Professional Documents
Culture Documents
yerleri uygunluk derecelerine göre belirlemek. Daha önce kullanmış olduğunuz araçlardan
başka bu hafta öğreneceğiniz yeni işlemler şunlardır:
Raster-vektör dönüşümü: Bugüne kadar gördüğünüz analizler (union, selection, vb.) vektör
verileri kullanan araçlar olduğundan raster formatındaki verilerinizi vektör veriye çevirmeniz
gerekecek
Yeniden sınıflandırma: Eğim, bakı gibi değerlerin tek tek değerleri yerine belli aralıkları bizi
ilgilendirdiğinden bu aralıklara göre bu verileri sınıflandırmamız gerekecek.
Zon oluşturma: Su, fay hattı gibi elemanlara uzaklığa bağlı olarak uygunluk değiştiğinden bu
elemanlara belli uzaklık aralıklarındaki yerleri zonlar oluşturarak tanımlamak gerekecek.
Yapacağımız ilk işlem raster formatındaki verileri vektöre dönüştürmek olsun. Daha önce
hazırlanan haritada bakı ve eğim verileri raster formatındaydı.
Burada bakı için örnek gösterilen işlemleri eğim haritanız için de gerçekleştiriniz.
Artık raster verilerimizi vektöre çevirebiliriz. Bunun için Spatial Analyst (ya da 3D Analyst)
menüsünden “Convert”---“Raster to Features” seçilir. Gelen pencerede dönüştürülecek olan
raster veri seçilir, oluşturulacak shapefile için konum ve isim belirtilir. “Generalize lines”
seçeneği işaretlenmezse işlem daha hızlı gerçekleşir.
NOT: Hem bakı hem de eğim haritaları raster veri olduğu için ilgili özniteliklerinin adı her
ikisinde de öntanımlı olarak “GRIDCODE” olacaktır. Daha sonra yapılacak sorgulamalarda
bu durumun karışıklık yaratmaması için şöyle bir çözüm üretilebilir. Oluşturulan vektör
verinin öznitelik tablosunu açarak yeni bir öznitelik eklenir (örneğin, BAKI). Daha sonra
başlığına tıklayarak bu yeni özniteliğe ait kolondaki tüm değerler seçilir (seçilen hücreler
öznitelik tablolarında mavi renkli görünür)
Tüm kolonu seçtikten sonra başlığa sağ tıklayarak “Calculate Values” seçilir (Uyarıyı
önemsemeyiniz).
Açılan pencerede alt kısma (bu kısımda BAKI özniteliği diğer özniteliklere bağlı olarak
tanımlanacaktır) GRIDCODE yazılır (üst penceredeki GRIDCODE tıklandığında bu
kendiliğinden olur).
Bu işlemin sonunda BAKI özniteliğinin GRIDCODE ile aynı değerlere sahip olduğunu
göreceksiniz. Aslında bu yaptığımız “Field Calculator” aracının en basit kullanımlarından
biridir. Tahmin edebileceğiniz gibi bu araç kullanarak bir özniteliğe ait değerler gerektiğinde
diğer özniteliklere bağlı olarak pek çok farklı matematik işlem sonucu hesaplanabilir.
DİKKAT: Diğer tüm verilerinizi gözden geçiriniz. Farklı tablolardaki bazı özniteliklere aynı
isim verilmiş olabilir ya da öznitelik ismi yeterince açıklayıcı olmayabilir (örneğin “btg”
haritasında kabiliyet sınıflarını gösteren özniteliğin ismi “Id”dir. Bunu hatırlamak zor
olacaksa daha kolay hatırlamanızı sağlayacak yeni bir öznitelik oluşturarak bu değerleri aynı
yöntemle kopyalayabilirsiniz). Bu durum ilerideki sorgulamalarda kafa karışıklığı
yaratabileceğinden benzeri işlemi gereken diğer veriler için de gerçekleştirmeniz önerilir.
Sırada zon oluşturma var. Çalışma alanını su kaynaklarına ve fay hatlarına uzaklığa bağlı
uygunluk derecelerine göre sınıflandırmak için ArcGIS’teki “Buffer” aracını kullanacağız.
Bizim çalışmamızda farklı uzaklıklarda farklı uygunluklar tanımlanacağından “Multiple Ring
Buffer” komutunu kullanacağız. ArcToolBox’ta arama kısmına “buffer” yazarak bu komutu
bulabilirsiniz. Komutu çalıştırmadan önce kendi projeniz özelinde uygunluğu belirleyecek
uzaklıkları tanımlayın. Çalışma alanındaki her noktanın bir zon içinde tanımlı olabilmesi için
çalışma alanının bir ucundan diğer ucuna olan uzaklığı (tercihen diyagonal) yaklaşık olarak
bulun. Bu amaç için “Tools” araç çubuğundaki “measure” komutunu kullanabilirsiniz
Bu uygulama notlarında kullanılacak değerler 5 Nisan 2006 tarihli derste kullanılan örnek
değerlerdir. Kendi projeniz özelinde uygunluğu belirleyen uzaklıkları tanımlayınız.
İsteğe bağlı olarak, yine ilerideki sorgulamaları kolaylaştırmak için, oluşturulan zon haritasına
yeni bir öznitelik eklenerek uygunluk dereceleri yazılabilir ( “Add Field” komutunun
çalışabilmesi için Edit session’ının kapalı, değerleri değiştirebilmek içinse açık olması
gerekir. Eklemeleri yaptıktan sonra “save edits”, “stop editing” basamaklarını hatırlayınız)
Artık elimizdeki tüm veriler vektör formatında olduğuna ve istediğimiz öznitelikleri taşıdığına
göre sorgulamaya başlayabiliriz.
DİKKAT! Derste dağıtılan uygunluk kriterleri örnek değerlerdir. Kendi projenize özel
uygunluk kriterlerini belirleyiniz!
Önce “Union” komutu ile uygunluğun tanımlandığı tüm verileri çakıştırarak birleştirelim.
Bu notlarda “uygun olmayan” yerlerin belirlenmesi için bir örnek verilmiştir. Kendi
projeleriniz için “uygun olmayan”, “1. derecede uygun”, “2.derecede uygun”, “3. derecede
uygun” alanlar için dört farklı vektör veriyi oluşturarak bir sonraki derse gelmeniz
beklenmektedir.
Derse gelmeden önce kendi projenize özel uygunluk kriterlerini, dersteki örneğe benzer
şekilde tablo haline getirerek “uygun olmayan”, “1. derecede uygun”, “2.derecede uygun”, “3.
derecede uygun” alanları gösteren haritaları oluşturunuz.
Kolay gelsin.