Professional Documents
Culture Documents
InDesign CS3.
Edycja polska
Autor: Olav Martin Kvern, David Blatner
ISBN: 978-83-246-1552-0
Tytu oryginau: Real World Adobe
InDesign CS3 (Real World)
Format: 172x245, stron: 1008
Wydawnictwo Helion
ul. Kociuszki 1c
44-100 Gliwice
tel. 032 230 98 63
e-mail: helion@helion.pl
Spis treci
Wstp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
Jak powstaa ta ksika? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28
Podzikowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28
Spis treci
10
Spis treci
11
12
Uwagi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 255
Tworzenie uwag . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 256
Edytowanie uwag . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 256
Usuwanie uwag . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 256
Konwertowanie uwag na tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 256
Adobe InCopy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 258
Sprawdzanie pisowni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 259
Dodawanie sw do sownika uytkownika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 260
Usuwanie sw ze sownika uytkownika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 262
Przypisy dolne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 265
Tworzenie przypisu dolnego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 266
Opcje przypisu dolnego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 267
Zakadka Numbering and Formatting
(Numeracja i formatowanie) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 268
Zakadka Layout (Ukad) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 269
Find/Change (Znajd/Zastp) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 271
Opcje wyszukiwania i zmieniania tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 273
Opcje wyszukiwania metody Text (Tekst) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 274
Zakresy wyszukiwania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 274
Wyszukiwanie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 274
Wieloznaczniki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 278
Zastpowanie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 278
Skrty klawiszowe uatwiajce wyszukiwanie i zmienianie tekstu . . . . 279
Wyszukiwanie i zmienianie atrybutw formatowania . . . . . . . . . . . . . 280
Zastpowanie tekstu zawartoci schowka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 283
Wyszukiwanie tekstu na podstawie
jego wartoci w kodzie Unicode . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 284
Automatyczne tworzenie nagwkw w wierszu . . . . . . . . . . . . . . . . . 284
egnajcie akapity! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 285
Metoda GREP . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 286
Wyszukiwanie i zmienianie tekstu metod GREP . . . . . . . . . . . . . . . . 289
Podwyraenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 291
Proste operacje wyszukiwania ulepszone
za pomoc metody GREP . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 292
Wicej informacji na temat metody GREP . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 293
Wyszukiwanie i zmienianie glifw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 293
Zapisywanie zapyta . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 296
Tekst oznakowany Adobe InDesign . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 296
Ziemie zapomniane przez WYSIWYG . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 296
Po co zawraca sobie gow znacznikami? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 297
Na pocztek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 298
Co mog zawiera znaczniki? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 298
Struktura znacznikw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 299
Znaczniki stylw akapitowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 299
Znaczniki XPress . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301
Podsumowujc . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301
Spis treci
13
14
Spis treci
15
16
Spis treci
17
18
Spis treci
19
20
Spis treci
21
22
Spis treci
23
24
Spis treci
25
26
Skorowidz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 965
Rysowanie
402
/BS[E[JBEPSZTPXBOJBLT[UBUXTXPCPEOZDI
/BS[E[JF1FO 1JSP
/BS[E[JBEPUXPS[FOJBQPETUBXPXZDILT[UBUX
/BS[E[JF3FDUBOHMF 1SPTUPLU
/BS[E[JF1FODJM 0XFL
/BS[E[JF&MMJQTF &MJQTB
/BS[E[JF1PMZHPO 8JFMPLU
/BS[E[JBEPFEZDKJDJFFL
/BS[E[JF"EE"ODIPS1PJOU
%PEBKQVOLULPOUSPMOZ
/BS[E[JF%FMFUF"ODIPS1PJOU
6TVQVOLULPOUSPMOZ
/BS[E[JF3FDUBOHMF'SBNF 3BNLBQSPTUPLUOB
/BS[E[JF&MMJQTF'SBNF 3BNLBFMJQUZD[OB
/BS[E[JF1PMZHPO'SBNF 3BNLBXJFMPLUOB
/BS[E[JF-JOF -JOJB
/BS[E[JF$POWFSU%JSFDUJPO1PJOU
1S[FLT[UBDFOJFQVOLUXLJFSVOLPXZDI
/BS[E[JF4DJTTPST /PZD[LJ
/BS[E[JF4NPPUI (BE[JL
/BS[E[JF&SBTFS (VNLB
6DIXZULPOUSPMOZ
4FHNFOUDJFLJ
0TUBUOJQVOLUOBDJFDF
1VOLU
1JFSXT[ZQVOLUOBDJFDF
6DIXZULPOUSPMOZ
4FHNFOUDJFLJ
Rozdzia 5. Rysowanie
403
Rysowanie
podstawowych ksztatw
Wszystkie ksztaty tworzone za pomoc narzdzi Rectangle (Prostokt), Polygon
(Wielokt), Ellipse (Elipsa) oraz Line (Linia) (a take ich odpowiednikw sucych
do rysowania ramek) mona rwnie utworzy za pomoc narzdzia Pen (Piro) (omawianego w dalszej czci rozdziau) lub nawet Pencil (Owek). Pierwsze
z wymienionych narzdzi to po prostu skrty uatwiajce narysowanie czsto wykorzystywanych ksztatw.
Tworzenie podstawowych ksztatw jest bardzo proste: przecigamy narzdziem w obrbie strony i uzyskujemy ciek o okrelonym wygldzie. Ramki
mona generowa, stosujc przeznaczone do tego narzdzia lub rysujc odpowiednie cieki i dokonujc konwersji.
Prostokt, owal, wielokt i lini rysujemy, wykonujc ponisze operacje (patrz
rysunek 5.3).
1. Zaznaczamy odpowiednie narzdzie na panelu narzdzi.
Rodzaj tworzonego wielokta mona wybra, klikajc dwukrotnie narzdzie Polygon (Wielokt) i okrelajc parametry ksztatu w oknie dialogowym
Polygon Settings (Ustawienia wielokta).
2. Umieszczamy kursor w punkcie, w ktrym ma si znale jeden z rogw
ksztatu, i przecigamy. InDesign tworzy ciek rozpoczynajc si we wskazanym punkcie.
Kwadraty mona rysowa, przytrzymujc klawisz Shift w trakcie przecigania narzdziem Rectangle (Prostokt). Wykonujc t sam operacj w trakcie
przecigania narzdziem Ellipse (Elipsa), moemy uzyska okrg, a w przypadku narzdzia Polygon (Wielokt) wielokt rwnoboczny. Przytrzymujc
klawisz Shift podczas przecigania narzdziem Line (Linia), ograniczamy dostpne kty nachylenia do wielokrotnoci 45 stopni.
Aby narysowa ksztat w oparciu o jego punkt rodkowy, naley przytrzyma klawisz Option/Alt.
3. Kiedy rysowany obiekt przybierze odpowiadajcy nam ksztat, przerywamy
przeciganie.
404
Rysunek 5.3.
Rysowanie
podstawowego
ksztatu
8ZCJFSBNZKFEOP
[OBS[E[JEPSZTPXBOJB
QPETUBXPXZDILT[UBUX
XUZNQS[ZLBE[JF
KFTUUPOBS[E[JF
3FDUBOHMF<1SPTUPLU>
1S[FDJHBNZOJN
XPCSCJFTUSPOZ
6UXPS[POZ[PTUBKF
LT[UBUPXZ[OBD[POZDI
XUFOTQPTCXZNJBSBDI
;B[OBD[BNZOBS[E[JF
4QPTCSZTPXBOJBLT[UBUV
NPFNZLPOUSPMPXB
[B[OBD[BKDXZCSBOZQVOLU
PEOJFTJFOJBOBQBOFMV
5SBOTGPSN 1S[FLT[UB
,MJLBNZXPCSCJF
TUSPOZMVCTUPV
NPOUBPXFHP
8ZXJFUMPOF[PTUBKFPLOP
EJBMPHPXF3FDUBOHMF
1SPTUPLU
1PMZHPO
8JFMPLU
MVC&MMJQTF
6UXPS[POZ[PTUBKF
&MJQTB
8QJTVKFNZ
LT[UBUPQPEBOZDI
XZNJBSZUXPS[POFKHVSZ XZNJBSBDI
JLMJLBNZQS[ZDJTL0,
Rozdzia 5. Rysowanie
405
Punkty i cieki
Najwaniejszych rzeczy w yciu najtrudniej si nauczy. Jedn z nich jest rysowanie i przeksztacanie krzywych Bziera konstrukcji geometrycznych wykorzystywanych do reprezentowania ksztatw cieek w wikszoci obecnie
stosowanych programw do rysowania. Kiedy po raz pierwszy zetknlimy si
z programami FreeHand oraz Illustrator, proces tworzenia ksztatw przez rozmieszczanie punktw i manipulowanie uchwytami by dla nas czym kompletnie obcym i w ogle nie kojarzy si z rysowaniem. Dopiero potem zaapalimy,
w czym rzecz.
Bardzo czsto tworzylimy ilustracje, patrzc na nie z kadego punktu widzenia z wyjtkiem perspektywy samej linii. Tymczasem w programach wykorzystujcych krzywe Bziera (takich jak InDesign) jest to najlepsze podejcie. Taka
technika rysowania nie jest ani lepsza, ani gorsza jest po prostu inna i trzeba
si do niej przyzwyczai. Jeli wanie z zakopotaniem zerknlicie na narzdzie
Pen (Piro), nalegamy, bycie mimo wszystko nadal z niego korzystali. Zacznijcie
myle jak linia.
406
Rysunek 5.5.
Zaznaczone
i niezaznaczone
punkty
5FOQVOLUOJFKFTU[B[OBD[POZ
5FOQVOLUKFTU[B[OBD[POZ
;B[OBD[POZTFHNFOU
5FQVOLUZOJFT[B[OBD[POF
Rodzaje punktw
W programie InDesign wyrniamy dwa rodzaje punktw: punkty narone
oraz punkty gadkie. Kady typ ma osobne waciwoci.
Rysunek 5.6.
1VOLUZHBELJF[BLS[ZXJBK
QPD[POF[OJNJTFHNFOUZ
8QS[FETUBXJPOZNQS[ZLBE[JF
XZLPS[ZTUBOPXZD[OJFQVOLUZ
UFHPSPE[BKV
Punkty gadkie
Rysunek 5.7.
Punkty narone
1VOLUZOBSPOFEPNZMOJF
OJFXQSPXBE[BK[BLS[ZXJFOJB
EPQPD[POZDI[OJNJTFHNFOUX
8QS[FETUBXJPOZNQS[ZLBE[JF
XZLPS[ZTUBOPXZD[OJFUFHP
UZQVQVOLUZ
Rozdzia 5. Rysowanie
407
Z jakich punktw najlepiej korzysta? Kady typ punktu mona przekonwertowa na inny, a efekty osignite za pomoc jednego ich rodzaju mona rwnie
uzyska, wykorzystujc drugi. Mona zatem korzysta z najwygodniejszych dla
nas punktw oraz narzdzi i osign zamierzony rezultat. Innymi sowy, nie ma
najlepszego sposobu rysowania z uyciem narzdzia Pen (Piro), warto jednak wiedzie, na czym polegaj poszczeglne dostpne metody.
Kierunek cieki
Kierunek cieki okrelany jest przez kolejno rozmieszczania jej punktw
(patrz rysunek 5.8). W naszej zabawie w pocz kropki kierunek cieki informuje o kolejnoci czenia poszczeglnych kropek.
,PMFKOPUXPS[FOJB
QVOLUXXZ[OBD[B
LJFSVOFLDJFLJ
Rysunek 5.8.
Kierunek cieki
Uchwyty kontrolne
Krzywizn segmentw cieki umieszczonych przed danym punktem i po nim
mona zmienia za pomoc jego uchwytw kontrolnych. Kady punkt moe mie
maksymalnie dwa takie uchwyty. Domylnie nowo utworzone punkty gadkie dysponuj dwoma, a punkty narone nie maj ich wcale. Pojedynczemu segmentowi
przypisane s zatem najwyej dwa uchwyty po jednym dla jego pocztkowego
i kocowego punktu.
Uchwyt kontrolny mona schowa (przecigajc go do wntrza punktu), przez co
likwidujemy jego wpyw na krzywizn ssiednich segmentw. Niekoniecznie jednak
uzyskamy wtedy linie proste naley pamita, e na ksztat segmentw maj jeszcze wpyw uchwyty kontrolne punktw znajdujcych si na ich drugim kocu.
Najwaniejsza rnica midzy punktami naronymi a gadkimi polega na
tym, e uchwyty tych pierwszych mona przemieszcza niezalenie, natomiast
w przypadku tych drugich zmiana pooenia jednego uchwytu wpywa na pozycj
drugiego (patrz rysunek 5.9). W rezultacie punkty narone s bardziej przydatne
(przynajmniej naszym zdaniem) za ich pomoc mona zrobi to, co jest moliwe do uzyskania z wykorzystaniem punktw gadkich lub mieszanych.
408
Rysunek 5.9.
Punkty gadkie
kontra
punkty narone
1S[FTVOJDJFKFEOFHP
[VDIXZUXLPOUSPMOZDI
QVOLUVHBELJFHP
XQZXBOBQP[ZDK
ESVHJFHP
"CZ[NJFOJLS[ZXJ[O
KFEOFHPTFHNFOUV
OJF
XQZXBKDKFEOPD[FOJF
OBLT[UBULPMFKOFHP
OBMFZXZLPS[ZTUB
QVOLUOBSPOZ
Jeden rodzaj punktu na inny mona przekonwertowa, klikajc go narzdziem Convert Direction Point (Przeksztacenie punktw kierunkowych). Kliknicie
punktu gadkiego powoduje schowanie obu jego uchwytw kontrolnych. Aby
przekonwertowa punkt gadki na narony, zachowujc jeden z jego uchwytw, naley przecign drugi za pomoc wspomnianego narzdzia (patrz rysunek 5.10).
Rysunek 5.10.
Konwertowanie
punktw
6NJFT[D[BNZOBS[E[JF
$POWFSU%JSFDUJPO1PJOU
1S[FLT[UBDFOJF
QVOLUXLJFSVOLPXZDI
OBEQVOLUFNHBELJNw
wJLMJLBNZ1VOLU
QS[FLPOXFSUPXBOZ
[PTUBKFOBQVOLU
OBSPOZ
"CZQS[FLPOXFSUPXB
QVOLUOBSPOZOB
HBELJ
QS[FDJHBNZ
OBEOJNOBS[E[JFN
$POWFSU%JSFDUJPO
1PJOU 1S[FLT[UBDFOJF
QVOLUXLJFSVOLPXZDI
1VOLUHBELJNPOB
[NJFOJXOBSPOZ
QS[FDJHBKDPNBXJBOZN
OBS[E[JFNKFEFO[KFHP
VDIXZUXLPOUSPMOZDI
1VOLUHBELJ
QS[FLT[UBDPOZ[PTUBKF
XQVOLUOBSPOZ
8USBLDJFQS[FDJHBOJB
VDIXZUVLPOUSPMOFHPw
w*O%FTJHOEPQBTPXVKF
[BLS[ZXJFOJFPEQPXJBEBKDFHP
NVTFHNFOUV%SVHJ
[QPD[POZDI[EBOZN
QVOLUFNTFHNFOUXQP[PTUBKF
OJF[NJFOJPOZ
Rozdzia 5. Rysowanie
409
Rysowanie cieek
narzdziem Pencil (Owek)
Najszybszym sposobem tworzenia cieek swobodnych jest wykorzystanie narzdzia Pencil (Owek). Klikamy jego ikon na pasku narzdzi (lub naciskamy
klawisz N) i przecigamy nim w obrbie strony. W trakcie przecigania InDesign
tworzy podajc za kursorem ciek, automatycznie dodajc punkty narone
i gadkie (patrz rysunek 5.11).
Rysunek 5.11.
Rysowanie cieek
narzdziem Pencil
(Owek)
;B[OBD[BNZOBS[E[JF1FODJM
0XFL
JVNJFT[D[BNZKF
XQVOLDJF
XLUSZNNBTJ
SP[QPD[DJFLB
1S[FDJHBNZOBS[E[JFN
XPCSCJFTUSPOZMVCTUPV
NPOUBPXFHP
,JFEZDJFLBPTJHOJFQPEBOZ
LT[UBU
QS[FSZXBNZQS[FDJHBOJF
8USBLDJFQS[FDJHBOJB*O%FTJHO
BVUPNBUZD[OJFEPEBKFLPMFKOF
QVOLUZHBELJFJOBSPOF
Rysowanie cieek
narzdziem Pen (Piro)
Narzdzie Pen (Piro) oraz jego warianty: Add Anchor Point (Dodaj punkt kontrolny),
Delete Anchor Point (Usu punkt kontrolny) oraz Convert Direction Point (Przeksztacenie
punktw kierunkowych) mona wykorzysta do tworzenia i edycji cieek.
Po klikniciu nim na stronie utworzony zostanie punkt narony. Przecignicie
powoduje umieszczenie punktu gadkiego w miejscu, w ktrym zostao rozpoczte. W trakcie przecigania moemy okreli dugo uchwytw kontrolnych (i tym
samym ksztat krzywej) (patrz rysunek 5.12).
Aby zakrzywi segment nastpujcy po punkcie naronym, naley wstawi
wspomniany punkt, umieci nad nim narzdzie Pen (Piro) zostaje ono zamienione na narzdzie Convert Direction Point (Przeksztacenie punktw kierunkowych)
i przecign. W trakcie przecigania z punktu wysunity zostanie uchwyt
kontrolny (patrz rysunek 5.13).
410
Rysunek 5.12.
Umieszczanie
punktw gadkich
i naronych
1S[FDJHBNZOBS[E[JFN
1FO 1JSP
w
wB*O%FTJHOUXPS[Z
QVOLUHBELJ
(FPNFUSZD[OZ
SPEFL
PCXJFEOJ
DJFLJ
,MJLBKDUZNTBNZN
OBS[E[JFNw
wNPFNZVUXPS[Z
QVOLUOBSPOZ
Rysunek 5.13.
Wyciganie uchwytu kontrolnego
z punktu naronego
6NJFT[D[BNZOBE
QVOLUFNOBS[E[JF1FO
1JSP
[PTUBKFPOP
[BNJFOJPOFOBOBS[E[JF
$POWFSU%JSFDUJPO1PJOU
<1S[FLT[UBDFOJF
QVOLUXLJFSVOLPXZDI>
1S[FDJHBKD
XZTVXBNZ
VDIXZULPOUSPMOZ
,MJLBNZOBS[E[JFN
EPEBKDQVOLU4FHNFOU
D[DZPCBQVOLUZ
[PTUBKF[BLS[ZXJPOZ
Rozdzia 5. Rysowanie
411
Techniki rysowania
Teraz, kiedy znamy ju wszystkie elementy tworzce cieki, przejdziemy do ich
praktycznego wykorzystywania.
Tworzc cieki, najlepiej uywa jak najmniejszej liczby punktw, nie jest to jednak wymagane. Zauwaylimy, e uytkownicy stawiajcy pierwsze kroki w obsudze narzdzia Bziera zwykle wykorzystuj wicej punktw, ni wymagaj tworzone
przez nich cieki. Z czasem opanowuj podstawow zasad rysowania wektorowego:
kad krzyw mona opisa za pomoc dwch punktw i ich uchwytw kontrolnych.
Uchwyty kontrolne
Obsuga uchwytw kontrolnych to najtrudniejszy aspekt rysowania w programie
InDesign. S one niezbdne podczas tworzenia krzywych, lepiej wic nauczy si
je odpowiednio wykorzystywa.
Krzywizn segmentu dopasowujemy, zaznaczajc narzdziem Direct Selection
(Zaznaczanie bezporednie) jeden z tworzcych go punktw. Pojawiaj si uchwyty kontrolne wskazanego punktu oraz punkty ssiadujce z nim na ciece. Brak
uchwytw oznacza, e krzywizna kontrolowana jest przez punkt umieszczony po
drugiej stronie linii. Umieszczamy kursor nad jednym z uchwytw i przecigamy,
zmieniajc krzywizn segmentu. Kiedy osignie ona podany ksztat, przerywamy przeciganie (patrz rysunek 5.14).
Aby wsun (usun) uchwyt kontrolny, naley go przecign do wntrza
punktu.
Krzywizn segmentu mona rwnie zmieni, klikajc go narzdziem Direct
Selection (Zaznaczanie bezporednie) (lub przecigajc nad nim obszar zaznaczenia)
i przecigajc w wybranym kierunku. W trakcie przecigania krzywizna linii bdzie si zmienia (patrz rysunek 5.15).
412
Rysunek 5.14.
Dopasowywanie
punktw gadkich
;B[OBD[BNZQVOLU 1S[FDJHBNZVDIXZULPOUSPMOZ
OBS[E[JFN%JSFDU QVOLUVOBOPXQP[ZDK
4FMFDUJPO
;B[OBD[BOJF
CF[QPSFEOJF
4FHNFOU[PTUBKF
[BLS[ZXJPOZ
Rysunek 5.15.
Inny sposb na
zmian krzywizny
segmentu
;B[OBD[BNZTFHNFOU
LMJLBKDHP
1S[FDJHBNZ
[NJFOJBKDLS[ZXJ[O
MVCQS[FDJHBKDOBEOJNQSPTUPLU XTLB[BOFHPPEDJOLBDJFLJ
[B[OBD[FOJBOBS[E[JFN%JSFDU
4FMFDUJPO ;B[OBD[BOJFCF[QPSFEOJF
6NJFT[D[BNZOBS[E[JF1FO 1JSP
OBEDJFL;PTUBKFPOP[NJFOJPOF
XOBS[E[JF"EE"ODIPS1PJOU
%PEBKQVOLULPOUSPMOZ
,MJLBNZ
EPEBKD
OPXZQVOLU
Nie ma potrzeby zaznaczania narzdzia Add Anchor Point (Dodaj punkt kontrolny) zostanie ono automatycznie aktywowane, kiedy kursor znajdzie si nad dowolnym z segmentw cieki.
Rozdzia 5. Rysowanie
413
Usuwanie punktw
Po zaznaczeniu cieki moemy usuwa znajdujce si na niej punkty, klikajc je
narzdziem Pen (Piro) (patrz rysunek 5.17).
Rysunek 5.17.
Usuwanie punktu
ze cieki
6NJFT[D[BNZOBS[E[JF
1FO
1JSPOBEQVOLUFN
;PTUBKFPOP[BNJFOJPOFOB
OBS[E[JF%FMFUF"ODIPS1PJOU
6TVQVOLULPOUSPMOZ
,MJLBNZ
VTVXBKD
QVOLU[FDJFLJ
Aby zaznaczy wszystkie punkty na ciece, naley przytrzyma klawisz Option/Alt i klikn j narzdziem Direct Selection (Zaznaczanie bezporednie).
Punkty znajdujce si wewntrz grup lub na ciekach zoonych mona zaznacza narzdziem Direct Selection (Zaznaczanie bezporednie).
414
;BNLOJUBDJFLB
0UXBSUBDJFLB
DJFLBOJFNVTJCZ
[BNLOJUBQS[FEOBEBOJFN
KFKXZQFOJFOJB
Aby zamkn ciek, naley j zaznaczy, wybra narzdzie Pen (Piro) i klikn jej punkt pocztkowy lub kocowy (nie ma znaczenia ktry). Nastpnie klikamy
drugi z wymienionych punktw. cieka zostaje zamknita (patrz rysunek 5.19).
Rysunek 5.19.
Zamykanie
otwartej cieki
6NJFT[D[BNZOBS[E[JF
,MJLBNZJQS[FTVXBNZ
,MJLBNZ
[BNZLBKDDJFL
1FO 1JSP
OBEQVOLUFN KFOBEQVOLUXZ[OBD[BKDZ
LPDPXZNPUXBSUFKDJFLJ ESVHJLPOJFDDJFLJ
Innym sposobem jest wykorzystanie operacji Close Path (Zamknij ciek) omawianej w podrozdziale Operacje na ciekach w dalszej czci rozdziau.
ciek zamknit mona otworzy, zaznaczajc jeden z jej segmentw narzdziem Direct Selection (Zaznaczanie bezporednie) i naciskajc przycisk Delete. InDesign usunie wskazany segment, powodujc otwarcie cieki (patrz rysunek 5.20).
Rysunek 5.20.
Otwieranie
zamknitej cieki
przez usunicie
jednego z jej
segmentw
8ZCJFSBNZOBS[E[JF%JSFDU4FMFDUJPO ;B[OBD[BOJF
CF[QPSFEOJF
JQS[FDJHBNZQSPTUPLU[B[OBD[FOJB
OBEKFEOZN[TFHNFOUXDJFLJ
6TVXBNZTFHNFOU
OBDJTLBKDLMBXJT[%FMFUF
Rozdzia 5. Rysowanie
415
Aby otworzy ciek bez usuwania jej segmentu, naley klikn j narzdziem Scissors (Noyczki). Klikn mona zarwno punkt, jak i segment cieki
(patrz rysunek 5.21).
Rysunek 5.21.
Otwieranie
zamknitej cieki
,MJLBNZTFHNFOUMVC
QVOLUDJFLJOBS[E[JFN
4DJTTPST /PZD[LJ
DJFLB[PTUBKFPUXBSUB8SB[JFLPOJFD[OPDJ
NPFNZ[NJFOJQPPFOJFKFKQVOLUXLPDPXZDI
Punkt najbliszy pocztkowi cieki (zgodnie z jej kierunkiem) umieszczany jest na jej kocu, a jego pozycj zajmuje punkt do tej pory traktowany jako
ostatni.
Innym sposobem jest wykorzystanie operacji Open Path (Otwrz ciek) omawianej w podrozdziale Operacje na ciekach w dalszej czci rozdziau.
416
Rysunek 5.22.
czenie
otwartych cieek
6NJFT[D[BNZOBS[E[JF
,MJLBNZJQS[FTVXBNZ
1FO 1JSP
OBEQVOLUFN
OBS[E[JFOBEQVOLU
LPDPXZNKFEOFK[FDJFFL LPDPXZESVHJFKDJFLJ
1POPXOJFLMJLBNZ
D[DPCJFDJFLJ
OPXZNTFHNFOUFN
0QFSBDKQPXUBS[BNZEMBQP[PTUBZDIEXDI
QVOLUXLPDPXZDI
cieki zoone
W dawnych czasach Ole musia nie tylko z trudem maszerowa do szkoy wiele
mil, znoszc zimno i niepogod, ale take wykonywa serie niesychanie skomplikowanych operacji, aby utworzy dziur wewntrz zamknitej cieki. Sam
proces by w pewnym sensie fascynujcy, nie poprawia jednak ponurego usposobienia Olego.
Obecnie tworzenie dziur w ciekach jest znacznie atwiejsze wystarczy
poczy je w ciek zoon. Skada si ona z dwch lub wicej cieek (ktre musz by odblokowane, rozgrupowane i zamknite) poczonych za pomoc
polecenia Make Compound Path (Utwrz ciek zoon) z podmenu Paths (cieki)
w menu Object (Obiekt). Obszary midzy ciekami lub te, w ktrych cieki si
nakadaj, s przezroczyste. Ponisza procedura pozwala utworzy torus, znanego
rwnie jako ksztat pczka z dziurk (patrz rysunek 5.23).
1.
2.
3.
4.
5.
Rozdzia 5. Rysowanie
Rysunek 5.23.
417
8ZCJFSBNZQPMFDFOJF
.BLF$PNQPVOE1BUI
6UXS[DJFL[PPO
[QPENFOV1BUIT DJFLJ
XNFOV0CKFDU 0CJFLU
Tworzenie
cieki zoonej
;B[OBD[BNZDJFLJ
LUSFNBK[PTUB
QPD[POF
*O%FTJHOUXPS[Z
DJFL[PPO[F
XTLB[BOZDIPCJFLUX
/BUZNQS[ZLBE[JF
[BQSF[FOUPXBMJNZDJFL
[PPOXZLPS[ZTUBOKBLP
LPOUFOFSQS[FDIPXVKDZPCSB[
cieki wchodzce w skad cieki zoonej mona od niej na powrt oddzieli. W tym celu zaznaczamy ciek zoon i wybieramy polecenie Release
Compound Path (Zwolnij ciek zoon) z podmenu Paths (cieki) w menu Object
(Obiekt).
W trakcie czenia cieek z innymi liniami i wypenieniami cieka zoona
przejmuje atrybuty obrysu i wypenienia cieki pooonej najniej.
cieki powstae w wyniku konwersji tekstu na krzywe s zawsze zoone.
;B[OBD[BNZQVOLUZ
OBS[E[JFN%JSFDU
4FMFDUJPO ;B[OBD[BOJF
CF[QPSFEOJF
418
4BNPQS[FDJOBKDBTJDJFLB
XZQFOJPOB[XZLPS[ZTUBOJFN
[BTBEZ;FSP8JOEJOH'JMM
/JF[FSPXFXZQFOJFOJF
*O%FTJHO
4BNPQS[FDJOBKDBTJDJFLB
XZQFOJPOB[XZLPS[ZTUBOJFN
[BTBEZ&WFO0EE'JMM 1BS[ZTUF
OJFQBS[ZTUF
*MMVTUSBUPS
Rozdzia 5. Rysowanie
419
;B[OBD[BNZDJFL
BOBTUQOJFUXPS[ZNZKFK
EVQMJLBU
XZLPS[ZTUVKD
QPMFDFOJF1BTUFJO1MBDF
8LMFKXNJFKTDV
,MJLBNZQS[ZDJTL"EE %PEBK
OB
QBOFMV1BUIOEFS 'JMUSZDJFFL
6UXPS[POB[PTUBKFDJFLB[PPOB
XZQFOJPOB[HPEOJF[[BTBE&WFO
0EE'JMM 1BS[ZTUFOJFQBS[ZTUF
Wygadzanie cieek
Lubicie uywa narzdzia Pencil (Owek). Czasem jednak zadry Wam rka albo
dowcipni, z ktrym pracujecie, nie moe si powstrzyma, aby nie trca Was
w trakcie rysowania. W obu przypadkach konieczne jest wygadzenie utworzonej
cieki. Czy oznacza to, e jestecie skazani na godziny dodatkowej pracy? Nie,
jeli wykorzystacie narzdzie Smooth (Gadzik). Dziki niemu wygadzanie nierwnych cieek staje si dziecinnie proste.
Aby wykorzysta omawiane narzdzie, naley je najpierw zaznaczy na panelu Tools (Narzdzia) (zwykle jest ono ukryte pod narzdziem Pencil [Owek]).
Mona rwnie nacisn klawisz Option/Alt w trakcie korzystania z narzdzia
Pencil (Owek) powoduje to tymczasowe zmienienie go na narzdzie do wygadzania. Nastpnie przecigamy narzdziem nad ciek, ktr chcemy wygadzi
(patrz rysunek 5.27). InDesign wygadza ciek, przesuwajc (a czasem rwnie
usuwajc) znajdujce si na niej punkty, a take zmieniajc ustawienie ich uchwytw kontrolnych.
420
Rysunek 5.27.
Wygadzanie
cieki
;B[OBD[BNZDJFL
/BQBOFMVOBS[E[J
[B[OBD[BNZOBS[E[JF
4NPPUI (BE[JL
1S[FDJHBNZ
OBS[E[JFN
OBEDJFL
*O%FTJHOXZHBE[BDJFL
[NJFOJBKDVTUBXJFOJFVDIXZUX
LPOUSPMOZDI
BUBLFQS[FTVXBKD
JVTVXBKDKFKQVOLUZ
Lepsz kontrol nad dziaaniem narzdzia mona uzyska, klikajc dwukrotnie jego ikon na pasku narzdzi. Wywietlone zostanie okno dialogowe Smooth
Tool Preferences (Preferencje narzdzia Gadzik) (patrz rysunek 5.28). Suwak Fidelity (Dokadno) wyznacza odlego (w pikselach), o jak wygadzona cieka
moe si rni od cieki narzdzia (wysze wartoci odpowiadaj wikszym
zmianom i w rezultacie wikszej rnicy midzy obiema wersjami cieki). Skal
zmian okrelamy za pomoc suwaka Smoothness (Gadko) (wysze wartoci odpowiadaj wikszemu wygadzeniu).
Rysunek 5.28.
Okno dialogowe
Smooth Tool Preferences (Preferencje
narzdzia Gadzik)
Usuwanie cieek
Zamy, e chcemy usun fragment cieki, ktrego pocztek i koniec nie pokrywaj si z istniejcymi na niej punktami. W wersji 1.0 programu InDesign wymagaoby to przecicia cieki narzdziem Scissors (Noyczki) (na jednym z kocw wybranego do usunicia odcinka), a nastpnie skasowania odcinka midzy
dwoma powstaymi punktami.
Obecnie jest to znacznie atwiejsze. Na panelu Tools (Narzdzia) wybieramy
narzdzie Erase (Gumka) i przecigamy nim nad obszarem cieki przeznaczonym
do usunicia (patrz rysunek 5.29).
Rozdzia 5. Rysowanie
421
Rysunek 5.29.
Usuwanie
fragmentu cieki
/BQBOFMVOBS[E[J
[B[OBD[BNZOBS[E[JF
&SBTF (VNLB
;B[OBD[BNZ
DJFL
1S[FDJHBNZOBS[E[JFN&SBTF
(VNLB
QPGSBHNFOUBDIDJFLJ
LUSFDIDFNZVTVO
6TVOJDJFTFHNFOUVDJFLJ
[BNLOJUFKQPXPEVKFKFKPUXBSDJF
6TVOJDJFPEDJOLBDJFLJPUXBSUFK
E[JFMJKOBEXJFD[DJ
Operacje na ciekach
Operacje na ciekach jak okrelamy polecenia reprezentowane przez przyciski
zgromadzone na panelu Pathfinder (Filtry cieek) umoliwiaj tworzenie jednych
cieek na podstawie innych, a take zmienianie ich ksztatu w okrelony sposb.
Pierwszy rzd przyciskw widocznych na wspomnianym panelu pozwala tworzy
skomplikowane ksztaty z wykorzystaniem podstawowych figur geometrycznych
oraz opracowywa ksztaty trudne do narysowania z uyciem narzdzia Pen (Piro).
Operacje Convert Shape (Konwersja ksztatu) to zbir uytkowych funkcji przeznaczonych do pracy ze ciekami. Czemu umieszczono je na panelu Pathfinder
(Filtry cieek) wraz z innymi operacjami, z ktrymi nie maj wiele wsplnego? Pomylcie dobrze, zanim odpowiecie. Czy naprawd potrzebny Wam kolejny panel?
Polecenia dostpne na omawianym panelu dziaaj w oparciu o obszar(y)
przecicia midzy dwoma lub wiksz liczb obiektw. Moemy dziki nim czy i tworzy nowe obiekty, a take pomniejsza jeden obiekt o obszar zajmowany przez drugi.
Wiele osb yje w przekonaniu, e operacje na ciekach (na przykad w programach Illustrator, FreeHand czy QuarkXPress) to zaawansowane techniki rysowania. Czsto syszymy: Nie umiem rysowa, wic nie korzystam z tych polece.
Mam wystarczajco kopotu z obsugiwaniem owka.
Trudno bardziej min si z prawd. Jeli umiecie rysowa, przyciski widoczne
na panelu Pathfinder (Filtry cieek) stanowi miy dodatek. W przeciwnym jednak
wypadku mog one szybko sta si Waszymi najlepszymi przyjacimi. Pomylcie
o tym nawet David umie narysowa niemal wszystko, korzystajc wycznie
z prostoktw, elips oraz, okazjonalnie, wieloktw. Wykorzystujc operacje na
ciekach, moecie uzyska takie same efekty, nie ryzykujc zapenienia dokumentu stosami nakadajcych si ksztatw.
422
;B[OBD[BNZEXBMVC
XJDFKPCJFLUXw
,MJLBNZKFEFO[QS[ZDJTLX
XJEPD[OZDIOBQBOFMV XUZN
QS[ZLBE[JFLMJLOJUZ[PTUB
QS[ZDJTL4VCUSBDU<0EKDJF>
0QFSBDKB[PTUBKFXZLPOBOB
OBXTLB[BOZDIPCJFLUBDI
Zmiany formatowania. Z reguy wypenienie, obrys, warstwa oraz pozostae atrybuty formatowania obiektu pooonego u gry definiuj wygld
nowo utworzonego ksztatu. Wyjtkiem jest operacja Subtract (Odejmij), ktra
opiera wygld tworzonej cieki na formatowaniu obiektu pooonego u dou.
Rozdzia 5. Rysowanie
423
Operacje na ciekach i ramki tekstowe. Wykonanie jednej z omawianych operacji na ramce tekstowej wpywa na ksztat samej ramki, a nie
zawartego w niej tekstu.
Alternatywa dla cieek przycinania. Czasem mona posuy si operacjami na ciekach, zamiast tworzy cieki odcinania i zagniedone obiekty, co poprawi szybko wydruku.
Add (Dodaj)
Operacja Add (Dodaj) tworzy nowy obiekt, ktrego linia zewntrzna odpowiada obwodowi zaznaczonych ksztatw. Obszary przecicia oraz wszelkie wewntrzne cieki s usuwane (patrz rysunek 5.31). Jeli oryginalne figury oparte s na ciekach zoonych, wewntrzne cieki zostan zachowane, chyba
e przecinaj si wzajemnie lub znajduj w obszarze przecicia dodawanych
obiektw.
Rysunek 5.31.
Operacja Add
(Dodaj)
;B[OBD[BNZPCJFLUZ
(XJB[EB[OBKEVKFTJ[QS[PEV
,MJLBNZQS[ZDJTL
"EE %PEBK
/BQPETUBXJFMJOJJ[FXOUS[OZDI
XTLB[BOZDIPCJFLUX
VUXPS[POZ[PTUBKFOPXZLT[UBU
424
Subtract (Odjcie)
Operacj Subtract (Odjcie) mona si posuy w celu wycicia w ciece otworu o ksztacie innej cieki. Cao dziaa na zasadzie foremki do ciastek
obiekt znajdujcy si u gry wycina swj ksztat w obiekcie umieszczonym
u dou (patrz rysunek 5.32). Powstaa w rezultacie figura ma wypenienie i obrys drugiego z nich.
Rysunek 5.32.
;B[OBD[BNZPCJFLUZ
Operacja Subtract
(Odjcie)
(XJB[EB[OBKEVKFTJ[QS[PEV
,MJLBNZQS[ZDJTL
4VCUSBDU 0EKDJF
0QFSBDKBQPXPEVKFVTVOJDJF
PCT[BSVQS[FDJDJB[PCJFLUV
[OBKEVKDFHPTJVEPV
Intersect (Przecicie)
Ta operacja powoduje utworzenie ksztatu odpowiadajcego obszarowi przecicia
(czci wsplnej) zaznaczonych cieek (patrz rysunek 5.33). Jeli nie maj one
wsplnej czci, wywietlony zostanie komunikat o bdzie.
Rysunek 5.33.
;B[OBD[BNZPCJFLUZ
Operacja Intersect
(Przecicie)
(XJB[EB[OBKEVKFTJ[QS[PEV
,MJLBNZQS[ZDJTL
*OUFSTFDU 1S[FDJDJF
6UXPS[POB[PTUBKFOPXBDJFLB
PEQPXJBEBKDBLT[UBUFNPCT[BSPXJ
QS[FDJDJBXTLB[BOZDIPCJFLUX
Rozdzia 5. Rysowanie
425
;B[OBD[BNZPCJFLUZ
Operacja Exclude
Overlap (Wyczenie nakadki)
(XJB[EB[OBKEVKFTJ[QS[PEV
,MJLBNZQS[ZDJTL
&YDMVEF0WFSMBQ
8ZD[FOJFOBLBELJ
/PXBDJFLBVUXPS[POB[PTUBKF
QS[F[EPEBOJFXZCSBOZDIPCJFLUX
JVTVOJDJFJDIPCT[BSVXTQMOFHP
;B[OBD[BNZPCJFLUZ
(XJB[EB[OBKEVKFTJ[QS[PEV
,MJLBNZQS[ZDJTL
.JOVT#BDL
0EKDJFTQPEV
/PXZLT[UBUQPXTUBKFQS[F[
PEKDJFPCJFLUVQPPPOFHP
OJFKPEVNJFT[D[POFHP[QS[PEV
426
Convert to Rectangle (Konwersja na prostokt). Kliknicie tego przycisku powoduje przekonwertowanie wskazanej cieki na prostokt.
Convert to Beveled-Corner Rectangle (Konwersja na prostokt z faz). To polecenie powoduje przekonwertowanie wskazanej cieki na prostokt i nadanie
mu fazy na podstawie biecej wielkoci promienia, okrelonej w oknie dialogowym Corner Options (Opcje naronika).
Convert to Inverse-Rounded-Corner Rectangle (Konwersja na prostokt odwrotnie zaokrglony). Ten przycisk umoliwia konwersj ksztatu na prostokt odwrotnie zaokrglony. Ten typ zaokrglenia rwnie tworzony jest na podstawie
biecej wielkoci promienia, okrelonej w oknie dialogowym Corner Options
(Opcje naronika).
Rozdzia 5. Rysowanie
427
Open Path (Otwrz ciek). Za pomoc tego przycisku mona otworzy zamknit ciek. Operacja ta nie usuwa ostatniego segmentu cieki, a jedynie otwiera j
w miejscu, gdzie znajduje si jej pierwszy lub ostatni punkt (patrz rysunek 5.36).
Reverse Path (Odwr ciek). Klikajc ten przycisk, moemy odwrci kierunek zaznaczonej cieki.
Rysunek 5.36.
Otwieranie cieki
;B[OBD[BNZDJFLJLMJLBNZQS[ZDJTL
0QFO1BUI 0UXS[DJFL
*O%FTJHOPUXJFSBDJFL
J[B[OBD[BKFKQJFSXT[ZQVOLU
Opcje naronika
Naroniki tworzonych cieek moemy znieksztaca, korzystajc z opcji naronika. Najczciej stosowany efekt to zaokrglenie rogw prostokta lub kwadratu.
Opcje naronika modyfikujemy, zaznaczajc ciek i wybierajc polecenie
Corner Options (Opcje naronika) z menu Object (Obiekt). Wywietlone zostanie okno
dialogowe o tej samej nazwie. Wybieramy jeden z efektw dostpnych w menu Effect (Efekt), wpisujemy warto w polu Size (Rozmiar) i naciskamy klawisz Return/
Enter. InDesign nadaje efekt narony wskazanej figurze (patrz rysunek 5.37).
Obrysy
Po utworzeniu cieki zwykle chcemy nada jej okrelon grubo obrysu, kolor
i inne atrybuty formatowania. Proces ten nazywany jest czasem obrysowywaniem cieki, natomiast mwic o jej oglnym wygldzie, uywamy terminu
obrys. Obrys okrela wygld linii zewntrznej cieki.
Obrys cieki definiujemy, zaznaczajc j i otwierajc panel Stroke (Obrys) za
pomoc skrtu klawiszowego Command+F10/F10 (patrz rysunek 5.38). W rozwijanym menu Type (Typ) wybieramy typ obrysu jednolity, kreskowany lub dowolny
inny (na przykad wieloobrysowy).
Dodatkowo moemy tworzy wasne obrysy zoone z kresek, paskw lub
kropek. Tematem tym zajmiemy si w dalszej czci rozdziau.
428
Rysunek 5.37.
;B[OBD[BNZDJFL
JXZCJFSBNZQPMFDFOJF
$PSOFS0QUJPOT
0QDKFOBSPOJLB
[NFOV0CKFDU
0CJFLU
Efekty narone
8ZCJFSBNZKFEFO[FGFLUX
[BQPNPDNFOV&FDU &GFLU
'BODZ
'BOUB[ZKOZ
0QDKFOBSPOJLB
XQSPHSBNJF
*O%FTJHO
0NBXJBOFFGFLUZNPFNZ
OBEBXBLBEFNVQVOLUPXJ
OBSPOFNV4UPTPXBOJFJDI
XPCFDXJFMPLUXNPF
QS[ZOJFDJFLBXFSF[VMUBUZ
,T[UBUZVUXPS[POF
QS[F[OBLBEBOJF
FGFLUXOBSPOZDI
*OTFU
,SBXE
*OWFSTF3PVOEFE
0EXSDPOF
[BPLSHMFOJF
3PVOEFE
;BPLSHMPOF
3P[NJBSFGFLUVOBSPOFHP
PLSFMBNZXQPMV4J[F 3P[NJBS
#FWFM
'B[B
Rozdzia 5. Rysowanie
1BOFM4USPLF 0CSZT
NPOBXZXJFUMJ
OBDJTLBKDLMBXJT[$PNNBOE''
"CZSP[XJOtNJOJNBMJTUZD[OuXFSTK
QBOFMV
XZCJFSBNZQPMFDFOJF4IPX0QUJPOT
1PLBPQDKF
[NFOVQBOFMVMVCEXVLSPUOJF
LMJLBNZKFK[BLBEL
3P[XJOJUBXFSTKBQBOFMV4USPLF 0CSZT
8ZCJFSBNZUZQPCSZTV
[BQPNPDSP[XJKBOFHP
NFOV5ZQF 5ZQ
%PNZMOFUZQZPCSZTX
4PMJE +FEOPMJUZ
8SB[JFQPUS[FCZNPFNZ
SXOJFPLSFMJ[BLPD[FOJF
MJOJJ
XZLPS[ZTUVKDSP[XJKBOF
NFOV4UBSU 1PD[UFL
MVC&OE
,POJFD
JDLJDL (SVCZHSVCZ
JDLJO (SVCZDJFOLJ
JDLJOJDL (SVCZDJFOLJHSVCZ
JOJDL $JFOLJHSVCZ
JOJDLJO $JFOLJHSVCZDJFOLJ
JOJO $JFOLJDJFOLJ
5SJQMF 1PUSKOZ
%BTIFE BOE
<,SFTLPXBOZ J
>
%BTIFE BOE
<,SFTLPXBOZ J
>
-F4MBOU)BTI ;OBLIBTIQPDIZMPOZXMFXP
3JHIU4MBOU)BTI ;OBLIBTIQPDIZMPOZXQSBXP
4USBJHIU)BTI 1SPTUZ[OBLIBTI
%PUUFE ,SPQLPXBOZ
8BWZ 'BMVKDZ
8IJUF%JBNPOE #JBZSPNC
+BQBOFTF%PUT +BQPTLJFQVOLUZ
429
430
Weight (Grubo)
W polu Weight (Grubo) moemy wpisa grubo obrysu wybranej cieki. Jedn
ze standardowych wartoci mona rwnie wybra za pomoc rozwijanego menu
przypisanego do omawianego pola. Wpisanie liczby 0 powoduje usunicie obrysu.
Zapisek historyczny
W dawnych czasach niektre aplikacje tworzyy linie przerywane za pomoc wyraenia PostScript 0 setline-width, ktre tworzyo obrys o gruboci jednego piksela
na drukarkach PostScript. Podczas drukowania na laserowej drukarce 300 o rozdzielczoci 300 dpi dziaao to niele tworzony obrys mia rozmiar odpowiadajcy gruboci linii przerywanej (pomidzy 0,2 a 0,25 punktu). Po pojawieniu si
nawietlarek opisana metoda powodowaa tworzenie obrysw o gruboci 1/1200
cala lub nawet mniejszych zbyt cienkich, by moliwe byo wydrukowanie ich
na wikszoci pras drukarskich. Posuchajcie wic rady starych i dowiadczonych
skadaczy i nie ustawiajcie zerowej gruboci obrysu. W programie InDesign nie
powoduje to adnych negatywnych konsekwencji wpisanie wartoci 0 w polu
Weight (Grubo) nie skutkuje zdefiniowaniem obrysu 0 setline-width.
Wyrwnanie obrysu
Pooenie obrysu wzgldem cieki kontrolujemy za pomoc trzech przyciskw
umieszczonych w sekcji Align Stroke (Wyrwnaj obrys) panelu Stroke (Obrys). Dostpne opcje to: Align Stroke to Center (Wyrwnaj obrys do rodka), Align Stroke to
Inside (Wyrwnaj obrys do wewntrz) oraz Align Stroke to Outside (Wyrwnaj obrys na
zewntrz). Ich nazwy mwi same za siebie (patrz rysunek 5.39).
Rysunek 5.39.
Opcje
wyrwnania obrysu
DJFLB
/BDJOJDJFQS[ZDJTLV
"MJHO4USPLFUP$FOUFS
8ZSXOBKPCSZTEPSPELB
QPXPEVKFSXOPNJFSOF
SP[NJFT[D[FOJFPCSZTV
XPLDJFLJ
0QDKB"MJHO4USPLFUP*OTJEF 8ZSXOBK
PCSZTEPXFXOUS[
VNPMJXJBEPEBOJF
PCSZTVQPXFXOUS[OFKTUSPOJFDJFLJ
,MJLOJDJFQS[ZDJTLV"MJHO4USPLFUP0VUTJEF 8ZSXOBKPCSZTOB[FXOUS[
QPXPEVKFVNJFT[D[FOJFPCSZTVQP[FXOUS[OFKTUSPOJFDJFLJ
Rozdzia 5. Rysowanie
431
Cap (Koniec)
Zaznaczajc jedn z opcji w sekcji Cap (Koniec), moemy okreli zakoczenie obrysu
(patrz rysunek 5.40). Wybrany wariant nie ma wpywu na wygld samej cieki.
Rysunek 5.40.
Sekcja Cap
(Koniec)
#VUU$BQ
,POJFDOBTUZL
3PVOE$BQ
,POJFD[BPLSHMPOZ
1SPKFDUJOH$BQ
,POJFDXZTUBKDZ
Join (Zczenie)
Opcje zgromadzone w tej sekcji definiuj sposb tworzenia rogw, czyli pocze
segmentw w punktach naronych (patrz rysunek 5.41).
Rysunek 5.41.
Sekcja Join
(Zczenie)
.JUFS+PJO
;D[FOJFPTUSF
3PVOE+PJO
;D[FOJF[BPLSHMPOF
#FWFM+PJO
;D[FOJFVLPOF
432
%MBNBZDILUXSPHJPCSZTV
XZNZLBKTJTQPELPOUSPMJ
8UZNQS[ZQBELVFGFLUFNKFTU
XZTUBKDZtPLJFu
Rysunek 5.42.
;XJLT[FOJFXBSUPDJXQPMV
.JUFS-JNJU 1SHDJDJB
QPXPEVKFOBEBXBOJFUFHP
UZQVSPHPN[D[FOJBVLPOFHP
Omawiane pole jest dostpne tylko po zaznaczeniu opcji Miter Join (Zczenie ostre), a zdefiniowana w nim warto odnosi si wycznie do punktw
naronych.
Obrysy kreskowane
Obrys kreskowany tworzymy, wybierajc opcj Dashed (Kreskowany) z rozwijanego
menu Type (Typ) i okrelajc jego wygld za pomoc wywietlonych u dou panelu
pl dash (kreska) oraz gap (odstp) (patrz rysunek 5.43).
Rozdzia 5. Rysowanie
433
Rysunek 5.43.
Tworzenie obrysu
kreskowanego
8ZCJFSBNZPQDK
%BTIFE ,SFTLPXBOZ
[SP[XJKBOFHP
NFOV5ZQF 5ZQ
6UXPS[POZ[PTUBKF
EPNZMOZPCSZT
LSFTLPXBOZ
8[SPCSZTVNPOB
[NJFOJ[BQPNPDQM
EBTI LSFTLB
PSB[HBQ
PETUQ
XZLPS[ZTUZXBOF
XOJDITBLUVBMOF
KFEOPTULJNJBSZ
Rysunek 5.44.
Tworzenie zoonego obrysu przez
powielanie cieek
5FOTLPNQMJLPXBOZ
PCSZTVUXPS[POZ[PTUB
QS[F[QPD[FOJFPCSZTX
US[FDIDJFFL
1. Zaznaczamy ciek.
2. Klonujemy ciek. W tym celu naciskamy klawisze Command+C/Ctrl+C, aby
j skopiowa, a nastpnie posugujemy si skrtem Command+Option+Shift+V/
Ctrl+Alt+Shift+V. Kopia cieki zostanie wklejona dokadnie nad oryginaem.
3. Zmieniamy grubo, typ lub kolor kopii cieki.
4. Zaznaczamy oryginaln ciek oraz jej duplikat i grupujemy je (nie moemy
ich poczy w ciek zoon, poniewa wtedy jeden z obrysw zostaby
nadany im obu, co usunoby opracowany wanie efekt).
434
Strzaki
Zakoczenia otwartych cieek moemy wybiera za pomoc rozwijanych menu
Start (Pocztek) oraz End (Koniec) umieszczonych na panelu Stroke (Obrys). Pierwsze z nich zmienia wygld punktu pocztkowego cieki (zgodnie z jej kierunkiem), a drugie ostatniego. Nie ma koniecznoci definiowania zakocze w obu
wymienionych menu (patrz rysunek 5.45).
Rysunek 5.45.
Tworzenie
zakoczenia cieki
;B[OBD[BNZDJFL
;BLPD[FOJBXLT[UBDJF
TUS[BFLOJF[XJLT[BK
KVEVHPDJDJFLJ
KBLXQPQS[FEOJDI
XFSTKBDIQSPHSBNV
8ZCJFSBNZ[BLPD[FOJFDJFLJ
[BQPNPDSP[XJKBOFHPNFOV
4UBSU 1PD[UFL
MVC&OE ,POJFD
OBQBOFMV4USPLF 0CSZT
8ZCSBOF[BLPD[FOJF
[PTUBKFOBEBOF
XTLB[BOFKDJFDF
8SB[JFQPUS[FCZ
QPXUBS[BNZQSPDFEVS
EMBESVHJFHPLPDBDJFLJ
;B[OBD[BNZDJFL
OBS[E[JFN%JSFDU4FMFDUJPO
;B[OBD[BOJFCF[QPSFEOJF
8ZCJFSBNZQPMFDFOJF3FWFSTF1BUI
0EXSDJFL
[QPENFOV1BUIT
DJFLJ
XNFOV0CKFDU 0CJFLU
,JFSVOFLDJFLJ
[PTUBKFPEXSDPOZ
Rozdzia 5. Rysowanie
435
Nadruk
Nie znajdziecie tej podstawowej opcji zwizanej z obrysem w panelu Stroke
(Obrys), wic nawet nie szukajcie. Umieszczono j w panelu Attributes (Atrybuty)
w menu Window (Okno). Zaznaczenie pola Overprint Stroke (Nadruk obrysu) powoduje nadrukowywanie obrysu nad umieszczonymi pod nim obiektami (zamiast ich
wycinania). Moe si wydawa, e to niewiele, jeli jednak tworzycie kolorowe
publikacje, z pewnoci szybko uznacie t opcj za jedn z najwaniejszych w caym programie (patrz rozdzia 10., Kolor).
0CSZTLSPQLPXBOZ
[LPMPSFNPETUQV
[EFOJPXBOZN
KBLP/POF #SBL
0CSZTLSPQLPXBOZ[LPMPSFN
PETUQVPLSFMPOZNKBLPUJOUB
LPMPSVD[BSOFHPPXBSUPDJ
Dopasowywanie naronikw
Po wybraniu jednego z przerywanych obrysw u dou panelu Stroke (Obrys) wywietlone zostaje rozwijane menu Corners (Naroniki). Zawarte w nim opcje kontroluj sposb rysowania obrysu na kolejnych naronikach cieki (patrz rysunek 5.48).
Opcja Adjust dashes (Dopasuj kreski) zmienia dugo kresek, wyrodkowujc je
na poszczeglnych punktach cieki. Wybranie opcji Adjust gaps (Dopasuj odstpy)
powoduje zmian dugoci odstpw w tym samym celu. Jak atwo si domyli,
opcja Adjust dashes and gaps (Dopasuj kreski i odstpy) wpywa na dugo obu elementw obrysu, natomiast opcja None (Brak) pozostawia go bez zmian.
Po co waciwie zmienia dugo kresek i odstpw obrysu? Ot w przeciwnym wypadku odstpy mog wypa w naronikach cieki. Jest to szczeglnie
widoczne w przypadku prostoktw.
436
Rysunek 5.48.
Dopasowywanie
naronikw
+FMJOJFEPQBTVKFNZ
XZHMEVPCSZTV
LSFTLPXBOFHP
OB
SPHBDILT[UBUVNPHTJ
QPKBXJPETUQZ
QPXPEVKDOJF[CZU
BUSBLDZKOZXJ[VBMOJFFGFLU
%PQBTPXVKFNZLSFTLJ
J MVC
PETUQZ
XZSPELPXVKDLSFTLJ
OBQVOLUBDIDJFLJ
Edycja obrysu
Obrys nadany ciece mona zmienia za pomoc opisanych poniej metod. Nie
ma jednego waciwego sposobu edycji obrysu wszystko zaley od przyjtego
stylu pracy oraz dostpnych w danej chwili paneli.
Wykorzystujemy przycisk Stroke (Obrys) umieszczony u dou panelu Tools (Narzdzia) w celu nadania lub usunicia koloru albo gradientu nadanego ciece.
Za pomoc narzdzia Eyedropper (Kroplomierz) pobieramy atrybuty formatowania wybranej cieki, po czym nadajemy je innej.
Rozdzia 5. Rysowanie
437
Usuwanie obrysu
Za pomoc jednej z poniszych technik mona szybko usun obrys cieki.
Zaznaczamy ciek, wywietlamy panel Swatches (Prbki), klikamy umieszczone w jego grnej czci pole Stroke (Obrys) i wybieramy prbk None (Brak).
Style obrysu
Jeli aden ze standardowych obrysw dostpnych na panelu Stroke (Obrys) Wam
nie odpowiada, moecie utworzy wasny, wykorzystujc style obrysw (pod warunkiem e nowy styl bdzie rwnie jednolity, kropkowany lub kreskowany). InDesign nie obsuguje jeszcze obrysw utworzonych na bazie wasnorcznie wybranych przez uytkownika ksztatw. Jeli do Waszego pirackiego, gotyckiego lub
metalowego biuletynu potrzebujecie obrysu wykorzystujcego czaszki i skrzyowane piszczele, bdziecie musieli opracowa go samodzielnie za pomoc cieek
(patrz rozdzia 6., czenie grafiki z tekstem).
Styl obrysu tworzymy w nastpujcy sposb (patrz rysunek 5.49):
1. Wybieramy polecenie Stroke Styles (Style obrysu) z menu panelu Stroke (Obrys).
Wywietlone zostanie okno dialogowe Stroke Styles (Style obrysu).
2. Tworzymy nowy styl, klikajc przycisk New (Nowy). Tworzony styl mona
oprze na ju istniejcym, zaznaczajc jego nazw na umieszczonej w oknie
licie przed klikniciem przycisku. Wywietlone zostaje okno dialogowe New
Stroke Style (Nowy styl obrysu).
3. Wpisujemy nazw stylu i wybieramy typ obrysu z rozwijanego menu Type
(Typ). Do wyboru mamy opcje Dash (Kreskowany), Dotted (Kropkowany) oraz
Stripe (Pasek).
4. Konfigurujemy pozostae atrybuty stylu. Dostpne opcje zale od wybranego
typu obrysu.
W oknie dialogowym New Stroke Style (Nowy styl obrysu) wywietlony jest podgld
stylu obrysu oraz pole Preview Weight (Podgld gruboci). Warto wpisana w tym polu
wpywa wycznie na podgld sam styl nie zawiera definicji gruboci obrysu.
Bez wzgldu na wybrany typ obrysu pole Pattern Length (Dugo wzorku) okrela dugo wzoru zastosowanego w tworzonym stylu.
438
Rysunek 5.49.
Tworzenie
stylu obrysu
8ZCJFSBNZQPMFDFOJF4USPLF
4UZMFT 4UZMFPCSZTV
[NFOV
QBOFMV4USPLF 0CSZT
8ZXJFUMPOF[PTUBOJF
PLOPEJBMPHPXF4USPLF
4UZMFT 4UZMFPCSZTV
,MJLBNZQS[ZDJTL/FX /PXZ
"CZPQS[FUXPS[POZTUZMOB
KVJTUOJFKDZN
[B[OBD[BNZ
OB[XTUZMVX[PSDPXFHP
OBVNJFT[D[POFKXPLOJF
MJDJFQS[FELMJLOJDJFN
QS[ZDJTLV/FX /PXZ
8ZXJFUMPOF[PTUBKFPLOP
EJBMPHPXF/FX4USPLF4UZMF
/PXZTUZMPCSZTV
8ZCJFSBNZUZQPCSZTV
[SP[XJKBOFHPNFOV5ZQF 5ZQ
1P[EFOJPXBOJV
XT[ZTULJDIBUSZCVUX
TUZMVLMJLBNZQS[ZDJTL0,
,MJLBKDJQS[FDJHBKD
LVSTPSXPCT[BS[F
XJEPD[OZNQPENJBSL
PLSFMBNZQPPFOJFLSPQFL
LSFTFLMVCQBTLXPCSZTVw
wMVCXQJTVKFNZXZCSBOF
XBSUPDJXPEQPXJFEOJDI
QPMBDIPLOBEJBMPHPXFHP
6UXPS[POZTUZM[PTUBKFEPEBOZ
EPMJTUZEPTUQOZDITUZMX
PCSZTX;BNZLBNZPLOPEJBMPHPXF
4USPLF4UZMFT 4UZMFPCSZTV
LMJLBKDQS[ZDJTL0,
8ZCSBOJFXSP[XJKBOZNNFOV
5ZQF 5ZQ
PQDKJ%BTI ,SFTLPXBOZ
MVC4USJQF 1BTFL
QPXPEVKF
XZXJFUMFOJFOJFDPJOOZDIFMFNFOUX
TUFSVKDZDI
BMFPHMOB[BTBEB
QP[PTUBKFUBLBTBNBmXZHMEPCSZTV
PLSFMBNZ
QS[FDJHBKDLVSTPSFN
XPLOJFNJBSLJMVCXQJTVKDXBSUPDJ
XPEQPXJFEOJDIQPMBDI
4UZM[PTUBKFSXOJFEPEBOZEPMJTUZ
XZXJFUMBOFKOBQBOFMV4USPLF 0CSZT
"CZHP[BTUPTPXB
XZTUBSD[ZXZCSBKFHP
OB[X[FXTQPNOJBOFKMJTUZ
Rozdzia 5. Rysowanie
439
Obrys kreskowany
Dugo kresek mona okrela, przecigajc kursorem w obszarze znajdujcym
si pod miark lub wpisujc odpowiednie wartoci w polach Start (Pocztek) lub
Length (Dugo). Aby umieci we wzorze wicej ni jedn kresk, naley klikn
biay obszar i przecign kursor. Kreski mona usuwa, klikajc je i przecigajc
poza miark.
Moemy rwnie zdefiniowa zakoczenia cieki oraz obsug naronikw.
Suce do tego opcje dziaaj identycznie jak ich odpowiedniki na panelu Stroke
(Obrys), omwione w poprzednim podrozdziale.
Obrys kropkowany
Po wybraniu kropkowanego typu obrysu kolejne kropki moemy dodawa, klikajc biay obszar umieszczony pod miark lub wpisujc wartoci w polu Center
(rodek). W obu przypadkach okrelamy pooenie rodka kropki w stosunku do
dugoci wzoru. Kropek nie mona skalowa s to zawsze okrgi o wymiarach
zalenych od gruboci obrysu. Owalne kropki mona tworzy, wybierajc kreskowany typ obrysu i nadajc mu zaokrglone zakoczenie.
Opcje dostpne w menu Corners (Naroniki) okrelaj sposb rozmieszczenia kropek wok naronikw wybranej cieki. Po wybraniu opcji None (Brak)
InDesign nie bdzie dopasowywa ich pooenia. Opcja Adjust gaps (Dopasuj
odstpy) powoduje zwikszenie lub zmniejszenie odstpw, tak aby na kadym
punkcie cieki umieszczona zostaa kropka. W rezultacie kropki bd rozmieszczone nierwnomiernie, eliminujemy jednak ryzyko umieszczenia odstpu w naroniku cieki (co wyglda znacznie gorzej, zwaszcza w przypadku
prostoktw).
Kropki mona usuwa, przecigajc je poza obszar miarki.
Obrys paskowy
Sposb wypeniania cieki paskami okrelamy, przecigajc kursorem w polu
umieszczonym na prawo od miarki lub wpisujc odpowiadajce nam wartoci
w polach Start (Pocztek) oraz Width (Szeroko). Nowy pasek mona doda przez
przecignicie kursorem w obrbie biaego obszaru. Aby usun jeden z paskw,
naley go przecign poza okno miarki.
Styl obrysu definiowany jest na poziomie dokumentu. Utworzenie go w jednej
publikacji nie powoduje automatycznego dodania go do pozostaych dokumentw.
Style mona kopiowa midzy publikacjami, zapisywa, wczytywa i dodawa do
wszystkich nowych dokumentw. Ostatni z wymienionych efektw mona uzyska, tworzc lub wczytujc styl w pustym oknie publikacji.
440
5FDJFLJ[PTUBZTGPSNBUPXBOF
[BQPNPDPCSZTV$VTUPN%BTI
;NJFOJBNZ
GPSNBUPXBOJFTUZMV
8ZHME
DJFFL[PTUBKF
BVUPNBUZD[OJF
VBLUVBMOJPOZ
Rozdzia 5. Rysowanie
441
442
Wypenienia
Obrys okrela formatowanie zewntrznej czci cieki, natomiast wypenienie definiuje wygld jej wntrza. Dowoln (rwnie otwart) ciek mona wypeni
jednolitym kolorem, gradientem liniowym lub gradientem promienistym.
Wypenienie nadajemy, zaznaczajc ciek i wykonujc jedn z poniszych
operacji.
Rysunek 5.51.
,MJLBNZQPMF'JMM 8ZQFOJFOJF
PJMFOJFKFTUKFT[D[F[B[OBD[POF
w
;B[OBD[BNZPCJFLU
wBOBTUQOJFKFEO
[EPTUQOZDIQSCFL
1SCLB[PTUBKFXZLPS[ZTUBOB
EPXZQFOJFOJBPCJFLUV
Klikamy pole Fill (Wypenienie) umieszczone w dolnej czci panelu Tools (Narzdzia), a nastpnie klikamy przycisk Apply Color (Zastosuj kolor) (lub naciskamy przecinek). Powoduje to zastosowanie w charakterze wypenienia ostatnio
wykorzystanego koloru lub prbki (patrz rysunek 5.52).
Rysunek 5.52.
Nadawanie wypenienia metoda
wykorzystujca panel
,MJLBNZQPMF'JMM
Tools
(Narzdzia)
8ZQFOJFOJF
PJMFOJF
,MJLBNZQPMF'JMM
KFTUKFT[D[F[B[OBD[POF
8ZQFOJFOJF
PJMFOJF
KFTUKFT[D[F[B[OBD[POF
,MJLBNZQS[ZDJTL
"QQMZ$PMPS
,MJLBNZQS[ZDJTL
;BTUPTVKLPMPS
"QQMZ$PMPS
;BTUPTVKLPMPS
0TUBUOJP[B[OBD[POBQSCLB[PTUBKF
XZLPS[ZTUBOBEPXZQFOJFOJBPCJFLUV
0TUBUOJP[B[OBD[POBQSCLB[PTUBKF
XZLPS[ZTUBOBEPXZQFOJFOJBPCJFLUV
Rozdzia 5. Rysowanie
443
Rysunek 5.53.
Nadawanie
wypenienia przez
przeciganie
i upuszczanie
1S[FDJHBNZQSCL
[QBOFMV4XBUDIFT 1SCLJ
MVC$PMPS ,PMPS
w
wJVQVT[D[BNZ
KOBEXOUS[FN
DJFLJ
4UPTVKDUNFUPE
OJFNVTJNZ[B[OBD[B
XZQFOJBOFKDJFLJ
Klikamy pole Fill (Wypenienie) na panelu Color (Kolor), a nastpnie definiujemy kolor (patrz rysunek 5.54).
Rysunek 5.54.
Nadawanie wypenienia metoda
wykorzystujca panel Color
(Kolor)
;B[OBD[BNZ
PCJFLU
,MJLBNZQPMF'JMM
8ZQFOJFOJF
OBQBOFMV
$PMPS ,PMPS
PJMFOJF
,MJLBNZQPMF'JMM
KFTUKFT[D[F[B[OBD[POF
8ZQFOJFOJF
OBQBOFMV
$PMPS ,PMPS
PJMFOJF
KFTUKFT[D[F[B[OBD[POF
;B[OBD[BNZ
PCJFLU
%FOJVKFNZLPMPS.PFNZ
[NJFOJBNPEFMFLPMPSX
QPTVHJXBTJTVXBLBNJ
%FOJVKFNZLPMPS.PFNZ
XQJTZXBXBSUPDJLPMPSX
[NJFOJBNPEFMFLPMPSX
TLBEPXZDIMVCLMJLO
QPTVHJXBTJTVXBLBNJ
LSPQMPNJFS[FNSBNQUJOUZ
XQJTZXBXBSUPDJLPMPSX
8QS[FETUBXJPOZN
TLBEPXZDIMVCLMJLO
QS[ZLBE[JFXZLPS[ZTUBMJNZ
LSPQMPNJFS[FNSBNQUJOUZ
PTUBUOJ[XZNJFOJPOZDI
8QS[FETUBXJPOZN
NPMJXPDJ
QS[ZLBE[JFXZLPS[ZTUBMJNZ
8TLB[BOZPCJFLU[PTUBKFXZQFOJPOZXZCSBOZNLPMPSFN
PTUBUOJ[XZNJFOJPOZDI
NPMJXPDJ
8TLB[BOZPCJFLU[PTUBKFXZQFOJPOZXZCSBOZNLPMPSFN
444
Wybieramy narzdzie Eyedropper (Kroplomierz) i klikamy obiekt sformatowany odpowiadajcym nam wypenieniem. Nastpnie tym samym narzdziem klikamy ciek, ktrej chcemy nada wybrane wypenienie (patrz
rysunek 5.55).
Rysunek 5.55.
Nadawanie wypenienia metoda
wykorzystujca narzdzie Eyedropper
(Kroplomierz)
1PCJFSBNZPEQPXJFEOJ
LPMPS
XZLPS[ZTUVKD
OBS[E[JF&ZFESPQQFS
,SPQMPNJFS[
w
wBOBTUQOJF
LMJLBNZOJN
XZQFOJBO
DJFL
Usuwanie wypenienia
Wypenienie cieki mona atwo usun, wykonujc jedn z nastpujcych
operacji.
Klikamy pole Fill (Wypenienie) umieszczone w dolnej czci panelu Tools (Narzdzia), a nastpnie klikamy przycisk Apply None (Zastosuj Brak) (lub naciskamy klawisz /).
Zaznaczamy pole Fill (Wypenienie) na panelu Color (Kolor), a nastpnie klikamy prbk None (Brak). Jeli jest ona niewidoczna, naley wywietli opcje
panelu, wybierajc polecenie Show Options (Poka opcje) z jego menu.
Rozdzia 5. Rysowanie
445
Gradienty
Gradient to typ wypenienia lub obrysu, ktry tworzy stopniowe przejcie z jednego
koloru w inny. W programie InDesign do dyspozycji mamy dwa rodzaje gradientw: Linear (Liniowy) oraz Radial (Promienisty). W obu przypadkach moemy okreli
wykorzystywane w gradiencie kolory (moe on zawiera dwa lub wicej kolorw)
oraz stopie, w jakim s one ze sob zmieszane. Dla gradientu liniowego moemy
zdefiniowa dodatkowo kt, pod ktrym jeden kolor bdzie przechodzi w drugi.
Gradient liniowy tworzy gadkie przejcie (lub przejcia) midzy kolejnymi kolorami widocznymi na ciece, zgodnie z jej kierunkiem. W gradiencie promienistym efekt ten nadawany jest, poczwszy od rodka cieki i przechodzi w kierunku
jej punktw kocowych. W obu przypadkach obliczenia opieraj si na geometrycznych ograniczeniach cieki. Gradienty nadane znakom tekstu wykorzystuj geometryczn obwiedni ramki zawierajcej tekst (a nie poszczeglne znaki).
Nadawanie gradientw
Aby nada gradient ciece, postpujemy zgodnie z nastpujc procedur (patrz
rysunek 5.56):
1. Zaznaczamy ciek za pomoc narzdzia Selection (Zaznaczanie) lub Direct Selection (Zaznaczanie bezporednie). Jeli konieczne jest zaznaczenie tekstu, wykorzystujemy do tego narzdzie Type (Tekst) lub Path Type (Tekst na ciece).
2. Wykonujemy jedn z poniszych czynnoci.
Klikamy pole Fill (Wypenienie) lub Stroke (Obrys) na panelu Tools (Narzdzia) (w zalenoci od tego, do ktrej czci cieki ma zosta przypisany gradient). Nastpnie klikamy przycisk Apply Gradient (Zastosuj gradient)
umieszczony u dou tego samego panelu.
Zaznaczamy narzdzie Eyedropper (Kroplomierz), klikamy obiekt sformatowany za pomoc odpowiadajcego nam gradientu, po czym tym samym
narzdziem klikamy ciek.
446
Rysunek 5.56.
,MJLBNZQPMF'JMM
8ZQFOJFOJF
MVC
4USPLF 0CSZT
w
Nadawanie
gradientu
wBOBTUQOJF
LMJLBNZQS[ZDJTL
"QQMZ(SBEJFOU
;BTUPTVKHSBEJFOU
w
wMVC[B[OBD[BNZPCJFLU
JLMJLBNZKFEO[QSCFL
HSBEJFOUVOBQBOFMV
4XBUDIFT 1SCLJ
w
wMVCXZXJFUMBNZQBOFM
(SBEJFOUJLMJLBNZ
QBTFLHSBEJFOUVw
wMVCQS[FDJHBNZQSCL
HSBEJFOUV[QBOFMV
4XBUDIFT 1SCLJ
w
wJVQVT[D[BNZKOBE
DJFL DJFLBOJFNVTJ
CZXUZNQS[ZQBELV
[B[OBD[POB
Rozdzia 5. Rysowanie
447
Rysunek 5.57.
1VOLUSPELPXZ
Elementy sterujce
gradientw
4UPQHSBEJFOUV
/JF[B[OBD[POZTUPQHSBEJFOUV
4UPQHSBEJFOUV
"CZ[NJFOJQP[ZDKQVOLUV
SPELPXFHP
[B[OBD[BNZHPw
wJQS[FDJHBNZX[EV
QBTLBHSBEJFOUV
"CZ[NJFOJQP[ZDKTUPQV
[B[OBD[BNZHPw
wJQS[FDJHBNZX[EV
QBTLBHSBEJFOUV
8DFMVEPEBOJBOPXFHP
TUPQVVNJFT[D[BNZLVSTPS
QPEQBTLJFNw
wJLMJLBNZ
4UPQHSBEJFOUVNPOB
VTVO
[B[OBD[BKDHPw
wJQS[FDJHBKDQP[BQBTFL
;B[OBD[POZTUPQHSBEJFOUV
448
Rysunek 5.58.
8ZCJFSBNZQPMFDFOJF
/FX(SBEJFOU4XBUDI
/PXBQSCLBHSBEJFOUV
[NFOVQBOFMV4XBUDIFT
1SCLJ
Tworzenie prbki
gradientu
8ZXJFUMPOF[PTUBOJFPLOP
EJBMPHPXF/FX(SBEJFOU
4XBUDI /PXBQSCLB
HSBEJFOUV
,MJLBNZ
QS[ZDJTL0,
1PEBKFNZOB[XHSBEJFOUV
OJFNBQS[ZNVTV
BMFKFTU
UPEPCSZQPNZT
%FOJVKFNZQBSBNFUSZ
HSBEJFOUV+FMJXD[FOJFK
[B[OBD[ZMJNZPCJFLU
VTUBXJFOJBOBEBOFHP
NVHSBEJFOUV[PTUBO
XZXJFUMPOFXUZNPLOJF
1SCLB[PTUBKFEPEBOBEPMJTUZ
XJEPD[OFKOBQBOFMV4XBUDIFT 1SCLJ
wietlone zostanie okno dialogowe New Gradient Swatch (Nowa prbka gradientu).
Jeli wykonalimy pierwszy krok, w oknie tym wywietlone zostan atrybuty
gradientu nadanego wskazanemu obiektowi. W przeciwnym wypadku pokazane zostan ustawienia gradientu domylnego.
3. Tworzc gradient na podstawie formatowania innego obiektu, naley wpisa
nazw tworzonej prbki (opcjonalnie) i klikn przycisk OK, zapisujc j. Jeli opracowujemy gradient od zera, musimy okreli jego kolory oraz pozycje
stopw na pasku. Po osigniciu zamierzonego efektu klikamy przycisk OK,
zapisujc prbk. Zostaje ona dodana do listy widocznej na panelu Swatches
(Prbki).
Panel Gradient
Gradienty mona rwnie tworzy i edytowa za porednictwem panelu Gradient
(patrz rysunek 5.59). Podobnie jak okna dialogowe New Gradient Swatch (Nowa
prbka gradientu) oraz Gradient Options (Opcje gradientu) zawiera on pasek gradientu
z umieszczonymi nad nim punktami rodkowymi oraz pooonymi pod nim stopami gradientu.
W celu nadania gradientu ciece naley j zaznaczy, wywietli omawiany
panel i klikn pasek gradientu. Tak zdefiniowany gradient zostanie nadany wskazanemu obiektowi.
Rozdzia 5. Rysowanie
449
Rysunek 5.59.
Panel Gradient
1BOFMFN(SBEJFOUQPTVHVKFNZ
TJ
QS[FQSPXBE[BKDFEZDK
HSBEJFOUXOBEBOZDIFMFNFOUPN
QVCMJLBDKJ.PFNZ
KBL
XOJOJFKT[ZNQS[ZLBE[JF
[NJFOJQPPFOJFQVOLUV
SPELPXFHP
[OBKEVKDFHPTJ
NJE[ZTUPQBNJHSBEJFOUV
+FEZOZFMFNFOUEPTUQOZUZMLPOBQBOFMV(SBEJFOU
UPQS[ZDJTL3FWFSTF 0EXSHSBEJFOU
+FHP
OBDJOJDJFQPXPEVKFPEXSDFOJFLJFSVOLVHSBEJFOUV
Edycja gradientu
Aby zmieni kolor, typ gradientu lub jego kt, naley zaznaczy obiekt, ktremu
nadalimy gradient, a nastpnie wywietli panel Gradient. Gradient mona zmieni na jeden z poniszych sposobw.
Zmieniamy pooenie punktu rodkowego, przecigajc go nad paskiem gradientu. Mona rwnie zaznaczy punkt i wpisa now warto w polu Location (Pooenie).
450
,BEZVZULPXOJLQSPHSBNV
*O%FTJHONVTJQS[F[UPQS[FK
QS[ZOBKNOJFKSB[m[B[OBD[BNZ
TUPQHSBEJFOUV
BOBTUQOJF
LMJLBNZQSCLOBQBOFMV
4XBUDIFT 1SCLJ
DIDD
QS[ZQJTBKFKLPMPSEPTUPQV
;BNJBTUUFHP*O%FTJHOXZQFOJB
DJFLXTLB[BOZNLPMPSFN
MVCOBEBKFKFKPCSZT
"[BUFNXKBLJTQPTCNPOB
[NJFOJLPMPSTUPQV
1S[ZUS[ZNVKFNZ
LMBXJT[0QUJPO"MU
JLMJLBNZQSCL
LPMPSVOBQBOFMV
4XBUDIFT 1SCLJ
,PMPS[PTUBKF
QS[ZQJTBOZEPTUPQV
Rozdzia 5. Rysowanie
451
;B[OBD[BNZLJMLBDJFFL8UZN
QS[ZLBE[JFLBEB[OJDIXZQFOJPOB
KFTUHSBEJFOUFNQSPNJFOJTUZN
6NJFT[D[BNZOBS[E[JF(SBEJFOU
XQVOLDJFXZ[OBD[BKDZNSPEFL
EMBUZQVQSPNJFOJTUFHP
MVCQPD[UFL
EMBUZQVMJOJPXFHP
HSBEJFOUV
JQS[FDJHBNZ
Rysunek 5.61.
Nadawanie
gradientu wielu
obiektom
8T[ZTULJNDJFLPNOBEBOZ
[PTUBKFUFOTBNHSBEJFOU
Przezroczysto
Bez wtpienia jedn z najciekawszych funkcji programu InDesign jest moliwo
tworzenia efektw zwizanych z przezroczystoci (cieni oraz wtapiania). Program obsuguje rwnie efekty tego rodzaju opracowane w aplikacjach Photoshop
i Illustrator, pozwala zmienia tryby mieszania i krycie obiektw... wymienia
mona by dugo. Zanim jednak przejdziemy do omawiania konkretnych efektw,
musimy postawi jedn spraw jasno: podstawowy model rysowania PostScript
nie obsuguje przezroczystoci. Kropka.
W jaki zatem sposb InDesign przeprowadza drukowanie przezroczystych
obiektw na drukarkach PostScript? To proste: oszukujc. W trakcie drukowania InDesign tworzy iluzj przezroczystoci za pomoc cieek odcinania i (lub)
przeksztaca przezroczyste obiekty na grafiki rastrowe i przesya je osobno do
drukarki. Wszystkie wymienione operacje przeprowadzane s w tle wygld dokumentu pozostaje bez zmian. Zmianie ulega jedynie sposb przesyania obiektw do drukarki.
Sposb przesyania umieszczonych na danej rozkadwce przezroczystych
obiektw do drukarki zaley od ustawie zdefiniowanych w oknie dialogowym
Transparency Flattener Presets (Predefiniowane ustawienia spaszczania przezroczystoci).
Wicej informacji na ten temat mona znale w rozdziale 11., Drukowanie.
Z reguy jednak przezroczyste obiekty nieco utrudniaj drukowanie dokumentw.
To doprowadza nas do jednego z naszych ulubionych przemwie, zatytuowanego Wadza rodzi odpowiedzialno. atwo jest opracowa poczenie prze-
452
zroczystych obiektw i ustawie spaszczania, ktre powal tak drukark na kolana, a take pliki zajmujce nieprawdopodobn ilo miejsca na dysku twardym.
Nie oznacza to, e naley unika przezroczystoci. Byoby to niezbyt mdre,
zwaszcza e pewnych efektw wizualnych nie da si osign bez jej wykorzystania. Warto jednak pamita, i stosowanie tego narzdzia niesie ze sob pewne
koszty. Warto wic porwna potencjalne ryzyko (drukowanie powolne lub w ogle niemoliwe do przeprowadzenia) oraz zysk (atrakcyjno wizualna publikacji).
Obsuga przezroczystoci w programie InDesign rni si nieco od stosowanej w aplikacji Photoshop. W drugim z wymienionych programw jest ona
atrybutem przypisywanym warstwom, w pierwszym natomiast nadajemy j poszczeglnym elementom na stronach. Przezroczysto wypenienia i obrysu danego obiektu zawsze jest taka sama nie mona nada wymienionym elementom
rnych wartoci.
Nadawanie przezroczystoci
Wybranemu elementowi strony mona nada przezroczysto za pomoc nastpujcej procedury (patrz rysunek 5.62):
1. Zaznaczamy element za pomoc narzdzia Selection (Zaznaczanie) lub Direct Selection (Zaznaczanie bezporednie).
2. Wywietlamy panel Effects (Efekty), wybierajc jego nazw z menu Object
(Obiekt).
3. Klikamy nazw elementu, ktrego ma dotyczy opracowywany efekt: Stroke (Obrys), Fill (Wypenienie), Text (Tekst) (w tym przypadku zmodyfikowany zostanie
tekst znajdujcy si wewntrz ramki tekstowej) lub Object (Obiekt) (zaznaczenie
tej nazwy powoduje zmodyfikowanie wszystkich elementw obiektu).
4. Wybieramy tryb mieszania z rozwijanego menu Mode (Tryb).
5. Przecigamy suwak przezroczystoci lub wpisujemy odpowiedni warto
w polu Opacity (Krycie).
Rozdzia 5. Rysowanie
Rysunek 5.62.
453
8QJTVKFNZXBSUP
QSPDFOUPXLSZDJB
Nadawanie
obiektowi
przezroczystoci
8ZCJFSBNZUSZCNJFT[BOJB
;B[OBD[BNZPCJFLU
8ZXJFUMBNZQBOFM&FDUT
&GFLUZ
KFMJKFT[D[FOJFKFTU
XJEPD[OZ
OBDJTLBKDTLSU
LMBXJT[PXZ$PNNBOE
$USM4IJ'
8TLB[BOZPCJFLUTUBKF
TJQS[F[SPD[ZTUZ
'BKOZCBKFS
OJF
,SZDJF BMFOJFUSZCNJFT[BOJB
NPOBSXOJF[NJFOJB[BQPNPD
QBOFMV$POUSPM 4UFSPXBOJF
Tryby mieszania
Tryby mieszania okrelaj sposb, w jaki kolory przezroczystych obiektw mieszane s z kolorami elementw umieszczonych pod nimi (patrz rysunek 11 na
kolorowej wkadce w rozdziale Kolor).
Po nadaniu obiektowi przezroczystoci uzyskany w rezultacie kolor opracowywany jest na podstawie wszystkich skadowych kolorw zarwno samego
obiektu, jak i elementw umieszczonych pod nim. Jeli na przykad naoymy na
siebie dwa kolory podstawowe, efekt zastosowanego trybu mieszania bdzie niemal zawsze inny dla kadej z czterech farb. Kiedy mwimy, e dany tryb mieszania daje pewien efekt dla okrelonej wartoci procentowej koloru szarego, mamy
na myli procentow zawarto skadowej koloru.
Efekt wykorzystania trybu mieszania zaley od aktualnych ustawie zarzdzania kolorem oraz wybranej w menu Edit (Edycja) przestrzeni mieszania
przezroczystoci. Na przykad wartoci farb kolorw wykorzystanych w stosie
przezroczystych obiektw nigdy nie przekrocz limitu pokrycia zdefiniowanego
w biecym profilu zarzdzania kolorami (nie prbujcie udowodni, e nie mamy
racji, jeli zaley Wam na zdrowiu psychicznym Waszego drukarza).
Poniej przedstawiamy opisy najczciej wykorzystywanych trybw mieszania. Termin kolor mieszania odnosi si do koloru nadanego obiektowi umieszczonemu najbardziej z przodu. Kolor bazowy oznacza kolor elementu umieszczonego pod przezroczystym obiektem, a kolor wynikowy barw powsta
w wyniku naoenia obu wymienionych kolorw.
454
Normal (Zwyke)
Zwyky tryb mieszania dodaje kolor mieszania do koloru bazowego. Jeli pierwszy
z nich jest czarny, a warto krycia wynosi 10%, kolor wynikowy powstaje w wyniku dodania 10% czerni do koloru bazowego. Wybranie tego trybu oraz wartoci
krycia rwnej 100% jest rwnowane z wyczeniem przezroczystoci.
Multiply (Mnoenie)
Zaznaczenie tego trybu zawsze daje w rezultacie ciemniejszy kolor. Jedynym
wyjtkiem jest sytuacja, kiedy kolorem mieszanym jest biay lub Paper (Papier).
Wtedy jednak zastosowanie omawianego trybu nie powoduje adnego efektu.
Mnoenie jest bardzo podobne do nadrukowywania jednego obiektu nad drugim
(wicej na ten temat powiemy w rozdziale 10., Kolor) lub rysowania mazakami
nakadajcych si linii. Naszym zdaniem tryb ten znakomicie sprawdza si podczas tworzenia cieni (patrz poniej).
Overlay (Naoenie)
Po wybraniu tego trybu InDesign porwnuje oba kolory skadowe, podkrelajc wystpujce w nich obszary wiate i cieni poprzez rozjanianie pierwszych
i przyciemnianie drugich. Jeli ktrykolwiek z obiektw ma nadany kolor zawierajcy 50% szaroci, omawiany tryb nie powoduje adnej zmiany. Naoenie znacznie zwiksza kontrast i atwo moe wymkn si spod kontroli efekt ten mona
zniwelowa, zmniejszajc warto suwaka Opacity (Krycie).
Rozdzia 5. Rysowanie
455
Darken (Ciemniej)
Jako kolor wynikowy przedstawiany jest ciemniejszy z kolorw skadowych.
Lighten (Janiej)
Jako kolor wynikowy przedstawiany jest janiejszy z kolorw skadowych.
Difference (Rnica)
Odejmuje kolor mieszania od koloru bazowego, albo kolor bazowy od koloru mieszania, w zalenoci od tego, ktry ma wiksz jasno. Mieszanie z biel odwraca
wartoci koloru bazowego; mieszanie z czerni nie powoduje adnej zmiany.
Exlusion (Wykluczenie)
Tworzy efekt podobny do trybu Rnica, ale o niszym kontracie. Mieszanie z biel odwraca komponenty koloru bazowego. Mieszanie z czerni nie zmienia koloru.
Hue (Barwa)
Ten tryb tworzy kolor o jasnoci i nasyceniu koloru bazowego, a barwie koloru
mieszania. Umieszczenie czarnego obiektu nad kolorowym powoduje zmniejszenie nasycenia kolorw ta.
Saturation (Nasycenie)
W tym trybie kolor wynikowy ma jasno oraz barw koloru bazowego i nasycenie
koloru mieszania.
Color (Kolor)
Ten tryb rni si nieco od trybu Hue (Barwa). czy on jasno koloru bazowego
z barw i nasyceniem koloru mieszania. Jest to wygodna metoda kolorowania rysunkw monochromatycznych oraz podbarwiania rysunkw kolorowych.
Luminosity (Jasno)
W tym przypadku jasno koloru mieszania czona jest z barw i nasyceniem
koloru bazowego.
456
Opcje przezroczystoci
A co z polami na dole sekcji Transparency (Przezroczysto)? Okrelenia Isolate Blending (Izoluj mieszanie) oraz Knockout Group (Grupa odcinania) raczej nie mwi same
za siebie. Obie opcje dotycz wycznie grup obiektw.
;B[OBD[POBHSVQB[BXJFSB
US[ZPLSHJ,BEZ[OJDI
XZQFOJPOPLPMPSFND[BSOZN
/BTUQOJFDBFKHSVQJFOBEBOP
QS[F[SPD[ZTUPPLSZDJV
SXOZNJUSZCJF
NJFT[BOJB.VMUJQMZ
.OPFOJF
5SKLU[BKNVKFQS[FTUS[F ,JFEZPQDKB*TPMBUF#MFOEJOH
[BHSVQJPCPLOJFK *[PMVKNJFT[BOJF
KFTUXZD[POB
LPMPSZPLSHXXHSVQJFNJFT[BOF
T[LPMPSFNCB[PXZN[HPEOJF
[QS[ZQJTBOZNJJNUSZCBNJ
8D[FOJFPNBXJBOFKPQDKJ[NJFOJB
TQPTC
XKBLJLPMPSUBXQZXBOB
QS[F[SPD[ZTUFPCJFLUZ
Rozdzia 5. Rysowanie
457
;B[OBD[POBHSVQB[BXJFSB
US[ZPLSHJ,BEZ[OJDI
XZQFOJPOPLPMPSFN
D[BSOZN/BTUQOJF
DBFKHSVQJFOBEBOP
QS[F[SPD[ZTUPPLSZDJV
SXOZNJUSZCJF
NJFT[BOJB.VMUJQMZ
.OPFOJF
5SKLU[BKNVKF ,JFEZPQDKB,OPDLPVU(SPVQ
QS[FTUS[F[BHSVQ (SVQBPEDJOBOJB
KFTUXZD[POB
JPCPLOJFK PCJFLUZXHSVQJFXQZXBKOB
TJFCJFOBX[BKFN
1PKFKXD[FOJVPCJFLUZXHSVQJF
TUBKTJOJFQS[F[SPD[ZTUFEMBTJFCJF
BMFQP[PTUBKQS[F[SPD[ZTUFEMB
PCJFLUXTQP[BHSVQZ
5S[ZPTPCOFPLSHJXZQFOJPOFUJOU
LPMPSVD[BSOFHP,BEFNV[OJDI
OBEBOPQS[F[SPD[ZTUPPLSZDJV
SXOZNJUSZCJFNJFT[BOJB
/PSNBM ;XZLF
5VUBKQS[F[SPD[ZTUPSXO
OBEBOPHSVQJFKBLPDBPDJ
BOJFKFK
QPT[D[FHMOZNFMFNFOUPN
458
Efekty przezroczystoci
Co takiego jest w cieniach, blaskach i fazach? Czy wszyscy chc, aby elementy ich
publikacji wyglday niczym wysoce mobilny pancernik Nadesico, unoszcy si
wyzywajco ponad stronami? Nie jestemy pewni, ale wiemy, e te wszechobecne,
dwuwymiarowe iluzje przestrzeni trjwymiarowej to co, bez czego aden grafik
nie bdzie w stanie zakoczy projektowania dokumentu chyba e klient nagle
przestanie si go domaga.
Na szczcie InDesign umoliwia nadanie wszystkich wymienionych efektw obiektom umieszczanym w publikacji (tekstowi, ramkom, zaimportowanym
obrazom itd.). Program pozwala take opracowywa inne efekty zwizane z przezroczystoci, takie jak Satin (Satyna), Inner Shadow (Cie wewntrzny) oraz trzy rodzaje wtapiania. Mona je znale w panelu Effects (Efekty) w podmenu o tej samej
nazwie w menu kontekstowym lub menu Object (Obiekt) oraz rozwijanym menu
Effects (Efekty) na panelu Control (Sterowanie).
Wymienione efekty mona nadawa caym obiektom lub tylko ich obrysom, wypenieniom i (w przypadku ramek tekstowych) zapisanym w nich fragmentom tekstu. Moemy na przykad nada wypenieniu ramki efekt Bevel and
Emboss (Faza i paskorzeba), a nastpnie doda cie do umieszczonego w niej
tekstu.
Po raz kolejny czujemy si zobowizani przypomnie, e wadza rodzi odpowiedzialno. To, e nadawanie tych efektw wszystkim obiektom w zasigu wzroku jest moliwe, nie oznacza, e naley tak robi. Naduywanie efektw
przezroczystoci moe powodowa lepot i swdzenie doni.
Aby przypisa wybrany efekt obiektowi na stronie, naley wykona nastpujce czynnoci (patrz rysunek 5.66):
1. Zaznaczamy obiekt narzdziem Selection (Zaznaczanie) lub Direct Selection (Zaznaczanie bezporednie). Aby nada efekt obrazowi z pominiciem jego ramki,
naley uy drugiego z wymienionych narzdzi.
2. Korzystajc z panelu Effects (Efekty) lub Control (Sterowanie), wybieramy cz
obiektu, do ktrej efekt ma zosta zastosowany: Stroke (Obrys), Fill (Wypenienie), Text (Tekst) lub Object (Obiekt) (zaznaczenie tej opcji powoduje zmodyfikowanie wszystkich elementw obiektu).
3. Wybieramy nazw efektu z rozwijanego menu na panelu Effects (Efekty) lub
Control (Sterowanie) (jest ono zaznaczone literami fx) lub z podmenu o tej
samej nazwie w menu kontekstowym lub menu Object (Obiekt). Alternatywnie mona rwnie dwukrotnie klikn nazw Stroke (Obrys), Fill (Wypenienie),
Text (Tekst) lub Object (Obiekt) na panelu Effects (Efekty).
Rozdzia 5. Rysowanie
459
Rysunek 5.66.
Efekty
przezroczystoci
;B[OBD[BNZFMFNFOU
EPLUSFHP
NB[PTUB[BTUPTPXBOZFGFLU
8ZCJFSBNZFGFLUQS[F[SPD[ZTUPDJ
.PEZLPXBOZ
FMFNFNFOUNPFNZ
SXOJFXZCSBUVUBK
,MJLBKDQPMF[B[OBD[FOJB
XD[BNZEBOZFGFLU
"CZPCFKS[F[XJ[BOF
[OJNPQDKF
OBMFZ
LMJLOKFHPOB[X
*LPOBtGYu
P[OBD[BKFEFO
MVCXJDFKFGFLUX
QS[F[SPD[ZTUPDJ
460
Cienie
Najpopularniejszym efektem przezroczystoci w programie InDesign jest dodawanie cieni. Jest on tak czsto wykorzystywany, e projektanci programu postanowili umieci przycisk Drop shadow (Dodaj cie) na panelu Control (Sterowanie). Po
zaznaczeniu obiektu i klikniciu wspomnianego przycisku dodany zostanie cie
o domylnych parametrach.
W celu wasnorcznego skonfigurowania pooenia, koloru, przezroczystoci,
szumu oraz rozmiaru cienia naley posuy si panelem Effects (Efekty) (patrz
rysunek 5.67). Wikszo umieszczonych na nim elementw sterujcych nie wymaga objaniania, warto jednak pamita o kilku szczegach.
Kolor cienia mona wybra, klikajc ma prbk koloru umieszczon na prawo od menu Mode (Tryb). W polu Opacity (Krycie) definiujemy warto krycia
dla najciemniejszej czci cienia.
Najprawdopodobniej nie chcecie, aby Wasz cie mia ostre krawdzie, ich rozmycie nadaje mu bowiem bardziej naturalny wygld. Efekt ten mona osign dziki polu Size (Rozmiar) (patrz rysunek 5.68).
Rozdzia 5. Rysowanie
461
Rysunek 5.67.
Dodawanie cienia
;B[OBD[BNZPCJFLU
6TUBXJFOJBXZEBKOPDJ
XZXJFUMBOJBNBK[OBD[OZ
XQZXOBXZXJFUMBOJFDJFOJ
XQSPHSBNJF
BMFOJFOBJDI
ESVLPXBOJF UVUBKXHS
XDIPE[VTUBXJFOJB
TQBT[D[BOJBQS[F[SPD[ZTUPDJ
8ZCJFSBNZQPMFDFOJF%SPQ4IBEPX %PEBK
DJF
[QPENFOV&FDUT &GFLUZ
XNFOV
LPOUFLTUPXZNMVCNFOV0CKFDU 0CJFLU
0LSFMBNZQS[F[SPD[ZTUPDJFOJB
XQJTVKDPEQPXJFEOJXBSUPXUZNQPMV
8ZXJFUMBOJFUZQPXF
0LSFMBNZ
D[Z
DJFNB[PTUB
EPEBOZEP
DBFHPPCJFLUV
KFHPPCSZTV
XZQFOJFOJB
D[ZUFLTUV
8ZXJFUMBOJFXXZTPLJFKKBLPDJ
1POBDJOJDJV
QS[ZDJTLV
0,DJF
[PTUBKFEPEBOZ
EPPCJFLUV
Rysunek 5.68.
Rozmiar
i zasig cienia
;BQPNPDQPMB4J[F 3P[NJBS
NPFNZLPOUSPMPXBSP[NZDJFDJFOJB
8QJTBOJFXBSUPDJ[FSPQPXPEVKF
VUXPS[FOJFDJFOJBPPTUSZDILSBXE[JBDI
XZLPOBOFHPUFDIOJLSBTUSPX
1PXJLT[BOJF
BUSZCVUV4QSFBE
;BTJH
QPXPEVKF
[BHT[D[BOJF
DJFOJB
;XJLT[BOJFPNBXJBOFHPQBSBNFUSV
QPXPEVKFTUPQOJPXF[BOJLBOJFDJFOJB
8UZNQS[ZLBE[JFXDIBSBLUFS[F
PCJFLUVS[VDBKDFHPDJFXZLPS[ZTUBMJNZ
UFLTUPSP[NJBS[FD[DJPOLJSXOZNQLU
462
Rysunek 5.69.
Szum cienia
Jeli dany obiekt jest czciowo przezroczysty, umieszczony pod nim cie
bdzie widoczny. Jeli taki efekt jest niezgodny z naszymi oczekiwaniami,
wczamy opcj Object Knocks Out Shadow (Obiekt odcina cie), usuwajc obszar
cienia znajdujcy si pod obiektem.
Jeli obiektowi nadano jeszcze inne efekty (na przykad wtapianie kierunkowe, rozmywajce jego krawdzie), moemy zdecydowa, czy cie zostanie
nadany samemu obiektowi (z pominiciem pozostaych efektw), czy te
obiektowi oraz innym efektom. Aby wybra drugie z wymienionych rozwiza, wystarczy zaznaczy opcj Shadow Honors Other Effects (Cie honoruje
inne efekty).
Cie wewntrzny
Cie wewntrzny jest tworzony na takiej samej zasadzie jak zwyky, tyle e wewntrz, a nie na zewntrz obiektu. W rezultacie obiekt sprawia wraenie umieszczonego niej ni pozostae elementy na stronie. W przypisanym omawianemu
efektowi oknie dialogowym znale mona pole o nazwie Choke (Tumienie). Spenia ono tak sam funkcj jak pole Spread (Zasig) kontroluje pooenie najciemniejszego obszaru cienia (patrz rysunek 5.70).
Rysunek 5.70.
Cie wewntrzny
1BQSJLB
0SZHJOBMOBSBNLBUFLTUPXB
5FLTUQPEPEBOJVDJFOJBXFXOUS[OFHP
Rozdzia 5. Rysowanie
463
1BQSJLB
#MBTL[FXOUS[OZ USZCNJFT[BOJB
4DSFFO<.OPFOJFPEXSPUOPDJ>
OBEBOZGSBHNFOUPXJUFLTUV
#MBTLXFXOUS[OZ USZCNJFT[BOJB
.VMUJQMZ<.OPFOJF>
OBEBOZ
GSBHNFOUPXJUFLTUVJXZQFOJFOJV
Faza i paskorzeba
Najlepszym rozwizaniem w zakresie sztucznej trjwymiarowoci jest efekt Bevel
and Emboss (Faza i paskorzeba). InDesign daje nam do dyspozycji cztery rodzaje efektw tego typu: Inner Bevel (Faza wewntrzna), Outer Bevel (Faza zewntrzna),
Emboss (Paskorzeba) oraz Pillow Emboss (obienie). Ostatnie trzy modyfikuj otoczenie obiektu i w zasadzie wygldaj niezbyt atrakcyjnie, chyba e umiecimy
obiekt nad innym obiektem lub obrazem. Jedynie efekt Inner Bevel (Faza wewntrzna) powala uatrakcyjni publikacj bez dodatkowej pracy (patrz rysunek 5.72 oraz
rysunek 9 na kolorowej wkadce).
Satyna
Efekt Satin (Satyna) teoretycznie ma tworzy wraenie owinicia obiektu w satyn. Ta sama funkcja w programie Photoshop pozwala uzyska bardzo interesujce rezultaty, ale jej wersja w aplikacji InDesign nie sprawdza si ju
tak dobrze, w zwizku z czym z reguy j ignorujemy. Ciekawy efekt mona
z jej uyciem uzyska jedynie w przypadku kolorowego tekstu. Powd: efekt
wymaga obiektw o zoonych ksztatach w celu uzyskania tak samo zoonej
tekstury.
464
Rysunek 5.72.
Faza i paskorzeba
1BQSJLB 1BQSJLB
0VUFS#FWFM 'B[B[FXOUS[OB
QBSBNFUS%JSFDUJPO ,JFSVOFL
[EFOJPXBOZKBLP6Q 8HS
0VUFS#FWFM 'B[B[FXOUS[OB
QBSBNFUS%JSFDUJPO ,JFSVOFL
[EFOJPXBOZKBLP%PXO 8E
*OOFS#FWFM 'B[BXFXOUS[OB
QBSBNFUS%JSFDUJPO ,JFSVOFL
[EFOJPXBOZKBLP6Q 8HS
*OOFS#FWFM 'B[BXFXOUS[OB
QBSBNFUS%JSFDUJPO ,JFSVOFL
[EFOJPXBOZKBLP%PXO 8E
8UZNQS[ZQBELV
FGFLUOBEBOP
[BSXOPUFLTUPXJ
KBLJXZQFOJFOJV
1BQSJLB 1BQSJLB
&NCPTT 1BTLPS[FCB
QBSBNFUS
%JSFDUJPO ,JFSVOFL
[EFOJPXBOZ
KBLP6Q 8HS
&NCPTT 1BTLPS[FCB
QBSBNFUS
%JSFDUJPO ,JFSVOFL
[EFOJPXBOZ
KBLP%PXO 8E
1JMMPX&NCPTT PCJFOJF
QBSBNFUS
%JSFDUJPO ,JFSVOFL
[EFOJPXBOZ
KBLP6Q 8HS
1JMMPX&NCPTT PCJFOJF
QBSBNFUS
%JSFDUJPO ,JFSVOFL
[EFOJPXBOZ
KBLP%PXO 8E
Wtapianie
Najczciej stosowana definicja wtapiania brzmi mniej wicej tak: Wtapianie zmniejsza ostro krawdzi obiektw. To nie do koca prawda. Wtapianie umoliwia wmieszanie obiektu w przezroczysto. Jest ono szczeglnie przydatne w przypadku normalnych prbek gradientw, ktrym nie mona nadawa efektw przezroczystoci.
W programie InDesign mamy do dyspozycji trzy rodzaje wtapiania: podstawowe, kierunkowe i gradientowe.
Wtapianie podstawowe
Efekt Basic Feather (Wtapianie podstawowe) nie rni si niczym od wtapiania znanego z poprzednich wersji programu. Powoduje ono takie samo wtapianie (przejcie do przezroczystoci) na wszystkich krawdziach obiektu. W oknie dialogowym tego efektu znajduj si cztery opcje:
Rozdzia 5. Rysowanie
465
Feather Width (Szeroko wtapiania) ten parametr okrela odlego od krawdzi obiektu, na jak wtapianie bdzie przeprowadzane (patrz rysunek 5.73).
Rysunek 5.73.
8UZNQS[ZLBE[JF[B[OBD[ZMJNZ
[BJNQPSUPXBOZPCSB[
BMFPNBXJBOZ
FGFLUNPOBOBEBEPXPMOFNVPCJFLUPXJ
Wtapianie
podstawowe
;B[OBD[BNZ
FMFNFOUTUSPOZ
;NFOV&FDUT &GFLUZ
EPTUQOFHPXNFOV0CKFDU
0CJFLU
JOBQBOFMV&FDUT &GFLUZ
XZCJFSBNZ
PQDK#BTJD'FBUIFS 8UBQJBOJFQPETUBXPXF
8QJTVKFNZXBSUP
XQPMV'FBUIFS8JEUI
4[FSPLPXUBQJBOJB
1PETUBXPXFXUBQJBOJFQPXPEVKF
SP[NZDJFXT[ZTULJDILSBXE[J[BXBSUPDJ
MVCXZQFOJFOJB
XTLB[BOFHPPCJFLUV
Korzystajc z rozwijanego menu Corners (Naroniki), moemy kontrolowa wygld efektu wtapiania w obszarze ostrych ktw na krawdziach obiektu (patrz
rysunek 5.74). Po zaznaczeniu opcji Sharp (Ostre) efekt wtapiania zastosowany
zostanie rwnomiernie wzdu caej linii zewntrznej zaznaczonej cieki. Opcja Rounded (Zaokrglone) powoduje zaokrglenie krawdzi wtapiania w rogach
obiektu. Zaznaczenie opcji Diffussed (Rozproszone) generuje stopniowe przejcie
od krycia do przezroczystoci, oparte na geometrycznym rodku obiektu zamiast na ksztacie cieki (jak w przypadku poprzednich dwch opcji). Przypomina to efekt wtapiania wykorzystywany w programie Illustrator.
466
Rysunek 5.74.
Opcje wtapiania
naronikw
0QDKB3PVOEFE ;BPLSHMPOF
OJF[CZUQBTVKFEPQS[FETUBXJPOFK
OBQS[ZLBE[JFHXJB[EZ
XJFUOJFOBUPNJBTUTQSBXE[B
TJQS[ZUXPS[FOJV[BPLSHMPOZDI
QS[ZDJTLX
8ZCSBOJFPQDKJ%JVTFE
3P[QSPT[POF
QPXPEVKF
TUPQOJPXFQS[FKDJFLSBXE[J
PCJFLUVPELSZDJBEP
QS[F[SPD[ZTUPDJ
Zwikszenie wartoci szumu (do 4 lub 5%) dodaje efektowi wtapiania realizmu, zwaszcza jeli jest on tworzony na fotograficznym tle (nie naley jednak
przesadza z wartoci tego atrybutu).
Wtapianie kierunkowe
Korzystajc z efektu Directional Feather (Wtapianie kierunkowe), moemy opracowa
wtapianie widoczne tylko po jednej stronie obiektu (jako przykad mona poda
zdjcie wyaniajce si z przezroczystego obszaru przy jego dolnej krawdzi).
Wspomniany efekt pozwala przypisa dowolne wartoci wtapiania do wybranych
krawdzi zaznaczonego elementu. W zwizanym z nim panelu mona znale elementy sterujce charakterystyczne dla wtapiania podstawowego (takie jak pola
Noise [Szum] i Choke [Tumienie]), jak rwnie opcje dostpne tylko dla aktualnie
omawianego efektu:
Rozdzia 5. Rysowanie
467
Rysunek 5.75.
Wtapianie
kierunkowe
&GFLU%JSFDUJPOBM
'FBUIFS 8UBQJBOJF
LJFSVOLPXF
UP
[OBLPNJUFOBS[E[JF
EPXUBQJBOJB
PCJFLUXMVCPCSB[X
XQS[F[SPD[ZTUZPCT[BS
1SBXZNLSBXE[JPN
UZDIUS[FDIPCJFLUX
OBEBOPXUBQJBOJF
LJFSVOLPXFPXBSUPDJ
QVOLUX
'JSTU&EHF0OMZ
5ZMLPQJFSXT[BLSBXE
-FBEJOH&EHFT
,SBXE[JFQSPXBE[DF
"MM&EHFT
8T[ZTULJFLSBXE[JF
Angle (Kt) za pomoc tego menu okrelamy pooenie obiektu w przestrzeni, wskazujc, gdzie znajduje si jego gra, prawa strona itd. Wpisanie wartoci 45 spowoduje, e warto wtapiania zdefiniowana w polu Top
(Gra) bdzie si odnosi do lewego grnego rogu obiektu. Obrt o 180 stopni
odwraca obiekt do gry nogami itd.
468
Wtapianie gradientowe
Efekt Gradient Feather (Wtapianie gradientowe) mona porwna do wykorzystania
gradientu liniowego lub promienistego w charakterze maski przezroczystoci
nadajc go obiektowi, moemy okreli przezroczysto w punkcie pocztkowym,
kocowym oraz jej warto w dowolnie wyznaczonych stopach. Aby zdefiniowa
krycie w wybranym punkcie gradientu, wystarczy klikn odpowiedni stop i wpisa warto w polu Opacity (Krycie) (patrz rysunek 5.76).
Rysunek 5.76.
Wtapianie
gradientowe
"CZOBEBPNBXJBOZ
FGFLUPCSB[PXJ
VNJFT[D[POFNV
XFXOUS[SBNLJ
BMFOJFTBNFKSBNDF
MVCPCSZTPXJ
OBMFZ
[B[OBD[ZHP
OBS[E[JFN%JSFDU
4FMFDUJPO
;B[OBD[BOJF
CF[QPSFEOJF
8DFMVEPEBOJBOPXFHP
TUPQVOBMFZLMJLO
QPOJFKQBTLBHSBEJFOUV
Klikajc pod paskiem gradientu, moemy dodawa nowe stopy. Pozycj punktu rodkowego wyznaczamy, przecigajc ikon w ksztacie rombu wzdu grnej
krawdzi paska. Typ gradientu wybieramy w menu Type (Typ). Do wyboru mamy
opcje Linear (Liniowy) oraz Radial (Promienisty). Po wybraniu pierwszej z nich moemy dodatkowo zmieni warto w polu Angle (Kt).
Niestety programici Adobe zapomnieli doda pole Noise (Szum) w tym panelu, przez co uzyskane mieszanie zawsze jest bardzo czyste.
Rozmywanie tekstu
Jeli sprbujecie zastosowa efekt wtapiania do fragmentu tekstu lub innego obiektu w celu rozmycia go lub nadania mu wygldu kojarzcego si z duchami, spotka
Was srogie rozczarowanie. Aby uzyska wspomniany rezultat, moecie posuy
si sztuczk, ktrej nauczy nas nasz przyjaciel, Matt Philips: wypenijcie obiekt
(lub tekst) kolorem Paper (Papier), wybierzcie tryb mieszania Multiply (Mnoenie)
(co spowoduje zniknicie wspomnianego koloru) i zastosujcie efekt Drop Shadow
(Cie). Wczeniej naley rwnie wyczy opcj Object Knocks Out Shadow (Obiekt
odcina cie) (patrz rysunek 5.77).
Rozdzia 5. Rysowanie
Rysunek 5.77.
469
0SZHJOBMOBSBNLBUFLTUPXB
VNJFT[D[POBOBT[BSZNUMF
Rozmywanie
obiektw
/BEBKFNZUFLTUPXJLPMPS1BQFS
1BQJFS
XZCJFSBNZUSZC
NJFT[BOJB.VMUJQMZ .OPFOJF
[B[OBD[BNZPQDK0CKFDU,OPDLT
0VU4IBEPX 0CJFLUPEDJOBDJF
JTUPTVKFNZFGFLU%SPQ4IBEPX $JF
Jedyny problem z t technik wystpuje w momencie, gdy obiekt umieszczony zostanie na tle o kolorze papieru zamiast nad innym obiektem (w takiej
sytuacji efekt moe wyglda nieco dziwnie na ekranie). Jeli jednak wczymy
opcj Overprint Preview (Podgld nadruku) w menu View (Widok), wyeksportujemy
dokument do pliku PDF lub wydrukujemy go, rezultat powinien by satysfakcjonujcy.
Kopiowanie efektw
No dobrze, spdzilicie 20 minut, dopieszczajc wybrany efekt, a teraz chcecie go nada jeszcze jednemu obiektowi. Oczywicie mona si w tym celu
posuy narzdziem Eyedropper (Kroplomierz), ale jest jeszcze lepszy sposb:
zaznaczamy obiekt zawierajcy wybrany efekt i przecigamy ikon z napisem
fx widoczn na panelu Effects (Efekty) na obiekt, ktremu efekt ten ma zosta
nadany.
Wspomnian ikon mona rwnie przecign z jednego elementu na panelu
Effects (Efekty) na inny. Jeli zatem dodamy cie do caego obiektu i zdecydujemy, e lepiej bdzie ograniczy ten efekt wycznie do tekstu, moemy po prostu
przecign ikon z napisem fx midzy odpowiednimi panelami.
Oczywicie efekty wykorzystywane czsto w caym dokumencie najlepiej
zdefiniowa w ramach stylw obiektowych, korzystajc z panelu Object Styles (Style obiektu) (patrz rozdzia 6., czenie tekstu z grafik).
470
Podsumowujc
We wczeniejszej czci rozdziau wspomnielimy, e na pocztku rysowanie
krzywych Bziera byo dla nas do skomplikowane. Kiedy jednak nabralimy
dowiadczenia w wykorzystywaniu dostpnych w programie InDesign narzdzi,
szybko dostosowalimy si do nowych warunkw. Zupenie jakby byy one czci naszego systemu nerwowego, zagrzeban gboko w naszych genach.
Potem, po lekturze zwizanego z tematem artykuu w brukowcu zakupionym
w supermarkecie i wypiciu zbyt duej iloci kawy, zdalimy sobie spraw, e stosowane przez nas metody rysowania byy jedynie kosmicznym spiskiem, ktry li
kosmiczni bogowie zawizali przeciwko nam jeszcze w czasach antycznych. Jego
celu jak dotd nie udao nam si odkry.