411 = 845.411 mm

Minimalna długość zakotwienia:

- dla słabych warunków przyczepności

( ) ( 3 )
lbmin = max 0.3⋅ lbd1 , 15⋅ ϕ , 200 = max 0.3⋅ 1.208 × 10 , 15⋅ 25 , 200 = 375 mm

- dla słabych warunków przyczepności


( )
lbmin = max 0.3⋅ lbd2 , 15⋅ ϕ , 200 = max ( 0.3⋅ 845.411 , 15⋅ 25 , 200) = 375 mm

bezpiecznie przyjęto:

- dla słabych warunków przyczepności

lbd = 130 cm

- dla dobrych warunków przyczepności

lbd = 90 cm

132
11.3. Obliczenia słupa
Słup zewnętrzny

Część dolna słupa


3
NEd = NEd1 = 1.437 × 10 kN - siła ściskająca

M2 = M2.stat1 = 133.592 kNm - obliczeniowe momenty zginające w górnym węźle słupa (-)

M1 = M1.stat1 = 65.406 kNm - obliczeniowe momenty zginające w dolnym węźle słupa (+)

Wymiary przekroju słupa


bs = 0.4 m
hs = 0.4 m

Wysokość słupa
l = 5.0 m
lcol = 5.0 m

Długość efektywna wydzielonego elementu


βh = 1.0
- przyjęto ze względu na zamocowanie

lo = βh⋅ lcol = 1⋅ 5 = 5 m - długość wyboczeniowa słupa

Założono prostokątny rozkładn naprężeń przy wartości współczyników

λ = 0.8 - współczynnik określający efeektywną wysokość strefy ściskanej dla fck < 50MPa

η = 1 - określa efektywną wytrzymałość dla fck < 50MPa

Wyznaczenie otuliny prętów zbrojeniowych

klasa ekspozycji XC3


cnom = cmin + ∆cdev
cmin – otulenie minimalne
∆cdev – dodatek ze względu na odchyłkę

cmin = max(cmin,b ; cmin, dur +∆c dur,γ -∆c dur,st - ∆c dur,add; 10mm )

cmin, b – minimalne otulenie ze względu na przyczepność


cmin,b > ϕ dla dg < 32mm (maksymalny wymiar ziaren kruszywa)
cmin,b > ϕ + 5mm dla dg > 32mm

cmin, dur – minimalne otulenie ze względu na warunki środowiska

∆c dur,γ – jest składnikiem dodawanym ze względu na bezpieczeństwo

133
∆c dur,st – oznacza zmniejszenie minimalnego otulenia ze względu na stosowanie stali nierdzewnej
∆c dur,add – oznacza zmniejszenie minimalnego otulenia ze względu na stosowanie dodatkowego zabezpieczenia

dla ∆c dur,γ ; ∆c dur,st ; ∆c dur,add zalecaną wartością jest 0 mm


∆cdev = 5-10 mm

Założono:

- klasę odporności ogniowej: R60


- klasę odporności pożarowej: C
- klasę konstrukcji: S4
- zbrojenie prętami: ϕ = 25 mm

Przyjęcie otuliny :

cmin.b = 25 mm

cmin.dur = 25 mm dla S4 oraz XC3

∆cdur.γ = 0

∆cdur.st = 0

∆cdur.add = 0

∆cdev = 10 mm

Sprawdzenie otuliny z uwagi na wymagania przeciwpożarowe wg PN-EN 1992-1-2 tab.

amin= 25 mm

a ≥ amin
( )
cmin = max cmin.b , cmin.dur + ∆cdur.γ − ∆cdur.st − ∆cdur.add , 10 = max ( 25 , 25 + 0 − 0 − 0 , 10) = 25 mm

cnom = cmin + ∆cdev = 25 + 10 = 35 mm

Obliczenie wysokości użytecznej przekroju


hs = 0.4 cm

ϕw = 8 mm - przyjęta średnica strzemiona


ϕ 25
a1 = cnom + ϕw + = 35 + 8 + = 55.5 mm
2 2

d = hs − a1 = 40 − 5.55 = 34.45 cm

134
Zbrojenie wstępne

Zakłada się konstrukcyjne wprowadzenie 4 prętów - po 1 w każdym narożniku.


2 2
Aϕ25 = π⋅   = π⋅ 
ϕ 2.5  2
 = 4.909 cm
2    
2

2
As1 = 2⋅ Aϕ25 = 2⋅ 4.909 = 9.817 cm

2
Asprov = 2⋅ As1 = 2⋅ 9.817 = 19.635 cm

Zbrojenie minimalne i maksymalne dla słupa (p. 9.5.2.)


3 2
Ac = hs⋅ bs = 40⋅ 40 = 1.6 × 10 cm

 0.10⋅ NEd   0.1⋅ 1.437 × 103 −3  2


As.min = max  , 0.002⋅ hs⋅ bs = max  , 2 × 10 ⋅ 40⋅ 40 = 3.305 cm
 fyd   43.478 
2
As.max = 4%⋅ hs⋅ bs = 4⋅ %⋅ 40⋅ 40 = 64 cm

Asprov 19.635
ρs = = = 1.227⋅ %
Ac 3
1.6 × 10

Obliczenia mimośrodów całkowitych (przypadkowe i statyczne)

Uwzględnienie imperfekcji geometrycznych wg pkt. 5.2 EC2


lo 500
e1 = = = 1.25 cm
400 400

minimalna wartość ei musi wynosić h/30 lub 2,0 cm

 hs 
, 2.0 = max  1.25 ,
40 
ei = max  e1 , , 2 = 2 cm
 30   30 

Momenty węzłowe z uwzględnieniem imperfekcji

M1 = 65.406 kNm
- momenty wynikające ze statyki w górnej i dolnej części przekroju
M2 = 133.592 kNm

3
∆Mi = NEd⋅ ei = 1.437 × 10 ⋅ 0.02 = 28.738 kNm

M01 = M1 + ∆Mi = 65.406 + 28.738 = 94.144 kNm

M02 = M2 + ∆Mi = 133.592 + 28.738 = 162.33 kNm

Moment w środkowej części słupa z uwzględnieniem imperfekcji


zastępczy moment zginający w części środkowej
( )
Me = max 0.6M02 + 0.4M01 , 0.4M02 = max ( 0.6⋅ 162.33 + 0.4 ⋅ 94.144 , 0.4⋅ 162.33) = 135.056 kNm

135
Mimośród statyczny
( )
MEd = max 0.6M2 + 0.4M1 , 0.4M2 = max ( 0.6⋅ 133.592 + 0.4 ⋅ 65.406 , 0.4⋅ 133.592) = 106.318 kNm
MEd 106.318
ee = = = 0.074 m
NEd 3
1.437 × 10

ee = 7.399 cm

Mimośród całkowity
e0 = ei + ee = 2 + 7.399 = 9.399 cm

Momenty I rzędu
3
M01 = M1 + NEd⋅ e0 = 65.406 + 1.437 × 10 ⋅ 0.094 = 200.462 kNm

3
M02 = M2 + NEd⋅ e0 = 133.592 + 1.437 × 10 ⋅ 0.094 = 268.648 kNm

3
M0e = Me + NEd⋅ e0 = 135.056 + 1.437 × 10 ⋅ 0.094 = 270.111 kNm

Efektywny współczynnik pełzania


M0Eqp
( )
φ ∞ , to = 2.5
M0Ed
= 0.8

końcowy wsp. pełzania

zakładamy końcowy wsp. pełzania 2,5 - przy wielkości 2.0 i pewnych dodatkowych warunkach można pominąć
obliczenia efektywnego wsp. pełzania - EC5 pkt. 5.8.4; stosunek momentów = 0.8 - bierzemy z przedziału
(0.8-0.85) (moment zginający I rzędu wywołaniy prawie stałą kombinacją do momentu zginającego I rzędu
wywołany kombinacją obliczeniową.
φeff = 0.8 ⋅ φ ∞ , to ( ) φeff = 2.0 - efektywny współczynnik pełzania

Sprawdzenie smukłości słupa - informacja, czy powinniśmy uwzględniać efekty II-go rzędu
[ dla elementów wydzielonych wg pkt 5.8.3.1. EC2]

3 2
Ac = 1.6 × 10 cm
- pole przekroju słupa

3 3
bs⋅ hs 40⋅ 40 5 2
Icol = = = 2.133 × 10 cm - moment bezwładności słupa
12 12

Icol 5
2.133 × 10
i = = = 11.547 cm
Ac 3 - promień bezwładności przekroju słupa
1.6 × 10

lo 500
λ = = = 43.301 - smukłość slupa
i 11.547

136
1 1
A = = = 0.714
1 + 0.2⋅ φeff 1 + 0.2⋅ 2

Asprov⋅ fyd 19.635⋅ 43.478


ω = = = 0.249 - intensywoność zbrojenia
Ac⋅ fcd 3
1.6 × 10 ⋅ 2.143

B = 1 + 2⋅ ω = 1 + 2⋅ 0.249 = 1.224

C = 0.7

NEd 3
1.437 × 10
n = = = 0.419 - względna siła normalna
Ac⋅ fcd 3
1.6 × 10 ⋅ 2.143

20⋅ A⋅ B⋅ C 20⋅ 0.714⋅ 1.224⋅ 0.7


λlim = = = 18.906 - smukłość graniczna
n 0.419

λ > λlim - słup w płaszczyźnie ramy jest smukły, więc należy uwzględniać
efektów II-go rzędu

Analiza efektów II rzędu

Analiza efektów II rzędu metodą nominalnej krzywizny wg EC5 pkt 5.8.8

n = 0.419 - względna siła normalna

nbal = 0.4 - wartość n, dla której osiaga sie max. moment graniczny; przyjmujemy 0.4

ω = 0.249 - intensywność zbrojenia (A.sprov jest zbrojeniem w całym słupie)

nu = 1 + ω = 1 + 0.249 = 1.249

 nu − n   1.249 − 0.419  = 0.978


Kr = min 1 ,  = min 1 ,  - współczynnik poprawkowy, zależny od siły podłużnej
 nu − nbal   1.249 − 0.4 

f ck λ 30 43.301
β = 0.35 + − = 0.35 + − = 0.211 - współczynnik uwzględniający pełzanie
200 150 200 150

( )
Kφ = max 1 + β⋅ φeff , 1 = max ( 1 + 0.211⋅ 2 , 1) = 1.423

ponieważ zbrojenie pracujące w danej plaszczyźnie płaszczyźnie jest zgrupowane po przeciwnych stronach
przekroju, to wartość wysokości użytecznej jest j.w (a nie liczona ze wzoru (5.35)

0.45⋅ d 0.45 ⋅ 34.45 3


r0 = = = 7.131 × 10 cm
εyd −3
2.174 × 10
r0 71.311
r = = = 51.279 m
Kr ⋅ Kφ 0.978⋅ 1.423

137
1 −1 - krzywizna elementów o stałym symetrycznym przekroju
= 0.02 m
r poprzecznym (włączając zbrojenie)

c = 10 - współczynnik zależny od krzywizny (pkt. 5.8.8.2 (4) ponieważ przekrój jest stały to c = 10

2 2
1 lo 1 5
e2 = ⋅ = ⋅ = 0.049 m
r c 51.279 10

e0 = 0.094 m

etot = e0 + e2 = 0.094 + 0.049 = 0.143 m

3
M22 = NEd⋅ e2 = 1.437 × 10 ⋅ 0.049 = 70.053 kNm - mimośród II rzędu

Wartości całkowite momentów zginających

Nominalny moment efektów II rzędu


M22 = 70.053 kNm

Momenty I rzędu:
3
M01 = M1 + NEd⋅ e0 = 65.406 + 1.437 × 10 ⋅ 0.094 = 200.462 kNm

3
M02 = M2 + NEd⋅ e0 = 133.592 + 1.437 × 10 ⋅ 0.094 = 268.648 kNm

3
M0e = Me + NEd⋅ e0 = 135.056 + 1.437 × 10 ⋅ 0.094 = 270.111 kNm

Momenty całkowite
3
M01 = M1 + NEd⋅ e0 + M22 = 65.406 + 1.437 × 10 ⋅ 0.094 + 70.053 = 270.515 kNm
3
M02 = M2 + NEd⋅ e0 + M22 = 133.592 + 1.437 × 10 ⋅ 0.094 + 70.053 = 338.701 kNm
3
M0e = NEd⋅ e0 + M22 = 1.437 × 10 ⋅ 0.094 + 70.053 = 205.109 kNm

WYMIAROWA.IE .A ŚCISKA.IE

w płaszczyźnie ramy DUŻY MIMOŚRÓD


dla momentu M01 na górze słupa

MEd = M01 = 270.515 kNm

MEd 270.515
etot = = = 0.188 m
NEd 3
1.437 × 10

ϕ 25
a1 = + ϕw + cnom = + 8 + 35 = 55.5 mm
2 2

a2 = a1 = 55.5 mm
138
założono DUŻY MIMOŚRÓD

Wysokość strefy ściskania

ξefflim = 0.493

xeff.lim = ξefflim⋅ d = 0.493⋅ 34.45 = 17.001 cm

xeff = xeff.lim = 17.001 = 17.001 cm

Wyznaczenie mimośrodów:
hs 40
es1 = + etot − a1 = + 18.826 − 5.55 = 33.276 cm
2 2

hs 40
es2 = − etot − a1 = − 18.826 − 5.55 = −4.376 cm
2 2

Wyznaczenie zbrojenia ściskanego As2


2
(
NEd⋅ es1 − d ⋅ fcd⋅ bs⋅ ξefflim⋅ 1 − 0.5⋅ ξefflim ) 3 2
1.437 × 10 ⋅ 33.276 − 34.45 ⋅ 2.143⋅ 40⋅ 0.493⋅ ( 1 − 0.5⋅ 0.493)
As2 = = = 7.979
(
fyd⋅ d − a2 ) 43.478⋅ ( 34.45 − 5.55)
cm
2

As2 > 0
 As.min 
 = max 7.979 ,
3.305  2
As2 = max  As2 ,  = 7.979 cm
 2   2 

Ks = 1

fcd⋅ bs⋅ d⋅ ξefflim + f yd⋅ As2 − NEd 2.143⋅ 40⋅ 34.45⋅ 0.493 + 43.478⋅ 7.979 − 1436.906 2
As1 = = = 8.415 cm
Ks⋅ fyd 43.478

As1 > As.min

przyjęto:
A s1 = 2 ϕ 25
A s2 = 2 ϕ 25

w płaszczyźnie ramy DUŻY MIMOŚRÓD


dla momentu M.02 na dole słupa
MEd = M02 = 338.701 kNm

MEd 338.701
etot = = = 0.236 m
NEd 3
1.437 × 10

a1 = 5.55 cm

a2 = a1 = 5.55 cm

139
Założono DUŻY MIMOŚRÓD

Wysokość strefy ściskania


ξefflim = 0.493

xeff.lim = ξefflim⋅ d = 16.984 cm

xeff = xeff.lim = 16.984 cm

Wyznaczenie mimośrodów:
hs 40
es1 = + etot − a1 = + 23.572 − 5.55 = 38.022 cm
2 2
hs 40
es2 = − etot − a1 = − 23.572 − 5.55 = −9.122 cm
2 2

Wyznaczenie zbrojenia ściskanego As2


2
As2 =
(
NEd⋅ es1 − d ⋅ fcd⋅ bs⋅ ξefflim⋅ 1 − 0.5⋅ ξefflim ) =
3 2
1.437 × 10 ⋅ 38.022 − 34.45 ⋅ 2.143⋅ 40⋅ 0.493⋅ ( 1 − 0.5⋅ 0.493)
= 13.404
(
fyd⋅ d − a2 ) 43.478⋅ ( 34.45 − 5.55)
2
cm
As2 > 0
 As.min 
 = max 13.404 ,
3.305  2
As2 = max  As2 ,  = 13.404 cm
 2   2 

Ks = 1

fcd⋅ bs⋅ d⋅ ξefflim + f yd⋅ As2 − NEd 2.143⋅ 40⋅ 34.45⋅ 0.493 + 43.478⋅ 13.404 − 1436.906 2
As1 = = = 13.84 cm
Ks⋅ fyd 43.478

As1 > As.min

przyjęto:
A s1 = 3 ϕ 25
A s2 = 2 ϕ 25

w płaszczyźnie ramy DUŻY MIMOŚRÓD

dla momentu M.0e w środkeowej czesci słupa MEd = M0e = 205.109 kNm

MEd 205.109
etot = = = 0.143 m
NEd 3
1.437 × 10

a1 = 5.55 cm

a2 = a1 = 5.55 cm

140
Założono DUŻY MIMOŚRÓD

Wysokość strefy ściskania


ξefflim = 0.493

xeff.lim = ξefflim⋅ d = 16.984 cm

xeff = xeff.lim = 16.984 cm

Wyznaczenie mimośrodów:
hs 40
es1 = + etot − a1 = + 14.274 − 5.55 = 28.724 cm
2 2
hs 40
es2 = − etot − a1 = − 14.274 − 5.55 = 0.176 cm
2 2

Wyznaczenie zbrojenia ściskanego As2


2
As2 =
(
NEd⋅ es1 − d ⋅ fcd⋅ bs⋅ ξefflim⋅ 1 − 0.5⋅ ξefflim ) =
3 2
1.437 × 10 ⋅ 28.724 − 34.45 ⋅ 2.143⋅ 40⋅ 0.493⋅ ( 1 − 0.5⋅ 0.493)
= 2.772
(
fyd⋅ d − a2 ) 43.478⋅ ( 34.45 − 5.55)
cm
2

As2 < 0
 As.min 
 = max 2.772 ,
3.305  2
As2 = max  As2 ,  = 2.772 cm
 2   2 

Ks = 1

fcd⋅ bs⋅ d⋅ ξefflim + f yd⋅ As2 − NEd 2.143⋅ 40⋅ 34.45⋅ 0.493 + 43.478⋅ 2.772 − 1436.906 2
As1 = = = 3.208 cm
Ks⋅ fyd 43.478

As1 > As.min

przyjęto:
A s1 = 2 ϕ 25
A s2 = 2 ϕ 25

141
Słup wewnętrzny

Część dolna słupa


3
NEd = NEd1 = 3.225 × 10 kN - siła ściskająca

M2 = M2.stat1 = 107.675 kNm - obliczeniowe momenty zginające w górnym węźle słupa (-)

M1 = M1.stat1 = 79.641 kNm - obliczeniowe momenty zginające w dolnym węźle słupa (+)

Wymiary przekroju słupa


bs = 0.4 m
hs = 0.4 m

Wysokość słupa
l = 5.0 m
lcol = 5.0 m

Długość efektywna wydzielonego elementu


βh = 1.0
- przyjęto ze względu na zamocowanie

lo = βh⋅ lcol = 1⋅ 5 = 5 m - długość wyboczeniowa słupa

Założono prostokątny rozkładn naprężeń przy wartości współczyników

λ = 0.8 - współczynnik określający efeektywną wysokość strefy ściskanej dla fck < 50MPa

η = 1 - określa efektywną wytrzymałość dla fck < 50MPa

Wyznaczenie otuliny prętów zbrojeniowych

klasa ekspozycji XC3


cnom = cmin + ∆cdev
cmin – otulenie minimalne
∆cdev – dodatek ze względu na odchyłkę

cmin = max(cmin,b ; cmin, dur +∆c dur,γ -∆c dur,st - ∆c dur,add; 10mm )

cmin, b – minimalne otulenie ze względu na przyczepność


cmin,b > ϕ dla dg < 32mm (maksymalny wymiar ziaren kruszywa)
cmin,b > ϕ + 5mm dla dg > 32mm

cmin, dur – minimalne otulenie ze względu na warunki środowiska

∆c dur,γ – jest składnikiem dodawanym ze względu na bezpieczeństwo


∆c dur,st – oznacza zmniejszenie minimalnego otulenia ze względu na stosowanie stali nierdzewnej
∆c dur,add – oznacza zmniejszenie minimalnego otulenia ze względu na stosowanie dodatkowego zabezpieczenia

142
dla ∆c dur,γ ; ∆c dur,st ; ∆c dur,add zalecaną wartością jest 0 mm
∆cdev = 5-10 mm

Założono:

- klasę odporności ogniowej: R60


- klasę odporności pożarowej: C
- klasę konstrukcji: S4
- zbrojenie prętami: ϕ = 25 mm

Przyjęcie otuliny :

cmin.b = 25 mm

cmin.dur = 25 mm dla S4 oraz XC3

∆cdur.γ = 0

∆cdur.st = 0

∆cdur.add = 0

∆cdev = 10 mm

Sprawdzenie otuliny z uwagi na wymagania przeciwpożarowe wg PN-EN 1992-1-2 tab.

amin= 25 mm

a ≥ amin
( )
cmin = max cmin.b , cmin.dur + ∆cdur.γ − ∆cdur.st − ∆cdur.add , 10 = max ( 25 , 25 + 0 − 0 − 0 , 10) = 25 mm

cnom = cmin + ∆cdev = 25 + 10 = 35 mm

Obliczenie wysokości użytecznej przekroju


hs = 0.4 cm

ϕw = 8 mm - przyjęta średnica strzemiona


ϕ 25
a1 = cnom + ϕw + = 35 + 8 + = 55.5 mm
2 2

d = hs − a1 = 40 − 5.55 = 34.45 cm

Zbrojenie wstępne

Zakłada się konstrukcyjne wprowadzenie 4 prętów - po 1 w każdym narożniku.


2 2
Aϕ25 = π⋅   = π⋅ 
ϕ 2.5  2
 = 4.909 cm
2  2 
2
As1 = 2⋅ Aϕ25 = 2⋅ 4.909 = 9.817 cm

2
Asprov = 2⋅ As1 = 2⋅ 9.817 = 19.635 cm
143
Zbrojenie minimalne i maksymalne dla słupa (p. 9.5.2.)
3 2
Ac = hs⋅ bs = 40⋅ 40 = 1.6 × 10 cm

 0.10⋅ NEd   0.1⋅ 3.225 × 103 −3  2


As.min = max  , 0.002⋅ hs⋅ bs = max  , 2 × 10 ⋅ 40⋅ 40 = 7.417 cm
 f yd   43.478 

2
As.max = 4%⋅ hs⋅ bs = 4⋅ %⋅ 40⋅ 40 = 64 cm

Asprov 19.635
ρs = = = 1.227⋅ %
Ac 3
1.6 × 10

Obliczenia mimośrodów całkowitych (przypadkowe i statyczne)

Uwzględnienie imperfekcji geometrycznych wg pkt. 5.2 EC2


lo 500
e1 = = = 1.25 cm
400 400

minimalna wartość ei musi wynosić h/30 lub 2,0 cm

 hs   40 
ei = max  e1 , , 2.0 = max  1.25 , , 2 = 2 cm
 30   30 

Momenty węzłowe z uwzględnieniem imperfekcji

M1 = 79.641 kNm
- momenty wynikające ze statyki w górnej i dolnej części przekroju
M2 = 107.675 kNm

3
∆Mi = NEd⋅ ei = 3.225 × 10 ⋅ 0.02 = 64.498 kNm

M01 = M1 + ∆Mi = 79.641 + 64.498 = 144.139 kNm

M02 = M2 + ∆Mi = 107.675 + 64.498 = 172.173 kNm

Moment w środkowej części słupa z uwzględnieniem imperfekcji


zastępczy moment zginający w części środkowej
( )
Me = max 0.6M02 + 0.4M01 , 0.4M02 = max ( 0.6⋅ 172.173 + 0.4⋅ 144.139 , 0.4 ⋅ 172.173) = 160.959 kNm

Mimośród statyczny
( )
MEd = max 0.6M2 + 0.4M1 , 0.4M2 = max ( 0.6⋅ 107.675 + 0.4 ⋅ 79.641 , 0.4⋅ 107.675) = 96.461 kNm
MEd 96.461
ee = = = 0.03 m
NEd 3
3.225 × 10

ee = 2.991 cm

Mimośród całkowity
= + = + =
144
e0 = ei + ee = 2 + 2.991 = 4.991 cm

Momenty I rzędu
3
M01 = M1 + NEd⋅ e0 = 79.641 + 3.225 × 10 ⋅ 0.05 = 240.6 kNm

3
M02 = M2 + NEd⋅ e0 = 107.675 + 3.225 × 10 ⋅ 0.05 = 268.634 kNm

3
M0e = Me + NEd⋅ e0 = 160.959 + 3.225 × 10 ⋅ 0.05 = 321.918 kNm

Efektywny współczynnik pełzania


M0Eqp
( )
φ ∞ , to = 2.5
M0Ed
= 0.8

końcowy wsp. pełzania


zakładamy końcowy wsp. pełzania 2,5 - przy wielkości 2.0 i pewnych dodatkowych warunkach można pominąć
obliczenia efektywnego wsp. pełzania - EC5 pkt. 5.8.4; stosunek momentów = 0.8 - bierzemy z przedziału
(0.8-0.85) (moment zginający I rzędu wywołaniy prawie stałą kombinacją do momentu zginającego I rzędu
wywołany kombinacją obliczeniową.
φeff = 0.8 ⋅ φ ∞ , to ( ) φeff = 2.0 - efektywny współczynnik pełzania

Sprawdzenie smukłości słupa - informacja, czy powinniśmy uwzględniać efekty II-go rzędu
[ dla elementów wydzielonych wg pkt 5.8.3.1. EC2]

3 2
Ac = 1.6 × 10 cm
- pole przekroju słupa

3 3
bs⋅ hs 40⋅ 40 5 2
Icol = = = 2.133 × 10 cm - moment bezwładności słupa
12 12

Icol 5
2.133 × 10
i = = = 11.547 cm
Ac 3 - promień bezwładności przekroju słupa
1.6 × 10

lo 500
λ = = = 43.301 - smukłość slupa
i 11.547
1 1
A = = = 0.714
1 + 0.2⋅ φeff 1 + 0.2⋅ 2

Asprov⋅ fyd 19.635⋅ 43.478


ω = = = 0.249 - intensywoność zbrojenia
Ac⋅ fcd 3
1.6 × 10 ⋅ 2.143

B = 1 + 2⋅ ω = 1 + 2⋅ 0.249 = 1.224

C = 0.7

145
NEd 3
3.225 × 10
n = = = 0.941 - względna siła normalna
Ac⋅ fcd 3
1.6 × 10 ⋅ 2.143

20⋅ A⋅ B⋅ C 20⋅ 0.714⋅ 1.224⋅ 0.7


λlim = = = 12.62 - smukłość graniczna
n 0.941

λ > λlim - słup w płaszczyźnie ramy jest smukły, więc należy uwzględniać
efektów II-go rzędu

Analiza efektów II rzędu

Analiza efektów II rzędu metodą nominalnej krzywizny wg EC5 pkt 5.8.8

n = 0.941 - względna siła normalna

nbal = 0.4 - wartość n, dla której osiaga sie max. moment graniczny; przyjmujemy 0.4

ω = 0.249 - intensywność zbrojenia (A.sprov jest zbrojeniem w całym słupie)

nu = 1 + ω = 1 + 0.249 = 1.249

 nu − n   1.249 − 0.941  = 0.363


Kr = min 1 ,  = min 1 ,  - współczynnik poprawkowy, zależny od siły podłużnej
 nu − nbal
  1.249 − 0.4 

f ck λ 30 43.301
β = 0.35 + − = 0.35 + − = 0.211 - współczynnik uwzględniający pełzanie
200 150 200 150

( )
Kφ = max 1 + β⋅ φeff , 1 = max ( 1 + 0.211⋅ 2 , 1) = 1.423

ponieważ zbrojenie pracujące w danej plaszczyźnie płaszczyźnie jest zgrupowane po przeciwnych stronach
przekroju, to wartość wysokości użytecznej jest j.w (a nie liczona ze wzoru (5.35)

0.45⋅ d 0.45 ⋅ 34.45 3


r0 = = = 7.131 × 10 cm
εyd −3
2.174 × 10
r0 71.311
r = = = 137.968 m
Kr ⋅ Kφ 0.363⋅ 1.423

1 −3 −1
= 7.248 × 10 m - krzywizna elementów o stałym symetrycznym przekroju
r
poprzecznym (włączając zbrojenie)
c = 10 - współczynnik zależny od krzywizny (pkt. 5.8.8.2 (4) ponieważ przekrój jest stały to c = 10

2 2
1 lo 1 5
e2 = ⋅ = ⋅ = 0.018 m
r c 137.968 10

e0 = 0.05 m

= + = + = 146
etot = e0 + e2 = 0.05 + 0.018 = 0.068 m

3
M22 = NEd⋅ e2 = 3.225 × 10 ⋅ 0.018 = 58.436 kNm - mimośród II rzędu

Wartości całkowite momentów zginających

Nominalny moment efektów II rzędu


M22 = 58.436 kNm

Momenty I rzędu:
3
M01 = M1 + NEd⋅ e0 = 79.641 + 3.225 × 10 ⋅ 0.05 = 240.6 kNm

3
M02 = M2 + NEd⋅ e0 = 107.675 + 3.225 × 10 ⋅ 0.05 = 268.634 kNm

3
M0e = Me + NEd⋅ e0 = 160.959 + 3.225 × 10 ⋅ 0.05 = 321.918 kNm

Momenty całkowite
3
M01 = M1 + NEd⋅ e0 + M22 = 79.641 + 3.225 × 10 ⋅ 0.05 + 58.436 = 299.036 kNm
3
M02 = M2 + NEd⋅ e0 + M22 = 107.675 + 3.225 × 10 ⋅ 0.05 + 58.436 = 327.07 kNm
3
M0e = NEd⋅ e0 + M22 = 3.225 × 10 ⋅ 0.05 + 58.436 = 219.395 kNm

WYMIAROWA.IE .A ŚCISKA.IE

w płaszczyźnie ramy DUŻY MIMOŚRÓD


dla momentu M01 na górze słupa

MEd = M01 = 299.036 kNm

MEd 299.036
etot = = = 0.093 m
NEd 3
3.225 × 10

ϕ 25
a1 = + ϕw + cnom = + 8 + 35 = 55.5 mm
2 2

a2 = a1 = 55.5 mm

założono DUŻY MIMOŚRÓD

Wysokość strefy ściskania

ξefflim = 0.493

xeff.lim = ξefflim⋅ d = 0.493⋅ 34.45 = 16.984 cm

= = =

147
xeff = xeff.lim = 16.984 = 16.984 cm

Wyznaczenie mimośrodów:
hs 40
es1 = + etot − a1 = + 9.273 − 5.55 = 23.723 cm
2 2

hs 40
es2 = − etot − a1 = − 9.273 − 5.55 = 5.177 cm
2 2

Wyznaczenie zbrojenia ściskanego As2


2
As2 =
(
NEd⋅ es1 − d ⋅ fcd⋅ bs⋅ ξefflim⋅ 1 − 0.5⋅ ξefflim ) =
3 2
3.225 × 10 ⋅ 23.723 − 34.45 ⋅ 2.143⋅ 40⋅ 0.493⋅ ( 1 − 0.5⋅ 0.493)
= 30.809
(
fyd⋅ d − a2 ) 43.478⋅ ( 34.45 − 5.55)
cm
2

As2 > 0

 As.min 
 = max 30.809 ,
7.417  2
As2 = max  As2 ,  = 30.809 cm
 2   2 
Ks = 1

fcd⋅ bs⋅ d⋅ ξefflim + f yd⋅ As2 − NEd 2.143⋅ 40⋅ 34.45⋅ 0.493 + 43.478⋅ 30.809 − 3224.891 2
As1 = = = −9.879 cm
Ks⋅ fyd 43.478

As1 < 0 - procedura małego mimośrodu

MAŁY MIMOŚRÓD

Założono: As1 = 0

2⋅ NEd⋅ es2 3
2 2 2⋅ 3.225 × 10 ⋅ 5.177
xeff = a2 + a2 + = 5.55 + 5.55 + = 26.052 cm
f cd⋅ bs 2.143⋅ 40

xeff > xeff.lim

xeff < hs
(
NEd⋅ es1 − f cd⋅ bs⋅ xeff ⋅ d − 0.5⋅ xeff ) 3
3.225 × 10 ⋅ 23.723 − 2.143⋅ 40⋅ 26.052⋅ ( 34.45 − 0.5⋅ 26.052) 2
As2 = = = 22.809 cm
fyd⋅ d − a2 ( ) 43.478⋅ ( 34.45 − 5.55)

2
As1 = 0.5As.min = 0.5⋅ 7.417 = 3.708 cm

przyjęto:
A s1 = 5 ϕ 25
A s2 = 2 ϕ 25

148
w płaszczyźnie ramy DUŻY MIMOŚRÓD
dla momentu M.02 na dole słupa
MEd = M02 = 327.07 kNm

MEd 327.07
etot = = = 0.101 m
NEd 3
3.225 × 10

a1 = 5.55 cm

a2 = a1 = 5.55 cm

Założono DUŻY MIMOŚRÓD

Wysokość strefy ściskania


ξefflim = 0.493

xeff.lim = ξefflim⋅ d = 16.984 cm

xeff = xeff.lim = 16.984 cm

Wyznaczenie mimośrodów:
hs 40
es1 = + etot − a1 = + 10.142 − 5.55 = 24.592 cm
2 2
hs 40
es2 = − etot − a1 = − 10.142 − 5.55 = 4.308 cm
2 2

Wyznaczenie zbrojenia ściskanego As2


2
As2 =
(
NEd⋅ es1 − d ⋅ fcd⋅ bs⋅ ξefflim⋅ 1 − 0.5⋅ ξefflim ) =
3 2
3.225 × 10 ⋅ 24.592 − 34.45 ⋅ 2.143⋅ 40⋅ 0.493⋅ ( 1 − 0.5⋅ 0.493)
= 33.04
(
fyd⋅ d − a2 ) 43.478⋅ ( 34.45 − 5.55)
2
cm
As2 > 0

 As.min 
 = max 33.04 ,
7.417  2
As2 = max  As2 ,  = 33.04 cm
 2   2 

Ks = 1

fcd⋅ bs⋅ d⋅ ξefflim + f yd⋅ As2 − NEd 2.143⋅ 40⋅ 34.45⋅ 0.493 + 43.478⋅ 33.04 − 3224.891 2
As1 = = = −7.648 cm
Ks⋅ fyd 43.478

As1 < 0 - procedura małego mimośrodu

149
MAŁY MIMOŚRÓD

Założono: As1 = 0

2⋅ NEd⋅ es2 3
2 2 2⋅ 3.225 × 10 ⋅ 4.308
xeff = a2 + a2 + = 5.55 + 5.55 + = 24.39 cm
f cd⋅ bs 2.143⋅ 40

xeff > xeff.lim

xeff < hs

As2 =
(
NEd⋅ es1 − f cd⋅ bs⋅ xeff ⋅ d − 0.5⋅ xeff ) =
3
3.225 × 10 ⋅ 24.592 − 2.143⋅ 40⋅ 24.39⋅ ( 34.45 − 0.5⋅ 24.39)
= 26.086
2
cm
(
fyd⋅ d − a2 ) 43.478⋅ ( 34.45 − 5.55 )

2
As1 = 0.5As.min = 0.5⋅ 8.184 = 4.092 cm

przyjęto:
A s1 = 6 ϕ 25
A s2 = 2 ϕ 25

w płaszczyźnie ramy DUŻY MIMOŚRÓD

dla momentu M.0e w środkowej czesci słupa MEd = M0e = 219.395 kNm

MEd 219.395
etot = = = 0.068 m
NEd 3
3.225 × 10

a1 = 5.55 cm

a2 = a1 = 5.55 cm

Założono DUŻY MIMOŚRÓD

Wysokość strefy ściskania


ξefflim = 0.493

xeff.lim = ξefflim⋅ d = 16.984 cm

xeff = xeff.lim = 16.984 cm

Wyznaczenie mimośrodów:
hs 40
es1 = + etot − a1 = + 6.803 − 5.55 = 21.253 cm
2 2
hs 40
es2 = − etot − a1 = − 6.803 − 5.55 = 7.647 cm
2 2

150
Wyznaczenie zbrojenia ściskanego As2
2
As2 =
(
NEd⋅ es1 − d ⋅ fcd⋅ bs⋅ ξefflim⋅ 1 − 0.5⋅ ξefflim ) =
3 2
3.225 × 10 ⋅ 21.253 − 34.45 ⋅ 2.143⋅ 40⋅ 0.493⋅ ( 1 − 0.5⋅ 0.493)
= 24.471
fyd⋅ d − a2 ( ) 43.478⋅ ( 34.45 − 5.55)
cm
2

As2 < 0

 As.min 
 = max 24.471 ,
8.184  2
As2 = max  As2 ,  = 24.471 cm
 2   2 

Ks = 1

fcd⋅ bs⋅ d⋅ ξefflim + f yd⋅ As2 − NEd 2.143⋅ 40⋅ 34.45⋅ 0.493 + 43.478⋅ 24.471 − 3224.891 2
As1 = = = −16.217 cm
Ks⋅ fyd 43.478

As1 < 0 - procedura małego mimośrodu

MAŁY MIMOŚRÓD

Założono: As1 = 0

2⋅ NEd⋅ es2 3
2 2 2⋅ 3.225 × 10 ⋅ 7.647
xeff = a2 + a2 + = 5.55 + 5.55 + = 30.17 cm
f cd⋅ bs 2.143⋅ 40

xeff > xeff.lim

xeff < hs

As2 =
(
NEd⋅ es1 − f cd⋅ bs⋅ xeff ⋅ d − 0.5⋅ xeff ) =
3
3.225 × 10 ⋅ 21.253 − 2.143⋅ 40⋅ 30.17⋅ ( 34.45 − 0.5⋅ 30.17)
= 14.69 cm
2
fyd⋅ d − a2 ( ) 43.478⋅ ( 34.45 − 5.55 )

2
As1 = 0.5As.min = 0.5⋅ 8.184 = 4.092 cm

przyjęto:
A s1 = 5 ϕ 25
A s2 = 2 ϕ 25

11.2.5. Warunki konstrukcyjne kotwienia prętów

Podstawowa długość zakotwienia prętów:


ϕ σsd
lb.rgd = ⋅
4 fbd

⋅ ⋅ ⋅

151
fbd = 2.25⋅ η1⋅ η2⋅ fctd

f c td - wartość obliczeniowa wytrzymałości betonu na rozciąganie,


η1 - wsp. zależny od jakości warunków przyczepności i pozycji pręta w czasie betonowania,
η 1 = 1,0 (warunki „dobre”), η1 = 0,7 (pozostałe przypadki),
η 2 - współczynnik zależny od średnicy pręta, η 1 = 1, 0 (dla φ ≤ 32mm ), η1 = (132 − φ ) / 100 (dla
φ > 32mm )

Obliczeniowa długość zakotwienia prętów:

lbd = α1⋅ α2⋅ α3⋅ α4⋅ α5⋅ lb.rgd lecz nie mniej lb.min

α 1 - współczynnik zależny od kształtu prętów, przy założeniu, że otulenie jest odpowiednie,


α 2 - współczynnik zależny od najmniejszego otulenia betonem,
α3 - współczynnik zależny od wpływu skrępowania betonu przez zbrojenie poprzeczne,
α 4 - stosuje się w celu uwzględnienia wpływu jednego lub większej liczby prętów
poprzecznych ( φt > 0,6 ⋅φ ) przyswojonych na obliczeniowej długości zakotwienia,
α 5 - stosuje się w celu uwzględnienia wpływu nacisku poprzecznego do płaszczyzny
rozłupywania wzdłuż obliczeniowej długości zakotwienia.
Iloczyn α 2 ⋅α 3 ⋅ α3 powinien spełniać nierówność:
α 2 ⋅α 3 ⋅ α 3 ≥ 0,7

kN
σsd = f yd = 43.478
2
cm

Słabe warunki przyczepności


η1 = 0.7

η2 = 1.0 dla ϕ ≤ 32 mm
kN
fbd = 2.25⋅ η1⋅ η2⋅ f ctd = 2.25 ⋅ 0.7⋅ 1⋅ 0.143 = 0.225
2
cm
ϕ σsd 25 43.478 3
lb.rgd1 = ⋅ = ⋅ = 1.208 × 10 mm
4 fbd 4 0.225

Dobre warunki przyczepności

η1 = 1.0

η2 = 1.0 dla ϕ ≤ 32 mm
kN
fbd = 2.25⋅ η1⋅ η2⋅ f ctd = 2.25 ⋅ 1⋅ 1⋅ 0.143 = 0.321 2
cm

ϕ σsd 25 43.478
lb.rgd2 = ⋅ = ⋅ = 845.406 mm
4 fbd 4 0.321

152
wartości współczynników α

α1 = 1.0 - pręty proste


cd − ϕ
α2 = 1 − 0.15⋅
ϕ

a = 29.6 mm

( )
cd = min 0.5 ⋅ a , cnom + ϕw = min ( 0.5 ⋅ 29.6 , 35 + 8) = 14.8 mm

cd − ϕ 14.8 − 25
α2 = 1 − 0.15⋅ = 1 − 0.15 ⋅ = 1.061 0.7 ≤ α2 ≤ 1.0
ϕ 25
α2 = 1.0

α3 = 1 − K⋅ λ

λ=∑
Ast − ∑ Ast ,min
As
∑A st - pole przekroju zbrojenia poprzecznego wzdłuż obliczeniowej długości zakotwienia
l bd ,
∑A st ,min - pole przekroju minimalnego zbrojenia poprzecznego równe 0,25 ⋅ As dla belek i 0
dla płyt,
As - pole przekroju pojedynczego kotwionego pręta (dotyczy pręta o największej średnicy),
K – wartości wg rys. 8.4 EC2
2
 ϕw   ϕ
2
 8
2
 25 
2
4π⋅   − 3⋅ 0.25π⋅   4⋅ π⋅   − 3⋅ 0.25⋅ π⋅  
λ =
 2  2 =  2  2  = −0.34
2 2
π⋅   π⋅  
ϕ 25
2 2
K = 0.1

α3 = 1 − K⋅ λ = 1 − 0.1⋅ −0.34 = 1.034 0.7 ≤ α2 ≤ 1.0

α3 = 1.0

α4 = 1.0 - brak spajania

α5 = 1.0

α2⋅ α3⋅ α5 ≥ 0.7

α2⋅ α3⋅ α5 = 1

Słabe warunki przyczepności


3 3
lbd1 = α1⋅ α2⋅ α3⋅ α4⋅ α5⋅ lb.rgd1 = 1⋅ 1⋅ 1⋅ 1⋅ 1⋅ 1.208 × 10 = 1.208 × 10 mm

153
Dobre warunki przyczepności

lbd2 = α1⋅ α2⋅ α3⋅ α4⋅ α5⋅ lb.rgd2 = 1⋅ 1⋅ 1⋅ 1⋅ 1⋅ 845.406 = 845.406 mm

Minimalna długość zakotwienia:

- dla słabych warunków przyczepności

( ) ( 3 )
lbmin = max 0.3⋅ lbd1 , 15⋅ ϕ , 200 = max 0.3⋅ 1.208 × 10 , 15⋅ 25 , 200 = 375 mm

- dla słabych warunków przyczepności


( )
lbmin = max 0.3⋅ lbd2 , 15⋅ ϕ , 200 = max ( 0.3⋅ 845.406 , 15⋅ 25 , 200) = 375 mm

bezpiecznie przyjęto:

- dla słabych warunków przyczepności

lbd = 110 cm

- dla dobrych warunków przyczepności

lbd = 80 cm

11.4. Projekt stopy fundamentowej zewnętrznej

11.4.1. Zastosowane materiały


beton

Klasa betonu zwykłego: C30/37

fck = 30 MPa - charakterystyczna walcowa wytrzymałość na ściskanie betonu po 28 dniach

αcc = 1.0 - wspołczynnik stosowany w celu uwzględniania efektów długo trwałych oraz niekorzystnych
wpływów, wynikających ze sposobu przyłożenia obciążenia, na wytrzymałość betonu na
ściskanie (wartość zalecana 1.0)
γc = 1.4 - współczynnik częściowy betonu
fck 30
fcd = αcc⋅ = 1⋅ = 21.429 MPa - obliczeniowa wytrzymałość betonu na ściskanie
γc 1.4

αct = 1.0 - wspołczynnik stosowany w celu uwzględniania efektów długo trwałych oraz niekorzystnych
wpływów, wynikających ze sposobu przyłożenia obciążenia, na wytrzymałość betonu na
rozciąganie (wartość zalecana 1.0)

fctk.0.05 = 2 MPa - charakterystyczna wytrzymałość betonu na rozciąganie

fctk.0.05 2
fctd = αct⋅ = 1⋅ = 1.429 MPa - obliczeniowa wytrzymałość betonu na rozciąganie
γc 1.4

fctm = 2.9 MPa - średnia wartość wytrzymałości betonu na rozciąganie osiowe

154
Ecm = 32 GPa - sieczny moduł sprężystości betonu

stal

Klasa stali B500SP

fyk = 500 MPa - charakterystyczna granica plastyczności zbrojenia

Es = 200 GPa - wartość obliczeniowa modułu sprężystości stali zbrojeniowej

γs = 1.15
- współczynnik częściowy stali zbrojeniowej lub sprężającej

f yk 500
fyd = = = 434.783 MPa - obliczeniowa granica plastyczności zbrojenia
γs 1.15

Przyjęte wymiary
Dmin = 1.0 m -głębokość przemarzania gruntu

D = 1.2 m -poziom posadowienia stopy

bs = 40 cm

hs = 40 cm

przyjęto : cnom = 50 mm

Słup zewn (max N, odp M)


Mp1 = 65.406 kNm

Vp1 = 39.532 kN

Np1 = 1436.906 kN

WYMIAROWA.IE STOPY
ϕ = 16 mm wstępnie przyjęte zbrojenie #16

wymiary słupa
b = bs = 40 cm

h = hs = 40 cm

wymiary stopy

Bf = 2.0 m

Lf = 2.0 m

Hf = 0.6 m
2
Af = Bf ⋅ Lf = 4 m

155
siły sprowadzone na podstawę stopy

Med.f = Mp1 + Vp1⋅ Hf = 65.406 + 39.532⋅ 0.6 = 89.125 kNm

Ved.f = Vp1 = 39.532 kN


3
Ned.f = Np1 = 1.437 × 10 kN

Mimośrody działania sił względem podstawy stopy:


Med.f + Ved.f ⋅ Hf 89.125 + 39.532⋅ 0.6
e1 = = = 0.079 m
Ned.f 3
1.437 × 10
e2 = 0

siły oddziaływujące z gruntu na stopę

Ned.f  e2 e1  1.437 × 10
3
 0 0.079 
q1 = ⋅ 1 + 6 +6  = ⋅ 1 + 6⋅ + 6⋅  = 443.86 kPa
Af  Bf Lf  4  2 2 

Ned.f e2 e1  3
1.437 × 10  0 0.079 
q2 = ⋅ 1 − 6 −6  = ⋅ 1 − 6⋅ − 6⋅  = 274.593 kPa
Af  Bf Lf  4  2 2 


Ned.f e2 e1  3
1.437 × 10  0 0.079 
q3 = ⋅ 1 + 6 −6  = ⋅ 1 + 6⋅ − 6⋅  = 274.593 kPa
Af  Bf Lf  4  2 2 

Ned.f  e2 e1  1.437 × 10
3
 0 0.079 
q4 = ⋅ 1 − 6 +6  = ⋅ 1 − 6⋅ + 6⋅  = 443.86 kPa
Af  Bf Lf  4  2 2 

qmax = q4 qmin = q2

qmax e2 e1 1
<2 + < nie trzeba przesuwać miejsca przyłożenia słupa
qmin Bf Lf 6

Bf = 2 m

Lf = 2 m

e1 = 0.079 m

Lf h 2 0.4
SLL = + 0.15h − = + 0.15⋅ 0.4 − = 0.86 m
2 2 2 2

( )
qmin = min q1 , q2 , q3 , q4 = min ( 443.86 , 274.593 , 274.593 , 443.86) = 274.593 kPa

( )
qmax = max q1 , q2 , q3 , q4 = max ( 443.86 , 274.593 , 274.593 , 443.86) = 443.86 kPa

 Lf − SLL  2 − 0.86
qśr.L = qmin + qmax − qmin ⋅ 
( )  = 274.593 + ( 443.86 − 274.593) ⋅ = 371.075 kPa
 Lf  2

2 2
MdLL = Bf ⋅ 0.5 ⋅ qśr.L⋅ SLL = 2.0⋅ 0.5 ⋅ 371.075⋅ 0.86 = 274.4 kNm
156
Bf b 2 0.4
SBL = − + 0.15h = − + 0.15⋅ 0.4 = 0.86 m
2 2 2 2

qmin + qmax 274.593 + 443.86


qśr.B = = = 359.226 kPa
2 2
2 2
MdLB = Bf ⋅ 0.5 ⋅ qśr.B⋅ SBL = 2.0⋅ 0.5 ⋅ 359.226⋅ 0.86 = 265.7 kNm

przyjęto pręty : ϕ = 16 mm

Wysokość użyteczna: Hf = 0.6 m


ϕ 16
dL = Hf − cnom − = 600 − 50 − = 542 mm
2 2
2ϕ 2⋅ 16
dB = Hf − cnom − = 600 − 50 − = 534 mm
2 2

MdLL 4
2.744 × 10 2
AsL = = = 12.94 cm
fyd⋅ 0.9dL 43.478⋅ 0.9 ⋅ 54.2

AsL 12.94
nL = = = 6.436 minimalna ilość prętów o przekroju #16
2 2
π⋅   π⋅ 
ϕ 1.6  przyjęto 8 prętów #16

2  2 
MdLB 4
2.657 × 10 2
AsB = = = 12.715 cm
fyd⋅ 0.9⋅ dB 43.478⋅ 0.9 ⋅ 53.4

AsB 12.715
nB = = = 6.324 minimalna ilość prętów o przekroju #16
2 2
π⋅   π⋅ 
ϕ 1.6  przyjęto 8 prętów #16

2  2 

Sprawdzenie stopy na przebicie.


dL + dB 54.2 + 53.4
d = = = 53.8 cm
2 2
2
Acont = ( 2d + b) ( 2d + h) = ( 2⋅ 0.538 + 0.4 ) ⋅ ( 2⋅ 0.538 + 0.4) = 2.179 m

qśr.L + qśr.B 371.075 + 359.226


qśr = = = 365.15 kPa
2 2
3
VEdred = Ned.f − Acont⋅ qśr = 1.437 × 10 − 2.179⋅ 365.15 = 641.398 kN

μ = 2⋅ ( 2d + b) + 2⋅ ( 2d + h) = 2⋅ ( 2⋅ 0.538 + 0.4) + 2⋅ ( 2⋅ 0.538 + 0.4 ) = 5.904 m

c1 = h c2 = b

157
2 2 2 2 2
W1 = 0.5c1 + c1⋅ c2 + 4c2⋅ d + 16d + 2π⋅ d⋅ c1 = 0.5 ⋅ 0.4 + 0.4 ⋅ 0.4 + 4⋅ 0.4⋅ 0.538 + 16⋅ 0.538 + 2⋅ π⋅ 0.538⋅ 0.4 = 7.084 m

k = 0.60
Med.f μ 89.125 5.904
β = 1 + k⋅ ⋅ = 1 + 0.6⋅ ⋅ = 1.069 kPa
VEdred W1 641.398 7.084

VEdred 641.398
VEd = β⋅ = 1.069⋅ = 215.96 kPa
μ⋅ d 5.904⋅ 0.538

fck = 30 MPa
AsL 12.94
ρL = 100⋅ = 100⋅ = 0.032
Bf ⋅ Lf 200⋅ 200

AsB 12.715
ρB = 100⋅ = 100⋅ = 0.032
Bf ⋅ Lf 200⋅ 200

ρ = min ( ρL⋅ ρB , 0.02 = min ( 0.032⋅ 0.032 , 0.02 ) = 0.02


)
0.18
cRdc = = 0.129
1.4
 200   200 
k = min 1 + , 2 = min  1 + , 2 = 1.61
 d   538 

 1 3   1 3 
 3 2   3 2 
VRdc = max cRdc⋅ k⋅ ( 100ρ⋅ fck) , 0.035⋅ k ⋅ f ck = max 0.129⋅ 1.61 ⋅ ( 100⋅ 0.02⋅ 30) , 0.035⋅ 1.61 ⋅ 30

VRdc = 0.81 MPa

VRdc > VEd warunek spełniony

Właściwości podłoża gruntowego (Pospółka - wilgotny):

Wariant I
ID = 0.2

ϕ = 36 deg

γϕ1 = 1.0

ϕ 36
ϕd1 = = = 36 deg
γϕ1 1

ck = 0

c' = 0

kN
γk = 18.5
3
m

158
Wariant II

ID = 0.2

ϕ = 36 deg

γϕ2 = 1.25

ϕ 36
ϕd2 = = = 28.8 deg
γϕ2 1.25

ck = 0

c' = 0

kN
γk = 18.5
3
m

Parametry nośności podłoża:

Wariant I
 π⋅ tan( ϕd1⋅ deg) )   ϕd1⋅ deg  
2 2
Nq1 = 2.718
( ⋅  tan  45⋅ deg +   = 2.718π⋅ tan( 36⋅ deg) ⋅ tan 45⋅ deg +
36⋅ deg 
 = 37.744
   2    2 

1 1
(
Nc1 = Nq1 − 1 ⋅ )
tan ϕd1⋅ deg
= ( 37.744 − 1) ⋅
( ) tan ( 36⋅ deg)
= 50.573

( ) ( )
Nγ1 = 2⋅ Nq1 − 1 ⋅ tan ϕd1⋅ deg = 2⋅ ( 37.744 − 1) ⋅ tan ( 36⋅ deg) = 53.392

Kształt fundamentu:

sq1 = 1 +   ⋅ sin ϕd1⋅ deg = 1 +


B 1.224
L
( )
21.9
⋅ sin ( 36⋅ deg) = 1.033

sγ1 = 1 − 0.3⋅   = 1 − 0.3⋅


B 1.224
= 0.983
L 21.9

 sq1⋅ Nq1 − 1  1.033⋅ 37.744 − 1


sc1 =   = = 1.034
Nq1 − 1 37.744 − 1
 

Wariant II
 π⋅ tan( ϕd2⋅ deg) )   ϕd2⋅ deg  
2 2
Nq2 = 2.718
( ⋅  tan  45⋅ deg +   = 2.718π⋅ tan( 28.8⋅ deg) ⋅ tan 45⋅ deg +
28.8⋅ deg 
 = 16.078
   2    2 
1 1
(
Nc2 = Nq1 − 1 ⋅ )
tan ϕd2⋅ deg
= ( 37.744 − 1) ⋅
( ) tan ( 28.8 ⋅ deg)
= 66.836

( ) ( )
Nγ2 = 2⋅ Nq1 − 1 ⋅ tan ϕd2⋅ deg = 2⋅ ( 37.744 − 1) ⋅ tan ( 28.8 ⋅ deg) = 40.4

159
Kształt fundamentu:

 B
sq2 = 1 +   ⋅ sin ϕd2⋅ deg = 1 +
1.224
L
( 21.9
)⋅ sin ( 28.8⋅ deg) = 1.027

 B
sγ2 = 1 − 0.3⋅   = 1 − 0.3⋅
1.224
= 0.983
L 21.9

 sq2⋅ Nq2 − 1  1.027⋅ 16.078 − 1


sc2 =   = = 1.029
 N q2 − 1  16.078 − 1

współczynniki nachylenia podstawy fundamentu:


bq = 1
bc = 1
bγ = 1

współczynniki nachylenia składowej obciążenia fundamentu:


iq = 1
ic = 1
iγ = 1

kN
q' = Hs⋅ γk = 0.6⋅ 18.5 = 11.1
2
m
Wariant I
3 kN
( )
qRd1 = c'⋅ Nc1⋅ bc⋅ sc1⋅ ic + q'⋅ Nq1⋅ bq⋅ sq1⋅ iq + 0.5 ⋅ γk⋅ B⋅ Nγ1⋅ bγ⋅ sγ1⋅ iγ = 1.027 × 10
2
m
Wariant II
kN
( )
qRd2 = c'⋅ Nc2⋅ bc⋅ sc2⋅ ic + q'⋅ Nq2⋅ bq⋅ sq2⋅ iq + 0.5 ⋅ γk⋅ B⋅ Nγ2⋅ bγ⋅ sγ2⋅ iγ = 632.977
2
m

Zapas bezpieczeństwa:

Wariant I
qmax 443.86
= = 0.432
qRd1 3
1.027 × 10

Wariant II

qmax 443.86
= = 0.701
qRd2 632.977

11.5. Projekt stopy fundamentowej wewnętrznej


160
11.5.1. Zastosowane materiały
beton

Klasa betonu zwykłego: C30/37

fck = 30 MPa - charakterystyczna walcowa wytrzymałość na ściskanie betonu po 28 dniach

αcc = 1.0 - wspołczynnik stosowany w celu uwzględniania efektów długo trwałych oraz niekorzystnych
wpływów, wynikających ze sposobu przyłożenia obciążenia, na wytrzymałość betonu na
ściskanie (wartość zalecana 1.0)
γc = 1.4 - współczynnik częściowy betonu
fck 30
fcd = αcc⋅ = 1⋅ = 21.429 MPa - obliczeniowa wytrzymałość betonu na ściskanie
γc 1.4

αct = 1.0 - wspołczynnik stosowany w celu uwzględniania efektów długo trwałych oraz niekorzystnych
wpływów, wynikających ze sposobu przyłożenia obciążenia, na wytrzymałość betonu na
rozciąganie (wartość zalecana 1.0)

fctk.0.05 = 2 MPa - charakterystyczna wytrzymałość betonu na rozciąganie

fctk.0.05 2
fctd = αct⋅ = 1⋅ = 1.429 MPa - obliczeniowa wytrzymałość betonu na rozciąganie
γc 1.4

fctm = 2.9 MPa - średnia wartość wytrzymałości betonu na rozciąganie osiowe

Ecm = 32 GPa - sieczny moduł sprężystości betonu

stal

Klasa stali B500SP

fyk = 500 MPa - charakterystyczna granica plastyczności zbrojenia

Es = 200 GPa - wartość obliczeniowa modułu sprężystości stali zbrojeniowej

γs = 1.15
- współczynnik częściowy stali zbrojeniowej lub sprężającej

f yk 500
fyd = = = 434.783 MPa - obliczeniowa granica plastyczności zbrojenia
γs 1.15

Przyjęte wymiary
Dmin = 1.0 m głębokość przemarzania gruntu

D = 1.2 m poziom posadowienia stopy

bs = 40 cm

hs = 40 cm

przyjęto : cnom = 50 mm
161
Słup zewn (max N, odp M)
Mp1 = 79.641 kNm

Vp1 = 37.463 kN

Np1 = 3224.891 kN

WYMIAROWA.IE STOPY
ϕ = 20 mm wstępnie przyjęte zbrojenie #20

wymiary słupa
b = bs = 40 cm

h = hs = 40 cm

wymiary stopy

Bf = 3.0 m

Lf = 3.0 m

Hf = 0.6 m
2
Af = Bf ⋅ Lf = 9 m

siły sprowadzone na podstawę stopy

Med.f = Mp1 + Vp1⋅ Hf = 79.641 + 37.463⋅ 0.6 = 102.119 kNm

Ved.f = Vp1 = 37.463 kN


3
Ned.f = Np1 = 3.225 × 10 kN

Mimośrody działania sił względem podstawy stopy:


Med.f + Ved.f ⋅ Hf 102.119 + 37.463⋅ 0.6
e1 = = = 0.039 m
Ned.f 3
3.225 × 10
e2 = 0

siły oddziaływujące z gruntu na stopę


Ned.f e2 e1  3
3.225 × 10  0 0.039 
q1 = ⋅ 1 + 6 +6  = ⋅ 1 + 6⋅ + 6⋅  = 386.009 kPa
Af  Bf Lf  9  3 3 

Ned.f  e2 e1  3.225 × 10
3
 0 0.039 
q2 = ⋅ 1 − 6 −6  = ⋅ 1 − 6⋅ − 6⋅  = 330.633 kPa
Af  Bf Lf  9  3 3 

Ned.f  e2 e1  3.225 × 10
3
 0 0.039 
q3 = ⋅ 1 + 6 −6  = ⋅ 1 + 6⋅ − 6⋅  = 330.633 kPa
Af  Bf Lf  9  3 3 

Ned.f e2 e1  3
3.225 × 10  0 0.039 
q4 = ⋅ 1 − 6 +6  = ⋅ 1 − 6⋅ + 6⋅  = 386.009 kPa
Af  Bf Lf  9  3 3 
162
qmax = q4 qmin = q2

qmax e2 e1 1
<2 + < nie trzeba przesuwać miejsca przyłożenia słupa
qmin Bf Lf 6

Bf = 3 m

Lf = 3 m

e1 = 0.039 m

Lf h 3 0.4
SLL = + 0.15h − = + 0.15⋅ 0.4 − = 1.36 m
2 2 2 2

( )
qmin = min q1 , q2 , q3 , q4 = min ( 386.009 , 330.633 , 330.633 , 386.009) = 330.633kPa

( )
qmax = max q1 , q2 , q3 , q4 = max ( 386.009 , 330.633 , 330.633 , 386.009) = 386.009kPa

 Lf − SLL  3 − 1.36
qśr.L = qmin + qmax − qmin ⋅ 
( )  = 330.633 + ( 386.009 − 330.633) ⋅ = 360.905 kPa
 Lf  3

2 2
MdLL = Bf ⋅ 0.5 ⋅ qśr.L⋅ SLL = 3.0⋅ 0.5 ⋅ 360.905⋅ 1.36 = 1001.3 kNm

Bf b 3 0.4
SBL = − + 0.15h = − + 0.15⋅ 0.4 = 1.36 m
2 2 2 2

qmin + qmax 330.633 + 386.009


qśr.B = = = 358.321 kPa
2 2
2 2
MdLB = Bf ⋅ 0.5 ⋅ qśr.B⋅ SBL = 3.0⋅ 0.5 ⋅ 358.321⋅ 1.36 = 994.1 kNm

przyjęto pręty : ϕ = 20 mm

Wysokość użyteczna: Hf = 0.6 m


ϕ 20
dL = Hf − cnom − = 600 − 50 − = 540 mm
2 2
2ϕ 2⋅ 20
dB = Hf − cnom − = 600 − 50 − = 530 mm
2 2

MdLL 5
1.001 × 10 2
AsL = = = 47.386 cm
fyd⋅ 0.9dL 43.478⋅ 0.9 ⋅ 54

163
AsL 47.386
nL = = = 15.084 minimalna ilość prętów o przekroju #20
2 2
 ϕ
π⋅ 
 2 przyjęto 16 prętów #20
 π⋅  
2  2
MdLB 4
9.941 × 10 2
AsB = = = 47.935 cm
fyd⋅ 0.9⋅ dB 43.478⋅ 0.9 ⋅ 53

AsB 47.935
nB = = = 15.258 minimalna ilość prętów o przekroju #20
2 2
 ϕ
π⋅ 
 2 przyjęto 16 prętów #20
 π⋅  
2  2

Sprawdzenie stopy na przebicie.


dL + dB 54 + 53
d = = = 53.5 cm
2 2
2
Acont = ( 2d + b) ( 2d + h) = ( 2⋅ 0.535 + 0.4 ) ⋅ ( 2⋅ 0.535 + 0.4) = 2.161 m

qśr.L + qśr.B 360.905 + 358.321


qśr = = = 359.613 kPa
2 2
3 3
VEdred = Ned.f − Acont⋅ qśr = 3.225 × 10 − 2.161⋅ 359.613 = 2.448 × 10 kN

μ = 2⋅ ( 2d + b) + 2⋅ ( 2d + h) = 2⋅ ( 2⋅ 0.535 + 0.4) + 2⋅ ( 2⋅ 0.535 + 0.4 ) = 5.88 m

c1 = h c2 = b

2 2 2 2 2
W1 = 0.5c1 + c1⋅ c2 + 4c2⋅ d + 16d + 2π⋅ d⋅ c1 = 0.5 ⋅ 0.4 + 0.4 ⋅ 0.4 + 4⋅ 0.4⋅ 0.535 + 16⋅ 0.535 + 2⋅ π⋅ 0.535⋅ 0.4 = 7.02 m

k = 0.60
Med.f μ 102.119 5.88
β = 1 + k⋅ ⋅ = 1 + 0.6⋅ ⋅ = 1.021 kPa
VEdred W1 3 7.02
2.448 × 10
VEdred 3
2.448 × 10
VEd = β⋅ = 1.021⋅ = 750.385
794.432 kPa
μ⋅ d 5.88⋅ 0.535

fck = 30 MPa
AsL 47.386
ρL = 100⋅ = 100⋅ = 0.053
Bf ⋅ Lf 300⋅ 300

AsB 47.935
ρB = 100⋅ = 100⋅ = 0.053
Bf ⋅ Lf 300⋅ 300

ρ = min ( ρL⋅ ρB , 0.02 = min ( 0.053⋅ 0.053 , 0.02 ) = 0.02


)
0.18
cRdc = = 0.129
1.4

 200   200 
k = min 1 + , 2 = min  1 + , 2 = 1.611
 d   535 
164
 1 3   1 3 
 3 2   3 2 
VRdc = max cRdc⋅ k⋅ ( 100ρ⋅ fck) , 0.035⋅ k ⋅ f ck = max 0.129⋅ 1.611⋅ ( 100⋅ 0.02⋅ 30) , 0.035⋅ 1.611 ⋅ 30
 
VRdc = 0.811 MPa

VRdc > VEd warunek spełniony

Właściwości podłoża gruntowego (Pospółka wilgotna):

Wariant I
ID = 0.2

ϕ = 36 deg

γϕ1 = 1.0

ϕ 36
ϕd1 = = = 36 deg
γϕ1 1

ck = 0

c' = 0

kN
γk = 18.5
3
m

Wariant II

ID = 0.2

ϕ = 36 deg

γϕ2 = 1.25

ϕ 36
ϕd2 = = = 28.8 deg
γϕ2 1.25

ck = 0

c' = 0

kN
γk = 18.5
3
m

Parametry nośności podłoża:

Wariant I
 π⋅ tan( ϕd1⋅ deg) )   ϕd1⋅ deg  
2 2
 ( ⋅  tan  45⋅ deg + 
 = 2.718 π⋅ tan( 36⋅ deg) 
⋅ tan 45⋅ deg +
36⋅ deg 
Nq1 = 2.718  = 37.744
   2    2 

165
1 1
(
Nc1 = Nq1 − 1 ⋅ ) (
tan ϕd1⋅ deg
= ( 37.744 − 1) ⋅
) tan ( 36⋅ deg)
= 50.573

( ) ( )
Nγ1 = 2⋅ Nq1 − 1 ⋅ tan ϕd1⋅ deg = 2⋅ ( 37.744 − 1) ⋅ tan ( 36⋅ deg) = 53.392

Kształt fundamentu:

sq1 = 1 +   ⋅ sin ϕd1⋅ deg = 1 +


B 1.224
L
( ) 21.9
⋅ sin ( 36⋅ deg) = 1.033

sγ1 = 1 − 0.3⋅   = 1 − 0.3⋅


B 1.224
= 0.983
L 21.9

 sq1⋅ Nq1 − 1  1.033⋅ 37.744 − 1


sc1 =   = = 1.034
 Nq1 − 1  37.744 − 1

Wariant II
 π⋅ tan( ϕd2⋅ deg) )   ϕd2⋅ deg  
2 2
 ( ⋅  tan  45⋅ deg +   = 2.718π⋅ tan( 28.8⋅ deg) ⋅ tan 45⋅ deg +
28.8⋅ deg 
Nq2 = 2.718  = 16.078
   2    2 
1 1
(
Nc2 = Nq1 − 1 ⋅ ) (
tan ϕd2⋅ deg
= ( 37.744 − 1) ⋅
) tan ( 28.8 ⋅ deg)
= 66.836

( ) ( )
Nγ2 = 2⋅ Nq1 − 1 ⋅ tan ϕd2⋅ deg = 2⋅ ( 37.744 − 1) ⋅ tan ( 28.8 ⋅ deg) = 40.4

Kształt fundamentu:

sq2 = 1 +   ⋅ sin ϕd2⋅ deg = 1 +


B 1.224
L
( ) 21.9
⋅ sin ( 28.8⋅ deg) = 1.027

sγ2 = 1 − 0.3⋅   = 1 − 0.3⋅


B 1.224
= 0.983
L 21.9

 sq2⋅ Nq2 − 1  1.027⋅ 16.078 − 1


sc2 =   = = 1.029
 Nq2 − 1  16.078 − 1

współczynniki nachylenia podstawy fundamentu:


bq = 1
bc = 1
bγ = 1

współczynniki nachylenia składowej obciążenia fundamentu:


iq = 1
ic = 1
iγ = 1

166
kN
q' = Hs⋅ γk = 0.6⋅ 18.5 = 11.1
2
m
Wariant I
3 kN
( )
qRd1 = c'⋅ Nc1⋅ bc⋅ sc1⋅ ic + q'⋅ Nq1⋅ bq⋅ sq1⋅ iq + 0.5 ⋅ γk⋅ B⋅ Nγ1⋅ bγ⋅ sγ1⋅ iγ = 1.027 × 10
2
m
Wariant II
kN
( )
qRd2 = c'⋅ Nc2⋅ bc⋅ sc2⋅ ic + q'⋅ Nq2⋅ bq⋅ sq2⋅ iq + 0.5 ⋅ γk⋅ B⋅ Nγ2⋅ bγ⋅ sγ2⋅ iγ = 632.977
2
m

Zapas bezpieczeństwa:

Wariant I
qmax 386.009
= = 0.376
qRd1 3
1.027 × 10

Wariant II

qmax 386.009
= = 0.61
qRd2 632.977

167

You might also like