Εθνικό Στάδιο του Πεκίνου

(Η Φωλιά του πουλιού, Bird's Nest) 鸟巢

Το Εθνικό Στάδιο του Πεκίνου (Πινγίν: Běijīng Guójiā Tǐyùchǎng) γνωστό επίσης, λόγω της
αρχιτεκτονικής του, και ως Εθνικό Στάδιο ή Φωλιά Πουλιού ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2008.
Βρίσκεται στο Ολυμπιακό Πάρκο του Πεκίνου, ανατολικά του Εθνικού Κέντρου Υγρού Στίβου, και
φιλοξένησε τα βασικά αθλήματα στίβου των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2008, καθώς επίσης
και τις τελετές έναρξης και λήξης.
Ο σχεδιασμός έγινε από την Ελβετική αρχιτεκτονική εταιρεία Herzog & de Meuron σε συνεργασία με
την ArupSport και την China Architecture Design & Research Group. Εικαστικός Σύμβουλος για τον
σχεδιασμό ήταν ο Κινέζος σύγχρονος καλλιτέχνης Αΐ Γουειγουέι.
Το γήπεδο έχει ύψος 69,2 m, μήκος 330 m και πλάτος 220 m. Για την κατασκευή του δικτυωτού
φέροντος κελύφους χρησιμοποιήθηκαν 42.000 ton δομικού χάλυβα υψηλής αντοχής. Το έργο έχει
σχεδιασθεί για διάρκεια ζωής 100 ετών και αντοχή σε σεισμό εντάσεως 8 Richter.
Οι χωματουργικές εργασίες άρχισαν τον Δεκέμβριο του 2003 και η κατασκευή ξεκίνησε τον Μάρτιο του
2004. Μετά την κατάρρευση του τερματικού σταθμού 2Ε στο Αεροδρόμιο Παρισιού Σαρλ ντε Γκωλ, ο
οποίος είχε παρόμοια στατική δομή, ο φορέας επανασχεδιάσθηκε.
Το στάδιο έχει χωρητικότητα 91.000 θεατών. Η χωρητικότητα μειώθηκε στις 80.000 μετά τους Αγώνες.
Κόστισε τουλάχιστον 3,5 δισεκατομμύρια γιουάν.( 450 εκατ. €)
Τα κύρια φέροντα στοιχεία του κελύφους είναι 24 δικτυωτές κολώνες βάρους 1.000 ton, οι οποίες
προσκομίσθηκαν κατά τμήματα και συναρμολογήθηκαν επί τόπου.
Μετά την ανέγερση και προσωρινή στήριξή τους με 78 μεταλλικές αντηρίδες, ηλεκτροσυγκολλήθηκαν
μεταξύ αυτών οι μικρότερης διατομής δοκοί δευτέρας τάξεως για την αποκατάσταση της συνέχειας του
ελλειπτικού κελύφους και την εξασφάλιση ακαμψίας και τέλος οι δοκοί τρίτης τάξεως για την στερέωση
της διαφανούς πολυμερούς μεμβράνης επιστέγασης και πλαγιοκάλυψης από EFTE.
Η ανάλυση και διαστασιολόγηση του πολύπλοκου "πλεχτού" φέροντος δικτυωτού κελύφους,
συνολικού βάρους 42.000 ton, τόσο κατά την κατασκευή, όσο και κατά την λειτουργία του αποτέλεσε
τεχνική πρόκληση για τους μελετητές του έργου.
Ένα από τα προβλήματα που είχαν να επιλύσουν ήταν οι θερμικές παραμορφώσεις της
πολυσύνθετης κατασκευής και αναπτυσσόμενες εκ του λόγου αυτού τάσεις. Σημειώνεται ότι οι
θερμοκρασίες στο Πεκίνο κυμαίνονται από +30 °C το καλοκαίρι μέχρι -20 °C τον χειμώνα, πολύ
μεγάλη θερμοκρασιακή διαφορά για μια τέτοια κατασκευή.
Για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών οι Κινεζικές χαλυβουργίες Baosteel και Wuhan Iron
& Steel ανάπτυξαν νέους τύπους χάλυβα, υψηλής αντοχής και ολκιμότητας.
Ο χάλυβας κατηγορίας Q350 της Baosteel, χαμηλής περιεκτικότητας σε φωσφόρο και θείο,
ανέπτυσσε αντοχή 350 MPa και χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή των 24 βασικών δικτυωτών
στοιχείων, τα οποία παραλαμβάνουν φορτία λειτουργίας 11.200 ton έκαστο.
Ο χάλυβας Q460 της εταιρείας Wuhan Iron & Steel (αντοχής 460 MPa) χρησιμοποιήθηκε για τα
λοιπά φέροντα στοιχεία.
Οι χάλυβες αυτοί έπρεπε να συγκολλούνται σε θερμοκρασίες 15-16 °C, με επακόλουθο οι εργασίες
να μην είναι δυνατόν να εκτελούνται κατά την χειμερινή περίοδο, αλλά και ούτε κατά την διάρκεια της
ημέρας κατά την θερινή περίοδο.
Τον Αύγουστο του 2006 απασχολήθηκαν πάνω από 400 ηλεκτροσυγκολλητές σε νυκτερινή βάρδια
για την συναρμολόγηση των δοκών δευτέρας τάξεως με τα κύρια φέροντα δικτυώματα. Για τον
σκοπό αυτό απαιτήθηκαν 320 km συγκολλήσεων!
Όπως είχε συμβεί και με τον Πύργο του Eiffel, η "Φωλιά του Πουλιού" δέχθηκε επικρίσεις για τον μη
συμβατικό σχεδιασμό της.
Ωστόσο έχει θεωρηθεί ως σύμβολο της σύγχρονης Κίνας και μεγάλο επίτευγμα της κατασκευαστικής
τεχνολογίας.
Η θέση του σταδίου στον χώρο του
Ολυμπιακού Πάρκου του Πεκίνου
Οι Ελβετοί Αρχιτέκτονες Ο μεγάλος Κινέζος Εικαστικός Ai Weiwei άντλησε την
Herzog και de Meuron. έμπνευσή του από την Κινεζική παραδοσιακή τέχνη και
ώθησε τους Ελβετούς Αρχιτέκτονες να υπερβούν τα
Γεννήθηκαν και οι δυο το 1950 καθιερωμένα
και αποφοίτησαν από το
Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο
Τεχνολογίας της Ζυρίχης (ΕΤΗ)
Έχουν τιμηθεί με τα διεθνή
βραβεία Αρχιτεκτονικής Pritzker
(2001) και Lubetkin (2009)
Το στατικό σύστημα της Φωλιάς του Πουλιού
Τα 24 διασταυρούμενα
χωροδικτυώματα, που αποτελούν
τα βασικά μέλη του φέροντος
οργανισμού, συνδέονται με το
δίκτυο των δευτερευουσών δοκών
δημιουργώντας το διάπλεκτο
φέρον κέλυφος του σταδίου .
Μια τρίτη ομάδα δοκών στηρίζει τα κλιμακοστάσια και δημιουργεί την
διαδοκίδωση της διαφανούς μεμβράνης επιστέγασης και πλαγιοκάλυψης
Η δικτυωτή δομή παραλαμβάνει τα πλευρικά φορτία και
τα κατανέμει στην πλάκα θεμελίωσης από σκυρόδεμα
 Πλάκα θεμελίωσης

Στην πλάκα θεμελίωσης μεταφέρεται το ίδιο βάρος της κατασκευής, τα φορτία

ανεμοπίεσης και το βάρος των θεατών που ανέρχεται σε 13.120 ton (!)
Οι αναπτυσσόμενες
φορτίσεις στην οροφή
κατανέμονται στα μέλη
που συμβάλλουν στους
κόμβους (με κόκκινο) και
οδηγούνται μέσω αυτών
στην πλάκα θεμελίωσης
 Βάση
ψύκτες

Υπέδαφος

Γεωθερμικές σωληνώσεις

Στο στάδιο χρησιμοποιείται γεωθερμική ενέργεια για την ψύξη και θέρμανση του
ύδατος του συστήματος θέρμανσης - αερισμού -κλιματισμού (HVAC). Οι
σωληνώσεις είναι διατεταγμένες κάτω από τον αγωνιστικό χώρο.
Για την επιστέγαση έχουν
χρησιμοποιηθεί μεμβράνες από ETFE
(poly[ethene-co-tetrafluoroethene]),
πολυμερές πλαστικό υλικό με βάση το
φθόριο, υψηλής αντίστασης στην
διάβρωση και τις θερμοκρασιακές
μεταβολές. Το υλικό ETFE
χαρακτηρίζεται από υψηλή θερμοκρασία
τήξης, υψηλή αντοχή στα χημικά, υψηλή
ηλεκτρική αντίσταση και ανθεκτικότητα
στην υπεριώδη ακτινοβολία.
Το στάδιο υπό κατασκευή το 2006
Το στάδιο υπό κατασκευή το 2006
Το στάδιο υπό κατασκευή το 2006
Το στάδιο υπό κατασκευή το 2006
Το στάδιο υπό κατασκευή το 2006
Το στάδιο υπό κατασκευή το 2006
Το στάδιο υπό κατασκευή το 2007
Το στάδιο υπό κατασκευή το 2006
Το στάδιο υπό κατασκευή το 2007
Το στάδιο υπό κατασκευή το 2007
Το στάδιο υπό κατασκευή το 2007
Το στάδιο υπό κατασκευή το 2007
Το στάδιο υπό κατασκευή το 2007
Το στάδιο έτοιμο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008