You are on page 1of 9

De Goddelijke Schat

Ik was een verborgen schat en wilde gekend worden


Kees Voorhoeve

In de soefi traditie, de mystieke stroming in de islam, wordt de Hadith uitspraak over de verborgen schat aangehaald om de essentie van God en de schepping weer te geven: Ik was een verborgen schat en wilde gekend worden, daarom schiep ik de wereld. 1 Wat is de betekenis van deze prachtige mysterieuze uitspraak die toegeschreven wordt aan God, de Schepper en Bron van het Leven? De verborgen schat is de eenheid van God, vol van liefde en waarheid. De soefis spreken over al-tawhid, de goddelijke eenheid. De eenheid wordt vooral bevestigd in de verklaring of shahadah: Er is geen God dan God, La Ilaha ill-Allah. Deze fundamentele uitspraak, als een uitdrukking van diep vertrouwen, geeft aan dat er niets buiten God aanwezig is, er bestaat geen positie tegenover God, alles wat bestaat bevindt zich in de sfeer van de goddelijke eenheid. Deze goddelijke realiteit vormt de basis van alles. Eenheid betekent een absolute verbinding van alles wat bestaat. God wordt in de islam onder andere de Ene genoemd of Ahad, de Ondeelbare Ene en Eeuwige. De eenheid of verbondenheid is goddelijke liefde of verlangen, de verenigende kracht van God die werkelijk voldoening schenkt en heel maakt. Deze verbindende kracht is tegelijkertijd vol van betekenis. Liefde en eenheid betekenen waarheid. De goddelijke schat kan door de mens gekend worden, dan is er sprake van kennis door eenwording, ook wel gnosis genoemd of ma'rifah in het Arabisch. De eenheid van God is in essentie liefde n waarheid. Zij zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en kunnen zich aan de mens openbaren. De mens kan door hen geraakt worden en dan ontvangen we inzicht, verbondenheid, vertrouwen en zingeving. 2

Verborgen Verlangen Voordat deze schat zich openbaart is hij verborgen. De verborgenheid verwijst naar een niveau van vr de schepping. In de Oerbron is er nog geen sprake van openbaring en manifestatie. Er is alleen maar liefde, een overvloed van verlangen, zonder iets anders, een verlangen op zichzelf. Dit verlangen is aanwezig, maar zonder onderscheid. Het is een oneindige liefde, een oneindige schat. We kunnen het zien als een oneindige cirkel zonder omtrek en middelpunt. Zo blijft het verlangen verborgen als een onkenbare wil, ongrijpbaar. Tegelijkertijd heeft het verlangen de drang om te scheppen, om zich uit te drukken, de wil om het licht uit te stralen. Maar de verborgen schat is nog niet gekend, nog niet gevonden. De Oerbron wil zich keren naar de schepping, maar er is nog geen onderscheid, er is nog niets ontstaan, er is alleen maar verlangen. Het is eigenlijk onmogelijk iets zinnig te zeggen over deze verborgen Godheid. Ik kijk altijd vanuit het menselijke perspectief en dan is er een schepping aanwezig, dan leef ik midden in de sfeer van God, kosmos en mens.

Meditatie & Mystiek --- http://meditatiemystiek.web-log.nl

Dus om iets voor te stellen van een niveau vr de schepping is ondenkbaar. Toch hebben soefi mystici vanuit een diepe ervaring van stilte en contemplatie iets aangevoeld van de verborgen schat. Als ik de teksten van de grote islamitische filosoof en mysticus Ibn Arabi doorlees dan spreekt hij over de Adem van de Alles Omvattende en tegelijk Alles Overstijgende Barmhartige die in zijn verborgenheid een en al liefde en waarheid is. 3 In deze verborgen diepte, voorbij boven en beneden, kan eigenlijk niets bestaan. Er is niet iets ten opzichte van iets anders. Er is alleen een overvloed aan verlangen aanwezig. Blijkbaar is dit verlangen niet statisch in zichzelf besloten, maar vol van dynamiek en verlangt het om te geven. Alleen er is vr de schepping nog niets om naar te verlangen. Het is een onbegrijpelijk verlangen. Het Oerwezen sluimert als in een droom of in een wolk, steeds emanerend en stralend, maar in zichzelf besloten. Er is nog geen schepping. In de Hadith wordt aan God gevraagd waar Hij is vr de schepping. God antwoord dat Hij zich in een Wolk bevindt, waar geen ruimte aanwezig is, geen boven en beneden, zonder richting. Diep in het verlangen, ook al is er geen onderscheid, wil het verlangen beantwoord worden. In het verlangen is het object waar naar het verlangt aanwezig. Dat lijkt onbegrijpelijk, want hoe kan er in deze ongedifferentieerdheid een object aanwezig zijn? De volheid van verlangen heeft alles wat bestaat in zich maar is nog niet onderscheiden, er is een absolute eenheid. Het object van het verlangen is nog sluimerend in de Bron aanwezig. Het object is de ander die het verlangen wil beantwoorden zodat het verlangen gekend kan worden. Verlangen is liefde. Het is het plezier van het geven van de Heilige. De Heilige verlangt om het Goede, Ware en Schone te geven. Liefde is in relatie zijn. Zonder deze relatie is het Goddelijke niet werkelijk. Maar vr de schepping is het verborgen verlangen zonder relatie. Dat is eigenlijk geen echt verlangen, het echte verlangen wil beantwoord worden. Diep van binnen weet het verlangen, ook al is het een overvloed, dat het toch iets te kort komt en niet volledig is, het blijft zonder beantwoording. Verborgen verlangen verlangt eigenlijk zonder bevrediging en dat is vanuit het menselijke perspectief gezien een vreselijke ervaring. Zou dat ook voor de Oerbron gelden? Is het hoogste verlangen nu gebaseerd op een overvloed of een tekort? Het is een paradox. De Oerbron is vol verlangen op zichzelf en heeft niets nodig, tegelijkertijd is er een verlangen dat gekend wil worden, een verlangen dat in relatie wil zijn, dat wil geven. Wellicht zouden we in deze context niet kunnen spreken over een verlangen op basis van een tekort want de Oerbron is perfect. Er is sprake van een onbevangen gelatenheid. God is tevreden in zichzelf. Maar tegelijkertijd is er een verlangen aanwezig om de perfectie kenbaar te maken. God verlangt om zichzelf te kennen en is op zoek naar betekenis. Maar er wordt nog niets gekend. Er is Goddelijke Kennis, het Hoogste Weten, maar het is nog in zichzelf gekeerd. Weten en kennis impliceren een relatie net als het verlangen om te geven. Zodoende blijkt dat in het verborgen verlangen, de schepping besloten ligt, want dan kan de bron, bron zijn, dan kan kennis, kennis zijn van God en de schepselen. Ook al is het verlangen dat zich niet kan uitdrukken, geen tekort, als het niet in relatie kan zijn om te geven, wordt dat aangevoeld als een vorm van eenzaamheid. Het verlangen heeft diep van binnen een afgrond omdat het verlangen niet beantwoord wordt. Een absoluut niets. Dat is vreeswekkend. Het is een heftige afgrond en een angstige duisternis omdat God vr de schepping niet in staat is zijn liefde te geven. Het blijft onbegrijpelijk om iets van deze duizelingwekkende paradox aan te voelen. God heeft niets nodig en tegelijkertijd is God vanwege dit niets eenzaam. Om deze eenzaamheid te overwinnen is Liefde het antwoord en daarom verlangt God om gekend te worden.

Meditatie & Mystiek --- http://meditatiemystiek.web-log.nl

Henry Corbin schrijft in zijn boek Creative imaginatie in the Sufism of Ibn Arabi over deze eenzaamheid. 4 Hij geeft aan dat we kunnen aanvoelen hoe het goddelijke wezen die helemaal alleen in zijn ongeconditioneerde essentie aanwezig is, door de eenzaamheid van de oorspronkelijke stilte verlangt zich te openbaren. Er is sprake van een verdriet van de Heilige Namen die in potentie in de Oerbron aanwezig zijn en nog niet in staat zijn de Goddelijke Schat te kennen. 5 De liefde staat op uitbarsten om te geven maar blijft toch in zichzelf besloten en dat is een ondragelijke ervaring. Vanaf het begin in de eeuwigheid is er een antwoord op de eenzaamheid van de afgrond aanwezig. God verlangt naar de ander zodat het verlangen beantwoordt wordt. Daarom is er een mysterieuze impuls die het verlangen wakker maakt en onderscheid creert. Iets anders dan het verlangen wordt zichtbaar. Er ontstaat een onderscheid tussen kracht en substantie. Het zuivere zijn van het verlangen kristalliseert. De schepping openbaart zich. De mysterieuze impuls is de sluier, het oerprincipe van de relatie. De sluier creert onderscheid tussen de verbogen Bron en de grondslag van het leven. Vr de schepping is alles aanwezig maar nog in potentie. Door de sluier, in het Arabisch Hijab genoemd, vindt de openbaring plaats. Het is een theofanie van een prachtige schepping van de kosmos en de mens. De sluier maakt de werkelijkheid van genade zichtbaar, het gelaat van God verschijnt en tegelijkertijd biedt de sluier bescherming voor de overvloed aan verlangen van God. De overvloed van Gods liefde is zo overweldigend dat de sluier verhindert dat we door de Kracht van Allah omver geblazen zouden worden. In de wonderbaarlijke schepping staat de mens in het midden en kunnen we in vrijheid kiezen om, door de sluier heen, de liefde van God te ontvangen en te beantwoorden.

Het Wonder van de Schepping Het oerverlangen van de Heilige drukt zich uit in mijn wezen. Wij verlangen naar de liefde van God om een heel mens te worden en in contact te zijn met het Ware, Goede en Schone. Als ons hart zich opent, ervaren we het wonder van de schepping. Het is een wonder om een mens lief te hebben en het is een wonder dat een ander ons kan lief hebben, het is een wonder dat we daar bewust van kunnen zijn, dat we er over na kunnen denken. Het is een wonder dat we kunnen lopen, kunnen zien, kunnen horen. Het is een wonder als ik op het strand loop, mijn honden vrolijk zie stoeien in het zand, de wind in mijn gezicht voel en opeens geraakt wordt door de schoonheid van de horizon. Werkelijk wonderbaarlijk ! En ook al zie ik het vaak niet, en ben ik weer gepreoccupeerd met gedachten, gevoelens en wilsimpulsen, meer en meer besef ik dat ik participeer aan deze liefde, aan dit wonder. Ik zwem er in. Kabir Hemmiski schrijft in zijn boek Het Wetende Hart hier over het volgende: Voor veel mensen met een spirituele visie leven we in een oneindig hart. Dit hele universum is een manifestatie van kosmische liefde. Dit hele universum is geschapen uit een vonk van liefde. We leven in een oceaan van liefde maar omdat die ons zo nabij is moeten we soms een schok krijgen, pijn mee maken of verlies lijden om ons de nabijheid en het belang van de liefde bewust te worden. Een visje kreeg eens te horen dat het niet zonder water kon leven en de schrik sloeg hem om het hart. Het zwom naar zijn moeder en vertelde haar, trillend van ellende, over de behoefte aan water. De moeder zei: water, mijn lieveling, is waar we in zwemmen. Ik ken mensen die precies door de ervaring heen zijn gegaan door hun contact met de weg van liefde. Iemand drukte dat tegenover mij zo uit: ik dacht altijd dat mededogen iets in mijzelf en andere mensen was, maar ik was er niet van overtuigd dat dit mededogen buiten onszelf bestond. Het werk dat we samen doen heeft me duidelijk gemaakt dat mededogen buiten onszelf bestaat en dat we het daarom ook van binnen vinden, we leven erin ! 6

Meditatie & Mystiek --- http://meditatiemystiek.web-log.nl

Als we geraakt worden door het wonder, ontvangen we geloof. In het Arabisch wordt dat al-Iman genoemd. Het is een diep vertrouwen dat God bestaat en de waarheid is. Het is geen mentaal concept of rationeel idee, maar een diepe ervaring van een gevoeld weten. Hier komt naast het verlangen ook het kennen naar voren. God is een verborgen schat die gekend wil worden. Hoe zijn verlangen en kennen met elkaar te verbinden? Kabir Helmiski geeft aan dat in het wetende hart, verlangen en kennis samen komen. Het wetende hart is geen vage of toevallig maar juist heel precieze term. 7 Sommige harten zijn ziek en ongevoelig, andere zijn nederig voor het Ongeziene. Het hart is een intelligentie, het enige vermogen van de mens dat groot genoeg is om de oneindige kwaliteiten van het universum te omvatten. Het hart is het punt waar de individuele mens zich het dichtst bij de goddelijke werkelijkheid bevindt, het hart is de troon van de Algenadigde Geest. Het mystieke hart is de woonplaats van de zielskracht in contact met God en als het hart zuiver is dan wordt het direct door God geleid. Het hart is tegelijkertijd ons centrum van onze motivatie en onze gevoelens. Het bezit een diepgang van voelen en een intense wilskracht, die in de persoonlijkheid ontbreken. In het hart komen verlangen en weten samen, het is een kennis door eenwording, en zo leert God vanuit verlangen zichzelf kennen via de schepping en de mens.

Afgekeerd zijn In de Koran komen vele verzen naar voren waarin de essentie van het hart wordt benadrukt maar ook hoe het hart blind kan worden door de val van de mens vanwege de verabsolutering van eigenheid en hoogmoed. 8 Hij wiens hart God voor de Islam heeft verruimd, is in het licht van zijn Heer. Wee dan degenen, van wie de harten verhard zijn tegen de gedenking van God! Waarlijk, zij verkeren klaarblijkelijk in dwaling. Koran 39:22 En Wij leggen een bedekking over hun hart en doofheid in hun oren zodat zij het niet kunnen begrijpen. En wanneer je in de Koran uw Heer - de Enige - noemt, wenden zij u in afkeer de rug toe. Koran 17:46 Willen zij dan niet over de Koran nadenken, of zijn er sloten op hun hart? Koran 47:24 Er zijn sommigen, die naar u luisteren, maar Wij hebben sluiers om hun hart gelegd en hun oren verstopt, zodat zij niet begrijpen. En al zagen zij elk teken, zouden zij er toch niet in geloven; wanneer zij tot u komen, redetwisten zij met u, en de ongelovigen zeggen: "Dit zijn niets dan fabelen der ouden." Koran 6:25 Het onderscheid in de schepping tussen de Oerbron en de mens, heeft dus ook een keerzijde. We kunnen ons afkeren van de liefde. Ook al is het goddelijke plan gericht om de verborgen schat van liefde en waarheid te vinden, we doen dat in vrijheid, we kunnen kiezen en dan blijkt dat we helaas de neiging hebben om in plaats van de zoektocht naar de schat te ondernemen, we te veel naar onszelf kijken. Het is een gevaar van blindheid om jezelf als bron te zien van geluk. In de soefi traditie wordt deze zonde shirk genoemd. Shirk betekent dat we het wonder van de schepping niet toeschrijven aan God maar aan onszelf, we raken gevangen door de illusie dat we zelf de bron zijn van ons leven en daarbinnen onze eigen waarheid creren. Zo kan de sluier die in wezen transparant is voor de liefde en wijsheid van Allah, verhard worden. De schat raakt dan opnieuw verborgen, ondergesneeuwd en vergeten.

Meditatie & Mystiek --- http://meditatiemystiek.web-log.nl

Deze blindheid kan door God worden opgelost want Allah weet wat er in ons hart speelt. Het zacht maken gebeurt door het hart leeg te maken van onzuiverheden zodat we de theofanie kunnen ontvangen. Zodra we ons richten op de hulp van God ontvangen we de kalmte en vrede om te ontdekken wat het wonder inhoudt. De Heilige kan zich dan tonen in een naakte ervaring zonder dat we gedentificeerd raken. Zo kunnen we God in zijn liefde en kennis werkelijk ontmoeten. Hij is het, Die rust in het hart der gelovigen deed neerdalen, opdat zij geloof aan hun geloof mogen toevoegen - en aan God behoren de scharen der hemelen en der aarde en God is Alwetend, Wijs. Koran 48.4

Geopend Hart Ondanks het risico van de afkering en de blindheid, zijn we, in essentie, geschapen naar beeld en gelijkenis van het Oerwezen en hebben wij een diep verlangen in ons om op zoek te gaan naar de Bron waar we uit voort komen en waar we aan participeren. Het is een verlangen om troost en genezing te ontvangen en compassie en vreugde wil delen. Hoe kunnen we het verlangen wakker maken en onze egocentrische neiging omkeren? Achter de objecten kijken en de naakte werkelijkheid ervaren vanuit schoonheid en overvloed, vraagt echter om een geopend en nederig hart. Mijn gevallen toestand verhindert mij werkelijk te zien. De zonde is gericht op vergeten. Niet zien hoe het is, onwetend zijn, zelfingenomen en blijven hangen in een luie toestand waar eigen belang overheerst. Herinneren van God vraagt om een doorbraak van deze versteende situatie. Het hart wordt aangeraakt, wakker geschud, open gebroken. Een bliksem flits van de Heilige, als een bewust schok, kan ons stil leggen. Het hart is gewond geraakt. Aangepakt op een harde en tegelijkertijd liefdevolle wijze. Hardhandig sloeg de bliksem in, gevloerd, tot niets meer in staat, radicaal afhankelijk, geconfronteerd met lijden, vergankelijkheid en dood. Gelijktijdig worden we zachtaardig opgevangen, gedragen, ondersteund en liefdevol begeleid. Een nieuwe kans doet zich voor, we gaan een nieuwe richting in, een wonderbaarlijke innerlijke omkering. De wolk van vergeten werd weggeblazen. De steen voor het hart is verwijderd. Ons hart wordt werkelijk geopend. Voor het eerst ervaren we zonder te grijpen, kwetsbaar en ontvankelijk voorbij de uiterlijke mens. Wat is dit voor een ervaring? Het is een ervaring van voorbij de gefabriceerde wereld van concepten kijken. Dat is bijzonder want door al het studeren en lezen, dragen we veel concepten in ons en die hebben steeds de neiging de ervaring te overschaduwen. De ervaring zonder te grijpen is bewust, in het Nu, zuiver en direct. Alle zintuigen zijn geopend. We zijn lichamelijk aanwezig. Ik en de leefwereld zijn n. Nergens een scheiding. We herkennen de ervaring-zoals-het-is. Vibrerend, stromend, in een ritme van ontstaan en vergaan. Nergens een barrire, vrij zijn, transparant. Licht schijnend. Krachtig. Het is een ervaring van genade. Het is de ervaring van de Heilige, de Ene en Eeuwige. Helder zijn we in contact met deze spirituele ervaring en in stabiliteit geworteld op de aarde. Tegelijkertijd hebben we geen idee wat het eigenlijk is en hoe het uit te drukken. Het is een onuitsprekelijke ervaring. Ons verstand wil het grijpen maar het lukt niet. Er verschijnt helderheid als een niet-weten. En tegelijkertijd is het allemaal nog zo beperkt, het geeft een nietig gevoel in relatie tot de ondoorgrondelijke wonderbaarlijke Openbaring.

Meditatie & Mystiek --- http://meditatiemystiek.web-log.nl

Maar voor dat we het weten, hebben we deze ervaring weer toegeigend. Er zijn vele ikken die terug willen vallen, want die denken dat we vroeger gelukkig waren. Ook is er steeds de neiging aanwezig om de zaak op te lossen, om maar geen rot gevoel te hebben. Ikken zijn slim, sommigen ikken willen ons helpen maar zetten de boel toch vast. Ondertussen zien wij dit allemaal niet. Meestal hebben we het niet door. Er zijn vele blinde vlekken. Het is bijzonder te ontdekken hoe veel lagen er aanwezig zijn van identificaties. Hiervan leeg worden, werkelijk alle identificaties loslaten, is een moeizaam proces. Steeds komen er weer nieuwe blinde vlekken naar voren. In het proces van loslaten van identificaties proberen we op niets gericht te zijn, maar ondertussen blijven we heel subtiel gericht op de zoetheid van het leven en willen we van alles hebben. We proberen stap voor stap deze identificaties los te laten, maar vervolgens houden we toch nog steeds vast aan iets, zoals het verkrijgen en willen hebben van inspiratie. Het is heel moeilijk vanuit liefdevolle aandacht alleen te kijken zonder commentaar, zonder ikken, zonder iets te willen hebben. Steeds positioneert een subtiele ik zich in het centrum en denkt vervolgens dat alles ontledigd is.

Godherinnering Ik bedenk dat de Heilige mij richting geeft in mijn ontdekkingsreis, God neemt het initiatief om barrires te doorbreken en mij egocentrische wil om te vormen. Het is niet gemakkelijk daar steeds naar te luisteren en te gehoorzamen. Ik vergeet steeds mijn opdracht. Maar uiteindelijk is de levende herinnering aan God, of zoals de soefis spreken over Dikr, Godherinnering, niet mijn verdienste. Ik kies er voor open te zijn, werkelijk ruimte te zijn, als een spiegel en dan blijkt dat de Dikr of Godherinnering de activiteit is van de Heilige zelf, de Adem van de Genadevolle die met een liefdevolle warmte mij aanraakt en met een pijl van zacht licht mijn hart doorstraalt. Vaak wordt in de soefi traditie in de context van deze Godherinnering gesprokken over polijsten of reinigen van het hart. Neil Douglas-Klotz vertelt naar aanleiding van het hart het volgende : Er zijn verschillende manieren om ons hart te reinigen en te helen. Dit pad geeft het beeld van het reinigen van het hart met de adem om wat we nodig hebben te scheiden van wat we kunnen laten gaan. De soefis praten vaak over het hart als een spiegel. We polijsten de spiegel (of de Geliefde polijst ons hart voor ons) zodat we ons ware gezicht kunnen zien, het gezicht van eeuwigheid. Daardoor kan het hart ook de vele paradoxen, misverstanden en ontberingen aanvaarden en omarmen en vollediger genieten van de prachtige verscheidenheid die het leven te beiden heeft. Vaak moeten we de indrukken loslaten die we over ons zelf hebben of waarvan we denken dat ze ons vasthouden. Als we reageren op de projecties en op de projecten op de projecties, komen we in wat Inayat Khan het spiegelpaleis noemt. Misschien vraagt het leven je nu om langzamer te ademen en je adem te richten op je hart. Vertelt iets je dat je je ervaringen moet uitsorteren en in je hart moet wegen? Of misschien is het nu tijd om eindelijk de indrukken uit het verleden die je blijft vasthouden, los te laten. Gebruik je adem als fijn schuurpapier of als een poetsdoek om je hart duidelijker te laten weerspiegelen wat er nu werkelijk gebeurt. 9 Het vraagt een grote inzet om aandachtig te zijn voor de sterke zuigkracht van de uiterlijke wereld en de spiegel van het hart schoon te laten poetsen door de Heilige. Het is niet een vorm van zelfrealisatie. Het gaat er niet om dat ikken er beter van worden. Het is dienstbaar zijn aan God zodat God in ons kan werken. Helemaal omgekeerd, binnenste buiten, ego is niet meer in het centrum. Het hart is open en aangeraakt, een proces van sterven, werkelijk loslaten, angstig en wonderbaarlijk tegelijkertijd.

Meditatie & Mystiek --- http://meditatiemystiek.web-log.nl

Frithjof Schuon vertelt in zijn boek Prayer Fashions Man dat het doel van gebed en de Godherinnering niet gericht is op onze eigen voorkeuren, maar het gaat om de zuivering van hart. 10 Vastgeroeste knopen worden losgeweekt, vele spanningen worden opgelost zodat de ziel nederig kan buigen en in het aangezicht van de Absolute mee kan helpen het evenwicht te herstellen; zo openen we ons voor de genade die heel maakt. Schuon geeft aan dat er vele barrires overwonnen dienen te worden. Iets in de mens moet sterven namelijk de begeerte van de ziel die ons steeds gevangen houdt in de zintuiglijke wereld. Maar er is ook een liefdeskracht in de ziel die nog wel gehecht is aan het ego-centrum maar tegelijkertijd verlangt naar wijsheid. Dit deel zal bewust gemaakt dienen te worden, zodat het vrij kan worden. Vrijheid betekent niet loslaten van ego, loslaten van emotie of het leven zelf; bevrijding heeft te maken met het loslaten van gehechtheid aan ego, de gehechtheid aan emoties en het leven. Op deze wijze wordt de egocentrische houding doorbroken en kunnen we leren leven vanuit het mystieke hart en ontdekken we de zuivere kwaliteit van de geopenbaarde schat van God. Het proces van sterven of ontledigen wordt door de soefi traditie benoemd als fana, de uitblussing in God. Maar deze uitblussing betekent niet dat we als mens zullen verdwijnen en als een druppel in de oceaan oplossen. Het fundamentele principe van de goddelijke eenheid of al-tawhid, heeft te maken met een paradox. We worden in eenheid verenigd met God maar zijn onderscheiden als mens. Het is een ontmoeting van God en mens in verbondenheid. Fana heeft te maken met de uitblussing van de egocentrisch mens zodat de zielskracht wakker kan worden. Sterven voordat je sterft en dan echt leven. Want de ziel kan niet tot leven komen als ze niet eerst loslaat of sterft. Vaak wordt bij het principe van uitblussen of fana het begrip baqa gebruikt. Baqa betekent bestaan of aanwezig zijn. We worden als mens bevestigd en aanwezig gesteld in de eenheid van God, totaal verbonden en uniek onderscheiden. 11 De islamitische mysticus Al-Ghazali zegt hier over: Elk ding heeft twee gezichten, een gezicht van zichzelf en het gezicht van God. In relatie tot ons eigen gelaat, zijn we niets, in relatie tot het Gelaat van God, zijn we aanwezig. 12 Als we doorzetten kan na een lang proces van contemplatie en gebed de mens een brug worden tussen hemel en aarde. We komen tot overgave, zodat de Goddelijke essentie door ons heen kan stromen; we zijn een vat en een ruimte waarin God kan werken aan het herstel van het paradijs. We ontdekken dat we niks van onszelf hebben, alles is een geschenk, en als ons hart werkelijk geopend is, kan God via ons de wereld genezen. Het proces van contemplatie en gebed betekent loslaten van gehechtheden. Het is een zuiveringsproces van onze egocentische houding. In dit proces van ontledigen worden we zo open dat de innerlijk mens kan gaan schijnen. Het is in contact zijn met het Ene en tegelijkertijd participerend aan de veelheid. Er is in ons een fundament ontstaan, een stabiliteit waarbij we niet meer door de veelheid worden meegesleurd. Dan is er geloof, een bijzonder weten, dat God ons draagt. Het geeft een groot vertrouwen dat het werkelijk mogelijk is om voor de liefde en wijsheid van de Heilige wakker te worden en mee te helpen het evenwicht in de kosmos en de wereld te herstellen. Want het is een dramatisch universum. Zoveel goedheid, waarheid en schoonheid in het hart en tegelijkertijd zoveel ellende en lijden in de wereld. Het is onze taak een brug te zijn in contact met de ellende zonder ons er mee te verbinden, zonder gedentificeerd te raken. Heeft dit werkelijk effect? Wat is de functie van contemplatie en gebed voor de wereld? Er zijn zoveel mensen die als honden om komen in de wildernis. Zoveel onrechtvaardigheid, hart verscheurende gebeurtenissen in een diepgewortelde sfeer van geweld en angst.

Meditatie & Mystiek --- http://meditatiemystiek.web-log.nl

Vanuit een open hart besef ik dat God nu in deze tijd meer nabij is dan ooit. Niets zal God weerhouden om heel intiem met mensen aanwezig te zijn en te werken aan bevrijding. Waar we ook zijn, God is dichtbij of zoals in de Koran zo mooi wordt gezegd: God is met u waar gij ook aanwezig bent. Koran 57:4 De transformatie is mogelijk, maar het vraagt wel van ons te luisteren, als we een splinter of balk in onze ogen hebben en of een flink bord voor onze kop, zien we helaas het Heilige Wonder niet. Het vraagt van ons elke dag, elk moment in gebed te zijn. Aandacht en gebed zijn er voor iedereen, tijdloos vanuit het centrum van het lichaam van Allah stroomt er kracht naar de periferie. God werkt in stilte, de bewuste mens is zijn instrument. Ik heb het vertrouwen dat het werkt en natuurlijk vraagt het ook om liefdevolle concrete handelingen en wijze beslissingen. Het is zeker niet gemakkelijk tegen de zuigkracht van Ego en materialisme in te gaan. Vele mensen zijn blind en doof. Het vraagt geduld om de zaak te veranderen. Het vraagt tijd om te helen. Ik probeer steeds opnieuw God te herinneren en bid voor alle levende wezens dat het licht in de duisternis mag schijnen, dat de Heilige grenzen stelt aan het kwaad, dat het lijden verzacht mag worden, dat werkelijk andere mensen in hun hart geraakt mogen worden opdat ze de Goddelijke Schat van liefde en waarheid mogen ontdekken en uitdragen.

Meditatie & Mystiek --- http://meditatiemystiek.web-log.nl

Noten
In de Hadith zijn uitspraken verzameld die toegeschreven worden aan de profeet Mohammed, maar de Hadith Qudsi, de Heilige Uitspraken, worden als openbaringen gezien van God zelf.
2 1

Zie voor een introductie over de uitgangspunten en leerstellingen in het soefisme: An introduction to Sufism. The mystical dimension of Islam. Titus Burckhardt. Crucible / Aquarian Press. What is Sufism? Martin Lings. George Allen & Unwin Sufi Essays. Seyyed Hossein Nasr. ABC International Group

The Self-Disclosure of God. Principle of Ibn alArabis Cosmology. William C. Chittick. SUNY Press
4

Creative imagination in the sufism of Ibn Arabi. Henry Corbin. Princeton University Press

De Heilige Namen verwijzen naar de negenennegentig eigenschappen van Allah. Zie: The Name and the Named. Shaykh Tosun Bayrak al-Jerrahi al-Halveti. Fons Vitae Het wetende hart. De weg van de soefi: verdieping en transformatie. Kabir Helminski. Servire. Blz. 48 Het wetende hart. De weg van de soefi: verdieping en transformatie. Kabir Helminski. Servire. Blz. 73 t/m 83 Koran verzen worden geciteerd in The Heart of the Faithful is the Throne of the All Merciful. Seyyed Hossein Nasr, in Paths to the Heart. Sufism and the Christian East. Edited by James Cutsinger. World Wisdom
9 8 7 6

Leven als een Soefi. 99 Arabische mantras. Neil Douglas-Klotz. Uitgeverij Ten Have Prayer Fashions Man. Frithjof Schuon. Edited by James Cutsinger. World Wisdom

10

Approaching Sufism. Eric Geoffrey. In Sufism, Love and Wisdom. Edited by Jean-Louis Michon en Roger Graetani. World Wisdom The Book of Lanquage. Exploring the Spiritual Vocabulary of Islam. Kabir Helminski. The Book Foundation
12

11

Meditatie & Mystiek --- http://meditatiemystiek.web-log.nl

You might also like